Ołtarz główny
Zdjęcie nr 1: Zasadniczy ołtarz jest prostopadłościenny, z antepedium w technice skalioli, z owalnym polem, w którym znajduje się medalion obwiedziony kwiatami. Wydzielone wokół niego geometryczne pola pokryte są białą i czerwoną marmoryzacją. Za ołtarzem znajduje się monumentalna nastawa, składająca się z podwójnych cokołów, dwóch tylnych, ustawionych równolegle do prezbiterium, dwóch przednich ustawionych ukośnie, na których stoją osadzone na tle pilastrów kolumny o spiralnych trzonach. Po bokach kolumn unoszące się na chmurach uskrzydlone anioły w miękko modelowanych szatach. Trzony kolumn ozdobione wijącą się wokół nich wicią roślinną, ich kapitele w porządku kompozytowym podtrzymują belkowanie. Nad zewnętrznymi kolumnami unoszą się faliste naczółki, zaś nad wewnętrznymi siedzące anioły. Nad ołtarzem posadowiono dużych rozmiarów glorię promienistą z grupą aniołów i puttów. Pośrodku otwarta księga trzymana przez anioły z napisem: LIBER GENERATIONIS IESV CHRISTI. W polu środkowym nisza na obraz w kształcie prostokąta zamkniętego półkoliście, obwiedzionego rzeźbioną ramą z motywem liści lauru; na obrazie przedstawiona św. Anna Samotrzeć. Ołtarz flankują wsunięte do przodu figury św. Wojciecha i św. Stanisława, stojące na dostawionych do ścian bocznych prezbiterium cokołach, wybrzuszających się w górnej części.
Zdjęcie nr 2: Zasadniczy ołtarz jest prostopadłościenny, z antepedium w technice skalioli, z owalnym polem, w którym znajduje się medalion obwiedziony kwiatami. Wydzielone wokół niego geometryczne pola pokryte są białą i czerwoną marmoryzacją. Za ołtarzem znajduje się monumentalna nastawa, składająca się z podwójnych cokołów, dwóch tylnych, ustawionych równolegle do prezbiterium, dwóch przednich ustawionych ukośnie, na których stoją osadzone na tle pilastrów kolumny o spiralnych trzonach. Po bokach kolumn unoszące się na chmurach uskrzydlone anioły w miękko modelowanych szatach. Trzony kolumn ozdobione wijącą się wokół nich wicią roślinną, ich kapitele w porządku kompozytowym podtrzymują belkowanie. Nad zewnętrznymi kolumnami unoszą się faliste naczółki, zaś nad wewnętrznymi siedzące anioły. Nad ołtarzem posadowiono dużych rozmiarów glorię promienistą z grupą aniołów i puttów. Pośrodku otwarta księga trzymana przez anioły z napisem: LIBER GENERATIONIS IESV CHRISTI. W polu środkowym nisza na obraz w kształcie prostokąta zamkniętego półkoliście, obwiedzionego rzeźbioną ramą z motywem liści lauru; na obrazie przedstawiona św. Anna Samotrzeć. Ołtarz flankują wsunięte do przodu figury św. Wojciecha i św. Stanisława, stojące na dostawionych do ścian bocznych prezbiterium cokołach, wybrzuszających się w górnej części.
Zdjęcie nr 3: Zasadniczy ołtarz jest prostopadłościenny, z antepedium w technice skalioli, z owalnym polem, w którym znajduje się medalion obwiedziony kwiatami. Wydzielone wokół niego geometryczne pola pokryte są białą i czerwoną marmoryzacją. Za ołtarzem znajduje się monumentalna nastawa, składająca się z podwójnych cokołów, dwóch tylnych, ustawionych równolegle do prezbiterium, dwóch przednich ustawionych ukośnie, na których stoją osadzone na tle pilastrów kolumny o spiralnych trzonach. Po bokach kolumn unoszące się na chmurach uskrzydlone anioły w miękko modelowanych szatach. Trzony kolumn ozdobione wijącą się wokół nich wicią roślinną, ich kapitele w porządku kompozytowym podtrzymują belkowanie. Nad zewnętrznymi kolumnami unoszą się faliste naczółki, zaś nad wewnętrznymi siedzące anioły. Nad ołtarzem posadowiono dużych rozmiarów glorię promienistą z grupą aniołów i puttów. Pośrodku otwarta księga trzymana przez anioły z napisem: LIBER GENERATIONIS IESV CHRISTI. W polu środkowym nisza na obraz w kształcie prostokąta zamkniętego półkoliście, obwiedzionego rzeźbioną ramą z motywem liści lauru; na obrazie przedstawiona św. Anna Samotrzeć. Ołtarz flankują wsunięte do przodu figury św. Wojciecha i św. Stanisława, stojące na dostawionych do ścian bocznych prezbiterium cokołach, wybrzuszających się w górnej części.
Zdjęcie nr 4: Zasadniczy ołtarz jest prostopadłościenny, z antepedium w technice skalioli, z owalnym polem, w którym znajduje się medalion obwiedziony kwiatami. Wydzielone wokół niego geometryczne pola pokryte są białą i czerwoną marmoryzacją. Za ołtarzem znajduje się monumentalna nastawa, składająca się z podwójnych cokołów, dwóch tylnych, ustawionych równolegle do prezbiterium, dwóch przednich ustawionych ukośnie, na których stoją osadzone na tle pilastrów kolumny o spiralnych trzonach. Po bokach kolumn unoszące się na chmurach uskrzydlone anioły w miękko modelowanych szatach. Trzony kolumn ozdobione wijącą się wokół nich wicią roślinną, ich kapitele w porządku kompozytowym podtrzymują belkowanie. Nad zewnętrznymi kolumnami unoszą się faliste naczółki, zaś nad wewnętrznymi siedzące anioły. Nad ołtarzem posadowiono dużych rozmiarów glorię promienistą z grupą aniołów i puttów. Pośrodku otwarta księga trzymana przez anioły z napisem: LIBER GENERATIONIS IESV CHRISTI. W polu środkowym nisza na obraz w kształcie prostokąta zamkniętego półkoliście, obwiedzionego rzeźbioną ramą z motywem liści lauru; na obrazie przedstawiona św. Anna Samotrzeć. Ołtarz flankują wsunięte do przodu figury św. Wojciecha i św. Stanisława, stojące na dostawionych do ścian bocznych prezbiterium cokołach, wybrzuszających się w górnej części.
Zdjęcie nr 5: Zasadniczy ołtarz jest prostopadłościenny, z antepedium w technice skalioli, z owalnym polem, w którym znajduje się medalion obwiedziony kwiatami. Wydzielone wokół niego geometryczne pola pokryte są białą i czerwoną marmoryzacją. Za ołtarzem znajduje się monumentalna nastawa, składająca się z podwójnych cokołów, dwóch tylnych, ustawionych równolegle do prezbiterium, dwóch przednich ustawionych ukośnie, na których stoją osadzone na tle pilastrów kolumny o spiralnych trzonach. Po bokach kolumn unoszące się na chmurach uskrzydlone anioły w miękko modelowanych szatach. Trzony kolumn ozdobione wijącą się wokół nich wicią roślinną, ich kapitele w porządku kompozytowym podtrzymują belkowanie. Nad zewnętrznymi kolumnami unoszą się faliste naczółki, zaś nad wewnętrznymi siedzące anioły. Nad ołtarzem posadowiono dużych rozmiarów glorię promienistą z grupą aniołów i puttów. Pośrodku otwarta księga trzymana przez anioły z napisem: LIBER GENERATIONIS IESV CHRISTI. W polu środkowym nisza na obraz w kształcie prostokąta zamkniętego półkoliście, obwiedzionego rzeźbioną ramą z motywem liści lauru; na obrazie przedstawiona św. Anna Samotrzeć. Ołtarz flankują wsunięte do przodu figury św. Wojciecha i św. Stanisława, stojące na dostawionych do ścian bocznych prezbiterium cokołach, wybrzuszających się w górnej części.
Zdjęcie nr 6: Zasadniczy ołtarz jest prostopadłościenny, z antepedium w technice skalioli, z owalnym polem, w którym znajduje się medalion obwiedziony kwiatami. Wydzielone wokół niego geometryczne pola pokryte są białą i czerwoną marmoryzacją. Za ołtarzem znajduje się monumentalna nastawa, składająca się z podwójnych cokołów, dwóch tylnych, ustawionych równolegle do prezbiterium, dwóch przednich ustawionych ukośnie, na których stoją osadzone na tle pilastrów kolumny o spiralnych trzonach. Po bokach kolumn unoszące się na chmurach uskrzydlone anioły w miękko modelowanych szatach. Trzony kolumn ozdobione wijącą się wokół nich wicią roślinną, ich kapitele w porządku kompozytowym podtrzymują belkowanie. Nad zewnętrznymi kolumnami unoszą się faliste naczółki, zaś nad wewnętrznymi siedzące anioły. Nad ołtarzem posadowiono dużych rozmiarów glorię promienistą z grupą aniołów i puttów. Pośrodku otwarta księga trzymana przez anioły z napisem: LIBER GENERATIONIS IESV CHRISTI. W polu środkowym nisza na obraz w kształcie prostokąta zamkniętego półkoliście, obwiedzionego rzeźbioną ramą z motywem liści lauru; na obrazie przedstawiona św. Anna Samotrzeć. Ołtarz flankują wsunięte do przodu figury św. Wojciecha i św. Stanisława, stojące na dostawionych do ścian bocznych prezbiterium cokołach, wybrzuszających się w górnej części.
Zdjęcie nr 7: Zasadniczy ołtarz jest prostopadłościenny, z antepedium w technice skalioli, z owalnym polem, w którym znajduje się medalion obwiedziony kwiatami. Wydzielone wokół niego geometryczne pola pokryte są białą i czerwoną marmoryzacją. Za ołtarzem znajduje się monumentalna nastawa, składająca się z podwójnych cokołów, dwóch tylnych, ustawionych równolegle do prezbiterium, dwóch przednich ustawionych ukośnie, na których stoją osadzone na tle pilastrów kolumny o spiralnych trzonach. Po bokach kolumn unoszące się na chmurach uskrzydlone anioły w miękko modelowanych szatach. Trzony kolumn ozdobione wijącą się wokół nich wicią roślinną, ich kapitele w porządku kompozytowym podtrzymują belkowanie. Nad zewnętrznymi kolumnami unoszą się faliste naczółki, zaś nad wewnętrznymi siedzące anioły. Nad ołtarzem posadowiono dużych rozmiarów glorię promienistą z grupą aniołów i puttów. Pośrodku otwarta księga trzymana przez anioły z napisem: LIBER GENERATIONIS IESV CHRISTI. W polu środkowym nisza na obraz w kształcie prostokąta zamkniętego półkoliście, obwiedzionego rzeźbioną ramą z motywem liści lauru; na obrazie przedstawiona św. Anna Samotrzeć. Ołtarz flankują wsunięte do przodu figury św. Wojciecha i św. Stanisława, stojące na dostawionych do ścian bocznych prezbiterium cokołach, wybrzuszających się w górnej części.
Zdjęcie nr 8: Zasadniczy ołtarz jest prostopadłościenny, z antepedium w technice skalioli, z owalnym polem, w którym znajduje się medalion obwiedziony kwiatami. Wydzielone wokół niego geometryczne pola pokryte są białą i czerwoną marmoryzacją. Za ołtarzem znajduje się monumentalna nastawa, składająca się z podwójnych cokołów, dwóch tylnych, ustawionych równolegle do prezbiterium, dwóch przednich ustawionych ukośnie, na których stoją osadzone na tle pilastrów kolumny o spiralnych trzonach. Po bokach kolumn unoszące się na chmurach uskrzydlone anioły w miękko modelowanych szatach. Trzony kolumn ozdobione wijącą się wokół nich wicią roślinną, ich kapitele w porządku kompozytowym podtrzymują belkowanie. Nad zewnętrznymi kolumnami unoszą się faliste naczółki, zaś nad wewnętrznymi siedzące anioły. Nad ołtarzem posadowiono dużych rozmiarów glorię promienistą z grupą aniołów i puttów. Pośrodku otwarta księga trzymana przez anioły z napisem: LIBER GENERATIONIS IESV CHRISTI. W polu środkowym nisza na obraz w kształcie prostokąta zamkniętego półkoliście, obwiedzionego rzeźbioną ramą z motywem liści lauru; na obrazie przedstawiona św. Anna Samotrzeć. Ołtarz flankują wsunięte do przodu figury św. Wojciecha i św. Stanisława, stojące na dostawionych do ścian bocznych prezbiterium cokołach, wybrzuszających się w górnej części.
Zdjęcie nr 9: Zasadniczy ołtarz jest prostopadłościenny, z antepedium w technice skalioli, z owalnym polem, w którym znajduje się medalion obwiedziony kwiatami. Wydzielone wokół niego geometryczne pola pokryte są białą i czerwoną marmoryzacją. Za ołtarzem znajduje się monumentalna nastawa, składająca się z podwójnych cokołów, dwóch tylnych, ustawionych równolegle do prezbiterium, dwóch przednich ustawionych ukośnie, na których stoją osadzone na tle pilastrów kolumny o spiralnych trzonach. Po bokach kolumn unoszące się na chmurach uskrzydlone anioły w miękko modelowanych szatach. Trzony kolumn ozdobione wijącą się wokół nich wicią roślinną, ich kapitele w porządku kompozytowym podtrzymują belkowanie. Nad zewnętrznymi kolumnami unoszą się faliste naczółki, zaś nad wewnętrznymi siedzące anioły. Nad ołtarzem posadowiono dużych rozmiarów glorię promienistą z grupą aniołów i puttów. Pośrodku otwarta księga trzymana przez anioły z napisem: LIBER GENERATIONIS IESV CHRISTI. W polu środkowym nisza na obraz w kształcie prostokąta zamkniętego półkoliście, obwiedzionego rzeźbioną ramą z motywem liści lauru; na obrazie przedstawiona św. Anna Samotrzeć. Ołtarz flankują wsunięte do przodu figury św. Wojciecha i św. Stanisława, stojące na dostawionych do ścian bocznych prezbiterium cokołach, wybrzuszających się w górnej części.
Zdjęcie nr 10: Zasadniczy ołtarz jest prostopadłościenny, z antepedium w technice skalioli, z owalnym polem, w którym znajduje się medalion obwiedziony kwiatami. Wydzielone wokół niego geometryczne pola pokryte są białą i czerwoną marmoryzacją. Za ołtarzem znajduje się monumentalna nastawa, składająca się z podwójnych cokołów, dwóch tylnych, ustawionych równolegle do prezbiterium, dwóch przednich ustawionych ukośnie, na których stoją osadzone na tle pilastrów kolumny o spiralnych trzonach. Po bokach kolumn unoszące się na chmurach uskrzydlone anioły w miękko modelowanych szatach. Trzony kolumn ozdobione wijącą się wokół nich wicią roślinną, ich kapitele w porządku kompozytowym podtrzymują belkowanie. Nad zewnętrznymi kolumnami unoszą się faliste naczółki, zaś nad wewnętrznymi siedzące anioły. Nad ołtarzem posadowiono dużych rozmiarów glorię promienistą z grupą aniołów i puttów. Pośrodku otwarta księga trzymana przez anioły z napisem: LIBER GENERATIONIS IESV CHRISTI. W polu środkowym nisza na obraz w kształcie prostokąta zamkniętego półkoliście, obwiedzionego rzeźbioną ramą z motywem liści lauru; na obrazie przedstawiona św. Anna Samotrzeć. Ołtarz flankują wsunięte do przodu figury św. Wojciecha i św. Stanisława, stojące na dostawionych do ścian bocznych prezbiterium cokołach, wybrzuszających się w górnej części.
Zdjęcie nr 11: Zasadniczy ołtarz jest prostopadłościenny, z antepedium w technice skalioli, z owalnym polem, w którym znajduje się medalion obwiedziony kwiatami. Wydzielone wokół niego geometryczne pola pokryte są białą i czerwoną marmoryzacją. Za ołtarzem znajduje się monumentalna nastawa, składająca się z podwójnych cokołów, dwóch tylnych, ustawionych równolegle do prezbiterium, dwóch przednich ustawionych ukośnie, na których stoją osadzone na tle pilastrów kolumny o spiralnych trzonach. Po bokach kolumn unoszące się na chmurach uskrzydlone anioły w miękko modelowanych szatach. Trzony kolumn ozdobione wijącą się wokół nich wicią roślinną, ich kapitele w porządku kompozytowym podtrzymują belkowanie. Nad zewnętrznymi kolumnami unoszą się faliste naczółki, zaś nad wewnętrznymi siedzące anioły. Nad ołtarzem posadowiono dużych rozmiarów glorię promienistą z grupą aniołów i puttów. Pośrodku otwarta księga trzymana przez anioły z napisem: LIBER GENERATIONIS IESV CHRISTI. W polu środkowym nisza na obraz w kształcie prostokąta zamkniętego półkoliście, obwiedzionego rzeźbioną ramą z motywem liści lauru; na obrazie przedstawiona św. Anna Samotrzeć. Ołtarz flankują wsunięte do przodu figury św. Wojciecha i św. Stanisława, stojące na dostawionych do ścian bocznych prezbiterium cokołach, wybrzuszających się w górnej części.
Zdjęcie nr 12: Zasadniczy ołtarz jest prostopadłościenny, z antepedium w technice skalioli, z owalnym polem, w którym znajduje się medalion obwiedziony kwiatami. Wydzielone wokół niego geometryczne pola pokryte są białą i czerwoną marmoryzacją. Za ołtarzem znajduje się monumentalna nastawa, składająca się z podwójnych cokołów, dwóch tylnych, ustawionych równolegle do prezbiterium, dwóch przednich ustawionych ukośnie, na których stoją osadzone na tle pilastrów kolumny o spiralnych trzonach. Po bokach kolumn unoszące się na chmurach uskrzydlone anioły w miękko modelowanych szatach. Trzony kolumn ozdobione wijącą się wokół nich wicią roślinną, ich kapitele w porządku kompozytowym podtrzymują belkowanie. Nad zewnętrznymi kolumnami unoszą się faliste naczółki, zaś nad wewnętrznymi siedzące anioły. Nad ołtarzem posadowiono dużych rozmiarów glorię promienistą z grupą aniołów i puttów. Pośrodku otwarta księga trzymana przez anioły z napisem: LIBER GENERATIONIS IESV CHRISTI. W polu środkowym nisza na obraz w kształcie prostokąta zamkniętego półkoliście, obwiedzionego rzeźbioną ramą z motywem liści lauru; na obrazie przedstawiona św. Anna Samotrzeć. Ołtarz flankują wsunięte do przodu figury św. Wojciecha i św. Stanisława, stojące na dostawionych do ścian bocznych prezbiterium cokołach, wybrzuszających się w górnej części.
Zdjęcie nr 13: Zasadniczy ołtarz jest prostopadłościenny, z antepedium w technice skalioli, z owalnym polem, w którym znajduje się medalion obwiedziony kwiatami. Wydzielone wokół niego geometryczne pola pokryte są białą i czerwoną marmoryzacją. Za ołtarzem znajduje się monumentalna nastawa, składająca się z podwójnych cokołów, dwóch tylnych, ustawionych równolegle do prezbiterium, dwóch przednich ustawionych ukośnie, na których stoją osadzone na tle pilastrów kolumny o spiralnych trzonach. Po bokach kolumn unoszące się na chmurach uskrzydlone anioły w miękko modelowanych szatach. Trzony kolumn ozdobione wijącą się wokół nich wicią roślinną, ich kapitele w porządku kompozytowym podtrzymują belkowanie. Nad zewnętrznymi kolumnami unoszą się faliste naczółki, zaś nad wewnętrznymi siedzące anioły. Nad ołtarzem posadowiono dużych rozmiarów glorię promienistą z grupą aniołów i puttów. Pośrodku otwarta księga trzymana przez anioły z napisem: LIBER GENERATIONIS IESV CHRISTI. W polu środkowym nisza na obraz w kształcie prostokąta zamkniętego półkoliście, obwiedzionego rzeźbioną ramą z motywem liści lauru; na obrazie przedstawiona św. Anna Samotrzeć. Ołtarz flankują wsunięte do przodu figury św. Wojciecha i św. Stanisława, stojące na dostawionych do ścian bocznych prezbiterium cokołach, wybrzuszających się w górnej części.
Zdjęcie nr 14: Zasadniczy ołtarz jest prostopadłościenny, z antepedium w technice skalioli, z owalnym polem, w którym znajduje się medalion obwiedziony kwiatami. Wydzielone wokół niego geometryczne pola pokryte są białą i czerwoną marmoryzacją. Za ołtarzem znajduje się monumentalna nastawa, składająca się z podwójnych cokołów, dwóch tylnych, ustawionych równolegle do prezbiterium, dwóch przednich ustawionych ukośnie, na których stoją osadzone na tle pilastrów kolumny o spiralnych trzonach. Po bokach kolumn unoszące się na chmurach uskrzydlone anioły w miękko modelowanych szatach. Trzony kolumn ozdobione wijącą się wokół nich wicią roślinną, ich kapitele w porządku kompozytowym podtrzymują belkowanie. Nad zewnętrznymi kolumnami unoszą się faliste naczółki, zaś nad wewnętrznymi siedzące anioły. Nad ołtarzem posadowiono dużych rozmiarów glorię promienistą z grupą aniołów i puttów. Pośrodku otwarta księga trzymana przez anioły z napisem: LIBER GENERATIONIS IESV CHRISTI. W polu środkowym nisza na obraz w kształcie prostokąta zamkniętego półkoliście, obwiedzionego rzeźbioną ramą z motywem liści lauru; na obrazie przedstawiona św. Anna Samotrzeć. Ołtarz flankują wsunięte do przodu figury św. Wojciecha i św. Stanisława, stojące na dostawionych do ścian bocznych prezbiterium cokołach, wybrzuszających się w górnej części.
Zdjęcie nr 15: Zasadniczy ołtarz jest prostopadłościenny, z antepedium w technice skalioli, z owalnym polem, w którym znajduje się medalion obwiedziony kwiatami. Wydzielone wokół niego geometryczne pola pokryte są białą i czerwoną marmoryzacją. Za ołtarzem znajduje się monumentalna nastawa, składająca się z podwójnych cokołów, dwóch tylnych, ustawionych równolegle do prezbiterium, dwóch przednich ustawionych ukośnie, na których stoją osadzone na tle pilastrów kolumny o spiralnych trzonach. Po bokach kolumn unoszące się na chmurach uskrzydlone anioły w miękko modelowanych szatach. Trzony kolumn ozdobione wijącą się wokół nich wicią roślinną, ich kapitele w porządku kompozytowym podtrzymują belkowanie. Nad zewnętrznymi kolumnami unoszą się faliste naczółki, zaś nad wewnętrznymi siedzące anioły. Nad ołtarzem posadowiono dużych rozmiarów glorię promienistą z grupą aniołów i puttów. Pośrodku otwarta księga trzymana przez anioły z napisem: LIBER GENERATIONIS IESV CHRISTI. W polu środkowym nisza na obraz w kształcie prostokąta zamkniętego półkoliście, obwiedzionego rzeźbioną ramą z motywem liści lauru; na obrazie przedstawiona św. Anna Samotrzeć. Ołtarz flankują wsunięte do przodu figury św. Wojciecha i św. Stanisława, stojące na dostawionych do ścian bocznych prezbiterium cokołach, wybrzuszających się w górnej części.
Zdjęcie nr 16: Zasadniczy ołtarz jest prostopadłościenny, z antepedium w technice skalioli, z owalnym polem, w którym znajduje się medalion obwiedziony kwiatami. Wydzielone wokół niego geometryczne pola pokryte są białą i czerwoną marmoryzacją. Za ołtarzem znajduje się monumentalna nastawa, składająca się z podwójnych cokołów, dwóch tylnych, ustawionych równolegle do prezbiterium, dwóch przednich ustawionych ukośnie, na których stoją osadzone na tle pilastrów kolumny o spiralnych trzonach. Po bokach kolumn unoszące się na chmurach uskrzydlone anioły w miękko modelowanych szatach. Trzony kolumn ozdobione wijącą się wokół nich wicią roślinną, ich kapitele w porządku kompozytowym podtrzymują belkowanie. Nad zewnętrznymi kolumnami unoszą się faliste naczółki, zaś nad wewnętrznymi siedzące anioły. Nad ołtarzem posadowiono dużych rozmiarów glorię promienistą z grupą aniołów i puttów. Pośrodku otwarta księga trzymana przez anioły z napisem: LIBER GENERATIONIS IESV CHRISTI. W polu środkowym nisza na obraz w kształcie prostokąta zamkniętego półkoliście, obwiedzionego rzeźbioną ramą z motywem liści lauru; na obrazie przedstawiona św. Anna Samotrzeć. Ołtarz flankują wsunięte do przodu figury św. Wojciecha i św. Stanisława, stojące na dostawionych do ścian bocznych prezbiterium cokołach, wybrzuszających się w górnej części.
Zdjęcie nr 17: Zasadniczy ołtarz jest prostopadłościenny, z antepedium w technice skalioli, z owalnym polem, w którym znajduje się medalion obwiedziony kwiatami. Wydzielone wokół niego geometryczne pola pokryte są białą i czerwoną marmoryzacją. Za ołtarzem znajduje się monumentalna nastawa, składająca się z podwójnych cokołów, dwóch tylnych, ustawionych równolegle do prezbiterium, dwóch przednich ustawionych ukośnie, na których stoją osadzone na tle pilastrów kolumny o spiralnych trzonach. Po bokach kolumn unoszące się na chmurach uskrzydlone anioły w miękko modelowanych szatach. Trzony kolumn ozdobione wijącą się wokół nich wicią roślinną, ich kapitele w porządku kompozytowym podtrzymują belkowanie. Nad zewnętrznymi kolumnami unoszą się faliste naczółki, zaś nad wewnętrznymi siedzące anioły. Nad ołtarzem posadowiono dużych rozmiarów glorię promienistą z grupą aniołów i puttów. Pośrodku otwarta księga trzymana przez anioły z napisem: LIBER GENERATIONIS IESV CHRISTI. W polu środkowym nisza na obraz w kształcie prostokąta zamkniętego półkoliście, obwiedzionego rzeźbioną ramą z motywem liści lauru; na obrazie przedstawiona św. Anna Samotrzeć. Ołtarz flankują wsunięte do przodu figury św. Wojciecha i św. Stanisława, stojące na dostawionych do ścian bocznych prezbiterium cokołach, wybrzuszających się w górnej części.
Zdjęcie nr 18: Zasadniczy ołtarz jest prostopadłościenny, z antepedium w technice skalioli, z owalnym polem, w którym znajduje się medalion obwiedziony kwiatami. Wydzielone wokół niego geometryczne pola pokryte są białą i czerwoną marmoryzacją. Za ołtarzem znajduje się monumentalna nastawa, składająca się z podwójnych cokołów, dwóch tylnych, ustawionych równolegle do prezbiterium, dwóch przednich ustawionych ukośnie, na których stoją osadzone na tle pilastrów kolumny o spiralnych trzonach. Po bokach kolumn unoszące się na chmurach uskrzydlone anioły w miękko modelowanych szatach. Trzony kolumn ozdobione wijącą się wokół nich wicią roślinną, ich kapitele w porządku kompozytowym podtrzymują belkowanie. Nad zewnętrznymi kolumnami unoszą się faliste naczółki, zaś nad wewnętrznymi siedzące anioły. Nad ołtarzem posadowiono dużych rozmiarów glorię promienistą z grupą aniołów i puttów. Pośrodku otwarta księga trzymana przez anioły z napisem: LIBER GENERATIONIS IESV CHRISTI. W polu środkowym nisza na obraz w kształcie prostokąta zamkniętego półkoliście, obwiedzionego rzeźbioną ramą z motywem liści lauru; na obrazie przedstawiona św. Anna Samotrzeć. Ołtarz flankują wsunięte do przodu figury św. Wojciecha i św. Stanisława, stojące na dostawionych do ścian bocznych prezbiterium cokołach, wybrzuszających się w górnej części.
Zdjęcie nr 19: Zasadniczy ołtarz jest prostopadłościenny, z antepedium w technice skalioli, z owalnym polem, w którym znajduje się medalion obwiedziony kwiatami. Wydzielone wokół niego geometryczne pola pokryte są białą i czerwoną marmoryzacją. Za ołtarzem znajduje się monumentalna nastawa, składająca się z podwójnych cokołów, dwóch tylnych, ustawionych równolegle do prezbiterium, dwóch przednich ustawionych ukośnie, na których stoją osadzone na tle pilastrów kolumny o spiralnych trzonach. Po bokach kolumn unoszące się na chmurach uskrzydlone anioły w miękko modelowanych szatach. Trzony kolumn ozdobione wijącą się wokół nich wicią roślinną, ich kapitele w porządku kompozytowym podtrzymują belkowanie. Nad zewnętrznymi kolumnami unoszą się faliste naczółki, zaś nad wewnętrznymi siedzące anioły. Nad ołtarzem posadowiono dużych rozmiarów glorię promienistą z grupą aniołów i puttów. Pośrodku otwarta księga trzymana przez anioły z napisem: LIBER GENERATIONIS IESV CHRISTI. W polu środkowym nisza na obraz w kształcie prostokąta zamkniętego półkoliście, obwiedzionego rzeźbioną ramą z motywem liści lauru; na obrazie przedstawiona św. Anna Samotrzeć. Ołtarz flankują wsunięte do przodu figury św. Wojciecha i św. Stanisława, stojące na dostawionych do ścian bocznych prezbiterium cokołach, wybrzuszających się w górnej części.
Zdjęcie nr 20: Zasadniczy ołtarz jest prostopadłościenny, z antepedium w technice skalioli, z owalnym polem, w którym znajduje się medalion obwiedziony kwiatami. Wydzielone wokół niego geometryczne pola pokryte są białą i czerwoną marmoryzacją. Za ołtarzem znajduje się monumentalna nastawa, składająca się z podwójnych cokołów, dwóch tylnych, ustawionych równolegle do prezbiterium, dwóch przednich ustawionych ukośnie, na których stoją osadzone na tle pilastrów kolumny o spiralnych trzonach. Po bokach kolumn unoszące się na chmurach uskrzydlone anioły w miękko modelowanych szatach. Trzony kolumn ozdobione wijącą się wokół nich wicią roślinną, ich kapitele w porządku kompozytowym podtrzymują belkowanie. Nad zewnętrznymi kolumnami unoszą się faliste naczółki, zaś nad wewnętrznymi siedzące anioły. Nad ołtarzem posadowiono dużych rozmiarów glorię promienistą z grupą aniołów i puttów. Pośrodku otwarta księga trzymana przez anioły z napisem: LIBER GENERATIONIS IESV CHRISTI. W polu środkowym nisza na obraz w kształcie prostokąta zamkniętego półkoliście, obwiedzionego rzeźbioną ramą z motywem liści lauru; na obrazie przedstawiona św. Anna Samotrzeć. Ołtarz flankują wsunięte do przodu figury św. Wojciecha i św. Stanisława, stojące na dostawionych do ścian bocznych prezbiterium cokołach, wybrzuszających się w górnej części.
Zdjęcie nr 21: Zasadniczy ołtarz jest prostopadłościenny, z antepedium w technice skalioli, z owalnym polem, w którym znajduje się medalion obwiedziony kwiatami. Wydzielone wokół niego geometryczne pola pokryte są białą i czerwoną marmoryzacją. Za ołtarzem znajduje się monumentalna nastawa, składająca się z podwójnych cokołów, dwóch tylnych, ustawionych równolegle do prezbiterium, dwóch przednich ustawionych ukośnie, na których stoją osadzone na tle pilastrów kolumny o spiralnych trzonach. Po bokach kolumn unoszące się na chmurach uskrzydlone anioły w miękko modelowanych szatach. Trzony kolumn ozdobione wijącą się wokół nich wicią roślinną, ich kapitele w porządku kompozytowym podtrzymują belkowanie. Nad zewnętrznymi kolumnami unoszą się faliste naczółki, zaś nad wewnętrznymi siedzące anioły. Nad ołtarzem posadowiono dużych rozmiarów glorię promienistą z grupą aniołów i puttów. Pośrodku otwarta księga trzymana przez anioły z napisem: LIBER GENERATIONIS IESV CHRISTI. W polu środkowym nisza na obraz w kształcie prostokąta zamkniętego półkoliście, obwiedzionego rzeźbioną ramą z motywem liści lauru; na obrazie przedstawiona św. Anna Samotrzeć. Ołtarz flankują wsunięte do przodu figury św. Wojciecha i św. Stanisława, stojące na dostawionych do ścian bocznych prezbiterium cokołach, wybrzuszających się w górnej części.
Zdjęcie nr 22: Zasadniczy ołtarz jest prostopadłościenny, z antepedium w technice skalioli, z owalnym polem, w którym znajduje się medalion obwiedziony kwiatami. Wydzielone wokół niego geometryczne pola pokryte są białą i czerwoną marmoryzacją. Za ołtarzem znajduje się monumentalna nastawa, składająca się z podwójnych cokołów, dwóch tylnych, ustawionych równolegle do prezbiterium, dwóch przednich ustawionych ukośnie, na których stoją osadzone na tle pilastrów kolumny o spiralnych trzonach. Po bokach kolumn unoszące się na chmurach uskrzydlone anioły w miękko modelowanych szatach. Trzony kolumn ozdobione wijącą się wokół nich wicią roślinną, ich kapitele w porządku kompozytowym podtrzymują belkowanie. Nad zewnętrznymi kolumnami unoszą się faliste naczółki, zaś nad wewnętrznymi siedzące anioły. Nad ołtarzem posadowiono dużych rozmiarów glorię promienistą z grupą aniołów i puttów. Pośrodku otwarta księga trzymana przez anioły z napisem: LIBER GENERATIONIS IESV CHRISTI. W polu środkowym nisza na obraz w kształcie prostokąta zamkniętego półkoliście, obwiedzionego rzeźbioną ramą z motywem liści lauru; na obrazie przedstawiona św. Anna Samotrzeć. Ołtarz flankują wsunięte do przodu figury św. Wojciecha i św. Stanisława, stojące na dostawionych do ścian bocznych prezbiterium cokołach, wybrzuszających się w górnej części.
Zdjęcie nr 23: Zasadniczy ołtarz jest prostopadłościenny, z antepedium w technice skalioli, z owalnym polem, w którym znajduje się medalion obwiedziony kwiatami. Wydzielone wokół niego geometryczne pola pokryte są białą i czerwoną marmoryzacją. Za ołtarzem znajduje się monumentalna nastawa, składająca się z podwójnych cokołów, dwóch tylnych, ustawionych równolegle do prezbiterium, dwóch przednich ustawionych ukośnie, na których stoją osadzone na tle pilastrów kolumny o spiralnych trzonach. Po bokach kolumn unoszące się na chmurach uskrzydlone anioły w miękko modelowanych szatach. Trzony kolumn ozdobione wijącą się wokół nich wicią roślinną, ich kapitele w porządku kompozytowym podtrzymują belkowanie. Nad zewnętrznymi kolumnami unoszą się faliste naczółki, zaś nad wewnętrznymi siedzące anioły. Nad ołtarzem posadowiono dużych rozmiarów glorię promienistą z grupą aniołów i puttów. Pośrodku otwarta księga trzymana przez anioły z napisem: LIBER GENERATIONIS IESV CHRISTI. W polu środkowym nisza na obraz w kształcie prostokąta zamkniętego półkoliście, obwiedzionego rzeźbioną ramą z motywem liści lauru; na obrazie przedstawiona św. Anna Samotrzeć. Ołtarz flankują wsunięte do przodu figury św. Wojciecha i św. Stanisława, stojące na dostawionych do ścian bocznych prezbiterium cokołach, wybrzuszających się w górnej części.
Zdjęcie nr 24: Zasadniczy ołtarz jest prostopadłościenny, z antepedium w technice skalioli, z owalnym polem, w którym znajduje się medalion obwiedziony kwiatami. Wydzielone wokół niego geometryczne pola pokryte są białą i czerwoną marmoryzacją. Za ołtarzem znajduje się monumentalna nastawa, składająca się z podwójnych cokołów, dwóch tylnych, ustawionych równolegle do prezbiterium, dwóch przednich ustawionych ukośnie, na których stoją osadzone na tle pilastrów kolumny o spiralnych trzonach. Po bokach kolumn unoszące się na chmurach uskrzydlone anioły w miękko modelowanych szatach. Trzony kolumn ozdobione wijącą się wokół nich wicią roślinną, ich kapitele w porządku kompozytowym podtrzymują belkowanie. Nad zewnętrznymi kolumnami unoszą się faliste naczółki, zaś nad wewnętrznymi siedzące anioły. Nad ołtarzem posadowiono dużych rozmiarów glorię promienistą z grupą aniołów i puttów. Pośrodku otwarta księga trzymana przez anioły z napisem: LIBER GENERATIONIS IESV CHRISTI. W polu środkowym nisza na obraz w kształcie prostokąta zamkniętego półkoliście, obwiedzionego rzeźbioną ramą z motywem liści lauru; na obrazie przedstawiona św. Anna Samotrzeć. Ołtarz flankują wsunięte do przodu figury św. Wojciecha i św. Stanisława, stojące na dostawionych do ścian bocznych prezbiterium cokołach, wybrzuszających się w górnej części.
Zdjęcie nr 25: Zasadniczy ołtarz jest prostopadłościenny, z antepedium w technice skalioli, z owalnym polem, w którym znajduje się medalion obwiedziony kwiatami. Wydzielone wokół niego geometryczne pola pokryte są białą i czerwoną marmoryzacją. Za ołtarzem znajduje się monumentalna nastawa, składająca się z podwójnych cokołów, dwóch tylnych, ustawionych równolegle do prezbiterium, dwóch przednich ustawionych ukośnie, na których stoją osadzone na tle pilastrów kolumny o spiralnych trzonach. Po bokach kolumn unoszące się na chmurach uskrzydlone anioły w miękko modelowanych szatach. Trzony kolumn ozdobione wijącą się wokół nich wicią roślinną, ich kapitele w porządku kompozytowym podtrzymują belkowanie. Nad zewnętrznymi kolumnami unoszą się faliste naczółki, zaś nad wewnętrznymi siedzące anioły. Nad ołtarzem posadowiono dużych rozmiarów glorię promienistą z grupą aniołów i puttów. Pośrodku otwarta księga trzymana przez anioły z napisem: LIBER GENERATIONIS IESV CHRISTI. W polu środkowym nisza na obraz w kształcie prostokąta zamkniętego półkoliście, obwiedzionego rzeźbioną ramą z motywem liści lauru; na obrazie przedstawiona św. Anna Samotrzeć. Ołtarz flankują wsunięte do przodu figury św. Wojciecha i św. Stanisława, stojące na dostawionych do ścian bocznych prezbiterium cokołach, wybrzuszających się w górnej części.
Zdjęcie nr 26: Zasadniczy ołtarz jest prostopadłościenny, z antepedium w technice skalioli, z owalnym polem, w którym znajduje się medalion obwiedziony kwiatami. Wydzielone wokół niego geometryczne pola pokryte są białą i czerwoną marmoryzacją. Za ołtarzem znajduje się monumentalna nastawa, składająca się z podwójnych cokołów, dwóch tylnych, ustawionych równolegle do prezbiterium, dwóch przednich ustawionych ukośnie, na których stoją osadzone na tle pilastrów kolumny o spiralnych trzonach. Po bokach kolumn unoszące się na chmurach uskrzydlone anioły w miękko modelowanych szatach. Trzony kolumn ozdobione wijącą się wokół nich wicią roślinną, ich kapitele w porządku kompozytowym podtrzymują belkowanie. Nad zewnętrznymi kolumnami unoszą się faliste naczółki, zaś nad wewnętrznymi siedzące anioły. Nad ołtarzem posadowiono dużych rozmiarów glorię promienistą z grupą aniołów i puttów. Pośrodku otwarta księga trzymana przez anioły z napisem: LIBER GENERATIONIS IESV CHRISTI. W polu środkowym nisza na obraz w kształcie prostokąta zamkniętego półkoliście, obwiedzionego rzeźbioną ramą z motywem liści lauru; na obrazie przedstawiona św. Anna Samotrzeć. Ołtarz flankują wsunięte do przodu figury św. Wojciecha i św. Stanisława, stojące na dostawionych do ścian bocznych prezbiterium cokołach, wybrzuszających się w górnej części.
Zdjęcie nr 27: Zasadniczy ołtarz jest prostopadłościenny, z antepedium w technice skalioli, z owalnym polem, w którym znajduje się medalion obwiedziony kwiatami. Wydzielone wokół niego geometryczne pola pokryte są białą i czerwoną marmoryzacją. Za ołtarzem znajduje się monumentalna nastawa, składająca się z podwójnych cokołów, dwóch tylnych, ustawionych równolegle do prezbiterium, dwóch przednich ustawionych ukośnie, na których stoją osadzone na tle pilastrów kolumny o spiralnych trzonach. Po bokach kolumn unoszące się na chmurach uskrzydlone anioły w miękko modelowanych szatach. Trzony kolumn ozdobione wijącą się wokół nich wicią roślinną, ich kapitele w porządku kompozytowym podtrzymują belkowanie. Nad zewnętrznymi kolumnami unoszą się faliste naczółki, zaś nad wewnętrznymi siedzące anioły. Nad ołtarzem posadowiono dużych rozmiarów glorię promienistą z grupą aniołów i puttów. Pośrodku otwarta księga trzymana przez anioły z napisem: LIBER GENERATIONIS IESV CHRISTI. W polu środkowym nisza na obraz w kształcie prostokąta zamkniętego półkoliście, obwiedzionego rzeźbioną ramą z motywem liści lauru; na obrazie przedstawiona św. Anna Samotrzeć. Ołtarz flankują wsunięte do przodu figury św. Wojciecha i św. Stanisława, stojące na dostawionych do ścian bocznych prezbiterium cokołach, wybrzuszających się w górnej części.
Zdjęcie nr 28: Zasadniczy ołtarz jest prostopadłościenny, z antepedium w technice skalioli, z owalnym polem, w którym znajduje się medalion obwiedziony kwiatami. Wydzielone wokół niego geometryczne pola pokryte są białą i czerwoną marmoryzacją. Za ołtarzem znajduje się monumentalna nastawa, składająca się z podwójnych cokołów, dwóch tylnych, ustawionych równolegle do prezbiterium, dwóch przednich ustawionych ukośnie, na których stoją osadzone na tle pilastrów kolumny o spiralnych trzonach. Po bokach kolumn unoszące się na chmurach uskrzydlone anioły w miękko modelowanych szatach. Trzony kolumn ozdobione wijącą się wokół nich wicią roślinną, ich kapitele w porządku kompozytowym podtrzymują belkowanie. Nad zewnętrznymi kolumnami unoszą się faliste naczółki, zaś nad wewnętrznymi siedzące anioły. Nad ołtarzem posadowiono dużych rozmiarów glorię promienistą z grupą aniołów i puttów. Pośrodku otwarta księga trzymana przez anioły z napisem: LIBER GENERATIONIS IESV CHRISTI. W polu środkowym nisza na obraz w kształcie prostokąta zamkniętego półkoliście, obwiedzionego rzeźbioną ramą z motywem liści lauru; na obrazie przedstawiona św. Anna Samotrzeć. Ołtarz flankują wsunięte do przodu figury św. Wojciecha i św. Stanisława, stojące na dostawionych do ścian bocznych prezbiterium cokołach, wybrzuszających się w górnej części.
Zdjęcie nr 29: Zasadniczy ołtarz jest prostopadłościenny, z antepedium w technice skalioli, z owalnym polem, w którym znajduje się medalion obwiedziony kwiatami. Wydzielone wokół niego geometryczne pola pokryte są białą i czerwoną marmoryzacją. Za ołtarzem znajduje się monumentalna nastawa, składająca się z podwójnych cokołów, dwóch tylnych, ustawionych równolegle do prezbiterium, dwóch przednich ustawionych ukośnie, na których stoją osadzone na tle pilastrów kolumny o spiralnych trzonach. Po bokach kolumn unoszące się na chmurach uskrzydlone anioły w miękko modelowanych szatach. Trzony kolumn ozdobione wijącą się wokół nich wicią roślinną, ich kapitele w porządku kompozytowym podtrzymują belkowanie. Nad zewnętrznymi kolumnami unoszą się faliste naczółki, zaś nad wewnętrznymi siedzące anioły. Nad ołtarzem posadowiono dużych rozmiarów glorię promienistą z grupą aniołów i puttów. Pośrodku otwarta księga trzymana przez anioły z napisem: LIBER GENERATIONIS IESV CHRISTI. W polu środkowym nisza na obraz w kształcie prostokąta zamkniętego półkoliście, obwiedzionego rzeźbioną ramą z motywem liści lauru; na obrazie przedstawiona św. Anna Samotrzeć. Ołtarz flankują wsunięte do przodu figury św. Wojciecha i św. Stanisława, stojące na dostawionych do ścian bocznych prezbiterium cokołach, wybrzuszających się w górnej części.

Ołtarz główny

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
Kraków
Gmina
Kraków
Miejscowość
Kraków
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Krakowska
Parafia
Św. Anny
Kościół
Św. Anny
Tagi
barok Fontana Baltazar ołtarz
Identyfikator
DZIELO/23612
Kategoria
ołtarz
Ilość
1
Czas powstania
1695-1703
Miejsce (państwo, miasto, region geograficzny)
Kraków
Technika i materiał
kamień, stiuk, techniki kamieniarskie i rzeźbiarskie, marmoryzacja, skaliola
Autor noty katalogowej
Józef Skrabski
Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Na tych samych warunkach 4.0

Dzieje zabytku

Średniowieczny kościół św. Anny został rozebrany w 1679 roku. W jego miejsce wybudowano nową świątynię pod kierunkiem księdza Sebastiana Piskorskiego, według projektu Tylmana z Gameren. W latach 1695-1703 wykonano dekorację i wystrój wnętrza świątyni. Partie rzeźbiarskie i część malarskich były dziełem warsztatu pod kierunkiem Baltazara Fontany. Umowę na wykonanie ołtarza głównego sztukator podpisał w 1695 roku. W 1701 roku powstały figury św. Stanisława i św. Wojciecha.

Opis

Zasadniczy ołtarz jest prostopadłościenny, z antepedium w technice skalioli, z owalnym polem, w którym znajduje się medalion obwiedziony kwiatami. Wydzielone wokół niego geometryczne pola pokryte są białą i czerwoną marmoryzacją. Za ołtarzem znajduje się monumentalna nastawa, składająca się z podwójnych cokołów, dwóch tylnych, ustawionych równolegle do prezbiterium, dwóch przednich ustawionych ukośnie, na których stoją osadzone na tle pilastrów kolumny o spiralnych trzonach. Po bokach kolumn unoszące się na chmurach uskrzydlone anioły w miękko modelowanych szatach. Trzony kolumn ozdobione wijącą się wokół nich wicią roślinną, ich kapitele w porządku kompozytowym podtrzymują belkowanie. Nad zewnętrznymi kolumnami unoszą się faliste naczółki, zaś nad wewnętrznymi siedzące anioły. Nad ołtarzem posadowiono dużych rozmiarów glorię promienistą z grupą aniołów i puttów. Pośrodku otwarta księga trzymana przez anioły z napisem: LIBER GENERATIONIS IESV CHRISTI. W polu środkowym nisza na obraz w kształcie prostokąta zamkniętego półkoliście, obwiedzionego rzeźbioną ramą z motywem liści lauru; na obrazie przedstawiona św. Anna Samotrzeć. Ołtarz flankują wsunięte do przodu figury św. Wojciecha i św. Stanisława, stojące na dostawionych do ścian bocznych prezbiterium cokołach, wybrzuszających się w górnej części.

Zarys problematyki artystycznej

Ołtarz główny w kolegiacie św. Anny w Krakowie jest jednym z najwybitniejszych dzieł małej architektury dojrzałego baroku na ziemiach polskich. Jego geneza z pewnością sięga dzieł włoskich, ale jednego, konkretnego wzoru nie udało się dotychczas wskazać, co świadczy o wysokich umiejętnościach i twórczym podejściu do pracy autora projektu, którym był Baltazar Fontana. Motyw skręconych kolumn zaczerpnął z konfesji św. Piotra w bazylice watykańskiej, a charakterystyczną ogromną glorię w partii zwieńczenia na tle okna z oprawy tronu św. Piotra w tym samym kościele. W rzymskim tronie św. Piotra widoczne są figury czterech ojców Kościoła, które niewątpliwie były źródłem inspiracji dla rzeźb św. Wojciecha i św. Stanisława. Fontana, jak żaden z wcześniej działających w Polsce artystów, potrafił wykorzystać w swoich dziełach światło. W tym przypadku promienie padające z okna w ścianie zamykającej prezbiterium w określonych porach dnia, dopełniają efekt glorii wykonanej ze stiuku i pozłoconej. Krakowski ołtarz stał się dla Fontany punktem wyjścia do wykonania monumentalnego ołtarza św. Benedykta w kościele Cystersów w Velehradzie i ołtarza głównego kościoła Premonstratensów na Świętym Kopcu koło Ołomuńca. Wykorzystał w nich motyw par kolumn, glorii w zwieńczeniu oraz wysokich figury świętych wysuniętych ku przodowi. Motyw glorii w partii zwieńczenia stał się z kolei popularny w Małopolsce w pierwszej połowie XVIII wieku.

Streszczenie

Ołtarz główny w kościele św. Anny w Krakowie wykonał Baltazar Fontana ze swoim warsztatem w latach 1695-1703. Należy on do najwybitniejszych przykładów małej architektury i rzeźby w sztuce polskiej. Fontana wykorzystał w nim szereg motywów zaczerpniętych z sztuki rzymskiej: skręcone kolumny z konfesji św. Piotra w bazylice watykańskiej, glorię promienistą z tronu św. Piotra w tej samej bazylice. Nawet figury św. Stanisława i św. Wojciecha przypominają ojców Kościoła trzymających tron św. Piotra w watykańskiej świątyni.

Bibliografia

Karpowicz Mariusz, "Baltazar Fontana", Warszawa 1994
Kurzej Michał, "Budowa i dekoracja kościoła św. Anny w świetle źródeł archiwalnych" , [w:] "Studia z dziejów kościoła św. Anny w Krakowie" , red.Kliś Zdzisław, Węcławowicz Tomasz , Kraków 2009 , s. 139-178

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Jest to ambona wisząca, przyścienna, z wejściem od prawej strony. Balustrada na planie półkola, ustawiona na profilowanym cokole, zamknięta silnie wysuniętym gzymsem podtrzymywanym przez pilaster. Ścianka dekorowana płycinami w kształcie leżącego prostokąta po lewej stronie oraz w kształcie stojącego prostokąta po prawej, ozdobione rzeźbionym rocaille’m w polu; schody wąskie, jednobiegowe, połączone ze stojącymi w prezbiterium drewnianymi stallami. Kosz w kształcie serca, wybrzuszonego w górnej części. U spodu podwieszony anioł z rękami wyciągniętymi do góry i ugiętymi w kolanach nogami, w pasie przewiązany złotą tkaniną, silnie drapowaną. W górnej części kosza, pośrodku, uskrzydlona główka aniołka, skierowana na wprost. Twarz owalna o pulchnych policzkach, z wyraźnie zaznaczonym podbródkiem, usta delikatnie otwarte, nos spiczasty, oczy skierowane ku górze; włosy średniej długości, ciemnobrązowe z loczkiem na czubku głowy. Powierzchnia kosza pokryta płaskorzeźbioną dekoracją rocaille’ową. Zaplecek w kształcie stojącego prostokąta, flankowany dwoma pilastrami, podtrzymującymi przerywany, odwrócony, wolutowy przyczółek. W polu wpisany duży, łaciński krzyż o rozszerzających się ramionach, wysunięty poza boki zaplecka. Pilastry od wewnątrz zdobione są pasem gęstej dekoracji rocaille’owej. Nad amboną zawieszona jest gołębica Ducha Świętego na tle promienistej glorii, utworzonej z wiązek promieni o nierównej długości. Na promieniach umieszczone są cztery uskrzydlone główki aniołków. Struktura srebrzona, dekoracja ornamentalna złocona.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Rzeźba niemal pełnoplastyczna, ścięta. Stoi na konsoli małżowinowo chrząstkowej w lekkim kontrapoście z ciężarem ciała opartym na lewej nodze, ukazana jest frontalnie z wysuniętymi do przodu rękami ugiętymi w łokciach na wysokości pasa i głową przechyloną w prawo. Owalna, wydłużona twarz o pełnych policzkach, długim nosie, wąskich ustach i szeroko otwartych oczach, włosy krótkie faliste, rozwiane, zakrywające uszy. Rzeźba ubrana jest w tunikę z podwiniętymi rękawami, przepasaną na biodrze, odsłaniającą prawe udo i część lewej łydki oraz zarzucony na lewe ramię płaszcz z połą zarzuconą na prawe udo. Szaty modelowane ostrymi krawędziami, z podwiniętą dolną częścią płaszcza.
rzeźba
Anioł
Zdjęcie nr 1: Forma niemal pełnoplastyczna i ścięta. Rzeźba stoi na konsoli małżowinowo chrząstkowej w lekkim kontrapoście z ciężarem ciała opartym na prawej nodze, ukazana jest frontalnie z wysuniętymi do przodu rękami, prawa uniesiona na wysokości głowy i znacznie odsunięta od tułowia, lewa lekko ugięta w łokciu na wysokości pasa. Głowa przechylona w lewo. Okrągła twarz o pełnych policzkach i małym podbródku, długim nosie, wąskich, drobnych ustach i szeroko otwartych oczach, włosy krótkie faliste, rozwiane, nieznacznie odkrywające uszy. Rzeźba ubrana jest w tunikę z podwiniętymi rękawami, przepasaną na biodrze, odsłaniającą lewe udo oraz w zarzucony na lewe ramię płaszcz z połą zarzuconą na prawe udo. Szaty modelowane ostrymi krawędziami, z podwiniętą dolną częścią płaszcza.
rzeźba
Anioł
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie ośmioboku z przedstawieniem sceny Adoracji Dzieciątka Jezus. W dole kompozycji w żłóbku leży Chrystus, nad którym stoi Maria, a za nimi św. Józef. Jezus leży nagi na białej tkaninie ułożonej na słomie, lewą rękę zbliża do twarzy, prawą trzyma przy boku, ma małą głowę, wokół niej świetlisty nimb. Spogląda na Marię, która również patrzy na niego, ręce składa do modlitwy, ma pociągłą, delikatną twarz o dużym nosie i małych ustach. Jest ubrana w czerwoną suknię z szarym wykończeniem na dekolcie i granatowy maforion. Święty Józef stoi w cieniu, patrzy na Dzieciątko, unosi prawą rękę, a w lewej trzyma kij. Ma podłużną twarz o ostrym nosie i małych ustach, łysinę i ciemny zarost. Ponad grupą otwiera się jaśniejące niebo i widać uskrzydlone główki aniołków. Z prawej strony kompozycji fragment kolumny.
obraz
Adoracja Dzieciątka
Zdjęcie nr 1: Obrazy w kształcie leżącego prostokąta przedstawiają procesję aniołów w trzech szeregach. Postacie w typie smukłych młodzieńców, ubranych w długie suknie w kolorze czerwonym, zielonym i niebieski, przepasane na biodrach, ze złotymi nimbami wokół głów i długimi białymi skrzydłami. Anioły w pierwszym rzędzie trzymają kadzielnice, w dalszych grają na różnych instrumentach: fletach, harfach, cytrze i cymbałach. Kompozycję obiega barwna, szeroka bordiura z różnych kwiatów.
obraz
Adorujące anioły
Zdjęcie nr 1: Ambona przyścienna, wisząca, z dostępem w formie jednobiegowych schodów. Kosz na planie ściętego ośmioboku, z podwieszeniem w formie spłaszczonego, ośmiobocznego wałka, zakończonego szyszką. Kosz na wysokim cokole, ścianki wydzielone pilastrami dekorowanymi muszlami i zwisami kwiatowymi, dźwigającymi pełne belkowanie z silnie wysuniętym gzymsem tworzącym parapet, dekorowanym ornamentem roślinnym. W polu ścianek nisze z konchami i figurami czterech ewangelistów, stojącymi na wspornikach. Balustrada schodów pełna, dekorowana płycinami wypełnionymi akantem, zakończona filarem z wazonem. Zaplecek zakończony gzymsem, ujęty uszami utworzonymi z suchego akantu. W polu płycina w formie stojącego prostokąta o wklęsłych narożach, w niej nisza z konchą, na tle której na wsporniku ustawiona figura Chrystusa. Baldachim na planie ściętego ośmioboku, w formie belkowania, wyłamanego na narożach. Na nim, na niskiej podstawie osiem kabłąków dekorowanych cokolikami z wazonami, podtrzymujących spłaszczoną kulę, na której stoi figura anioła z banderolą z napisem „KTO WAS SŁUCHA MNIE SŁUCHA”. Na podniebieniu baldachimu rzeźba gołębicy Ducha Świętego w glorii promienistej. Struktura polichromowana w kolorze zielonym, ze złoconymi profilami i ornamentyką. Figura anioła ukazana frontalnie, w kontrapoście, z głową skierowaną w lewo, obiema rękami trzyma banderolę. Twarz ma pociągłą, o migdałowatych oczach, dużym nosie i rozchylonych ustach, okoloną krótkimi, kręconymi, rozwianymi włosami. Anioł ubrany jest w długą, silnie drapowaną, złoconą tunikę, przepasaną w talii, odsłaniającą prawe ramię oraz obie nogi. Skrzydła ma złożone po bokach postaci. Figura Chrystusa ukazana frontalnie, w kontrapoście, prawą rękę unosi w geście błogosławieństwa, w lewej trzyma jabłko królewskie. Twarz ma szczupłą, o migdałowatych oczach, dużym nosie i wąskich ustach, okoloną brązową brodą i włosami sięgającymi ramion. Chrystus ubrany jest w przylegającą do ciała, złoconą tunikę, przepasaną w talii oraz złocony płaszcz o czerwonej podszewce, przerzucony diagonalnie przez lewe ramię. Figura św. Jana ukazana frontalnie, w kontrapoście, przechylona w lewo, prawą rękę wyciąga do przodu, lewą podtrzymuje otwartą księgę. Twarz ma owalną, o migdałowatych oczach, dużym nosie i wąskich ustach, okoloną brązowymi włosami sięgającymi ramion. Święty ubrany jest w przylegającą do ciała, złoconą tunikę, przepasaną w talii oraz złocony płaszcz o czerwonej podszewce, przerzucony diagonalnie przez lewe ramię, zawieszony na taśmie z przodu postaci. Figura św. Łukasza ukazana frontalnie, w kontrapoście, przechylona w lewo, prawą rękę unosi na tle piersi, lewą podtrzymuje otwartą księgę. Twarz ma owalną, o migdałowatych oczach, dużym nosie i wąskich ustach, okoloną brązową długą brodą i krótkimi włosami. Święty ubrany jest w przylegającą do ciała, złoconą tunikę, przepasaną w talii oraz złocony płaszcz o zielonej podszewce, przerzucony diagonalnie przez lewe ramię. Przy prawej nodze świętego głowa wołu. Figura św. Marka ukazana frontalnie, w kontrapoście, przechylona w lewo, z głową zwróconą w lewo, prawą rękę wyciąga w bok, lewą przytrzymuje przy boku księgę. Twarz ma owalną, o migdałowatych oczach, dużym nosie i wąskich ustach, okoloną gęstą, brązową brodą i krótkimi, kręconymi włosami. Święty ubrany jest w przylegającą do ciała, złoconą tunikę, przepasaną w talii oraz złocony płaszcz o jasnozielonej podszewce, zarzucony na ramiona i zawiązany z przodu. Przy lewej nodze postaci głowa lwa. Figura św. Mateusza ukazana frontalnie, w kontrapoście, lewą rękę wyciąga w bok, prawą przytrzymuje przy boku księgę. Twarz ma owalną, o migdałowatych oczach, dużym nosie i wąskich ustach, okoloną długą, brązową brodą i krótkimi włosami. Święty ubrany jest w przylegającą do ciała, złoconą tunikę, przepasaną w talii szarfą oraz złocony płaszcz o zielonej podszewce, zarzucony na ramiona i opadający po bokach. Przed świętym figurka aniołka trzymającego miskę.
ambona
Ambona

Inne dzieła z tego roku

Zdjęcie nr 1: Na trójstopniowej podstawie osadzona prostopadłościenna mensa ołtarza ujęta lekko wybrzuszającymi się postumentami. Antepedium wykonane w technice marmoryzacji (skaliola) z owalnym polem pośrodku, z wyobrażeniem leżącego nagiego Dzieciątka Jezus z krzyżykiem w lewej dłoni i pierścieniem z krzyżem w prawej, pozostałe naroża wypełnione bukietami kwiatów. Na osi mensy nastawa w formie profilowanej ramy prostokątnej zamkniętej łukiem wklęsło-wypukłym, nadwieszonym, wypełnionej płaskorzeźbą z postacią św. Katarzyny. Święta ukazana w trzech czwartych, w pozycji klęczącej, na chmurach, z rękami złożonymi na piersi, z głową lekko odchyloną w głąb kompozycji. Jej twarz jest owalna, o pełnych policzkach, ze smukłym nosem, głębokimi oczodołami i otwartymi ustami. Na głowie włosy modelowane sumarycznie, długie, opadające na plecy oraz korona otwarta. Święta jest ubrana w długą suknię i obficie fałdowany płaszcz. Za jej plecami widoczny fragment koła – atrybutu jej męczeństwa, z przodu wyłaniające się płaskorzeźbione putta, z których jedno trzyma gałąź palmy. W górnej części kompozycji modelowane w płytkim reliefie chmury z widocznymi między nimi promieniami oraz uskrzydlone główki aniołków. Po bokach kolumny osadzone na bazach, ścięte w połowie wysokości ramy, zakończone skłębionymi obłokami chmur i siedzącymi na nich aniołkami. Lewy ukazany w pozycji półleżącej, z prawą ręką na piersi, a lewą wyciągniętą w kierunku osi ołtarza, z głową skierowaną w jego prawą stronę. Anioł po przeciwnej stronie siedzi na obłoku okrakiem i trzyma w ręku palmę męczeństwa. W tle obu aniołów płaskorzeźbione grupy puttów z banderolami z nieczytelnymi inskrypcjami. Nastawę wieńczy gloria promienista, której promienie wchodzą w partię okna, z siedzącą na obłokach postacią małego Jezusa z kulą ziemską przy boku i z prawą ręką uniesioną w geście błogosławieństwa, ubranego w rozwiany na plecach płaszcz. Kompozycję uzupełniają płaskorzeźbione grupy uskrzydlonych aniołków. Ołtarz z elementami czarnego i białego marmuru, barwnej marmoryzacji i białego, częściowo złoconego stiuku.
ołtarz
Ołtarz w kaplicy św. Katarzyny
Zdjęcie nr 1: Na niskim postumencie, na rzucie prostokąta z łukiem nadwieszonym od przodu osadzony ołtarz prostopadłościenny. Antepedium marmoryzowane z owalnym polem i rytym przedstawieniem głowy św. Jana Chrzciciela na tacy spoczywającej na postumencie ze skrzyżowanymi szablą i krzyżem oraz banderolą z inskrypcją „ECCE AGNUS DEI”. Zasadniczą część ołtarza stanowi obraz w kształcie stojącego prostokąta w bogato profilowanej, szerokiej ramie, ujętej dwoma aniołami. Obaj stoją na skłębionych obłokach, ukazani frontalnie, w silnym kontrapoście. Ubrani są w przylegające do ich ciał szaty, modelowane swobodnie, silnie drapowane i marszczone. Anioł po lewej głowę zwraca w kierunku obrazu i unosi wysoko złożone w geście modlitwy ręce. Drugi anioł również zwraca się w kierunku obrazu, prawą rękę trzyma na piersi, lewą na wysokości bioder. Obaj mają rozłożyste skrzydła o gęstych piórach. Ramę wieńczy profilowany gzyms wyłamany półkoliście pośrodku z ukośnymi odcinkami na bokach o lekko wklęsłych krawędziach z podwieszonymi pod nie żłobkowanymi impostami, pod którymi unoszące je putta. Nad gzymsem pośrodku siedzi na obłoku z główkami aniołków anioł z rozłożystymi skrzydłami, trzymający w rękach banderolę z napisem „ECCE AGNUS DEI”. Po bokach gzymsu osadzone na nim obłoki z główkami aniołków. Ołtarz z wielobarwną marmoryzacją w dolnej części, czarną ramą i białą dekoracją rzeźbiarską.
ołtarz
Ołtarz w kaplicy św. Jana Chrzciciela
Zdjęcie nr 1: Na niskim postumencie o krawędzi przedniej zarysowanej linią falistą osadzony ołtarz w kształcie tumby, wybrzuszonej w górnej partii. Jego antepedium wypełnione marmoryzacją z owalnym, pustym polem i pękami różnokolorowych kwiatów. Po bokach ołtarza dwa ukośnie dostawione kamienne postumenty, na których dwie figury aniołów flankujących owalny obraz w złoconej ramie z przedstawieniem św. Józefa z Jezusem i grającym na kontrabasie aniołem. Malowidło obwiedzione dekoracją sztukatorską w formie obłoków z główkami lub postaciami aniołów i zwieńczone glorią promienistą z gołębicą Ducha Świętego. Anioły klęczące na postumentach ukazane są w poruszonych pozach, w obficie drapowanych szatach, tworzących grube, mięsiste poły, ze skrzydłami o gęstych piórach. Anioł po lewej stronie jest ukazany frontalnie, klęcząc na chmurze na prawym kolanie, z lewą noga wyprostowaną, z głową w trzech czwartych, zwróconą w swoją prawą stronę. Lewą ręką przytrzymuje ramę obrazu, prawą unosi w geście błogosławieństwa. Anioł po prawej stronie głowę kieruje ku obrazowi, jego ręce są uniesione na wysokości klatki piersiowej, dłoń lewą opuszcza, a prawą unosi. Nad górną częścią obrazu został ukazany anioł w pozycji niemalże leżącej, z rozłożonymi rękami, odziany w bogato drapowane szaty odsłaniające dolną część nogi. Duże skrzydła o gęstych piórach rozłożone są niesymetrycznie. Po przeciwnej stronie leży na chmurach nagie putto wśród modelowanych sumarycznie główek anielskich. Dolne partie wykonane z kamienia inkrustowanego czarnym marmurem i marmoryzacją z różnokolorowymi pękami kwiatów, w jasnych kolorach z czarnym polem antepedium z różnobarwnymi kwiatami, partie rzeźbiarskie białe, rama obrazu złocona, gloria bladoniebieska.
ołtarz
Ołtarz w kaplicy św. Józefa
Zdjęcie nr 1: Na niewysokim stopniu prostopadłościenny ołtarz z antepedium, którego dekoracja wykonana w technice marmoryzacji (skaliola) w postaci owalnego pola z wyobrażeniem źródła życia wiecznego (dwa ptaki pijące wodę z fontanny) oraz pęków kwiatów. Nad ołtarzem nastawa z niemal pełnoplastyczną figurą Matki Boskiej Niepokalanej ujęta pilastrami i stojącymi przed nimi marmoryzowanymi kolumnami z kapitelami jońskimi podtrzymującymi szerokie belkowanie zwieńczone naczółkami. W środkowej części belkowania grupa rzeźbiarska z figurą Boga Ojca spoczywającego na obłokach trzymanych przez putta i anioły. Stojąca na obłokach i księżycu Matka Boska ukazana frontalnie, w kontrapoście, z rękami złożonymi do modlitwy. Jej twarz jest modelowana łagodnie, owalna, z długim nosem, otwartymi oczami. Nad głową wieniec z gwiazd. Ubrana jest w długą suknię i rozłożysty płaszcz o skłębionych połach, drapowanych plastycznie. Z tła wyłaniają się putta i uskrzydlone główki aniołów oraz promienie słońca. Postać Boga Ojca siedzącego na chmurach z rozwianymi szatami ukazana frontalnie. Prawą rękę wysuwa do przodu, w lewej trzyma berło. Ołtarz utrzymany w jasnej tonacji kolorystycznej, z elementami z czarnego marmuru i wielobarwnym antepedium w technice marmoryzacji.
ołtarz
Ołtarz Matki Boskiej Niepokalanie Poczętej
Zdjęcie nr 1: Epitafium z fantazyjnie wyciętą płyciną wpisaną w leżący prostokąt o bokach w kształcie półkolistych, nadwieszonych łukach na wklęsłych uskokach, ujętą uproszczonymi wolutami z chrząstkami. Pod dolną krawędzią kartusz z tarczą z godłami herbów Rawicz, Jastrzębiec, Ramułt, Korybut. Epitafium wieńczy owalne pole z portretem zmarłej otoczone ornamentem kartuszowo-zawijanym i zwieńczone krzyżem wspartym na trzech kulach. Kobieta została przedstawiona w popiersiu, w trzech czwartych, w koronkowym welonie oraz ze sznurem pereł na szyi. Twarz z migdałowatymi oczami zwróconymi w lewo, z długim nosem i wąskimi, szerokimi ustami. W polu inskrypcja „D(EO) O(PTIMO) M(AXIMO) / ET / HOMINVM MEMORIAE / G(E)N(ER)OSA CHRISTINA OLIM G(E)N(E)OSI GABRIELIS / A DEMBIANY DEMBINSKI CVM OLIM G(E)N(ER)OSA ISABELLA / A BELZEC BELZECKA PROCREATA / FILIA [obok wykutE wtórnie Primo CAROLI SZEMBEK 2do G(ENERO)SI ADAMI KOCHANSKI ultimo VOTO G(E)N(ER)OSI MATTHIAE ALEXANDRI A TARNOW TARNOWSKI VENATORIS PAL(A)TINI LANCICZE[SIS] / DVCATVS SEVERIAE CAPITANEI CASTRENSIS LEGITIMA / CONSORS / RELIGIONE IN DEVM CVLTV ET DEVOTIONE IN DEI PARAM AC DEI SANCTOS ERGA MARITVM / AC FILIOS AMORIS INTEGRITATE IN AMICOS AC VICINOS OFFICIO IN OMNES / MORVM PROBITATE INSIGNIS / MVLIER / CVM EXPLESSET ANNOS AETATES SVAE LVI MATRIMONIALIS / COHABITATIONIS XXXX DIE VI MARTII. A(NNO) D(OMINI) M.D.CXCV / SACRAMENTIS BENE MVNITA / IN VILLA GORENICE VITAM / FINIVIT. / LVGENS MARITIVS DESIDERATISSIMAE CONIVGI / HOC POSVIT MONVMENTVM / LECTOR / FIDELIBVS DEFVNCTIS / PRECARE / REQVIEM SEMPITERNAM.”
płyta nagrobna
Epitafium Krystyny z Dembińskich Tarnowskiej
Zdjęcie nr 1: Na prostopadłościennej, wysokiej podstawie na kilkustopniowym podwyższeniu z dostawionym do niej ołtarzem, stoją personifikacje czterech Wydziałów Uniwersytetu – Teologii, Prawa, Medycyny i Sztuk Wyzwolonych, podtrzymujące trumnę z figurą putta w otoczeniu obłoków, które prawą ręką wskazuje na świętego, a lewą na posrebrzaną rzeźbę Baranka Apokaliptycznego na tle glorii i znajdującą poniżej banderolę z napisem: "Et lucerna eius est Agnus". Trumna ma kształt wybrzuszonego dołem sarkofagu z wiekiem ujętym dwiema wolutami. Ołtarz z antepedium wykonanym w technice skalioli z wyobrażeniem uskrzydlonego anioła trzymającego w rękach wieńce z kwiatów i lauru otoczonego witkami palm i rozlokowany i swobodnie pękami różnokolorowych kwiatków. Wokół grupy ustawiono cztery wolnostojące wysokie kolumny posadowione na wysokich postumentach, których ścianki są ozdobione czarnymi medalionami z motywami kwiatów wykonanymi w technice skalioli. Kolumny mają skręcone trzony i kompozytowe kapitele, dźwigające odcinki belkowania, na których umieszczono figury czterech świętych Janów – Jana Chrzciciela, Jana Ewangelisty, Jana Kantego i Jana z Damaszku.
pomnik
Mauzoleum św. Jana Kantego

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po tagach

Po technice i materiale

Zdjęcie nr 1: Ołtarz architektoniczny, dwukondygnacyjny ze zwieńczeniem, trójosiowy. Neogotycki na trapezowym postumencie. Mensa wsparta na dwóch kolumnach o schodkowych, bazach w formie ośmioramiennych gwiazd na siedmiobokach z wklęsłymi ramionami. Z każdego ramienia gwiazd strzeliście unosiła się ku kapitelowi wzdłuż trzonu służka, tworząc u dołu romboidalną, wklęsłą siatkę. Struktura ta zachowała się mniej niż w połowie na lewej kolumnie. Kapitel lewy ornamentalnie pokryty regularną siatką ze stylizowanych, suchych gałęzi, które tworzą trzy strefy pól ornamentalnych. Dolne przypominają ostre łuki, krzyżują się w nich gałęzie. Środkowe, romboidalne są puste a górne wypełniają sploty suchego akantu. Prawy kapitel posiada podobne podziały pól, różni się wypełnieniem górnej ze stref, gdzie przestrzeń całkowicie zajmują na przemian bujne winne grona oraz pochylające się kłosy zbóż. Zaplecek pod mensą, od frontu podzielono na sześć stref. Na dwóch zewnętrznych i dwóch środkowych znajdują się przedstawienia płaskorzeźbionych łuków okiennych z maswerkami. Druga płaszczyzna od lewej i prawej ozdobiona jest płaskorzeźbą roślinną. Ryzalitowana w części środkowej kondygnacja pierwsza stanowi tabernakulum na cokole. Zadaszenie spadziste pokryte różnorodnym zdobieniem, flankowane czworokątnymi filarami, na których kapitelach wspierają się ramiona ostrych łuków z wimpergami. Powyżej kapitele filarów stanowią blanki z których wyrastają ażurowe formy zbudowane z kilku esownic stylizowane na oset, zakończone profitkami. Widać wnętrze tabernakulum przez ażurowe, dwuskrzydłowe drzwiczki. Na lewych jest przestrzenna rzeźba Orła w koronie osadzona w nieznacznie uszkodzonej oprawie ze splotów gałęzi. Z prawej podobnie wykonane przedstawienie Pogoni Litewskiej. Konny rycerz ma złamany miecz. W centrum ołtarza w prostokątnej ramie znajduje się owalne pole wewnątrz otoczone ciasnym splotem guzowatych gałęzi. W środkowych punktach owalu z gałęzi wstawiono owalne płaskorzeźby z kości słoniowej ze scenami z życia Chrystusa. W samym środku niewielka rzeźba Jezusa Ukrzyżowanego. Ramę główną flankują postacie Ewangelistów po dwóch z każdej strony, jeden nad drugim, na postumentach i pod gotyckimi baldachimami, najwyższy jest okazalszy. Zwieńczenie ołtarza stanowi wysunięta balustrada zbudowana z ostrołukowych ramion ze sterczynami, centralne ramiona zbiegają się i łączą w sterczynę zakończoną krzyżem. Ołtarz flankowany strzelistymi formami z typowych dla neogotyckiej stylizacji elementami architektonicznymi, w które wkomponowano po jednej postaci świętych z każdej strony.
ołtarz

ołtarz

Zdjęcie nr 1: Nastawa przyścienna, architektoniczna, w kształcie prostokąta, jednoosiowa. W formie późnogotyckiego portalu o otworze wejściowym prostokątnym o zaokrąglonych narożach, ujętym cienkimi kolumienkami na cylindrycznych cokołach oraz laskowaniem, przechodzącymi na prostokątne nadproże z krzyżującymi się laskami. W polu środkowym obraz z przedstawieniem siedzącego na tronie świętego Józefa z Dzieciątkiem na kolanach. Obraz w obramieniu z motywem pręta owiniętego spiralną taśmą. Poniżej prostokątna płyta w takim samym obramieniu, z inskrypcją po polsku, literami stylizowanymi na gotyckie: BOGARODZICO.
ołtarz

Nastawa ołtarza Świętego Józefa

Zdjęcie nr 1: Na wolutowo-wywiniętych przyczółkach zwieńczenia usadzona jest para aniołów. Anioł po lewej stronie ukazany jest w pozycji siedzącej, zwrócony trzy czwarte w lewo z lewą nogą podwiniętą, a prawą opuszczoną w dół; lewą rękę składa na piersi, a prawą wyciąga do przodu; głowę ma uniesioną do góry. Twarz szeroka z wyraźnie zaznaczonym podbródkiem, szerokim na końcu nosem i dużym oczami. Włosy krótkie i kędzierzawe, ciemnobrązowe z loczkiem zawiniętym nad czołem. Anioł ubrany jest z złoconą tunikę ze srebrzoną podszewką, odsłaniającą nagi tors i prawą nogę powyżej uda. U ramion ma duże, złocone i rozpięte na boki skrzydła. Po prawej stronie ołtarza znajduje się drugi anioł o antytetycznym układzie sylwetki z rękami ugiętymi w łokciach i rozłożonymi na boki oraz głową skierowaną delikatnie w lewo. Szaty, skrzydła i twarz analogiczne, jak u pierwszego anioła. Wyżej, na wolutowym zakończeniu boków zwieńczenia usadzona jest para małych aniołków z niewielkimi skrzydłami, opasanymi w biodrach złotą przepaską. Aniołki ukazane są w ruchu o esowato wygiętej sylwetce, z jedną nogą uniesioną do góry i rękami odwiedzionymi na jeden bok. Twarze szerokie z pulchnymi policzkami, nosami o szerokich końcach i dużymi oczami, włosy krótkie i kędzierzawe. Polichromia w odsłoniętych partiach ciała naturalistyczna, szaty i skrzydła złocone.
rzeźba

Cztery anioły w zwieńczeniu ołtarza bocznego

Zdjęcie nr 1: Na wolutowo-wywiniętych przyczółkach zwieńczenia usadzona jest para aniołów. Anioł po lewej stronie ukazany jest w pozycji siedzącej, zwrócony trzy czwarte w lewo z lewą nogą podwiniętą, a prawą opuszczoną w dół; na piersi składa skrzyżowane ręce, głowę ma skierowaną w lewo. Twarz szeroka z wyraźnie zaznaczonym podbródkiem, szerokim na końcu nosem i dużym oczami. Włosy długie i kręcone, ciemnobrązowe. Anioł ubrany jest z złoconą tunikę ze srebrzoną podszewką odsłaniającą nagi tors i prawą nogę poniżej uda. U ramion ma duże, złocone i rozpięte na boki skrzydła. Po prawej stronie ołtarza znajduje się drugi anioł o antytetycznym układzie sylwetki z rękami ugiętymi w łokciach i skierowanymi w prawo. Szaty, skrzydła i twarz są analogiczne, jak u opisanego poprzednio anioła. Polichromia w odsłoniętych partiach ciała naturalistyczna, szaty i skrzydła złocone oraz srebrzone.
rzeźba

Dwa anioły w zwieńczeniu ołtarza

Zdjęcie nr 1: Podstawa w formie prostego prostopadłościanu na niskim cokoliku, zwieńczona gzymsem, wyżej przechodząca w zwężający się, profilowany cokół na planie prostokąta, na którym osadzony jest krucyfiks. Ramiona krzyża ujęte przy krawędzi bordową opaską, wewnątrz złocone i karbowane. Figura Chrystusa ścięta z tyłu, przybita do krzyża trzema gwoździami. Ciało w delikatnym zwisie o szeroko rozłożonych ramionach, głowa opada na prawe ramię, nogi są ugięte w kolanach, kolana przylegają do siebie, a stopy są przebite w układzie prawa na lewą. Twarz szczupła o ostrym profilu nosa, okolona krótką brodą. Włosy długie, silnie skręcone w pukle i opadające na tył głowy i prawe ramię. Ciało szczupłe o delikatnie podkreślonej muskulaturze oraz uwypuklonej formie klatki piersiowej, szczególnie linii żeber z zaznaczonymi śladami męki. Na głowie korona cierniowa. Przez biodra przewiązane jest złocone perizonium w formie krótkiej skręconej tkaniny, zawieszonej na sznurze, odsłaniającej prawe biodro, ze zwisem na prawym boku. Na zakończeniu pionowej belki titulus w formie zwoju z napisem „IN / RI”. Polichromia w odsłoniętych partiach ciała Chrystusa delikatnie sina, perizonium, krzyż i detale złocone oraz srebrzone, postument polichromowany na czarno.
rzeźba

Krzyż ołtarzowy

Zdjęcie nr 1: Mensa w typie sarkofagowym ustawiona na czterech lwich łapach. Ściana frontowa jest dekorowana trzema płycinami. Zewnętrzne mają kształt leżących prostokątów z wklęsłą wewnętrzną krawędzią, a środkowa jest okrągła, wypełniona chrystogramem. Mensa w kolorze jasnoszarego kamienia, łapy białe.
ołtarz

Mensa ołtarzowa

Jak cytować?

Józef Skrabski, "Ołtarz główny", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2023, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/oltarz-glowny-69

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności