Według kroniki parafialnej 22 czerwca 1924 proboszcz Adam Górkiewicz poświęcił kaplicę dla figury Chrystusa upadającego pod krzyżem. Rzeźba powstała zatem przed tym rokiem. Została umieszczona w kaplicy gdyż była „szczególnie uznana przez parafian”. W późniejszych latach usunięto ją z kaplicy i umieszczono w składziku kościelnym.
Na podstawie na planie prostokąta, dekorowanej przy brzegach wicią roślinną umieszczona figura na wpółleżącego Chrystusa, opartego na kolanach i łokciach. Twarz ma szczupłą, o schematycznie zaznaczonych rysach, dużych oczach i nosie, szerokich ustach. Twarz okolona krótką brodą i włosami opadającymi na kark. Na głowie ma koronę cierniową. Ubrany jest w niebieską tunikę, przylegającą do ciała i przepasaną w talii sznurem. Polichromia ciała bladożółta, włosy brązowe.
Figura Chrystusa najpewniej inspirowana jest rzeźbą z kaplicy Trzeciego Upadku w Kalwarii Zebrzydowskiej powstałą przed 1724 rokiem. Pielgrzymki do Kalwarii w XVIII i XIX wieku zaszczepiły wśród wiernych silną pobożność pasyjną, czego wynikiem były popularne w Małopolsce kapliczki z tego rodzaju figurami (por. Sucha Beskidzka) lub niewielkie rzeźby przedstawiające upadającego pod krzyżem Jezusa przeznaczone do prywatnej dewocji. Omawiana rzeźba obecnie pozbawiona jest krzyża, który pierwotnie znajdował się na plecach Jezusa.
Liczne uszkodzenia mechaniczne, ubytki polichromii, poważne zabrudzenia.
Rzeźba Chrystusa upadającego pod krzyżem powstała przed 1924 rokiem. Pierwotnie umieszczona była w kapliczce. Dzieło najpewniej było inspirowane rzeźbą z kaplicy Trzeciego Upadku w Kalwarii Zebrzydowskiej powstałą przed 1724 rokiem.
Paulina Kluz, "Chrystus upadający pod krzyżem", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2023, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/chrystus-upadajacy-pod-krzyzem