Konfesjonał
Zdjęcie nr 1: Konfesjonał na planie prostokąta o ściętych narożach, z klęcznikami ograniczonymi krótkimi ściankami ujętymi kolumienkami. Część środkowa z drzwiczkami dekorowanymi blendami i ostrołukową arkadą ujęta od środka maswerkiem wspartą na kolumienkach, zwieńczoną wimpergą z krzyżem, ujętą pinaklami. Gzyms wieńczący ozdobiony ażurowo potraktowanymi żabkami. Całość struktury w odcieniu ciemnego drewna, profile złocone oraz polichromowane na czerwono i zielono.
Zdjęcie nr 2: Konfesjonał na planie prostokąta o ściętych narożach, z klęcznikami ograniczonymi krótkimi ściankami ujętymi kolumienkami. Część środkowa z drzwiczkami dekorowanymi blendami i ostrołukową arkadą ujęta od środka maswerkiem wspartą na kolumienkach, zwieńczoną wimpergą z krzyżem, ujętą pinaklami. Gzyms wieńczący ozdobiony ażurowo potraktowanymi żabkami. Całość struktury w odcieniu ciemnego drewna, profile złocone oraz polichromowane na czerwono i zielono.

Konfesjonał

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
nowotarski
Gmina
Jabłonka
Miejscowość
Chyżne
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Krakowska
Parafia
Św. Anny
Tagi
konfesjonał styl neogotycki
Miejsce przechowywania
transept
Identyfikator
DZIELO/00956
Kategoria
konfesjonał
Ilość
2
Czas powstania
około 1900 roku
Technika i materiał
drewno, techniki stolarskie i snycerskie, polichromia, złocenie
Autor noty katalogowej
Agata Felczyńska
Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Bez utworów zależnych 3.0 Polska

Opis

Konfesjonał na planie prostokąta o ściętych narożach, z klęcznikami ograniczonymi krótkimi ściankami ujętymi kolumienkami. Część środkowa z drzwiczkami dekorowanymi blendami i ostrołukową arkadą ujęta od środka maswerkiem wspartą na kolumienkach, zwieńczoną wimpergą z krzyżem, ujętą pinaklami. Gzyms wieńczący ozdobiony ażurowo potraktowanymi żabkami. Całość struktury w odcieniu ciemnego drewna, profile złocone oraz polichromowane na czerwono i zielono.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Dobry.

Streszczenie

Konesjonały w kościele w Chyżnem są utrzymane w stylu neogotyckim i stanowią komplet wyposażenia wraz z ołtarzem głównym, bocznymi oraz amboną i chrzcielnicą (antyamboną). Tak jak reszta wyposażenia kościoła zostały zamówione najpewniej w Tyrolu.

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Ambona przyścienna, składająca się z kosza, zaplecka i baldachimu, z dostępem od prawej strony w postaci jednobiegowych schodów z balustradą. Kosz na planie ośmioboku, ścianki dekorowane płycinami wydzielonymi przez półkolumny o kapitelach z dekoracją kwiatową na wielobocznych postumentach podtrzymujących belkowanie, którego wysuniety gzyms stanowi parapet. W polach blendy z płaskorzeźbionymi przedstawieniami czterech ewangelistów. Każdy z nich został ukazany całopostaciowo, w długiej szacie, z księgą lub zwojem w ręce i w towarzystwie symbolu apokaliptycznego. W przyłuczach blend ostrokrzew. Kosz z podwieszeniem z guzów, oparty na ośmiobocznym filarze zwieńczonym pierścieniem z dekoracją w formie rozet, ustawiony na profilowanym cokole. Balustrada dekorowana ostrołukowymi blendami. Zaplecek w kształcie wydłużonego stojącego prostokąta, półokrągły. Dekorowany płyciną z parą blend i czworoliściem z krzyżem równoramiennym. Baldachim ośmioboczny, zwieńczony ażurową wieżyczką z wimpergami, wspartą czterema przyporami, dekorowaną pinaklami, żabkami i astwerkiem; zwieńczoną pinaklem z krzyżem. Na podniebiu płaskorzeźbione przedstawienie gołębicy Ducha Świętego w glorii promienistej. Całość struktury w odcieniu ciemnego drewna, profile i detale niebieskie i czerwone, reszta profilów, wnęki blend z płaskorzeźbami i detale złocone.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Stopa chrzcielnicy w formie ośmiobocznego, profilowanego cokołu. Trzon ośmioboczny, zwieńczony pierścieniem dekorowanym złoconymi rozetami. Czara ośmioboczna, ścianki zdobione parami blend, z ażurowymi arkadkami u spodu. Pokrywa na planie ośmioboku, zwężająca się ku górze, ze ściankami dekorowanymi płycinami w formie trójliścia, zwieńczona cokołem z rzeźbioną sceną Chrztu Chrystusa. Po lewej stronie Chrystus w kontrapoście, z wykrokiem na prawą nogę, z rękami zbliżonymi do siebie (brak dłoni), pochyla nieznacznie głowę. Jest owinięty w czerwony, obszerny płaszcz z zielonym podbiciem i złotą lamówką, który przykrywa jego biodra i nogi. Ma pociągłą twarz, o małych oczach, wąskim nosie i ustach, wąsy, brodę, która dzieli się w dwa pukle i falowane włosy opadające na kark. Nie widać mu stóp, które są zanurzone w wodzie. Z jego lewej strony na fragmencie podłoża stoi św. Jan Chrzciciel, który opiera lewą rękę na kiju a prawą unosi ponad głową Chrystusa muszlę. Ma owalną twarz o podobnym do Chrystusa wyrazie i wywijające się włosy opadające na kark. Jest ubrany w tunikę z futra, a na nią ma zarzucony szary płaszcz z pomarańczowym podbiciem. Struktura w odcieniu ciemnego drewna, profile szare, niebieskie i czerwone, inne profile i ornamenty złocone.
chrzcielnica
Chrzcielnica
Zdjęcie nr 1: Prezbiterium jest węższe od nawy, zamknięte trójbocznie, oddziela je tęcza o łuku półkolistym z napisem „EGO SUM VIA VERITAS ET VITA”. Od zachodu chór na dwóch filarach, zamknięty balustradą dekorowaną płycinami. Ściany wnętrza dzielą pilastry podtrzymujące gurty sklepienia i łuki arkad, a dekoruje polichromia ze scenami biblijnymi i wizerunkami świętych. Sklepienie krzyżowo-żebrowe. Ściany przeprute oknami – prezbiterium dwoma, transept sześcioma, nawa czterema, kolejne w wieży i rotundach. Niemal wszystkie kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem pełnym, kolejne; większość wypełniają witraże. Główne wejście przez korpus wieżowy od zachodu, kolejne do obu ramion transeptu i przybudówek. Fasada wieżowa, z wejściem przez portal z archiwoltami, z kolumienkami po bokach, ujęty ściśle szerokimi , ustawionymi skośnie szkarpami zwieńczonymi tympanonami i kapnikami. Powyżej portalu trójdzielne okno w kształcie smukłych, stojących prostokątów, a nad nim prostokątne zamknięte łukiem pełnym. Wyżej tarcza zegara w szerokiej ramie, zamontowana w szczycie. Wyżej wieża przechodzi w ośmiobok o czterech ścianach zwieńczonych ostrołukowo i przeprutych oknami i ściętych narożach między nimi. Masyw wieży flankują wieloboczne ćwierćrotundy z arkadami ujętymi kolumientami w górnej partii i dekoracją kostkową pod linią dachu. Z zewnątrz bryła kościoła jest rozczłonkowana, o ścianach wspartych przyporami z kapnikami i fryzem arkadkowym pod linią dachu. Wszystkie dachy blaszane; nad nawą, transeptem i przybudówkami dwuspadowe, nad prezbiterium zamknięty wielobocznie. Wieżę przykrywa wieloboczny, wyjątkowo wysoki dach namiotowy, nad rotundami wieloboczne. Całe wyposażenie jest spójne, powstało około 1900 roku i zostało wykonane w stylu neogotyckim.
kościół
Kościół św. Anny
Zdjęcie nr 1: Nastawa ołtarzowa architektoniczna, jednokondygnacyjna, trójosiowa, ze zwieńczeniem. Ołtarz drewniany, skrzyniowy, mensa drewniana. Antepedium z narożami wypełnionymi ćwierćkolumienkami, dekorowane czterema blendami, z czworoliściem z gorejącym sercem pośrodku. Tabernakulum w formie prostopadłościennej szafki, ujęte w narożach kolumienkami dźwigającymi gzyms o kształcie łuku ostrego nadwieszonego dekorowanego żabkami i zwieńczonego pinaklem. Drzwiczki w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem ostrym, zdobione płaskorzeźbionym motywem winnej latorośli, kłosów zbóż i monogramem IHS. Predella nastawy dekorowana blendami z malowaną dekoracją w formie winnego grona. Retabulum ołtarzowe w postaci trzech nisz zamkniętych łukami ostrymi, ujętych kolumienkami o kapitelach dekorowanych stylizowanymi rozetami i dźwigającymi pinakle z żabkami i kwiatonami. Środkowa nisza zamknięta łukiem ostrym z krenelażem, ponad którym ażurowa konstrukcja utworzona z wimperg i pinakli, dekorowana żabkami i kwiatonami. Nisze boczne zwieńczone przeplatającymi się żebrami, dekorowanymi w polach rozetami i pinaklami zakończonymi kwiatonami. Zwieńczenie w formie ażurowej konstrukcji utworzonej z pinakli połączonych łukami przyporowymi, dekorowanymi krenelażem i żabkami, środkowy pinakiel najwyższy, zwieńczony krzyżem. W niszy środkowej figura Najświętsze Serce Jezusa, w bocznych: św. Teresa z Avila po lewej i św. Andrzej Bobola po prawej stronie. Nastawa ujęta uszami utworzonymi z przypór z pinaklami. Ołtarz w kolorze ciemnego drewna, blendy i nisze polichromowane na niebiesko i zielono, profile, detale i ornamenty złocone.
ołtarz
Ołtarz boczny lewy Najświętszego Serca Jezusa
Zdjęcie nr 1: Nastawa przyścienna, architektoniczna, trójosiowa, z architektonicznymi uszakami zakończonymi pinaklem, ustawiona na dwustopniowej podstawie. Mensa prostopadłościenna, skrzyniowa, drewniana z kamiennym portatylem. Antepedium ujęte w narożach ćwierćkolumienkami; pole dekorowane trzema płycinami, z których środkowa z motywem czworoliścia, boczne z parami blend. Retabulum ustawione na wysokim cokole, z predellą ozdobioną blendami. W partii środkowej predelli quasi tabernakulum na planie trzech boków sześcioboku. Pośrodku nisza z figurą Najświętszego Serca Jezusa, ściany boczne w formie ostrołukowych płycin z płaskorzeźbioną dekoracją o motywie winnego grona i kłosów, wszystkie zwieńczone wimpergami flankowanymi pinaklami z kwiatonami. Nastawa w formie trzech ostrołukowych nisz dekorowanych maswerkiem, ujętych kolumienkami zakończonymi kapitelami utworzonymi ze stylizowanych rozet. Nisza środkowa szersza i wyższa, zakończona wimpergą wypełnioną koronę. Całość nastawy wieńczą strzeliste pinakle, połączone ze sobą motywem ażurowego maswerku, zwieńczone kwiatonami, dekorowane żabkami. W środkowej niszy figura Matki Boskiej z Dzieciątkiem. W kwaterach bocznych ustawione na cokołach figury św. Józefa po lewej i św. Antoniego Padewskiego po prawej stronie. Ołtarz utrzymany w kolorystyce ciemnego drewna z malowanymi niszami w kolorach niebieskim i czerwonym. Profile, detale i ornamenty zielone, czerwone lub złocone.
ołtarz
Ołtarz boczny prawy Matki Boskiej Różańcowej
Zdjęcie nr 1: Nastawa ołtarzowa architektoniczna, jednokondygnacyjna, trójosiowa, ze zwieńczeniem. Ołtarz drewniany, skrzyniowy, mensa drewniana z marmurowym portatylem. Antepedium dekorowane czterem blendami, z czworoliściem z monogramem IHS w centrum. Tabernakulum w formie prostopadłościanu, dwukondygnacyjne, ze zwieńczeniem, na szerokiej podstawie. W dolnej kondygnacji dwoje drzwi dekorowanych ostrołukowymi blendami i przedzielonych służką. Wyżej tron wystawienia trójosiowy, w postaci trzech nisz zamkniętych łukiem ostrym, ujętych służkami dźwigającymi pinakle. Oś środkowa wyższa, z dwuskrzydłowymi drzwiczkami przedzielonymi służką i dekorowanymi płaskorzeźbioną winną latoroślą z kłosami zbóż. W niszach bocznych figury adorujących aniołów. Całość zwieńczona postumentem na relikwie. Retabulum ołtarzowe w postaci trzech nisz zamkniętych łukami ostrymi z ażurowym fryzem arkadkowym, dekorowanym po bokach blendami; osie wydzielone służkami, podwójnymi w osi środkowej, dźwigającymi pinakle z żabkami i kwiatonami. Osie zwieńczone ażurowymi wieżyczkami przeprutymi łukami trójlistnymi ostrymi, których pierwszą kondygnację kończy łuk odwrócony, dekorowany pinaklami i żabkami, zwieńczony kwiatonem. Wieżyczki ujmują spływy z żabkami. Predella zdobiona blendami. W centralnej niszy grupa rzeźbiarska Rodziny Marii, w bocznych figury św. Piotra po lewej i św. Pawła po prawej stronie. Ołtarz w kolorze ciemnego drewna, blendy i nisze polichromowane na niebiesko i czerwono, profile, detale i ornamenty złocone.
ołtarz
Ołtarz główny św. Anny

Inne dzieła z tego roku

Zdjęcie nr 1: Chrzcielnica wkomponowana w wysoką i szeroką niszę w północnej ścianie pierwszego przęsła prezbiterium, ujętą wykonanymi z drewna cokołami i kanelowanymi półkolumnami o kompozytowych kapitelach z impostami, między którymi profilowana arkada z Okiem Opatrzności w kluczu. Nisza pokryta polichromią ukazującą Chrzest Chrystusa w Jordanie. Podstawa na rzucie ośmioboku, profilowana i fazowana w górnej części. Założony na rzucie ośmioboku cokół stanowi podstawę trzonu na rzucie koła, o części środkowej w typie gruszkowatym, zwieńczonego ośmioboczną płytą podpierającą rozłożystą czarę o powierzchni imitującej puklowanie. Czarę wieńczy pokrywa w kształcie dzwonu o gęsto profilowanej powierzchni, zwieńczonego kulą z krzyżem. Na dwóch bokach cokołu chrzcielnicy inskrypcja „FR(ANCISZEK) TUMIDALSKI / majst(er) kamien(iarski) / DĘBNIK KRZESZOWICE / 1900”.
chrzcielnica
Chrzcielnica
Zdjęcie nr 1: Płyta w formie leżącego prostokąta. W jej polu złocona inskrypcja: „Tu spoczywa / JAN KANTY KEMPNER / WŁAŚCICIEL DÓBR ZIEMSKICH / ŻOŁNIERZ B. WOJSK POLSKICH / przeżywszy lat 85 +17/I 1900. Wieczne odpoczywanie racz Mu dać Panie!”
płyta nagrobna
Epitafium Jana Kantego Kempnera
Zdjęcie nr 1: Ambona przyścienna, składająca się z kosza, zaplecka i baldachimu, z dostępem od prawej strony w postaci jednobiegowych schodów z balustradą. Kosz na planie ośmioboku, ścianki dekorowane płycinami wydzielonymi przez półkolumny o kapitelach z dekoracją kwiatową na wielobocznych postumentach podtrzymujących belkowanie, którego wysuniety gzyms stanowi parapet. W polach blendy z płaskorzeźbionymi przedstawieniami czterech ewangelistów. Każdy z nich został ukazany całopostaciowo, w długiej szacie, z księgą lub zwojem w ręce i w towarzystwie symbolu apokaliptycznego. W przyłuczach blend ostrokrzew. Kosz z podwieszeniem z guzów, oparty na ośmiobocznym filarze zwieńczonym pierścieniem z dekoracją w formie rozet, ustawiony na profilowanym cokole. Balustrada dekorowana ostrołukowymi blendami. Zaplecek w kształcie wydłużonego stojącego prostokąta, półokrągły. Dekorowany płyciną z parą blend i czworoliściem z krzyżem równoramiennym. Baldachim ośmioboczny, zwieńczony ażurową wieżyczką z wimpergami, wspartą czterema przyporami, dekorowaną pinaklami, żabkami i astwerkiem; zwieńczoną pinaklem z krzyżem. Na podniebiu płaskorzeźbione przedstawienie gołębicy Ducha Świętego w glorii promienistej. Całość struktury w odcieniu ciemnego drewna, profile i detale niebieskie i czerwone, reszta profilów, wnęki blend z płaskorzeźbami i detale złocone.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Ambona przyścienna, wisząca, z wejściem schodami od strony prezbiterium. Kosz na planie ośmioboku ze ściankami wydzielonymi pilastrami z prostokątnymi płycinami na trzonach. Pola ścianek wypełniają płyciny w formie stojącego prostokąta o ściętych narożach. Ujęty dołem wybrzuszonym architrawem parapet jest w formie niepełnego belkowania z gzymsem wyłamującym się nad pilastrami. U spodu kosza podwieszenie ujęte czterema wolutami, zakończone dekoracyjną szyszką w formie kiści winogrona. Schody są jednobiegowe z balustradą w formie ścianki wypełnionej romboidalną płyciną o ściętych narożach, ujętej na końcu kolumną o lekko wybrzuszonym trzonie, zwieńczoną niewielkim gazonem. Zaplecek wypełnia płycina w kształcie stojącego prostokąta. Baldachim na rzucie czworoboku o ściętych narożach, który u podstawy obiega wyłamujące się na narożach belkowanie, wieńczy forma czterech spływów wolutowych zakomponowanych naprzemiennie z trzema ażurowymi kartuszami w formie racaille'ów. Strukturę kosza zdobią motywy rozet w płycinach ścianek i gałązek z rozetkami w płycinach pilastrów. Trzon kolumny balustrady oplata wić winnej latorośli. Płycinę zaplecka wypełnia polichromowany motyw tablic z przykazaniami Bożymi ujętych płaskorzeźbionym motywem liści akantu z parą kampanuli, w narożach jest para uskrzydlonych główek anielskich. Po bokach znajduje się para rozet i podwieszeń w formie ulistnionych gałązek z małymi rozetkami. Zaplecek ujmuje para ażurowych, ornamentalnych uszaków. Podniebie baldachimu wypełnia płaskorzeźbiony motyw gołębicy Ducha Świętego na tle promienistej glorii. Szczyt baldachimu jest w formie figury baranka paschalnego stojącego na zamkniętej księdze z siedmioma pieczęciami na podstawie z obłoków i ujętego półkolistą glorią promienistą. Struktura ambony utrzymana jest w odcieniach brązu, detal architektoniczny i ornamentyka są złocone i srebrzone.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Stopa chrzcielnicy w formie ośmiobocznego, profilowanego cokołu. Trzon ośmioboczny, zwieńczony pierścieniem dekorowanym złoconymi rozetami. Czara ośmioboczna, ścianki zdobione parami blend, z ażurowymi arkadkami u spodu. Pokrywa na planie ośmioboku, zwężająca się ku górze, ze ściankami dekorowanymi płycinami w formie trójliścia, zwieńczona cokołem z rzeźbioną sceną Chrztu Chrystusa. Po lewej stronie Chrystus w kontrapoście, z wykrokiem na prawą nogę, z rękami zbliżonymi do siebie (brak dłoni), pochyla nieznacznie głowę. Jest owinięty w czerwony, obszerny płaszcz z zielonym podbiciem i złotą lamówką, który przykrywa jego biodra i nogi. Ma pociągłą twarz, o małych oczach, wąskim nosie i ustach, wąsy, brodę, która dzieli się w dwa pukle i falowane włosy opadające na kark. Nie widać mu stóp, które są zanurzone w wodzie. Z jego lewej strony na fragmencie podłoża stoi św. Jan Chrzciciel, który opiera lewą rękę na kiju a prawą unosi ponad głową Chrystusa muszlę. Ma owalną twarz o podobnym do Chrystusa wyrazie i wywijające się włosy opadające na kark. Jest ubrany w tunikę z futra, a na nią ma zarzucony szary płaszcz z pomarańczowym podbiciem. Struktura w odcieniu ciemnego drewna, profile szare, niebieskie i czerwone, inne profile i ornamenty złocone.
chrzcielnica
Chrzcielnica
Zdjęcie nr 1: Epitafium w formie aediculi, flankowane przez kanelowane pilastry z jońskimi kapitelami. Powyżej pełne belkowanie z wysokim fryzem, gzymsem ozdobionym kostkowaniem i przerwanym przyczółkiem w kształcie luku nadwieszonego, z krzyżem łacińskim pośrodku. W polu medalion z płaskorzeźbionym portretem zmarłego, otoczony tasiemkami i liśćmi laurowymi oraz dębowymi. Poniżej, w kartuszu, inskrypcja: "ALFRED OBALIŃSKI / PROF(ESOR) CHIRUR(GII) UNIW(ERSYTETU) JAGIELL(OŃSKIEGO) / * 15. GRUDNIA 1843. W BRZEŻANACH / † 18 LIPCA 1898 W KRAKOWIE. / Ku wiecznej pamięci / kamień ten położyli koledzy / Tow(arzystwa) Lek(arskiego) Krakowskiego / i Prof(esorowie) Uniwersytetu".
płyta nagrobna
Epitafium Alfreda Obalińskiego

