Szczegółowe dzieje omawianego zabytku ani jego autorstwo nie są znane. Dzieło powstało zapewne w XVII wieku.
Krucyfiks drewniany, figura pełnoplastyczna, polichromowana. Ciało Chrystusa esowato wygięte o delikatnie zaznaczonej muskulaturze i widocznych śladach męki. Ramiona tworzą zarys litery „V”, stopy przebite jednym gwoździem. Głowa przechylona w prawo, złożona na prawym ramieniu postaci; oczy zamknięte, usta lekko rozwarte. Na głowie cierniowa korona, spod której ciekną krople krwi. Perizonium krótkie, srebrzone owinięte, wokół złoconego sznura i przeplecione pomiędzy udami postaci. U szczytu pionowej belki krzyża biały titulus z inskrypcją „I.N./R.I.”
Dzieło powstało w nieustalonym, zapewne małopolskim, warsztacie rzeźbiarskim. Układ perizonium zawieszonego na sznurze i odsłaniającego udo Chrystusa nawiązuje do krucyfiksów powstających w XVII wieku. Figura ukazana jest w typie Cristo morte, a więc przedstawia Chrystusa umarłego i ilustruje moment, kiedy Zbawiciel skonał już na krzyżu.
Dobry.
Dzieło powstało w nieustalonym, zapewne małopolskim, warsztacie rzeźbiarskim. Układ perizonium zawieszonego na sznurze i odsłaniającego udo Chrystusa nawiązuje do krucyfiksów powstających w XVII wieku. Figura ukazana jest w typie Cristo morte, a więc przedstawia Chrystusa umarłego i ilustruje moment, kiedy Zbawiciel skonał już na krzyżu.
Justyna Kuska, "Krucyfiks", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2023, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/krucyfiks-106