W roku konsekracji świątyni (1888) proboszcz Andrzej Bański ufundował nowy ołtarz dla pochodzącego ze starego kościoła obrazu św. Mikołaja. Ołtarz przeszedł konserwację w 2013 roku.
Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, jednoosiowy, w formie aediculi, na podwójnym cokole oddzielonym linią gzymsu. Antepedium w formie leżącego prostokąta z trzema arkadami podtrzymywanymi przez kolumny toskańskie. Całość ujęta w dwie grube kolumny o kapitelach kompozytowych, stojące na cokołach. W narożach figury czterech istot apokaliptycznych: lwa, orła, anioła i wołu. Pole środkowe nastawy flankowane jest dwiema parami kolumn na cokołach, o kapitelach kompozytowych. Wewnętrzna para kolumn została wysunięta nieco przed lico ołtarza i podtrzymuje półokrągłą arkadę. Całość zwieńczona gzymsem w formie łuku nadwieszonego, który w partii środkowej wyłamuje się, przybierając kształt prostokąta zwieńczonego trójkątnie. Cokoły dekorowane płycinami z ornamentem roślinnym, geometryczno-roślinnym i rozetami. Trzony kolumn kanelowane spiralnie, w połowie ujęte opaską, dekorowane guzami. Archiwolta arkady profilowana, ozdobiona maswerkiem. W polu środkowym obraz św. Mikołaja w profilowanej ramie z elementami geometrycznymi i liśćmi. W polu tympanonu płaskorzeźba z insygniami papieskimi – infułą, pastorałem, krzyżem patriarszym i kluczami. Powierzchnia ponad arkadą dekorowana kratką regencyjną z rozetami. Gzyms wieńczący ozdobiony rozetami i liśćmi oraz ażurowym akantem. Całość zwieńczona krzyżem.
Struktura polichromowana na kolor kremowy, płyciny niebieskie i ciemnoczerwone, detale i ornamenty złocone i srebrzone.
Ołtarz poświęcony św. Mikołajowi znajdował się już w poprzedniej, rozebranej świątyni. Był ufundowany za czasów proboszcza Józefa Raciborskiego i został poświęcony w 1721 roku przez biskupa Jana Tarłę. Według niektórych przekazów późniejszy proboszcz Andrzej Bański w 1888 roku przeniósł ze starego kościoła ołtarz św. Mikołaja o wartości 770 zł i odnowił za 70 zł. Cechy stylistyczne nastawy każą jednak wątpić, by był to ten sam ołtarz, którego święcenie odbyło się w 1721 roku. Za tezą o ustawieniu w roku konsekracji świątyni nowego ołtarza przemawia jego dopasowanie formalne do ołtarza głównego, który został wykonany zaledwie rok wcześniej. Nowa nastawa nawiązuje do arkadowej niszy wspartej na smukłych, zdwojonych kolumienkach, w której przechowywany jest obraz Matki Boskiej Lisieckiej.
Po konserwacji w 2013 roku.
W roku konsekracji świątyni (1888) proboszcz Andrzej Bański ufundował nowy ołtarz dla pochodzącego ze starego kościoła obrazu św. Mikołaja. Jego forma odwołuje się do arkadowej niszy ołtarza głównego.
Agata Felczyńska , "Ołtarz przytęczowy prawy św. Mikołaja", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2025, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/oltarz-przyteczowy-prawy-sw-mikolaja