Ambona powstała w trakcie modernizacji świątyni przeprowadzonej w latach osiemdziesiątych XIX wieku z inicjatywy ówczesnego proboszcza Władysława Głębockiego. W prace stolarskie zaangażowano miejscowego snycerza i stolarza Piotra Wędzichę.
Ambona nadwieszona, przyścienna. Jej kosz jest ośmioboczny, wsparty na szerokich wolutach z plintą w kształcie winnego grona. Ścianki kosza podzielone kompozytowymi półkolumnami wspartymi na konsolkach z liściastymi wolutami. Między kolumienkami nisze konchowe z muszlami, wewnątrz których postacie ewangelistów, od lewej Mateusza, Marka, Łukasza i Jana. Figury ewangelistów ujęte całopostaciowo w pozycji stojącej, ubrane w długie tuniki i płaszcze. W dłoniach podtrzymują otwarte księgi, a u stóp widnieją ich symbole. Kosz wieńczy belkowanie wyłamujące się ponad kolumienkami, z fryzem zdobionym wiciami akantu. Zaplecek z dwiema płycinami zamkniętymi łukiem półkolistym. Ponad nimi pole w kształcie leżącego prostokąta, wewnątrz którego krzyż. Zaplecek flankowany dwiema listwami ujętymi ulistnionymi konsolami. Pośrodku dwie płyciny w kształcie wąskich prostokątów zakończonych półkoliście. W górnej części prostokątne pole w złoconym profilu z listkami wypełniającymi górne naroża, z przerwanym, wolutowym przyczółkiem i krzyżem o ramionach zakończonych trójlistnie. Baldachim na rzucie ośmioboku, z podwieszonym lambrekinem z chwostami i z ażurową koronką w kształcie wici roślinnej. Na baldachimie ośmioboczny cokół uskokowy, z płycinami w kształcie stojących prostokątów zamkniętych łukiem półkolistym nadwieszonym. Na cokole pełnoplastyczna figura stojącego Jana Chrzciciela, ubranego w wielbłądzią skórę i złocony płaszcz przerzucony przez lewe ramię. Jego twarz jest pociągła, okolona zarostem, włosy sięgające uszu. Prawą rękę unosi w geście błogosławieństwa, a w lewej trzyma krzyż z banderolą. W podniebiu gołębica Ducha Świętego na tle glorii promienistej. Ambona polichromowana na szaro, detale złocone.
Ambonę w kościele w Chrzanowie wykonał miejscowy rzemieślnik Piotr Wędzicha. Swoim kształtem nawiązuje ona do dzieł barokowych. Jej kosz, artykułowany kolumienkami, z niszami konchowymi wypełnionymi figurami ewangelistów, to częste rozwiązanie stosowane przez krakowskich stolarzy i snycerzy, np. Jerzego Hankisa (ambona w kościele Bernardynek św. Józefa w Krakowie). Nawet akantowa ornamentyka naśladuje tę z przełomu XVII i XVIII wieku.
Ambona w kościele w Chrzanowie jest dziełem miejscowego stolarza i snycerza Piotra Wędzichy. Powstała w 1882 roku w czasie modernizacji wnętrza kościoła. Jest dziełem neobarokowym i nawiązuje do krakowskich zabytków z XVII wieku.
Józef Skrabski, "Ambona", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2025, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/ambona-35