Ołtarz boczny

Dzieje zabytku

Omawiany ołtarz oraz drugi ołtarz stojący po przeciwnej stronie arkady tęczowej powstały w 1949 roku na wzór ołtarza głównego. Rzeźby do nich wykonali miejscowi rzeźbiarze z Koźmic Wielkich: Władysław Janowski i Franciszek Hajduk. Miało to miejsce, w czasie gdy proboszczem parafii był ksiądz Stanisław Możejko.

Opis

Ołtarz przyścienny, architektoniczny, jednokondygnacyjny ze zwieńczeniem, jednoosiowy, z mensą w kształcie prostopadłościanu, z poprzedzającymi ją dwoma stopniami, flankowaną korynckimi kolumienkami. Antepedium drewniane, dekorowane medalionem z wpisanym trójliściem oraz złoconym ornamentem. Retabulum ustawione na cokole, flankowane kolumnami; trzony kolumn marmoryzowane, z nałożoną u dołu złoconą aplikacją z motywem kwiatowym. Na licach cokołów prostokątne płyciny wypełnione uskrzydlonymi główkami aniołków oraz motywem roślinnym. Kolumny podtrzymują przełamane, niepełne belkowanie. W polu ołtarza arkadowa nisza zakończona złoconą konchą; ujęta smukłymi, złoconymi kolumienkami kompozywowymi dźwigajacymi archiwoltę wypełnioną kimationem jońskim. Wewnątrz pełnoplastyczna, polichromowana figura Najświętszego Serca Pana Jezusa. Nad niszą owalny kartusz z napisem „Najświętsze / Serce Jezusa / Zmiłuj się nad / nami”. Belkowanie z gzymsem dekorowanym motywem wolich oczu, powyżej przerwany przyczółek w formie wolut skierowanych do wewnątrz osi ołtarza. Zwieńczenie ujęte kolumnami jońskimi oraz uszami w formie spływu wolutowego dekorowanego kampanulami i akantem. Od góry zamknięte dwiema wolutami i zwieńczone krzyżem. W polu obraz św. Teresy z Lisieux. Struktura malowana w kolorze jasnego brązu, kolumny marmoryzowane, ornamentyka i profilowania złocone.

Zarys problematyki artystycznej

Ołtarz z rzeźbą Najświętszego Serca Jezusa stanowi wraz z dwoma pozostałymi ołtarzami i amboną spójny zespół wyposażenia, które zostało wykonane do nowo wybudowanego kościoła. Struktura ołtarza opiera się na wzorach wykształconych w sztuce nowożytnej. Nastawa jest posadowiona na wysokim cokole, z polem głównym flankowanym podporami, z rzeźbą w pierwszej kondygnacji oraz obrazem w zwieńczeniu. Uzupełniają ją elementy architektoniczne popularne w okresie baroku, takie jak marmoryzowane kolumny czy wolutowe przyczółki. Jest więc dziełem wykonanym w stylu neobarokowym. Ołtarz powstał równoległe ze stojącym po przeciwnej stronie arkady tęczowej ołtarzem św. Józefa. Oba są wzorowane na ołtarzu głównym z 1914 roku, który został wykonany w pracowni krakowskiego rzeźbiarza Stycznia.

Streszczenie

Omawiany ołtarz oraz drugi ołtarz stojący po przeciwnej strony arkady tęczowej powstały w 1949 roku na wzór ołtarza głównego w stylu neobarokowym. Rzeźby do nich wykonali miejscowi rzeźbiarze z Koźmic Wielkich: Władysław Janowski i Franciszek Hajduk. Miało to miejsce, w czasie gdy proboszczem parafii był ksiądz Stanisław Możejko. W polu głównym znajduje się figura Najświętszego Serca Pana Jezusa, a w zwieńczeniu oleodruk z przedstawieniem św. Teresy z Lisieux.

Bibliografia