Św. Marcin
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta. Pod półkolistą arkadą święty Marcin na białym koniu, ujęty en face, pochyla głowę w prawo, ku klęczącemu żebrakowi, który ujmuje podawaną mu połę płaszcza. W prawej ręce święty trzyma ułożony poziomo bułat (rodzaj krótkiej szabli). Odziany w zbroję i czerwony płaszcz przerzucony przez prawe ramię. Żebrak ukazany z profilu, z obnażonym torsem oraz biodrami i udami okrytymi niebieską tkaniną. W tle przedstawienia niebieskie niebo i daleki górzysty pejzaż. Obraz sygnowany: FP 1843-45.
Zdjęcie nr 2: Obraz w kształcie stojącego prostokąta. Pod półkolistą arkadą święty Marcin na białym koniu, ujęty en face, pochyla głowę w prawo, ku klęczącemu żebrakowi, który ujmuje podawaną mu połę płaszcza. W prawej ręce święty trzyma ułożony poziomo bułat (rodzaj krótkiej szabli). Odziany w zbroję i czerwony płaszcz przerzucony przez prawe ramię. Żebrak ukazany z profilu, z obnażonym torsem oraz biodrami i udami okrytymi niebieską tkaniną. W tle przedstawienia niebieskie niebo i daleki górzysty pejzaż. Obraz sygnowany: FP 1843-45.
Zdjęcie nr 3: Obraz w kształcie stojącego prostokąta. Pod półkolistą arkadą święty Marcin na białym koniu, ujęty en face, pochyla głowę w prawo, ku klęczącemu żebrakowi, który ujmuje podawaną mu połę płaszcza. W prawej ręce święty trzyma ułożony poziomo bułat (rodzaj krótkiej szabli). Odziany w zbroję i czerwony płaszcz przerzucony przez prawe ramię. Żebrak ukazany z profilu, z obnażonym torsem oraz biodrami i udami okrytymi niebieską tkaniną. W tle przedstawienia niebieskie niebo i daleki górzysty pejzaż. Obraz sygnowany: FP 1843-45.
Zdjęcie nr 4: Obraz w kształcie stojącego prostokąta. Pod półkolistą arkadą święty Marcin na białym koniu, ujęty en face, pochyla głowę w prawo, ku klęczącemu żebrakowi, który ujmuje podawaną mu połę płaszcza. W prawej ręce święty trzyma ułożony poziomo bułat (rodzaj krótkiej szabli). Odziany w zbroję i czerwony płaszcz przerzucony przez prawe ramię. Żebrak ukazany z profilu, z obnażonym torsem oraz biodrami i udami okrytymi niebieską tkaniną. W tle przedstawienia niebieskie niebo i daleki górzysty pejzaż. Obraz sygnowany: FP 1843-45.

Św. Marcin

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
krakowski
Gmina
Krzeszowice
Miejscowość
Krzeszowice
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Krakowska
Dekanat
Krzeszowice
Parafia
Parafia Św. Marcina z Tours
Miejsce przechowywania
kaplica boczna
Identyfikator
DZIELO/11675
Kategoria
obraz
Czas powstania
1843-1845
Technika i materiał
technika olejna na płótnie
Wymiary podstawowe
szerokość – 250 cm
wysokość – 150 cm
Autor noty katalogowej
Andrzej Włodarek
Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne 4.0

Dzieje zabytku

Obraz sprawiony do ołtarza w kaplicy bocznej. Dzieło malarza Franciszka Paszkowskiego (1818-1883). W 1845 roku obraz eksponowany na wystawie sztuk pięknych w Warszawie, bezwzględnie skrytykowany.

Opis

Obraz w kształcie stojącego prostokąta. Pod półkolistą arkadą święty Marcin na białym koniu, ujęty en face, pochyla głowę w prawo, ku klęczącemu żebrakowi, który ujmuje podawaną mu połę płaszcza. W prawej ręce święty trzyma ułożony poziomo bułat (rodzaj krótkiej szabli). Odziany w zbroję i czerwony płaszcz przerzucony przez prawe ramię. Żebrak ukazany z profilu, z obnażonym torsem oraz biodrami i udami okrytymi niebieską tkaniną. W tle przedstawienia niebieskie niebo i daleki górzysty pejzaż. Obraz sygnowany: FP 1843-45.

Zarys problematyki artystycznej

Obraz namalowany zapewne z wykorzystaniem wzoru graficznego, co praktykował Franciszek Paszkowski, utrzymany w konwencji malarstwa akademickiego.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Dobry.

Streszczenie

Obraz ołtarzowy, namalowany olejno na płótnie z przedstawieniem najsłynniejszej sceny z życia świętego Marcina – oddanie połowy płaszcza żebrakowi. Święty przedstawiony na białym koniu, w półkolistej arkadzie bramy miasta, w stroju rzymskiego żołnierza. Obok niego siedzi na ziemi półnagi żebrak. Obraz namalowany w latach 1843-1845 przez malarza Franciszka Paszkowskiego.

Bibliografia

"Katalog zabytków sztuki w Polsce, t. 1: Województwo krakowskie", Warszawa 1953

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Witraż w prezbiterium w oknie południowym, kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem ostrym. Kompozycja podzielona w pionową laską na dwie części, u góry z maswerkiem o motywie czteroliścia. W centrum przestawienie stojącej Marii w białej szacie i niebieskim płaszczu, z koroną na głowie, trzymającej na ramionach Chrystusa, który przekazuje różaniec klęczącemu po lewej stronie św. Dominikowi. Święty ubrany w biały habit oraz błękitny płaszcz. U jego stop leży księga oraz płonąca pochodnia. W tle pejzaż oraz bogata dekoracja roślinna. W górnej części, pod maswerkiem hierogram Chrystusa i splecione litery imienia Maria w obramieniach w kształcie mandorli. W polu czteroliścia przedstawienie kielicha z hostią, po bokach z kiścią winogron i kłosem pszenicy. Dolną część kompozycji wypełnia dekoracja roślinna, w którą wplecione są dwa medaliony, po lewej z sercem Chrystusa (płonące serce, ujęte cierniową koroną, zwieńczone krzyżem), po prawej serce Marii (płonące serce oplecione wieńcem z białych róż, przebite mieczem) – oba serca ujęte glorią promienistą.
witraż
Matka Boska Różańcowa ze św. Dominikiem
Zdjęcie nr 1: Płaskorzeźba w kształcie stojącego prostokąta z przedstawieniem w popiersiu Chrystusa Miłosiernego ujętego od dołu i od góry poziomymi listwami. Chrystus ukazany frontalnie, z głową lekko pochyloną i przechyloną na lewy bark. Twarz pociągła, z wydatnym nosem, wpółprzymkniętym oczami i wzrokiem skierowanym w dół; z wąsami i krótką, rozdwojoną na końcu brodą. Włosy długie, pofalowane, opadające na ramiona okryte cienką suknią z półkolistym wycięciem pod szyją. U góry na profilowanej belce inskrypcja majuskułą po polsku: O JEZU, z krót MÓJ MIŁOSIERDZIA! Na dolnej listwie inskrypcja: Fund. Parochus Jacobus M(orajka) 1933. Całość pomalowana w kolorze jasnego beżu z przetarciami warstwy malarskiej.
płaskorzeźba
Chrystus Miłosierny
Zdjęcie nr 1: Kościół z cegły i kamienia. Na rzucie krzyża łacińskiego, jednonawowy z wciągniętymi do wnętrza przyporami. Prezbiterium krótkie, zamknięte pięcioma bokami ośmioboku. Korpus jednonawowy, czteroprzęsłowy, po bokach z płytkimi wnękami-kaplicami pomiędzy przyporami, poprzedzony od zach. przedsionkiem. Do pierwszego przęsła dostawione dwie symetryczne, trójboczne kaplice, nad nimi dwie czworoboczne wieże. Zakrystia przy prezbiterium na osi kościoła. Artykulacja ścian wnętrza za pomocą filarów opiętych półkolumnami z kapitelami z motywów liści. Między filarami rozpięte ostrołukowe arkady tworzące płytkie wnęki. Pierwsze przęsło wyróżnione przy pomocy masywnych filarów, ujętych niemal pełnoplastycznymi kolumnami. Okna ostrołukowe, dwudzielne z maswerkami, wsparte na gzymsach. Sklepienia krzyżowo-żebrowe na zaostrzonych gurtach. Kaplice artykułowane analogicznie do nawy kościoła, ze sklepieniami gwiaździstymi. Przedsionek otwiera się do kościoła trzema portalami ostrołukowymi opiętymi kolumnami. W polach archiwolt płaskorzeźby: Boże Narodzenie, Ukrzyżowanie, Wniebowstąpienie (K. Ceptowski). W prezbiterium, na osi kościoła prostokątny otwór drzwiowy prowadzący do zakrystii. Chór muzyczny umieszczony nad kruchtą kościoła, na rzucie prostokąta, z kamienną balustradą maswerkową. Fasada kamienna, trójosiowa, zamknięta trójkątnie, flankowana lizenami przechodzącymi w ażurowe wieżyczki-latarnie, na rzucie kwadratu. Wieżyczki zwieńczone gzymsem i balustradą arkadową, hełmy ostrosłupowy zakończony iglicą. W dolnej części trzy filarowe arkady ostrołukowe, otwierające się do kruchty, sklepienie kruchty krzyżowo-żebrowe. Nad arkadami wejściowymi trzy tonda: litery IHS, Oko Opatrzności i splecione litery imienia Maria. Pośrodku na osi kościoła duża rozeta z maswerkiem, profilowana, otoczona pierścieniem wypełnionym stylizowanym ornamentem roślinnym. Ponad arkadami pełnoplastyczne figury czterech ewangelistów ustawionych na konsolach z rzeźbionymi atrybutami (F. Kuhn). Po bokach rozety prostokątne płyciny z traczami herbowymi Potockich i Branickich. U góry, na osi fasady figura Archanioła Michała. Elewacje na kamiennym cokole, z gzymsem kapnikowym, opięte prostokątnymi przyporami zwieńczonymi kamiennymi nakrywami. W górnej części kamienny fryz arkadkowy. Nad nim gzyms koronujący podtrzymujący ażurową, arkadową balustradę. Przy prezbiterium kaplice zamknięte trójbocznie, prezbiterium zamknięte pięciobocznie. Zakrystia na osi prezbiterium, na rzucie prostokąta, zwieńczona sygnaturką i ceglanym kominem. Po bokach prostokątne aneksy, południowy aneks - trzy okna ostrołukowe w kamiennej opasce, w środkowym przedstawienie Ukrzyżowanego Chrystusa. W północnym aneksie pojedyncze analogiczne okno. Okna ostrołukowe w profilowanych kamiennych opaskach, pomiędzy nimi a gzymsem koronującym mniejsze ostrołukowe w uskokowych arkadach. Nad kaplicami bocznymi dwie symetryczne wieże na rzucie kwadratu, w połowie wysokości kamienny gzyms z fryzem arkadkowym. Okna ostrołukowe w kamiennej opasce. Całość zwieńczona ślepym fryzem arkadkowym, wyżej gzyms dźwigający ażurową arkadkową balustradę. Hełmy ostrosłupowe, miedziane. Zakrystia na rzucie prostokąta, nakryta sklepieniem kolebkowym zaostrzonym i krzyżowym z lunetami , oddzielone gurtem. Portale od wschodu i zachodu prostokątne zamknięte łukiem ostrym. Okna ostrołukowe.
kościół
Kościół św. Marcina z Tours
Zdjęcie nr 1: W środku kompozycji Maria w jasnej sukni, z niebieskim płaszczem narzuconym na ramiona i odkrytą głową siedzi, trzymając nagie Dzieciątko na kolanach. Obok niej po lewej stronie stoi św. Józef zwrócony profilem, wsparty na lasce. Na pierwszym planie Trzej Królowie: z lewej Murzyn w turbanie odwrócony tyłem klęczy, podając szkatułkę, pośrodku, zwrócony profilem klęczy brodaty monarcha w aksamitnym złotym płaszczu i podaje Dzieciątku naczynie. Trzeci król w czapce z piórem ukazuje się w prawym dolnym narożniku, pochylony otwiera szkatułę z darami. Na drugim planie po prawej grupa dwóch giermków z naczyniem. W tle po lewej architektura ruin, po prawej daleki „romantyczny” krajobraz. Koloryt soczysty, odpowiadający w tonacji wieczornej porze sceny.
obraz
Hołd Trzech Króli
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym obniżonym nadwieszonym. Matka Boska z Dzieciątkiem ukazana pośrodku płótna, frontalnie, w pozycji stojącej, w trzech czwartych postaci, z głową lekko pochyloną na lewy bark. Lewą ręką podtrzymuje siedzące na jej przedramieniu Dzieciątko, prawą wskazuje na Syna. Głowa mała, twarz o drobnych, delikatnych rysach, cienkich brwiach, wąskim, długim nosie, i krótkiej brodzie. Ubrana w szeroką - nieproporcjonalnie do postaci - brązową suknię, układającą się w regularne pionowe fałdy, oraz ciemnozielony płaszcz okrywający również głowę. Dzieciątko zwrócone w trzech czwartych w prawo, o małej główce okolonej krótkimi kręconymi włosami; uśmiechnięte, wznosi prawą rączkę w geście błogosławienia; ubrane w żółtą sukienkę i biały płaszcz zdobiony wielobarwnymi kwiatkami. Wokół głów Matki Boskiej i Dzieciątka koliste nimby z gwiazdkami. Tło złote, malowane w wąskie liście i kwiaty lilii. Rama obrazu ażurowa o motywie chrząstki.
obraz
Matka Boska z Dzieciątkiem
Zdjęcie nr 1: Matka Boska z Dzieciątkiem w typie Śnieżnej, ujęta w półfigurze, en face, z lekkim skrętem głowy w prawo, ku podtrzymywanemu na lewym przedramieniu – Dzieciątku. Twarz Matki Boskiej pociągła o regularnych rysach; cienkich brwiach, długim nosie, małych ustach, okolona welonem odwijającym się fałdami od twarzy, opadającym szerokim płaszczem na ramiona. Suknia marszczona w gęste, drobne, pionowe fałdy. Ręce splecione na nóżkach Dzieciątka, z palcami prawej dłoni skierowanymi w dół. Dzieciątko o główce ujętej w ¾, zwróconej ku Marii, okolonej krótkimi, kręconymi włosami. Prawa rękę wznosi w geście błogosławienia, lewa podtrzymuje księgę. Odziane w długą sukienkę, o szerokich rękawach, spod której widoczne bose stopy. Sukienki drewniane, złocone. Płaszcz M. Boskiej i sukienka Dzieciątka pokryte ornamentem o motywie roślinnym, na głowach półplastyczne korony, wokół – nimby koliste, zdobione promieniami. Tło w formie ukośnej kratownicy, wypełnionej lilijkami i geometrycznymi rozetkami. Rama ażurowa, z motywami liści akantu i spinaczami w narożach.
obraz
Matka Boska z Dzieciątkiem

Inne dzieła z tego roku

Zdjęcie nr 1: Prospekt organowy prostopadłościenny, z wydzielonym cokołem, jednoosiowy, jednokondygnacyjny. Część cokołowa podzielona prostokątnymi płycinami. Cześć górna z piszczałkami od czoła lekko wypukła, zwieńczona trójkątnie, ujęta rzeźbioną kotarą zakończoną frędzlami, podwiązaną pośrodku i po bokach złotymi sznurami. Poniżej, pośrodku aplikowana dekoracja z motywem liry przeplecionej gałązką oliwną. Na bokach prospektu ramy wypełnione ukośną kratką. Całość struktury polichromowana na jasnozielony kolor, profilowania ciemnobrązowe, detal architektoniczny pozłacany
prospekt organowy
Prospekt organowy
Zdjęcie nr 1: Kościół, zwrócony w kierunku południowo-wschodnim, jest budowlą murowaną z cegły na zaprawie wapiennej, na rzucie podłużnym. Powierzchnia budynku wynosi około 550 m2. Kościół charakteryzuje zwarta, prosta bryła. Korpus jest jednonawowy i trójprzęsłowy. Szerokie, dwuprzęsłowe, prezbiterium jest zamknięte półkoliście. Na osi kościoła, w przedłużeniu północnego przęsła przylega jednokondygnacyjna wieża, ujęta po bokach piętrowymi lokalnościami. Nawa przekryta jest sklepieniem kolebkowym z gurtami, wspartymi na osadzonych na wysokich cokołach parach przyściennych, czworobocznych filarów z przylegającymi do nich pilastrami o gładkich trzonach. Przestrzeń prezbiterium od korpusu nawowego oddziela półkoliście zamknięta arkada łuku tęczowego i drewniana balustrada. Zamknięte prostą ścianą prezbiterium zajmuje przestrzeń jednego przęsła. Dalej znajduje się zakrystia. Artykulację ścian na zewnątrz kościoła stanowi niewysoki obiegający bryłę cokół oraz niepełne belkowanie wieńczące, składające się z fryzu i gzymsu. Fasadę artykułuje płycina podzielona parą wspartych na cokołach pilastrów. W polu środkowym znajduje się główny otwór wejściowy. Dwuskrzydłowe, drewniane drzwi z naświetlem ujęte są prostym, profilowanym portalem. Tuż nad nadprożem znajduje się krótki gzyms. Wyżej duże, prostokątne, zamknięte półkoliście okno. Fasadę wieńczy trójkątny przyczółek. Ściany korpusu nawowego i prezbiterium przeprute są prostokątnymi, zamkniętymi półkoliście oknami. Dodatkowo w ścianie zachodniej, na wysokości przyległości wieży, w dolnej partii muru znajduje się niewielkie, półkoliście zamknięte okno a w drugim przęśle nawy prostokątny otwór drzwiowy; podobny jest umiejscowiony w drugim przęśle prezbiterium po stronie zachodniej. Kondygnację czworobocznej wieży w dolnej partii obiega parapet, wyżej w każdej ze ścian znajduje się po jednym prostokątnym, zamkniętym półkoliście oknie. Górną partię wieży obiega gzyms wieńczący wyłamujący się półkoliście pośrodku każdej ze ścian. Wieża nakryta jest hełmem cebulastym z latarnią. Korpus nawowy i prezbiterium przekrywa dwuspadowy dach wykonany z blachy, z wieżyczką na sygnaturkę na zakończeniu prezbiterium. Kolorystyka tynków kościoła utrzymana jest w odcieniach żółci i bieli, cokół jest brązowy. Okna nawy, prezbiterium i fasady wypełniają witraże, wnętrze pokrywa polichromia z przedstawieniami figuralnymi w partii sklepień. Plac przykościelny, z wybrukowanymi alejkami i trawnikiem, otoczony jest żywopłotem z krzewów ozdobnych.
kościół
Kościół św. Michała Archanioła
Zdjęcie nr 1: Polichromia ścian kościoła odpowiada podziałom architektonicznym wnętrza wydzielonym przez pilastry, filary i kolumny (w prezbiterium iluzjonistyczne pilastry). Malowany jasnobrązowy cokół w jednej czwartej wysokości ścian zamknięty jest profilowanym gzymsem, w jego polu znajdują się jasnozielone malowane płyciny odpowiadające szerokości podziałów wnętrza. Trzony pilastrów bladoróżowe z malowanymi czerwonymi płycinami, w prezbiterium z kapitelami korynckimi, w nawie zakończone tryglifami. Podpory podtrzymują malowane belkowanie, z jasnoróżowym fryzem i wspornikami dekorowanymi anthemionami, dźwigającymi silnie wysunięty gzyms. W nawie belkowanie malowane jest w partii środkowej (bez zaskrzynień) podtrzymywanej przez filary i kolumny. W polach pomiędzy pilastrami malowane płyciny w formie prostokątów, o szerokości przęseł, ujęte ramą dekorowaną w narożach stylizowanym akantem z kampanulami. W prezbiterium w jasnożółtych płycinach znajdują się malowane nisze w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym, ujęte profilowaną ramą, dekorowaną u góry i u dołu ornamentem roślinnym, z przedstawieniami ewangelistów i ich symboli. Na ścianie północnej znajdują się św. Mateusz, św. Marek i św. Łukasz, a na ścianie południowej, pomiędzy okami św. Jan. W nawie jasnożółte płyciny ścian wypełnione są dekoracją geometryczną w formie niebieskich i żółtych równoramiennych krzyżyków. Otwory okienne, drzwiowe i arkada kaplicy ujęte są malowanymi, imitującymi profilowanie obramieniami, dekorowanymi ornamentem roślinnym. Strop prezbiterium i nawy w malowanej, kolorowej, profilowanej ramie, po wewnętrznej stronie z zielono-różowym pasem zdobionym ornamentem. Pośrodku, na tle malowanej jasnoróżowej płyciny, wydzielone pole o fantazyjnym kształcie, obwiedzione pomarańczową opaską z kartuszami na każdej stronie, ujętymi ornamentem roślinnym, wypełnionymi kratką i fantazyjną dekoracją. Jasnoniebieskie pole wypełnione jest malowanymi na złoto gwiazdami. W prezbiterium, w jego centrum kolejne pole o analogicznym kształcie ze sceną Wniebowzięcia Marii, a w nawie dwa pola ze scenami Chrystusa Zmartwychwstałego i Świętej Rodziny. W partii zaskrzynień nawy malowane płyciny w zielonych opaskach i jasnoróżowych polach wypełnione ornamentem geometrycznym. Jasnozielona balustrada chóru muzycznego dekorowana malowanymi płycinami w formie prostokątów, naprzemiennie stojących i leżących, flankujących środkowy medalion, wszystkie ujęte profilowaną ramą. Pola prostokątów stojących wypełnione rozetami na jasnoczerwonym tle. Pola prostokątów leżących wypełnione przedstawieniami instrumentów i ornamentu roślinnego ukazanych na żółtym tle. W środkowym medalionie przedstawienie Dawida grającego na harfie.
polichromia ścienna
Polichromia ścienna
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego owalu z wizerunkiem św. Stanisława Kazimierczyka. Bliżej lewej krawędzi płótna została ukazana do pasa postać Stanisława, który ma ręce złożone do modlitwy, a wzrok kieruje ku górze. Ma trójkątną twarz o dużych, głęboko osadzonych oczach, wąskim nosie i szerokich, lekko rozchylonych ustach. Po policzkach spływają mu łzy. Krótkie włosy ma zaczesane na boki, a na głowie wyciętą tonsurę. Jest ubrany w biały habit i podbitą czerwienią czarną pelerynkę z kapturem. Przed nim, na pokrytym czerwoną tkaniną blacie leży otwarta księga, ludzka czaszka i krucyfiks. Za świętym widoczny fragment granatowej kotary ze zwisającym chwostem. Tło obrazu niejednolite – za głową Stanisława i na linii jego wzroku jasnożółte, w pozostałych miejscach niebieskoszare. Obraz oprawiono w profilowaną, złoconą ramę dekorowaną od góry ornamentem rocaille’owym, a od dołu zwiniętymi od wewnątrz w woluty liśćmi.
obraz
Św. Stanisław Kazimierczyk
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem pełnym w szerokiej, gładkiej, drewnianej ramie. W centrum kompozycji martwe ciało Chrystusa składane do grobu przez dwóch mężczyzn – Józefa z Arymatei i Nikodema. Ciało ma biały kolor, głowa Chrystusa opada na prawy bark, jego ręka zwisa bezwładnie ponad krawędzią kamiennego sarkofagu, do którego opuszczane są zwłoki. Za nim, również centralnie, stoi Maria, która ma złożone ręce i wzrok wzniesiony ku górze. Ma owalną, gładką twarz o głęboko osadzonych oczach, długim wąskim nosie i niewielkich, pełnych ustach. Jest ubrana w różową suknię przewiązaną zieloną szarfą i tego samego koloru chustę na głowie. Na ramionach ma narzucony niebieski, lamowany złotem płaszcz. Ciało Zbawiciela podtrzymuje dwóch starych mężczyzn. Jeden stoi z prawej strony kompozycji, z przodu. Ma na sobie żółtą suknię spodnią i czerwoną wierzchnią rozciętą nad łokciem i na udzie. Drugi, stojący za sarkofagiem, jest ubrany w ciemnozieloną suknię spodnią, szarą wierzchnią i czerwony płaszcz. Za nim stoi chłopiec w zielonej tunice i brązowej czapce trzymający w lewej ręce zapaloną świecę. Z prawej strony obrazu, ponad mężczyzną namalowano kobietę, być może Marię Magdalenę, trzymającą w rękach zawinięte w tkaninę naczynie (?). Za nią stoi anioł w brązowej sukni. Na pierwszym planie, przed sarkofagiem widoczne od lewej strony: misa, naczynie z przykrywką, korona cierniowa i trzy gwoździe. Ponad misą napis „A(nno) D(omini) 18[4]3”, na jej brzegu „[Ren]ovata 1879”, a przed naczyniem i koroną „pinx! Grzywa [?] Grzywiński”. W lewym górnym roku widok na Golgotę z trzema krzyżami.
obraz
Złożenie do grobu

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po technice i materiale

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta ujęty profilowaną, złoconą ramą. W centrum kompozycji, na tle rozległego, górzystego pejzażu przedstawiony św. Antoni Padewski trzymający na ręku Dzieciątko Jezus. Święty ukazany frontalnie, w pozycji stojącej z głową zwróconą w trzech czwartych w lewo. Ubrany w brązowy habit franciszkański przepasany sznurem (cingulum), z przewieszonym u pasa różańcem. Stopy obute w brązowe sandały. Święty przedstawiony jako mężczyzna o okrągłej twarzy z pełnymi, zaróżowionymi policzkami, o dużych, ciemnych oczach oraz długim, prostym nosie. Głowa z tonsurą okolona nimbem. W prawym ręku postać trzyma kwiat białej lilii; w lewym podtrzymuje zamkniętą księgę, na której znajduje się Dzieciątko Jezus. Chrystus ukazany w postawie siedzącej, zwrócony w trzech czwartych w prawo. Ukazany jako jasnowłose, pulchne dziecko o jasnej karnacji z wyraźnie zaznaczonym rumieńcem. Oczy duże, nos prosty, usta lekko uśmiechnięte. Głowa otoczona nimbem. Biodra przepasane białą tkaniną. Dzieciątko wznosi prawą rękę w geście błogosławieństwa, w lewej trzyma kulę ziemską. Tło kompozycji stanowi rozległy, górzysty pejzaż z widoczną w oddali sylwetą miasta i płynącą rzeką. Powyżej niebo zasnute białymi obłokami. Na odwrociu obrazu napis „Ołtarz S(więtego) Józefa odnowiony kosztem Pana Józefa Mianowskiego 1851” oraz „Ten Obraz z Ramą Odnowiony na Honor S Antoniego dnia 15 Grudnia 1851. Woj(ciech) Dembowski, Malarz i Pozłotnik m.p. O.M.K.”
obraz

Św. Antoni Padewski

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta przedstawiający stygmatyzację św. Franciszka. W centrum kompozycji znajduje się św. Franciszek, usytuowany nieco z lewej strony obrazu, w pozycji klęczącej, zwrócony w trzech czwartych w lewo, z rękami rozłożonymi szeroko na boki. Ma podłużną twarz, z krótkim i jasnym zarostem, z oczami skierowanymi na Chrystusa, na głowie tonsurę. Święty ubrany jest w habit franciszkański przewiązany sznurem, a na stopach ma założone sandały. W górnej części obrazu, po prawej stronie znajduje się Chrystus jako serafin, z którego ran wychodzą czerwone promienie tworzące stygmaty u świętego Franciszka. Przed świętym, na wysokim wzniesieniu ułożone są: otwarta księga oraz czaszka. W tle, pośrodku widać zakonnika, ukazanego w pozycji siedzącej, czytającego księgę. W oddali widać pejzaż górski i pochmurne niebo. W dolnej części obrazu słabo czytelna sygnatura „Wład(ysław) P. Bąkowski 1886.” Rama drewniana, profilowana, fakturowana i złocona, zdobiona stylizowanymi rocaille'ami.
obraz

Stygmatyzacja św. Franciszka

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta z przedstawieniem św. Antoniego Padewskiego z Dzieciątkiem. Święty został ukazany w ujęciu do kolan, zwrócony w lewo, w stronę Dzieciątka stojącego na blacie przykrytym czerwonym obrusem. Głowa świętego jest delikatnie przechylona w lewo, lewa ręka obejmuje Dzieciątko, prawa opuszczona trzyma kwiat lilii. Święty ma owalną twarz o młodzieńczych rysach, na głowie tonsurę. Jest ubrany w habit franciszkański. Dzieciątko ukazane zostało niemal nagie, z białą chustą okrywającą biodro i przerzuconą przez prawe ramię. Prawą ręką Chrystus dotyka brody świętego, lewą wyciąga w jego stronę. U stóp Dzieciątka leży otwarta księga. Wokół głów postaci złote nimby. Tło kompozycji jednolite, ciemnobrązowe. Na odwrocie napis malowany farbą „Fundator Walenty / Tekiela. / 1840. / 24 lipca”.
obraz

Św. Antoni Padewski

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie prostokąta zbliżonego do kwadratu ujęty złoconą, profilowaną ramą. W centrum kompozycji przedstawiony św. Benedykt w postawie stojącej, w ujęciu frontalnym z głową zwróconą w trzech czwartych w prawo. Święty ubrany w obszerny czarny habit benedyktyński z kapturem i szerokimi rękawami. Ukazany jako mężczyzna o pozbawionej zarostu okrągłej twarzy z wydatnym nosem oraz szeroko otwartymi, skierowanymi na wprost oczami. Wokół głowy tonsura oraz złocony nimb. Święty w swojej prawej ręce podtrzymuje oprawioną na czerwono księgę. Lewą dłoń składa na piersi na wysokości serca. Po prawej stronie obrazu widoczny fragment stołu przykrytego zieloną tkaniną, na którym widoczna biała mitra. Na drugim planie, po lewej stronie nieco za postacią świętego przedstawiono fragment wysokiego cokołu stanowiącego podstawę dla kolumny. Tło złocone, wytłaczane w motywy roślinno-kwiatowe.
obraz

Św. Benedykt

Zdjęcie nr 1: Obraz przedstawiający św. Izydora Oracza w kształcie stojącego prostokąta, podzielony na dwie strefy. W dolnej strefie został ukazany anioł orzący pole za pomocą pary wołów i pługa. Anioł ubrany jest ciemnozieloną tunikę, ma również czerwone skrzydła. Powyżej ukazana jest niewielka scenka rodzajowa przedstawiająca pasterza, ubranego w strój krakowski: niebieską sukmanę i czerwony kapelusz, stado białych owieczek oraz latające wrony. W górnej strefie obrazu, po prawej stronie został ukazany św. Izydor, który klęczy przed przydrożnym krzyżem ze złożonymi w geście modlitwy rękami. Święty ubrany jest w brunatno-zieloną sukmanę, szare spodnie i czarne buty z wysokimi cholewami. Twarz z dużymi oczami, krótkim zarostem okolona długimi i brązowymi włosami. Wokół głowy ma trójstrefowy nimb: brązowy kolisty, niebieski okrągły i żółty utworzony z przerywanej kreski. Sylwetki postaci, draperie oraz brzegi szat oddane są konturem i wypełnione płaską plamą barwną. Po lewej stronie obrazu widoczne murowane zabudowania z jasnobrązowymi dachami. Krzyż prosty, a wokół jego ramion jest namalowana żółto-pomarańczowa poświata. Tło obrazu jednolite, niebieskie. Rama drewniana, prosta, pokryta bejcą.
obraz

Św. Izydor Oracz

Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta. W centrum obrazu św. Józef Kalasanty klęczący przed unoszącą się pośród obłoków Matką Boską z Dzieciątkiem. Święty zwrócony jest w trzech czwartych w prawo, z uniesioną głową i skrzyżowanymi na piersi rękami, w których trzyma gorejące serce i gałązkę lilii. Twarz ma pociągłą, o migdałowatych, wąskich oczach i lekko garbatym nosie, okoloną krótką, siwą brodą i włosami po bokach głowy, na jej czubku łysina. Ubrany jest w czarny habit zapinany z przodu na guziki, z białą koloratką oraz czarny płaszcz zarzucony na plecy. Przed nim leży czarny biret i otwarta księga z napisem „Consti/tutio/nes Cler[i]c[orum] / Regular[um] / Piarum / Schola/rum”. Na pierwszym planie ukazany od tyłu, w pozycji półleżącej, chłopiec z otwartą księgą. Obok, w prawym dolnym rogu na księgach leżą czerwony kapelusz kardynalski, pastorał i laska zakończona krzyżem arcybiskupim. W lewej, górnej części obrazu Matka Boska siedzi na obłoku, zwrócona jest w trzech czwartych w lewo, pochylona, obiema rękami trzyma stojące po jej prawej stronie Dzieciątko. Twarz o łagodnych rysach, wąskich oczach, okolona jasnymi włosami. Ubrana jest w jasnoróżową suknię z białą podwiką, niebieski płaszcz narzucony na kolana oraz jasnoróżowy, rozwiany welon na głowie. Dzieciątko zwrócone w trzech czwartych w lewo, z uniesioną prawą ręką w geście błogosławieństwa, przepasane w partii bioder białą tkaniną. U góry obrazu, pośród obłoków dwa putta. W prawej części obrazu, za świętym widoczne dwie postacie klęczących dzieci, spośród których jedno czyta księgę a drugie się modli. Scena ukazana we wnętrzu z widocznymi w tle pilastem i oknem.
obraz

Adoracja Matki Boskiej przez św. Józefa Kalasantego

Jak cytować?

Andrzej Włodarek, "Św. Marcin", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/sw-marcin-10

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności