Ołtarz przytęczowy prawy św. Mikołaja
Zdjęcie nr 1: Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, jednoosiowy, w formie aediculi, na podwójnym cokole oddzielonym linią gzymsu. Antepedium w formie leżącego prostokąta z trzema arkadami podtrzymywanymi przez kolumny toskańskie. Całość ujęta w dwie grube kolumny o kapitelach kompozytowych, stojące na cokołach. W narożach figury czterech istot apokaliptycznych: lwa, orła, anioła i wołu. Pole środkowe nastawy flankowane jest dwiema parami kolumn na cokołach, o kapitelach kompozytowych. Wewnętrzna para kolumn została wysunięta nieco przed lico ołtarza i podtrzymuje półokrągłą arkadę. Całość zwieńczona gzymsem w formie łuku nadwieszonego, który w partii środkowej wyłamuje się, przybierając kształt prostokąta zwieńczonego trójkątnie. Cokoły dekorowane płycinami z ornamentem roślinnym, geometryczno-roślinnym i rozetami. Trzony kolumn kanelowane spiralnie, w połowie ujęte opaską, dekorowane guzami. Archiwolta arkady profilowana, ozdobiona maswerkiem. W polu środkowym obraz św. Mikołaja w profilowanej ramie z elementami geometrycznymi i liśćmi. W polu tympanonu płaskorzeźba z insygniami papieskimi – infułą, pastorałem, krzyżem patriarszym i kluczami. Powierzchnia ponad arkadą dekorowana kratką regencyjną z rozetami. Gzyms wieńczący ozdobiony rozetami i liśćmi oraz ażurowym akantem. Całość zwieńczona krzyżem. Struktura polichromowana na kolor kremowy, płyciny niebieskie i ciemnoczerwone, detale i ornamenty złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 2: Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, jednoosiowy, w formie aediculi, na podwójnym cokole oddzielonym linią gzymsu. Antepedium w formie leżącego prostokąta z trzema arkadami podtrzymywanymi przez kolumny toskańskie. Całość ujęta w dwie grube kolumny o kapitelach kompozytowych, stojące na cokołach. W narożach figury czterech istot apokaliptycznych: lwa, orła, anioła i wołu. Pole środkowe nastawy flankowane jest dwiema parami kolumn na cokołach, o kapitelach kompozytowych. Wewnętrzna para kolumn została wysunięta nieco przed lico ołtarza i podtrzymuje półokrągłą arkadę. Całość zwieńczona gzymsem w formie łuku nadwieszonego, który w partii środkowej wyłamuje się, przybierając kształt prostokąta zwieńczonego trójkątnie. Cokoły dekorowane płycinami z ornamentem roślinnym, geometryczno-roślinnym i rozetami. Trzony kolumn kanelowane spiralnie, w połowie ujęte opaską, dekorowane guzami. Archiwolta arkady profilowana, ozdobiona maswerkiem. W polu środkowym obraz św. Mikołaja w profilowanej ramie z elementami geometrycznymi i liśćmi. W polu tympanonu płaskorzeźba z insygniami papieskimi – infułą, pastorałem, krzyżem patriarszym i kluczami. Powierzchnia ponad arkadą dekorowana kratką regencyjną z rozetami. Gzyms wieńczący ozdobiony rozetami i liśćmi oraz ażurowym akantem. Całość zwieńczona krzyżem. Struktura polichromowana na kolor kremowy, płyciny niebieskie i ciemnoczerwone, detale i ornamenty złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 3: Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, jednoosiowy, w formie aediculi, na podwójnym cokole oddzielonym linią gzymsu. Antepedium w formie leżącego prostokąta z trzema arkadami podtrzymywanymi przez kolumny toskańskie. Całość ujęta w dwie grube kolumny o kapitelach kompozytowych, stojące na cokołach. W narożach figury czterech istot apokaliptycznych: lwa, orła, anioła i wołu. Pole środkowe nastawy flankowane jest dwiema parami kolumn na cokołach, o kapitelach kompozytowych. Wewnętrzna para kolumn została wysunięta nieco przed lico ołtarza i podtrzymuje półokrągłą arkadę. Całość zwieńczona gzymsem w formie łuku nadwieszonego, który w partii środkowej wyłamuje się, przybierając kształt prostokąta zwieńczonego trójkątnie. Cokoły dekorowane płycinami z ornamentem roślinnym, geometryczno-roślinnym i rozetami. Trzony kolumn kanelowane spiralnie, w połowie ujęte opaską, dekorowane guzami. Archiwolta arkady profilowana, ozdobiona maswerkiem. W polu środkowym obraz św. Mikołaja w profilowanej ramie z elementami geometrycznymi i liśćmi. W polu tympanonu płaskorzeźba z insygniami papieskimi – infułą, pastorałem, krzyżem patriarszym i kluczami. Powierzchnia ponad arkadą dekorowana kratką regencyjną z rozetami. Gzyms wieńczący ozdobiony rozetami i liśćmi oraz ażurowym akantem. Całość zwieńczona krzyżem. Struktura polichromowana na kolor kremowy, płyciny niebieskie i ciemnoczerwone, detale i ornamenty złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 4: Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, jednoosiowy, w formie aediculi, na podwójnym cokole oddzielonym linią gzymsu. Antepedium w formie leżącego prostokąta z trzema arkadami podtrzymywanymi przez kolumny toskańskie. Całość ujęta w dwie grube kolumny o kapitelach kompozytowych, stojące na cokołach. W narożach figury czterech istot apokaliptycznych: lwa, orła, anioła i wołu. Pole środkowe nastawy flankowane jest dwiema parami kolumn na cokołach, o kapitelach kompozytowych. Wewnętrzna para kolumn została wysunięta nieco przed lico ołtarza i podtrzymuje półokrągłą arkadę. Całość zwieńczona gzymsem w formie łuku nadwieszonego, który w partii środkowej wyłamuje się, przybierając kształt prostokąta zwieńczonego trójkątnie. Cokoły dekorowane płycinami z ornamentem roślinnym, geometryczno-roślinnym i rozetami. Trzony kolumn kanelowane spiralnie, w połowie ujęte opaską, dekorowane guzami. Archiwolta arkady profilowana, ozdobiona maswerkiem. W polu środkowym obraz św. Mikołaja w profilowanej ramie z elementami geometrycznymi i liśćmi. W polu tympanonu płaskorzeźba z insygniami papieskimi – infułą, pastorałem, krzyżem patriarszym i kluczami. Powierzchnia ponad arkadą dekorowana kratką regencyjną z rozetami. Gzyms wieńczący ozdobiony rozetami i liśćmi oraz ażurowym akantem. Całość zwieńczona krzyżem. Struktura polichromowana na kolor kremowy, płyciny niebieskie i ciemnoczerwone, detale i ornamenty złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 5: Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, jednoosiowy, w formie aediculi, na podwójnym cokole oddzielonym linią gzymsu. Antepedium w formie leżącego prostokąta z trzema arkadami podtrzymywanymi przez kolumny toskańskie. Całość ujęta w dwie grube kolumny o kapitelach kompozytowych, stojące na cokołach. W narożach