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po tagach

Po technice i materiale

Zdjęcie nr 1: Ambona przyścienna o formach architektonicznych; dostępna jednobiegowymi schodkami od strony prezbiterium. Kosz na rzucie wieloboku, ustawiony na znajdującym się poniżej konfesjonale, ujęty pilastrami o kompozytowych, złoconych kapitelach. Pilastry stojące na wysuniętych przed lico ambony profilowanych postumentach dźwigają wydatny, profilowany i wyłamujący się na osi podpór gzyms. Prostokątne pola kosza są wypełnione złoconym i srebrzonym „suchym” akantem. Fryz i architraw dekorowane złoconym ornamentem kwiatowym. Balustrada schodków pełna o podziałach identycznych jak korpus ambony. Zaplecek ujęty parą pilastrów o kompozytowych, złoconych kapitelach dźwigających pełne, wyłamane na osi podpór belkowanie zwieńczone profilowanym gzymsem. W polu obraz przedstawiający św. Franciszka z Asyżu na tle pejzażu w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym. Święty został ukazany całopostaciowo, frontalnie w brązowym habicie przepasanym sznurem. W lewej dłoni trzyma zamkniętą księgę oraz lilię, prawą wykonuje gest oratorski. U jego lewego boku przedstawiony jeleń. Całość zaplecka ujęta ażurowymi uszami utworzonymi ze złoconego i srebrzonego „suchego” akantu. Baldachim na rzucie połowy ośmioramiennej gwiazdy, zwieńczony złoconą szyszką ustawioną na ażurowej konsoli utworzonej z akantowych wolut; w podniebiu płaskorzeźbiona gołębica Ducha Świętego na tle glorii promienistej. Struktura malowana na kolor jasnozielony z jasnobrązowymi elementami. Partie ornamentów złocone i srebrzone; trzony pilastrów marmoryzowane w odcieniach pastelowej zieleni. Konfesjonał na rzucie prostokąta. Przedpiersie ujęte parą pilastrów o gładkich, ciemnozielonych trzonach i złoconych, kompozytowych kapitelach. W polu prostokątna, „uszata” płycina malowana na ciemnozielono. Zaplecek gładki z prostokątną płyciną zamkniętą łukiem nadwieszonym mieszczącym złoconą muszlę palmetową. Boki o linii wklęsło-wypukłej zamknięte od góry akantowymi wolutami. Struktura malowana na kolor jasnobrązowy.
ambona

Ambona i konfesjonał

Zdjęcie nr 1: Usytuowany w nawie głównej, przy ścianie zachodniej pod chórem muzycznym. Konfesjonał o podstawie na planie zakończonym z jednej strony (od ściany) linią prostą, a z drugiej łukiem wklęsło-wypukłym z uskokiem. Drzwi zamykające wejście do siedziska księdza wypukłe, ujęte kanelowanymi lizenami, na profilowanej bazie. Pośrodku drzwi profilowana rama w kształcie stojącego prostokąta. Boczne, występujące ku górze ścianki ograniczające siedzisko zwieńczone fantazyjnymi łukami wklęsło-wypukłymi zakończonymi ślimacznicami. Ściana zaplecka zwieńczona dwiema stykającymi się wolutami. Boczne partie konfesjonału, po bokach siedziska księdza, ograniczone są od strony muru kościoła pionowymi ściankami i zakończonymi wolutami. U dołu tych partii konfesjonału stopnie-klęczniki. W ściankach flankujących z boków siedzisko księdza prześwity z grubą kratą, w kształcie stojącego prostokąta, zamkniętego łukiem nadwieszonym, ujęte w profilowaną ramę.
konfesjonał

Dwa konfesjonały

Zdjęcie nr 1: Konfesjonał o podstawie na planie zakończonym z jednej strony (od ściany) linią prostą, a z drugiej łukiem wklęsło-wypukłym. Drzwi zamykające wejście do siedziska księdza wypukłe, ujęte pilastrami, dekorowanymi na trzonach prostokątnymi płycinami, pośrodku drzwi dekoracja w kształcie gwiazdy ujętej w prostokątną ramę o wklęsłych bokach i wypukłym zwieńczeniu. Boczne, występujące ku górze ścianki ograniczające siedzisko zwieńczone wolutami ozdobionymi na grzbiecie cekinami. Ścianki zaplecka zwieńczone dwiema stykającymi się wolutami połączonymi muszlą palmetową ze szczytem utworzonym z dwóch esownic z gorejącym sercem z krzyżem. Boczne partie konfesjonału, po bokach siedziska księdza, ograniczone są od strony muru pionowymi ściankami o krawędzi zarysowanej parami wklęsłych „ceowników”. U dołu tych partii konfesjonału stopnie-klęczniki. W ściankach flankujących z boków siedzisko księdza prześwity z kratą.
konfesjonał

Dwa konfesjonały

Zdjęcie nr 1: Konfesjonał na rzucie prostokąta z wklęsło-wypukłym frontem, lekko wklęsłymi zapleckami o ściankach ujętych spływami wolutowymi. Siedzisko z drzwiczkami lekko wybrzuszonymi, ujęte pilastrami z wybrzuszonym i profilowanym gzymsem oraz półkolistym przyczółkiem z dwiema stykającymi się wolutami.
konfesjonał

Dwa konfesjonały

Zdjęcie nr 1: Para konfesjonałów o lekko wybrzuszonym przodzie i wklęsłych bokach, z wysokim zapleckiem ze ściętymi, wklęsłymi bokami, ujętymi spływami wolutowymi. Siedzisko z drzwiczkami ozdobionymi wklęsłą ramą z łukowatymi wcięciami na każdym boku i bokami wyciętymi linią wklęsło-wypukłą, z kratkami. Środkowa część zaplecka zwieńczona profilowanym gzymsem z łukiem nadwieszonymi, w którym znajduje się złocony kartusz ujęty karbowaną taśmą i muszlą palmetową z inskrypcją „KTÓRYCH ODPUŚCICIE / GRZECHY / SĄ IM ODPUSZCZONE / JAN XX. 23”. Nad łukiem muszla palmetowa ujęta wiciami akantu. Wzdłuż spływów wolutowych po bokach złocone kampanule. Do zaplecka, nad siedziskiem zamontowana lampka elektryczna i tabliczka z inskrypcją „W TYM KONFESJONALE SPOWIADAŁ / bł(ogosławiony) Jan Paweł II / ks(iądz) Kardynał Karol Wojtyła / gdy był Pasterzem Kościoła Krakowskiego.”
konfesjonał

Dwa konfesjonały

Zdjęcie nr 1: Konfesjonał o fantazyjnie wyciętej podstawie. Siedzisko ustawione na niskim cokole z drzwiczkami lekko wybrzuszonymi, ujętymi po bokach pilastrami, zdobionymi prostokątną płyciną i zamkniętymi profilowanym gzymsem. Powyżej pilastry zdobione kanelowaniem, zwieńczone wydatnymi, profilowanymi i ustawionymi pod kątem impostami. Przyczółek półkolisty, silnie profilowany. Ścianki zaplecka szerokie, zdobione wydłużonymi wolutami. W ściankach flankujących z boków siedzisko księdza prześwity z kratą.
konfesjonał

Dwa konfesjonały

Jak cytować?

Agata Felczyńska, "Konfesjonał", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2023, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/konfesjonal-6

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności