Epitafium żony Aleksandra Tarnowskiego Krystyny z Dembińskich zmarłej w 1695 w następnym roku wykonał Michał Poman w Dębniku koło Krzeszowic.
Epitafium z fantazyjnie wyciętą płyciną wpisaną w leżący prostokąt o bokach w kształcie półkolistych, nadwieszonych łukach na wklęsłych uskokach, ujętą uproszczonymi wolutami z chrząstkami. Pod dolną krawędzią kartusz z tarczą z godłami herbów Rawicz, Jastrzębiec, Ramułt, Korybut. Epitafium wieńczy owalne pole z portretem zmarłej otoczone ornamentem kartuszowo-zawijanym i zwieńczone krzyżem wspartym na trzech kulach. Kobieta została przedstawiona w popiersiu, w trzech czwartych, w koronkowym welonie oraz ze sznurem pereł na szyi. Twarz z migdałowatymi oczami zwróconymi w lewo, z długim nosem i wąskimi, szerokimi ustami. W polu inskrypcja „D(EO) O(PTIMO) M(AXIMO) / ET / HOMINVM MEMORIAE / G(E)N(ER)OSA CHRISTINA OLIM G(E)N(E)OSI GABRIELIS / A DEMBIANY DEMBINSKI CVM OLIM G(E)N(ER)OSA ISABELLA / A BELZEC BELZECKA PROCREATA / FILIA [obok wykutE wtórnie Primo CAROLI SZEMBEK 2do G(ENERO)SI ADAMI KOCHANSKI ultimo VOTO G(E)N(ER)OSI MATTHIAE ALEXANDRI A TARNOW TARNOWSKI VENATORIS PAL(A)TINI LANCICZE[SIS] / DVCATVS SEVERIAE CAPITANEI CASTRENSIS LEGITIMA / CONSORS / RELIGIONE IN DEVM CVLTV ET DEVOTIONE IN DEI PARAM AC DEI SANCTOS ERGA MARITVM / AC FILIOS AMORIS INTEGRITATE IN AMICOS AC VICINOS OFFICIO IN OMNES / MORVM PROBITATE INSIGNIS / MVLIER / CVM EXPLESSET ANNOS AETATES SVAE LVI MATRIMONIALIS / COHABITATIONIS XXXX DIE VI MARTII. A(NNO) D(OMINI) M.D.CXCV / SACRAMENTIS BENE MVNITA / IN VILLA GORENICE VITAM / FINIVIT. / LVGENS MARITIVS DESIDERATISSIMAE CONIVGI / HOC POSVIT MONVMENTVM / LECTOR / FIDELIBVS DEFVNCTIS / PRECARE / REQVIEM SEMPITERNAM.”
Epitafium należy do grona dzieł o zbliżonej formie powstałych w ośrodku kamieniarskim w Dębniku koło Krakowa, głównie w pracowni czynnego tam Michała Pomana. Ich cechą szczególną jest sposób ujęcia płyty z inskrypcją za pomocą zawijających się szerokich taśm i wolut o krawędziach pokrytych motywami przypominającymi strączki fasoli. To motywy typowe dla ornamentyki małżowinowo-chrząstkowej obecnej w plastyce polskiej od lat dwudziestych do lat osiemdziesiątych XVII wieku, a stosowane pod koniec tego stulecia wskazują na swoiste zapóźnienie warsztatu, w którym powstały. Podobne motywy można odnaleźć w epitafium biskupa Kazimierza Jana Szczuki w kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Chełmnie (1699) oraz kanonika krakowskiego Grzegorza Morskiego w katedrze na Wawelu (1707).
Epitafium Krystyny z Dembińskich Tarnowskiej powstało w pracowni Michała Pomana w Dębniku koło Krzeszowic w 1696 roku.
Józef Skrabski, "Epitafium Krystyny z Dembińskich Tarnowskiej ", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/epitafium-krystyny-z-dembinskich-tarnowskiej