Dzieje omawianego obiektu i jego autor nie są znane.
Ciało Chrystusa tworzy kształt litery „Y”, jest przybite do krzyża trzema złoconymi gwoździami. Głowa postaci oraz pasmo falowanych, brązowych włosów opada na prawe ramię. Twarz pociągła z krótką, brązową brodą, oczy zamknięte. Na głowie złota korona cierniowa. Tors nagi, wyprężony z wyraźnie zaznaczoną muskulaturą. W prawym boku postaci widoczna krwawiąca rana. Wokół bioder luźno udrapowane złocone perizonium przewiązane sznurem. Na prawym boku postaci tworzy się fałda kaskadowo opadająca w dół. Krzyż drewniany o trójlistnie zakończonych ramionach. W górnej części pionowej belki umieszczony złocony titulus z napisem „IN/RI”. Rzeźba polichromowana, perizonium oraz korona cierniowa złocone.
Rzeźbę ukrzyżowanego Chrystusa charakteryzuje uproszczony modelunek o nieco zaburzonych proporcjach ciała. Przedstawia ona Chrystusa martwego, ale zwycięskiego. Figura ukazana jest w typie Cristo morte, a więc Chrystusa umarłego, ilustrującym moment, kiedy Zbawiciel skonał już na krzyżu.
Dobry.
Figura powstała prawdopodobnie w XVIII wieku. Jej twórca nie jest znany. Ukazuje ona Chrystusa w typie Cristo morte, a więc umarłego, ilustrując moment, kiedy Zbawiciel skonał już na krzyżu.
Justyna Kuska, "Krucyfiks", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2025, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/krucyfiks-64