Ołtarz główny

Dzieje zabytku

Ołtarz główny powstał w latach 1965-1966 według projektu Wiktora Zina, który jest również autorem większej części wyposażenia świątyni. W polu głównym umieszczono obraz Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny z 1610 roku, przeniesiony ze starej świątyni. Dzieło zostało namalowane z fundacji Adama Niewiarowskiego z Niewirowa, ówczesnego właścicieła dóbr Niegowici, według tradycji w 1610 roku. Z kolei na zasuwie znajduje się obraz namalowany na blasze mosiężnej przedstawiający Piętę, autorstwa Zdzisława Pabisiaka (1922-2009), bliskiego współpracownika Wiktora Zina.

Opis

Nastawa ołtarzowa jednoosiowa, jednokondygnacyjna, ustawiona na trzech stopniach. Mensa pokryta marmurową okładziną, antepedium zdobione trzema zielonymi płycinami: środkowa (największa) w kształcie leżącego prostokąta, boczne w kształcie stojących prostokątów. Płyciny zdobione od dołu i od góry rzędami aplikowanych, kutych, zwróconych ku środkowi lilii heraldycznych, od drugiej strony zakończonych dwiema wolutami. Pośrodku biegnie pas złoconych rozet. W centrum środkowej płyciny znajduje się plakieta przedstawiająca Orła Białego z czasów Zygmunta I Starego z monogramem królewskim. Poniżej jest kuta litera A. Tabernakulum w kształcie prostopadłościennej skrzynki. Ścianka frontowa obwiedziona złotym profilowaniem, tło srebrzone. W polu kwadratowa płycina z przedstawieniem pelikana karmiącego swoje młode. Powyżej prosty tron wystawienia z niskim podium, flankowanym baldachimem wspartym na czterech, smukłych kolumienkach. Nastawa ustawiona na trzech marmurowych stopniach. Cokół niski, po bokach ujęty dwoma pasami, wypełnionymi kratką, w polach zdobiony kutą dekoracją złożoną z rzędów odwróconych wolut, spiętych pośrodku prostą spinką. Cokół wspiera zdwojoną, prostokątną ramę, zakończoną u góry monogramem Marii, ażurową koroną otwartą i łacińskim krzyżem, a u dołu datą „1966”. Rama od zewnątrz zdobiona aplikowanymi motywami heraldycznymi na zielonym tle, od wewnątrz rama wypukła, srebrzona. W polu obraz Wniebowzięcia Matki Boskiej, a na zasuwie dzieło przedstawiające Piętę. Dekoracje złocone i srebrzone.

Zarys problematyki artystycznej

Autorem projektu ołtarza jest Wiktor Zin (1925-2007), polski architekt i profesor Politechniki Krakowskiej. Zin został zatrudniony przez parafię w 1959 roku do wykonania projektów wyposażenia świątyni, które nawiązywały do popularnej wówczas tradycji piastowskiej i jagiellońskiej, związanej z obchodami Millennium chrztu Polski. Pierwszym obiektem wykonanym według powyższych zamierzeń miały być lampki wieczne ozdobione orłami, rękojeścią Szczerbca oraz włócznią św. Maurycego. Motywy związane z historią Polski znajdują się również na ołtarzu głównym. Antepedium zdobi Orzeł Biały przedstawiony w stylizacji z czasów Zygmunta Starego. z monogramem królewskim, nawiązujący kształtem do wyobrażenia herbu elewacji kaplicy zygmuntowskiej Data widniejąca nad tabernakulum „1966” bezpośrednio odnosi się do obchodów 1000-lecia chrztu Polski. W podobnej stylistyce Wiktor Zin zaprojektował wnętrza w kościołach: św. Szczepana, św. Mikołaja i św. Kazimierza w Krakowie, a także w Poroninie, Gdowie, Haczowie, Jedliczu, Sokołowie Małopolskim i Stróżach.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

bardzo dobry, ołtarz po konserwacji.

Streszczenie

Ołtarz główny powstał w latach 1965-1966 według projektu Wiktora Zina, który jest również autorem większej części wyposażenia świątyni. W polu głównym umieszczono obraz Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny, przeniesiony ze starej świątyni. Dzieło zostało namalowane z fundacji Adama Niewiarowskiego z Niewirowa, ówczesnego właścicieła dóbr Niegowici, według tradycji w 1610 roku. Z kolei na zasuwie znajduje się obraz namalowany na blasze mosiężnej przedstawiający Piętę, autorstwa Zdzisława Pabisiaka (1922-2009). Autorem projektu ołtarza jest Wiktor Zin (1925-2007), polski architekt i profesor Politechniki Krakowskiej. Zin został zatrudniony przez parafię w 1959 roku do wykonania projektów wyposażenia świątyni, które nawiązują do popularnej wówczas tradycji piastowskiej i jagiellońskiej, związanej z obchodami Millennium chrztu Polski.

Bibliografia