Polichromia ścienna
Zdjęcie nr 1: Polichromia ścian kościoła odpowiada podziałom architektonicznym wnętrza wydzielonym przez pilastry, filary i kolumny (w prezbiterium iluzjonistyczne pilastry). Malowany jasnobrązowy cokół w jednej czwartej wysokości ścian zamknięty jest profilowanym gzymsem, w jego polu znajdują się jasnozielone malowane płyciny odpowiadające szerokości podziałów wnętrza. Trzony pilastrów bladoróżowe z malowanymi czerwonymi płycinami, w prezbiterium z kapitelami korynckimi, w nawie zakończone tryglifami. Podpory podtrzymują malowane belkowanie, z jasnoróżowym fryzem i wspornikami dekorowanymi anthemionami, dźwigającymi silnie wysunięty gzyms. W nawie belkowanie malowane jest w partii środkowej (bez zaskrzynień) podtrzymywanej przez filary i kolumny. W polach pomiędzy pilastrami malowane płyciny w formie prostokątów, o szerokości przęseł, ujęte ramą dekorowaną w narożach stylizowanym akantem z kampanulami. W prezbiterium w jasnożółtych płycinach znajdują się malowane nisze w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym, ujęte profilowaną ramą, dekorowaną u góry i u dołu ornamentem roślinnym, z przedstawieniami ewangelistów i ich symboli. Na ścianie północnej znajdują się św. Mateusz, św. Marek i św. Łukasz, a na ścianie południowej, pomiędzy okami św. Jan. W nawie jasnożółte płyciny ścian wypełnione są dekoracją geometryczną w formie niebieskich i żółtych równoramiennych krzyżyków. Otwory okienne, drzwiowe i arkada kaplicy ujęte są malowanymi, imitującymi profilowanie obramieniami, dekorowanymi ornamentem roślinnym. Strop prezbiterium i nawy w malowanej, kolorowej, profilowanej ramie, po wewnętrznej stronie z zielono-różowym pasem zdobionym ornamentem. Pośrodku, na tle malowanej jasnoróżowej płyciny, wydzielone pole o fantazyjnym kształcie, obwiedzione pomarańczową opaską z kartuszami na każdej stronie, ujętymi ornamentem roślinnym, wypełnionymi kratką i fantazyjną dekoracją. Jasnoniebieskie pole wypełnione jest malowanymi na złoto gwiazdami. W prezbiterium, w jego centrum kolejne pole o analogicznym kształcie ze sceną Wniebowzięcia Marii, a w nawie dwa pola ze scenami Chrystusa Zmartwychwstałego i Świętej Rodziny. W partii zaskrzynień nawy malowane płyciny w zielonych opaskach i jasnoróżowych polach wypełnione ornamentem geometrycznym. Jasnozielona balustrada chóru muzycznego dekorowana malowanymi płycinami w formie prostokątów, naprzemiennie stojących i leżących, flankujących środkowy medalion, wszystkie ujęte profilowaną ramą. Pola prostokątów stojących wypełnione rozetami na jasnoczerwonym tle. Pola prostokątów leżących wypełnione przedstawieniami instrumentów i ornamentu roślinnego ukazanych na żółtym tle. W środkowym medalionie przedstawienie Dawida grającego na harfie.
Zdjęcie nr 2: Polichromia ścian kościoła odpowiada podziałom architektonicznym wnętrza wydzielonym przez pilastry, filary i kolumny (w prezbiterium iluzjonistyczne pilastry). Malowany jasnobrązowy cokół w jednej czwartej wysokości ścian zamknięty jest profilowanym gzymsem, w jego polu znajdują się jasnozielone malowane płyciny odpowiadające szerokości podziałów wnętrza. Trzony pilastrów bladoróżowe z malowanymi czerwonymi płycinami, w prezbiterium z kapitelami korynckimi, w nawie zakończone tryglifami. Podpory podtrzymują malowane belkowanie, z jasnoróżowym fryzem i wspornikami dekorowanymi anthemionami, dźwigającymi silnie wysunięty gzyms. W nawie belkowanie malowane jest w partii środkowej (bez zaskrzynień) podtrzymywanej przez filary i kolumny. W polach pomiędzy pilastrami malowane płyciny w formie prostokątów, o szerokości przęseł, ujęte ramą dekorowaną w narożach stylizowanym akantem z kampanulami. W prezbiterium w jasnożółtych płycinach znajdują się malowane nisze w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym, ujęte profilowaną ramą, dekorowaną u góry i u dołu ornamentem roślinnym, z przedstawieniami ewangelistów i ich symboli. Na ścianie północnej znajdują się św. Mateusz, św. Marek i św. Łukasz, a na ścianie południowej, pomiędzy okami św. Jan. W nawie jasnożółte płyciny ścian wypełnione są dekoracją geometryczną w formie niebieskich i żółtych równoramiennych krzyżyków. Otwory okienne, drzwiowe i arkada kaplicy ujęte są malowanymi, imitującymi profilowanie obramieniami, dekorowanymi ornamentem roślinnym. Strop prezbiterium i nawy w malowanej, kolorowej, profilowanej ramie, po wewnętrznej stronie z zielono-różowym pasem zdobionym ornamentem. Pośrodku, na tle malowanej jasnoróżowej płyciny, wydzielone pole o fantazyjnym kształcie, obwiedzione pomarańczową opaską z kartuszami na każdej stronie, ujętymi ornamentem roślinnym, wypełnionymi kratką i fantazyjną dekoracją. Jasnoniebieskie pole wypełnione jest malowanymi na złoto gwiazdami. W prezbiterium, w jego centrum kolejne pole o analogicznym kształcie ze sceną Wniebowzięcia Marii, a w nawie dwa pola ze scenami Chrystusa Zmartwychwstałego i Świętej Rodziny. W partii zaskrzynień nawy malowane płyciny w zielonych opaskach i jasnoróżowych polach wypełnione ornamentem geometrycznym. Jasnozielona balustrada chóru muzycznego dekorowana malowanymi płycinami w formie prostokątów, naprzemiennie stojących i leżących, flankujących środkowy medalion, wszystkie ujęte profilowaną ramą. Pola prostokątów stojących wypełnione rozetami na jasnoczerwonym tle. Pola prostokątów leżących wypełnione przedstawieniami instrumentów i ornamentu roślinnego ukazanych na żółtym tle. W środkowym medalionie przedstawienie Dawida grającego na harfie.
Zdjęcie nr 3: Polichromia ścian kościoła odpowiada podziałom architektonicznym wnętrza wydzielonym przez pilastry, filary i kolumny (w prezbiterium iluzjonistyczne pilastry). Malowany jasnobrązowy cokół w jednej czwartej wysokości ścian zamknięty jest profilowanym gzymsem, w jego polu znajdują się jasnozielone malowane płyciny odpowiadające szerokości podziałów wnętrza. Trzony pilastrów bladoróżowe z malowanymi czerwonymi płycinami, w prezbiterium z kapitelami korynckimi, w nawie zakończone tryglifami. Podpory podtrzymują malowane belkowanie, z jasnoróżowym fryzem i wspornikami dekorowanymi anthemionami, dźwigającymi silnie wysunięty gzyms. W nawie belkowanie malowane jest w partii środkowej (bez zaskrzynień) podtrzymywanej przez filary i kolumny. W polach pomiędzy pilastrami malowane płyciny w formie prostokątów, o szerokości przęseł, ujęte ramą dekorowaną w narożach stylizowanym akantem z kampanulami. W prezbiterium w jasnożółtych płycinach znajdują się malowane nisze w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym, ujęte profilowaną ramą, dekorowaną u góry i u dołu ornamentem roślinnym, z przedstawieniami ewangelistów i ich symboli. Na ścianie północnej znajdują się św. Mateusz, św. Marek i św. Łukasz, a na ścianie południowej, pomiędzy okami św. Jan. W nawie jasnożółte płyciny ścian wypełnione są dekoracją geometryczną w formie niebieskich i żółtych równoramiennych krzyżyków. Otwory okienne, drzwiowe i arkada kaplicy ujęte są malowanymi, imitującymi profilowanie obramieniami, dekorowanymi ornamentem roślinnym. Strop prezbiterium i nawy w malowanej, kolorowej, profilowanej ramie, po wewnętrznej stronie z zielono-różowym pasem zdobionym ornamentem. Pośrodku, na tle malowanej jasnoróżowej płyciny, wydzielone pole o fantazyjnym kształcie, obwiedzione pomarańczową opaską z kartuszami na każdej stronie, ujętymi ornamentem roślinnym, wypełnionymi kratką i fantazyjną dekoracją. Jasnoniebieskie pole wypełnione jest malowanymi na złoto gwiazdami. W prezbiterium, w jego centrum kolejne pole o analogicznym kształcie ze sceną Wniebowzięcia Marii, a w nawie dwa pola ze scenami Chrystusa Zmartwychwstałego i Świętej Rodziny. W partii zaskrzynień nawy malowane płyciny w zielonych opaskach i jasnoróżowych polach wypełnione ornamentem geometrycznym. Jasnozielona balustrada chóru muzycznego dekorowana malowanymi płycinami w formie prostokątów, naprzemiennie stojących i leżących, flankujących środkowy medalion, wszystkie ujęte profilowaną ramą. Pola prostokątów stojących wypełnione rozetami na jasnoczerwonym tle. Pola prostokątów leżących wypełnione przedstawieniami instrumentów i ornamentu roślinnego ukazanych na żółtym tle. W środkowym medalionie przedstawienie Dawida grającego na harfie.
Zdjęcie nr 4: Polichromia ścian kościoła odpowiada podziałom architektonicznym wnętrza wydzielonym przez pilastry, filary i kolumny (w prezbiterium iluzjonistyczne pilastry). Malowany jasnobrązowy cokół w jednej czwartej wysokości ścian zamknięty jest profilowanym gzymsem, w jego polu znajdują się jasnozielone malowane płyciny odpowiadające szerokości podziałów wnętrza. Trzony pilastrów bladoróżowe z malowanymi czerwonymi płycinami, w prezbiterium z kapitelami korynckimi, w nawie zakończone tryglifami. Podpory podtrzymują malowane belkowanie, z jasnoróżowym fryzem i wspornikami dekorowanymi anthemionami, dźwigającymi silnie wysunięty gzyms. W nawie belkowanie malowane jest w partii środkowej (bez zaskrzynień) podtrzymywanej przez filary i kolumny. W polach pomiędzy pilastrami malowane płyciny w formie prostokątów, o szerokości przęseł, ujęte ramą dekorowaną w narożach stylizowanym akantem z kampanulami. W prezbiterium w jasnożółtych płycinach znajdują się malowane nisze w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym, ujęte profilowaną ramą, dekorowaną u góry i u dołu ornamentem roślinnym, z przedstawieniami ewangelistów i ich symboli. Na ścianie północnej znajdują się św. Mateusz, św. Marek i św. Łukasz, a na ścianie południowej, pomiędzy okami św. Jan. W nawie jasnożółte płyciny ścian wypełnione są dekoracją geometryczną w formie niebieskich i żółtych równoramiennych krzyżyków. Otwory okienne, drzwiowe i arkada kaplicy ujęte są malowanymi, imitującymi profilowanie obramieniami, dekorowanymi ornamentem roślinnym. Strop prezbiterium i nawy w malowanej, kolorowej, profilowanej ramie, po wewnętrznej stronie z zielono-różowym pasem zdobionym ornamentem. Pośrodku, na tle malowanej jasnoróżowej płyciny, wydzielone pole o fantazyjnym kształcie, obwiedzione pomarańczową opaską z kartuszami na każdej stronie, ujętymi ornamentem roślinnym, wypełnionymi kratką i fantazyjną dekoracją. Jasnoniebieskie pole wypełnione jest malowanymi na złoto gwiazdami. W prezbiterium, w jego centrum kolejne pole o analogicznym kształcie ze sceną Wniebowzięcia Marii, a w nawie dwa pola ze scenami Chrystusa Zmartwychwstałego i Świętej Rodziny. W partii zaskrzynień nawy malowane płyciny w zielonych opaskach i jasnoróżowych polach wypełnione ornamentem geometrycznym. Jasnozielona balustrada chóru muzycznego dekorowana malowanymi płycinami w formie prostokątów, naprzemiennie stojących i leżących, flankujących środkowy medalion, wszystkie ujęte profilowaną ramą. Pola prostokątów stojących wypełnione rozetami na jasnoczerwonym tle. Pola prostokątów leżących wypełnione przedstawieniami instrumentów i ornamentu roślinnego ukazanych na żółtym tle. W środkowym medalionie przedstawienie Dawida grającego na harfie.
Zdjęcie nr 5: Polichromia ścian kościoła odpowiada podziałom architektonicznym wnętrza wydzielonym przez pilastry, filary i kolumny (w prezbiterium iluzjonistyczne pilastry). Malowany jasnobrązowy cokół w jednej czwartej wysokości ścian zamknięty jest profilowanym gzymsem, w jego polu znajdują się jasnozielone malowane płyciny odpowiadające szerokości podziałów wnętrza. Trzony pilastrów bladoróżowe z malowanymi czerwonymi płycinami, w prezbiterium z kapitelami korynckimi, w nawie zakończone tryglifami. Podpory podtrzymują malowane belkowanie, z jasnoróżowym fryzem i wspornikami dekorowanymi anthemionami, dźwigającymi silnie wysunięty gzyms. W nawie belkowanie malowane jest w partii środkowej (bez zaskrzynień) podtrzymywanej przez filary i kolumny. W polach pomiędzy pilastrami malowane płyciny w formie prostokątów, o szerokości przęseł, ujęte ramą dekorowaną w narożach stylizowanym akantem z kampanulami. W prezbiterium w jasnożółtych płycinach znajdują się malowane nisze w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym, ujęte profilowaną ramą, dekorowaną u góry i u dołu ornamentem roślinnym, z przedstawieniami ewangelistów i ich symboli. Na ścianie północnej znajdują się św. Mateusz, św. Marek i św. Łukasz, a na ścianie południowej, pomiędzy okami św. Jan. W nawie jasnożółte płyciny ścian wypełnione są dekoracją geometryczną w formie niebieskich i żółtych równoramiennych krzyżyków. Otwory okienne, drzwiowe i arkada kaplicy ujęte są malowanymi, imitującymi profilowanie obramieniami, dekorowanymi ornamentem roślinnym. Strop prezbiterium i nawy w malowanej, kolorowej, profilowanej ramie, po wewnętrznej stronie z zielono-różowym pasem zdobionym ornamentem. Pośrodku, na tle malowanej jasnoróżowej płyciny, wydzielone pole o fantazyjnym kształcie, obwiedzione pomarańczową opaską z kartuszami na każdej stronie, ujętymi ornamentem roślinnym, wypełnionymi kratką i fantazyjną dekoracją. Jasnoniebieskie pole wypełnione jest malowanymi na złoto gwiazdami. W prezbiterium, w jego centrum kolejne pole o analogicznym kształcie ze sceną Wniebowzięcia Marii, a w nawie dwa pola ze scenami Chrystusa Zmartwychwstałego i Świętej Rodziny. W partii zaskrzynień nawy malowane płyciny w zielonych opaskach i jasnoróżowych polach wypełnione ornamentem geometrycznym. Jasnozielona balustrada chóru muzycznego dekorowana malowanymi płycinami w formie prostokątów, naprzemiennie stojących i leżących, flankujących środkowy medalion, wszystkie ujęte profilowaną ramą. Pola prostokątów stojących wypełnione rozetami na jasnoczerwonym tle. Pola prostokątów leżących wypełnione przedstawieniami instrumentów i ornamentu roślinnego ukazanych na żółtym tle. W środkowym medalionie przedstawienie Dawida grającego na harfie.
Zdjęcie nr 6: Polichromia ścian kościoła odpowiada podziałom architektonicznym wnętrza wydzielonym przez pilastry, filary i kolumny (w prezbiterium iluzjonistyczne pilastry). Malowany jasnobrązowy cokół w jednej czwartej wysokości ścian zamknięty jest profilowanym gzymsem, w jego polu znajdują się jasnozielone malowane płyciny odpowiadające szerokości podziałów wnętrza. Trzony pilastrów bladoróżowe z malowanymi czerwonymi płycinami, w prezbiterium z kapitelami korynckimi, w nawie zakończone tryglifami. Podpory podtrzymują malowane belkowanie, z jasnoróżowym fryzem i wspornikami dekorowanymi anthemionami, dźwigającymi silnie wysunięty gzyms. W nawie belkowanie malowane jest w partii środkowej (bez zaskrzynień) podtrzymywanej przez filary i kolumny. W polach pomiędzy pilastrami malowane płyciny w formie prostokątów, o szerokości przęseł, ujęte ramą dekorowaną w narożach stylizowanym akantem z kampanulami. W prezbiterium w jasnożółtych płycinach znajdują się malowane nisze w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym, ujęte profilowaną ramą, dekorowaną u góry i u dołu ornamentem roślinnym, z przedstawieniami ewangelistów i ich symboli. Na ścianie północnej znajdują się św. Mateusz, św. Marek i św. Łukasz, a na ścianie południowej, pomiędzy okami św. Jan. W nawie jasnożółte płyciny ścian wypełnione są dekoracją geometryczną w formie niebieskich i żółtych równoramiennych krzyżyków. Otwory okienne, drzwiowe i arkada kaplicy ujęte są malowanymi, imitującymi profilowanie obramieniami, dekorowanymi ornamentem roślinnym. Strop prezbiterium i nawy w malowanej, kolorowej, profilowanej ramie, po wewnętrznej stronie z zielono-różowym pasem zdobionym ornamentem. Pośrodku, na tle malowanej jasnoróżowej płyciny, wydzielone pole o fantazyjnym kształcie, obwiedzione pomarańczową opaską z kartuszami na każdej stronie, ujętymi ornamentem roślinnym, wypełnionymi kratką i fantazyjną dekoracją. Jasnoniebieskie pole wypełnione jest malowanymi na złoto gwiazdami. W prezbiterium, w jego centrum kolejne pole o analogicznym kształcie ze sceną Wniebowzięcia Marii, a w nawie dwa pola ze scenami Chrystusa Zmartwychwstałego i Świętej Rodziny. W partii zaskrzynień nawy malowane płyciny w zielonych opaskach i jasnoróżowych polach wypełnione ornamentem geometrycznym. Jasnozielona balustrada chóru muzycznego dekorowana malowanymi płycinami w formie prostokątów, naprzemiennie stojących i leżących, flankujących środkowy medalion, wszystkie ujęte profilowaną ramą. Pola prostokątów stojących wypełnione rozetami na jasnoczerwonym tle. Pola prostokątów leżących wypełnione przedstawieniami instrumentów i ornamentu roślinnego ukazanych na żółtym tle. W środkowym medalionie przedstawienie Dawida grającego na harfie.
Zdjęcie nr 7: Polichromia ścian kościoła odpowiada podziałom architektonicznym wnętrza wydzielonym przez pilastry, filary i kolumny (w prezbiterium iluzjonistyczne pilastry). Malowany jasnobrązowy cokół w jednej czwartej wysokości ścian zamknięty jest profilowanym gzymsem, w jego polu znajdują się jasnozielone malowane płyciny odpowiadające szerokości podziałów wnętrza. Trzony pilastrów bladoróżowe z malowanymi czerwonymi płycinami, w prezbiterium z kapitelami korynckimi, w nawie zakończone tryglifami. Podpory podtrzymują malowane belkowanie, z jasnoróżowym fryzem i wspornikami dekorowanymi anthemionami, dźwigającymi silnie wysunięty gzyms. W nawie belkowanie malowane jest w partii środkowej (bez zaskrzynień) podtrzymywanej przez filary i kolumny. W polach pomiędzy pilastrami malowane płyciny w formie prostokątów, o szerokości przęseł, ujęte ramą dekorowaną w narożach stylizowanym akantem z kampanulami. W prezbiterium w jasnożółtych płycinach znajdują się malowane nisze w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym, ujęte profilowaną ramą, dekorowaną u góry i u dołu ornamentem roślinnym, z przedstawieniami ewangelistów i ich symboli. Na ścianie północnej znajdują się św. Mateusz, św. Marek i św. Łukasz, a na ścianie południowej, pomiędzy okami św. Jan. W nawie jasnożółte płyciny ścian wypełnione są dekoracją geometryczną w formie niebieskich i żółtych równoramiennych krzyżyków. Otwory okienne, drzwiowe i arkada kaplicy ujęte są malowanymi, imitującymi profilowanie obramieniami, dekorowanymi ornamentem roślinnym. Strop prezbiterium i nawy w malowanej, kolorowej, profilowanej ramie, po wewnętrznej stronie z zielono-różowym pasem zdobionym ornamentem. Pośrodku, na tle malowanej jasnoróżowej płyciny, wydzielone pole o fantazyjnym kształcie, obwiedzione pomarańczową opaską z kartuszami na każdej stronie, ujętymi ornamentem roślinnym, wypełnionymi kratką i fantazyjną dekoracją. Jasnoniebieskie pole wypełnione jest malowanymi na złoto gwiazdami. W prezbiterium, w jego centrum kolejne pole o analogicznym kształcie ze sceną Wniebowzięcia Marii, a w nawie dwa pola ze scenami Chrystusa Zmartwychwstałego i Świętej Rodziny. W partii zaskrzynień nawy malowane płyciny w zielonych opaskach i jasnoróżowych polach wypełnione ornamentem geometrycznym. Jasnozielona balustrada chóru muzycznego dekorowana malowanymi płycinami w formie prostokątów, naprzemiennie stojących i leżących, flankujących środkowy medalion, wszystkie ujęte profilowaną ramą. Pola prostokątów stojących wypełnione rozetami na jasnoczerwonym tle. Pola prostokątów leżących wypełnione przedstawieniami instrumentów i ornamentu roślinnego ukazanych na żółtym tle. W środkowym medalionie przedstawienie Dawida grającego na harfie.
Zdjęcie nr 8: Polichromia ścian kościoła odpowiada podziałom architektonicznym wnętrza wydzielonym przez pilastry, filary i kolumny (w prezbiterium iluzjonistyczne pilastry). Malowany jasnobrązowy cokół w jednej czwartej wysokości ścian zamknięty jest profilowanym gzymsem, w jego polu znajdują się jasnozielone malowane płyciny odpowiadające szerokości podziałów wnętrza. Trzony pilastrów bladoróżowe z malowanymi czerwonymi płycinami, w prezbiterium z kapitelami korynckimi, w nawie zakończone tryglifami. Podpory podtrzymują malowane belkowanie, z jasnoróżowym fryzem i wspornikami dekorowanymi anthemionami, dźwigającymi silnie wysunięty gzyms. W nawie belkowanie malowane jest w partii środkowej (bez zaskrzynień) podtrzymywanej przez filary i kolumny. W polach pomiędzy pilastrami malowane płyciny w formie prostokątów, o szerokości przęseł, ujęte ramą dekorowaną w narożach stylizowanym akantem z kampanulami. W prezbiterium w jasnożółtych płycinach znajdują się malowane nisze w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym, ujęte profilowaną ramą, dekorowaną u góry i u dołu ornamentem roślinnym, z przedstawieniami ewangelistów i ich symboli. Na ścianie północnej znajdują się św. Mateusz, św. Marek i św. Łukasz, a na ścianie południowej, pomiędzy okami św. Jan. W nawie jasnożółte płyciny ścian wypełnione są dekoracją geometryczną w formie niebieskich i żółtych równoramiennych krzyżyków. Otwory okienne, drzwiowe i arkada kaplicy ujęte są malowanymi, imitującymi profilowanie obramieniami, dekorowanymi ornamentem roślinnym. Strop prezbiterium i nawy w malowanej, kolorowej, profilowanej ramie, po wewnętrznej stronie z zielono-różowym pasem zdobionym ornamentem. Pośrodku, na tle malowanej jasnoróżowej płyciny, wydzielone pole o fantazyjnym kształcie, obwiedzione pomarańczową opaską z kartuszami na każdej stronie, ujętymi ornamentem roślinnym, wypełnionymi kratką i fantazyjną dekoracją. Jasnoniebieskie pole wypełnione jest malowanymi na złoto gwiazdami. W prezbiterium, w jego centrum kolejne pole o analogicznym kształcie ze sceną Wniebowzięcia Marii, a w nawie dwa pola ze scenami Chrystusa Zmartwychwstałego i Świętej Rodziny. W partii zaskrzynień nawy malowane płyciny w zielonych opaskach i jasnoróżowych polach wypełnione ornamentem geometrycznym. Jasnozielona balustrada chóru muzycznego dekorowana malowanymi płycinami w formie prostokątów, naprzemiennie stojących i leżących, flankujących środkowy medalion, wszystkie ujęte profilowaną ramą. Pola prostokątów stojących wypełnione rozetami na jasnoczerwonym tle. Pola prostokątów leżących wypełnione przedstawieniami instrumentów i ornamentu roślinnego ukazanych na żółtym tle. W środkowym medalionie przedstawienie Dawida grającego na harfie.
Zdjęcie nr 9: Polichromia ścian kościoła odpowiada podziałom architektonicznym wnętrza wydzielonym przez pilastry, filary i kolumny (w prezbiterium iluzjonistyczne pilastry). Malowany jasnobrązowy cokół w jednej czwartej wysokości ścian zamknięty jest profilowanym gzymsem, w jego polu znajdują się jasnozielone malowane płyciny odpowiadające szerokości podziałów wnętrza. Trzony pilastrów bladoróżowe z malowanymi czerwonymi płycinami, w prezbiterium z kapitelami korynckimi, w nawie zakończone tryglifami. Podpory podtrzymują malowane belkowanie, z jasnoróżowym fryzem i wspornikami dekorowanymi anthemionami, dźwigającymi silnie wysunięty gzyms. W nawie belkowanie malowane jest w partii środkowej (bez zaskrzynień) podtrzymywanej przez filary i kolumny. W polach pomiędzy pilastrami malowane płyciny w formie prostokątów, o szerokości przęseł, ujęte ramą dekorowaną w narożach stylizowanym akantem z kampanulami. W prezbiterium w jasnożółtych płycinach znajdują się malowane nisze w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym, ujęte profilowaną ramą, dekorowaną u góry i u dołu ornamentem roślinnym, z przedstawieniami ewangelistów i ich symboli. Na ścianie północnej znajdują się św. Mateusz, św. Marek i św. Łukasz, a na ścianie południowej, pomiędzy okami św. Jan. W nawie jasnożółte płyciny ścian wypełnione są dekoracją geometryczną w formie niebieskich i żółtych równoramiennych krzyżyków. Otwory okienne, drzwiowe i arkada kaplicy ujęte są malowanymi, imitującymi profilowanie obramieniami, dekorowanymi ornamentem roślinnym. Strop prezbiterium i nawy w malowanej, kolorowej, profilowanej ramie, po wewnętrznej stronie z zielono-różowym pasem zdobionym ornamentem. Pośrodku, na tle malowanej jasnoróżowej płyciny, wydzielone pole o fantazyjnym kształcie, obwiedzione pomarańczową opaską z kartuszami na każdej stronie, ujętymi ornamentem roślinnym, wypełnionymi kratką i fantazyjną dekoracją. Jasnoniebieskie pole wypełnione jest malowanymi na złoto gwiazdami. W prezbiterium, w jego centrum kolejne pole o analogicznym kształcie ze sceną Wniebowzięcia Marii, a w nawie dwa pola ze scenami Chrystusa Zmartwychwstałego i Świętej Rodziny. W partii zaskrzynień nawy malowane płyciny w zielonych opaskach i jasnoróżowych polach wypełnione ornamentem geometrycznym. Jasnozielona balustrada chóru muzycznego dekorowana malowanymi płycinami w formie prostokątów, naprzemiennie stojących i leżących, flankujących środkowy medalion, wszystkie ujęte profilowaną ramą. Pola prostokątów stojących wypełnione rozetami na jasnoczerwonym tle. Pola prostokątów leżących wypełnione przedstawieniami instrumentów i ornamentu roślinnego ukazanych na żółtym tle. W środkowym medalionie przedstawienie Dawida grającego na harfie.
Zdjęcie nr 10: Polichromia ścian kościoła odpowiada podziałom architektonicznym wnętrza wydzielonym przez pilastry, filary i kolumny (w prezbiterium iluzjonistyczne pilastry). Malowany jasnobrązowy cokół w jednej czwartej wysokości ścian zamknięty jest profilowanym gzymsem, w jego polu znajdują się jasnozielone malowane płyciny odpowiadające szerokości podziałów wnętrza. Trzony pilastrów bladoróżowe z malowanymi czerwonymi płycinami, w prezbiterium z kapitelami korynckimi, w nawie zakończone tryglifami. Podpory podtrzymują malowane belkowanie, z jasnoróżowym fryzem i wspornikami dekorowanymi anthemionami, dźwigającymi silnie wysunięty gzyms. W nawie belkowanie malowane jest w partii środkowej (bez zaskrzynień) podtrzymywanej przez filary i kolumny. W polach pomiędzy pilastrami malowane płyciny w formie prostokątów, o szerokości przęseł, ujęte ramą dekorowaną w narożach stylizowanym akantem z kampanulami. W prezbiterium w jasnożółtych płycinach znajdują się malowane nisze w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym, ujęte profilowaną ramą, dekorowaną u góry i u dołu ornamentem roślinnym, z przedstawieniami ewangelistów i ich symboli. Na ścianie północnej znajdują się św. Mateusz, św. Marek i św. Łukasz, a na ścianie południowej, pomiędzy okami św. Jan. W nawie jasnożółte płyciny ścian wypełnione są dekoracją geometryczną w formie niebieskich i żółtych równoramiennych krzyżyków. Otwory okienne, drzwiowe i arkada kaplicy ujęte są malowanymi, imitującymi profilowanie obramieniami, dekorowanymi ornamentem roślinnym. Strop prezbiterium i nawy w malowanej, kolorowej, profilowanej ramie, po wewnętrznej stronie z zielono-różowym pasem zdobionym ornamentem. Pośrodku, na tle malowanej jasnoróżowej płyciny, wydzielone pole o fantazyjnym kształcie, obwiedzione pomarańczową opaską z kartuszami na każdej stronie, ujętymi ornamentem roślinnym, wypełnionymi kratką i fantazyjną dekoracją. Jasnoniebieskie pole wypełnione jest malowanymi na złoto gwiazdami. W prezbiterium, w jego centrum kolejne pole o analogicznym kształcie ze sceną Wniebowzięcia Marii, a w nawie dwa pola ze scenami Chrystusa Zmartwychwstałego i Świętej Rodziny. W partii zaskrzynień nawy malowane płyciny w zielonych opaskach i jasnoróżowych polach wypełnione ornamentem geometrycznym. Jasnozielona balustrada chóru muzycznego dekorowana malowanymi płycinami w formie prostokątów, naprzemiennie stojących i leżących, flankujących środkowy medalion, wszystkie ujęte profilowaną ramą. Pola prostokątów stojących wypełnione rozetami na jasnoczerwonym tle. Pola prostokątów leżących wypełnione przedstawieniami instrumentów i ornamentu roślinnego ukazanych na żółtym tle. W środkowym medalionie przedstawienie Dawida grającego na harfie.
Zdjęcie nr 11: Polichromia ścian kościoła odpowiada podziałom architektonicznym wnętrza wydzielonym przez pilastry, filary i kolumny (w prezbiterium iluzjonistyczne pilastry). Malowany jasnobrązowy cokół w jednej czwartej wysokości ścian zamknięty jest profilowanym gzymsem, w jego polu znajdują się jasnozielone malowane płyciny odpowiadające szerokości podziałów wnętrza. Trzony pilastrów bladoróżowe z malowanymi czerwonymi płycinami, w prezbiterium z kapitelami korynckimi, w nawie zakończone tryglifami. Podpory podtrzymują malowane belkowanie, z jasnoróżowym fryzem i wspornikami dekorowanymi anthemionami, dźwigającymi silnie wysunięty gzyms. W nawie belkowanie malowane jest w partii środkowej (bez zaskrzynień) podtrzymywanej przez filary i kolumny. W polach pomiędzy pilastrami malowane płyciny w formie prostokątów, o szerokości przęseł, ujęte ramą dekorowaną w narożach stylizowanym akantem z kampanulami. W prezbiterium w jasnożółtych płycinach znajdują się malowane nisze w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym, ujęte profilowaną ramą, dekorowaną u góry i u dołu ornamentem roślinnym, z przedstawieniami ewangelistów i ich symboli. Na ścianie północnej znajdują się św. Mateusz, św. Marek i św. Łukasz, a na ścianie południowej, pomiędzy okami św. Jan. W nawie jasnożółte płyciny ścian wypełnione są dekoracją geometryczną w formie niebieskich i żółtych równoramiennych krzyżyków. Otwory okienne, drzwiowe i arkada kaplicy ujęte są malowanymi, imitującymi profilowanie obramieniami, dekorowanymi ornamentem roślinnym. Strop prezbiterium i nawy w malowanej, kolorowej, profilowanej ramie, po wewnętrznej stronie z zielono-różowym pasem zdobionym ornamentem. Pośrodku, na tle malowanej jasnoróżowej płyciny, wydzielone pole o fantazyjnym kształcie, obwiedzione pomarańczową opaską z kartuszami na każdej stronie, ujętymi ornamentem roślinnym, wypełnionymi kratką i fantazyjną dekoracją. Jasnoniebieskie pole wypełnione jest malowanymi na złoto gwiazdami. W prezbiterium, w jego centrum kolejne pole o analogicznym kształcie ze sceną Wniebowzięcia Marii, a w nawie dwa pola ze scenami Chrystusa Zmartwychwstałego i Świętej Rodziny. W partii zaskrzynień nawy malowane płyciny w zielonych opaskach i jasnoróżowych polach wypełnione ornamentem geometrycznym. Jasnozielona balustrada chóru muzycznego dekorowana malowanymi płycinami w formie prostokątów, naprzemiennie stojących i leżących, flankujących środkowy medalion, wszystkie ujęte profilowaną ramą. Pola prostokątów stojących wypełnione rozetami na jasnoczerwonym tle. Pola prostokątów leżących wypełnione przedstawieniami instrumentów i ornamentu roślinnego ukazanych na żółtym tle. W środkowym medalionie przedstawienie Dawida grającego na harfie.
Zdjęcie nr 12: Polichromia ścian kościoła odpowiada podziałom architektonicznym wnętrza wydzielonym przez pilastry, filary i kolumny (w prezbiterium iluzjonistyczne pilastry). Malowany jasnobrązowy cokół w jednej czwartej wysokości ścian zamknięty jest profilowanym gzymsem, w jego polu znajdują się jasnozielone malowane płyciny odpowiadające szerokości podziałów wnętrza. Trzony pilastrów bladoróżowe z malowanymi czerwonymi płycinami, w prezbiterium z kapitelami korynckimi, w nawie zakończone tryglifami. Podpory podtrzymują malowane belkowanie, z jasnoróżowym fryzem i wspornikami dekorowanymi anthemionami, dźwigającymi silnie wysunięty gzyms. W nawie belkowanie malowane jest w partii środkowej (bez zaskrzynień) podtrzymywanej przez filary i kolumny. W polach pomiędzy pilastrami malowane płyciny w formie prostokątów, o szerokości przęseł, ujęte ramą dekorowaną w narożach stylizowanym akantem z kampanulami. W prezbiterium w jasnożółtych płycinach znajdują się malowane nisze w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym, ujęte profilowaną ramą, dekorowaną u góry i u dołu ornamentem roślinnym, z przedstawieniami ewangelistów i ich symboli. Na ścianie północnej znajdują się św. Mateusz, św. Marek i św. Łukasz, a na ścianie południowej, pomiędzy okami św. Jan. W nawie jasnożółte płyciny ścian wypełnione są dekoracją geometryczną w formie niebieskich i żółtych równoramiennych krzyżyków. Otwory okienne, drzwiowe i arkada kaplicy ujęte są malowanymi, imitującymi profilowanie obramieniami, dekorowanymi ornamentem roślinnym. Strop prezbiterium i nawy w malowanej, kolorowej, profilowanej ramie, po wewnętrznej stronie z zielono-różowym pasem zdobionym ornamentem. Pośrodku, na tle malowanej jasnoróżowej płyciny, wydzielone pole o fantazyjnym kształcie, obwiedzione pomarańczową opaską z kartuszami na każdej stronie, ujętymi ornamentem roślinnym, wypełnionymi kratką i fantazyjną dekoracją. Jasnoniebieskie pole wypełnione jest malowanymi na złoto gwiazdami. W prezbiterium, w jego centrum kolejne pole o analogicznym kształcie ze sceną Wniebowzięcia Marii, a w nawie dwa pola ze scenami Chrystusa Zmartwychwstałego i Świętej Rodziny. W partii zaskrzynień nawy malowane płyciny w zielonych opaskach i jasnoróżowych polach wypełnione ornamentem geometrycznym. Jasnozielona balustrada chóru muzycznego dekorowana malowanymi płycinami w formie prostokątów, naprzemiennie stojących i leżących, flankujących środkowy medalion, wszystkie ujęte profilowaną ramą. Pola prostokątów stojących wypełnione rozetami na jasnoczerwonym tle. Pola prostokątów leżących wypełnione przedstawieniami instrumentów i ornamentu roślinnego ukazanych na żółtym tle. W środkowym medalionie przedstawienie Dawida grającego na harfie.
Zdjęcie nr 13: Polichromia ścian kościoła odpowiada podziałom architektonicznym wnętrza wydzielonym przez pilastry, filary i kolumny (w prezbiterium iluzjonistyczne pilastry). Malowany jasnobrązowy cokół w jednej czwartej wysokości ścian zamknięty jest profilowanym gzymsem, w jego polu znajdują się jasnozielone malowane płyciny odpowiadające szerokości podziałów wnętrza. Trzony pilastrów bladoróżowe z malowanymi czerwonymi płycinami, w prezbiterium z kapitelami korynckimi, w nawie zakończone tryglifami. Podpory podtrzymują malowane belkowanie, z jasnoróżowym fryzem i wspornikami dekorowanymi anthemionami, dźwigającymi silnie wysunięty gzyms. W nawie belkowanie malowane jest w partii środkowej (bez zaskrzynień) podtrzymywanej przez filary i kolumny. W polach pomiędzy pilastrami malowane płyciny w formie prostokątów, o szerokości przęseł, ujęte ramą dekorowaną w narożach stylizowanym akantem z kampanulami. W prezbiterium w jasnożółtych płycinach znajdują się malowane nisze w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym, ujęte profilowaną ramą, dekorowaną u góry i u dołu ornamentem roślinnym, z przedstawieniami ewangelistów i ich symboli. Na ścianie północnej znajdują się św. Mateusz, św. Marek i św. Łukasz, a na ścianie południowej, pomiędzy okami św. Jan. W nawie jasnożółte płyciny ścian wypełnione są dekoracją geometryczną w formie niebieskich i żółtych równoramiennych krzyżyków. Otwory okienne, drzwiowe i arkada kaplicy ujęte są malowanymi, imitującymi profilowanie obramieniami, dekorowanymi ornamentem roślinnym. Strop prezbiterium i nawy w malowanej, kolorowej, profilowanej ramie, po wewnętrznej stronie z zielono-różowym pasem zdobionym ornamentem. Pośrodku, na tle malowanej jasnoróżowej płyciny, wydzielone pole o fantazyjnym kształcie, obwiedzione pomarańczową opaską z kartuszami na każdej stronie, ujętymi ornamentem roślinnym, wypełnionymi kratką i fantazyjną dekoracją. Jasnoniebieskie pole wypełnione jest malowanymi na złoto gwiazdami. W prezbiterium, w jego centrum kolejne pole o analogicznym kształcie ze sceną Wniebowzięcia Marii, a w nawie dwa pola ze scenami Chrystusa Zmartwychwstałego i Świętej Rodziny. W partii zaskrzynień nawy malowane płyciny w zielonych opaskach i jasnoróżowych polach wypełnione ornamentem geometrycznym. Jasnozielona balustrada chóru muzycznego dekorowana malowanymi płycinami w formie prostokątów, naprzemiennie stojących i leżących, flankujących środkowy medalion, wszystkie ujęte profilowaną ramą. Pola prostokątów stojących wypełnione rozetami na jasnoczerwonym tle. Pola prostokątów leżących wypełnione przedstawieniami instrumentów i ornamentu roślinnego ukazanych na żółtym tle. W środkowym medalionie przedstawienie Dawida grającego na harfie.
Zdjęcie nr 14: Polichromia ścian kościoła odpowiada podziałom architektonicznym wnętrza wydzielonym przez pilastry, filary i kolumny (w prezbiterium iluzjonistyczne pilastry). Malowany jasnobrązowy cokół w jednej czwartej wysokości ścian zamknięty jest profilowanym gzymsem, w jego polu znajdują się jasnozielone malowane płyciny odpowiadające szerokości podziałów wnętrza. Trzony pilastrów bladoróżowe z malowanymi czerwonymi płycinami, w prezbiterium z kapitelami korynckimi, w nawie zakończone tryglifami. Podpory podtrzymują malowane belkowanie, z jasnoróżowym fryzem i wspornikami dekorowanymi anthemionami, dźwigającymi silnie wysunięty gzyms. W nawie belkowanie malowane jest w partii środkowej (bez zaskrzynień) podtrzymywanej przez filary i kolumny. W polach pomiędzy pilastrami malowane płyciny w formie prostokątów, o szerokości przęseł, ujęte ramą dekorowaną w narożach stylizowanym akantem z kampanulami. W prezbiterium w jasnożółtych płycinach znajdują się malowane nisze w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym, ujęte profilowaną ramą, dekorowaną u góry i u dołu ornamentem roślinnym, z przedstawieniami ewangelistów i ich symboli. Na ścianie północnej znajdują się św. Mateusz, św. Marek i św. Łukasz, a na ścianie południowej, pomiędzy okami św. Jan. W nawie jasnożółte płyciny ścian wypełnione są dekoracją geometryczną w formie niebieskich i żółtych równoramiennych krzyżyków. Otwory okienne, drzwiowe i arkada kaplicy ujęte są malowanymi, imitującymi profilowanie obramieniami, dekorowanymi ornamentem roślinnym. Strop prezbiterium i nawy w malowanej, kolorowej, profilowanej ramie, po wewnętrznej stronie z zielono-różowym pasem zdobionym ornamentem. Pośrodku, na tle malowanej jasnoróżowej płyciny, wydzielone pole o fantazyjnym kształcie, obwiedzione pomarańczową opaską z kartuszami na każdej stronie, ujętymi ornamentem roślinnym, wypełnionymi kratką i fantazyjną dekoracją. Jasnoniebieskie pole wypełnione jest malowanymi na złoto gwiazdami. W prezbiterium, w jego centrum kolejne pole o analogicznym kształcie ze sceną Wniebowzięcia Marii, a w nawie dwa pola ze scenami Chrystusa Zmartwychwstałego i Świętej Rodziny. W partii zaskrzynień nawy malowane płyciny w zielonych opaskach i jasnoróżowych polach wypełnione ornamentem geometrycznym. Jasnozielona balustrada chóru muzycznego dekorowana malowanymi płycinami w formie prostokątów, naprzemiennie stojących i leżących, flankujących środkowy medalion, wszystkie ujęte profilowaną ramą. Pola prostokątów stojących wypełnione rozetami na jasnoczerwonym tle. Pola prostokątów leżących wypełnione przedstawieniami instrumentów i ornamentu roślinnego ukazanych na żółtym tle. W środkowym medalionie przedstawienie Dawida grającego na harfie.
Zdjęcie nr 15: Polichromia ścian kościoła odpowiada podziałom architektonicznym wnętrza wydzielonym przez pilastry, filary i kolumny (w prezbiterium iluzjonistyczne pilastry). Malowany jasnobrązowy cokół w jednej czwartej wysokości ścian zamknięty jest profilowanym gzymsem, w jego polu znajdują się jasnozielone malowane płyciny odpowiadające szerokości podziałów wnętrza. Trzony pilastrów bladoróżowe z malowanymi czerwonymi płycinami, w prezbiterium z kapitelami korynckimi, w nawie zakończone tryglifami. Podpory podtrzymują malowane belkowanie, z jasnoróżowym fryzem i wspornikami dekorowanymi anthemionami, dźwigającymi silnie wysunięty gzyms. W nawie belkowanie malowane jest w partii środkowej (bez zaskrzynień) podtrzymywanej przez filary i kolumny. W polach pomiędzy pilastrami malowane płyciny w formie prostokątów, o szerokości przęseł, ujęte ramą dekorowaną w narożach stylizowanym akantem z kampanulami. W prezbiterium w jasnożółtych płycinach znajdują się malowane nisze w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym, ujęte profilowaną ramą, dekorowaną u góry i u dołu ornamentem roślinnym, z przedstawieniami ewangelistów i ich symboli. Na ścianie północnej znajdują się św. Mateusz, św. Marek i św. Łukasz, a na ścianie południowej, pomiędzy okami św. Jan. W nawie jasnożółte płyciny ścian wypełnione są dekoracją geometryczną w formie niebieskich i żółtych równoramiennych krzyżyków. Otwory okienne, drzwiowe i arkada kaplicy ujęte są malowanymi, imitującymi profilowanie obramieniami, dekorowanymi ornamentem roślinnym. Strop prezbiterium i nawy w malowanej, kolorowej, profilowanej ramie, po wewnętrznej stronie z zielono-różowym pasem zdobionym ornamentem. Pośrodku, na tle malowanej jasnoróżowej płyciny, wydzielone pole o fantazyjnym kształcie, obwiedzione pomarańczową opaską z kartuszami na każdej stronie, ujętymi ornamentem roślinnym, wypełnionymi kratką i fantazyjną dekoracją. Jasnoniebieskie pole wypełnione jest malowanymi na złoto gwiazdami. W prezbiterium, w jego centrum kolejne pole o analogicznym kształcie ze sceną Wniebowzięcia Marii, a w nawie dwa pola ze scenami Chrystusa Zmartwychwstałego i Świętej Rodziny. W partii zaskrzynień nawy malowane płyciny w zielonych opaskach i jasnoróżowych polach wypełnione ornamentem geometrycznym. Jasnozielona balustrada chóru muzycznego dekorowana malowanymi płycinami w formie prostokątów, naprzemiennie stojących i leżących, flankujących środkowy medalion, wszystkie ujęte profilowaną ramą. Pola prostokątów stojących wypełnione rozetami na jasnoczerwonym tle. Pola prostokątów leżących wypełnione przedstawieniami instrumentów i ornamentu roślinnego ukazanych na żółtym tle. W środkowym medalionie przedstawienie Dawida grającego na harfie.
Zdjęcie nr 16: Polichromia ścian kościoła odpowiada podziałom architektonicznym wnętrza wydzielonym przez pilastry, filary i kolumny (w prezbiterium iluzjonistyczne pilastry). Malowany jasnobrązowy cokół w jednej czwartej wysokości ścian zamknięty jest profilowanym gzymsem, w jego polu znajdują się jasnozielone malowane płyciny odpowiadające szerokości podziałów wnętrza. Trzony pilastrów bladoróżowe z malowanymi czerwonymi płycinami, w prezbiterium z kapitelami korynckimi, w nawie zakończone tryglifami. Podpory podtrzymują malowane belkowanie, z jasnoróżowym fryzem i wspornikami dekorowanymi anthemionami, dźwigającymi silnie wysunięty gzyms. W nawie belkowanie malowane jest w partii środkowej (bez zaskrzynień) podtrzymywanej przez filary i kolumny. W polach pomiędzy pilastrami malowane płyciny w formie prostokątów, o szerokości przęseł, ujęte ramą dekorowaną w narożach stylizowanym akantem z kampanulami. W prezbiterium w jasnożółtych płycinach znajdują się malowane nisze w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym, ujęte profilowaną ramą, dekorowaną u góry i u dołu ornamentem roślinnym, z przedstawieniami ewangelistów i ich symboli. Na ścianie północnej znajdują się św. Mateusz, św. Marek i św. Łukasz, a na ścianie południowej, pomiędzy okami św. Jan. W nawie jasnożółte płyciny ścian wypełnione są dekoracją geometryczną w formie niebieskich i żółtych równoramiennych krzyżyków. Otwory okienne, drzwiowe i arkada kaplicy ujęte są malowanymi, imitującymi profilowanie obramieniami, dekorowanymi ornamentem roślinnym. Strop prezbiterium i nawy w malowanej, kolorowej, profilowanej ramie, po wewnętrznej stronie z zielono-różowym pasem zdobionym ornamentem. Pośrodku, na tle malowanej jasnoróżowej płyciny, wydzielone pole o fantazyjnym kształcie, obwiedzione pomarańczową opaską z kartuszami na każdej stronie, ujętymi ornamentem roślinnym, wypełnionymi kratką i fantazyjną dekoracją. Jasnoniebieskie pole wypełnione jest malowanymi na złoto gwiazdami. W prezbiterium, w jego centrum kolejne pole o analogicznym kształcie ze sceną Wniebowzięcia Marii, a w nawie dwa pola ze scenami Chrystusa Zmartwychwstałego i Świętej Rodziny. W partii zaskrzynień nawy malowane płyciny w zielonych opaskach i jasnoróżowych polach wypełnione ornamentem geometrycznym. Jasnozielona balustrada chóru muzycznego dekorowana malowanymi płycinami w formie prostokątów, naprzemiennie stojących i leżących, flankujących środkowy medalion, wszystkie ujęte profilowaną ramą. Pola prostokątów stojących wypełnione rozetami na jasnoczerwonym tle. Pola prostokątów leżących wypełnione przedstawieniami instrumentów i ornamentu roślinnego ukazanych na żółtym tle. W środkowym medalionie przedstawienie Dawida grającego na harfie.
Zdjęcie nr 17: Polichromia ścian kościoła odpowiada podziałom architektonicznym wnętrza wydzielonym przez pilastry, filary i kolumny (w prezbiterium iluzjonistyczne pilastry). Malowany jasnobrązowy cokół w jednej czwartej wysokości ścian zamknięty jest profilowanym gzymsem, w jego polu znajdują się jasnozielone malowane płyciny odpowiadające szerokości podziałów wnętrza. Trzony pilastrów bladoróżowe z malowanymi czerwonymi płycinami, w prezbiterium z kapitelami korynckimi, w nawie zakończone tryglifami. Podpory podtrzymują malowane belkowanie, z jasnoróżowym fryzem i wspornikami dekorowanymi anthemionami, dźwigającymi silnie wysunięty gzyms. W nawie belkowanie malowane jest w partii środkowej (bez zaskrzynień) podtrzymywanej przez filary i kolumny. W polach pomiędzy pilastrami malowane płyciny w formie prostokątów, o szerokości przęseł, ujęte ramą dekorowaną w narożach stylizowanym akantem z kampanulami. W prezbiterium w jasnożółtych płycinach znajdują się malowane nisze w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym, ujęte profilowaną ramą, dekorowaną u góry i u dołu ornamentem roślinnym, z przedstawieniami ewangelistów i ich symboli. Na ścianie północnej znajdują się św. Mateusz, św. Marek i św. Łukasz, a na ścianie południowej, pomiędzy okami św. Jan. W nawie jasnożółte płyciny ścian wypełnione są dekoracją geometryczną w formie niebieskich i żółtych równoramiennych krzyżyków. Otwory okienne, drzwiowe i arkada kaplicy ujęte są malowanymi, imitującymi profilowanie obramieniami, dekorowanymi ornamentem roślinnym. Strop prezbiterium i nawy w malowanej, kolorowej, profilowanej ramie, po wewnętrznej stronie z zielono-różowym pasem zdobionym ornamentem. Pośrodku, na tle malowanej jasnoróżowej płyciny, wydzielone pole o fantazyjnym kształcie, obwiedzione pomarańczową opaską z kartuszami na każdej stronie, ujętymi ornamentem roślinnym, wypełnionymi kratką i fantazyjną dekoracją. Jasnoniebieskie pole wypełnione jest malowanymi na złoto gwiazdami. W prezbiterium, w jego centrum kolejne pole o analogicznym kształcie ze sceną Wniebowzięcia Marii, a w nawie dwa pola ze scenami Chrystusa Zmartwychwstałego i Świętej Rodziny. W partii zaskrzynień nawy malowane płyciny w zielonych opaskach i jasnoróżowych polach wypełnione ornamentem geometrycznym. Jasnozielona balustrada chóru muzycznego dekorowana malowanymi płycinami w formie prostokątów, naprzemiennie stojących i leżących, flankujących środkowy medalion, wszystkie ujęte profilowaną ramą. Pola prostokątów stojących wypełnione rozetami na jasnoczerwonym tle. Pola prostokątów leżących wypełnione przedstawieniami instrumentów i ornamentu roślinnego ukazanych na żółtym tle. W środkowym medalionie przedstawienie Dawida grającego na harfie.
Zdjęcie nr 18: Polichromia ścian kościoła odpowiada podziałom architektonicznym wnętrza wydzielonym przez pilastry, filary i kolumny (w prezbiterium iluzjonistyczne pilastry). Malowany jasnobrązowy cokół w jednej czwartej wysokości ścian zamknięty jest profilowanym gzymsem, w jego polu znajdują się jasnozielone malowane płyciny odpowiadające szerokości podziałów wnętrza. Trzony pilastrów bladoróżowe z malowanymi czerwonymi płycinami, w prezbiterium z kapitelami korynckimi, w nawie zakończone tryglifami. Podpory podtrzymują malowane belkowanie, z jasnoróżowym fryzem i wspornikami dekorowanymi anthemionami, dźwigającymi silnie wysunięty gzyms. W nawie belkowanie malowane jest w partii środkowej (bez zaskrzynień) podtrzymywanej przez filary i kolumny. W polach pomiędzy pilastrami malowane płyciny w formie prostokątów, o szerokości przęseł, ujęte ramą dekorowaną w narożach stylizowanym akantem z kampanulami. W prezbiterium w jasnożółtych płycinach znajdują się malowane nisze w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym, ujęte profilowaną ramą, dekorowaną u góry i u dołu ornamentem roślinnym, z przedstawieniami ewangelistów i ich symboli. Na ścianie północnej znajdują się św. Mateusz, św. Marek i św. Łukasz, a na ścianie południowej, pomiędzy okami św. Jan. W nawie jasnożółte płyciny ścian wypełnione są dekoracją geometryczną w formie niebieskich i żółtych równoramiennych krzyżyków. Otwory okienne, drzwiowe i arkada kaplicy ujęte są malowanymi, imitującymi profilowanie obramieniami, dekorowanymi ornamentem roślinnym. Strop prezbiterium i nawy w malowanej, kolorowej, profilowanej ramie, po wewnętrznej stronie z zielono-różowym pasem zdobionym ornamentem. Pośrodku, na tle malowanej jasnoróżowej płyciny, wydzielone pole o fantazyjnym kształcie, obwiedzione pomarańczową opaską z kartuszami na każdej stronie, ujętymi ornamentem roślinnym, wypełnionymi kratką i fantazyjną dekoracją. Jasnoniebieskie pole wypełnione jest malowanymi na złoto gwiazdami. W prezbiterium, w jego centrum kolejne pole o analogicznym kształcie ze sceną Wniebowzięcia Marii, a w nawie dwa pola ze scenami Chrystusa Zmartwychwstałego i Świętej Rodziny. W partii zaskrzynień nawy malowane płyciny w zielonych opaskach i jasnoróżowych polach wypełnione ornamentem geometrycznym. Jasnozielona balustrada chóru muzycznego dekorowana malowanymi płycinami w formie prostokątów, naprzemiennie stojących i leżących, flankujących środkowy medalion, wszystkie ujęte profilowaną ramą. Pola prostokątów stojących wypełnione rozetami na jasnoczerwonym tle. Pola prostokątów leżących wypełnione przedstawieniami instrumentów i ornamentu roślinnego ukazanych na żółtym tle. W środkowym medalionie przedstawienie Dawida grającego na harfie.
Zdjęcie nr 19: Polichromia ścian kościoła odpowiada podziałom architektonicznym wnętrza wydzielonym przez pilastry, filary i kolumny (w prezbiterium iluzjonistyczne pilastry). Malowany jasnobrązowy cokół w jednej czwartej wysokości ścian zamknięty jest profilowanym gzymsem, w jego polu znajdują się jasnozielone malowane płyciny odpowiadające szerokości podziałów wnętrza. Trzony pilastrów bladoróżowe z malowanymi czerwonymi płycinami, w prezbiterium z kapitelami korynckimi, w nawie zakończone tryglifami. Podpory podtrzymują malowane belkowanie, z jasnoróżowym fryzem i wspornikami dekorowanymi anthemionami, dźwigającymi silnie wysunięty gzyms. W nawie belkowanie malowane jest w partii środkowej (bez zaskrzynień) podtrzymywanej przez filary i kolumny. W polach pomiędzy pilastrami malowane płyciny w formie prostokątów, o szerokości przęseł, ujęte ramą dekorowaną w narożach stylizowanym akantem z kampanulami. W prezbiterium w jasnożółtych płycinach znajdują się malowane nisze w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym, ujęte profilowaną ramą, dekorowaną u góry i u dołu ornamentem roślinnym, z przedstawieniami ewangelistów i ich symboli. Na ścianie północnej znajdują się św. Mateusz, św. Marek i św. Łukasz, a na ścianie południowej, pomiędzy okami św. Jan. W nawie jasnożółte płyciny ścian wypełnione są dekoracją geometryczną w formie niebieskich i żółtych równoramiennych krzyżyków. Otwory okienne, drzwiowe i arkada kaplicy ujęte są malowanymi, imitującymi profilowanie obramieniami, dekorowanymi ornamentem roślinnym. Strop prezbiterium i nawy w malowanej, kolorowej, profilowanej ramie, po wewnętrznej stronie z zielono-różowym pasem zdobionym ornamentem. Pośrodku, na tle malowanej jasnoróżowej płyciny, wydzielone pole o fantazyjnym kształcie, obwiedzione pomarańczową opaską z kartuszami na każdej stronie, ujętymi ornamentem roślinnym, wypełnionymi kratką i fantazyjną dekoracją. Jasnoniebieskie pole wypełnione jest malowanymi na złoto gwiazdami. W prezbiterium, w jego centrum kolejne pole o analogicznym kształcie ze sceną Wniebowzięcia Marii, a w nawie dwa pola ze scenami Chrystusa Zmartwychwstałego i Świętej Rodziny. W partii zaskrzynień nawy malowane płyciny w zielonych opaskach i jasnoróżowych polach wypełnione ornamentem geometrycznym. Jasnozielona balustrada chóru muzycznego dekorowana malowanymi płycinami w formie prostokątów, naprzemiennie stojących i leżących, flankujących środkowy medalion, wszystkie ujęte profilowaną ramą. Pola prostokątów stojących wypełnione rozetami na jasnoczerwonym tle. Pola prostokątów leżących wypełnione przedstawieniami instrumentów i ornamentu roślinnego ukazanych na żółtym tle. W środkowym medalionie przedstawienie Dawida grającego na harfie.
Zdjęcie nr 20: Polichromia ścian kościoła odpowiada podziałom architektonicznym wnętrza wydzielonym przez pilastry, filary i kolumny (w prezbiterium iluzjonistyczne pilastry). Malowany jasnobrązowy cokół w jednej czwartej wysokości ścian zamknięty jest profilowanym gzymsem, w jego polu znajdują się jasnozielone malowane płyciny odpowiadające szerokości podziałów wnętrza. Trzony pilastrów bladoróżowe z malowanymi czerwonymi płycinami, w prezbiterium z kapitelami korynckimi, w nawie zakończone tryglifami. Podpory podtrzymują malowane belkowanie, z jasnoróżowym fryzem i wspornikami dekorowanymi anthemionami, dźwigającymi silnie wysunięty gzyms. W nawie belkowanie malowane jest w partii środkowej (bez zaskrzynień) podtrzymywanej przez filary i kolumny. W polach pomiędzy pilastrami malowane płyciny w formie prostokątów, o szerokości przęseł, ujęte ramą dekorowaną w narożach stylizowanym akantem z kampanulami. W prezbiterium w jasnożółtych płycinach znajdują się malowane nisze w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym, ujęte profilowaną ramą, dekorowaną u góry i u dołu ornamentem roślinnym, z przedstawieniami ewangelistów i ich symboli. Na ścianie północnej znajdują się św. Mateusz, św. Marek i św. Łukasz, a na ścianie południowej, pomiędzy okami św. Jan. W nawie jasnożółte płyciny ścian wypełnione są dekoracją geometryczną w formie niebieskich i żółtych równoramiennych krzyżyków. Otwory okienne, drzwiowe i arkada kaplicy ujęte są malowanymi, imitującymi profilowanie obramieniami, dekorowanymi ornamentem roślinnym. Strop prezbiterium i nawy w malowanej, kolorowej, profilowanej ramie, po wewnętrznej stronie z zielono-różowym pasem zdobionym ornamentem. Pośrodku, na tle malowanej jasnoróżowej płyciny, wydzielone pole o fantazyjnym kształcie, obwiedzione pomarańczową opaską z kartuszami na każdej stronie, ujętymi ornamentem roślinnym, wypełnionymi kratką i fantazyjną dekoracją. Jasnoniebieskie pole wypełnione jest malowanymi na złoto gwiazdami. W prezbiterium, w jego centrum kolejne pole o analogicznym kształcie ze sceną Wniebowzięcia Marii, a w nawie dwa pola ze scenami Chrystusa Zmartwychwstałego i Świętej Rodziny. W partii zaskrzynień nawy malowane płyciny w zielonych opaskach i jasnoróżowych polach wypełnione ornamentem geometrycznym. Jasnozielona balustrada chóru muzycznego dekorowana malowanymi płycinami w formie prostokątów, naprzemiennie stojących i leżących, flankujących środkowy medalion, wszystkie ujęte profilowaną ramą. Pola prostokątów stojących wypełnione rozetami na jasnoczerwonym tle. Pola prostokątów leżących wypełnione przedstawieniami instrumentów i ornamentu roślinnego ukazanych na żółtym tle. W środkowym medalionie przedstawienie Dawida grającego na harfie.
Zdjęcie nr 21: Polichromia ścian kościoła odpowiada podziałom architektonicznym wnętrza wydzielonym przez pilastry, filary i kolumny (w prezbiterium iluzjonistyczne pilastry). Malowany jasnobrązowy cokół w jednej czwartej wysokości ścian zamknięty jest profilowanym gzymsem, w jego polu znajdują się jasnozielone malowane płyciny odpowiadające szerokości podziałów wnętrza. Trzony pilastrów bladoróżowe z malowanymi czerwonymi płycinami, w prezbiterium z kapitelami korynckimi, w nawie zakończone tryglifami. Podpory podtrzymują malowane belkowanie, z jasnoróżowym fryzem i wspornikami dekorowanymi anthemionami, dźwigającymi silnie wysunięty gzyms. W nawie belkowanie malowane jest w partii środkowej (bez zaskrzynień) podtrzymywanej przez filary i kolumny. W polach pomiędzy pilastrami malowane płyciny w formie prostokątów, o szerokości przęseł, ujęte ramą dekorowaną w narożach stylizowanym akantem z kampanulami. W prezbiterium w jasnożółtych płycinach znajdują się malowane nisze w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym, ujęte profilowaną ramą, dekorowaną u góry i u dołu ornamentem roślinnym, z przedstawieniami ewangelistów i ich symboli. Na ścianie północnej znajdują się św. Mateusz, św. Marek i św. Łukasz, a na ścianie południowej, pomiędzy okami św. Jan. W nawie jasnożółte płyciny ścian wypełnione są dekoracją geometryczną w formie niebieskich i żółtych równoramiennych krzyżyków. Otwory okienne, drzwiowe i arkada kaplicy ujęte są malowanymi, imitującymi profilowanie obramieniami, dekorowanymi ornamentem roślinnym. Strop prezbiterium i nawy w malowanej, kolorowej, profilowanej ramie, po wewnętrznej stronie z zielono-różowym pasem zdobionym ornamentem. Pośrodku, na tle malowanej jasnoróżowej płyciny, wydzielone pole o fantazyjnym kształcie, obwiedzione pomarańczową opaską z kartuszami na każdej stronie, ujętymi ornamentem roślinnym, wypełnionymi kratką i fantazyjną dekoracją. Jasnoniebieskie pole wypełnione jest malowanymi na złoto gwiazdami. W prezbiterium, w jego centrum kolejne pole o analogicznym kształcie ze sceną Wniebowzięcia Marii, a w nawie dwa pola ze scenami Chrystusa Zmartwychwstałego i Świętej Rodziny. W partii zaskrzynień nawy malowane płyciny w zielonych opaskach i jasnoróżowych polach wypełnione ornamentem geometrycznym. Jasnozielona balustrada chóru muzycznego dekorowana malowanymi płycinami w formie prostokątów, naprzemiennie stojących i leżących, flankujących środkowy medalion, wszystkie ujęte profilowaną ramą. Pola prostokątów stojących wypełnione rozetami na jasnoczerwonym tle. Pola prostokątów leżących wypełnione przedstawieniami instrumentów i ornamentu roślinnego ukazanych na żółtym tle. W środkowym medalionie przedstawienie Dawida grającego na harfie.
Zdjęcie nr 22: Polichromia ścian kościoła odpowiada podziałom architektonicznym wnętrza wydzielonym przez pilastry, filary i kolumny (w prezbiterium iluzjonistyczne pilastry). Malowany jasnobrązowy cokół w jednej czwartej wysokości ścian zamknięty jest profilowanym gzymsem, w jego polu znajdują się jasnozielone malowane płyciny odpowiadające szerokości podziałów wnętrza. Trzony pilastrów bladoróżowe z malowanymi czerwonymi płycinami, w prezbiterium z kapitelami korynckimi, w nawie zakończone tryglifami. Podpory podtrzymują malowane belkowanie, z jasnoróżowym fryzem i wspornikami dekorowanymi anthemionami, dźwigającymi silnie wysunięty gzyms. W nawie belkowanie malowane jest w partii środkowej (bez zaskrzynień) podtrzymywanej przez filary i kolumny. W polach pomiędzy pilastrami malowane płyciny w formie prostokątów, o szerokości przęseł, ujęte ramą dekorowaną w narożach stylizowanym akantem z kampanulami. W prezbiterium w jasnożółtych płycinach znajdują się malowane nisze w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym, ujęte profilowaną ramą, dekorowaną u góry i u dołu ornamentem roślinnym, z przedstawieniami ewangelistów i ich symboli. Na ścianie północnej znajdują się św. Mateusz, św. Marek i św. Łukasz, a na ścianie południowej, pomiędzy okami św. Jan. W nawie jasnożółte płyciny ścian wypełnione są dekoracją geometryczną w formie niebieskich i żółtych równoramiennych krzyżyków. Otwory okienne, drzwiowe i arkada kaplicy ujęte są malowanymi, imitującymi profilowanie obramieniami, dekorowanymi ornamentem roślinnym. Strop prezbiterium i nawy w malowanej, kolorowej, profilowanej ramie, po wewnętrznej stronie z zielono-różowym pasem zdobionym ornamentem. Pośrodku, na tle malowanej jasnoróżowej płyciny, wydzielone pole o fantazyjnym kształcie, obwiedzione pomarańczową opaską z kartuszami na każdej stronie, ujętymi ornamentem roślinnym, wypełnionymi kratką i fantazyjną dekoracją. Jasnoniebieskie pole wypełnione jest malowanymi na złoto gwiazdami. W prezbiterium, w jego centrum kolejne pole o analogicznym kształcie ze sceną Wniebowzięcia Marii, a w nawie dwa pola ze scenami Chrystusa Zmartwychwstałego i Świętej Rodziny. W partii zaskrzynień nawy malowane płyciny w zielonych opaskach i jasnoróżowych polach wypełnione ornamentem geometrycznym. Jasnozielona balustrada chóru muzycznego dekorowana malowanymi płycinami w formie prostokątów, naprzemiennie stojących i leżących, flankujących środkowy medalion, wszystkie ujęte profilowaną ramą. Pola prostokątów stojących wypełnione rozetami na jasnoczerwonym tle. Pola prostokątów leżących wypełnione przedstawieniami instrumentów i ornamentu roślinnego ukazanych na żółtym tle. W środkowym medalionie przedstawienie Dawida grającego na harfie.
Zdjęcie nr 23: Polichromia ścian kościoła odpowiada podziałom architektonicznym wnętrza wydzielonym przez pilastry, filary i kolumny (w prezbiterium iluzjonistyczne pilastry). Malowany jasnobrązowy cokół w jednej czwartej wysokości ścian zamknięty jest profilowanym gzymsem, w jego polu znajdują się jasnozielone malowane płyciny odpowiadające szerokości podziałów wnętrza. Trzony pilastrów bladoróżowe z malowanymi czerwonymi płycinami, w prezbiterium z kapitelami korynckimi, w nawie zakończone tryglifami. Podpory podtrzymują malowane belkowanie, z jasnoróżowym fryzem i wspornikami dekorowanymi anthemionami, dźwigającymi silnie wysunięty gzyms. W nawie belkowanie malowane jest w partii środkowej (bez zaskrzynień) podtrzymywanej przez filary i kolumny. W polach pomiędzy pilastrami malowane płyciny w formie prostokątów, o szerokości przęseł, ujęte ramą dekorowaną w narożach stylizowanym akantem z kampanulami. W prezbiterium w jasnożółtych płycinach znajdują się malowane nisze w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym, ujęte profilowaną ramą, dekorowaną u góry i u dołu ornamentem roślinnym, z przedstawieniami ewangelistów i ich symboli. Na ścianie północnej znajdują się św. Mateusz, św. Marek i św. Łukasz, a na ścianie południowej, pomiędzy okami św. Jan. W nawie jasnożółte płyciny ścian wypełnione są dekoracją geometryczną w formie niebieskich i żółtych równoramiennych krzyżyków. Otwory okienne, drzwiowe i arkada kaplicy ujęte są malowanymi, imitującymi profilowanie obramieniami, dekorowanymi ornamentem roślinnym. Strop prezbiterium i nawy w malowanej, kolorowej, profilowanej ramie, po wewnętrznej stronie z zielono-różowym pasem zdobionym ornamentem. Pośrodku, na tle malowanej jasnoróżowej płyciny, wydzielone pole o fantazyjnym kształcie, obwiedzione pomarańczową opaską z kartuszami na każdej stronie, ujętymi ornamentem roślinnym, wypełnionymi kratką i fantazyjną dekoracją. Jasnoniebieskie pole wypełnione jest malowanymi na złoto gwiazdami. W prezbiterium, w jego centrum kolejne pole o analogicznym kształcie ze sceną Wniebowzięcia Marii, a w nawie dwa pola ze scenami Chrystusa Zmartwychwstałego i Świętej Rodziny. W partii zaskrzynień nawy malowane płyciny w zielonych opaskach i jasnoróżowych polach wypełnione ornamentem geometrycznym. Jasnozielona balustrada chóru muzycznego dekorowana malowanymi płycinami w formie prostokątów, naprzemiennie stojących i leżących, flankujących środkowy medalion, wszystkie ujęte profilowaną ramą. Pola prostokątów stojących wypełnione rozetami na jasnoczerwonym tle. Pola prostokątów leżących wypełnione przedstawieniami instrumentów i ornamentu roślinnego ukazanych na żółtym tle. W środkowym medalionie przedstawienie Dawida grającego na harfie.
Zdjęcie nr 24: Polichromia ścian kościoła odpowiada podziałom architektonicznym wnętrza wydzielonym przez pilastry, filary i kolumny (w prezbiterium iluzjonistyczne pilastry). Malowany jasnobrązowy cokół w jednej czwartej wysokości ścian zamknięty jest profilowanym gzymsem, w jego polu znajdują się jasnozielone malowane płyciny odpowiadające szerokości podziałów wnętrza. Trzony pilastrów bladoróżowe z malowanymi czerwonymi płycinami, w prezbiterium z kapitelami korynckimi, w nawie zakończone tryglifami. Podpory podtrzymują malowane belkowanie, z jasnoróżowym fryzem i wspornikami dekorowanymi anthemionami, dźwigającymi silnie wysunięty gzyms. W nawie belkowanie malowane jest w partii środkowej (bez zaskrzynień) podtrzymywanej przez filary i kolumny. W polach pomiędzy pilastrami malowane płyciny w formie prostokątów, o szerokości przęseł, ujęte ramą dekorowaną w narożach stylizowanym akantem z kampanulami. W prezbiterium w jasnożółtych płycinach znajdują się malowane nisze w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym, ujęte profilowaną ramą, dekorowaną u góry i u dołu ornamentem roślinnym, z przedstawieniami ewangelistów i ich symboli. Na ścianie północnej znajdują się św. Mateusz, św. Marek i św. Łukasz, a na ścianie południowej, pomiędzy okami św. Jan. W nawie jasnożółte płyciny ścian wypełnione są dekoracją geometryczną w formie niebieskich i żółtych równoramiennych krzyżyków. Otwory okienne, drzwiowe i arkada kaplicy ujęte są malowanymi, imitującymi profilowanie obramieniami, dekorowanymi ornamentem roślinnym. Strop prezbiterium i nawy w malowanej, kolorowej, profilowanej ramie, po wewnętrznej stronie z zielono-różowym pasem zdobionym ornamentem. Pośrodku, na tle malowanej jasnoróżowej płyciny, wydzielone pole o fantazyjnym kształcie, obwiedzione pomarańczową opaską z kartuszami na każdej stronie, ujętymi ornamentem roślinnym, wypełnionymi kratką i fantazyjną dekoracją. Jasnoniebieskie pole wypełnione jest malowanymi na złoto gwiazdami. W prezbiterium, w jego centrum kolejne pole o analogicznym kształcie ze sceną Wniebowzięcia Marii, a w nawie dwa pola ze scenami Chrystusa Zmartwychwstałego i Świętej Rodziny. W partii zaskrzynień nawy malowane płyciny w zielonych opaskach i jasnoróżowych polach wypełnione ornamentem geometrycznym. Jasnozielona balustrada chóru muzycznego dekorowana malowanymi płycinami w formie prostokątów, naprzemiennie stojących i leżących, flankujących środkowy medalion, wszystkie ujęte profilowaną ramą. Pola prostokątów stojących wypełnione rozetami na jasnoczerwonym tle. Pola prostokątów leżących wypełnione przedstawieniami instrumentów i ornamentu roślinnego ukazanych na żółtym tle. W środkowym medalionie przedstawienie Dawida grającego na harfie.
Zdjęcie nr 25: Polichromia ścian kościoła odpowiada podziałom architektonicznym wnętrza wydzielonym przez pilastry, filary i kolumny (w prezbiterium iluzjonistyczne pilastry). Malowany jasnobrązowy cokół w jednej czwartej wysokości ścian zamknięty jest profilowanym gzymsem, w jego polu znajdują się jasnozielone malowane płyciny odpowiadające szerokości podziałów wnętrza. Trzony pilastrów bladoróżowe z malowanymi czerwonymi płycinami, w prezbiterium z kapitelami korynckimi, w nawie zakończone tryglifami. Podpory podtrzymują malowane belkowanie, z jasnoróżowym fryzem i wspornikami dekorowanymi anthemionami, dźwigającymi silnie wysunięty gzyms. W nawie belkowanie malowane jest w partii środkowej (bez zaskrzynień) podtrzymywanej przez filary i kolumny. W polach pomiędzy pilastrami malowane płyciny w formie prostokątów, o szerokości przęseł, ujęte ramą dekorowaną w narożach stylizowanym akantem z kampanulami. W prezbiterium w jasnożółtych płycinach znajdują się malowane nisze w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym, ujęte profilowaną ramą, dekorowaną u góry i u dołu ornamentem roślinnym, z przedstawieniami ewangelistów i ich symboli. Na ścianie północnej znajdują się św. Mateusz, św. Marek i św. Łukasz, a na ścianie południowej, pomiędzy okami św. Jan. W nawie jasnożółte płyciny ścian wypełnione są dekoracją geometryczną w formie niebieskich i żółtych równoramiennych krzyżyków. Otwory okienne, drzwiowe i arkada kaplicy ujęte są malowanymi, imitującymi profilowanie obramieniami, dekorowanymi ornamentem roślinnym. Strop prezbiterium i nawy w malowanej, kolorowej, profilowanej ramie, po wewnętrznej stronie z zielono-różowym pasem zdobionym ornamentem. Pośrodku, na tle malowanej jasnoróżowej płyciny, wydzielone pole o fantazyjnym kształcie, obwiedzione pomarańczową opaską z kartuszami na każdej stronie, ujętymi ornamentem roślinnym, wypełnionymi kratką i fantazyjną dekoracją. Jasnoniebieskie pole wypełnione jest malowanymi na złoto gwiazdami. W prezbiterium, w jego centrum kolejne pole o analogicznym kształcie ze sceną Wniebowzięcia Marii, a w nawie dwa pola ze scenami Chrystusa Zmartwychwstałego i Świętej Rodziny. W partii zaskrzynień nawy malowane płyciny w zielonych opaskach i jasnoróżowych polach wypełnione ornamentem geometrycznym. Jasnozielona balustrada chóru muzycznego dekorowana malowanymi płycinami w formie prostokątów, naprzemiennie stojących i leżących, flankujących środkowy medalion, wszystkie ujęte profilowaną ramą. Pola prostokątów stojących wypełnione rozetami na jasnoczerwonym tle. Pola prostokątów leżących wypełnione przedstawieniami instrumentów i ornamentu roślinnego ukazanych na żółtym tle. W środkowym medalionie przedstawienie Dawida grającego na harfie.
Zdjęcie nr 26: Polichromia ścian kościoła odpowiada podziałom architektonicznym wnętrza wydzielonym przez pilastry, filary i kolumny (w prezbiterium iluzjonistyczne pilastry). Malowany jasnobrązowy cokół w jednej czwartej wysokości ścian zamknięty jest profilowanym gzymsem, w jego polu znajdują się jasnozielone malowane płyciny odpowiadające szerokości podziałów wnętrza. Trzony pilastrów bladoróżowe z malowanymi czerwonymi płycinami, w prezbiterium z kapitelami korynckimi, w nawie zakończone tryglifami. Podpory podtrzymują malowane belkowanie, z jasnoróżowym fryzem i wspornikami dekorowanymi anthemionami, dźwigającymi silnie wysunięty gzyms. W nawie belkowanie malowane jest w partii środkowej (bez zaskrzynień) podtrzymywanej przez filary i kolumny. W polach pomiędzy pilastrami malowane płyciny w formie prostokątów, o szerokości przęseł, ujęte ramą dekorowaną w narożach stylizowanym akantem z kampanulami. W prezbiterium w jasnożółtych płycinach znajdują się malowane nisze w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym, ujęte profilowaną ramą, dekorowaną u góry i u dołu ornamentem roślinnym, z przedstawieniami ewangelistów i ich symboli. Na ścianie północnej znajdują się św. Mateusz, św. Marek i św. Łukasz, a na ścianie południowej, pomiędzy okami św. Jan. W nawie jasnożółte płyciny ścian wypełnione są dekoracją geometryczną w formie niebieskich i żółtych równoramiennych krzyżyków. Otwory okienne, drzwiowe i arkada kaplicy ujęte są malowanymi, imitującymi profilowanie obramieniami, dekorowanymi ornamentem roślinnym. Strop prezbiterium i nawy w malowanej, kolorowej, profilowanej ramie, po wewnętrznej stronie z zielono-różowym pasem zdobionym ornamentem. Pośrodku, na tle malowanej jasnoróżowej płyciny, wydzielone pole o fantazyjnym kształcie, obwiedzione pomarańczową opaską z kartuszami na każdej stronie, ujętymi ornamentem roślinnym, wypełnionymi kratką i fantazyjną dekoracją. Jasnoniebieskie pole wypełnione jest malowanymi na złoto gwiazdami. W prezbiterium, w jego centrum kolejne pole o analogicznym kształcie ze sceną Wniebowzięcia Marii, a w nawie dwa pola ze scenami Chrystusa Zmartwychwstałego i Świętej Rodziny. W partii zaskrzynień nawy malowane płyciny w zielonych opaskach i jasnoróżowych polach wypełnione ornamentem geometrycznym. Jasnozielona balustrada chóru muzycznego dekorowana malowanymi płycinami w formie prostokątów, naprzemiennie stojących i leżących, flankujących środkowy medalion, wszystkie ujęte profilowaną ramą. Pola prostokątów stojących wypełnione rozetami na jasnoczerwonym tle. Pola prostokątów leżących wypełnione przedstawieniami instrumentów i ornamentu roślinnego ukazanych na żółtym tle. W środkowym medalionie przedstawienie Dawida grającego na harfie.

Polichromia ścienna

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
bocheński
Gmina
Łapanów
Miejscowość
Łapanów
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Krakowska
Dekanat
Niegowić
Parafia
Św. Bartłomieja Apostoła
Tagi
Chrystus Zmartwychwstały iluzjonistyczna architektura malarstwo XX wieku Święta Rodzina sztuka pierwszej połowy XX wieku Wniebowzięcie Najświętszej Marii Panny
Miejsce przechowywania
kościół
Identyfikator
DZIELO/03394
Kategoria
polichromia ścienna
Ilość
1
Czas powstania
1903 rok
Technika i materiał
olej na drewnie
Autor noty katalogowej
Paulina Kluz
Domena Publiczna

Dzieje zabytku

W 1841 roku proboszcz Wojciech Dybczak odnotował w kronice: „dałem odmalować cztery filary a raczej cztery słupy, na których się powała opiera [...] od tego wszystkiego zapłaciłem malarzowi Antoniemu Madejskiemu z Wieliczki 40 flor. A farby wszystkie moje były za które zapłaciłem 15 flor.” Następnie: „w roku 1843 przyozdobiłem kościół łapanowski malaturą Od której zapłaciłem 92 flo. Malarzy miałem z Krakowa niejakiego Wojciechowskiego i Mecnera na te malaturę składali się parafianie wieśniacy dali 66 florenów a panowie dali 42 floreny [...] ja darowałem i malarzy przez 2 tygodnie chowałem”. W 1848 proboszcz kazał „pomalować filarki pod chórem do malowania był malarz Franciszek Jastrzębski”. Były to jednak drobne prace malarskie. Po tym jak w 1890 roku za czasów probostwa Karola Guzkiewicza powiększono kościół w kierunku chóru, zdecydowano o wykonaniu polichromii wnętrza. Jak wskazuje napis pod chórem muzycznym, w 1903 roku kościół został odmalowany przez Michała Tarczałowicza z Bochni. W 1921 roku komitet kościelny poprosił o „konkurencję” na odmalowanie kościoła. Podczas powodzi w Łapanowie w 2010 roku drewniany kościół został poważnie uszkodzony. Świątynia została zalana do wysokości 1,3 m przez co zniszczona została posadzka i dolne partie ścian wraz z polichromią.

Opis

Polichromia ścian kościoła odpowiada podziałom architektonicznym wnętrza wydzielonym przez pilastry, filary i kolumny (w prezbiterium iluzjonistyczne pilastry). Malowany jasnobrązowy cokół w jednej czwartej wysokości ścian zamknięty jest profilowanym gzymsem, w jego polu znajdują się jasnozielone malowane płyciny odpowiadające szerokości podziałów wnętrza. Trzony pilastrów bladoróżowe z malowanymi czerwonymi płycinami, w prezbiterium z kapitelami korynckimi, w nawie zakończone tryglifami. Podpory podtrzymują malowane belkowanie, z jasnoróżowym fryzem i wspornikami dekorowanymi anthemionami, dźwigającymi silnie wysunięty gzyms. W nawie belkowanie malowane jest w partii środkowej (bez zaskrzynień) podtrzymywanej przez filary i kolumny. W polach pomiędzy pilastrami malowane płyciny w formie prostokątów, o szerokości przęseł, ujęte ramą dekorowaną w narożach stylizowanym akantem z kampanulami. W prezbiterium w jasnożółtych płycinach znajdują się malowane nisze w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym, ujęte profilowaną ramą, dekorowaną u góry i u dołu ornamentem roślinnym, z przedstawieniami ewangelistów i ich symboli. Na ścianie północnej znajdują się św. Mateusz, św. Marek i św. Łukasz, a na ścianie południowej, pomiędzy okami św. Jan. W nawie jasnożółte płyciny ścian wypełnione są dekoracją geometryczną w formie niebieskich i żółtych równoramiennych krzyżyków. Otwory okienne, drzwiowe i arkada kaplicy ujęte są malowanymi, imitującymi profilowanie obramieniami, dekorowanymi ornamentem roślinnym.
Strop prezbiterium i nawy w malowanej, kolorowej, profilowanej ramie, po wewnętrznej stronie z zielono-różowym pasem zdobionym ornamentem. Pośrodku, na tle malowanej jasnoróżowej płyciny, wydzielone pole o fantazyjnym kształcie, obwiedzione pomarańczową opaską z kartuszami na każdej stronie, ujętymi ornamentem roślinnym, wypełnionymi kratką i fantazyjną dekoracją. Jasnoniebieskie pole wypełnione jest malowanymi na złoto gwiazdami. W prezbiterium, w jego centrum kolejne pole o analogicznym kształcie ze sceną Wniebowzięcia Marii, a w nawie dwa pola ze scenami Chrystusa Zmartwychwstałego i Świętej Rodziny. W partii zaskrzynień nawy malowane płyciny w zielonych opaskach i jasnoróżowych polach wypełnione ornamentem geometrycznym. Jasnozielona balustrada chóru muzycznego dekorowana malowanymi płycinami w formie prostokątów, naprzemiennie stojących i leżących, flankujących środkowy medalion, wszystkie ujęte profilowaną ramą. Pola prostokątów stojących wypełnione rozetami na jasnoczerwonym tle. Pola prostokątów leżących wypełnione przedstawieniami instrumentów i ornamentu roślinnego ukazanych na żółtym tle. W środkowym medalionie przedstawienie Dawida grającego na harfie.















Zarys problematyki artystycznej

Polichromia powtarza podziały architektoniczne wnętrza, wykorzystując zabiegi malarstwa iluzjonistycznego w partiach malowanych cokołów, pilastrów prezbiterium, belkowania, nisz czy obramień okiennych i portali z dekoracją ornamentalną wykorzystującą motywy akantu i regencyjne. Na stropach pola w iluzjonistycznych obramieniach imitują plafony.
Scena Wniebowzięcia na stropie prezbiterium wzorowana jest na obrazie o tym samym tytule Guida Reniego, wykonanym w 1642 roku. Autor polichromii dodał do przedstawienia znajdujący się u dołu kamienny sarkofag i kwiaty, których nie ma na oryginale. Niewątpliwie przedstawienia Zmartwychwstania i Świętej Rodziny również wykonane były według konkretnych wzorów.
Polichromia w kościele w Łapanowie stanowi efekt eklektycznego połączenia kilku sposobów i rodzajów dekoracji wnętrza, przede wszystkim polichromii imitującej iluzjonistyczną architekturę, uzupełnioną o sceny figuralne i dekoracje geometryczne. Polichromia łapanowska jest bardzo podobna do malatury kościoła w Grabiu wykonanej przez Tarczałowicza kilka lat później (1907).

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Polichromia w całości zniszczała. Liczne ubytki mechaniczne, odpryski, przetarcia, spękania i zabrudzenia.

Streszczenie

Jak wskazuje napis pod chórem muzycznym, w 1903 roku kościół został odmalowany przez Michała Tarczałowicza z Bochni. Polichromia w kościele w Łapanowie stanowi efekt eklektycznego połączenia kilku sposobów i rodzajów dekoracji wnętrza, przede wszystkim polichromii imitującej iluzjonistyczną architekturę, uzupełnioną o sceny figuralne i dekoracje geometryczne. Polichromia łapanowska jest bardzo podobna do malatury kościoła w Grabiu wykonanej przez Tarczałowicza kilka lat później (1907).

Osoby związane z dziełem

Zdjęcie nr 1 dla osoby: Jan Ewangelista św.
Jan Ewangelista św.
Zdjęcie nr 1 dla osoby: Łukasz św.
Łukasz św.

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Ambona przyścienna, wisząca, dostępna od zakrystii drzwiami wyciętymi w ścianie. Kosz na planie wieloboku, o wypukłych bokach i wyłamanych trójkątnie narożach, z podwieszeniem zakończonym szyszką. Parapet w formie profilowanego gzymsu. Baldachim powtarzający plan kosza w formie belkowania, zwieńczony pełnoplastyczną rzeźbą nagiego putta siedzącego na obłoku. Na podniebiu rzeźba gołębicy Ducha Świętego w glorii promienistej. Polichromia jasnoróżowa i żółta, detale złocone i srebrzone.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym nadwieszonym z uskokiem z przedstawieniem apoteozy św. Barbary. Święta w centrum obrazu ukazana frontalnie, z głową skierowaną w lewo, klęczy na lewe kolano na obłoku, prawą nogę ma wyprostowaną. W lewej ugiętej i uniesionej ręce trzyma kielich z unoszącą się nad nim hostią w glorii promienistej, prawą rękę wyciąga w bok. Twarz ma owalną, o okrągłych oczach skierowanych w górę, małym nosie i rozchylonych ustach. Włosy ma upięte z tyłu z wplecionymi sznurami pereł i kamieni szlachetnych. Na głowie ma koronę otwartą. Ubrana jest w żółtą, długą suknię spodnią, zieloną sięgającą kolan oraz czerwoną wierzchnią z wystającą białą koszulą z rozwianym fragmentem, przepasaną dekoracyjnym gorsetem w talii. Na lewe ramię ma narzucony niebieski płaszcz, opadający na prawy bok i nogę. Po prawej stronie świętej, na obłoku klęczy putto, podając jej liść palmy. Za nim, w oddali widoczna wieża. U dołu obrazu na kamiennych stopniach leżą miecz i kajdany przymocowane do kuli. W górnej części obrazu niebo wypełnione obłokami rozstępującymi się wokół głowy świętej, na ich tle trzy uskrzydlone główki anielskie.
obraz
Apoteoza św. Barbary
Zdjęcie nr 1: Chrzcielnica o przekroju ośmiobocznym, trzon zwężający się ku górze, ujęty profilowanym wałkiem. Czara ośmioboczna dekorowana u góry fryzem z ostrołukowych arkadek; wylew profilowany. Chrzcielnica miejscami pokryta pozostałościami polichromii.
chrzcielnica
Chrzcielnica
Zdjęcie nr 1: Dzwonnica drewniana, konstrukcji słupowej, ściany, szalowane z listwowaniem, więźba dachowa drewniana. Założona na planie kwadratu, na betonowym podmurowaniu, przesłoniętym okapowym daszkiem gontowym. Ściany zwężające się ku górze, z izbicą. Dach gontowy, czterospadowy, łamany, zakończony metalowym szpikulcem z kulą i krzyżem. Otwór drzwiowy w ścianie wschodniej o wykroju stojącego prostokąta zamknięty drzwiami jednoskrzydłowymi, nakryty trójspadowym daszkiem gontowym. Otwory głosowe w formie stojącego prostokąta, po jednym na każdej ścianie w partii izbicy.
dzwonnica
Dzwonnica
Zdjęcie nr 1: Tablica epitafijna w kształcie leżącego prostokąta, ujęta ramą, flankowana wolutowymi uszakami przechodzącymi w spływy wolutowe. U góry pozostałości po owalnym medalionie w kartuszu; u dołu kartusz z herbem Pilawa, z inicjałami „AT / W” i „Z / W”, ujęty antytetycznie zwróconymi wolutami. W polu tablicy inskrypcja: „D[EO] O[PTIMO] M[AXIMO] / Dopędziwszy szczęśliwie kresu smiertelnego / pełen cnot, y postępków godnych życia swego / Tu cny mąż Andrzey z Werby Werbski iest złożony / W Woiewodztwie Wołynskim szlachetnie zrodzony / Wieczny pamieci godzien dla swoiey ludzkosci / znamienitey y wielkiey v wszystkich milości / y zyciem, y poboznym zerciem godzien sławy / maż zaprawde herbowney godzien swey Pilay / któremu Magdalena Lyszkowska z dziatkami / zlany ach serdecznemi ten nagrobek łzami / wystawiła w potomny znak affektu swego / wieczney w Bogu swiatłosci / życząc duszy iego / Vmarł roku panskiego 1666 dnia 1 maia / żył lat 46”.
płyta nagrobna
Epitafium Andrzeja Werbskiego
Zdjęcie nr 1: Płyta epitafijna w formie stojącego prostokąta, dwustrefowa, ujęta ramą. W górnej strefie płaskorzeźbiona scena ukazująca klęczącego przed krzyżem rycerza, zwróconego profilem w lewo, z uniesioną głową i rękami złożonymi w geście modlitwy. Ubrany jest w zbroję płytową, z szablą przy boku, przed nim leży hełm, obok włócznia. Przed nim na skale ustawiony krzyż z figurą Chrystusa. W prawym górnym rogu herb Drużyna w wieńcu laurowym. W dolnej strefie inskrypcja: „D[EO] O[PTIMO] M[AXIMO] / GENEROSVS AC MAGNIFIC[US] MARTIN[US] DE ŁAPANOV ŁAPKA / ANIMAM CORPVS, I IERITA VITAM SPEM SALVTIS DEFERO ANEDEITA / BVNAL SPIRITVM COMMENDO CIRISTIE SVET SACTISSIME VIRGINI MATRI / VIXI / AD MOREM NON SOLVM AT NATVRAM / PACIS BELLI[US] ARTIBVS CLARVS / HVMANITATE SI NON SVPERIOR PAR CAETERI / NON TAM ANNIS QVAM BELLICIS LABORIB[US] FRACTVS MORIOR PRAEPROPERE / ISMVLTVM VIXIT QVI PROBE VIXIT / O ANICI VALETE ET VIVITE / NOC DOLORIS LABRVM FLENS MARIANNA DE LIPIE / CONSOPS SUPERSTES FIERI CURAVIT/ OBIIT ANNO 1652 DIE 28 7BRI / VIXIT ANNIS 53”. Na ramie, w lewym dolnym rogu znak kamieniarski w formie łopaty.
płyta nagrobna
Epitafium Marcina Łapki

Inne dzieła z tego roku

Zdjęcie nr 1: Kościół, zwrócony w kierunku południowo-wschodnim, jest budowlą murowaną z cegły na zaprawie wapiennej, na rzucie podłużnym. Powierzchnia budynku wynosi około 550 m2. Kościół charakteryzuje zwarta, prosta bryła. Korpus jest jednonawowy i trójprzęsłowy. Szerokie, dwuprzęsłowe, prezbiterium jest zamknięte półkoliście. Na osi kościoła, w przedłużeniu północnego przęsła przylega jednokondygnacyjna wieża, ujęta po bokach piętrowymi lokalnościami. Nawa przekryta jest sklepieniem kolebkowym z gurtami, wspartymi na osadzonych na wysokich cokołach parach przyściennych, czworobocznych filarów z przylegającymi do nich pilastrami o gładkich trzonach. Przestrzeń prezbiterium od korpusu nawowego oddziela półkoliście zamknięta arkada łuku tęczowego i drewniana balustrada. Zamknięte prostą ścianą prezbiterium zajmuje przestrzeń jednego przęsła. Dalej znajduje się zakrystia. Artykulację ścian na zewnątrz kościoła stanowi niewysoki obiegający bryłę cokół oraz niepełne belkowanie wieńczące, składające się z fryzu i gzymsu. Fasadę artykułuje płycina podzielona parą wspartych na cokołach pilastrów. W polu środkowym znajduje się główny otwór wejściowy. Dwuskrzydłowe, drewniane drzwi z naświetlem ujęte są prostym, profilowanym portalem. Tuż nad nadprożem znajduje się krótki gzyms. Wyżej duże, prostokątne, zamknięte półkoliście okno. Fasadę wieńczy trójkątny przyczółek. Ściany korpusu nawowego i prezbiterium przeprute są prostokątnymi, zamkniętymi półkoliście oknami. Dodatkowo w ścianie zachodniej, na wysokości przyległości wieży, w dolnej partii muru znajduje się niewielkie, półkoliście zamknięte okno a w drugim przęśle nawy prostokątny otwór drzwiowy; podobny jest umiejscowiony w drugim przęśle prezbiterium po stronie zachodniej. Kondygnację czworobocznej wieży w dolnej partii obiega parapet, wyżej w każdej ze ścian znajduje się po jednym prostokątnym, zamkniętym półkoliście oknie. Górną partię wieży obiega gzyms wieńczący wyłamujący się półkoliście pośrodku każdej ze ścian. Wieża nakryta jest hełmem cebulastym z latarnią. Korpus nawowy i prezbiterium przekrywa dwuspadowy dach wykonany z blachy, z wieżyczką na sygnaturkę na zakończeniu prezbiterium. Kolorystyka tynków kościoła utrzymana jest w odcieniach żółci i bieli, cokół jest brązowy. Okna nawy, prezbiterium i fasady wypełniają witraże, wnętrze pokrywa polichromia z przedstawieniami figuralnymi w partii sklepień. Plac przykościelny, z wybrukowanymi alejkami i trawnikiem, otoczony jest żywopłotem z krzewów ozdobnych.
kościół
Kościół św. Michała Archanioła
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta. Pod półkolistą arkadą święty Marcin na białym koniu, ujęty en face, pochyla głowę w prawo, ku klęczącemu żebrakowi, który ujmuje podawaną mu połę płaszcza. W prawej ręce święty trzyma ułożony poziomo bułat (rodzaj krótkiej szabli). Odziany w zbroję i czerwony płaszcz przerzucony przez prawe ramię. Żebrak ukazany z profilu, z obnażonym torsem oraz biodrami i udami okrytymi niebieską tkaniną. W tle przedstawienia niebieskie niebo i daleki górzysty pejzaż. Obraz sygnowany: FP 1843-45.
obraz
Św. Marcin na koniu dzielący się płaszczem z ubogim
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego owalu z wizerunkiem św. Stanisława Kazimierczyka. Bliżej lewej krawędzi płótna została ukazana do pasa postać Stanisława, który ma ręce złożone do modlitwy, a wzrok kieruje ku górze. Ma trójkątną twarz o dużych, głęboko osadzonych oczach, wąskim nosie i szerokich, lekko rozchylonych ustach. Po policzkach spływają mu łzy. Krótkie włosy ma zaczesane na boki, a na głowie wyciętą tonsurę. Jest ubrany w biały habit i podbitą czerwienią czarną pelerynkę z kapturem. Przed nim, na pokrytym czerwoną tkaniną blacie leży otwarta księga, ludzka czaszka i krucyfiks. Za świętym widoczny fragment granatowej kotary ze zwisającym chwostem. Tło obrazu niejednolite – za głową Stanisława i na linii jego wzroku jasnożółte, w pozostałych miejscach niebieskoszare. Obraz oprawiono w profilowaną, złoconą ramę dekorowaną od góry ornamentem rocaille’owym, a od dołu zwiniętymi od wewnątrz w woluty liśćmi.
obraz
Św. Stanisław Kazimierczyk
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem pełnym w szerokiej, gładkiej, drewnianej ramie. W centrum kompozycji martwe ciało Chrystusa składane do grobu przez dwóch mężczyzn – Józefa z Arymatei i Nikodema. Ciało ma biały kolor, głowa Chrystusa opada na prawy bark, jego ręka zwisa bezwładnie ponad krawędzią kamiennego sarkofagu, do którego opuszczane są zwłoki. Za nim, również centralnie, stoi Maria, która ma złożone ręce i wzrok wzniesiony ku górze. Ma owalną, gładką twarz o głęboko osadzonych oczach, długim wąskim nosie i niewielkich, pełnych ustach. Jest ubrana w różową suknię przewiązaną zieloną szarfą i tego samego koloru chustę na głowie. Na ramionach ma narzucony niebieski, lamowany złotem płaszcz. Ciało Zbawiciela podtrzymuje dwóch starych mężczyzn. Jeden stoi z prawej strony kompozycji, z przodu. Ma na sobie żółtą suknię spodnią i czerwoną wierzchnią rozciętą nad łokciem i na udzie. Drugi, stojący za sarkofagiem, jest ubrany w ciemnozieloną suknię spodnią, szarą wierzchnią i czerwony płaszcz. Za nim stoi chłopiec w zielonej tunice i brązowej czapce trzymający w lewej ręce zapaloną świecę. Z prawej strony obrazu, ponad mężczyzną namalowano kobietę, być może Marię Magdalenę, trzymającą w rękach zawinięte w tkaninę naczynie (?). Za nią stoi anioł w brązowej sukni. Na pierwszym planie, przed sarkofagiem widoczne od lewej strony: misa, naczynie z przykrywką, korona cierniowa i trzy gwoździe. Ponad misą napis „A(nno) D(omini) 18[4]3”, na jej brzegu „[Ren]ovata 1879”, a przed naczyniem i koroną „pinx! Grzywa [?] Grzywiński”. W lewym górnym roku widok na Golgotę z trzema krzyżami.
obraz
Złożenie do grobu

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po tagach

Po technice i materiale

Zdjęcie nr 1: Polichromia pokrywa strop i ściany prezbiterium, strop, zaskrzynienia i ściany nawy oraz belkę tęczową, ambonę, ławkę kolatorską i parapet chóru muzycznego. W dekoracji zastosowano 77 motywów zarówno figuralnych, jak i heraldycznych, roślinnych, zwierzęcych, sakralnych, architektonicznych, tekstylnych, geometrycznych. Motywy tworzą oddzielne pasy dekoracyjne , dając wrażenie wzorzystych tkanin lub fryzów. Koloryt: jasna i ciemna czerwień, zielenie, błękity, brązy oraz żółcienie na białym lub czarnym podkładzie, czasem bezpośrednio na drewnie.
polichromia ścienna

Polichromia

Zdjęcie nr 1: Polichromia ścian i stropów prezbiterium i nawy podkreślająca podziały architektoniczne. W prezbiterium i nawie fryzy podstropowe. W połowie wysokości okien prezbiterium i nawy poziomy fryz, ponad którym całopostaciowe przedstawienia świętych, na północnej ścianie nawy Ostatnia Wieczerza oraz dekoracja heraldyczna. Stropy z malowane na kolor ciemnoniebieski z rozrzuconymi symetrycznie złotymi i srebrnymi rozetkami, z bogatą malowaną fasetą wokół, pośrodku z dużymi owalnymi medalionami z figuralnymi przedstawieniami scen z życia św. Jana Chrzciciela. Podłucze arkady tęczowej z dekoracją z motywów roślinnych i geometrycznych. Wnęki okienne ujęte obramieniami ze zgeometryzowanych motywów roślinnych.
polichromia ścienna

Polichromia ścian i stropów

Zdjęcie nr 1: Prezbiterium. Strop pokryty dekoracją malarską imitującą kasetony wypełnione rozetami oraz umieszczonymi pomiędzy nimi krzyżami wypełnionymi liśćmi na ramionach i rozetami na skrzyżowaniu. Na ścianach bocznych prezbiterium, w arkadach podtrzymywanych przez kolumny popiersia apostołów oraz popiersia mężczyzn w strojach szlacheckich ukazane na tle zielonych obić (genealogia Chrystusa). Pod nimi fryz z łacińskimi napisami od dołu zdobiony girlandami z uskrzydlonymi główkami anielskimi oraz puklowanymi wazami. Na ścianach również herby: m.in. Łabędź, Jastrzębiec. Nawa główna. Strop pokryty dekoracją malarską imitującą kasetony z rozetami. Na ścianach bocznych nawy głównej: na ścianie północnej cykl pasyjny w kwadratowych obramieniach z przedstawieniami: Modlitwa w Ogrojcu, Biczowanie Chrystusa, Chrystus Umęczony, Ecce Homo, Upadek pod krzyżem oraz słabo czytelny cykl maryjny z przedstawieniami: Zwiastowanie, Boże Narodzenie, Hołd Trzech Króli oraz Ucieczka do Egiptu i Rzeź niewiniątek, Jezus nauczający w świątyni. Na ścianie południowej nawy w arkadach umieszczono przedstawienia św. Wojciecha z wiosłem i św. Stanisława z Piotrowinem. Na balustradzie chóru muzycznego zachowały się częściowo trzy sceny ilustrujące przypowieść o bogaczu i Łazarzu oraz data: 1562. Kolorystyka pastelowa z przewagą zieleni, beżu i czerwieni z mocno zaznaczonymi konturami.
polichromia ścienna

Polichromia ścian i stropów

Zdjęcie nr 1: Sklepienie: żebra ozdobione na przemian pasami w kolorach czerwonym i niebieskim. Na gładkich zwornikach malowane tarcze herbowe od wschodu: Gryf i Łabędź. Wysklepki malowane wzdłuż żeber ornamentem geometrycznym złożonym z półkoli, zakończonych liliami heraldycznymi. Ze zworników rozchodzi się wić roślinna. Ściana północna: przęsło wschodnie - trzy sceny podzielone na dwie strefy, zamknięte arkadami wspartymi na tralkach. W dolnej: klęczący św. Grzegorz, pod arkadą, na tle tkaniny; w kolejnej postać klęczącej kobiety przed sceną zstąpienia Chrystusa do piekieł (?). W górnej strefie św. Grzegorz klęczący przed trzema mężczyznami zgrupowanymi wokół stołu, którzy pokazują świętemu tkaninę. Przęsło zachodnie: scena podzielone na dwie strefy. W dolnej scena wielofiguralna, przedstawiająca ucztę ze św. Grzegorzem z gołębicą na ramieniu, siedzącym po środku stołu, oraz z pochylającym się ku niemu aniołem. Zamykają ją trzy arkady. W górnej scena eucharystyczna ze św. Grzegorzem i diakonem, klęczącymi przed ołtarzem, na którym stoi Chrystus na tle niszy. Całość zamknięta arkadą. Łuk arkady prowadzącej do kruchty podkreślony bordiurą z ornamentem plecionkowym, ujęty kandelabrami dźwigającymi gzyms. W przyłuczach dwie uskrzydlone główki anielskie. Ściana południowa: W obu przęsłach analogicznie do okien malowane iluzjonistyczne nisze konchowe z postaciami świętych na postumentach w górnej strefie ściany. W podłuczach arkad girlandy, podtrzymywane przez uskrzydlone główki anielskie. Nisze i okna obwiedzione bordiurą z ornamentem geometrycznym, podtrzymane wspólnym parapetem z podwieszoną girlandą kwiatową. Pod wspornikiem malowana kolumna utworzona z dwóch tralek. W prześle wschodnim: postać św. Wojciecha, z malowaną na postumencie inskrypcją: ŚW. WOJCIECH / PIERWSZY MĘCZNNIK POLSKI. W przęśle zachodnim: postać św. Stanisława biskupa z półpostacią Piotrowina z prawej strony. Na postumencie malowana inskrypcja: W 700-LECIE KANONIZACJI / ŚW. STANISŁAWA BP-A KRAKOWSKIEGO / 1253 – 1953. W dolnej strefie ściany epitafia ujmuje dekoracja. Epitafium Jacka Konstantyna Chościaka Popiela: stylizowane dekoracja roślinna z falującymi wstęgami; tablica pamiątkowa podtrzymywana przez putta. Łuk tęczowy od strony prezbiterium obwiedziony analogicznym do sklepienia geometrycznym ornamentem. Kolorystyka pastelowa, z silnymi akcentami błękitu, czerwieni i żółcieni.
polichromia ścienna

Polichromia ścian i sklepienia

Zdjęcie nr 1: Polichromia pokrywa praktycznie całe wnętrze kościoła wraz z przedsionkiem. Przy wejściu, na stropie pod wieżą znajduje się polichromia patronowa. Jest wielobrawna, z motywami architektonicznymi, geometrycznymi, roślinno-kwiatowymi i figuralnymi – jeleniami, parami gołąbków, orłami, smokami. Wśród nich postać jeźdźca z kopią i grupa ludzi udających się na polowanie, poniżej których napis „Odbudowę kościoła, urządzenie wnętrza i rekonstrukcję dokonano staraniem Ks(iędza) Andrzeja Braszki / w czasie od lipca 1932 do grudnia r(oku) (19)39. / Pracę rozpoczął Władysław Cichoń + Skończył Adam Stalony-Dobrzański z Eugeniuszem Pisarkiem”. W polichromii przedsionka przeważają kolory biały, czerwony, zielony, niebieski, żółty i czarny. Ponad wejściem do nawy napis „ZACZNIJCIE / WARGI NASZE / CHWALIĆ PANNĘ / ŚWIĘTĄ / ZACZNIJCIE OPOWIADAĆ / CZEŚĆ JEJ NIEPOJĘTĄ” i po drugieh stronie „PRZYBĄDŹ NAM. MIŁOŚCIWA PANI / KU POMOCY / A WYBAW NAS / Z RĄK POTĘŻNYCH / NIEPRZYJACIÓŁ MOCY”. Poniżej „CHWAŁA OJCU I SYNOWI JEGO PRZEDWIECZNEMU”. W prezbiterium na ścianie i na suficie imitacja kasetonów z rozetami z przewagą koloru zielonego uzupełnionego czerwonym na ścianie i czarnym oraz bladożółtym na stropie. W centrum sufitu postać Matki Boskiej z Dzieciątkiem na lewym ramieniu, za którymi dwaj aniołowie skłaniający głowy. Maria ma poważną twarz o delikatnych rysach, ciemne oczy i wąski nos, na głowie otwartą koronę, wokół niej nimb. Jest ubrana w jasną sukienkę i intensywnie niebieski płaszcz. Dzieciątko prawą ręką błogosławi, lewą trzyma rękę Marii. Ma owalną, delikatną twarz, a na sobie jasną tunikę i zamkniętą koronę. W nawie, pośród takich samych kasetonów jak w prezbiterium, na sklepieniu wyobrażenie św. Michała Archanioła zabijającego szatana. Ponad nim postać anioła splatającego dłonie pod brodą. Archanioł spogląda pod stopy, w prawej ręce trzyma skierowany ostrzem w stronę potwora miecz, lewą ma opuszczoną do boku. Ma na sobie zieloną tunikę przewiązaną szerokim, góralskim pasem i czerwony płaszcz. Jasne postrzępione plamy ponad jego plecami sugerują skrzydła. Anioł powyżej jest ubrany w czerwoną sukienkę, nad nim płynnie uchodzą w górę ulistnione linie. Na ścianach nawy, pod linią stropu, rząd klęczących aniołów między kwitnącymi kwiatami. Każdy jest ubrany w zielonożółtą sukienkę i sandały, ma włosy do ramion i złoty nimb. Skrzydła z różnie ułożonych piór są wielobarwne. Anioły klęczą na linii ornamentu, ściana poniżej jest jasnoniebieska, z napisem powyżej opisanych przedstawień. Na skośnych fragmentach stropu imitacja drobniejszych kasetonów o falistym zarysie, wypełnionych krzyżami równoramiennymi. Wszystkie ciemnożółte, większość na czarnym tle, niektóre na tle zielonym tworzą kształt rombów. Na krawędzi motywy geometryczne, które mogą sugerować płonące serca. Na parapecie chóru fragmenty dawnej polichromii o motywach liściasto-wiciowych z rozwiniętymi kwiatami i motywem żołędzia. Między nimi ludzka głowa. Malowidło utrzymane w dominującym kolorze brązu, z elementami zielonymi i czerwonymi.
polichromia ścienna

Polichromia

Zdjęcie nr 1: Polichromia umieszczona na półeliptycznej kopule nad kruchtą północną. Przedstawienie ujęte dekoracyjną ramą o fantazyjnym wykroju zdobioną klasycystycznymi wazonami, kartuszami i rogami obfitości. W dolnej części na jasnoczerwonej chmurze ukazane przedstawienie Zaśnięcia Najświętszej Marii Panny. Matka Boska wyobrażona w pozycji leżącej na prześcieradle unoszonym przez grupę aniołów. Maria leży z głową z lewej strony kompozycji z rękami złożonymi na piersi i z ugiętymi w kolanach nogami. Jest ubrana w jasnoróżową suknię, biały welon na głowie oraz niebieski płaszcz ułożony na jej nogach. Aniołowie są ubrani w różnokolorowe tuniki i płaszcze, mają też różne kolory skrzydeł. Przedstawienie okalają uskrzydlone główki aniołków oraz trójka półnagich putt sypiących kwiatki. W górnej części polichromii znajduje się odwrócony pejzaż z przedstawieniem kościoła w Brodach. W centrum jasnobłękitne niebo, a dookoła zielony pejzaż z drzewami.
polichromia ścienna

Polichromia kruchty

Jak cytować?

Paulina Kluz, "Polichromia ścienna", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2023, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/polichromia-scienna-13

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności