Rzeźba pełnoplastyczna przedstawiająca św. Metodego ustawiona na niskim, wielobocznym cokole. Figura ukazana frontalnie, w lewej ręce trzyma ikonę, prawą unosi w geście oratorskim. Twarz pociągła, o wyrazistych rysach, okolona dzielącą się w pukle siwiejącą brodą, wzrok skierowany przed siebie, w dół. Włosy siwiejące, opadające na kark. Święty jest ubrany w fioletową albę, u spodu dekorowaną malowanym ornamentem roślinnym, jasnozieloną rokietę oraz bogato dekorowany, brązowy, dekorowany złotym ornamentem ornat, na którą ma nałożony złoto-fioletowy paliusz; na głowie fioletowo-złota infuła. Ikona w kształcie wydłużonego, stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z przedstawieniem Sądu Ostatecznego. Pośrodku Michał Archanioł z mieczem i tarczą w rękach, powyżej Bóg Ojciec, a w dolnej części piekło i zmierzające do niego dusze. Polichromia w odsłoniętych partiach ciała naturalistyczna.
Dobry.
Rzeźba przedstawiająca św. Metodego została wykonana około 1990 roku najpewniej, tak jak i reszta wyposażenia, w jednym z tyrolskich warsztatów.
Agata Felczyńska, "Św. Metody", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/sw-metody-2