figury czterech istot apokaliptycznych: lwa, orła, anioła i wołu. Pole środkowe nastawy flankowane jest dwiema parami kolumn na cokołach, o kapitelach kompozytowych. Wewnętrzna para kolumn została wysunięta nieco przed lico ołtarza i podtrzymuje półokrągłą arkadę. Całość zwieńczona gzymsem w formie łuku nadwieszonego, który w partii środkowej wyłamuje się, przybierając kształt prostokąta zwieńczonego trójkątnie. Cokoły dekorowane płycinami z ornamentem roślinnym, geometryczno-roślinnym i rozetami. Trzony kolumn kanelowane spiralnie, w połowie ujęte opaską, dekorowane guzami. Archiwolta arkady profilowana, ozdobiona maswerkiem. W polu środkowym obraz św. Mikołaja w profilowanej ramie z elementami geometrycznymi i liśćmi. W polu tympanonu płaskorzeźba z insygniami papieskimi – infułą, pastorałem, krzyżem patriarszym i kluczami. Powierzchnia ponad arkadą dekorowana kratką regencyjną z rozetami. Gzyms wieńczący ozdobiony rozetami i liśćmi oraz ażurowym akantem. Całość zwieńczona krzyżem. Struktura polichromowana na kolor kremowy, płyciny niebieskie i ciemnoczerwone, detale i ornamenty złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 6: Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, jednoosiowy, w formie aediculi, na podwójnym cokole oddzielonym linią gzymsu. Antepedium w formie leżącego prostokąta z trzema arkadami podtrzymywanymi przez kolumny toskańskie. Całość ujęta w dwie grube kolumny o kapitelach kompozytowych, stojące na cokołach. W narożach figury czterech istot apokaliptycznych: lwa, orła, anioła i wołu. Pole środkowe nastawy flankowane jest dwiema parami kolumn na cokołach, o kapitelach kompozytowych. Wewnętrzna para kolumn została wysunięta nieco przed lico ołtarza i podtrzymuje półokrągłą arkadę. Całość zwieńczona gzymsem w formie łuku nadwieszonego, który w partii środkowej wyłamuje się, przybierając kształt prostokąta zwieńczonego trójkątnie. Cokoły dekorowane płycinami z ornamentem roślinnym, geometryczno-roślinnym i rozetami. Trzony kolumn kanelowane spiralnie, w połowie ujęte opaską, dekorowane guzami. Archiwolta arkady profilowana, ozdobiona maswerkiem. W polu środkowym obraz św. Mikołaja w profilowanej ramie z elementami geometrycznymi i liśćmi. W polu tympanonu płaskorzeźba z insygniami papieskimi – infułą, pastorałem, krzyżem patriarszym i kluczami. Powierzchnia ponad arkadą dekorowana kratką regencyjną z rozetami. Gzyms wieńczący ozdobiony rozetami i liśćmi oraz ażurowym akantem. Całość zwieńczona krzyżem. Struktura polichromowana na kolor kremowy, płyciny niebieskie i ciemnoczerwone, detale i ornamenty złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 7: Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, jednoosiowy, w formie aediculi, na podwójnym cokole oddzielonym linią gzymsu. Antepedium w formie leżącego prostokąta z trzema arkadami podtrzymywanymi przez kolumny toskańskie. Całość ujęta w dwie grube kolumny o kapitelach kompozytowych, stojące na cokołach. W narożach figury czterech istot apokaliptycznych: lwa, orła, anioła i wołu. Pole środkowe nastawy flankowane jest dwiema parami kolumn na cokołach, o kapitelach kompozytowych. Wewnętrzna para kolumn została wysunięta nieco przed lico ołtarza i podtrzymuje półokrągłą arkadę. Całość zwieńczona gzymsem w formie łuku nadwieszonego, który w partii środkowej wyłamuje się, przybierając kształt prostokąta zwieńczonego trójkątnie. Cokoły dekorowane płycinami z ornamentem roślinnym, geometryczno-roślinnym i rozetami. Trzony kolumn kanelowane spiralnie, w połowie ujęte opaską, dekorowane guzami. Archiwolta arkady profilowana, ozdobiona maswerkiem. W polu środkowym obraz św. Mikołaja w profilowanej ramie z elementami geometrycznymi i liśćmi. W polu tympanonu płaskorzeźba z insygniami papieskimi – infułą, pastorałem, krzyżem patriarszym i kluczami. Powierzchnia ponad arkadą dekorowana kratką regencyjną z rozetami. Gzyms wieńczący ozdobiony rozetami i liśćmi oraz ażurowym akantem. Całość zwieńczona krzyżem. Struktura polichromowana na kolor kremowy, płyciny niebieskie i ciemnoczerwone, detale i ornamenty złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 8: Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, jednoosiowy, w formie aediculi, na podwójnym cokole oddzielonym linią gzymsu. Antepedium w formie leżącego prostokąta z trzema arkadami podtrzymywanymi przez kolumny toskańskie. Całość ujęta w dwie grube kolumny o kapitelach kompozytowych, stojące na cokołach. W narożach figury czterech istot apokaliptycznych: lwa, orła, anioła i wołu. Pole środkowe nastawy flankowane jest dwiema parami kolumn na cokołach, o kapitelach kompozytowych. Wewnętrzna para kolumn została wysunięta nieco przed lico ołtarza i podtrzymuje półokrągłą arkadę. Całość zwieńczona gzymsem w formie łuku nadwieszonego, który w partii środkowej wyłamuje się, przybierając kształt prostokąta zwieńczonego trójkątnie. Cokoły dekorowane płycinami z ornamentem roślinnym, geometryczno-roślinnym i rozetami. Trzony kolumn kanelowane spiralnie, w połowie ujęte opaską, dekorowane guzami. Archiwolta arkady profilowana, ozdobiona maswerkiem. W polu środkowym obraz św. Mikołaja w profilowanej ramie z elementami geometrycznymi i liśćmi. W polu tympanonu płaskorzeźba z insygniami papieskimi – infułą, pastorałem, krzyżem patriarszym i kluczami. Powierzchnia ponad arkadą dekorowana kratką regencyjną z rozetami. Gzyms wieńczący ozdobiony rozetami i liśćmi oraz ażurowym akantem. Całość zwieńczona krzyżem. Struktura polichromowana na kolor kremowy, płyciny niebieskie i ciemnoczerwone, detale i ornamenty złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 9: Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, jednoosiowy, w formie aediculi, na podwójnym cokole oddzielonym linią gzymsu. Antepedium w formie leżącego prostokąta z trzema arkadami podtrzymywanymi przez kolumny toskańskie. Całość ujęta w dwie grube kolumny o kapitelach kompozytowych, stojące na cokołach. W narożach figury czterech istot apokaliptycznych: lwa, orła, anioła i wołu. Pole środkowe nastawy flankowane jest dwiema parami kolumn na cokołach, o kapitelach kompozytowych. Wewnętrzna para kolumn została wysunięta nieco przed lico ołtarza i podtrzymuje półokrągłą arkadę. Całość zwieńczona gzymsem w formie łuku nadwieszonego, który w partii środkowej wyłamuje się, przybierając kształt prostokąta zwieńczonego trójkątnie. Cokoły dekorowane płycinami z ornamentem roślinnym, geometryczno-roślinnym i rozetami. Trzony kolumn kanelowane spiralnie, w połowie ujęte opaską, dekorowane guzami. Archiwolta arkady profilowana, ozdobiona maswerkiem. W polu środkowym obraz św. Mikołaja w profilowanej ramie z elementami geometrycznymi i liśćmi. W polu tympanonu płaskorzeźba z insygniami papieskimi – infułą, pastorałem, krzyżem patriarszym i kluczami. Powierzchnia ponad arkadą dekorowana kratką regencyjną z rozetami. Gzyms wieńczący ozdobiony rozetami i liśćmi oraz ażurowym akantem. Całość zwieńczona krzyżem. Struktura polichromowana na kolor kremowy, płyciny niebieskie i ciemnoczerwone, detale i ornamenty złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 10: Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, jednoosiowy, w formie aediculi, na podwójnym cokole oddzielonym linią gzymsu. Antepedium w formie leżącego prostokąta z trzema arkadami podtrzymywanymi przez kolumny toskańskie. Całość ujęta w dwie grube kolumny o kapitelach kompozytowych, stojące na cokołach. W narożach figury czterech istot apokaliptycznych: lwa, orła, anioła i wołu. Pole środkowe nastawy flankowane jest dwiema parami kolumn na cokołach, o kapitelach kompozytowych. Wewnętrzna para kolumn została wysunięta nieco przed lico ołtarza i podtrzymuje półokrągłą arkadę. Całość zwieńczona gzymsem w formie łuku nadwieszonego, który w partii środkowej wyłamuje się, przybierając kształt prostokąta zwieńczonego trójkątnie. Cokoły dekorowane płycinami z ornamentem roślinnym, geometryczno-roślinnym i rozetami. Trzony kolumn kanelowane spiralnie, w połowie ujęte opaską, dekorowane guzami. Archiwolta arkady profilowana, ozdobiona maswerkiem. W polu środkowym obraz św. Mikołaja w profilowanej ramie z elementami geometrycznymi i liśćmi. W polu tympanonu płaskorzeźba z insygniami papieskimi – infułą, pastorałem, krzyżem patriarszym i kluczami. Powierzchnia ponad arkadą dekorowana kratką regencyjną z rozetami. Gzyms wieńczący ozdobiony rozetami i liśćmi oraz ażurowym akantem. Całość zwieńczona krzyżem. Struktura polichromowana na kolor kremowy, płyciny niebieskie i ciemnoczerwone, detale i ornamenty złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 11: Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, jednoosiowy, w formie aediculi, na podwójnym cokole oddzielonym linią gzymsu. Antepedium w formie leżącego prostokąta z trzema arkadami podtrzymywanymi przez kolumny toskańskie. Całość ujęta w dwie grube kolumny o kapitelach kompozytowych, stojące na cokołach. W narożach figury czterech istot apokaliptycznych: lwa, orła, anioła i wołu. Pole środkowe nastawy flankowane jest dwiema parami kolumn na cokołach, o kapitelach kompozytowych. Wewnętrzna para kolumn została wysunięta nieco przed lico ołtarza i podtrzymuje półokrągłą arkadę. Całość zwieńczona gzymsem w formie łuku nadwieszonego, który w partii środkowej wyłamuje się, przybierając kształt prostokąta zwieńczonego trójkątnie. Cokoły dekorowane płycinami z ornamentem roślinnym, geometryczno-roślinnym i rozetami. Trzony kolumn kanelowane spiralnie, w połowie ujęte opaską, dekorowane guzami. Archiwolta arkady profilowana, ozdobiona maswerkiem. W polu środkowym obraz św. Mikołaja w profilowanej ramie z elementami geometrycznymi i liśćmi. W polu tympanonu płaskorzeźba z insygniami papieskimi – infułą, pastorałem, krzyżem patriarszym i kluczami. Powierzchnia ponad arkadą dekorowana kratką regencyjną z rozetami. Gzyms wieńczący ozdobiony rozetami i liśćmi oraz ażurowym akantem. Całość zwieńczona krzyżem. Struktura polichromowana na kolor kremowy, płyciny niebieskie i ciemnoczerwone, detale i ornamenty złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 12: Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, jednoosiowy, w formie aediculi, na podwójnym cokole oddzielonym linią gzymsu. Antepedium w formie leżącego prostokąta z trzema arkadami podtrzymywanymi przez kolumny toskańskie. Całość ujęta w dwie grube kolumny o kapitelach kompozytowych, stojące na cokołach. W narożach figury czterech istot apokaliptycznych: lwa, orła, anioła i wołu. Pole środkowe nastawy flankowane jest dwiema parami kolumn na cokołach, o kapitelach kompozytowych. Wewnętrzna para kolumn została wysunięta nieco przed lico ołtarza i podtrzymuje półokrągłą arkadę. Całość zwieńczona gzymsem w formie łuku nadwieszonego, który w partii środkowej wyłamuje się, przybierając kształt prostokąta zwieńczonego trójkątnie. Cokoły dekorowane płycinami z ornamentem roślinnym, geometryczno-roślinnym i rozetami. Trzony kolumn kanelowane spiralnie, w połowie ujęte opaską, dekorowane guzami. Archiwolta arkady profilowana, ozdobiona maswerkiem. W polu środkowym obraz św. Mikołaja w profilowanej ramie z elementami geometrycznymi i liśćmi. W polu tympanonu płaskorzeźba z insygniami papieskimi – infułą, pastorałem, krzyżem patriarszym i kluczami. Powierzchnia ponad arkadą dekorowana kratką regencyjną z rozetami. Gzyms wieńczący ozdobiony rozetami i liśćmi oraz ażurowym akantem. Całość zwieńczona krzyżem. Struktura polichromowana na kolor kremowy, płyciny niebieskie i ciemnoczerwone, detale i ornamenty złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 13: Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, jednoosiowy, w formie aediculi, na podwójnym cokole oddzielonym linią gzymsu. Antepedium w formie leżącego prostokąta z trzema arkadami podtrzymywanymi przez kolumny toskańskie. Całość ujęta w dwie grube kolumny o kapitelach kompozytowych, stojące na cokołach. W narożach figury czterech istot apokaliptycznych: lwa, orła, anioła i wołu. Pole środkowe nastawy flankowane jest dwiema parami kolumn na cokołach, o kapitelach kompozytowych. Wewnętrzna para kolumn została wysunięta nieco przed lico ołtarza i podtrzymuje półokrągłą arkadę. Całość zwieńczona gzymsem w formie łuku nadwieszonego, który w partii środkowej wyłamuje się, przybierając kształt prostokąta zwieńczonego trójkątnie. Cokoły dekorowane płycinami z ornamentem roślinnym, geometryczno-roślinnym i rozetami. Trzony kolumn kanelowane spiralnie, w połowie ujęte opaską, dekorowane guzami. Archiwolta arkady profilowana, ozdobiona maswerkiem. W polu środkowym obraz św. Mikołaja w profilowanej ramie z elementami geometrycznymi i liśćmi. W polu tympanonu płaskorzeźba z insygniami papieskimi – infułą, pastorałem, krzyżem patriarszym i kluczami. Powierzchnia ponad arkadą dekorowana kratką regencyjną z rozetami. Gzyms wieńczący ozdobiony rozetami i liśćmi oraz ażurowym akantem. Całość zwieńczona krzyżem. Struktura polichromowana na kolor kremowy, płyciny niebieskie i ciemnoczerwone, detale i ornamenty złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 14: Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, jednoosiowy, w formie aediculi, na podwójnym cokole oddzielonym linią gzymsu. Antepedium w formie leżącego prostokąta z trzema arkadami podtrzymywanymi przez kolumny toskańskie. Całość ujęta w dwie grube kolumny o kapitelach kompozytowych, stojące na cokołach. W narożach figury czterech istot apokaliptycznych: lwa, orła, anioła i wołu. Pole środkowe nastawy flankowane jest dwiema parami kolumn na cokołach, o kapitelach kompozytowych. Wewnętrzna para kolumn została wysunięta nieco przed lico ołtarza i podtrzymuje półokrągłą arkadę. Całość zwieńczona gzymsem w formie łuku nadwieszonego, który w partii środkowej wyłamuje się, przybierając kształt prostokąta zwieńczonego trójkątnie. Cokoły dekorowane płycinami z ornamentem roślinnym, geometryczno-roślinnym i rozetami. Trzony kolumn kanelowane spiralnie, w połowie ujęte opaską, dekorowane guzami. Archiwolta arkady profilowana, ozdobiona maswerkiem. W polu środkowym obraz św. Mikołaja w profilowanej ramie z elementami geometrycznymi i liśćmi. W polu tympanonu płaskorzeźba z insygniami papieskimi – infułą, pastorałem, krzyżem patriarszym i kluczami. Powierzchnia ponad arkadą dekorowana kratką regencyjną z rozetami. Gzyms wieńczący ozdobiony rozetami i liśćmi oraz ażurowym akantem. Całość zwieńczona krzyżem. Struktura polichromowana na kolor kremowy, płyciny niebieskie i ciemnoczerwone, detale i ornamenty złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 15: Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, jednoosiowy, w formie aediculi, na podwójnym cokole oddzielonym linią gzymsu. Antepedium w formie leżącego prostokąta z trzema arkadami podtrzymywanymi przez kolumny toskańskie. Całość ujęta w dwie grube kolumny o kapitelach kompozytowych, stojące na cokołach. W narożach figury czterech istot apokaliptycznych: lwa, orła, anioła i wołu. Pole środkowe nastawy flankowane jest dwiema parami kolumn na cokołach, o kapitelach kompozytowych. Wewnętrzna para kolumn została wysunięta nieco przed lico ołtarza i podtrzymuje półokrągłą arkadę. Całość zwieńczona gzymsem w formie łuku nadwieszonego, który w partii środkowej wyłamuje się, przybierając kształt prostokąta zwieńczonego trójkątnie. Cokoły dekorowane płycinami z ornamentem roślinnym, geometryczno-roślinnym i rozetami. Trzony kolumn kanelowane spiralnie, w połowie ujęte opaską, dekorowane guzami. Archiwolta arkady profilowana, ozdobiona maswerkiem. W polu środkowym obraz św. Mikołaja w profilowanej ramie z elementami geometrycznymi i liśćmi. W polu tympanonu płaskorzeźba z insygniami papieskimi – infułą, pastorałem, krzyżem patriarszym i kluczami. Powierzchnia ponad arkadą dekorowana kratką regencyjną z rozetami. Gzyms wieńczący ozdobiony rozetami i liśćmi oraz ażurowym akantem. Całość zwieńczona krzyżem. Struktura polichromowana na kolor kremowy, płyciny niebieskie i ciemnoczerwone, detale i ornamenty złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 16: Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, jednoosiowy, w formie aediculi, na podwójnym cokole oddzielonym linią gzymsu. Antepedium w formie leżącego prostokąta z trzema arkadami podtrzymywanymi przez kolumny toskańskie. Całość ujęta w dwie grube kolumny o kapitelach kompozytowych, stojące na cokołach. W narożach figury czterech istot apokaliptycznych: lwa, orła, anioła i wołu. Pole środkowe nastawy flankowane jest dwiema parami kolumn na cokołach, o kapitelach kompozytowych. Wewnętrzna para kolumn została wysunięta nieco przed lico ołtarza i podtrzymuje półokrągłą arkadę. Całość zwieńczona gzymsem w formie łuku nadwieszonego, który w partii środkowej wyłamuje się, przybierając kształt prostokąta zwieńczonego trójkątnie. Cokoły dekorowane płycinami z ornamentem roślinnym, geometryczno-roślinnym i rozetami. Trzony kolumn kanelowane spiralnie, w połowie ujęte opaską, dekorowane guzami. Archiwolta arkady profilowana, ozdobiona maswerkiem. W polu środkowym obraz św. Mikołaja w profilowanej ramie z elementami geometrycznymi i liśćmi. W polu tympanonu płaskorzeźba z insygniami papieskimi – infułą, pastorałem, krzyżem patriarszym i kluczami. Powierzchnia ponad arkadą dekorowana kratką regencyjną z rozetami. Gzyms wieńczący ozdobiony rozetami i liśćmi oraz ażurowym akantem. Całość zwieńczona krzyżem. Struktura polichromowana na kolor kremowy, płyciny niebieskie i ciemnoczerwone, detale i ornamenty złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 17: Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, jednoosiowy, w formie aediculi, na podwójnym cokole oddzielonym linią gzymsu. Antepedium w formie leżącego prostokąta z trzema arkadami podtrzymywanymi przez kolumny toskańskie. Całość ujęta w dwie grube kolumny o kapitelach kompozytowych, stojące na cokołach. W narożach figury czterech istot apokaliptycznych: lwa, orła, anioła i wołu. Pole środkowe nastawy flankowane jest dwiema parami kolumn na cokołach, o kapitelach kompozytowych. Wewnętrzna para kolumn została wysunięta nieco przed lico ołtarza i podtrzymuje półokrągłą arkadę. Całość zwieńczona gzymsem w formie łuku nadwieszonego, który w partii środkowej wyłamuje się, przybierając kształt prostokąta zwieńczonego trójkątnie. Cokoły dekorowane płycinami z ornamentem roślinnym, geometryczno-roślinnym i rozetami. Trzony kolumn kanelowane spiralnie, w połowie ujęte opaską, dekorowane guzami. Archiwolta arkady profilowana, ozdobiona maswerkiem. W polu środkowym obraz św. Mikołaja w profilowanej ramie z elementami geometrycznymi i liśćmi. W polu tympanonu płaskorzeźba z insygniami papieskimi – infułą, pastorałem, krzyżem patriarszym i kluczami. Powierzchnia ponad arkadą dekorowana kratką regencyjną z rozetami. Gzyms wieńczący ozdobiony rozetami i liśćmi oraz ażurowym akantem. Całość zwieńczona krzyżem. Struktura polichromowana na kolor kremowy, płyciny niebieskie i ciemnoczerwone, detale i ornamenty złocone i srebrzone.

Ołtarz przytęczowy prawy św. Mikołaja

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
krakowski
Gmina
Liszki
Miejscowość
Liszki
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Krakowska
Parafia
Św. Mikołaja
Tagi
ołtarz boczny sztuka XIX wieku
Miejsce przechowywania
kościół
Identyfikator
DZIELO/03644
Kategoria
ołtarz
Ilość
1
Czas powstania
1888 rok
Fundator
proboszcz Andrzej Bański
Technika i materiał
drewno, techniki stolarskie, snycerskie i rzeźbiarskie, polichromia, złocenie, srebrzenie
Wymiary podstawowe
szerokość – 170 cm
wysokość – 375 cm
głębokość – 68 cm
Autor noty katalogowej
Agata Felczyńska
Domena Publiczna

Dzieje zabytku

W roku konsekracji świątyni (1888) proboszcz Andrzej Bański ufundował nowy ołtarz dla pochodzącego ze starego kościoła obrazu św. Mikołaja. Ołtarz przeszedł konserwację w 2013 roku.

Opis

Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, jednoosiowy, w formie aediculi, na podwójnym cokole oddzielonym linią gzymsu. Antepedium w formie leżącego prostokąta z trzema arkadami podtrzymywanymi przez kolumny toskańskie. Całość ujęta w dwie grube kolumny o kapitelach kompozytowych, stojące na cokołach. W narożach figury czterech istot apokaliptycznych: lwa, orła, anioła i wołu. Pole środkowe nastawy flankowane jest dwiema parami kolumn na cokołach, o kapitelach kompozytowych. Wewnętrzna para kolumn została wysunięta nieco przed lico ołtarza i podtrzymuje półokrągłą arkadę. Całość zwieńczona gzymsem w formie łuku nadwieszonego, który w partii środkowej wyłamuje się, przybierając kształt prostokąta zwieńczonego trójkątnie. Cokoły dekorowane płycinami z ornamentem roślinnym, geometryczno-roślinnym i rozetami. Trzony kolumn kanelowane spiralnie, w połowie ujęte opaską, dekorowane guzami. Archiwolta arkady profilowana, ozdobiona maswerkiem. W polu środkowym obraz św. Mikołaja w profilowanej ramie z elementami geometrycznymi i liśćmi. W polu tympanonu płaskorzeźba z insygniami papieskimi – infułą, pastorałem, krzyżem patriarszym i kluczami. Powierzchnia ponad arkadą dekorowana kratką regencyjną z rozetami. Gzyms wieńczący ozdobiony rozetami i liśćmi oraz ażurowym akantem. Całość zwieńczona krzyżem.
Struktura polichromowana na kolor kremowy, płyciny niebieskie i ciemnoczerwone, detale i ornamenty złocone i srebrzone.

Zarys problematyki artystycznej

Ołtarz poświęcony św. Mikołajowi znajdował się już w poprzedniej, rozebranej świątyni. Był ufundowany za czasów proboszcza Józefa Raciborskiego i został poświęcony w 1721 roku przez biskupa Jana Tarłę. Według niektórych przekazów późniejszy proboszcz Andrzej Bański w 1888 roku przeniósł ze starego kościoła ołtarz św. Mikołaja o wartości 770 zł i odnowił za 70 zł. Cechy stylistyczne nastawy każą jednak wątpić, by był to ten sam ołtarz, którego święcenie odbyło się w 1721 roku. Za tezą o ustawieniu w roku konsekracji świątyni nowego ołtarza przemawia jego dopasowanie formalne do ołtarza głównego, który został wykonany zaledwie rok wcześniej. Nowa nastawa nawiązuje do arkadowej niszy wspartej na smukłych, zdwojonych kolumienkach, w której przechowywany jest obraz Matki Boskiej Lisieckiej.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Po konserwacji w 2013 roku.

Streszczenie

W roku konsekracji świątyni (1888) proboszcz Andrzej Bański ufundował nowy ołtarz dla pochodzącego ze starego kościoła obrazu św. Mikołaja. Jego forma odwołuje się do arkadowej niszy ołtarza głównego.

Bibliografia

"Katalog zabytków sztuki w Polsce, t. 1: Województwo krakowskie", Warszawa 1953

ŹRÓDŁA ARCHIWALNE

Liber memorabilium Ecclesiam parochialem in Liszki kronika parafialna prowadzona od 1883, str 8.

Inwentarz IPKA 119, 1816.

Dokumentacja prac konserwatorskich do ołtarzy bocznych św. Mikołaja i Jana Kantego z kościoła parafialnego pod wezwaniem św. Mikołaja w Liszkach.

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Ambona przyścienna, wisząca, składająca się z kosza, zaplecka i baldachimu, z dostępem od lewej strony w postaci jednobiegowych schodów z balustradą. Kosz na planie sześcioboku, o ściankach prostych, dekorowanych płycinami w kształcie stojących prostokątów zakończonych łukiem półkolistym. Płyciny rozdzilają pilastry o kompozytowych głowicach, posadowione na konsolach utworzonych z główek atrybutów czterech ewangelistów i podtrzymujących arkadki dekorowane zygzakiem. Gzyms wieńczący kosz zdobiony dwoma rzędami ornamentu geometrycznego. Podstawa kosza stożkowa, z wypełniającymi płaszczyzny płycinami, przechodząca w wieloboczny filar, którego głowica utworzona została z liści akantu. Zaplecek w kształcie prostokąta z prostokątną płyciną zamkniętą łukiem półkolistym. Baldachim powtarzający plan kosza, ujęty profilowanym gzymsem, z podwieszeniem z arkadek i zwieńczony na załamaniach liśćmi. Na jego szczycie pełnoplastyczna figura Chrystusa Pantokratora ustawiona na stożkowej podstawie w formie fragmentu filara. Chrystus został ukazany w całej postaci, z prawą ręką uniesioną w geście błogosławieństwa, lewą trzyma glob. Ma owalną twarz okoloną długimi włosami, które spływają mu na ramiona i plecy; otaczający głowę nimb przybiera formę trzech wiązek promieni. Jest ubrany w czerwoną suknienkę i złoty płaszcz; szaty łamią się ostrymi fałdami. Balustrada z poręczą z tralkami spiętymi ażurowymi arkadkami. Kolorystyka pastelowa, jasna. Struktura w kolorze kremowym, płyciny jasnoszare, fryzy bordowe, detal architektoniczny i ornamenty pozłacane.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Epitafium Klemensa Kołaczkowskiego i Michaliny z Kościelskich Kołaczkowskiej w kształcie stojącego prostokąta zostało wykute w czarnym wapieniu dębnickim. Na tablicy obwiedzionej bordiurą z szerokim pasem geometryzowanej wici roślinnej i czworoliśćmi w narożach umieszczono złoconą, majuskułową inskrypcję „D(EO) O(PTIMO) M(AXIMO) / IENERAŁOWI WOISK / POLSKICH W WALCE O / NIEPODLEGŁOŚĆ Z R(OKU) 1831 / KLEMENSOWI HABDANK / KOŁACZKOWSKIEMU / ZŁOŻONEMU DO GROBU / W DREŹNIE 1874 / I SPOCZYWAIĄCEI NA TUTEISZYM / CMENTARZU / MICHALINIE Z OGOŃ/CZYKÓW KOŚCIELSKICH / KOŁACZKOWSKIEI / DZIEDZICOM ŻERNIK W WIELKOPOL/SCE W DOZGONNEI MIŁOŚCI I CZCI / DLA NAILEPSZYCH RODZICÓW, / PAMIĄTKOWĄ TĘ TABLICĘ / OFIARUIĄ WDZIĘCZNE CÓRKI / IÓZEFA BARDZIŃSKA I / MARYA MILIESKA 1880”. Przy lewej krawędzi napisu, na wysokości zapisu imion zmarłych herby Abdank i Ogończyk.
płyta nagrobna
Epitafium Klemensa i Michaliny Kołaczkowskich
Zdjęcie nr 1: Kamienna tablica w kształcie stojącego prostokąta z portretem zmarłego powyżej inskrypcji. Podobiznę umieszczono na niemal kwadratowej, nałożonej na kamień tablicy brązowej. Biskup został ukazany w ujęciu portretowym, zwrócony w trzech czwartych w lewo, z surowym wyrazem twarzy, o szeroko otwartych oczach poniżej gęstych brwi, z prostym nosem i dość szerokimi ustami. Na głowie, na zaczesanych do tyłu, gęstych włosach, widać fragment piuski. Jest ubrany w sutannę, której niewielką część widać jeszcze na portrecie, na niej widoczny równiez fragment łańcucha krzyża pektoralnego. Ponad lewym barkiem podpis autora i data „1963”. Pod brązową tablicą litery „Ś(WIĘTEJ) P(AMIĘCI)” ujmujące krzyż łaciński, poniżej kapelusz biskupi z chwostami z dewizą biskupa zamiast herbu „IN / VERBO / TUO”. Dalej złocona, majuskułowa inskrypcja „X(IĄDZ) D(OKTO)R STANISŁAW ROSPOND / BISKUP SUFRAGAN KRAKOWSKI / DZIEKAN KAPITUŁY METROP(OLITALNEJ) KRAK(OWSKIEJ) / URODZONY 30 WRZEŚNIA 1877 / W LISZKACH KOŁO KRAKOWA / WYŚWIĘCONY NA KAPŁANA 10.VIII.1901 / KONSEKROWANY DNIA 12 CZERWCA 1927 / ZMARŁ W KRAKOWIE 4 LUTEGO 1958 / POGRZEBANY W LISZKACH 9.II.1958”.
płyta nagrobna
Epitafium Stanisława Rosponda
Zdjęcie nr 1: Budynki kościoła i plebanii znajdują się w centralnej części wsi, przy rynku na północ od głównej drogi z Krakowa do Oświęcimia. Kościół stoi przy obszernym placu, obwiedziony wysokim kamiennym murem z metalowym ogrodzeniem od południa. Kościół z prezbiterium zwróconym na północ, wzniesiony z kamienia wapiennego i cegły, tynkowany, z podmurówką. Świątynia wybudowana na planie krzyża łacińskiego z bazylikowym korpusem i transeptem. Dwuprzęsłowe prezbiterium zakończone półkoliście absydą zostało ujęte w dwa aneksy boczne, z których zachodni przeznaczony jest na zakrystię. Od południa do budynku przylega kruchta w przyziemiu wieży. Wnętrze kościoła trójnawowe, czteroprzęsłowe. Nawa główna łączy się z nawami bocznymi arkadami wspartymi na pięciobocznych filarach. Nawy boczne ujęte szerokimi pilastrami z pięciobocznymi filarami. Filary i pilastry stoją na wysokich, masywnych cokołach z kapitelami analogicznymi jak w nawie głównej. Ściany na skrzyżowaniu naw oraz ściany prezbiterium ujęte wspomnianymi filarami podtrzymującymi gurty sklepienia. Nawa i prezbiterium przykryte są sklepieniem kolebkowym z geometryzowanymi lunetami po obu stronach ścian. Ramiona transeptu sklepione kolebkowo z analogicznymi lunetami. Na skrzyżowaniu naw znajduje się sklepienie żaglaste. Nawę główną oświetlają rozmieszczone po jednym w każdym przęśle otwory okienne zamknięte łukiem półkolistym, okna w transepcie to biforia, widoczne tylko z zewnątrz okrągłe okno w absydzie wypełnione jest kamienną rozetą. Główne wejście od południa, do pierwszego przęsła od transeptu prowadzi dwoje drzwi w otworach o zamknięciu w kształcie łuku odciętego. W części zachodniej chór muzyczny wsparty na dwóch kolumnach i dwóch filarach dostawionych do ściany. Ich kapitele są analogiczne do pozostałych w kościele. Sklepienia dekorowane polichromią z rozetami i pękami lilii, a na skrzyżowaniu naw umieszczono malunek naścienny ukazujący Chrystusa tronującego z Bogiem Ojcem i gołębicą Ducha Świętego, a wokół nich cztery symbole ewangelistów. W fasadzie świątyni znajduje się strzelista wieża dwukondygnacyjna na planie czworokąta, przechodząca wyżej w ośmioboczną. Po bokach wieży wysokie aneksy zwieńczone schodkowo. Nad wejściem do kościoła znajduje się ozdobne okno zamknięte półkoliście i wypełnione czterema małymi rozetami ułożonymi jedna nad drugą. W kolejnej kondygnacji wieżę przepruwa biforium poniżej tarczy zegara i dekoracji arkadkowej. Wieża pełni jednocześnie funkcję dzwonnicy. Druga wieża na skrzyżowaniu nawy głównej i transeptu mieści sygnaturkę. Korpus kościoła nakryty dachem dwuspadowym, wieża wielobocznym. Wszystkie dachy kryte blachą.
kościół
Kościół św. Mikołaja
Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta. Matka Boska zwrócona w trzech czwartych w lewo. Obiema rękami przytula Dzieciątko. Ma delikatną, owalną twarz o wąskich brwiach, niewielkich, ciemnych oczach, wąskim nosie i małych ustach, włosy skrywa maforion. Dzieciątko ukazane zostało niemal profilem, a jego głowa odwrócona jest w stronę widza. Prawą ręką dotyka twarzy Marii, lewą kładzie jej na dekolcie, jedną stopę opiera na jej ręce. Ma okrągłą twarz o rysach ukazujących podobieństwo do Matki. Sukienki postaci oraz tło zostały wykonane z trybowanej, srebrnej blachy pozłoconej w niektórych partiach. Maria jest ubrana w złotą tunikę, z której widać jedynie fragmenty rękawów i dekoltu, na to ma nałożony maforion dekorowany w drobny ornament roślinny. Dzieciątko ma na sobie sukienkę o podobnym wzorze, podbitą złotem. Oboje mają na głowach korony zamknięte dekorowane kameryzacją. Korona Dzieciątka jest złota, a srebrną koronę Marii podtrzymują dwa, złocone anioły w długich sukniach. Tło trybowane w większy wzór o motywach rozwiniętych kwiatów. Od góry i od dołu obraz powiększono o metalowe fryzy. W górnej partii obrazu dodano pas ze złoconą dekoracją roślinną, w dolnej zaś z przedstawieniem krzyża i dwóch kartuszy herbowych: Orła i Pogoni, w otoczeniu dekoracji o motywie roślinnym. Obraz w wypukłej ramie o dekoracji roślinnej.
obraz
Matka Boska z Dzieciątkiem (Matka Boska Lisiecka)
Zdjęcie nr 1: Figura Matki Boskiej z Dzieciątkiem w typie Różańcowej. Maria ujęta frontalnie, prawą ręką podtrzymuje Dzieciątko, na lewej ma zawieszony różaniec. Spogląda przed siebie, ma małą głowę osadzoną na szerokiej szyi, niewielkie, niebieskie oczy i wąski nos; włosy przykrywa welon. Jest ubrana w srebrną suknię lamowaną pod szyją złotem oraz złoty płaszcz podbity czerwienią przechodzący przez lewe ramię. Ma głowie ma koronę zamknietą zwieńczona krzyżykiem, wokół głowy nimb z 12 gwiazd. Stoi na połowie kuli ziemskiej, pod lewą stopą ma półksiężyc, pod prawą węża, po półkuli w dół toczy się jabłko. Dzieciątko spogląda przed siebie, w prawej ręce trzyma różaniec, lewą wyciąga przed siebie; biodra ma przepasane białą szarfą. Ma małą, okrągłą głowę, okoloną jasnymi, kręconymi włosami.
rzeźba
Matka Boska Różańcowa

Inne dzieła z tego roku

Zdjęcie nr 1: Tablica w kształcie leżącego prostokąta obwiedziona ramką z kwadratami w narożach. Na środku, poniżej krzyża łacińskiego złocona inskrypcja „D(EO) O(PTIMO) M(AXIMO) / Pamięci / D(okto)ra TOMASZA SWIERZA / LEKARZA MIASTA SKAWINY / LEKARZA SĄDOWEGO KOLEI PAŃSTWOWEJ / ZM(ARŁEGO) W KRAKOWIE D(NIA) 7. KWIETNIA 1888. / W 40(ty)m ROKU ŻYCIA / Wieczny odpoczynek / racz mu dać Panie!”.
płyta nagrobna
Epitafium doktora Tomasza Swierza
Zdjęcie nr 1: Epitafium w kształcie leżącego prostokąta w ramie o lekko wklęsłej powierzchni z uszakami, z herbem Uniwersytetu Jagiellońskiego u dołu i krzyżem z koroną cierniową osadzonym w wolucie. W polu inskrypcja: „PAMIĘCI / ALFREDA BRANDOWSKIEGO / HERBU ROCH WIELKOPOLANINA / D(OKTO)R(A) FILOZOFII / W UNIWERSYTECIE JAGIELLOŃSKIM / OD 1864 DO 1887 / FILOLOGII KLASYCZNEJ PROFESORA / *11/IX 1835 +4/VI 1888 / WDZIĘCZNI UCZNIOWIE”.
płyta nagrobna
Epitafium Alfreda Brandowskiego
Zdjęcie nr 1: Rozbudowane epitafium utworzone z tablicy inskrypcyjnej i posadowionego na niej sarkofagu z owalnym portretem zmarłej. Tablica osadzona na dwóch wolutowych, profilowanych konsolach i umieszczonych między nimi płaskich wolutach połączonych muszlą, z inskrypcją: "D(EO) O(PTIMO) M(AXIMO) / ANTONINA Z SZYBALSKICH ŁĄCKA / WŁAŚCICIELKA LIPOWCA / zacna obywatelka wzorowa żona, najczulsza matka opiekunka ubogich, wylana dla przyjaciół / zmarła dnia 10/6 1888 w 90 roku życia. / Prosi o westchnienie do Boga." Sarkofag oparty na dwóch lwich łapach i postumencie pośrodku, wybrzuszony, ujęty liśćmi akantu, zwieńczony spłaszczoną trójkątną pokrywą z liściastymi akroterionami na bokach i trójkątnym cokolikiem z dwiema wolutkami z palmetką, zwieńczoną krzyżem. Na sarkofagu owalny medalion otoczony kartuszem z liści z portretem zmarłej. Kobieta przedstawiona jest frontalnie, w popiersiu. Ubrana w ciemno-zieloną pelerynę oraz biały czepiec zawiązywany zieloną kokardą. Tło jednolicie złocone.
płyta nagrobna
Epitafium Antoniny Łąckiej
Zdjęcie nr 1: Epitafium o formie leżącego prostokąta z uszakami. Pole z inskrypcją gładkie, prostokątne, z ćwierćkoliście ściętymi rogami, obwiedzione pasem z surowego, nie polerowanego marmuru. W polu inskrypcja „Nieodżałowanej pamięci / EDWARDA STEHLIKA / artysty rzeźbiarza i obywatela m(iasta) Krakowa / ur(odzonego) 1835. zm(arłego) 1888. / HELENY CÓRKI i EDWARDA SYNA / żona i matka kładzie ukochanym tę pamiątkę / prosząc o Zdrowaś Marya / za ich duszę.”
płyta nagrobna
Epitafium Edwarda Stehlika i jego dzieci Heleny i Edwarda
Zdjęcie nr 1: Epitafium w formie stojącego prostokąta, ujęte szerokim obramieniem, z głęboką płyciną z motywem oślego łuku z wpisanym w niego maswerkiem oraz z maswerkami w nadłuczach. Nad górną krawędzią ujęty dwiema ulistnionymi wolutkami krzyżyk łaciński o fazowanych krawędziach. W łuku okrągła płycina z polem na portret, poniżej inskrypcja „PAMIĘCI / FRANCISZKA KANDYDA NOWAKOWSKIEGO / D(OKTO)RA FIL(OZOFII) CZŁONKA B(IERNEGO) TOW(ARZYSTWA) NAUK(OWEGO) KRAKOWSKIE/GO CZŁONKA NADZWYCZAJNEGO AKADEMII / UMIEJĘTNOŚCI W KRAKOWIE_CZŁONKA / HONOROWEGO TOW(ARZYSTWA) PEDAGOGICZNEGO WE / LWOWIE I WIELU INNYCH TOW(ARZYSTW) NAUK(OWYCH) I HUMA/NITARNYCH. WIELOLETNEGO ZASTĘPCY PREZE/SA RADY SZKOLNEJ OKRĘGU WADOWICKIEGO ZA/SŁUŻONEGO AUTORA NA POLU PEDAGOGII, I GOR/LIWEGO MIŁOŚNIKA OJCZYSTEJ MOWY. / „CHODZIŁ W OCZACH TWOICH PANIE W PRAWDZIE I SPRAWIEDLIWOŚCI / PRAWEM SERCEM BYŁ Z TOBĄ, A TY ZACHOWAŁEŚ MU MIŁOSIERDZIE TWOJE". / Z KS(IĘGI) III KRÓL(EWSKIEJ) ROZ(DZIAŁ) 3. / *3 X 1813 W POZNANIU † 19 XI 1881 W SUCHY. / NAJZACNIEJSZEMU MĘŻOWI ŻONA / PROSI POBOŻNYCH O MODLITWĘ.”
płyta nagrobna
Epitafium Franciszka Kandyda Nowakowskiego
Zdjęcie nr 1: Tablica w kształcie leżącego prostokąta z inskrypcją „WALERY RZEWUSKI / RADCA M(IASTA) KRAKOWA I OBYWATEL / UKOŃCZONY TECHNIK I FOTOGRAF / AUTOR PROJEKTU ZASYPANIA STAREJ WISŁY 1871 R[OKU] / I WIELU INNYCH POŻYTECZNYCH WNIOSKÓW / DLA M(IASTA) KRAKOWA. – *1837. + 1888. / Żył i pracował dla dobra miasta / Cześć Jego pamięci!”
płyta nagrobna
Epitafium Walerego Rzewuskiego

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po tagach

Po technice i materiale

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta ujęty profilowaną, złoconą ramą. W centrum kompozycji, na tle rozległego, górzystego pejzażu przedstawiony św. Antoni Padewski trzymający na ręku Dzieciątko Jezus. Święty ukazany frontalnie, w pozycji stojącej z głową zwróconą w trzech czwartych w lewo. Ubrany w brązowy habit franciszkański przepasany sznurem (cingulum), z przewieszonym u pasa różańcem. Stopy obute w brązowe sandały. Święty przedstawiony jako mężczyzna o okrągłej twarzy z pełnymi, zaróżowionymi policzkami, o dużych, ciemnych oczach oraz długim, prostym nosie. Głowa z tonsurą okolona nimbem. W prawym ręku postać trzyma kwiat białej lilii; w lewym podtrzymuje zamkniętą księgę, na której znajduje się Dzieciątko Jezus. Chrystus ukazany w postawie siedzącej, zwrócony w trzech czwartych w prawo. Ukazany jako jasnowłose, pulchne dziecko o jasnej karnacji z wyraźnie zaznaczonym rumieńcem. Oczy duże, nos prosty, usta lekko uśmiechnięte. Głowa otoczona nimbem. Biodra przepasane białą tkaniną. Dzieciątko wznosi prawą rękę w geście błogosławieństwa, w lewej trzyma kulę ziemską. Tło kompozycji stanowi rozległy, górzysty pejzaż z widoczną w oddali sylwetą miasta i płynącą rzeką. Powyżej niebo zasnute białymi obłokami. Na odwrociu obrazu napis „Ołtarz S(więtego) Józefa odnowiony kosztem Pana Józefa Mianowskiego 1851” oraz „Ten Obraz z Ramą Odnowiony na Honor S Antoniego dnia 15 Grudnia 1851. Woj(ciech) Dembowski, Malarz i Pozłotnik m.p. O.M.K.”
obraz

Św. Antoni Padewski

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta przedstawiający stygmatyzację św. Franciszka. W centrum kompozycji znajduje się św. Franciszek, usytuowany nieco z lewej strony obrazu, w pozycji klęczącej, zwrócony w trzech czwartych w lewo, z rękami rozłożonymi szeroko na boki. Ma podłużną twarz, z krótkim i jasnym zarostem, z oczami skierowanymi na Chrystusa, na głowie tonsurę. Święty ubrany jest w habit franciszkański przewiązany sznurem, a na stopach ma założone sandały. W górnej części obrazu, po prawej stronie znajduje się Chrystus jako serafin, z którego ran wychodzą czerwone promienie tworzące stygmaty u świętego Franciszka. Przed świętym, na wysokim wzniesieniu ułożone są: otwarta księga oraz czaszka. W tle, pośrodku widać zakonnika, ukazanego w pozycji siedzącej, czytającego księgę. W oddali widać pejzaż górski i pochmurne niebo. W dolnej części obrazu słabo czytelna sygnatura „Wład(ysław) P. Bąkowski 1886.” Rama drewniana, profilowana, fakturowana i złocona, zdobiona stylizowanymi rocaille'ami.
obraz

Stygmatyzacja św. Franciszka

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta z przedstawieniem św. Antoniego Padewskiego z Dzieciątkiem. Święty został ukazany w ujęciu do kolan, zwrócony w lewo, w stronę Dzieciątka stojącego na blacie przykrytym czerwonym obrusem. Głowa świętego jest delikatnie przechylona w lewo, lewa ręka obejmuje Dzieciątko, prawa opuszczona trzyma kwiat lilii. Święty ma owalną twarz o młodzieńczych rysach, na głowie tonsurę. Jest ubrany w habit franciszkański. Dzieciątko ukazane zostało niemal nagie, z białą chustą okrywającą biodro i przerzuconą przez prawe ramię. Prawą ręką Chrystus dotyka brody świętego, lewą wyciąga w jego stronę. U stóp Dzieciątka leży otwarta księga. Wokół głów postaci złote nimby. Tło kompozycji jednolite, ciemnobrązowe. Na odwrocie napis malowany farbą „Fundator Walenty / Tekiela. / 1840. / 24 lipca”.
obraz

Św. Antoni Padewski

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie prostokąta zbliżonego do kwadratu ujęty złoconą, profilowaną ramą. W centrum kompozycji przedstawiony św. Benedykt w postawie stojącej, w ujęciu frontalnym z głową zwróconą w trzech czwartych w prawo. Święty ubrany w obszerny czarny habit benedyktyński z kapturem i szerokimi rękawami. Ukazany jako mężczyzna o pozbawionej zarostu okrągłej twarzy z wydatnym nosem oraz szeroko otwartymi, skierowanymi na wprost oczami. Wokół głowy tonsura oraz złocony nimb. Święty w swojej prawej ręce podtrzymuje oprawioną na czerwono księgę. Lewą dłoń składa na piersi na wysokości serca. Po prawej stronie obrazu widoczny fragment stołu przykrytego zieloną tkaniną, na którym widoczna biała mitra. Na drugim planie, po lewej stronie nieco za postacią świętego przedstawiono fragment wysokiego cokołu stanowiącego podstawę dla kolumny. Tło złocone, wytłaczane w motywy roślinno-kwiatowe.
obraz

Św. Benedykt

Zdjęcie nr 1: Obraz przedstawiający św. Izydora Oracza w kształcie stojącego prostokąta, podzielony na dwie strefy. W dolnej strefie został ukazany anioł orzący pole za pomocą pary wołów i pługa. Anioł ubrany jest ciemnozieloną tunikę, ma również czerwone skrzydła. Powyżej ukazana jest niewielka scenka rodzajowa przedstawiająca pasterza, ubranego w strój krakowski: niebieską sukmanę i czerwony kapelusz, stado białych owieczek oraz latające wrony. W górnej strefie obrazu, po prawej stronie został ukazany św. Izydor, który klęczy przed przydrożnym krzyżem ze złożonymi w geście modlitwy rękami. Święty ubrany jest w brunatno-zieloną sukmanę, szare spodnie i czarne buty z wysokimi cholewami. Twarz z dużymi oczami, krótkim zarostem okolona długimi i brązowymi włosami. Wokół głowy ma trójstrefowy nimb: brązowy kolisty, niebieski okrągły i żółty utworzony z przerywanej kreski. Sylwetki postaci, draperie oraz brzegi szat oddane są konturem i wypełnione płaską plamą barwną. Po lewej stronie obrazu widoczne murowane zabudowania z jasnobrązowymi dachami. Krzyż prosty, a wokół jego ramion jest namalowana żółto-pomarańczowa poświata. Tło obrazu jednolite, niebieskie. Rama drewniana, prosta, pokryta bejcą.
obraz

Św. Izydor Oracz

Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta. W centrum obrazu św. Józef Kalasanty klęczący przed unoszącą się pośród obłoków Matką Boską z Dzieciątkiem. Święty zwrócony jest w trzech czwartych w prawo, z uniesioną głową i skrzyżowanymi na piersi rękami, w których trzyma gorejące serce i gałązkę lilii. Twarz ma pociągłą, o migdałowatych, wąskich oczach i lekko garbatym nosie, okoloną krótką, siwą brodą i włosami po bokach głowy, na jej czubku łysina. Ubrany jest w czarny habit zapinany z przodu na guziki, z białą koloratką oraz czarny płaszcz zarzucony na plecy. Przed nim leży czarny biret i otwarta księga z napisem „Consti/tutio/nes Cler[i]c[orum] / Regular[um] / Piarum / Schola/rum”. Na pierwszym planie ukazany od tyłu, w pozycji półleżącej, chłopiec z otwartą księgą. Obok, w prawym dolnym rogu na księgach leżą czerwony kapelusz kardynalski, pastorał i laska zakończona krzyżem arcybiskupim. W lewej, górnej części obrazu Matka Boska siedzi na obłoku, zwrócona jest w trzech czwartych w lewo, pochylona, obiema rękami trzyma stojące po jej prawej stronie Dzieciątko. Twarz o łagodnych rysach, wąskich oczach, okolona jasnymi włosami. Ubrana jest w jasnoróżową suknię z białą podwiką, niebieski płaszcz narzucony na kolana oraz jasnoróżowy, rozwiany welon na głowie. Dzieciątko zwrócone w trzech czwartych w lewo, z uniesioną prawą ręką w geście błogosławieństwa, przepasane w partii bioder białą tkaniną. U góry obrazu, pośród obłoków dwa putta. W prawej części obrazu, za świętym widoczne dwie postacie klęczących dzieci, spośród których jedno czyta księgę a drugie się modli. Scena ukazana we wnętrzu z widocznymi w tle pilastem i oknem.
obraz

Adoracja Matki Boskiej przez św. Józefa Kalasantego

Jak cytować?

Agata Felczyńska , "Ołtarz przytęczowy prawy św. Mikołaja", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/oltarz-przyteczowy-prawy-sw-mikolaja

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności