Ołtarz boczny
Zdjęcie nr 1: Nastawa architektoniczna, jednoosiowa, dwukondygnacyjna, ustawiona na niewielkim cokole, z dwoma prostopadłościennymi postumentami wydzielonymi po bokach. Ołtarz drewniany, prostopadłościenny, z drewnianą mensą. Antepedium w formie poziomego prostokąta ujętego profilowaną ramą, w polu malowany monogram IHS flankowany gałązkami lilii, u dołu girlanda kwiatowa. W predelli nastawy płycina w formie poziomego prostokąta poszerzonego na krótszych bokach za pomocą nadwieszonych łuków półkolistych, ze sceną modlitwy Chrystusa w Ogrójcu. Pierwsza kondygnacja ujęta parą kolumn stojących na postumentach, o skręconych trzonach dekorowanych ornamentem roślinnym. Podpory dźwigają belkowanie, o pełnych odcinkach nad kolumnami ustawionych pod kątem, z architrawem wyłamującym się schodkowo nad polem środkowym oraz gzymsem przyjmującym formę trzech boków z ośmioboku oraz przerwany, falisty przyczółek. Fryz belkowania ozdobiony jest ornamentem roślinnym, gzyms zaś dekorowany muszlą i zwisami kwiatowymi. Całe pole środkowe wypełnia nisza w kształcie stojącego prostokąta z wciętymi narożami, ujęta ramą ozdobioną ornamentem roślinnym, wewnątrz znajduje się rzeźbiarska grupa Ukrzyżowania na tle malowanego pejzażu. Pierwsza kondygnacja ujęta jest uszami utworzonymi z suchego akantu, w ich dolnej części postumenty dla figur św. Walentego i św. Jana Ewangelisty. Druga kondygnacja jest węższa od poprzedniej, flankowana parą ustawionych lekko pod kątem pilastrów dźwigających gzyms, dekorowanych w partii trzonów kampanulami. W polu obraz ze św. Wawrzyńcem w formie pionowego owalu w profilowanej ramie. Całość zwieńczona okiem Opatrzności na tle obłoków w glorii promienistej. Na belkowaniu niewielkie figury aniołów. Druga kondygnacja ujęta jest pionowymi rzędami kampanul. Struktura polichromowana w kolorze białym, z pozłacanymi profilami i elementami ornamentyki oraz srebrzonymi detalami.
Zdjęcie nr 2: Nastawa architektoniczna, jednoosiowa, dwukondygnacyjna, ustawiona na niewielkim cokole, z dwoma prostopadłościennymi postumentami wydzielonymi po bokach. Ołtarz drewniany, prostopadłościenny, z drewnianą mensą. Antepedium w formie poziomego prostokąta ujętego profilowaną ramą, w polu malowany monogram IHS flankowany gałązkami lilii, u dołu girlanda kwiatowa. W predelli nastawy płycina w formie poziomego prostokąta poszerzonego na krótszych bokach za pomocą nadwieszonych łuków półkolistych, ze sceną modlitwy Chrystusa w Ogrójcu. Pierwsza kondygnacja ujęta parą kolumn stojących na postumentach, o skręconych trzonach dekorowanych ornamentem roślinnym. Podpory dźwigają belkowanie, o pełnych odcinkach nad kolumnami ustawionych pod kątem, z architrawem wyłamującym się schodkowo nad polem środkowym oraz gzymsem przyjmującym formę trzech boków z ośmioboku oraz przerwany, falisty przyczółek. Fryz belkowania ozdobiony jest ornamentem roślinnym, gzyms zaś dekorowany muszlą i zwisami kwiatowymi. Całe pole środkowe wypełnia nisza w kształcie stojącego prostokąta z wciętymi narożami, ujęta ramą ozdobioną ornamentem roślinnym, wewnątrz znajduje się rzeźbiarska grupa Ukrzyżowania na tle malowanego pejzażu. Pierwsza kondygnacja ujęta jest uszami utworzonymi z suchego akantu, w ich dolnej części postumenty dla figur św. Walentego i św. Jana Ewangelisty. Druga kondygnacja jest węższa od poprzedniej, flankowana parą ustawionych lekko pod kątem pilastrów dźwigających gzyms, dekorowanych w partii trzonów kampanulami. W polu obraz ze św. Wawrzyńcem w formie pionowego owalu w profilowanej ramie. Całość zwieńczona okiem Opatrzności na tle obłoków w glorii promienistej. Na belkowaniu niewielkie figury aniołów. Druga kondygnacja ujęta jest pionowymi rzędami kampanul. Struktura polichromowana w kolorze białym, z pozłacanymi profilami i elementami ornamentyki oraz srebrzonymi detalami.
Zdjęcie nr 3: Nastawa architektoniczna, jednoosiowa, dwukondygnacyjna, ustawiona na niewielkim cokole, z dwoma prostopadłościennymi postumentami wydzielonymi po bokach. Ołtarz drewniany, prostopadłościenny, z drewnianą mensą. Antepedium w formie poziomego prostokąta ujętego profilowaną ramą, w polu malowany monogram IHS flankowany gałązkami lilii, u dołu girlanda kwiatowa. W predelli nastawy płycina w formie poziomego prostokąta poszerzonego na krótszych bokach za pomocą nadwieszonych łuków półkolistych, ze sceną modlitwy Chrystusa w Ogrójcu. Pierwsza kondygnacja ujęta parą kolumn stojących na postumentach, o skręconych trzonach dekorowanych ornamentem roślinnym. Podpory dźwigają belkowanie, o pełnych odcinkach nad kolumnami ustawionych pod kątem, z architrawem wyłamującym się schodkowo nad polem środkowym oraz gzymsem przyjmującym formę trzech boków z ośmioboku oraz przerwany, falisty przyczółek. Fryz belkowania ozdobiony jest ornamentem roślinnym, gzyms zaś dekorowany muszlą i zwisami kwiatowymi. Całe pole środkowe wypełnia nisza w kształcie stojącego prostokąta z wciętymi narożami, ujęta ramą ozdobioną ornamentem roślinnym, wewnątrz znajduje się rzeźbiarska grupa Ukrzyżowania na tle malowanego pejzażu. Pierwsza kondygnacja ujęta jest uszami utworzonymi z suchego akantu, w ich dolnej części postumenty dla figur św. Walentego i św. Jana Ewangelisty. Druga kondygnacja jest węższa od poprzedniej, flankowana parą ustawionych lekko pod kątem pilastrów dźwigających gzyms, dekorowanych w partii trzonów kampanulami. W polu obraz ze św. Wawrzyńcem w formie pionowego owalu w profilowanej ramie. Całość zwieńczona okiem Opatrzności na tle obłoków w glorii promienistej. Na belkowaniu niewielkie figury aniołów. Druga kondygnacja ujęta jest pionowymi rzędami kampanul. Struktura polichromowana w kolorze białym, z pozłacanymi profilami i elementami ornamentyki oraz srebrzonymi detalami.
Zdjęcie nr 4: Nastawa architektoniczna, jednoosiowa, dwukondygnacyjna, ustawiona na niewielkim cokole, z dwoma prostopadłościennymi postumentami wydzielonymi po bokach. Ołtarz drewniany, prostopadłościenny, z drewnianą mensą. Antepedium w formie poziomego prostokąta ujętego profilowaną ramą, w polu malowany monogram IHS flankowany gałązkami lilii, u dołu girlanda kwiatowa. W predelli nastawy płycina w formie poziomego prostokąta poszerzonego na krótszych bokach za pomocą nadwieszonych łuków półkolistych, ze sceną modlitwy Chrystusa w Ogrójcu. Pierwsza kondygnacja ujęta parą kolumn stojących na postumentach, o skręconych trzonach dekorowanych ornamentem roślinnym. Podpory dźwigają belkowanie, o pełnych odcinkach nad kolumnami ustawionych pod kątem, z architrawem wyłamującym się schodkowo nad polem środkowym oraz gzymsem przyjmującym formę trzech boków z ośmioboku oraz przerwany, falisty przyczółek. Fryz belkowania ozdobiony jest ornamentem roślinnym, gzyms zaś dekorowany muszlą i zwisami kwiatowymi. Całe pole środkowe wypełnia nisza w kształcie stojącego prostokąta z wciętymi narożami, ujęta ramą ozdobioną ornamentem roślinnym, wewnątrz znajduje się rzeźbiarska grupa Ukrzyżowania na tle malowanego pejzażu. Pierwsza kondygnacja ujęta jest uszami utworzonymi z suchego akantu, w ich dolnej części postumenty dla figur św. Walentego i św. Jana Ewangelisty. Druga kondygnacja jest węższa od poprzedniej, flankowana parą ustawionych lekko pod kątem pilastrów dźwigających gzyms, dekorowanych w partii trzonów kampanulami. W polu obraz ze św. Wawrzyńcem w formie pionowego owalu w profilowanej ramie. Całość zwieńczona okiem Opatrzności na tle obłoków w glorii promienistej. Na belkowaniu niewielkie figury aniołów. Druga kondygnacja ujęta jest pionowymi rzędami kampanul. Struktura polichromowana w kolorze białym, z pozłacanymi profilami i elementami ornamentyki oraz srebrzonymi detalami.
Zdjęcie nr 5: Nastawa architektoniczna, jednoosiowa, dwukondygnacyjna, ustawiona na niewielkim cokole, z dwoma prostopadłościennymi postumentami wydzielonymi po bokach. Ołtarz drewniany, prostopadłościenny, z drewnianą mensą. Antepedium w formie poziomego prostokąta ujętego profilowaną ramą, w polu malowany monogram IHS flankowany gałązkami lilii, u dołu girlanda kwiatowa. W predelli nastawy płycina w formie poziomego prostokąta poszerzonego na krótszych bokach za pomocą nadwieszonych łuków półkolistych, ze sceną modlitwy Chrystusa w Ogrójcu. Pierwsza kondygnacja ujęta parą kolumn stojących na postumentach, o skręconych trzonach dekorowanych ornamentem roślinnym. Podpory dźwigają belkowanie, o pełnych odcinkach nad kolumnami ustawionych pod kątem, z architrawem wyłamującym się schodkowo nad polem środkowym oraz gzymsem przyjmującym formę trzech boków z ośmioboku oraz przerwany, falisty przyczółek. Fryz belkowania ozdobiony jest ornamentem roślinnym, gzyms zaś dekorowany muszlą i zwisami kwiatowymi. Całe pole środkowe wypełnia nisza w kształcie stojącego prostokąta z wciętymi narożami, ujęta ramą ozdobioną ornamentem roślinnym, wewnątrz znajduje się rzeźbiarska grupa Ukrzyżowania na tle malowanego pejzażu. Pierwsza kondygnacja ujęta jest uszami utworzonymi z suchego akantu, w ich dolnej części postumenty dla figur św. Walentego i św. Jana Ewangelisty. Druga kondygnacja jest węższa od poprzedniej, flankowana parą ustawionych lekko pod kątem pilastrów dźwigających gzyms, dekorowanych w partii trzonów kampanulami. W polu obraz ze św. Wawrzyńcem w formie pionowego owalu w profilowanej ramie. Całość zwieńczona okiem Opatrzności na tle obłoków w glorii promienistej. Na belkowaniu niewielkie figury aniołów. Druga kondygnacja ujęta jest pionowymi rzędami kampanul. Struktura polichromowana w kolorze białym, z pozłacanymi profilami i elementami ornamentyki oraz srebrzonymi detalami.
Zdjęcie nr 6: Nastawa architektoniczna, jednoosiowa, dwukondygnacyjna, ustawiona na niewielkim cokole, z dwoma prostopadłościennymi postumentami wydzielonymi po bokach. Ołtarz drewniany, prostopadłościenny, z drewnianą mensą. Antepedium w formie poziomego prostokąta ujętego profilowaną ramą, w polu malowany monogram IHS flankowany gałązkami lilii, u dołu girlanda kwiatowa. W predelli nastawy płycina w formie poziomego prostokąta poszerzonego na krótszych bokach za pomocą nadwieszonych łuków półkolistych, ze sceną modlitwy Chrystusa w Ogrójcu. Pierwsza kondygnacja ujęta parą kolumn stojących na postumentach, o skręconych trzonach dekorowanych ornamentem roślinnym. Podpory dźwigają belkowanie, o pełnych odcinkach nad kolumnami ustawionych pod kątem, z architrawem wyłamującym się schodkowo nad polem środkowym oraz gzymsem przyjmującym formę trzech boków z ośmioboku oraz przerwany, falisty przyczółek. Fryz belkowania ozdobiony jest ornamentem roślinnym, gzyms zaś dekorowany muszlą i zwisami kwiatowymi. Całe pole środkowe wypełnia nisza w kształcie stojącego prostokąta z wciętymi narożami, ujęta ramą ozdobioną ornamentem roślinnym, wewnątrz znajduje się rzeźbiarska grupa Ukrzyżowania na tle malowanego pejzażu. Pierwsza kondygnacja ujęta jest uszami utworzonymi z suchego akantu, w ich dolnej części postumenty dla figur św. Walentego i św. Jana Ewangelisty. Druga kondygnacja jest węższa od poprzedniej, flankowana parą ustawionych lekko pod kątem pilastrów dźwigających gzyms, dekorowanych w partii trzonów kampanulami. W polu obraz ze św. Wawrzyńcem w formie pionowego owalu w profilowanej ramie. Całość zwieńczona okiem Opatrzności na tle obłoków w glorii promienistej. Na belkowaniu niewielkie figury aniołów. Druga kondygnacja ujęta jest pionowymi rzędami kampanul. Struktura polichromowana w kolorze białym, z pozłacanymi profilami i elementami ornamentyki oraz srebrzonymi detalami.
Zdjęcie nr 7: Nastawa architektoniczna, jednoosiowa, dwukondygnacyjna, ustawiona na niewielkim cokole, z dwoma prostopadłościennymi postumentami wydzielonymi po bokach. Ołtarz drewniany, prostopadłościenny, z drewnianą mensą. Antepedium w formie poziomego prostokąta ujętego profilowaną ramą, w polu malowany monogram IHS flankowany gałązkami lilii, u dołu girlanda kwiatowa. W predelli nastawy płycina w formie poziomego prostokąta poszerzonego na krótszych bokach za pomocą nadwieszonych łuków półkolistych, ze sceną modlitwy Chrystusa w Ogrójcu. Pierwsza kondygnacja ujęta parą kolumn stojących na postumentach, o skręconych trzonach dekorowanych ornamentem roślinnym. Podpory dźwigają belkowanie, o pełnych odcinkach nad kolumnami ustawionych pod kątem, z architrawem wyłamującym się schodkowo nad polem środkowym oraz gzymsem przyjmującym formę trzech boków z ośmioboku oraz przerwany, falisty przyczółek. Fryz belkowania ozdobiony jest ornamentem roślinnym, gzyms zaś dekorowany muszlą i zwisami kwiatowymi. Całe pole środkowe wypełnia nisza w kształcie stojącego prostokąta z wciętymi narożami, ujęta ramą ozdobioną ornamentem roślinnym, wewnątrz znajduje się rzeźbiarska grupa Ukrzyżowania na tle malowanego pejzażu. Pierwsza kondygnacja ujęta jest uszami utworzonymi z suchego akantu, w ich dolnej części postumenty dla figur św. Walentego i św. Jana Ewangelisty. Druga kondygnacja jest węższa od poprzedniej, flankowana parą ustawionych lekko pod kątem pilastrów dźwigających gzyms, dekorowanych w partii trzonów kampanulami. W polu obraz ze św. Wawrzyńcem w formie pionowego owalu w profilowanej ramie. Całość zwieńczona okiem Opatrzności na tle obłoków w glorii promienistej. Na belkowaniu niewielkie figury aniołów. Druga kondygnacja ujęta jest pionowymi rzędami kampanul. Struktura polichromowana w kolorze białym, z pozłacanymi profilami i elementami ornamentyki oraz srebrzonymi detalami.
Zdjęcie nr 8: Nastawa architektoniczna, jednoosiowa, dwukondygnacyjna, ustawiona na niewielkim cokole, z dwoma prostopadłościennymi postumentami wydzielonymi po bokach. Ołtarz drewniany, prostopadłościenny, z drewnianą mensą. Antepedium w formie poziomego prostokąta ujętego profilowaną ramą, w polu malowany monogram IHS flankowany gałązkami lilii, u dołu girlanda kwiatowa. W predelli nastawy płycina w formie poziomego prostokąta poszerzonego na krótszych bokach za pomocą nadwieszonych łuków półkolistych, ze sceną modlitwy Chrystusa w Ogrójcu. Pierwsza kondygnacja ujęta parą kolumn stojących na postumentach, o skręconych trzonach dekorowanych ornamentem roślinnym. Podpory dźwigają belkowanie, o pełnych odcinkach nad kolumnami ustawionych pod kątem, z architrawem wyłamującym się schodkowo nad polem środkowym oraz gzymsem przyjmującym formę trzech boków z ośmioboku oraz przerwany, falisty przyczółek. Fryz belkowania ozdobiony jest ornamentem roślinnym, gzyms zaś dekorowany muszlą i zwisami kwiatowymi. Całe pole środkowe wypełnia nisza w kształcie stojącego prostokąta z wciętymi narożami, ujęta ramą ozdobioną ornamentem roślinnym, wewnątrz znajduje się rzeźbiarska grupa Ukrzyżowania na tle malowanego pejzażu. Pierwsza kondygnacja ujęta jest uszami utworzonymi z suchego akantu, w ich dolnej części postumenty dla figur św. Walentego i św. Jana Ewangelisty. Druga kondygnacja jest węższa od poprzedniej, flankowana parą ustawionych lekko pod kątem pilastrów dźwigających gzyms, dekorowanych w partii trzonów kampanulami. W polu obraz ze św. Wawrzyńcem w formie pionowego owalu w profilowanej ramie. Całość zwieńczona okiem Opatrzności na tle obłoków w glorii promienistej. Na belkowaniu niewielkie figury aniołów. Druga kondygnacja ujęta jest pionowymi rzędami kampanul. Struktura polichromowana w kolorze białym, z pozłacanymi profilami i elementami ornamentyki oraz srebrzonymi detalami.
Zdjęcie nr 9: Nastawa architektoniczna, jednoosiowa, dwukondygnacyjna, ustawiona na niewielkim cokole, z dwoma prostopadłościennymi postumentami wydzielonymi po bokach. Ołtarz drewniany, prostopadłościenny, z drewnianą mensą. Antepedium w formie poziomego prostokąta ujętego profilowaną ramą, w polu malowany monogram IHS flankowany gałązkami lilii, u dołu girlanda kwiatowa. W predelli nastawy płycina w formie poziomego prostokąta poszerzonego na krótszych bokach za pomocą nadwieszonych łuków półkolistych, ze sceną modlitwy Chrystusa w Ogrójcu. Pierwsza kondygnacja ujęta parą kolumn stojących na postumentach, o skręconych trzonach dekorowanych ornamentem roślinnym. Podpory dźwigają belkowanie, o pełnych odcinkach nad kolumnami ustawionych pod kątem, z architrawem wyłamującym się schodkowo nad polem środkowym oraz gzymsem przyjmującym formę trzech boków z ośmioboku oraz przerwany, falisty przyczółek. Fryz belkowania ozdobiony jest ornamentem roślinnym, gzyms zaś dekorowany muszlą i zwisami kwiatowymi. Całe pole środkowe wypełnia nisza w kształcie stojącego prostokąta z wciętymi narożami, ujęta ramą ozdobioną ornamentem roślinnym, wewnątrz znajduje się rzeźbiarska grupa Ukrzyżowania na tle malowanego pejzażu. Pierwsza kondygnacja ujęta jest uszami utworzonymi z suchego akantu, w ich dolnej części postumenty dla figur św. Walentego i św. Jana Ewangelisty. Druga kondygnacja jest węższa od poprzedniej, flankowana parą ustawionych lekko pod kątem pilastrów dźwigających gzyms, dekorowanych w partii trzonów kampanulami. W polu obraz ze św. Wawrzyńcem w formie pionowego owalu w profilowanej ramie. Całość zwieńczona okiem Opatrzności na tle obłoków w glorii promienistej. Na belkowaniu niewielkie figury aniołów. Druga kondygnacja ujęta jest pionowymi rzędami kampanul. Struktura polichromowana w kolorze białym, z pozłacanymi profilami i elementami ornamentyki oraz srebrzonymi detalami.
Zdjęcie nr 10: Nastawa architektoniczna, jednoosiowa, dwukondygnacyjna, ustawiona na niewielkim cokole, z dwoma prostopadłościennymi postumentami wydzielonymi po bokach. Ołtarz drewniany, prostopadłościenny, z drewnianą mensą. Antepedium w formie poziomego prostokąta ujętego profilowaną ramą, w polu malowany monogram IHS flankowany gałązkami lilii, u dołu girlanda kwiatowa. W predelli nastawy płycina w formie poziomego prostokąta poszerzonego na krótszych bokach za pomocą nadwieszonych łuków półkolistych, ze sceną modlitwy Chrystusa w Ogrójcu. Pierwsza kondygnacja ujęta parą kolumn stojących na postumentach, o skręconych trzonach dekorowanych ornamentem roślinnym. Podpory dźwigają belkowanie, o pełnych odcinkach nad kolumnami ustawionych pod kątem, z architrawem wyłamującym się schodkowo nad polem środkowym oraz gzymsem przyjmującym formę trzech boków z ośmioboku oraz przerwany, falisty przyczółek. Fryz belkowania ozdobiony jest ornamentem roślinnym, gzyms zaś dekorowany muszlą i zwisami kwiatowymi. Całe pole środkowe wypełnia nisza w kształcie stojącego prostokąta z wciętymi narożami, ujęta ramą ozdobioną ornamentem roślinnym, wewnątrz znajduje się rzeźbiarska grupa Ukrzyżowania na tle malowanego pejzażu. Pierwsza kondygnacja ujęta jest uszami utworzonymi z suchego akantu, w ich dolnej części postumenty dla figur św. Walentego i św. Jana Ewangelisty. Druga kondygnacja jest węższa od poprzedniej, flankowana parą ustawionych lekko pod kątem pilastrów dźwigających gzyms, dekorowanych w partii trzonów kampanulami. W polu obraz ze św. Wawrzyńcem w formie pionowego owalu w profilowanej ramie. Całość zwieńczona okiem Opatrzności na tle obłoków w glorii promienistej. Na belkowaniu niewielkie figury aniołów. Druga kondygnacja ujęta jest pionowymi rzędami kampanul. Struktura polichromowana w kolorze białym, z pozłacanymi profilami i elementami ornamentyki oraz srebrzonymi detalami.
Zdjęcie nr 11: Nastawa architektoniczna, jednoosiowa, dwukondygnacyjna, ustawiona na niewielkim cokole, z dwoma prostopadłościennymi postumentami wydzielonymi po bokach. Ołtarz drewniany, prostopadłościenny, z drewnianą mensą. Antepedium w formie poziomego prostokąta ujętego profilowaną ramą, w polu malowany monogram IHS flankowany gałązkami lilii, u dołu girlanda kwiatowa. W predelli nastawy płycina w formie poziomego prostokąta poszerzonego na krótszych bokach za pomocą nadwieszonych łuków półkolistych, ze sceną modlitwy Chrystusa w Ogrójcu. Pierwsza kondygnacja ujęta parą kolumn stojących na postumentach, o skręconych trzonach dekorowanych ornamentem roślinnym. Podpory dźwigają belkowanie, o pełnych odcinkach nad kolumnami ustawionych pod kątem, z architrawem wyłamującym się schodkowo nad polem środkowym oraz gzymsem przyjmującym formę trzech boków z ośmioboku oraz przerwany, falisty przyczółek. Fryz belkowania ozdobiony jest ornamentem roślinnym, gzyms zaś dekorowany muszlą i zwisami kwiatowymi. Całe pole środkowe wypełnia nisza w kształcie stojącego prostokąta z wciętymi narożami, ujęta ramą ozdobioną ornamentem roślinnym, wewnątrz znajduje się rzeźbiarska grupa Ukrzyżowania na tle malowanego pejzażu. Pierwsza kondygnacja ujęta jest uszami utworzonymi z suchego akantu, w ich dolnej części postumenty dla figur św. Walentego i św. Jana Ewangelisty. Druga kondygnacja jest węższa od poprzedniej, flankowana parą ustawionych lekko pod kątem pilastrów dźwigających gzyms, dekorowanych w partii trzonów kampanulami. W polu obraz ze św. Wawrzyńcem w formie pionowego owalu w profilowanej ramie. Całość zwieńczona okiem Opatrzności na tle obłoków w glorii promienistej. Na belkowaniu niewielkie figury aniołów. Druga kondygnacja ujęta jest pionowymi rzędami kampanul. Struktura polichromowana w kolorze białym, z pozłacanymi profilami i elementami ornamentyki oraz srebrzonymi detalami.
Zdjęcie nr 12: Nastawa architektoniczna, jednoosiowa, dwukondygnacyjna, ustawiona na niewielkim cokole, z dwoma prostopadłościennymi postumentami wydzielonymi po bokach. Ołtarz drewniany, prostopadłościenny, z drewnianą mensą. Antepedium w formie poziomego prostokąta ujętego profilowaną ramą, w polu malowany monogram IHS flankowany gałązkami lilii, u dołu girlanda kwiatowa. W predelli nastawy płycina w formie poziomego prostokąta poszerzonego na krótszych bokach za pomocą nadwieszonych łuków półkolistych, ze sceną modlitwy Chrystusa w Ogrójcu. Pierwsza kondygnacja ujęta parą kolumn stojących na postumentach, o skręconych trzonach dekorowanych ornamentem roślinnym. Podpory dźwigają belkowanie, o pełnych odcinkach nad kolumnami ustawionych pod kątem, z architrawem wyłamującym się schodkowo nad polem środkowym oraz gzymsem przyjmującym formę trzech boków z ośmioboku oraz przerwany, falisty przyczółek. Fryz belkowania ozdobiony jest ornamentem roślinnym, gzyms zaś dekorowany muszlą i zwisami kwiatowymi. Całe pole środkowe wypełnia nisza w kształcie stojącego prostokąta z wciętymi narożami, ujęta ramą ozdobioną ornamentem roślinnym, wewnątrz znajduje się rzeźbiarska grupa Ukrzyżowania na tle malowanego pejzażu. Pierwsza kondygnacja ujęta jest uszami utworzonymi z suchego akantu, w ich dolnej części postumenty dla figur św. Walentego i św. Jana Ewangelisty. Druga kondygnacja jest węższa od poprzedniej, flankowana parą ustawionych lekko pod kątem pilastrów dźwigających gzyms, dekorowanych w partii trzonów kampanulami. W polu obraz ze św. Wawrzyńcem w formie pionowego owalu w profilowanej ramie. Całość zwieńczona okiem Opatrzności na tle obłoków w glorii promienistej. Na belkowaniu niewielkie figury aniołów. Druga kondygnacja ujęta jest pionowymi rzędami kampanul. Struktura polichromowana w kolorze białym, z pozłacanymi profilami i elementami ornamentyki oraz srebrzonymi detalami.
Zdjęcie nr 13: Nastawa architektoniczna, jednoosiowa, dwukondygnacyjna, ustawiona na niewielkim cokole, z dwoma prostopadłościennymi postumentami wydzielonymi po bokach. Ołtarz drewniany, prostopadłościenny, z drewnianą mensą. Antepedium w formie poziomego prostokąta ujętego profilowaną ramą, w polu malowany monogram IHS flankowany gałązkami lilii, u dołu girlanda kwiatowa. W predelli nastawy płycina w formie poziomego prostokąta poszerzonego na krótszych bokach za pomocą nadwieszonych łuków półkolistych, ze sceną modlitwy Chrystusa w Ogrójcu. Pierwsza kondygnacja ujęta parą kolumn stojących na postumentach, o skręconych trzonach dekorowanych ornamentem roślinnym. Podpory dźwigają belkowanie, o pełnych odcinkach nad kolumnami ustawionych pod kątem, z architrawem wyłamującym się schodkowo nad polem środkowym oraz gzymsem przyjmującym formę trzech boków z ośmioboku oraz przerwany, falisty przyczółek. Fryz belkowania ozdobiony jest ornamentem roślinnym, gzyms zaś dekorowany muszlą i zwisami kwiatowymi. Całe pole środkowe wypełnia nisza w kształcie stojącego prostokąta z wciętymi narożami, ujęta ramą ozdobioną ornamentem roślinnym, wewnątrz znajduje się rzeźbiarska grupa Ukrzyżowania na tle malowanego pejzażu. Pierwsza kondygnacja ujęta jest uszami utworzonymi z suchego akantu, w ich dolnej części postumenty dla figur św. Walentego i św. Jana Ewangelisty. Druga kondygnacja jest węższa od poprzedniej, flankowana parą ustawionych lekko pod kątem pilastrów dźwigających gzyms, dekorowanych w partii trzonów kampanulami. W polu obraz ze św. Wawrzyńcem w formie pionowego owalu w profilowanej ramie. Całość zwieńczona okiem Opatrzności na tle obłoków w glorii promienistej. Na belkowaniu niewielkie figury aniołów. Druga kondygnacja ujęta jest pionowymi rzędami kampanul. Struktura polichromowana w kolorze białym, z pozłacanymi profilami i elementami ornamentyki oraz srebrzonymi detalami.
Zdjęcie nr 14: Nastawa architektoniczna, jednoosiowa, dwukondygnacyjna, ustawiona na niewielkim cokole, z dwoma prostopadłościennymi postumentami wydzielonymi po bokach. Ołtarz drewniany, prostopadłościenny, z drewnianą mensą. Antepedium w formie poziomego prostokąta ujętego profilowaną ramą, w polu malowany monogram IHS flankowany gałązkami lilii, u dołu girlanda kwiatowa. W predelli nastawy płycina w formie poziomego prostokąta poszerzonego na krótszych bokach za pomocą nadwieszonych łuków półkolistych, ze sceną modlitwy Chrystusa w Ogrójcu. Pierwsza kondygnacja ujęta parą kolumn stojących na postumentach, o skręconych trzonach dekorowanych ornamentem roślinnym. Podpory dźwigają belkowanie, o pełnych odcinkach nad kolumnami ustawionych pod kątem, z architrawem wyłamującym się schodkowo nad polem środkowym oraz gzymsem przyjmującym formę trzech boków z ośmioboku oraz przerwany, falisty przyczółek. Fryz belkowania ozdobiony jest ornamentem roślinnym, gzyms zaś dekorowany muszlą i zwisami kwiatowymi. Całe pole środkowe wypełnia nisza w kształcie stojącego prostokąta z wciętymi narożami, ujęta ramą ozdobioną ornamentem roślinnym, wewnątrz znajduje się rzeźbiarska grupa Ukrzyżowania na tle malowanego pejzażu. Pierwsza kondygnacja ujęta jest uszami utworzonymi z suchego akantu, w ich dolnej części postumenty dla figur św. Walentego i św. Jana Ewangelisty. Druga kondygnacja jest węższa od poprzedniej, flankowana parą ustawionych lekko pod kątem pilastrów dźwigających gzyms, dekorowanych w partii trzonów kampanulami. W polu obraz ze św. Wawrzyńcem w formie pionowego owalu w profilowanej ramie. Całość zwieńczona okiem Opatrzności na tle obłoków w glorii promienistej. Na belkowaniu niewielkie figury aniołów. Druga kondygnacja ujęta jest pionowymi rzędami kampanul. Struktura polichromowana w kolorze białym, z pozłacanymi profilami i elementami ornamentyki oraz srebrzonymi detalami.
Zdjęcie nr 15: Nastawa architektoniczna, jednoosiowa, dwukondygnacyjna, ustawiona na niewielkim cokole, z dwoma prostopadłościennymi postumentami wydzielonymi po bokach. Ołtarz drewniany, prostopadłościenny, z drewnianą mensą. Antepedium w formie poziomego prostokąta ujętego profilowaną ramą, w polu malowany monogram IHS flankowany gałązkami lilii, u dołu girlanda kwiatowa. W predelli nastawy płycina w formie poziomego prostokąta poszerzonego na krótszych bokach za pomocą nadwieszonych łuków półkolistych, ze sceną modlitwy Chrystusa w Ogrójcu. Pierwsza kondygnacja ujęta parą kolumn stojących na postumentach, o skręconych trzonach dekorowanych ornamentem roślinnym. Podpory dźwigają belkowanie, o pełnych odcinkach nad kolumnami ustawionych pod kątem, z architrawem wyłamującym się schodkowo nad polem środkowym oraz gzymsem przyjmującym formę trzech boków z ośmioboku oraz przerwany, falisty przyczółek. Fryz belkowania ozdobiony jest ornamentem roślinnym, gzyms zaś dekorowany muszlą i zwisami kwiatowymi. Całe pole środkowe wypełnia nisza w kształcie stojącego prostokąta z wciętymi narożami, ujęta ramą ozdobioną ornamentem roślinnym, wewnątrz znajduje się rzeźbiarska grupa Ukrzyżowania na tle malowanego pejzażu. Pierwsza kondygnacja ujęta jest uszami utworzonymi z suchego akantu, w ich dolnej części postumenty dla figur św. Walentego i św. Jana Ewangelisty. Druga kondygnacja jest węższa od poprzedniej, flankowana parą ustawionych lekko pod kątem pilastrów dźwigających gzyms, dekorowanych w partii trzonów kampanulami. W polu obraz ze św. Wawrzyńcem w formie pionowego owalu w profilowanej ramie. Całość zwieńczona okiem Opatrzności na tle obłoków w glorii promienistej. Na belkowaniu niewielkie figury aniołów. Druga kondygnacja ujęta jest pionowymi rzędami kampanul. Struktura polichromowana w kolorze białym, z pozłacanymi profilami i elementami ornamentyki oraz srebrzonymi detalami.
Zdjęcie nr 16: Nastawa architektoniczna, jednoosiowa, dwukondygnacyjna, ustawiona na niewielkim cokole, z dwoma prostopadłościennymi postumentami wydzielonymi po bokach. Ołtarz drewniany, prostopadłościenny, z drewnianą mensą. Antepedium w formie poziomego prostokąta ujętego profilowaną ramą, w polu malowany monogram IHS flankowany gałązkami lilii, u dołu girlanda kwiatowa. W predelli nastawy płycina w formie poziomego prostokąta poszerzonego na krótszych bokach za pomocą nadwieszonych łuków półkolistych, ze sceną modlitwy Chrystusa w Ogrójcu. Pierwsza kondygnacja ujęta parą kolumn stojących na postumentach, o skręconych trzonach dekorowanych ornamentem roślinnym. Podpory dźwigają belkowanie, o pełnych odcinkach nad kolumnami ustawionych pod kątem, z architrawem wyłamującym się schodkowo nad polem środkowym oraz gzymsem przyjmującym formę trzech boków z ośmioboku oraz przerwany, falisty przyczółek. Fryz belkowania ozdobiony jest ornamentem roślinnym, gzyms zaś dekorowany muszlą i zwisami kwiatowymi. Całe pole środkowe wypełnia nisza w kształcie stojącego prostokąta z wciętymi narożami, ujęta ramą ozdobioną ornamentem roślinnym, wewnątrz znajduje się rzeźbiarska grupa Ukrzyżowania na tle malowanego pejzażu. Pierwsza kondygnacja ujęta jest uszami utworzonymi z suchego akantu, w ich dolnej części postumenty dla figur św. Walentego i św. Jana Ewangelisty. Druga kondygnacja jest węższa od poprzedniej, flankowana parą ustawionych lekko pod kątem pilastrów dźwigających gzyms, dekorowanych w partii trzonów kampanulami. W polu obraz ze św. Wawrzyńcem w formie pionowego owalu w profilowanej ramie. Całość zwieńczona okiem Opatrzności na tle obłoków w glorii promienistej. Na belkowaniu niewielkie figury aniołów. Druga kondygnacja ujęta jest pionowymi rzędami kampanul. Struktura polichromowana w kolorze białym, z pozłacanymi profilami i elementami ornamentyki oraz srebrzonymi detalami.
Zdjęcie nr 17: Nastawa architektoniczna, jednoosiowa, dwukondygnacyjna, ustawiona na niewielkim cokole, z dwoma prostopadłościennymi postumentami wydzielonymi po bokach. Ołtarz drewniany, prostopadłościenny, z drewnianą mensą. Antepedium w formie poziomego prostokąta ujętego profilowaną ramą, w polu malowany monogram IHS flankowany gałązkami lilii, u dołu girlanda kwiatowa. W predelli nastawy płycina w formie poziomego prostokąta poszerzonego na krótszych bokach za pomocą nadwieszonych łuków półkolistych, ze sceną modlitwy Chrystusa w Ogrójcu. Pierwsza kondygnacja ujęta parą kolumn stojących na postumentach, o skręconych trzonach dekorowanych ornamentem roślinnym. Podpory dźwigają belkowanie, o pełnych odcinkach nad kolumnami ustawionych pod kątem, z architrawem wyłamującym się schodkowo nad polem środkowym oraz gzymsem przyjmującym formę trzech boków z ośmioboku oraz przerwany, falisty przyczółek. Fryz belkowania ozdobiony jest ornamentem roślinnym, gzyms zaś dekorowany muszlą i zwisami kwiatowymi. Całe pole środkowe wypełnia nisza w kształcie stojącego prostokąta z wciętymi narożami, ujęta ramą ozdobioną ornamentem roślinnym, wewnątrz znajduje się rzeźbiarska grupa Ukrzyżowania na tle malowanego pejzażu. Pierwsza kondygnacja ujęta jest uszami utworzonymi z suchego akantu, w ich dolnej części postumenty dla figur św. Walentego i św. Jana Ewangelisty. Druga kondygnacja jest węższa od poprzedniej, flankowana parą ustawionych lekko pod kątem pilastrów dźwigających gzyms, dekorowanych w partii trzonów kampanulami. W polu obraz ze św. Wawrzyńcem w formie pionowego owalu w profilowanej ramie. Całość zwieńczona okiem Opatrzności na tle obłoków w glorii promienistej. Na belkowaniu niewielkie figury aniołów. Druga kondygnacja ujęta jest pionowymi rzędami kampanul. Struktura polichromowana w kolorze białym, z pozłacanymi profilami i elementami ornamentyki oraz srebrzonymi detalami.
Zdjęcie nr 18: Nastawa architektoniczna, jednoosiowa, dwukondygnacyjna, ustawiona na niewielkim cokole, z dwoma prostopadłościennymi postumentami wydzielonymi po bokach. Ołtarz drewniany, prostopadłościenny, z drewnianą mensą. Antepedium w formie poziomego prostokąta ujętego profilowaną ramą, w polu malowany monogram IHS flankowany gałązkami lilii, u dołu girlanda kwiatowa. W predelli nastawy płycina w formie poziomego prostokąta poszerzonego na krótszych bokach za pomocą nadwieszonych łuków półkolistych, ze sceną modlitwy Chrystusa w Ogrójcu. Pierwsza kondygnacja ujęta parą kolumn stojących na postumentach, o skręconych trzonach dekorowanych ornamentem roślinnym. Podpory dźwigają belkowanie, o pełnych odcinkach nad kolumnami ustawionych pod kątem, z architrawem wyłamującym się schodkowo nad polem środkowym oraz gzymsem przyjmującym formę trzech boków z ośmioboku oraz przerwany, falisty przyczółek. Fryz belkowania ozdobiony jest ornamentem roślinnym, gzyms zaś dekorowany muszlą i zwisami kwiatowymi. Całe pole środkowe wypełnia nisza w kształcie stojącego prostokąta z wciętymi narożami, ujęta ramą ozdobioną ornamentem roślinnym, wewnątrz znajduje się rzeźbiarska grupa Ukrzyżowania na tle malowanego pejzażu. Pierwsza kondygnacja ujęta jest uszami utworzonymi z suchego akantu, w ich dolnej części postumenty dla figur św. Walentego i św. Jana Ewangelisty. Druga kondygnacja jest węższa od poprzedniej, flankowana parą ustawionych lekko pod kątem pilastrów dźwigających gzyms, dekorowanych w partii trzonów kampanulami. W polu obraz ze św. Wawrzyńcem w formie pionowego owalu w profilowanej ramie. Całość zwieńczona okiem Opatrzności na tle obłoków w glorii promienistej. Na belkowaniu niewielkie figury aniołów. Druga kondygnacja ujęta jest pionowymi rzędami kampanul. Struktura polichromowana w kolorze białym, z pozłacanymi profilami i elementami ornamentyki oraz srebrzonymi detalami.
Zdjęcie nr 19: Nastawa architektoniczna, jednoosiowa, dwukondygnacyjna, ustawiona na niewielkim cokole, z dwoma prostopadłościennymi postumentami wydzielonymi po bokach. Ołtarz drewniany, prostopadłościenny, z drewnianą mensą. Antepedium w formie poziomego prostokąta ujętego profilowaną ramą, w polu malowany monogram IHS flankowany gałązkami lilii, u dołu girlanda kwiatowa. W predelli nastawy płycina w formie poziomego prostokąta poszerzonego na krótszych bokach za pomocą nadwieszonych łuków półkolistych, ze sceną modlitwy Chrystusa w Ogrójcu. Pierwsza kondygnacja ujęta parą kolumn stojących na postumentach, o skręconych trzonach dekorowanych ornamentem roślinnym. Podpory dźwigają belkowanie, o pełnych odcinkach nad kolumnami ustawionych pod kątem, z architrawem wyłamującym się schodkowo nad polem środkowym oraz gzymsem przyjmującym formę trzech boków z ośmioboku oraz przerwany, falisty przyczółek. Fryz belkowania ozdobiony jest ornamentem roślinnym, gzyms zaś dekorowany muszlą i zwisami kwiatowymi. Całe pole środkowe wypełnia nisza w kształcie stojącego prostokąta z wciętymi narożami, ujęta ramą ozdobioną ornamentem roślinnym, wewnątrz znajduje się rzeźbiarska grupa Ukrzyżowania na tle malowanego pejzażu. Pierwsza kondygnacja ujęta jest uszami utworzonymi z suchego akantu, w ich dolnej części postumenty dla figur św. Walentego i św. Jana Ewangelisty. Druga kondygnacja jest węższa od poprzedniej, flankowana parą ustawionych lekko pod kątem pilastrów dźwigających gzyms, dekorowanych w partii trzonów kampanulami. W polu obraz ze św. Wawrzyńcem w formie pionowego owalu w profilowanej ramie. Całość zwieńczona okiem Opatrzności na tle obłoków w glorii promienistej. Na belkowaniu niewielkie figury aniołów. Druga kondygnacja ujęta jest pionowymi rzędami kampanul. Struktura polichromowana w kolorze białym, z pozłacanymi profilami i elementami ornamentyki oraz srebrzonymi detalami.
Zdjęcie nr 20: Nastawa architektoniczna, jednoosiowa, dwukondygnacyjna, ustawiona na niewielkim cokole, z dwoma prostopadłościennymi postumentami wydzielonymi po bokach. Ołtarz drewniany, prostopadłościenny, z drewnianą mensą. Antepedium w formie poziomego prostokąta ujętego profilowaną ramą, w polu malowany monogram IHS flankowany gałązkami lilii, u dołu girlanda kwiatowa. W predelli nastawy płycina w formie poziomego prostokąta poszerzonego na krótszych bokach za pomocą nadwieszonych łuków półkolistych, ze sceną modlitwy Chrystusa w Ogrójcu. Pierwsza kondygnacja ujęta parą kolumn stojących na postumentach, o skręconych trzonach dekorowanych ornamentem roślinnym. Podpory dźwigają belkowanie, o pełnych odcinkach nad kolumnami ustawionych pod kątem, z architrawem wyłamującym się schodkowo nad polem środkowym oraz gzymsem przyjmującym formę trzech boków z ośmioboku oraz przerwany, falisty przyczółek. Fryz belkowania ozdobiony jest ornamentem roślinnym, gzyms zaś dekorowany muszlą i zwisami kwiatowymi. Całe pole środkowe wypełnia nisza w kształcie stojącego prostokąta z wciętymi narożami, ujęta ramą ozdobioną ornamentem roślinnym, wewnątrz znajduje się rzeźbiarska grupa Ukrzyżowania na tle malowanego pejzażu. Pierwsza kondygnacja ujęta jest uszami utworzonymi z suchego akantu, w ich dolnej części postumenty dla figur św. Walentego i św. Jana Ewangelisty. Druga kondygnacja jest węższa od poprzedniej, flankowana parą ustawionych lekko pod kątem pilastrów dźwigających gzyms, dekorowanych w partii trzonów kampanulami. W polu obraz ze św. Wawrzyńcem w formie pionowego owalu w profilowanej ramie. Całość zwieńczona okiem Opatrzności na tle obłoków w glorii promienistej. Na belkowaniu niewielkie figury aniołów. Druga kondygnacja ujęta jest pionowymi rzędami kampanul. Struktura polichromowana w kolorze białym, z pozłacanymi profilami i elementami ornamentyki oraz srebrzonymi detalami.
Zdjęcie nr 21: Nastawa architektoniczna, jednoosiowa, dwukondygnacyjna, ustawiona na niewielkim cokole, z dwoma prostopadłościennymi postumentami wydzielonymi po bokach. Ołtarz drewniany, prostopadłościenny, z drewnianą mensą. Antepedium w formie poziomego prostokąta ujętego profilowaną ramą, w polu malowany monogram IHS flankowany gałązkami lilii, u dołu girlanda kwiatowa. W predelli nastawy płycina w formie poziomego prostokąta poszerzonego na krótszych bokach za pomocą nadwieszonych łuków półkolistych, ze sceną modlitwy Chrystusa w Ogrójcu. Pierwsza kondygnacja ujęta parą kolumn stojących na postumentach, o skręconych trzonach dekorowanych ornamentem roślinnym. Podpory dźwigają belkowanie, o pełnych odcinkach nad kolumnami ustawionych pod kątem, z architrawem wyłamującym się schodkowo nad polem środkowym oraz gzymsem przyjmującym formę trzech boków z ośmioboku oraz przerwany, falisty przyczółek. Fryz belkowania ozdobiony jest ornamentem roślinnym, gzyms zaś dekorowany muszlą i zwisami kwiatowymi. Całe pole środkowe wypełnia nisza w kształcie stojącego prostokąta z wciętymi narożami, ujęta ramą ozdobioną ornamentem roślinnym, wewnątrz znajduje się rzeźbiarska grupa Ukrzyżowania na tle malowanego pejzażu. Pierwsza kondygnacja ujęta jest uszami utworzonymi z suchego akantu, w ich dolnej części postumenty dla figur św. Walentego i św. Jana Ewangelisty. Druga kondygnacja jest węższa od poprzedniej, flankowana parą ustawionych lekko pod kątem pilastrów dźwigających gzyms, dekorowanych w partii trzonów kampanulami. W polu obraz ze św. Wawrzyńcem w formie pionowego owalu w profilowanej ramie. Całość zwieńczona okiem Opatrzności na tle obłoków w glorii promienistej. Na belkowaniu niewielkie figury aniołów. Druga kondygnacja ujęta jest pionowymi rzędami kampanul. Struktura polichromowana w kolorze białym, z pozłacanymi profilami i elementami ornamentyki oraz srebrzonymi detalami.
Zdjęcie nr 22: Nastawa architektoniczna, jednoosiowa, dwukondygnacyjna, ustawiona na niewielkim cokole, z dwoma prostopadłościennymi postumentami wydzielonymi po bokach. Ołtarz drewniany, prostopadłościenny, z drewnianą mensą. Antepedium w formie poziomego prostokąta ujętego profilowaną ramą, w polu malowany monogram IHS flankowany gałązkami lilii, u dołu girlanda kwiatowa. W predelli nastawy płycina w formie poziomego prostokąta poszerzonego na krótszych bokach za pomocą nadwieszonych łuków półkolistych, ze sceną modlitwy Chrystusa w Ogrójcu. Pierwsza kondygnacja ujęta parą kolumn stojących na postumentach, o skręconych trzonach dekorowanych ornamentem roślinnym. Podpory dźwigają belkowanie, o pełnych odcinkach nad kolumnami ustawionych pod kątem, z architrawem wyłamującym się schodkowo nad polem środkowym oraz gzymsem przyjmującym formę trzech boków z ośmioboku oraz przerwany, falisty przyczółek. Fryz belkowania ozdobiony jest ornamentem roślinnym, gzyms zaś dekorowany muszlą i zwisami kwiatowymi. Całe pole środkowe wypełnia nisza w kształcie stojącego prostokąta z wciętymi narożami, ujęta ramą ozdobioną ornamentem roślinnym, wewnątrz znajduje się rzeźbiarska grupa Ukrzyżowania na tle malowanego pejzażu. Pierwsza kondygnacja ujęta jest uszami utworzonymi z suchego akantu, w ich dolnej części postumenty dla figur św. Walentego i św. Jana Ewangelisty. Druga kondygnacja jest węższa od poprzedniej, flankowana parą ustawionych lekko pod kątem pilastrów dźwigających gzyms, dekorowanych w partii trzonów kampanulami. W polu obraz ze św. Wawrzyńcem w formie pionowego owalu w profilowanej ramie. Całość zwieńczona okiem Opatrzności na tle obłoków w glorii promienistej. Na belkowaniu niewielkie figury aniołów. Druga kondygnacja ujęta jest pionowymi rzędami kampanul. Struktura polichromowana w kolorze białym, z pozłacanymi profilami i elementami ornamentyki oraz srebrzonymi detalami.
Zdjęcie nr 23: Nastawa architektoniczna, jednoosiowa, dwukondygnacyjna, ustawiona na niewielkim cokole, z dwoma prostopadłościennymi postumentami wydzielonymi po bokach. Ołtarz drewniany, prostopadłościenny, z drewnianą mensą. Antepedium w formie poziomego prostokąta ujętego profilowaną ramą, w polu malowany monogram IHS flankowany gałązkami lilii, u dołu girlanda kwiatowa. W predelli nastawy płycina w formie poziomego prostokąta poszerzonego na krótszych bokach za pomocą nadwieszonych łuków półkolistych, ze sceną modlitwy Chrystusa w Ogrójcu. Pierwsza kondygnacja ujęta parą kolumn stojących na postumentach, o skręconych trzonach dekorowanych ornamentem roślinnym. Podpory dźwigają belkowanie, o pełnych odcinkach nad kolumnami ustawionych pod kątem, z architrawem wyłamującym się schodkowo nad polem środkowym oraz gzymsem przyjmującym formę trzech boków z ośmioboku oraz przerwany, falisty przyczółek. Fryz belkowania ozdobiony jest ornamentem roślinnym, gzyms zaś dekorowany muszlą i zwisami kwiatowymi. Całe pole środkowe wypełnia nisza w kształcie stojącego prostokąta z wciętymi narożami, ujęta ramą ozdobioną ornamentem roślinnym, wewnątrz znajduje się rzeźbiarska grupa Ukrzyżowania na tle malowanego pejzażu. Pierwsza kondygnacja ujęta jest uszami utworzonymi z suchego akantu, w ich dolnej części postumenty dla figur św. Walentego i św. Jana Ewangelisty. Druga kondygnacja jest węższa od poprzedniej, flankowana parą ustawionych lekko pod kątem pilastrów dźwigających gzyms, dekorowanych w partii trzonów kampanulami. W polu obraz ze św. Wawrzyńcem w formie pionowego owalu w profilowanej ramie. Całość zwieńczona okiem Opatrzności na tle obłoków w glorii promienistej. Na belkowaniu niewielkie figury aniołów. Druga kondygnacja ujęta jest pionowymi rzędami kampanul. Struktura polichromowana w kolorze białym, z pozłacanymi profilami i elementami ornamentyki oraz srebrzonymi detalami.
Zdjęcie nr 24: Nastawa architektoniczna, jednoosiowa, dwukondygnacyjna, ustawiona na niewielkim cokole, z dwoma prostopadłościennymi postumentami wydzielonymi po bokach. Ołtarz drewniany, prostopadłościenny, z drewnianą mensą. Antepedium w formie poziomego prostokąta ujętego profilowaną ramą, w polu malowany monogram IHS flankowany gałązkami lilii, u dołu girlanda kwiatowa. W predelli nastawy płycina w formie poziomego prostokąta poszerzonego na krótszych bokach za pomocą nadwieszonych łuków półkolistych, ze sceną modlitwy Chrystusa w Ogrójcu. Pierwsza kondygnacja ujęta parą kolumn stojących na postumentach, o skręconych trzonach dekorowanych ornamentem roślinnym. Podpory dźwigają belkowanie, o pełnych odcinkach nad kolumnami ustawionych pod kątem, z architrawem wyłamującym się schodkowo nad polem środkowym oraz gzymsem przyjmującym formę trzech boków z ośmioboku oraz przerwany, falisty przyczółek. Fryz belkowania ozdobiony jest ornamentem roślinnym, gzyms zaś dekorowany muszlą i zwisami kwiatowymi. Całe pole środkowe wypełnia nisza w kształcie stojącego prostokąta z wciętymi narożami, ujęta ramą ozdobioną ornamentem roślinnym, wewnątrz znajduje się rzeźbiarska grupa Ukrzyżowania na tle malowanego pejzażu. Pierwsza kondygnacja ujęta jest uszami utworzonymi z suchego akantu, w ich dolnej części postumenty dla figur św. Walentego i św. Jana Ewangelisty. Druga kondygnacja jest węższa od poprzedniej, flankowana parą ustawionych lekko pod kątem pilastrów dźwigających gzyms, dekorowanych w partii trzonów kampanulami. W polu obraz ze św. Wawrzyńcem w formie pionowego owalu w profilowanej ramie. Całość zwieńczona okiem Opatrzności na tle obłoków w glorii promienistej. Na belkowaniu niewielkie figury aniołów. Druga kondygnacja ujęta jest pionowymi rzędami kampanul. Struktura polichromowana w kolorze białym, z pozłacanymi profilami i elementami ornamentyki oraz srebrzonymi detalami.
Zdjęcie nr 25: Nastawa architektoniczna, jednoosiowa, dwukondygnacyjna, ustawiona na niewielkim cokole, z dwoma prostopadłościennymi postumentami wydzielonymi po bokach. Ołtarz drewniany, prostopadłościenny, z drewnianą mensą. Antepedium w formie poziomego prostokąta ujętego profilowaną ramą, w polu malowany monogram IHS flankowany gałązkami lilii, u dołu girlanda kwiatowa. W predelli nastawy płycina w formie poziomego prostokąta poszerzonego na krótszych bokach za pomocą nadwieszonych łuków półkolistych, ze sceną modlitwy Chrystusa w Ogrójcu. Pierwsza kondygnacja ujęta parą kolumn stojących na postumentach, o skręconych trzonach dekorowanych ornamentem roślinnym. Podpory dźwigają belkowanie, o pełnych odcinkach nad kolumnami ustawionych pod kątem, z architrawem wyłamującym się schodkowo nad polem środkowym oraz gzymsem przyjmującym formę trzech boków z ośmioboku oraz przerwany, falisty przyczółek. Fryz belkowania ozdobiony jest ornamentem roślinnym, gzyms zaś dekorowany muszlą i zwisami kwiatowymi. Całe pole środkowe wypełnia nisza w kształcie stojącego prostokąta z wciętymi narożami, ujęta ramą ozdobioną ornamentem roślinnym, wewnątrz znajduje się rzeźbiarska grupa Ukrzyżowania na tle malowanego pejzażu. Pierwsza kondygnacja ujęta jest uszami utworzonymi z suchego akantu, w ich dolnej części postumenty dla figur św. Walentego i św. Jana Ewangelisty. Druga kondygnacja jest węższa od poprzedniej, flankowana parą ustawionych lekko pod kątem pilastrów dźwigających gzyms, dekorowanych w partii trzonów kampanulami. W polu obraz ze św. Wawrzyńcem w formie pionowego owalu w profilowanej ramie. Całość zwieńczona okiem Opatrzności na tle obłoków w glorii promienistej. Na belkowaniu niewielkie figury aniołów. Druga kondygnacja ujęta jest pionowymi rzędami kampanul. Struktura polichromowana w kolorze białym, z pozłacanymi profilami i elementami ornamentyki oraz srebrzonymi detalami.
Zdjęcie nr 26: Nastawa architektoniczna, jednoosiowa, dwukondygnacyjna, ustawiona na niewielkim cokole, z dwoma prostopadłościennymi postumentami wydzielonymi po bokach. Ołtarz drewniany, prostopadłościenny, z drewnianą mensą. Antepedium w formie poziomego prostokąta ujętego profilowaną ramą, w polu malowany monogram IHS flankowany gałązkami lilii, u dołu girlanda kwiatowa. W predelli nastawy płycina w formie poziomego prostokąta poszerzonego na krótszych bokach za pomocą nadwieszonych łuków półkolistych, ze sceną modlitwy Chrystusa w Ogrójcu. Pierwsza kondygnacja ujęta parą kolumn stojących na postumentach, o skręconych trzonach dekorowanych ornamentem roślinnym. Podpory dźwigają belkowanie, o pełnych odcinkach nad kolumnami ustawionych pod kątem, z architrawem wyłamującym się schodkowo nad polem środkowym oraz gzymsem przyjmującym formę trzech boków z ośmioboku oraz przerwany, falisty przyczółek. Fryz belkowania ozdobiony jest ornamentem roślinnym, gzyms zaś dekorowany muszlą i zwisami kwiatowymi. Całe pole środkowe wypełnia nisza w kształcie stojącego prostokąta z wciętymi narożami, ujęta ramą ozdobioną ornamentem roślinnym, wewnątrz znajduje się rzeźbiarska grupa Ukrzyżowania na tle malowanego pejzażu. Pierwsza kondygnacja ujęta jest uszami utworzonymi z suchego akantu, w ich dolnej części postumenty dla figur św. Walentego i św. Jana Ewangelisty. Druga kondygnacja jest węższa od poprzedniej, flankowana parą ustawionych lekko pod kątem pilastrów dźwigających gzyms, dekorowanych w partii trzonów kampanulami. W polu obraz ze św. Wawrzyńcem w formie pionowego owalu w profilowanej ramie. Całość zwieńczona okiem Opatrzności na tle obłoków w glorii promienistej. Na belkowaniu niewielkie figury aniołów. Druga kondygnacja ujęta jest pionowymi rzędami kampanul. Struktura polichromowana w kolorze białym, z pozłacanymi profilami i elementami ornamentyki oraz srebrzonymi detalami.
Zdjęcie nr 27: Nastawa architektoniczna, jednoosiowa, dwukondygnacyjna, ustawiona na niewielkim cokole, z dwoma prostopadłościennymi postumentami wydzielonymi po bokach. Ołtarz drewniany, prostopadłościenny, z drewnianą mensą. Antepedium w formie poziomego prostokąta ujętego profilowaną ramą, w polu malowany monogram IHS flankowany gałązkami lilii, u dołu girlanda kwiatowa. W predelli nastawy płycina w formie poziomego prostokąta poszerzonego na krótszych bokach za pomocą nadwieszonych łuków półkolistych, ze sceną modlitwy Chrystusa w Ogrójcu. Pierwsza kondygnacja ujęta parą kolumn stojących na postumentach, o skręconych trzonach dekorowanych ornamentem roślinnym. Podpory dźwigają belkowanie, o pełnych odcinkach nad kolumnami ustawionych pod kątem, z architrawem wyłamującym się schodkowo nad polem środkowym oraz gzymsem przyjmującym formę trzech boków z ośmioboku oraz przerwany, falisty przyczółek. Fryz belkowania ozdobiony jest ornamentem roślinnym, gzyms zaś dekorowany muszlą i zwisami kwiatowymi. Całe pole środkowe wypełnia nisza w kształcie stojącego prostokąta z wciętymi narożami, ujęta ramą ozdobioną ornamentem roślinnym, wewnątrz znajduje się rzeźbiarska grupa Ukrzyżowania na tle malowanego pejzażu. Pierwsza kondygnacja ujęta jest uszami utworzonymi z suchego akantu, w ich dolnej części postumenty dla figur św. Walentego i św. Jana Ewangelisty. Druga kondygnacja jest węższa od poprzedniej, flankowana parą ustawionych lekko pod kątem pilastrów dźwigających gzyms, dekorowanych w partii trzonów kampanulami. W polu obraz ze św. Wawrzyńcem w formie pionowego owalu w profilowanej ramie. Całość zwieńczona okiem Opatrzności na tle obłoków w glorii promienistej. Na belkowaniu niewielkie figury aniołów. Druga kondygnacja ujęta jest pionowymi rzędami kampanul. Struktura polichromowana w kolorze białym, z pozłacanymi profilami i elementami ornamentyki oraz srebrzonymi detalami.
Zdjęcie nr 28: Nastawa architektoniczna, jednoosiowa, dwukondygnacyjna, ustawiona na niewielkim cokole, z dwoma prostopadłościennymi postumentami wydzielonymi po bokach. Ołtarz drewniany, prostopadłościenny, z drewnianą mensą. Antepedium w formie poziomego prostokąta ujętego profilowaną ramą, w polu malowany monogram IHS flankowany gałązkami lilii, u dołu girlanda kwiatowa. W predelli nastawy płycina w formie poziomego prostokąta poszerzonego na krótszych bokach za pomocą nadwieszonych łuków półkolistych, ze sceną modlitwy Chrystusa w Ogrójcu. Pierwsza kondygnacja ujęta parą kolumn stojących na postumentach, o skręconych trzonach dekorowanych ornamentem roślinnym. Podpory dźwigają belkowanie, o pełnych odcinkach nad kolumnami ustawionych pod kątem, z architrawem wyłamującym się schodkowo nad polem środkowym oraz gzymsem przyjmującym formę trzech boków z ośmioboku oraz przerwany, falisty przyczółek. Fryz belkowania ozdobiony jest ornamentem roślinnym, gzyms zaś dekorowany muszlą i zwisami kwiatowymi. Całe pole środkowe wypełnia nisza w kształcie stojącego prostokąta z wciętymi narożami, ujęta ramą ozdobioną ornamentem roślinnym, wewnątrz znajduje się rzeźbiarska grupa Ukrzyżowania na tle malowanego pejzażu. Pierwsza kondygnacja ujęta jest uszami utworzonymi z suchego akantu, w ich dolnej części postumenty dla figur św. Walentego i św. Jana Ewangelisty. Druga kondygnacja jest węższa od poprzedniej, flankowana parą ustawionych lekko pod kątem pilastrów dźwigających gzyms, dekorowanych w partii trzonów kampanulami. W polu obraz ze św. Wawrzyńcem w formie pionowego owalu w profilowanej ramie. Całość zwieńczona okiem Opatrzności na tle obłoków w glorii promienistej. Na belkowaniu niewielkie figury aniołów. Druga kondygnacja ujęta jest pionowymi rzędami kampanul. Struktura polichromowana w kolorze białym, z pozłacanymi profilami i elementami ornamentyki oraz srebrzonymi detalami.
Zdjęcie nr 29: Nastawa architektoniczna, jednoosiowa, dwukondygnacyjna, ustawiona na niewielkim cokole, z dwoma prostopadłościennymi postumentami wydzielonymi po bokach. Ołtarz drewniany, prostopadłościenny, z drewnianą mensą. Antepedium w formie poziomego prostokąta ujętego profilowaną ramą, w polu malowany monogram IHS flankowany gałązkami lilii, u dołu girlanda kwiatowa. W predelli nastawy płycina w formie poziomego prostokąta poszerzonego na krótszych bokach za pomocą nadwieszonych łuków półkolistych, ze sceną modlitwy Chrystusa w Ogrójcu. Pierwsza kondygnacja ujęta parą kolumn stojących na postumentach, o skręconych trzonach dekorowanych ornamentem roślinnym. Podpory dźwigają belkowanie, o pełnych odcinkach nad kolumnami ustawionych pod kątem, z architrawem wyłamującym się schodkowo nad polem środkowym oraz gzymsem przyjmującym formę trzech boków z ośmioboku oraz przerwany, falisty przyczółek. Fryz belkowania ozdobiony jest ornamentem roślinnym, gzyms zaś dekorowany muszlą i zwisami kwiatowymi. Całe pole środkowe wypełnia nisza w kształcie stojącego prostokąta z wciętymi narożami, ujęta ramą ozdobioną ornamentem roślinnym, wewnątrz znajduje się rzeźbiarska grupa Ukrzyżowania na tle malowanego pejzażu. Pierwsza kondygnacja ujęta jest uszami utworzonymi z suchego akantu, w ich dolnej części postumenty dla figur św. Walentego i św. Jana Ewangelisty. Druga kondygnacja jest węższa od poprzedniej, flankowana parą ustawionych lekko pod kątem pilastrów dźwigających gzyms, dekorowanych w partii trzonów kampanulami. W polu obraz ze św. Wawrzyńcem w formie pionowego owalu w profilowanej ramie. Całość zwieńczona okiem Opatrzności na tle obłoków w glorii promienistej. Na belkowaniu niewielkie figury aniołów. Druga kondygnacja ujęta jest pionowymi rzędami kampanul. Struktura polichromowana w kolorze białym, z pozłacanymi profilami i elementami ornamentyki oraz srebrzonymi detalami.

Ołtarz boczny

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
wielicki
Gmina
Wieliczka
Miejscowość
Grabie
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Krakowska
Dekanat
Niepołomice
Parafia
Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny
Tagi
mała architektura sztuka pierwszej połowy XVIII wieku
Miejsce przechowywania
południowo-wschodni narożnik nawy
Identyfikator
DZIELO/01574
Kategoria
ołtarz
Czas powstania
1742-1747, XX wiek
Technika i materiał
drewno, techniki stolarskie i rzeźbiarskie, polichromowanie, złocenie, srebrzenie
Autor noty katalogowej
Paulina Kluz
Domena Publiczna

Dzieje zabytku

Ołtarz boczny św. Józefa powstał zapewne po wybudowaniu nowego kościoła w Grabiu w 1742 roku, ale przed 1747 rokiem, gdyż wymieniony był w aktach wizytacji z tego roku. W latach 1835-1836 wmurowana została mensa do tego ołtarza. W 1844 roku odnowiono oba ołtarze boczne. W 1881 roku, gdy bractwo przeprowadziło renowację ołtarza Przemienienia Pańskiego, „za wzorem cieśli kazało i drugie bractwo raczej stowarzyszenie światła odnowić swój ołtarz [św. Józefa] za co zapłaciło ze swojej kasy 200 złr”. Podczas remontu kościoła w 1907 roku wyczyszczono wszystkie ołtarze i uzupełniono im złocenia. W czasie renowacji prowadzonej przez Józefa Nawałkę wraz z pomocnikami w 1959 roku odzłocono ołtarz św. Józefa. W 1998 roku Sabina Szkodlarska i Anna Konarska przeprowadziły konserwację tego retabulum. Około 2001 roku wmontowano w części predelli obraz modlitwy Chrystusa w Ogrójcu.

Opis

Nastawa architektoniczna, jednoosiowa, dwukondygnacyjna, ustawiona na niewielkim cokole, z dwoma prostopadłościennymi postumentami wydzielonymi po bokach. Ołtarz drewniany, prostopadłościenny, z drewnianą mensą. Antepedium w formie poziomego prostokąta ujętego profilowaną ramą, w polu malowany monogram IHS flankowany gałązkami lilii, u dołu girlanda kwiatowa. W predelli nastawy płycina w formie poziomego prostokąta poszerzonego na krótszych bokach za pomocą nadwieszonych łuków półkolistych, ze sceną modlitwy Chrystusa w Ogrójcu. Pierwsza kondygnacja ujęta parą kolumn stojących na postumentach, o skręconych trzonach dekorowanych ornamentem roślinnym. Podpory dźwigają belkowanie, o pełnych odcinkach nad kolumnami ustawionych pod kątem, z architrawem wyłamującym się schodkowo nad polem środkowym oraz gzymsem przyjmującym formę trzech boków z ośmioboku oraz przerwany, falisty przyczółek. Fryz belkowania ozdobiony jest ornamentem roślinnym, gzyms zaś dekorowany muszlą i zwisami kwiatowymi. Całe pole środkowe wypełnia nisza w kształcie stojącego prostokąta z wciętymi narożami, ujęta ramą ozdobioną ornamentem roślinnym, wewnątrz znajduje się rzeźbiarska grupa Ukrzyżowania na tle malowanego pejzażu. Pierwsza kondygnacja ujęta jest uszami utworzonymi z suchego akantu, w ich dolnej części postumenty dla figur św. Walentego i św. Jana Ewangelisty. Druga kondygnacja jest węższa od poprzedniej, flankowana parą ustawionych lekko pod kątem pilastrów dźwigających gzyms, dekorowanych w partii trzonów kampanulami. W polu obraz ze św. Wawrzyńcem w formie pionowego owalu w profilowanej ramie. Całość zwieńczona okiem Opatrzności na tle obłoków w glorii promienistej. Na belkowaniu niewielkie figury aniołów. Druga kondygnacja ujęta jest pionowymi rzędami kampanul. Struktura polichromowana w kolorze białym, z pozłacanymi profilami i elementami ornamentyki oraz srebrzonymi detalami.

Zarys problematyki artystycznej

Architektura nastawy ołtarzowej z częścią dekoracji pochodzi z lat 1742-1747 i nie została zniszczona w czasie pierwszej wojny światowej, jak wskazywano dotychczas w literaturze. Pierwotnie w polu głównym znajdował się obraz św. Józefa, pod którego wezwaniem jest ołtarz, a w zwieńczeniu zachowany w tym miejscu do dziś obraz św. Wawrzyńca z czasu powstania ołtarza. W XX wieku do ołtarza wmontowano wtórnie uszy i umieszczono na wspornikach dwie różne formalnie i czasowo figury. Również pole głównie zaadaptowano wtórnie na niszę z umieszczoną tam grupą Ukrzyżowania. Być może również część ornamentyki została uzupełniona w późniejszym czasie.
Struktura architektoniczna przedstawia nieczęsto spotykany przykład dwukondygnacyjnego ołtarza bocznego o kolumnach z kręconymi trzonami oraz pełnymi odcinkami belkowania i przerwanym przyczółkiem ustawionymi pod kątem. Bardzo zbliżone przykłady tego rodzaju struktur powstałych w pierwszej połowie XVIII wieku znajdują się w kościele św. Mikołaja w Pcimiu, choć są one bardziej rozbudowane. Do tej grupy można zaliczyć również ołtarze boczne w kościele Znalezienia Krzyża Świętego w Łazanach czy ołtarz główny w kościele św. Bartłomieja w Łapanowie.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Delikatne zabrudzenia i przetarcia złoceń. Ołtarz kilkakrotnie odmalowywany i odzłacany w latach 1844, 1881, 1907, 1959. W 1998 roku przeszedł konserwację.

Streszczenie

Ołtarz powstał w latach 1742-1747, a w XX wieku został uzupełniony o wtórnie wmontowane elementy, jak uszy z figurami świętych i grupa Ukrzyżowania w polu głównym. Struktura architektoniczna przedstawia nieczęsto spotykany przykład dwukondygnacyjnego ołtarza bocznego o kolumnach z kręconymi trzonami.

Bibliografia

Krasnowolski Bogusław, "Brzegi i Grabie. Małe ojczyzny" , [w:] "Brzegi i Grabie pod Niepołomicami. Historia, zwyczaje, pisarstwo, dzieje jednej rodzimy" , red.Żyznowski Wiesław , Siercza 2007 , s. 17-155

ŹRÓDŁA ARCHIWALNE

Archiwum Kurii Metropolitalnej w Krakowie
Akta wizytacji kapitulnych
Acta visitationis decanatus Proszoviensis et Vitoviensis vigore instrumenti delegationis a R. D. Andrea Stanislao Kostka in Załuskie Załuski, episcopo Cracoviensi, duce Severiae - emanati in persona R. D. Mathiae Josephi a Łubna Łubiński, canonici cathedralis et consistorii generalis Cracoviensis iudicis surrogati, praepositi Ressoviensis a. D. 1747 factae

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Ambona jest przyścienna, wisząca, z dostępem od zakrystii przez drzwiczki w zaplecku. Kosz ma na planie połowy ośmioboku, na podstawie w formie wałka dekorowanego liśćmi, z podwieszeniem zakończonym szyszką. Ścianki kosza wydzielone są pilastrami rozmieszczonymi w narożach wieloboku, zakończonymi palmetami. Pomiędzy pilastrami znajdują się prostokątne płyciny dekorowane w górnej części ornamentem roślinnym, parapet przyjmuje formę gzymsu. Rolę zaplecka pełnią prostokątne drzwi we wnęce ujęte prostą ramą. Baldachim niepołączony z zapleckiem, na planie ośmioboku, ma formę pełnego belkowania dekorowanego kostkowaniem, w partii fryzu widnieje napis: „A(NNO) D(OMINI) 1601. [CUSTO]DIVNT ILLV[D] VERBVM DEI. BEATI QUI”. Podniebienie baldachimu malowane jest w motywy roślinne z podwieszoną rzeźbioną gołębicą Ducha Świętego w glorii promienistej. Struktura polichromowana jest w kolorze błękitnym, szarym i kremowym, z czerwonymi, pozłacanymi i posrebrzanymi elementami.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Kamienna chrzcielnica stoi na niewysokiej, kamiennej podstawie na planie koła. Jej stopa jest na planie ośmioboku, u dołu z pionowo ściętym cokołem i zwęża się stożkowato ku górze. Nodus jest spłaszczony, ośmioboczny. Czara ośmioboczna, dwustrefowa, u dołu zaokrąglona, u góry prosto ścięta, nadwieszona, w górnej strefie pola dekorowane są motywem trójlistnego maswerku. Wewnątrz czary znajduje się metalowa misa. Drewniana pokrywa przyjmuje kształt korony zamkniętej sześcioma kabłąkami z kulą i krzyżem umieszczonymi na szczycie. Polichromowana w kolorach zielonym i czerwonym, wewnątrz na niebiesko, obręcz korony i kula posrebrzane, detale i brzegi pozłacane.
chrzcielnica
Chrzcielnica
Zdjęcie nr 1: Dzwonnica drewniana, konstrukcji słupowej, ściany szalowane z listowaniem, więźba dachowa drewniana. Założona na planie prostokąta zbliżonego do kwadratu, na betonowym podmurowaniu, przesłoniętym okapowym daszkiem gontowym. Dach gontowy, czterospadowy, zakończony metalowym szpikulcem. Otwór drzwiowy w ścianie południowej o wykroju stojącego prostokąta zamknięty drzwiami spągowymi. Niewielkie otwory głosowe w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym nadwieszonym po dwa na południowej, wschodniej i północnej ścianie. Wnętrze wypełnione elementami konstrukcji.
dzwonnica
Dzwonnica
Zdjęcie nr 1: Figura przedstawia Chrystusa w pozycji leżącej, z nogami ułożonymi równolegle oraz rękami spoczywającymi wzdłuż ciała. Jego twarz jest trójkątna, o wystających kościach policzkowych, prostym nosie i zamkniętych oczach, okolona krótką brodą i długimi włosami opadającymi na ramiona. Ciało Jezusa jest silnie wychudzone, z podkreśloną muskulaturą rąk i nóg oraz żebrami i mostkiem klatki piersiowej, z zaznaczonymi śladami męki. Partię bioder przesłania krótkie pozłacane, perizonium zawieszone na sznurze, z końcówką tkaniny przerzuconą przez sznur w partii podbrzusza oraz ze zwisem tkaniny na jego prawym boku. Polichromia ciała naturalistyczna, traktowana niemal monochromatycznie, z zaznaczonymi śladami męki.
rzeźba
Chrystus do grobu
Zdjęcie nr 1: Figura pełnoplastyczna ustawiona na podstawie na planie kwadratu oraz na półkuli. Chrystus stoi frontalnie, w kontrapoście, w lewej ręce trzyma drzewce chorągwi zakończone krzyżem, prawą unosi w geście błogosławieństwa. Jego twarz jest pociągła, o długim, prostym nosie, migdałowatych oczach i niewielkich ustach, okolona krótką brodą i długimi włosami opadającymi na ramiona i plecy. Z tyłu jego głowy jest dosztukowany nimb promienisty. Chrystus ubrany jest w czerwony płaszcz odsłaniający tors, zapięty na piersi, mocno pofałdowany na wysokości bioder, otaczający postać i przerzucony przez lewe przedramię. Polichromia naturalistyczna, drzewce chorągwi pozłacane.
rzeźba
Chrystus Zmartwychwstały
Zdjęcie nr 1: Obie rzeźby są ścięte z tyłu i głęboko drążone. Figury zwrócone są frontalnie z głowami skierowanymi w stronę ołtarza, stoją w kontrapoście. Anioł na lewej bramce unosi prawą rękę w górę, lewą opuszcza w dół. Anioł z prawej bramki prawą rękę kładzie na piersi, lewa zaś jest ugięta i i uniesiona. Anioły mają pociągłe twarze o uwypuklonych brodach, prostych, dużych nosach i szerokich nozdrzach, oczach o łukowatych górnych powiekach i półkolistych łukach brwiowych, pełnych ustach z wydrążonymi kącikami. Włosy opadające na plecy rzeźbione są w grube, falowane i zmierzwione pukle. Postacie ubrane są w tuniki przepasane w talii, przykrywające jedno ramię szerokim rękawem, odsłaniające część torsu i drugą rękę oraz w płaszcze zawinięte w partii ud. Polichromia w partiach ciała naturalistyczna, szaty pozłacane.
rzeźba
Dwa anioły

Inne dzieła z tego roku

Zdjęcie nr 1: Ambona przyścienna, wisząca, z dostępem od zakrystii. Kosz na rzucie prostokąta z wypukłą ścianką frontową, z dodatkowym podestem od strony prezbiterium, ustawiony na niewielkiej podstawie dekorowanej muszlą, z podwieszeniem w formie zwężającego się cokołu ozdobionego ornamentem roślinnym, zakończonym szyszką. Ścianki kosza dekorowane płycinami w kształcie kwadratu o wklęsłych narożach wypełnionymi dekoracją złożoną z akantu, rozet i kratki regencyjnej. Naroża ścianki przedniej zdobione zwisami utworzonymi z wstęgi i kratki regencyjnej oraz ornamentu roślinnego. Parapet w formie gzymsu. Zaplecek w kształcie pionowego prostokąta, dekorowany w polu profilowaną płyciną z ornamentem roślinnym i płaskorzeźbioną figurą św. Stanisława. Baldachim powtarzający plan kosza, ujęty niepełnym belkowaniem, dekorowanym z trzech stron szczytami, z fragmentami zwróconego na zewnątrz przerwanego, wolutowego przyczółka, stanowiący podstawę dla figury anioła. Na podniebieniu baldachimu gołębica Ducha Świętego w glorii promienistej. Struktura polichromowana w kolorze jasnozielonym ze złoconymi i srebrzonymi profilami oraz ornamentyką. Figura anioła pełnoplastyczna, zwrócona jest w trzech czwartych w prawo, w silnym kontrapoście, o esowato wygiętej sylwetce, z głową skierowaną w górę. Obiema rękami obejmuje trąbę, na której gra. Twarz ma pociągłą, o dużych oczach skierowanych w górę, zadartym nosie i pełnych ustach, okoloną silnie kręconymi włosami. Anioł ubrany jest w zapinaną z przodu na guziki, obcisłą kamizelkę z bufiastymi, krótkimi rękawami i wysokim kołnierzem, w pludry i pończochy, wokół bioder ma zawieszony płaszcz, podwiązany po bokach. Skrzydła duże, złożone po bokach postaci. Polichromia ciała naturalistyczna, strój złocony, ze srebrzonymi detalami. Po wewnętrznej stronie fragmentu lewego przerwanego przyczółka napis: „odnowiono 1841. / ołtarze 3. tęcę i ambonę / przez Malarza z Tar/nawy Andrzeja / Wierzch[…]”.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: W centralnej części kompozycji jest ukazany klęczący na chmurach św. Jan Nepomucen, ujęty w trzech czwartych, z uniesioną prawą ręką, a lewą odsuniętą na bok. Święty jest ubrany w czarną sutannę, białą komżę i brązowy, futrzany mucet z kapturem przewiązany pod szyją z czerwonym podbiciem; na głowie nosi czarny biret. Jasna, prostokątna twarz, z jasnym, kręconym zarostem, zwraca się ku górze; jego nos jest długi, oczy otwarte, usta wąskie, pełne, zaczerwienione; wokół głowy wieniec z pięciu gwiazd. Obok świętego dwa nagie putta, przepasane tkaninami, jedno podtrzymuje świętego, drugie, z palcem na ustach prawej ręki trzyma w lewej kłódkę, opierając dłoń o zamkniętą księgę i leżące na niej dwa klucze (czarny i złoty). Z prawej strony świętego ukazany został skrzydlaty anioł w niebieskiej szacie spoglądający na niego, trzymający w dłoniach kwiaty – lilię i niebieski kwiat. Nad świętym unosi się anioł dmący w trąby, ubrany w niebieską i różową suknię odsłaniającą nagi tors. Obok niego wyłaniające się z chmur uskrzydlone główki aniołków i krucyfiks. W tle panorama Pragi, z mostem i Wełtawą, w której pływają ubrane w strój kanonicki zwłoki świętego z gwieździstym wieńcem wokół głowy.
obraz
Apoteoza św. Jana Nepomucena
Zdjęcie nr 1: Dzwonnica drewniana, konstrukcji słupowej, ściany szalowane z listowaniem, więźba dachowa drewniana. Założona na planie prostokąta zbliżonego do kwadratu, na betonowym podmurowaniu, przesłoniętym okapowym daszkiem gontowym. Dach gontowy, czterospadowy, zakończony metalowym szpikulcem. Otwór drzwiowy w ścianie południowej o wykroju stojącego prostokąta zamknięty drzwiami spągowymi. Niewielkie otwory głosowe w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym nadwieszonym po dwa na południowej, wschodniej i północnej ścianie. Wnętrze wypełnione elementami konstrukcji.
dzwonnica
Dzwonnica
Zdjęcie nr 1: Kościół drewniany o konstrukcji zrębowej, na betonowym podmurowaniu przesłoniętym daszkiem gontowym, kruchta zachodnia o konstrukcji słupowo-ramowej. Elewacje jednolite, szalowane z listwowaniem, wzmocnione lisicami. Więźba dachowa drewniana, krokwiowa. Kościół orientowany, jednonawowy, nawa na rzucie prostokąta zbliżonego do kwadratu, prezbiterium nieco węższe, zakończone trójbocznie. Do wschodniej ściany prezbiterium przylega Ogrójec na rzucie prostokąta, od północy zakrystia na planie zbliżonym do trapezu. Do północnej ściany nawy przylega niewielka kruchta na rzucie prostokąta, od zachodu duża kruchta na planie prostokąta z pomieszczeniem nad nią, ze schodami drabiniastymi na chór, otwarta do nawy trzema dużymi otworami o wykroju prostokątnym. Wnętrze podzielone pilastrami podtrzymującymi architraw i fryz, wyłamane na ich osi. Pomiędzy nawą a prezbiterium prostokątny otwór tęczowy z prostą belką. Parapet chóru muzycznego w zachodniej części nawy, o wklęsło-wypukłym zarysie, podparty przez dwie kolumny i dwie półkolumny o wielobocznych trzonach. Otwory drzwiowe o prostokątnym wykroju zamknięte drzwiami spągowymi w północnej ścianie nawy oraz prezbiterium. Wnętrze nakryte pułapami deskowymi. Posadzka z płyt ceramicznych. Elewacja frontowa jednoosiowa, na osi wejście do kruchty z dwuskrzydłowymi drzwiami, w partii szczytu podwójne okno. W elewacji południowej cztery otwory okienne w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym, dwa w nawie i dwa w prezbiterium oraz prostokątne, podwójne okno w kruchcie zachodniej, z krosnowymi oknami o drobnych podziałach kwaterowych. Elewacja północna z prostokątnym, podwójnym oknem w części kruchty zachodniej oraz z wejściami do kruchty północnej i do zakrystii o dwuskrzydłowych drzwiach. Na ścianie wschodniej prezbiterium Ogrójec w formie głębokiej szalowanej wnęki przesłoniętej daszkiem pulpitowym. Kościół nakryty dachami gontowymi dwuspadowymi, wyższym nad nawą, niższym nad prezbiterium, z kalenicą dekorowaną gontowym grzebieniem, nad zakrystią i kruchtą północną miękko modelowane dachy trójspadowe, kruchta zachodnia nakryta dachem dwuspadowym, półszczytowym. W połowie długości dachu nad nawą od strony prezbiterium wznosi się ponad kalenicą wieżyczka na sygnaturkę, na ośmiobocznym obitym blachą trzonie, z latarnią zwieńczoną niewielkim cebulastym hełmem.
kościół
Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny
Zdjęcie nr 1: Obie rzeźby są ścięte z tyłu i głęboko drążone. Figury zwrócone są frontalnie z głowami skierowanymi w stronę ołtarza, stoją w kontrapoście. Anioł na lewej bramce unosi prawą rękę w górę, lewą opuszcza w dół. Anioł z prawej bramki prawą rękę kładzie na piersi, lewa zaś jest ugięta i i uniesiona. Anioły mają pociągłe twarze o uwypuklonych brodach, prostych, dużych nosach i szerokich nozdrzach, oczach o łukowatych górnych powiekach i półkolistych łukach brwiowych, pełnych ustach z wydrążonymi kącikami. Włosy opadające na plecy rzeźbione są w grube, falowane i zmierzwione pukle. Postacie ubrane są w tuniki przepasane w talii, przykrywające jedno ramię szerokim rękawem, odsłaniające część torsu i drugą rękę oraz w płaszcze zawinięte w partii ud. Polichromia w partiach ciała naturalistyczna, szaty pozłacane.
rzeźba
Dwa anioły
Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta. W centrum przedstawienia znajduje się ukazana w całej postaci Maria, zwrócona w trzech czwartych w prawo, z rękami skierowanymi w przeciwną stronę; stoi na globie ziemskim, prawą stopą depcząc węża, lewą opierając na półksiężycu. Prawą ręką przytrzymuje Dzieciątko, lewą dłonią, w której trzyma gałązkę lilii, ujmuje jego stopę. Twarz Marii jest pełna o łagodnych rysach, bladej, zaróżowionej karnacji, o łukowato zarysowanej oprawie oczu, skierowanych do góry, małym nosie i pełnych ustach, z podkreśloną, wystającą brodą. Jej włosy, częściowo widoczne z prawej strony, ukryte są pod welonem. Dzieciątko siedzi na białej pieluszce, zwrócone w trzech czwartych w lewo, z głową skierowaną w przeciwną stronę. W prawej ręce trzyma czerwoną, rozwianą chorągiew z krzyżem, której drzewce sięgają stóp Marii, a zakończone są krzyżem, lewą rękę wspiera na jabłku królewskim opartym na kolanie. Jego twarz jest okrągła o pełnych policzkach, delikatnych rysach, okolona jasnymi, krótkimi włosami. Ciało pulchne, o jasnej karnacji, w partii podbrzusza przesłonięte bladoczerwoną tkaniną. Maria ubrana jest w bladoróżową suknię o dużym dekolcie, niebieski płaszcz zarzucony na prawe ramię i bok, który rozwiany jest w drugą stronę, ściśle przylegając do jej prawej nogi, tył i lewa strona głowy przekryte są bladożółtym welonem. Wokół głów obu postaci nimby, wokół głowy Marii wieniec z dwunastu gwiazd. Maria z Dzieciątkiem ukazana jest na tle zachmurzonego nieba z rozświetloną partią w prawej części kompozycji, w towarzystwie dwóch par uskrzydlonych główek anielskich w górnych narożach obrazu.
obraz
Matka Boska Niepokalanie Poczęta

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po tagach

Po technice i materiale

Zdjęcie nr 1: Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, jednoosiowy ze zwieńczeniem. Ołtarz prostopadłościenny, o przednich narożach ujętych pilastrami hermowymi, z drewniana mensą. Antepedium w formie prostokątnej płyciny z płaskorzeźbionym motywem hostii okolonej drobnymi promieniami i ujętej liśćmi i pąkami mniszka lekarskiego. Retabulum osadzone na niewysokim cokole, lekko zryzalitowanym po bokach. Wyżej predella ujęta parą konsoli wolutowych wspierających wyłamujący się ponad nimi gzyms. Cokół wraz z predellą flankowany parą uszaków w formie spływów wolutowych. Część środkowa ujęta parą kolumn o trzonach zdobionych motywem kandelabru, wspierających fryz wyłamujący się ponad nimi oraz gzyms przybierające postać trójboczną. Zwieńczenie w kształcie kwadratu zamkniętego odcinkiem gzymsu o lekko zryzalitowanych bokach. Predellę, część środkową i zwieńczenie ujmują pary ujmują pary uszaków o fantazyjnych wykrojach, zdobione ornamentem okuciowym i wicią roślinną. Uszaki zwieńczenia dodatkowo zdobione parą główek anielskich i medalionów ze św. Barbarą po prawej stronie i św. Katarzyną Aleksandryjską po lewej. Na bokach gzymsu para figur siedzących aniołów. Szczyt w postaci ujętego parą wolut i zwieńczonego krzyżem kartusza z okrągłym medalionem z monogramem imienia Jezus. w predelli obraz w kształcie leżącego prostokąta ze sceną Nawiedzenie św. Elżbiety. Pole środkowe retabulum, ujęte motywami kaboszonów, ma kształt stojącego prostokąta zamkniętego półkolistym łukiem nadwieszonym, w środku obraz Najświętszego Serca Jezusa. W zwieńczeniu obraz w kształcie stojącego prostokąta, ujęty szeroką ramą z uszakami w narożach, zdobioną ornamentem. W środku wizerunek Matki Boskiej Różańcowej ze św. Teresą z Avila. Struktura polichromowana w odcieniach brązu, detal architektoniczny i ornamentyka złocone i srebrzone.
ołtarz

Boczny prawy (południowy)

Zdjęcie nr 1: Nastawa przyścienna, architektoniczna, w kształcie prostokąta, jednoosiowa. W formie późnogotyckiego portalu o otworze wejściowym prostokątnym o zaokrąglonych narożach, ujętym cienkimi kolumienkami na cylindrycznych cokołach oraz laskowaniem, przechodzącymi na prostokątne nadproże z krzyżującymi się laskami. W polu środkowym obraz z przedstawieniem siedzącego na tronie świętego Józefa z Dzieciątkiem na kolanach. Obraz w obramieniu z motywem pręta owiniętego spiralną taśmą. Poniżej prostokątna płyta w takim samym obramieniu, z inskrypcją po polsku, literami stylizowanymi na gotyckie: BOGARODZICO.
ołtarz

Nastawa ołtarza Świętego Józefa

Zdjęcie nr 1: Na wolutowo-wywiniętych przyczółkach zwieńczenia usadzona jest para aniołów. Anioł po lewej stronie ukazany jest w pozycji siedzącej, zwrócony trzy czwarte w lewo z lewą nogą podwiniętą, a prawą opuszczoną w dół; lewą rękę składa na piersi, a prawą wyciąga do przodu; głowę ma uniesioną do góry. Twarz szeroka z wyraźnie zaznaczonym podbródkiem, szerokim na końcu nosem i dużym oczami. Włosy krótkie i kędzierzawe, ciemnobrązowe z loczkiem zawiniętym nad czołem. Anioł ubrany jest z złoconą tunikę ze srebrzoną podszewką, odsłaniającą nagi tors i prawą nogę powyżej uda. U ramion ma duże, złocone i rozpięte na boki skrzydła. Po prawej stronie ołtarza znajduje się drugi anioł o antytetycznym układzie sylwetki z rękami ugiętymi w łokciach i rozłożonymi na boki oraz głową skierowaną delikatnie w lewo. Szaty, skrzydła i twarz analogiczne, jak u pierwszego anioła. Wyżej, na wolutowym zakończeniu boków zwieńczenia usadzona jest para małych aniołków z niewielkimi skrzydłami, opasanymi w biodrach złotą przepaską. Aniołki ukazane są w ruchu o esowato wygiętej sylwetce, z jedną nogą uniesioną do góry i rękami odwiedzionymi na jeden bok. Twarze szerokie z pulchnymi policzkami, nosami o szerokich końcach i dużymi oczami, włosy krótkie i kędzierzawe. Polichromia w odsłoniętych partiach ciała naturalistyczna, szaty i skrzydła złocone.
rzeźba

Cztery anioły w zwieńczeniu ołtarza bocznego

Zdjęcie nr 1: Na wolutowo-wywiniętych przyczółkach zwieńczenia usadzona jest para aniołów. Anioł po lewej stronie ukazany jest w pozycji siedzącej, zwrócony trzy czwarte w lewo z lewą nogą podwiniętą, a prawą opuszczoną w dół; na piersi składa skrzyżowane ręce, głowę ma skierowaną w lewo. Twarz szeroka z wyraźnie zaznaczonym podbródkiem, szerokim na końcu nosem i dużym oczami. Włosy długie i kręcone, ciemnobrązowe. Anioł ubrany jest z złoconą tunikę ze srebrzoną podszewką odsłaniającą nagi tors i prawą nogę poniżej uda. U ramion ma duże, złocone i rozpięte na boki skrzydła. Po prawej stronie ołtarza znajduje się drugi anioł o antytetycznym układzie sylwetki z rękami ugiętymi w łokciach i skierowanymi w prawo. Szaty, skrzydła i twarz są analogiczne, jak u opisanego poprzednio anioła. Polichromia w odsłoniętych partiach ciała naturalistyczna, szaty i skrzydła złocone oraz srebrzone.
rzeźba

Dwa anioły w zwieńczeniu ołtarza

Zdjęcie nr 1: Podstawa w formie prostego prostopadłościanu na niskim cokoliku, zwieńczona gzymsem, wyżej przechodząca w zwężający się, profilowany cokół na planie prostokąta, na którym osadzony jest krucyfiks. Ramiona krzyża ujęte przy krawędzi bordową opaską, wewnątrz złocone i karbowane. Figura Chrystusa ścięta z tyłu, przybita do krzyża trzema gwoździami. Ciało w delikatnym zwisie o szeroko rozłożonych ramionach, głowa opada na prawe ramię, nogi są ugięte w kolanach, kolana przylegają do siebie, a stopy są przebite w układzie prawa na lewą. Twarz szczupła o ostrym profilu nosa, okolona krótką brodą. Włosy długie, silnie skręcone w pukle i opadające na tył głowy i prawe ramię. Ciało szczupłe o delikatnie podkreślonej muskulaturze oraz uwypuklonej formie klatki piersiowej, szczególnie linii żeber z zaznaczonymi śladami męki. Na głowie korona cierniowa. Przez biodra przewiązane jest złocone perizonium w formie krótkiej skręconej tkaniny, zawieszonej na sznurze, odsłaniającej prawe biodro, ze zwisem na prawym boku. Na zakończeniu pionowej belki titulus w formie zwoju z napisem „IN / RI”. Polichromia w odsłoniętych partiach ciała Chrystusa delikatnie sina, perizonium, krzyż i detale złocone oraz srebrzone, postument polichromowany na czarno.
rzeźba

Krzyż ołtarzowy

Zdjęcie nr 1: Mensa w typie sarkofagowym ustawiona na czterech lwich łapach. Ściana frontowa jest dekorowana trzema płycinami. Zewnętrzne mają kształt leżących prostokątów z wklęsłą wewnętrzną krawędzią, a środkowa jest okrągła, wypełniona chrystogramem. Mensa w kolorze jasnoszarego kamienia, łapy białe.
ołtarz

Mensa ołtarzowa

Jak cytować?

Paulina Kluz, "Ołtarz boczny", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2025, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/oltarz-boczny-103

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności