Figury obu biskupów prawdopodobnie pierwotnie znajdowały się w ołtarzu św. Anny w kaplicy. Ołtarz razem z rzeźbami zapewne został wykonany w warsztacie Korneckich przed 1766 rokiem. Na przełomie XIX i XX wieku retabulum zostało przeniesione do nawy. Figury wtórnie ustawiono na wykonanym na wzór ołtarza św. Anny retabulum, które stanęło w nawie naprzeciwko niego.
Figura drążona od tyłu, ustawiona na niewielkim prostopadłościennym postumencie. Święty ukazany jest frontalnie, w kontrapoście, o odchylonej sylwetce, z głową skierowaną w prawo. W lewej, ugiętej i odchylonej ręce trzyma laskę, prawą kładzie na piersi. Twarz ma szczupłą, podłużną o silnie zaznaczonych kościach policzkowych, dużych, migdałowatych oczach, lekko garbatym nosie i długich, wąskich, rozchylonych ustach, okoloną gęstą, brązową, kręconą brodą i kręconymi włosami. Święty ubrany jest w jasnofioletową sutannę, białą, złoconą przy brzegu komżę, czerwoną pelerynkę o różowej podszewce. Na piersi ma zawieszony pektorał. Przy lewej nodze biała, lamowana infuła ze złoconym krzyżem. Polichromia ciała naturalistyczna.
Figura św. biskupa pod względem formalnym jest niezwykle bliska rzeźbom wykonywanym w warsztacie Korneckich. Twarz biskupa przedstawia typ dojrzałego mężczyzny z krótką, gęstą brodą, który występował w postaci św. Marka wykonywanej przez Korneckich chociażby do ołtarzy głównych kościołów w Bochni i Zakliczynie. Natomiast układ odchylonej sylwetki z takim ułożeniem rąk, pojawił się w figurze biskupa w ołtarzu św. Wojciecha w farze w Bochni, potwierdzonym archiwalnie dziele Korneckich. W obu rzeźbach niemal analogiczne kształtowane są również szaty z trójkątnie i prostokątnie łamaną komżą i rokietą. Cechy te pozwalają przypisać warsztatowi Korneckich wykonanie omawianej figury.
Piotr Kornecki razem ze swoim przyrodnim bratem Stanisławem, założyli w Gdowie warsztat stolarsko-rzeźbiarski i malarski. Z czasem pracowali w nim również synowie tego pierwszego oraz krewniacy mieszkający w tej wsi. Rodzinny warsztat Korneckich był szczególnie prężny w trzeciej ćwierci XVIII wieku, wykonując prace w wielu kościołach na terenie południowej Małopolski.
Zabrudzenia, przetarcia polichromii.
Figury obu biskupów prawdopodobnie pierwotnie znajdowały się w ołtarzu św. Anny w kaplicy. Ołtarz razem z rzeźbami zapewne został wykonany w warsztacie Korneckich przed 1766 rokiem. Na przełomie XIX i XX wieku został przeniesiony do nawy. Figury wtórnie ustawiono na wykonanym na wzór ołtarza św. Anny retabulum, które stanęło w nawie naprzeciwko niego. Figura św. biskupa pod względem formalnym jest niezwykle bliska rzeźbom powstałym w warsztacie Korneckich.
Paulina Kluz, "Św. biskup", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/sw-biskup-1