Dzieje zabytku nie są znane.
Feretron złożony z kompozycji rzeźbiarskiej ustawionej na prostopadłościennej podstawie z otworami na drążki. Na środku całopostaciowa figura Marii ustawionej frontalnie, ze złożonymi rękami. Maria patrzy przed siebie, ma małe, niebieskie oczy, szeroki nos i drobne usta. Ciemnobrązowe, kręcone włosy spływają jej na plecy. Jest ubrana w długą, złotą suknię przewiązaną w pasie i dekorowaną pasami srebrnej koronki na rękawach i powyżej dolnej krawędzi. Na głowie ma koronę zamkniętą zwieńczoną krzyżykiem na kuli. Maria stoi na niebieskiej półkuli, na tle glorii promienistej utworzonej z wiązek złotych, prostych promieni ułożonych naprzemiennie z pojedynczymi, srebrnymi, na końcach których umieszczono sześcioramienne gwiazdki. Postać jest flankowana przez dwie srebrne kolumny jońskie, na których ustawiono postumenty dla zwróconych do siebie aniołów trzymających nad głową Marii jej monogram w otoczeniu obłoków i glorii promienistej. Anioły kierują wzrok na Marię, stoją na srebrnych obłokach, mają złote skrzydła i złote szarfy owinięte wokół bioder.
Polichromia w partiach ciała naturalistyczna, podstawa granatowa z czerwonym profilem.
Feretron (łac. feretrum) służył w starożytności do obnoszenia posągów bóstw podczas procesji triumfalnych; podobną funkcję pełni obecnie w kościele katolickim podczas uroczystych procesji. Jest to przenośny, obustronny obraz lub rzeźba na podstawie, w którą wsuwa się drążki, rodzaj przenośnego ołtarzyka.
Będący głównym przedstawieniem feretronu, wizerunek nawiązuje do schematu Niewiasty Apokaliptycznej. Ukazuje stojącą postać Matki Boskiej, której wyobrażenie czerpie z wizji św. Jana z czwartej części Apokalipsy, w której mowa jest o „Niewieście obleczonej w słońce”. Słońce w tym ujęciu było interpretowane jako Jezus. Otaczających ją 12 gwiazd symbolizowało początkowo znaki zodiaku, a później 12 apostołów. Z czasem zaczęto w Madonnie Apokaliptycznej widzieć Immaculatę – Matkę Boską Niepokalanie Poczętą, otoczoną nimbem słonecznym.
Rzeźba w feretronie wykazuje cechy sztuki ludowej. Przedstawienie jest symetryczne i zamyka się w prostokącie. Marię ukazano frontalnie, anioły z profilu. Ich sylwetki są sztywne, schematyczne, twarze nie noszą cech indywidualnych. Szaty drobnymi fałdami spływają sztywno do ziemi.
Dobry.
Feretron z rzeźbiarskim przedstawieniem Matki Boskiej Niepokalanej został wykonany w XX wieku. Nosi cechy sztuki ludowej – pozy postaci są sztywne, sposób ukazywania szat uproszczony, a twarze nie noszą cech indywidualnych.
Agata Felczyńska, "Matka Boska Niepokalanie Poczęta", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2025, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/matka-boska-niepokalanie-poczeta-16