Figurę Chrystusa Króla ustawiono przy kościele zapewne pod wpływem wprowadzoneJ 11 grudnia 1925 przez papieża Piusa XI do kalendarza liturgicznego uroczystości Chrystusa Króla Wszechświata.
Pełnoplastyczna rzeźba Chrystusa Króla Wszechświata została ustawiona na wysokim czworobocznym postumencie wzniesionym z kamiennych ciosów. Chrystus został przedstawiony frontalnie, stojąc na fragmencie widocznego globu w nieznacznym kontrapoście. W wyciągniętej przed siebie prawej ręce trzyma złocone berło ułożone poziomo. Natomiast lewą ręką podtrzymuje niebieski glob zwieńczony złotym krzyżykiem. Chrystus ma pociągłą twarz otoczoną zarostem oraz długimi włosami spływającymi na ramiona. Ma prosty nos, wydatne usta oraz szeroko otwarte oczy o spojrzeniu skierowanym przed siebie. Ubrany jest w przewiązaną albę odsłaniającą na dole końcówki butów, skrzyżowaną na piersi kapłańską stułę oraz kapę, której poły zarzucone są na przedramienia. Spiętą pod szyją złoconą fibulą kapę lamuje szeroka, wzorzysta borta wyciskana w kamieniu. Zbawiciel ma na głowie złoconą koronę o wysokich, floralnych sterczynach z obręczą dekorowaną motywem wieńca z ciernia. Boki postumentu flankują dwa kamienne uskoki ułożone schodkowo.
Przedstawienie Chrystusa Króla w Suchej Beskidzkiej wpisuje się w liczne wizerunki, jakie pojawiły się w sztuce katolickiej po wprowadzeniu osobnej uroczystości w 1925 roku. Bardzo często ukazywano Zbawiciela jako króla w szatach kapłańskich, w papieskiej tiarze na głowie. Twórca statuy w Suchej Beskidzkiej zamiast tiary wyobraził koronę, która poprzez motyw ciernia wpisuje się w koronę cierniową - znak męki Chrystusa. Jednocześnie takie ujęcie wyrasta z długiej tradycji ikonograficznej ukazującej Jezusa Chrystusa jako króla oraz Salwatora mundi - Zbawiciela świata. Z najstarszych polskich przedstawień tego typu, gdzie ukazano stojącego Chrystusa z globem ziemskim w ręce należy wymienić malowany na płótnie wizerunek Salwatora z lat 1480-1490 w skarbcu katedry krakowskiej na Wawelu.
Dobry. Ostania konserwację przeprowadzono na początku XXI wieku.
W. Zalewski. Rok kościelny. Święta Pańskie, Matki Bożej, Apostołów, Świętych i Błogosławionych Polskich oraz dni okolicznościowe, t. 2, Warszawa 1989, s. 542-544;
A. Lenger, Das Christusbild der gotischen Kunst, [w:] Lexikon der christlichen Ikonographie, Bd. 1, Allgemeine Ikonographie A-E, Hrgs. E. Kirschbaum, Rom-Freiburg-Basel-Vien 1994, kol. 416-417, 423-424;
H. Małkiewiczówna, Chrystus Salvator Mundi, [w] Wawel 1000-2000. Kultura artystyczna dworu królewskiego i katedry. Katedra Krakowska - biskupia, królewska, narodowa, Katalog, t. 1, red. M. Podlewska-Reklewska, Kraków 2000, s. 75-77;
Figurę Chrystusa Króla ustawiono przy kościele zapewne pod wpływem wprowadzonej 11 grudnia 1925 przez papieża Piusa XI do kalendarza liturgicznego uroczystości Chrystusa Króla Wszechświata.
ks. Szymon Tracz, "Figura Chrystusa Króla", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2023, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/figura-chrystusa-krola