Chrzcielnica
Zdjęcie nr 1: Chrzcielnica wkomponowana w wysoką i szeroką niszę w północnej ścianie pierwszego przęsła prezbiterium, ujętą wykonanymi z drewna cokołami i kanelowanymi półkolumnami o kompozytowych kapitelach z impostami, między którymi profilowana arkada z Okiem Opatrzności w kluczu. Nisza pokryta polichromią ukazującą Chrzest Chrystusa w Jordanie. Podstawa na rzucie ośmioboku, profilowana i fazowana w górnej części. Założony na rzucie ośmioboku cokół stanowi podstawę trzonu na rzucie koła, o części środkowej w typie gruszkowatym, zwieńczonego ośmioboczną płytą podpierającą rozłożystą czarę o powierzchni imitującej puklowanie. Czarę wieńczy pokrywa w kształcie dzwonu o gęsto profilowanej powierzchni, zwieńczonego kulą z krzyżem. Na dwóch bokach cokołu chrzcielnicy inskrypcja „FR(ANCISZEK) TUMIDALSKI / majst(er) kamien(iarski) / DĘBNIK KRZESZOWICE / 1900”.

Chrzcielnica

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
nowotarski
Gmina
Szaflary
Miejscowość
Szaflary
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Krakowska
Dekanat
Biały Dunajec
Parafia
Św. Andrzeja Apostoła
Miejsce przechowywania
kościół
Identyfikator
DZIELO/14365
Kategoria
chrzcielnica
Ilość
1
Czas powstania
1900 rok
Technika i materiał
marmur dębnicki, kuty, polerowany; stop miedzi, odlewany, cyzelowany
Wymiary podstawowe
wysokość – 170 cm
Inne wymiary – wys. bez pokrywy – 120 cm
Wymiary szczegółowe
Wymiar podstawy – 76 x 76 cm
Średnica czary – 70 cm
Wymiary szczegółowe
Średnica czary – 70 cm
Autor noty katalogowej
Józef Skrabski
Domena Publiczna

Opis

Chrzcielnica wkomponowana w wysoką i szeroką niszę w północnej ścianie pierwszego przęsła prezbiterium, ujętą wykonanymi z drewna cokołami i kanelowanymi półkolumnami o kompozytowych kapitelach z impostami, między którymi profilowana arkada z Okiem Opatrzności w kluczu. Nisza pokryta polichromią ukazującą Chrzest Chrystusa w Jordanie. Podstawa na rzucie ośmioboku, profilowana i fazowana w górnej części. Założony na rzucie ośmioboku cokół stanowi podstawę trzonu na rzucie koła, o części środkowej w typie gruszkowatym, zwieńczonego ośmioboczną płytą podpierającą rozłożystą czarę o powierzchni imitującej puklowanie. Czarę wieńczy pokrywa w kształcie dzwonu o gęsto profilowanej powierzchni, zwieńczonego kulą z krzyżem. Na dwóch bokach cokołu chrzcielnicy inskrypcja „FR(ANCISZEK) TUMIDALSKI / majst(er) kamien(iarski) / DĘBNIK KRZESZOWICE / 1900”.

Zarys problematyki artystycznej

Wykonana w 1900 roku chrzcielnica powiela formy typowe dla dzieł tego rodzaju powstających w XVII i XVIII wieku. Jej autorem był Franciszek Tumidalski, jeden z wielu kamieniarzy dzierżawiących od karmelitów bosych w Czernej kamieniołom nazywany w źródłach „łomem Tumidalskiego”. Materiał, z którego wykonywano w Dębniku różnego rodzaju dzieła sztuki nazwany popularnie marmurem dębnickim, krakowskim lub siedleckim (od pobliskiej wioski Sielec) i tak określany w źródłach z epoki jest w rzeczywistości silnie skrystalizowanym wapieniem organogenicznym o barwie popielatej uzyskującym w wyniku polerowania barwę czarną (zob. słownik terminologiczny).

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Dobry.

Streszczenie

Wykonana z czarnego marmuru chrzcielnica powiela formy stosowane w okresie baroku. Powstała w 1900 roku, a jej autorem był kamieniarz Franciszek Tumidalski, dzierżawiący pod koniec XIX wieku i na początku następnego stulecia łom czarnego marmuru w Dębniku od karmelitów bosych w Czernej, do których należały kopalnie cennego kruszcu.

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Epitafium w kształcie leżącego prostokąta z wklęsłą płyciną z inskrypcją, wsparte na gzymsie z podwieszonymi pod nim stykającymi się wolutami i zwieńczone wydatnym, profilowanym gzymsem z akroterionami na narożach i gotycką tarczą nakrytą otwartą koroną ujętą stylizowaną wicią roślinną. W tarczy druga tarcza o wciętych pobocznicach i głowicy z rytym godłem herbu Jastrzębiec – odwróconej podkowie z krzyżem kawalerskim. Tarcza nakryta otwartą koroną i klejnotem w postaci jastrzębia z godłem w prawym szponie. Na tablicy inskrypcja „THOMAS AB OLWITA / UZNAŃSKI / HAERES BONORUM SZAFLARY OBIIT / A(NNO) D(OMINI) MD CCCXLVIII.” W prawym dolnym rogu tablicy z inskrypcją sygnatura kamieniarza "E(dward) Stehlik / w Krakowie."
płyta nagrobna
Epitafium Tomasza Uznańskiego
Zdjęcie nr 1: Płyta w kształcie leżącego prostokąta ujęta profilowaną ramą z uszakami, zwieńczona węższym, prostokątnym polem zamkniętym trójkątnym, profilowanym gzymsem, ujętym dwoma zwróconymi do siebie wolutami ze spływami wypełnionymi listkami. W polu kuta, złocona inskrypcja „D(EO) O(PTIMO) M(AXIMO) / HONORATA de DOMARADZKIE UZNAŃSKA / HERES BONORUM SZAFLARY * 12 JANUARII 1797. 28. APRILIS 1878. / IMITABILE EXEMPLAR CARAE UXORIS, AMANTIS MATRIS, OPTIMAE CIVIS, / VIDUA FACTA DUOS FILIOS EDUCAVIT, / ET REM FAMILIAREM BENE GESSIT. / EX SEPTEM LIBERIS QUINQUE / SUMMOS DIGNITATIS GRADUS OBTINUERUNT IN CIVITATE. / AD PERPETUAM MEMORIAM POSUIT GRATO ANIMO FILIUS. / R(EQUIESCAT) I(N) P(ACE)”.
płyta nagrobna
Epitafium Honoraty z Domaradzkich Uznańskiej
Zdjęcie nr 1: Przyścienną ambonę wspartą na masywnym filarze ustawiono przy północnej ścianie nawy, obok wejścia do kaplicy Matki Boskiej Szaflarskiej. Wejście na nią prowadzi z kruchty północnej. Ambona z wejściem połączona jest za pomocą podestu z drewnianą, ażurową balustradą, utworzoną z półokrągłych arkadek wspartych na wysmuklonych tralkach. Filar ambony ustawiono na dwupoziomowym cokole na planie czworoboku o ściętych narożach. Cokół w górnej części przechodzi w ośmioboczny filar zwieńczony stylizowanymi i złoconymi liśćmi akantu ułożonymi kielichowo. Boki filaru zdobią stylizowane, złocone kampanulle. Kosz ambony wykonano na planie czworoboku. W narożach pojawiły się pilastry podtrzymujące wyłamane belkowanie stanowiące parapet ambony, dekorowane stylizowaną wicią akantową z palmetami. Ścianki kosza ozdobione zostały podwójnymi, prostokątnymi płycinami, zamkniętymi łukiem odcinkowym, które wypełniono płaskorzeźbioną i złoconą, stylizowaną wicią akantu. Również pilastry na narożach ozdobiono stylizowaną wicią liści akantu, wieńcząc je kapitelami kompozytowymi. Przy dolnej krawędzi kosza zawieszono płaskorzeźbione i złocone girlandy kwiatowo-roślinne. Wysoki zaplecek ambony uzyskał architektoniczną formę flankowaną przez dwie kolumny z attyckimi bazami na wysokich postumentach, z pierścieniem w połowie wysokości i kapitelami kompozytowymi. Kolumny podtrzymują belkowanie dodatkowo wsparte na czterech konsolkach. W polu pomiędzy kolumnami na tle prostokątnej zwieńczonej półokrągło płyciny wyobrażono dwie płaskorzeźbione, półokrągłe tablice Dekalogu, dekorowane diagonalnymi rozetkami. Ponad amboną zawieszono baldachim na planie czworoboku o ściętych narożach, zwieńczonych małymi pinaklami. Jego boki ozdabia stylizowany ornament akantowy z muszlami. Na podniebieniu wyobrażono rzeźbioną gołębicę Ducha Świętego. Całość baldachimu wieńczy ażurowa latarnia na planie ośmioboku, o ośmiu kolumnach wspierających belkowanie, z daszkiem zwieńczonym krzyżykiem.
ambona
ambona
Zdjęcie nr 1: Przyścienny, otwarty konfesjonał szafiasty, wykonany w całości z drewna uzyskał formę architektoniczną ustawioną na niskim cokole. Drewniane siedzisko z podłokietnikami i wysokim zapleckiem flankują dwie ścianki boczne przeprute dwoma kwadratowymi okienkami wypełnionymi romboidalną kratownicą. Ścianki od góry zamknięte są wyciętym, odwróconym łukiem odcinkowym. Od frontu zamykają je smukłe czworoboczne filarki zwieńczone zdwojonymi płaskimi kulami z krzyżykami. W dolnej partii do filarków od przodu przymocowano półwypukłe drzwi. Zdobią je cztery kwadratowe płyciny, obramione profilowanymi listwami. Przestrzeń pomiędzy płycinami tworzy krzyż równoramienny. W górnej części do filarków przymocowano dwuskrzydłowe drzwiczki, których przody ozdobiono płaskorzeźbionym motywem stylizowanego dziewięciosiłu. Podobny motyw wpisano w pola ułożonych w pionowym rzędzie trzech płycin obramionych profilowanymi listwami. Płyciny umieszczono na bocznych policzkach konfesjonału. Górne płyciny uzyskały kształt stojącego trapezu, natomiast pozostałe cztery mają kształt czworoboczny. Policzki wieńczą wolutowe spływy. Zaplecek konfesjonału w górnej części ozdobiony został czworoboczną płyciną o wklęsłych narożach, ujętą szeroką, wklęsło-wypukłą ramą. Pole płyciny ozdobiono krzyżem utworzonym z fazowanych listew, w kształcie zbliżonym do krzyża równoramiennego z wpisanym okręgiem.
konfesjonał
konfesjonał
Zdjęcie nr 1: Ołtarz w kaplicy Matki Boskiej Szaflarskiej stanowi przykład przyściennej, architektonicznej, drewnianej nastawy trójosiowej ze zwieńczeniem. Stipes ołtarzowy z drewnianą mensą z kamiennym portatylem uzyskał kształt leżącego prostopadłościanu. Jego przód flankują hermy o trzonach dekorowanych cekinami. W polu zastosowano prostokątną płycinę ujętą kimationem. Na mensie ustawiono prostopadłościenne tabernakulum z wyodrębnionym cokołem i gzymsem koronującym wyłamanym na osi, podtrzymywanym przez dwa pilastry. Krawędzie tabernakulum zdobi imitacja boniowania. Drzwiczki ozdobiono stojącą, prostokątną płyciną, zwieńczoną trójkątnym przyczółkiem. W polu płyciny umieszczono stojący na obłokach płaskorzeźbiony i złocony kielich z hostią otoczoną promieniami. Jednokondygnacyjna nastawa wspiera się na prostokątnej predelli, przechodzącej pod osiami bocznymi w wolutowe konsole. Osie retabulum wydzielone zostały za pomocą skrajnych pilastrów oraz pary kolumn flankujących oś środkową. Podpory dźwigają pełne belkowanie wyłamane na ich osi, przerwane w partii pola środkowego oraz na osiach skrajnych przerwany półokrągły przyczółek. Wewnętrzna para kolumn dźwiga dodatkowo parę konsol podtrzymujących pełne belkowanie wyłamane na ich osi. Zwieńczenie uzyskało formę kwadratu zamkniętego szczytem z krzyżem, ujętego parą kolumienek na cokołach podtrzymujących skrajne woluty. Po zewnętrznych bokach zwieńczenia usytuowano postacie adorujących aniołów. W polu środkowym kondygnacji znalazła się nisza w formie stojącego prostokąta zamkniętego archiwoltą opadającą na belkowanie z konchą wydzieloną przez poziomy gzyms wsparty na dwóch pilastrach. W podniebiu konchy widoczna jest rzeźbiona i srebrzona gołębica Ducha Świętego. W niszy ustawiono figurę Matki Boskiej z Dzieciątkiem stojącą na wysokim czworobocznym postumencie. W osiach bocznych znalazły się nisze zamknięte konchą, u dołu podtrzymywane wspornikiem, z figurami św. Elżbiety Węgierskiej i św. Kazimierza Królewicza. W polu zwieńczenia umieszczono obraz w formie owalu ujęty ramą z przedstawieniem św. Maurycego. Ołtarz w całości pokryty został bogatą i zróżnicowaną dekoracją ornamentalną. Liśćmi akantu ozdobiono cokoły kolumn i wolut podwieszonych pod boczne osie. Kolumny w jednej czwartej wysokości obwiedzione zostały profilowaną listwą wypełnioną rautami. Ich dolne części ozdobiono uskrzydlonymi główkami aniołów z podwieszonymi festonami i girlandami. Z kolei w górnych partiach wykorzystano spiralne wici winnego grona. Dekoracyjnie artykułowano także pilastry, które w jednej czwartej przedzielono profilowanym gzymsem. Ich dolne części szczelnie wypełniono ornamentem okuciowym z rautem w środku, z kolei górne pokryto układającą się swobodnie i symetrycznie wstęgą z kaboszonami. Fryz belkowania wypełniony został wicią roślinną. Pola pomiędzy niszą a belkowaniem ozdobiono uskrzydlonymi główkami aniołów i podwieszonymi pod nimi girlandami. Ponadto uskrzydlone główki aniołów zdobią imposty podstawy zwieńczenia oraz klucz archiwolty ponad niszą główną. Kolumieńki zwieńczenia ozdobione zostały układającą się spiralnie wstęgą. Na dekoracje ornamentalną nastawy składają się również różne zdobienia profilów belkowania i zwieńczenia w postaci kostkowania, wolich oczu oraz pasów utworzonych z liści akantu.
ołtarz
ołtarz
Zdjęcie nr 1: Kościół św. Andrzeja Apostoła w Szaflarach jest murowaną świątynią orientowaną. Składa się z czteroprzęsłowej nawy, przylegającego do niej od wschodu węższego, trójprzęsłowego prezbiterium zamkniętego łukiem spłaszczonym oraz czworobocznej wieży usytuowanej od zachodu. Po bokach nawy, na planie kwadratu ze ściętymi narożami, wzniesiono naprzeciw siebie dwie kaplice boczne, otwarte do wnętrza kościoła półokrągłymi arkadami. Od wschodu do kaplicy Najświętszego Serca Pana Jezusa przylega niewielka kruchta. Z kolei po stronie północnej prezbiterium wzniesiono na planie prostokąta zakrystię, poprzedzoną przedsionkiem i aneksem łączącym ją z kaplicą boczną Matki Boskiej, nad którym znajduje się skarbczyk. Prezbiterium doświetlone zostało przez trzy półokrągłe okna w ścianie południowej. Nawa, opięta na zewnątrz przyporami, została nakryta sklepieniem żaglastym z gurtami, a jej wnętrze, podobnie jak w prezbiterium, rozczłonkowano półfilarami. Zarówno nawę jak i prezbiterium nakryto dachem siodłowym, pokrytym blachą miedzianą. Obie kaplice boczne zasklepiono ośmiodzielnym sklepieniem i przykryto dachem namiotowym, wieńcząc go wielobocznymi latarniami z krzyżem. Doświetlają je półokrągłe okna oraz okulus, umieszczony w ścianie ołtarzowej, zamurowany w kaplicy Najświętszego Serca Pana Jezusa i od zewnątrz wypełniony współczesną mozaiką z wyobrażeniem Chrystusa Pantokratora. Elewacje prezbiterium, nawy i kaplic potynkowano. Od strony zachodniej do nawy przylega dwupoziomowa, czworoboczna wieża. Jej ściany olicowano okładziną z piaskowca. Dolny poziom wieży wyznacza nieznaczny uskok. Tu w przyziemiu urządzono kruchtę, do której prowadzi półokrągły portal. Nad portalem widoczny jest okulus. Górny poziom przepruto z trzech stron półokrągłymi oknami wypełnionymi drewnianymi żaluzjami. Wieżę zwieńczono ostrosłupowym hełmem, pokrytym blachą miedzianą i zakończonym krzyżem, który wspiera się na profilowanym gzymsie koronującym. Zwieńczenie wieży zostało wzbogacone w narożach czterema nadwieszonymi na wspornikach wielobocznymi wieżyczkami z ostrosłupowymi hełmami, pomiędzy którymi z trzech stron umieszczono tarcze zegarowe.
kościół
Kościół św. Andrzeja Apostoła

Inne dzieła z tego roku

Zdjęcie nr 1: Płyta w formie leżącego prostokąta. W jej polu złocona inskrypcja: „Tu spoczywa / JAN KANTY KEMPNER / WŁAŚCICIEL DÓBR ZIEMSKICH / ŻOŁNIERZ B. WOJSK POLSKICH / przeżywszy lat 85 +17/I 1900. Wieczne odpoczywanie racz Mu dać Panie!”
płyta nagrobna
Epitafium Jana Kantego Kempnera
Zdjęcie nr 1: Ambona przyścienna, składająca się z kosza, zaplecka i baldachimu, z dostępem od prawej strony w postaci jednobiegowych schodów z balustradą. Kosz na planie ośmioboku, ścianki dekorowane płycinami wydzielonymi przez półkolumny o kapitelach z dekoracją kwiatową na wielobocznych postumentach podtrzymujących belkowanie, którego wysuniety gzyms stanowi parapet. W polach blendy z płaskorzeźbionymi przedstawieniami czterech ewangelistów. Każdy z nich został ukazany całopostaciowo, w długiej szacie, z księgą lub zwojem w ręce i w towarzystwie symbolu apokaliptycznego. W przyłuczach blend ostrokrzew. Kosz z podwieszeniem z guzów, oparty na ośmiobocznym filarze zwieńczonym pierścieniem z dekoracją w formie rozet, ustawiony na profilowanym cokole. Balustrada dekorowana ostrołukowymi blendami. Zaplecek w kształcie wydłużonego stojącego prostokąta, półokrągły. Dekorowany płyciną z parą blend i czworoliściem z krzyżem równoramiennym. Baldachim ośmioboczny, zwieńczony ażurową wieżyczką z wimpergami, wspartą czterema przyporami, dekorowaną pinaklami, żabkami i astwerkiem; zwieńczoną pinaklem z krzyżem. Na podniebiu płaskorzeźbione przedstawienie gołębicy Ducha Świętego w glorii promienistej. Całość struktury w odcieniu ciemnego drewna, profile i detale niebieskie i czerwone, reszta profilów, wnęki blend z płaskorzeźbami i detale złocone.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Ambona przyścienna, wisząca, z wejściem schodami od strony prezbiterium. Kosz na planie ośmioboku ze ściankami wydzielonymi pilastrami z prostokątnymi płycinami na trzonach. Pola ścianek wypełniają płyciny w formie stojącego prostokąta o ściętych narożach. Ujęty dołem wybrzuszonym architrawem parapet jest w formie niepełnego belkowania z gzymsem wyłamującym się nad pilastrami. U spodu kosza podwieszenie ujęte czterema wolutami, zakończone dekoracyjną szyszką w formie kiści winogrona. Schody są jednobiegowe z balustradą w formie ścianki wypełnionej romboidalną płyciną o ściętych narożach, ujętej na końcu kolumną o lekko wybrzuszonym trzonie, zwieńczoną niewielkim gazonem. Zaplecek wypełnia płycina w kształcie stojącego prostokąta. Baldachim na rzucie czworoboku o ściętych narożach, który u podstawy obiega wyłamujące się na narożach belkowanie, wieńczy forma czterech spływów wolutowych zakomponowanych naprzemiennie z trzema ażurowymi kartuszami w formie racaille'ów. Strukturę kosza zdobią motywy rozet w płycinach ścianek i gałązek z rozetkami w płycinach pilastrów. Trzon kolumny balustrady oplata wić winnej latorośli. Płycinę zaplecka wypełnia polichromowany motyw tablic z przykazaniami Bożymi ujętych płaskorzeźbionym motywem liści akantu z parą kampanuli, w narożach jest para uskrzydlonych główek anielskich. Po bokach znajduje się para rozet i podwieszeń w formie ulistnionych gałązek z małymi rozetkami. Zaplecek ujmuje para ażurowych, ornamentalnych uszaków. Podniebie baldachimu wypełnia płaskorzeźbiony motyw gołębicy Ducha Świętego na tle promienistej glorii. Szczyt baldachimu jest w formie figury baranka paschalnego stojącego na zamkniętej księdze z siedmioma pieczęciami na podstawie z obłoków i ujętego półkolistą glorią promienistą. Struktura ambony utrzymana jest w odcieniach brązu, detal architektoniczny i ornamentyka są złocone i srebrzone.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Stopa chrzcielnicy w formie ośmiobocznego, profilowanego cokołu. Trzon ośmioboczny, zwieńczony pierścieniem dekorowanym złoconymi rozetami. Czara ośmioboczna, ścianki zdobione parami blend, z ażurowymi arkadkami u spodu. Pokrywa na planie ośmioboku, zwężająca się ku górze, ze ściankami dekorowanymi płycinami w formie trójliścia, zwieńczona cokołem z rzeźbioną sceną Chrztu Chrystusa. Po lewej stronie Chrystus w kontrapoście, z wykrokiem na prawą nogę, z rękami zbliżonymi do siebie (brak dłoni), pochyla nieznacznie głowę. Jest owinięty w czerwony, obszerny płaszcz z zielonym podbiciem i złotą lamówką, który przykrywa jego biodra i nogi. Ma pociągłą twarz, o małych oczach, wąskim nosie i ustach, wąsy, brodę, która dzieli się w dwa pukle i falowane włosy opadające na kark. Nie widać mu stóp, które są zanurzone w wodzie. Z jego lewej strony na fragmencie podłoża stoi św. Jan Chrzciciel, który opiera lewą rękę na kiju a prawą unosi ponad głową Chrystusa muszlę. Ma owalną twarz o podobnym do Chrystusa wyrazie i wywijające się włosy opadające na kark. Jest ubrany w tunikę z futra, a na nią ma zarzucony szary płaszcz z pomarańczowym podbiciem. Struktura w odcieniu ciemnego drewna, profile szare, niebieskie i czerwone, inne profile i ornamenty złocone.
chrzcielnica
Chrzcielnica
Zdjęcie nr 1: Konfesjonał na planie prostokąta o ściętych narożach, z klęcznikami ograniczonymi krótkimi ściankami ujętymi kolumienkami. Część środkowa z drzwiczkami dekorowanymi blendami i ostrołukową arkadą ujęta od środka maswerkiem wspartą na kolumienkach, zwieńczoną wimpergą z krzyżem, ujętą pinaklami. Gzyms wieńczący ozdobiony ażurowo potraktowanymi żabkami. Całość struktury w odcieniu ciemnego drewna, profile złocone oraz polichromowane na czerwono i zielono.
konfesjonał
Konfesjonał
Zdjęcie nr 1: Epitafium w formie aediculi, flankowane przez kanelowane pilastry z jońskimi kapitelami. Powyżej pełne belkowanie z wysokim fryzem, gzymsem ozdobionym kostkowaniem i przerwanym przyczółkiem w kształcie luku nadwieszonego, z krzyżem łacińskim pośrodku. W polu medalion z płaskorzeźbionym portretem zmarłego, otoczony tasiemkami i liśćmi laurowymi oraz dębowymi. Poniżej, w kartuszu, inskrypcja: "ALFRED OBALIŃSKI / PROF(ESOR) CHIRUR(GII) UNIW(ERSYTETU) JAGIELL(OŃSKIEGO) / * 15. GRUDNIA 1843. W BRZEŻANACH / † 18 LIPCA 1898 W KRAKOWIE. / Ku wiecznej pamięci / kamień ten położyli koledzy / Tow(arzystwa) Lek(arskiego) Krakowskiego / i Prof(esorowie) Uniwersytetu".
płyta nagrobna
Epitafium Alfreda Obalińskiego

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po technice i materiale

Zdjęcie nr 1: Na niskiej prostopadłościennej podstawie, niewielka stopa z trzonem w typie balustradowej lalki podtrzymującej półkulistą czarę o powierzchni imitującej puklowanie z wklęską i zaoblonym brzegiem. Na trzonie ryty kartusz z godłem herbu Zadora pod kapeluszem z sześcioma chwostami po każdej ze stron, w trzech rzędach. Pokrywa w formie korony zamkniętej, z sześcioma kabłąkami złączonymi kulą i krzyżem; obręcz i kabłąki z malowanymi rautami i kaboszonami imitującymi kamienie jubilerskie. Wewnątrz korony grupa rzeźbiarska: Chrystus w Jordanie, z rękoma w geście modlitwy i św. Jan Chrzciciel polewający wodą głowę Jezusa.
chrzcielnica

Chrzcielnica

Zdjęcie nr 1: Chrzcielnica na rzucie ośmioboku, trzon i czara również są ośmioboczne. Cokół dwustopniowy, stopnie oddzielone od siebie zaoblonym uskokiem, w górnej części łagodnie przechodzą w trzon. W środkowej partii trzonu spłaszczony ośmioboczny pierścień dekorowany taśmą z płaskorzeźbionymi rozetkami. Czara rozchylająca się ku górze, z profilowaną podstawą, rozczłonkowana ostrołukowatymi płycinami, zakończona profilowanym gzymsem. Ośmioboczna pokrywa o polach z wyciętymi płycinami zamkniętymi potrójnymi łukami półkolistymi jest zwieńczona profilowanym gzymsem z koronką i nakryta daszkiem. Nad nim podstawa ujęta od dołu arkadkowaniem z grupą rzeźbiarską Chrztu w Jordanie. Chrystus stoi w rzece z rękami założonymi na piersi, opasany na biodrach długą białą tkaniną. Przed nim, na skale stoi św. Jan Chrzciciel, ubrany w wielbłądzią skórę z prawą ręką trzymającą naczynie z wodą nad głową Chrystusa, a lewą wyciągniętą do przodu. Nad nim unosi się gołębica Ducha Świętego.
chrzcielnica

Chrzcielnica

Zdjęcie nr 1: Chrzcielnica gotycka w kształcie kielicha. Posiada kolistą stopę, która przechodzi w stożkowato zwężającą się tuleję z wydatnym wałkiem w połowie wysokości. Czara dołem lekko zaokrąglona, rozchylająca się ku górze. Płaszcz dekorowany u dołu i poniżej górnej krawędzi wąskimi pasami z minuskułowymi napisami, przedzielone motywem lilii: MARIA ROSA ROT HIS UNS, ANNO DOMINI 1462. Pomiędzy nimi rozmieszczone są na obwodzie cztery plakietki przedstawiające trójpostaciową Grupę Ukrzyżowania oraz frontalny wizerunek księcia zatorskiego Wacława w całej postaci. W prawej ręce trzyma włócznię, lewą dłoń opiera na tarczy z orłem. Twarz okala broda zakończona w szpic oraz długie i sfalowane włosy. Głowę wieńczy niewysoka książęca mitra. Ubrany jest w długi płaszcz narzucony na późnogotycka zbroję. Drewniana pokrywa chrzcielnicy została dodana wtórnie.
chrzcielnica

Chrzcielnica

Zdjęcie nr 1: Chrzcielnica kielichowa, ustawiona na dużej podstawie na rzucie ściętego koła oraz na prostopadłościennym cokole na rzucie kwadratu. Trzon wklęsło-wypukły z uskokiem u spodu; nodus gruszkowaty, dekorowany czterema lwimi głowami trzymającymi w paszczach festony z podwieszonej tkaniny. Czara w formie bardzo spłaszczonej półkuli z wywiniętą i profilowaną krawędzią; dekorowana uskrzydlonymi główkami anielskimi na przemian z kokardami z podwieszonymi festonami z tkaniny. Pokrywa w formie baldachimu na rzucie sześcioboku, wypiętrzona, zwieńczona krzyżem.
chrzcielnica

Chrzcielnica

Zdjęcie nr 1: Chrzcielnicą ustawiona na niskiej podstawie na planie kwadratu. Płaszcz stopy na planie ośmioboku, zwężający się ku górze, zamknięty profilowanym, ośmiobocznym pierścieniem. Trzon o przekroju ośmiobocznym. Czara o przekroju ośmiobocznym, wypukła, z wywiniętym brzegiem, w dolnej części dekorowana imitacją puklowania.
chrzcielnica

Chrzcielnica

Zdjęcie nr 1: Chrzcielnica usytuowana na postumencie na rzucie półkolistym i schodkowej, kwadratowej płycie. Jej trzon w typie gruszkowym dźwiga puklowaną, półkulistą czarę z profilowanym, ćwierćkolistym w przekroju wylewem. Pokrywa drewniana, bogato profilowana, malowana na czarno, zwieńczona złoconą kulą z krzyżem.
chrzcielnica

Chrzcielnica

Jak cytować?

Józef Skrabski, "Chrzcielnica", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/chrzcielnica-3

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności