Św. Joachim

Dzieje zabytku

Ołtarz oraz ustawione w nim rzeźby wykonał, jak wynika z zapisów kroniki parafialnej, po 1770 roku pochodzący z Kieżmarku snycerz Johann Feeg. Z tego samego źródła wynika, że ołtarz boczny lewy został ukończony tuż po 1773 roku. W 1869 i 1938 roku ołtarz odzłocono, a w latach 2004-2005 został odnowiony w pracowni konserwatorskiej Muzeum Archidiecezjalnego w Krakowie pod nadzorem Danuty Prządy.

Opis

Rzeźba pełna, na cokole, ukazująca św. Joachima w całej postaci, w kontrapoście, frontalnie. Święty spogląda w dół, trzyma w lewej ręce otwartą książkę, w prawej dzierży łopatę pasterską. Ma owalną twarz o wąskich brwiach, dużych, migdałowatych oczach, dużym nosie i otwartych ustach, okoloną długą, rozdzielającą się na pół brodą i układającymi się w pukle włosami; nad głową nimb. Jest ubrany w długą suknię w dużym dekoltem, która podkreśla kształt ciała, łamiąc się grubymi fałdami. Na nogach ma sandały. Polichromia w partiach ciała naturalistyczna, szaty złocone, atrybuty złocone i srebrzone; krawędzie kart księgi w kolorze czerwonym.

Zarys problematyki artystycznej

Święty Joachim, mąż św. Anny i ojciec Marii, według przekazów apokryficznych był pasterzem. Został przedstawiony z otwartą księgą Pisma Świętego, na kartach której jest o nim mowa oraz z pasterską łopatą.
Znany z nazwiska autor dzieła, Johann Feeg, był późnobarokowym kieżmarskim rzeźbiarzem. Tworzone przez niego postacie charakteryzują eleganckie pozy i gesty, ostro załamujące się fałdy szat, ostre rysy twarzy o zapadniętych policzkach, dużych nosach i głęboko osadzonych oczach o migdałowym wykroju. Ołtarze z rzeźbami jego autorstwa znajdują się również w kieżmarskim kościele Paulinów, w kościołach w Wierzbowie, Lewoczy i Popradzie Wielkiej.
Rzeźba jest przykładem tzw. spiskiego lub wschodniosłowackiego rokoka, stylu który stopniowo kształtował się od lat czterdziestych XVIII stulecia i cechował się wyjątkową dekoracyjnością środków wyrazu. Twórczość wspomnianego Johanna Feega oraz współpracującego z nim malarza Imricha Jagušiča stanowi kulminacyjne osiągnięcie tego stylu. Od lat osiemdziesiątych XVIII wieku do głosu zaczęły dochodzić tendencje klasycyzujące.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

W latach 2004-2005 ołtarz został odnowiony w pracowni konserwatorskiej Muzeum Archidiecezjalnego w Krakowie pod nadzorem Danuty Prządy.

Streszczenie

Rzeźba przedstawiająca św. Joachima została wykonana między 1770 a 1774 rokiem przez kieżmarskiego rzeźbiarza Johanna Feega. Postacie jego autorstwa można rozpoznać po charakterystycznych rysach twarzy i sposobie ukazywania fałdowanych szat.

Bibliografia