Ołtarz boczny południowy (prawy)
Zdjęcie nr 1: Ołtarz architektoniczny, jednoosiowy, jednokondygnacyjny ze zwieńczeniem, ujęty uszami z ornamentu małżowinowo-chrząstkowego oraz akantu. Mensa drewniana o linii wklęsło-wypukłej, z kamiennym portatylem. Antepedium drewniane, w części centralnej dekorowane płaskorzeźbionym medalionem z wici roślinnej mieszczącym monogram maryjny ujęty po bokach ornamentem roślinnym. Nastawa ustawiona na profilowanym cokole dekorowanym uskrzydlonymi główkami anielskimi. W części środkowej predella ze złoconą płyciną w kształcie leżącego prostokąta ujętego palmetami, wewnątrz której znajduje się obraz ze sceną Pokłonu pasterzy. Retabulum ujęte parą korynckich kolumn ustawionych na wysokich cokołach. Kolumny dźwigają odcinki wyłamanego belkowania zwieńczonego profilowanym gzymsem, na którym ustawiono figury św. Wojciecha i św. Stanisława. Trzony kolumn złocone, w jednej trzeciej wysokości opięte profilowanym okuciem, poniżej którego płaskorzeźbione, uskrzydlone główki anielskie na tle ornamentu okuciowego, a powyżej winna latorośl na tle ornamentu okuciowego. Pole środkowe ołtarza w formie arkady zamkniętej łukiem półkolistym mieści obraz przedstawiający temat Rodziny Marii. W przyłuczach płaskorzeźbione, uskrzydlone główki anielskie. Zwieńczenie ujęte hermowymi pilastrami dźwigającymi niepełne, wyłamane belkowanie z uskrzydloną główką anielską na osi, na którym znajduje się trójkątny, przerwany przyczółek. Na ramionach przyczółka półleżące postaci aniołów, pomiędzy nimi, w osi ołtarza figura Chrystusa Zmartwychwstałego. W polu obraz w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półokrągłym przedstawiający św. Marcina. Zwieńczenie ujęte uszami utworzonymi z akantu oraz podwieszonej draperii. Struktura ołtarza jest polichromowana na ciemnozielono, ze złoconymi detalami architektonicznymi i ornamentyką. Figury w partiach ciała z naturalistyczną polichromią oraz złoconymi szatami i atrybutami.
Zdjęcie nr 2: Ołtarz architektoniczny, jednoosiowy, jednokondygnacyjny ze zwieńczeniem, ujęty uszami z ornamentu małżowinowo-chrząstkowego oraz akantu. Mensa drewniana o linii wklęsło-wypukłej, z kamiennym portatylem. Antepedium drewniane, w części centralnej dekorowane płaskorzeźbionym medalionem z wici roślinnej mieszczącym monogram maryjny ujęty po bokach ornamentem roślinnym. Nastawa ustawiona na profilowanym cokole dekorowanym uskrzydlonymi główkami anielskimi. W części środkowej predella ze złoconą płyciną w kształcie leżącego prostokąta ujętego palmetami, wewnątrz której znajduje się obraz ze sceną Pokłonu pasterzy. Retabulum ujęte parą korynckich kolumn ustawionych na wysokich cokołach. Kolumny dźwigają odcinki wyłamanego belkowania zwieńczonego profilowanym gzymsem, na którym ustawiono figury św. Wojciecha i św. Stanisława. Trzony kolumn złocone, w jednej trzeciej wysokości opięte profilowanym okuciem, poniżej którego płaskorzeźbione, uskrzydlone główki anielskie na tle ornamentu okuciowego, a powyżej winna latorośl na tle ornamentu okuciowego. Pole środkowe ołtarza w formie arkady zamkniętej łukiem półkolistym mieści obraz przedstawiający temat Rodziny Marii. W przyłuczach płaskorzeźbione, uskrzydlone główki anielskie. Zwieńczenie ujęte hermowymi pilastrami dźwigającymi niepełne, wyłamane belkowanie z uskrzydloną główką anielską na osi, na którym znajduje się trójkątny, przerwany przyczółek. Na ramionach przyczółka półleżące postaci aniołów, pomiędzy nimi, w osi ołtarza figura Chrystusa Zmartwychwstałego. W polu obraz w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półokrągłym przedstawiający św. Marcina. Zwieńczenie ujęte uszami utworzonymi z akantu oraz podwieszonej draperii. Struktura ołtarza jest polichromowana na ciemnozielono, ze złoconymi detalami architektonicznymi i ornamentyką. Figury w partiach ciała z naturalistyczną polichromią oraz złoconymi szatami i atrybutami.
Zdjęcie nr 3: Ołtarz architektoniczny, jednoosiowy, jednokondygnacyjny ze zwieńczeniem, ujęty uszami z ornamentu małżowinowo-chrząstkowego oraz akantu. Mensa drewniana o linii wklęsło-wypukłej, z kamiennym portatylem. Antepedium drewniane, w części centralnej dekorowane płaskorzeźbionym medalionem z wici roślinnej mieszczącym monogram maryjny ujęty po bokach ornamentem roślinnym. Nastawa ustawiona na profilowanym cokole dekorowanym uskrzydlonymi główkami anielskimi. W części środkowej predella ze złoconą płyciną w kształcie leżącego prostokąta ujętego palmetami, wewnątrz której znajduje się obraz ze sceną Pokłonu pasterzy. Retabulum ujęte parą korynckich kolumn ustawionych na wysokich cokołach. Kolumny dźwigają odcinki wyłamanego belkowania zwieńczonego profilowanym gzymsem, na którym ustawiono figury św. Wojciecha i św. Stanisława. Trzony kolumn złocone, w jednej trzeciej wysokości opięte profilowanym okuciem, poniżej którego płaskorzeźbione, uskrzydlone główki anielskie na tle ornamentu okuciowego, a powyżej winna latorośl na tle ornamentu okuciowego. Pole środkowe ołtarza w formie arkady zamkniętej łukiem półkolistym mieści obraz przedstawiający temat Rodziny Marii. W przyłuczach płaskorzeźbione, uskrzydlone główki anielskie. Zwieńczenie ujęte hermowymi pilastrami dźwigającymi niepełne, wyłamane belkowanie z uskrzydloną główką anielską na osi, na którym znajduje się trójkątny, przerwany przyczółek. Na ramionach przyczółka półleżące postaci aniołów, pomiędzy nimi, w osi ołtarza figura Chrystusa Zmartwychwstałego. W polu obraz w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półokrągłym przedstawiający św. Marcina. Zwieńczenie ujęte uszami utworzonymi z akantu oraz podwieszonej draperii. Struktura ołtarza jest polichromowana na ciemnozielono, ze złoconymi detalami architektonicznymi i ornamentyką. Figury w partiach ciała z naturalistyczną polichromią oraz złoconymi szatami i atrybutami.
Zdjęcie nr 4: Ołtarz architektoniczny, jednoosiowy, jednokondygnacyjny ze zwieńczeniem, ujęty uszami z ornamentu małżowinowo-chrząstkowego oraz akantu. Mensa drewniana o linii wklęsło-wypukłej, z kamiennym portatylem. Antepedium drewniane, w części centralnej dekorowane płaskorzeźbionym medalionem z wici roślinnej mieszczącym monogram maryjny ujęty po bokach ornamentem roślinnym. Nastawa ustawiona na profilowanym cokole dekorowanym uskrzydlonymi główkami anielskimi. W części środkowej predella ze złoconą płyciną w kształcie leżącego prostokąta ujętego palmetami, wewnątrz której znajduje się obraz ze sceną Pokłonu pasterzy. Retabulum ujęte parą korynckich kolumn ustawionych na wysokich cokołach. Kolumny dźwigają odcinki wyłamanego belkowania zwieńczonego profilowanym gzymsem, na którym ustawiono figury św. Wojciecha i św. Stanisława. Trzony kolumn złocone, w jednej trzeciej wysokości opięte profilowanym okuciem, poniżej którego płaskorzeźbione, uskrzydlone główki anielskie na tle ornamentu okuciowego, a powyżej winna latorośl na tle ornamentu okuciowego. Pole środkowe ołtarza w formie arkady zamkniętej łukiem półkolistym mieści obraz przedstawiający temat Rodziny Marii. W przyłuczach płaskorzeźbione, uskrzydlone główki anielskie. Zwieńczenie ujęte hermowymi pilastrami dźwigającymi niepełne, wyłamane belkowanie z uskrzydloną główką anielską na osi, na którym znajduje się trójkątny, przerwany przyczółek. Na ramionach przyczółka półleżące postaci aniołów, pomiędzy nimi, w osi ołtarza figura Chrystusa Zmartwychwstałego. W polu obraz w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półokrągłym przedstawiający św. Marcina. Zwieńczenie ujęte uszami utworzonymi z akantu oraz podwieszonej draperii. Struktura ołtarza jest polichromowana na ciemnozielono, ze złoconymi detalami architektonicznymi i ornamentyką. Figury w partiach ciała z naturalistyczną polichromią oraz złoconymi szatami i atrybutami.
Zdjęcie nr 5: Ołtarz architektoniczny, jednoosiowy, jednokondygnacyjny ze zwieńczeniem, ujęty uszami z ornamentu małżowinowo-chrząstkowego oraz akantu. Mensa drewniana o linii wklęsło-wypukłej, z kamiennym portatylem. Antepedium drewniane, w części centralnej dekorowane płaskorzeźbionym medalionem z wici roślinnej mieszczącym monogram maryjny ujęty po bokach ornamentem roślinnym. Nastawa ustawiona na profilowanym cokole dekorowanym uskrzydlonymi główkami anielskimi. W części środkowej predella ze złoconą płyciną w kształcie leżącego prostokąta ujętego palmetami, wewnątrz której znajduje się obraz ze sceną Pokłonu pasterzy. Retabulum ujęte parą korynckich kolumn ustawionych na wysokich cokołach. Kolumny dźwigają odcinki wyłamanego belkowania zwieńczonego profilowanym gzymsem, na którym ustawiono figury św. Wojciecha i św. Stanisława. Trzony kolumn złocone, w jednej trzeciej wysokości opięte profilowanym okuciem, poniżej którego płaskorzeźbione, uskrzydlone główki anielskie na tle ornamentu okuciowego, a powyżej winna latorośl na tle ornamentu okuciowego. Pole środkowe ołtarza w formie arkady zamkniętej łukiem półkolistym mieści obraz przedstawiający temat Rodziny Marii. W przyłuczach płaskorzeźbione, uskrzydlone główki anielskie. Zwieńczenie ujęte hermowymi pilastrami dźwigającymi niepełne, wyłamane belkowanie z uskrzydloną główką anielską na osi, na którym znajduje się trójkątny, przerwany przyczółek. Na ramionach przyczółka półleżące postaci aniołów, pomiędzy nimi, w osi ołtarza figura Chrystusa Zmartwychwstałego. W polu obraz w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półokrągłym przedstawiający św. Marcina. Zwieńczenie ujęte uszami utworzonymi z akantu oraz podwieszonej draperii. Struktura ołtarza jest polichromowana na ciemnozielono, ze złoconymi detalami architektonicznymi i ornamentyką. Figury w partiach ciała z naturalistyczną polichromią oraz złoconymi szatami i atrybutami.
Zdjęcie nr 6: Ołtarz architektoniczny, jednoosiowy, jednokondygnacyjny ze zwieńczeniem, ujęty uszami z ornamentu małżowinowo-chrząstkowego oraz akantu. Mensa drewniana o linii wklęsło-wypukłej, z kamiennym portatylem. Antepedium drewniane, w części centralnej dekorowane płaskorzeźbionym medalionem z wici roślinnej mieszczącym monogram maryjny ujęty po bokach ornamentem roślinnym. Nastawa ustawiona na profilowanym cokole dekorowanym uskrzydlonymi główkami anielskimi. W części środkowej predella ze złoconą płyciną w kształcie leżącego prostokąta ujętego palmetami, wewnątrz której znajduje się obraz ze sceną Pokłonu pasterzy. Retabulum ujęte parą korynckich kolumn ustawionych na wysokich cokołach. Kolumny dźwigają odcinki wyłamanego belkowania zwieńczonego profilowanym gzymsem, na którym ustawiono figury św. Wojciecha i św. Stanisława. Trzony kolumn złocone, w jednej trzeciej wysokości opięte profilowanym okuciem, poniżej którego płaskorzeźbione, uskrzydlone główki anielskie na tle ornamentu okuciowego, a powyżej winna latorośl na tle ornamentu okuciowego. Pole środkowe ołtarza w formie arkady zamkniętej łukiem półkolistym mieści obraz przedstawiający temat Rodziny Marii. W przyłuczach płaskorzeźbione, uskrzydlone główki anielskie. Zwieńczenie ujęte hermowymi pilastrami dźwigającymi niepełne, wyłamane belkowanie z uskrzydloną główką anielską na osi, na którym znajduje się trójkątny, przerwany przyczółek. Na ramionach przyczółka półleżące postaci aniołów, pomiędzy nimi, w osi ołtarza figura Chrystusa Zmartwychwstałego. W polu obraz w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półokrągłym przedstawiający św. Marcina. Zwieńczenie ujęte uszami utworzonymi z akantu oraz podwieszonej draperii. Struktura ołtarza jest polichromowana na ciemnozielono, ze złoconymi detalami architektonicznymi i ornamentyką. Figury w partiach ciała z naturalistyczną polichromią oraz złoconymi szatami i atrybutami.
Zdjęcie nr 7: Ołtarz architektoniczny, jednoosiowy, jednokondygnacyjny ze zwieńczeniem, ujęty uszami z ornamentu małżowinowo-chrząstkowego oraz akantu. Mensa drewniana o linii wklęsło-wypukłej, z kamiennym portatylem. Antepedium drewniane, w części centralnej dekorowane płaskorzeźbionym medalionem z wici roślinnej mieszczącym monogram maryjny ujęty po bokach ornamentem roślinnym. Nastawa ustawiona na profilowanym cokole dekorowanym uskrzydlonymi główkami anielskimi. W części środkowej predella ze złoconą płyciną w kształcie leżącego prostokąta ujętego palmetami, wewnątrz której znajduje się obraz ze sceną Pokłonu pasterzy. Retabulum ujęte parą korynckich kolumn ustawionych na wysokich cokołach. Kolumny dźwigają odcinki wyłamanego belkowania zwieńczonego profilowanym gzymsem, na którym ustawiono figury św. Wojciecha i św. Stanisława. Trzony kolumn złocone, w jednej trzeciej wysokości opięte profilowanym okuciem, poniżej którego płaskorzeźbione, uskrzydlone główki anielskie na tle ornamentu okuciowego, a powyżej winna latorośl na tle ornamentu okuciowego. Pole środkowe ołtarza w formie arkady zamkniętej łukiem półkolistym mieści obraz przedstawiający temat Rodziny Marii. W przyłuczach płaskorzeźbione, uskrzydlone główki anielskie. Zwieńczenie ujęte hermowymi pilastrami dźwigającymi niepełne, wyłamane belkowanie z uskrzydloną główką anielską na osi, na którym znajduje się trójkątny, przerwany przyczółek. Na ramionach przyczółka półleżące postaci aniołów, pomiędzy nimi, w osi ołtarza figura Chrystusa Zmartwychwstałego. W polu obraz w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półokrągłym przedstawiający św. Marcina. Zwieńczenie ujęte uszami utworzonymi z akantu oraz podwieszonej draperii. Struktura ołtarza jest polichromowana na ciemnozielono, ze złoconymi detalami architektonicznymi i ornamentyką. Figury w partiach ciała z naturalistyczną polichromią oraz złoconymi szatami i atrybutami.
Zdjęcie nr 8: Ołtarz architektoniczny, jednoosiowy, jednokondygnacyjny ze zwieńczeniem, ujęty uszami z ornamentu małżowinowo-chrząstkowego oraz akantu. Mensa drewniana o linii wklęsło-wypukłej, z kamiennym portatylem. Antepedium drewniane, w części centralnej dekorowane płaskorzeźbionym medalionem z wici roślinnej mieszczącym monogram maryjny ujęty po bokach ornamentem roślinnym. Nastawa ustawiona na profilowanym cokole dekorowanym uskrzydlonymi główkami anielskimi. W części środkowej predella ze złoconą płyciną w kształcie leżącego prostokąta ujętego palmetami, wewnątrz której znajduje się obraz ze sceną Pokłonu pasterzy. Retabulum ujęte parą korynckich kolumn ustawionych na wysokich cokołach. Kolumny dźwigają odcinki wyłamanego belkowania zwieńczonego profilowanym gzymsem, na którym ustawiono figury św. Wojciecha i św. Stanisława. Trzony kolumn złocone, w jednej trzeciej wysokości opięte profilowanym okuciem, poniżej którego płaskorzeźbione, uskrzydlone główki anielskie na tle ornamentu okuciowego, a powyżej winna latorośl na tle ornamentu okuciowego. Pole środkowe ołtarza w formie arkady zamkniętej łukiem półkolistym mieści obraz przedstawiający temat Rodziny Marii. W przyłuczach płaskorzeźbione, uskrzydlone główki anielskie. Zwieńczenie ujęte hermowymi pilastrami dźwigającymi niepełne, wyłamane belkowanie z uskrzydloną główką anielską na osi, na którym znajduje się trójkątny, przerwany przyczółek. Na ramionach przyczółka półleżące postaci aniołów, pomiędzy nimi, w osi ołtarza figura Chrystusa Zmartwychwstałego. W polu obraz w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półokrągłym przedstawiający św. Marcina. Zwieńczenie ujęte uszami utworzonymi z akantu oraz podwieszonej draperii. Struktura ołtarza jest polichromowana na ciemnozielono, ze złoconymi detalami architektonicznymi i ornamentyką. Figury w partiach ciała z naturalistyczną polichromią oraz złoconymi szatami i atrybutami.
Zdjęcie nr 9: Ołtarz architektoniczny, jednoosiowy, jednokondygnacyjny ze zwieńczeniem, ujęty uszami z ornamentu małżowinowo-chrząstkowego oraz akantu. Mensa drewniana o linii wklęsło-wypukłej, z kamiennym portatylem. Antepedium drewniane, w części centralnej dekorowane płaskorzeźbionym medalionem z wici roślinnej mieszczącym monogram maryjny ujęty po bokach ornamentem roślinnym. Nastawa ustawiona na profilowanym cokole dekorowanym uskrzydlonymi główkami anielskimi. W części środkowej predella ze złoconą płyciną w kształcie leżącego prostokąta ujętego palmetami, wewnątrz której znajduje się obraz ze sceną Pokłonu pasterzy. Retabulum ujęte parą korynckich kolumn ustawionych na wysokich cokołach. Kolumny dźwigają odcinki wyłamanego belkowania zwieńczonego profilowanym gzymsem, na którym ustawiono figury św. Wojciecha i św. Stanisława. Trzony kolumn złocone, w jednej trzeciej wysokości opięte profilowanym okuciem, poniżej którego płaskorzeźbione, uskrzydlone główki anielskie na tle ornamentu okuciowego, a powyżej winna latorośl na tle ornamentu okuciowego. Pole środkowe ołtarza w formie arkady zamkniętej łukiem półkolistym mieści obraz przedstawiający temat Rodziny Marii. W przyłuczach płaskorzeźbione, uskrzydlone główki anielskie. Zwieńczenie ujęte hermowymi pilastrami dźwigającymi niepełne, wyłamane belkowanie z uskrzydloną główką anielską na osi, na którym znajduje się trójkątny, przerwany przyczółek. Na ramionach przyczółka półleżące postaci aniołów, pomiędzy nimi, w osi ołtarza figura Chrystusa Zmartwychwstałego. W polu obraz w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półokrągłym przedstawiający św. Marcina. Zwieńczenie ujęte uszami utworzonymi z akantu oraz podwieszonej draperii. Struktura ołtarza jest polichromowana na ciemnozielono, ze złoconymi detalami architektonicznymi i ornamentyką. Figury w partiach ciała z naturalistyczną polichromią oraz złoconymi szatami i atrybutami.
Zdjęcie nr 10: Ołtarz architektoniczny, jednoosiowy, jednokondygnacyjny ze zwieńczeniem, ujęty uszami z ornamentu małżowinowo-chrząstkowego oraz akantu. Mensa drewniana o linii wklęsło-wypukłej, z kamiennym portatylem. Antepedium drewniane, w części centralnej dekorowane płaskorzeźbionym medalionem z wici roślinnej mieszczącym monogram maryjny ujęty po bokach ornamentem roślinnym. Nastawa ustawiona na profilowanym cokole dekorowanym uskrzydlonymi główkami anielskimi. W części środkowej predella ze złoconą płyciną w kształcie leżącego prostokąta ujętego palmetami, wewnątrz której znajduje się obraz ze sceną Pokłonu pasterzy. Retabulum ujęte parą korynckich kolumn ustawionych na wysokich cokołach. Kolumny dźwigają odcinki wyłamanego belkowania zwieńczonego profilowanym gzymsem, na którym ustawiono figury św. Wojciecha i św. Stanisława. Trzony kolumn złocone, w jednej trzeciej wysokości opięte profilowanym okuciem, poniżej którego płaskorzeźbione, uskrzydlone główki anielskie na tle ornamentu okuciowego, a powyżej winna latorośl na tle ornamentu okuciowego. Pole środkowe ołtarza w formie arkady zamkniętej łukiem półkolistym mieści obraz przedstawiający temat Rodziny Marii. W przyłuczach płaskorzeźbione, uskrzydlone główki anielskie. Zwieńczenie ujęte hermowymi pilastrami dźwigającymi niepełne, wyłamane belkowanie z uskrzydloną główką anielską na osi, na którym znajduje się trójkątny, przerwany przyczółek. Na ramionach przyczółka półleżące postaci aniołów, pomiędzy nimi, w osi ołtarza figura Chrystusa Zmartwychwstałego. W polu obraz w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półokrągłym przedstawiający św. Marcina. Zwieńczenie ujęte uszami utworzonymi z akantu oraz podwieszonej draperii. Struktura ołtarza jest polichromowana na ciemnozielono, ze złoconymi detalami architektonicznymi i ornamentyką. Figury w partiach ciała z naturalistyczną polichromią oraz złoconymi szatami i atrybutami.
Zdjęcie nr 11: Ołtarz architektoniczny, jednoosiowy, jednokondygnacyjny ze zwieńczeniem, ujęty uszami z ornamentu małżowinowo-chrząstkowego oraz akantu. Mensa drewniana o linii wklęsło-wypukłej, z kamiennym portatylem. Antepedium drewniane, w części centralnej dekorowane płaskorzeźbionym medalionem z wici roślinnej mieszczącym monogram maryjny ujęty po bokach ornamentem roślinnym. Nastawa ustawiona na profilowanym cokole dekorowanym uskrzydlonymi główkami anielskimi. W części środkowej predella ze złoconą płyciną w kształcie leżącego prostokąta ujętego palmetami, wewnątrz której znajduje się obraz ze sceną Pokłonu pasterzy. Retabulum ujęte parą korynckich kolumn ustawionych na wysokich cokołach. Kolumny dźwigają odcinki wyłamanego belkowania zwieńczonego profilowanym gzymsem, na którym ustawiono figury św. Wojciecha i św. Stanisława. Trzony kolumn złocone, w jednej trzeciej wysokości opięte profilowanym okuciem, poniżej którego płaskorzeźbione, uskrzydlone główki anielskie na tle ornamentu okuciowego, a powyżej winna latorośl na tle ornamentu okuciowego. Pole środkowe ołtarza w formie arkady zamkniętej łukiem półkolistym mieści obraz przedstawiający temat Rodziny Marii. W przyłuczach płaskorzeźbione, uskrzydlone główki anielskie. Zwieńczenie ujęte hermowymi pilastrami dźwigającymi niepełne, wyłamane belkowanie z uskrzydloną główką anielską na osi, na którym znajduje się trójkątny, przerwany przyczółek. Na ramionach przyczółka półleżące postaci aniołów, pomiędzy nimi, w osi ołtarza figura Chrystusa Zmartwychwstałego. W polu obraz w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półokrągłym przedstawiający św. Marcina. Zwieńczenie ujęte uszami utworzonymi z akantu oraz podwieszonej draperii. Struktura ołtarza jest polichromowana na ciemnozielono, ze złoconymi detalami architektonicznymi i ornamentyką. Figury w partiach ciała z naturalistyczną polichromią oraz złoconymi szatami i atrybutami.
Zdjęcie nr 12: Ołtarz architektoniczny, jednoosiowy, jednokondygnacyjny ze zwieńczeniem, ujęty uszami z ornamentu małżowinowo-chrząstkowego oraz akantu. Mensa drewniana o linii wklęsło-wypukłej, z kamiennym portatylem. Antepedium drewniane, w części centralnej dekorowane płaskorzeźbionym medalionem z wici roślinnej mieszczącym monogram maryjny ujęty po bokach ornamentem roślinnym. Nastawa ustawiona na profilowanym cokole dekorowanym uskrzydlonymi główkami anielskimi. W części środkowej predella ze złoconą płyciną w kształcie leżącego prostokąta ujętego palmetami, wewnątrz której znajduje się obraz ze sceną Pokłonu pasterzy. Retabulum ujęte parą korynckich kolumn ustawionych na wysokich cokołach. Kolumny dźwigają odcinki wyłamanego belkowania zwieńczonego profilowanym gzymsem, na którym ustawiono figury św. Wojciecha i św. Stanisława. Trzony kolumn złocone, w jednej trzeciej wysokości opięte profilowanym okuciem, poniżej którego płaskorzeźbione, uskrzydlone główki anielskie na tle ornamentu okuciowego, a powyżej winna latorośl na tle ornamentu okuciowego. Pole środkowe ołtarza w formie arkady zamkniętej łukiem półkolistym mieści obraz przedstawiający temat Rodziny Marii. W przyłuczach płaskorzeźbione, uskrzydlone główki anielskie. Zwieńczenie ujęte hermowymi pilastrami dźwigającymi niepełne, wyłamane belkowanie z uskrzydloną główką anielską na osi, na którym znajduje się trójkątny, przerwany przyczółek. Na ramionach przyczółka półleżące postaci aniołów, pomiędzy nimi, w osi ołtarza figura Chrystusa Zmartwychwstałego. W polu obraz w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półokrągłym przedstawiający św. Marcina. Zwieńczenie ujęte uszami utworzonymi z akantu oraz podwieszonej draperii. Struktura ołtarza jest polichromowana na ciemnozielono, ze złoconymi detalami architektonicznymi i ornamentyką. Figury w partiach ciała z naturalistyczną polichromią oraz złoconymi szatami i atrybutami.
Zdjęcie nr 13: Ołtarz architektoniczny, jednoosiowy, jednokondygnacyjny ze zwieńczeniem, ujęty uszami z ornamentu małżowinowo-chrząstkowego oraz akantu. Mensa drewniana o linii wklęsło-wypukłej, z kamiennym portatylem. Antepedium drewniane, w części centralnej dekorowane płaskorzeźbionym medalionem z wici roślinnej mieszczącym monogram maryjny ujęty po bokach ornamentem roślinnym. Nastawa ustawiona na profilowanym cokole dekorowanym uskrzydlonymi główkami anielskimi. W części środkowej predella ze złoconą płyciną w kształcie leżącego prostokąta ujętego palmetami, wewnątrz której znajduje się obraz ze sceną Pokłonu pasterzy. Retabulum ujęte parą korynckich kolumn ustawionych na wysokich cokołach. Kolumny dźwigają odcinki wyłamanego belkowania zwieńczonego profilowanym gzymsem, na którym ustawiono figury św. Wojciecha i św. Stanisława. Trzony kolumn złocone, w jednej trzeciej wysokości opięte profilowanym okuciem, poniżej którego płaskorzeźbione, uskrzydlone główki anielskie na tle ornamentu okuciowego, a powyżej winna latorośl na tle ornamentu okuciowego. Pole środkowe ołtarza w formie arkady zamkniętej łukiem półkolistym mieści obraz przedstawiający temat Rodziny Marii. W przyłuczach płaskorzeźbione, uskrzydlone główki anielskie. Zwieńczenie ujęte hermowymi pilastrami dźwigającymi niepełne, wyłamane belkowanie z uskrzydloną główką anielską na osi, na którym znajduje się trójkątny, przerwany przyczółek. Na ramionach przyczółka półleżące postaci aniołów, pomiędzy nimi, w osi ołtarza figura Chrystusa Zmartwychwstałego. W polu obraz w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półokrągłym przedstawiający św. Marcina. Zwieńczenie ujęte uszami utworzonymi z akantu oraz podwieszonej draperii. Struktura ołtarza jest polichromowana na ciemnozielono, ze złoconymi detalami architektonicznymi i ornamentyką. Figury w partiach ciała z naturalistyczną polichromią oraz złoconymi szatami i atrybutami.
Zdjęcie nr 14: Ołtarz architektoniczny, jednoosiowy, jednokondygnacyjny ze zwieńczeniem, ujęty uszami z ornamentu małżowinowo-chrząstkowego oraz akantu. Mensa drewniana o linii wklęsło-wypukłej, z kamiennym portatylem. Antepedium drewniane, w części centralnej dekorowane płaskorzeźbionym medalionem z wici roślinnej mieszczącym monogram maryjny ujęty po bokach ornamentem roślinnym. Nastawa ustawiona na profilowanym cokole dekorowanym uskrzydlonymi główkami anielskimi. W części środkowej predella ze złoconą płyciną w kształcie leżącego prostokąta ujętego palmetami, wewnątrz której znajduje się obraz ze sceną Pokłonu pasterzy. Retabulum ujęte parą korynckich kolumn ustawionych na wysokich cokołach. Kolumny dźwigają odcinki wyłamanego belkowania zwieńczonego profilowanym gzymsem, na którym ustawiono figury św. Wojciecha i św. Stanisława. Trzony kolumn złocone, w jednej trzeciej wysokości opięte profilowanym okuciem, poniżej którego płaskorzeźbione, uskrzydlone główki anielskie na tle ornamentu okuciowego, a powyżej winna latorośl na tle ornamentu okuciowego. Pole środkowe ołtarza w formie arkady zamkniętej łukiem półkolistym mieści obraz przedstawiający temat Rodziny Marii. W przyłuczach płaskorzeźbione, uskrzydlone główki anielskie. Zwieńczenie ujęte hermowymi pilastrami dźwigającymi niepełne, wyłamane belkowanie z uskrzydloną główką anielską na osi, na którym znajduje się trójkątny, przerwany przyczółek. Na ramionach przyczółka półleżące postaci aniołów, pomiędzy nimi, w osi ołtarza figura Chrystusa Zmartwychwstałego. W polu obraz w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półokrągłym przedstawiający św. Marcina. Zwieńczenie ujęte uszami utworzonymi z akantu oraz podwieszonej draperii. Struktura ołtarza jest polichromowana na ciemnozielono, ze złoconymi detalami architektonicznymi i ornamentyką. Figury w partiach ciała z naturalistyczną polichromią oraz złoconymi szatami i atrybutami.
Zdjęcie nr 15: Ołtarz architektoniczny, jednoosiowy, jednokondygnacyjny ze zwieńczeniem, ujęty uszami z ornamentu małżowinowo-chrząstkowego oraz akantu. Mensa drewniana o linii wklęsło-wypukłej, z kamiennym portatylem. Antepedium drewniane, w części centralnej dekorowane płaskorzeźbionym medalionem z wici roślinnej mieszczącym monogram maryjny ujęty po bokach ornamentem roślinnym. Nastawa ustawiona na profilowanym cokole dekorowanym uskrzydlonymi główkami anielskimi. W części środkowej predella ze złoconą płyciną w kształcie leżącego prostokąta ujętego palmetami, wewnątrz której znajduje się obraz ze sceną Pokłonu pasterzy. Retabulum ujęte parą korynckich kolumn ustawionych na wysokich cokołach. Kolumny dźwigają odcinki wyłamanego belkowania zwieńczonego profilowanym gzymsem, na którym ustawiono figury św. Wojciecha i św. Stanisława. Trzony kolumn złocone, w jednej trzeciej wysokości opięte profilowanym okuciem, poniżej którego płaskorzeźbione, uskrzydlone główki anielskie na tle ornamentu okuciowego, a powyżej winna latorośl na tle ornamentu okuciowego. Pole środkowe ołtarza w formie arkady zamkniętej łukiem półkolistym mieści obraz przedstawiający temat Rodziny Marii. W przyłuczach płaskorzeźbione, uskrzydlone główki anielskie. Zwieńczenie ujęte hermowymi pilastrami dźwigającymi niepełne, wyłamane belkowanie z uskrzydloną główką anielską na osi, na którym znajduje się trójkątny, przerwany przyczółek. Na ramionach przyczółka półleżące postaci aniołów, pomiędzy nimi, w osi ołtarza figura Chrystusa Zmartwychwstałego. W polu obraz w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półokrągłym przedstawiający św. Marcina. Zwieńczenie ujęte uszami utworzonymi z akantu oraz podwieszonej draperii. Struktura ołtarza jest polichromowana na ciemnozielono, ze złoconymi detalami architektonicznymi i ornamentyką. Figury w partiach ciała z naturalistyczną polichromią oraz złoconymi szatami i atrybutami.
Zdjęcie nr 16: Ołtarz architektoniczny, jednoosiowy, jednokondygnacyjny ze zwieńczeniem, ujęty uszami z ornamentu małżowinowo-chrząstkowego oraz akantu. Mensa drewniana o linii wklęsło-wypukłej, z kamiennym portatylem. Antepedium drewniane, w części centralnej dekorowane płaskorzeźbionym medalionem z wici roślinnej mieszczącym monogram maryjny ujęty po bokach ornamentem roślinnym. Nastawa ustawiona na profilowanym cokole dekorowanym uskrzydlonymi główkami anielskimi. W części środkowej predella ze złoconą płyciną w kształcie leżącego prostokąta ujętego palmetami, wewnątrz której znajduje się obraz ze sceną Pokłonu pasterzy. Retabulum ujęte parą korynckich kolumn ustawionych na wysokich cokołach. Kolumny dźwigają odcinki wyłamanego belkowania zwieńczonego profilowanym gzymsem, na którym ustawiono figury św. Wojciecha i św. Stanisława. Trzony kolumn złocone, w jednej trzeciej wysokości opięte profilowanym okuciem, poniżej którego płaskorzeźbione, uskrzydlone główki anielskie na tle ornamentu okuciowego, a powyżej winna latorośl na tle ornamentu okuciowego. Pole środkowe ołtarza w formie arkady zamkniętej łukiem półkolistym mieści obraz przedstawiający temat Rodziny Marii. W przyłuczach płaskorzeźbione, uskrzydlone główki anielskie. Zwieńczenie ujęte hermowymi pilastrami dźwigającymi niepełne, wyłamane belkowanie z uskrzydloną główką anielską na osi, na którym znajduje się trójkątny, przerwany przyczółek. Na ramionach przyczółka półleżące postaci aniołów, pomiędzy nimi, w osi ołtarza figura Chrystusa Zmartwychwstałego. W polu obraz w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półokrągłym przedstawiający św. Marcina. Zwieńczenie ujęte uszami utworzonymi z akantu oraz podwieszonej draperii. Struktura ołtarza jest polichromowana na ciemnozielono, ze złoconymi detalami architektonicznymi i ornamentyką. Figury w partiach ciała z naturalistyczną polichromią oraz złoconymi szatami i atrybutami.
Zdjęcie nr 17: Ołtarz architektoniczny, jednoosiowy, jednokondygnacyjny ze zwieńczeniem, ujęty uszami z ornamentu małżowinowo-chrząstkowego oraz akantu. Mensa drewniana o linii wklęsło-wypukłej, z kamiennym portatylem. Antepedium drewniane, w części centralnej dekorowane płaskorzeźbionym medalionem z wici roślinnej mieszczącym monogram maryjny ujęty po bokach ornamentem roślinnym. Nastawa ustawiona na profilowanym cokole dekorowanym uskrzydlonymi główkami anielskimi. W części środkowej predella ze złoconą płyciną w kształcie leżącego prostokąta ujętego palmetami, wewnątrz której znajduje się obraz ze sceną Pokłonu pasterzy. Retabulum ujęte parą korynckich kolumn ustawionych na wysokich cokołach. Kolumny dźwigają odcinki wyłamanego belkowania zwieńczonego profilowanym gzymsem, na którym ustawiono figury św. Wojciecha i św. Stanisława. Trzony kolumn złocone, w jednej trzeciej wysokości opięte profilowanym okuciem, poniżej którego płaskorzeźbione, uskrzydlone główki anielskie na tle ornamentu okuciowego, a powyżej winna latorośl na tle ornamentu okuciowego. Pole środkowe ołtarza w formie arkady zamkniętej łukiem półkolistym mieści obraz przedstawiający temat Rodziny Marii. W przyłuczach płaskorzeźbione, uskrzydlone główki anielskie. Zwieńczenie ujęte hermowymi pilastrami dźwigającymi niepełne, wyłamane belkowanie z uskrzydloną główką anielską na osi, na którym znajduje się trójkątny, przerwany przyczółek. Na ramionach przyczółka półleżące postaci aniołów, pomiędzy nimi, w osi ołtarza figura Chrystusa Zmartwychwstałego. W polu obraz w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półokrągłym przedstawiający św. Marcina. Zwieńczenie ujęte uszami utworzonymi z akantu oraz podwieszonej draperii. Struktura ołtarza jest polichromowana na ciemnozielono, ze złoconymi detalami architektonicznymi i ornamentyką. Figury w partiach ciała z naturalistyczną polichromią oraz złoconymi szatami i atrybutami.
Zdjęcie nr 18: Ołtarz architektoniczny, jednoosiowy, jednokondygnacyjny ze zwieńczeniem, ujęty uszami z ornamentu małżowinowo-chrząstkowego oraz akantu. Mensa drewniana o linii wklęsło-wypukłej, z kamiennym portatylem. Antepedium drewniane, w części centralnej dekorowane płaskorzeźbionym medalionem z wici roślinnej mieszczącym monogram maryjny ujęty po bokach ornamentem roślinnym. Nastawa ustawiona na profilowanym cokole dekorowanym uskrzydlonymi główkami anielskimi. W części środkowej predella ze złoconą płyciną w kształcie leżącego prostokąta ujętego palmetami, wewnątrz której znajduje się obraz ze sceną Pokłonu pasterzy. Retabulum ujęte parą korynckich kolumn ustawionych na wysokich cokołach. Kolumny dźwigają odcinki wyłamanego belkowania zwieńczonego profilowanym gzymsem, na którym ustawiono figury św. Wojciecha i św. Stanisława. Trzony kolumn złocone, w jednej trzeciej wysokości opięte profilowanym okuciem, poniżej którego płaskorzeźbione, uskrzydlone główki anielskie na tle ornamentu okuciowego, a powyżej winna latorośl na tle ornamentu okuciowego. Pole środkowe ołtarza w formie arkady zamkniętej łukiem półkolistym mieści obraz przedstawiający temat Rodziny Marii. W przyłuczach płaskorzeźbione, uskrzydlone główki anielskie. Zwieńczenie ujęte hermowymi pilastrami dźwigającymi niepełne, wyłamane belkowanie z uskrzydloną główką anielską na osi, na którym znajduje się trójkątny, przerwany przyczółek. Na ramionach przyczółka półleżące postaci aniołów, pomiędzy nimi, w osi ołtarza figura Chrystusa Zmartwychwstałego. W polu obraz w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półokrągłym przedstawiający św. Marcina. Zwieńczenie ujęte uszami utworzonymi z akantu oraz podwieszonej draperii. Struktura ołtarza jest polichromowana na ciemnozielono, ze złoconymi detalami architektonicznymi i ornamentyką. Figury w partiach ciała z naturalistyczną polichromią oraz złoconymi szatami i atrybutami.
Zdjęcie nr 19: Ołtarz architektoniczny, jednoosiowy, jednokondygnacyjny ze zwieńczeniem, ujęty uszami z ornamentu małżowinowo-chrząstkowego oraz akantu. Mensa drewniana o linii wklęsło-wypukłej, z kamiennym portatylem. Antepedium drewniane, w części centralnej dekorowane płaskorzeźbionym medalionem z wici roślinnej mieszczącym monogram maryjny ujęty po bokach ornamentem roślinnym. Nastawa ustawiona na profilowanym cokole dekorowanym uskrzydlonymi główkami anielskimi. W części środkowej predella ze złoconą płyciną w kształcie leżącego prostokąta ujętego palmetami, wewnątrz której znajduje się obraz ze sceną Pokłonu pasterzy. Retabulum ujęte parą korynckich kolumn ustawionych na wysokich cokołach. Kolumny dźwigają odcinki wyłamanego belkowania zwieńczonego profilowanym gzymsem, na którym ustawiono figury św. Wojciecha i św. Stanisława. Trzony kolumn złocone, w jednej trzeciej wysokości opięte profilowanym okuciem, poniżej którego płaskorzeźbione, uskrzydlone główki anielskie na tle ornamentu okuciowego, a powyżej winna latorośl na tle ornamentu okuciowego. Pole środkowe ołtarza w formie arkady zamkniętej łukiem półkolistym mieści obraz przedstawiający temat Rodziny Marii. W przyłuczach płaskorzeźbione, uskrzydlone główki anielskie. Zwieńczenie ujęte hermowymi pilastrami dźwigającymi niepełne, wyłamane belkowanie z uskrzydloną główką anielską na osi, na którym znajduje się trójkątny, przerwany przyczółek. Na ramionach przyczółka półleżące postaci aniołów, pomiędzy nimi, w osi ołtarza figura Chrystusa Zmartwychwstałego. W polu obraz w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półokrągłym przedstawiający św. Marcina. Zwieńczenie ujęte uszami utworzonymi z akantu oraz podwieszonej draperii. Struktura ołtarza jest polichromowana na ciemnozielono, ze złoconymi detalami architektonicznymi i ornamentyką. Figury w partiach ciała z naturalistyczną polichromią oraz złoconymi szatami i atrybutami.
Zdjęcie nr 20: Ołtarz architektoniczny, jednoosiowy, jednokondygnacyjny ze zwieńczeniem, ujęty uszami z ornamentu małżowinowo-chrząstkowego oraz akantu. Mensa drewniana o linii wklęsło-wypukłej, z kamiennym portatylem. Antepedium drewniane, w części centralnej dekorowane płaskorzeźbionym medalionem z wici roślinnej mieszczącym monogram maryjny ujęty po bokach ornamentem roślinnym. Nastawa ustawiona na profilowanym cokole dekorowanym uskrzydlonymi główkami anielskimi. W części środkowej predella ze złoconą płyciną w kształcie leżącego prostokąta ujętego palmetami, wewnątrz której znajduje się obraz ze sceną Pokłonu pasterzy. Retabulum ujęte parą korynckich kolumn ustawionych na wysokich cokołach. Kolumny dźwigają odcinki wyłamanego belkowania zwieńczonego profilowanym gzymsem, na którym ustawiono figury św. Wojciecha i św. Stanisława. Trzony kolumn złocone, w jednej trzeciej wysokości opięte profilowanym okuciem, poniżej którego płaskorzeźbione, uskrzydlone główki anielskie na tle ornamentu okuciowego, a powyżej winna latorośl na tle ornamentu okuciowego. Pole środkowe ołtarza w formie arkady zamkniętej łukiem półkolistym mieści obraz przedstawiający temat Rodziny Marii. W przyłuczach płaskorzeźbione, uskrzydlone główki anielskie. Zwieńczenie ujęte hermowymi pilastrami dźwigającymi niepełne, wyłamane belkowanie z uskrzydloną główką anielską na osi, na którym znajduje się trójkątny, przerwany przyczółek. Na ramionach przyczółka półleżące postaci aniołów, pomiędzy nimi, w osi ołtarza figura Chrystusa Zmartwychwstałego. W polu obraz w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półokrągłym przedstawiający św. Marcina. Zwieńczenie ujęte uszami utworzonymi z akantu oraz podwieszonej draperii. Struktura ołtarza jest polichromowana na ciemnozielono, ze złoconymi detalami architektonicznymi i ornamentyką. Figury w partiach ciała z naturalistyczną polichromią oraz złoconymi szatami i atrybutami.
Zdjęcie nr 21: Ołtarz architektoniczny, jednoosiowy, jednokondygnacyjny ze zwieńczeniem, ujęty uszami z ornamentu małżowinowo-chrząstkowego oraz akantu. Mensa drewniana o linii wklęsło-wypukłej, z kamiennym portatylem. Antepedium drewniane, w części centralnej dekorowane płaskorzeźbionym medalionem z wici roślinnej mieszczącym monogram maryjny ujęty po bokach ornamentem roślinnym. Nastawa ustawiona na profilowanym cokole dekorowanym uskrzydlonymi główkami anielskimi. W części środkowej predella ze złoconą płyciną w kształcie leżącego prostokąta ujętego palmetami, wewnątrz której znajduje się obraz ze sceną Pokłonu pasterzy. Retabulum ujęte parą korynckich kolumn ustawionych na wysokich cokołach. Kolumny dźwigają odcinki wyłamanego belkowania zwieńczonego profilowanym gzymsem, na którym ustawiono figury św. Wojciecha i św. Stanisława. Trzony kolumn złocone, w jednej trzeciej wysokości opięte profilowanym okuciem, poniżej którego płaskorzeźbione, uskrzydlone główki anielskie na tle ornamentu okuciowego, a powyżej winna latorośl na tle ornamentu okuciowego. Pole środkowe ołtarza w formie arkady zamkniętej łukiem półkolistym mieści obraz przedstawiający temat Rodziny Marii. W przyłuczach płaskorzeźbione, uskrzydlone główki anielskie. Zwieńczenie ujęte hermowymi pilastrami dźwigającymi niepełne, wyłamane belkowanie z uskrzydloną główką anielską na osi, na którym znajduje się trójkątny, przerwany przyczółek. Na ramionach przyczółka półleżące postaci aniołów, pomiędzy nimi, w osi ołtarza figura Chrystusa Zmartwychwstałego. W polu obraz w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półokrągłym przedstawiający św. Marcina. Zwieńczenie ujęte uszami utworzonymi z akantu oraz podwieszonej draperii. Struktura ołtarza jest polichromowana na ciemnozielono, ze złoconymi detalami architektonicznymi i ornamentyką. Figury w partiach ciała z naturalistyczną polichromią oraz złoconymi szatami i atrybutami.
Zdjęcie nr 22: Ołtarz architektoniczny, jednoosiowy, jednokondygnacyjny ze zwieńczeniem, ujęty uszami z ornamentu małżowinowo-chrząstkowego oraz akantu. Mensa drewniana o linii wklęsło-wypukłej, z kamiennym portatylem. Antepedium drewniane, w części centralnej dekorowane płaskorzeźbionym medalionem z wici roślinnej mieszczącym monogram maryjny ujęty po bokach ornamentem roślinnym. Nastawa ustawiona na profilowanym cokole dekorowanym uskrzydlonymi główkami anielskimi. W części środkowej predella ze złoconą płyciną w kształcie leżącego prostokąta ujętego palmetami, wewnątrz której znajduje się obraz ze sceną Pokłonu pasterzy. Retabulum ujęte parą korynckich kolumn ustawionych na wysokich cokołach. Kolumny dźwigają odcinki wyłamanego belkowania zwieńczonego profilowanym gzymsem, na którym ustawiono figury św. Wojciecha i św. Stanisława. Trzony kolumn złocone, w jednej trzeciej wysokości opięte profilowanym okuciem, poniżej którego płaskorzeźbione, uskrzydlone główki anielskie na tle ornamentu okuciowego, a powyżej winna latorośl na tle ornamentu okuciowego. Pole środkowe ołtarza w formie arkady zamkniętej łukiem półkolistym mieści obraz przedstawiający temat Rodziny Marii. W przyłuczach płaskorzeźbione, uskrzydlone główki anielskie. Zwieńczenie ujęte hermowymi pilastrami dźwigającymi niepełne, wyłamane belkowanie z uskrzydloną główką anielską na osi, na którym znajduje się trójkątny, przerwany przyczółek. Na ramionach przyczółka półleżące postaci aniołów, pomiędzy nimi, w osi ołtarza figura Chrystusa Zmartwychwstałego. W polu obraz w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półokrągłym przedstawiający św. Marcina. Zwieńczenie ujęte uszami utworzonymi z akantu oraz podwieszonej draperii. Struktura ołtarza jest polichromowana na ciemnozielono, ze złoconymi detalami architektonicznymi i ornamentyką. Figury w partiach ciała z naturalistyczną polichromią oraz złoconymi szatami i atrybutami.
Zdjęcie nr 23: Ołtarz architektoniczny, jednoosiowy, jednokondygnacyjny ze zwieńczeniem, ujęty uszami z ornamentu małżowinowo-chrząstkowego oraz akantu. Mensa drewniana o linii wklęsło-wypukłej, z kamiennym portatylem. Antepedium drewniane, w części centralnej dekorowane płaskorzeźbionym medalionem z wici roślinnej mieszczącym monogram maryjny ujęty po bokach ornamentem roślinnym. Nastawa ustawiona na profilowanym cokole dekorowanym uskrzydlonymi główkami anielskimi. W części środkowej predella ze złoconą płyciną w kształcie leżącego prostokąta ujętego palmetami, wewnątrz której znajduje się obraz ze sceną Pokłonu pasterzy. Retabulum ujęte parą korynckich kolumn ustawionych na wysokich cokołach. Kolumny dźwigają odcinki wyłamanego belkowania zwieńczonego profilowanym gzymsem, na którym ustawiono figury św. Wojciecha i św. Stanisława. Trzony kolumn złocone, w jednej trzeciej wysokości opięte profilowanym okuciem, poniżej którego płaskorzeźbione, uskrzydlone główki anielskie na tle ornamentu okuciowego, a powyżej winna latorośl na tle ornamentu okuciowego. Pole środkowe ołtarza w formie arkady zamkniętej łukiem półkolistym mieści obraz przedstawiający temat Rodziny Marii. W przyłuczach płaskorzeźbione, uskrzydlone główki anielskie. Zwieńczenie ujęte hermowymi pilastrami dźwigającymi niepełne, wyłamane belkowanie z uskrzydloną główką anielską na osi, na którym znajduje się trójkątny, przerwany przyczółek. Na ramionach przyczółka półleżące postaci aniołów, pomiędzy nimi, w osi ołtarza figura Chrystusa Zmartwychwstałego. W polu obraz w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półokrągłym przedstawiający św. Marcina. Zwieńczenie ujęte uszami utworzonymi z akantu oraz podwieszonej draperii. Struktura ołtarza jest polichromowana na ciemnozielono, ze złoconymi detalami architektonicznymi i ornamentyką. Figury w partiach ciała z naturalistyczną polichromią oraz złoconymi szatami i atrybutami.
Zdjęcie nr 24: Ołtarz architektoniczny, jednoosiowy, jednokondygnacyjny ze zwieńczeniem, ujęty uszami z ornamentu małżowinowo-chrząstkowego oraz akantu. Mensa drewniana o linii wklęsło-wypukłej, z kamiennym portatylem. Antepedium drewniane, w części centralnej dekorowane płaskorzeźbionym medalionem z wici roślinnej mieszczącym monogram maryjny ujęty po bokach ornamentem roślinnym. Nastawa ustawiona na profilowanym cokole dekorowanym uskrzydlonymi główkami anielskimi. W części środkowej predella ze złoconą płyciną w kształcie leżącego prostokąta ujętego palmetami, wewnątrz której znajduje się obraz ze sceną Pokłonu pasterzy. Retabulum ujęte parą korynckich kolumn ustawionych na wysokich cokołach. Kolumny dźwigają odcinki wyłamanego belkowania zwieńczonego profilowanym gzymsem, na którym ustawiono figury św. Wojciecha i św. Stanisława. Trzony kolumn złocone, w jednej trzeciej wysokości opięte profilowanym okuciem, poniżej którego płaskorzeźbione, uskrzydlone główki anielskie na tle ornamentu okuciowego, a powyżej winna latorośl na tle ornamentu okuciowego. Pole środkowe ołtarza w formie arkady zamkniętej łukiem półkolistym mieści obraz przedstawiający temat Rodziny Marii. W przyłuczach płaskorzeźbione, uskrzydlone główki anielskie. Zwieńczenie ujęte hermowymi pilastrami dźwigającymi niepełne, wyłamane belkowanie z uskrzydloną główką anielską na osi, na którym znajduje się trójkątny, przerwany przyczółek. Na ramionach przyczółka półleżące postaci aniołów, pomiędzy nimi, w osi ołtarza figura Chrystusa Zmartwychwstałego. W polu obraz w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półokrągłym przedstawiający św. Marcina. Zwieńczenie ujęte uszami utworzonymi z akantu oraz podwieszonej draperii. Struktura ołtarza jest polichromowana na ciemnozielono, ze złoconymi detalami architektonicznymi i ornamentyką. Figury w partiach ciała z naturalistyczną polichromią oraz złoconymi szatami i atrybutami.
Zdjęcie nr 25: Ołtarz architektoniczny, jednoosiowy, jednokondygnacyjny ze zwieńczeniem, ujęty uszami z ornamentu małżowinowo-chrząstkowego oraz akantu. Mensa drewniana o linii wklęsło-wypukłej, z kamiennym portatylem. Antepedium drewniane, w części centralnej dekorowane płaskorzeźbionym medalionem z wici roślinnej mieszczącym monogram maryjny ujęty po bokach ornamentem roślinnym. Nastawa ustawiona na profilowanym cokole dekorowanym uskrzydlonymi główkami anielskimi. W części środkowej predella ze złoconą płyciną w kształcie leżącego prostokąta ujętego palmetami, wewnątrz której znajduje się obraz ze sceną Pokłonu pasterzy. Retabulum ujęte parą korynckich kolumn ustawionych na wysokich cokołach. Kolumny dźwigają odcinki wyłamanego belkowania zwieńczonego profilowanym gzymsem, na którym ustawiono figury św. Wojciecha i św. Stanisława. Trzony kolumn złocone, w jednej trzeciej wysokości opięte profilowanym okuciem, poniżej którego płaskorzeźbione, uskrzydlone główki anielskie na tle ornamentu okuciowego, a powyżej winna latorośl na tle ornamentu okuciowego. Pole środkowe ołtarza w formie arkady zamkniętej łukiem półkolistym mieści obraz przedstawiający temat Rodziny Marii. W przyłuczach płaskorzeźbione, uskrzydlone główki anielskie. Zwieńczenie ujęte hermowymi pilastrami dźwigającymi niepełne, wyłamane belkowanie z uskrzydloną główką anielską na osi, na którym znajduje się trójkątny, przerwany przyczółek. Na ramionach przyczółka półleżące postaci aniołów, pomiędzy nimi, w osi ołtarza figura Chrystusa Zmartwychwstałego. W polu obraz w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półokrągłym przedstawiający św. Marcina. Zwieńczenie ujęte uszami utworzonymi z akantu oraz podwieszonej draperii. Struktura ołtarza jest polichromowana na ciemnozielono, ze złoconymi detalami architektonicznymi i ornamentyką. Figury w partiach ciała z naturalistyczną polichromią oraz złoconymi szatami i atrybutami.
Zdjęcie nr 26: Ołtarz architektoniczny, jednoosiowy, jednokondygnacyjny ze zwieńczeniem, ujęty uszami z ornamentu małżowinowo-chrząstkowego oraz akantu. Mensa drewniana o linii wklęsło-wypukłej, z kamiennym portatylem. Antepedium drewniane, w części centralnej dekorowane płaskorzeźbionym medalionem z wici roślinnej mieszczącym monogram maryjny ujęty po bokach ornamentem roślinnym. Nastawa ustawiona na profilowanym cokole dekorowanym uskrzydlonymi główkami anielskimi. W części środkowej predella ze złoconą płyciną w kształcie leżącego prostokąta ujętego palmetami, wewnątrz której znajduje się obraz ze sceną Pokłonu pasterzy. Retabulum ujęte parą korynckich kolumn ustawionych na wysokich cokołach. Kolumny dźwigają odcinki wyłamanego belkowania zwieńczonego profilowanym gzymsem, na którym ustawiono figury św. Wojciecha i św. Stanisława. Trzony kolumn złocone, w jednej trzeciej wysokości opięte profilowanym okuciem, poniżej którego płaskorzeźbione, uskrzydlone główki anielskie na tle ornamentu okuciowego, a powyżej winna latorośl na tle ornamentu okuciowego. Pole środkowe ołtarza w formie arkady zamkniętej łukiem półkolistym mieści obraz przedstawiający temat Rodziny Marii. W przyłuczach płaskorzeźbione, uskrzydlone główki anielskie. Zwieńczenie ujęte hermowymi pilastrami dźwigającymi niepełne, wyłamane belkowanie z uskrzydloną główką anielską na osi, na którym znajduje się trójkątny, przerwany przyczółek. Na ramionach przyczółka półleżące postaci aniołów, pomiędzy nimi, w osi ołtarza figura Chrystusa Zmartwychwstałego. W polu obraz w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półokrągłym przedstawiający św. Marcina. Zwieńczenie ujęte uszami utworzonymi z akantu oraz podwieszonej draperii. Struktura ołtarza jest polichromowana na ciemnozielono, ze złoconymi detalami architektonicznymi i ornamentyką. Figury w partiach ciała z naturalistyczną polichromią oraz złoconymi szatami i atrybutami.

Ołtarz boczny południowy (prawy)

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
krakowski
Gmina
Skawina
Miejscowość
Wola Radziszowska
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Krakowska
Parafia
Parafia Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny
Tagi
barok manieryzm rzeźba XVII wieku snycerstwo barokowe snycerstwo małopolskie snycerstwo manierystyczne sztuka barokowa sztuka XVII wieku wczesny barok
Miejsce przechowywania
kościół, nawa
Identyfikator
DZIELO/09582
Kategoria
ołtarz
Czas powstania
1636 rok
Technika i materiał
drewno rzeźbione, polichromowane, złocone i srebrzone; techniki snycerskie
Autor noty katalogowej
Justyna Kuska
Domena Publiczna

Dzieje zabytku

Ołtarz boczny z obrazem przedstawiającym temat tzw. Rodziny Marii wraz z bliźniaczym retabulum mieszczącym obraz Ukrzyżowania powstał najpewniej w 1636 roku, o czym informuje inskrypcja na obrazie ukazującym Pokłon pasterzy w predelli omawianej nastawy: „M.G.M.L. A(N)NO D(OMI)NI 1636 / Malowany 1636 / Poprawiany 1863”. Fundację obu ołtarzy bocznych najprawdopodobniej można połączyć z czasami probostwa księdza Marcina Mędraszkowica, którego postać odnotowano w źródłach w 1644 roku. Jak zanotował wizytator, Mędraszkowic mimo tego, że od kilku lat był niewidomy, sprawnie kierował parafią w Woli Radziszowskiej. Wezwania ołtarzy głównego i bocznych wymieniono po raz pierwszy w aktach wizytacji biskupiej przeprowadzonej w 1704 roku. Ołtarz główny, tak jak dziś nosił wezwanie Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny, natomiast ołtarze boczne były poświęcone Ukrzyżowaniu i św. Annie. W 1863 roku ołtarz św. Anny został odnowiony. Podczas tych prac wymieniono mensę ołtarza, przemalowano strukturę nastawy oraz obraz umieszczony w predelli. Przedstawienie główne (Rodzina Marii) oraz obraz w zwieńczeniu (św. Marcin) zostały zasłonięte, nowymi obrazami przedstawiającymi te same tematy, wykonanymi jednak na olejno na płótnie, które zostało przybite do starszych obrazów. Konserwacja omawianego ołtarza przeprowadzona przez Dorotę Wąchalską-Konik w 1998 roku przywróciła nastawie oryginalną kolorystykę. Wówczas odsłonięto także pierwotne, siedemnastowieczne obrazy przedstawiające Rodzinę Marii oraz św. Marcina oraz usunięto przemalowania z obrazu „Pokłon pasterzy” w predelli.

Opis

Ołtarz architektoniczny, jednoosiowy, jednokondygnacyjny ze zwieńczeniem, ujęty uszami z ornamentu małżowinowo-chrząstkowego oraz akantu. Mensa drewniana o linii wklęsło-wypukłej, z kamiennym portatylem. Antepedium drewniane, w części centralnej dekorowane płaskorzeźbionym medalionem z wici roślinnej mieszczącym monogram maryjny ujęty po bokach ornamentem roślinnym. Nastawa ustawiona na profilowanym cokole dekorowanym uskrzydlonymi główkami anielskimi. W części środkowej predella ze złoconą płyciną w kształcie leżącego prostokąta ujętego palmetami, wewnątrz której znajduje się obraz ze sceną Pokłonu pasterzy. Retabulum ujęte parą korynckich kolumn ustawionych na wysokich cokołach. Kolumny dźwigają odcinki wyłamanego belkowania zwieńczonego profilowanym gzymsem, na którym ustawiono figury św. Wojciecha i św. Stanisława. Trzony kolumn złocone, w jednej trzeciej wysokości opięte profilowanym okuciem, poniżej którego płaskorzeźbione, uskrzydlone główki anielskie na tle ornamentu okuciowego, a powyżej winna latorośl na tle ornamentu okuciowego. Pole środkowe ołtarza w formie arkady zamkniętej łukiem półkolistym mieści obraz przedstawiający temat Rodziny Marii. W przyłuczach płaskorzeźbione, uskrzydlone główki anielskie. Zwieńczenie ujęte hermowymi pilastrami dźwigającymi niepełne, wyłamane belkowanie z uskrzydloną główką anielską na osi, na którym znajduje się trójkątny, przerwany przyczółek. Na ramionach przyczółka półleżące postaci aniołów, pomiędzy nimi, w osi ołtarza figura Chrystusa Zmartwychwstałego. W polu obraz w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półokrągłym przedstawiający św. Marcina. Zwieńczenie ujęte uszami utworzonymi z akantu oraz podwieszonej draperii. Struktura ołtarza jest polichromowana na ciemnozielono, ze złoconymi detalami architektonicznymi i ornamentyką. Figury w partiach ciała z naturalistyczną polichromią oraz złoconymi szatami i atrybutami.

Zarys problematyki artystycznej

Omawiany ołtarz św. Anny oraz bliźniacza nastawa z obrazem Ukrzyżowania powstały w tym samym czasie i zostały wykonane przez ten sam, zapewne małopolski, warsztat snycerski. Świadczy o tym analogiczna forma struktury obu retabulów, zastosowana ornamentyka (manierystyczne ornamenty: małżowinowo-chrząstkowy i okuciowy) oraz repertuar użytych przez snycerzy form i motywów (charakterystyczne „czubate” główki anielskie, pilastry hermowe ujmujące zwieńczenie). W „Katalogu zabytków sztuki w Polsce” ołtarze te zostały określone jako dzieła „późnorenesansowe”, powstałe w połowie XVII wieku. Podobnie ołtarze zadatowano w publikacji „Zabytki sztuki w Polsce. Małopolska”. Jan Kracik, monografista parafii w Woli Radziszowskiej, ustalił ich czas powstania na 1636 rok, powołując się na napis umieszczony na obrazie „Pokłon pasterzy” w predelli ołtarza św. Anny. Choć inskrypcja ta mogła zostać dodana w późniejszym czasie, na przykład podczas odnawiania obrazu i ołtarza w 1863 roku, to wydaje się prawdopodobne aby omawiane dzieła zostały wykonane w drugiej połowie lat trzydziestych XVII wieku. W tym czasie na terenie Małopolski, za sprawą artystów pochodzących z Gdańska, takich jak np. Fabian Möller oraz popularnych wzorników architektonicznych i zdobniczych na popularności zyskiwała ornamentyka o proweniencji niderlandzkiej. Wykształcił się również nowy, manierystyczny typ ołtarza, który prócz zastosowania ornamentyki północnej, charakteryzował się formą przybierającą kształt aediculi tj. kapliczki lub niszy ujętej parą kolumn flankujących przedstawienie tytułowe oraz podtrzymujących rozbudowane zwieńczenie mieszczące obraz ujęty figurami świętych. Całość struktury bywała niekiedy zwieńczona rzeźbioną figurą ustawioną na szczycie ołtarza (tutaj przedstawiającą Chrystusa Zmartwychwstałego).

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Bardzo dobry. Ołtarz św. Anny był odnawiany w 1863 roku, o czym informuje napis na umieszczonym w predelii obrazie „Pokłon pasterzy”: „Poprawiany 1863”. W 1998 roku zabytek był konserwowany ze środków Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków przez Dorotę Wąchalską-Konik.

Streszczenie

Omawiany ołtarz wraz z bliźniaczym retabulum mieszczącym obraz Ukrzyżowania powstał najpewniej w 1636 roku, o czym informuje inskrypcja na obrazie ukazującym Pokłon pasterzy w predelli omawianej nastawy. Oba ołtarze powstały w tym samym czasie i zostały wykonane przez ten sam, zapewne małopolski, warsztat snycerski. Dzieła reprezentują typ manierystycznego ołtarza, który prócz zastosowania ornamentyki północnej (ornamenty: małżowinowo-chrząstkowy i okuciowy) charakteryzował się formą przybierającą kształt aediculi, tj. kapliczki lub niszy ujętej parą kolumn flankujących przedstawienie tytułowe oraz podtrzymujących rozbudowane zwieńczenie mieszczące obraz ujęty figurami świętych. Całość struktury bywała niekiedy zwieńczona rzeźbioną figurą ustawioną na szczycie ołtarza.

Bibliografia

"Katalog zabytków sztuki w Polsce, t. 1: Województwo krakowskie", Warszawa 1953
Kracik Jan, "Wola Radziszowska. Parafia z czasów piastowskich", Kalwaria Zebrzydowska 2000
Stolot Franciszek, "Główne typy kompozycyjne drewnianych ołtarzy w Małopolsce po roku 1600 " , [w:] "Sztuka około roku 1600. Materiały Sesji Stowarzyszenia Historyków Sztuki, Lublin, listopad 1972" , red.Hrankowska Teresa , Warszawa 1974 , s. 339-354
Wardzyński Michał, "Ze studiów nad snycerstwem krakowskim i małopolskim około roku 1630" , [w:] "Studia nad sztuką renesansu i baroku, t. 5" , red.Lileyko Jerzy, Rolska-Boruch Irena , Lublin 2004 , s. 61-103
"Zabytki sztuki w Polsce. Małopolska", Warszawa 2016

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Ołtarz architektoniczny, jednoosiowy, jednokondygnacyjny ze zwieńczeniem, ujęty uszami z ornamentu małżowinowo-chrząstkowego oraz akantu. Mensa drewniana o linii wklęsło-wypukłej, z kamiennym portatylem, na odwrocie którego znajdują się napisy: „Anno D[omi]ni 1791 d(ie) 23 Julii Jllus[tr]ssimus R[evere]mdissimus D[ominus] Thimotheus / Nałęcz de Gorzen Gorzenski Ep[isco]pus Smolene(censis) hac Altare Portatile con/secravit et Reliquias s(acto)r)um) Laurentii [...] Martyr(um) imposui[t]”, „[...] et obsigillatum in actu visitationis ep[isco]palis / 29 Julii 1808 per Reverendissimum ec Illustri/ssimum D(omi)num Andre[am] Rawicz Gawtonski / Ep(isco)pu(m) Crac[oviensem] [...]”, „Obsigillavimus / in visitazione canonica / die 29 Maii 1899/ + Joannes / princeps Ep(isco)p(us)” oraz „Obsigillavit Celsi(ssi)mus ac Rev(erendiss)mus / Adam Stephanus Princeps Sapieha / Princeps Arch(ie)p(isco)pus Cracoviensis in / actu visit(ationis) Can(once) / Wola Radziszowska die 25 Maii 1939 / Julianus Groblicki / secratarius.” Antepedium drewniane, w części centralnej dekorowane płaskorzeźbionym medalionem z wici roślinnej mieszczącym monogram IHS ujęty po bokach ornamentem roślinnym. Nastawa ustawiona na profilowanym cokole dekorowanym uskrzydlonymi główkami anielskimi. W części środkowej predella ze złoconą płyciną w kształcie leżącego prostokąta ujętego palmetami, wewnątrz której znajduje się obraz ze sceną Zwiastowania. Retabulum ujęte parą korynckich kolumn ustawionych na wysokich cokołach. Kolumny dźwigają odcinki wyłamanego belkowania zwieńczonego profilowanym gzymsem, na którym ustawiono figury św. Kazimierza i św. Floriana. Trzony kolumn złocone, w jednej trzeciej wysokości opięte profilowanym okuciem, poniżej którego płaskorzeźbione, uskrzydlone główki anielskie na tle ornamentu okuciowego, a powyżej winna latorośl na tle ornamentu okuciowego. Pole środkowe ołtarza w formie arkady zamkniętej łukiem półkolistym mieści obraz przedstawiający Ukrzyżowanie. W przyłuczach płaskorzeźbione, uskrzydlone główki anielskie. Zwieńczenie ujęte hermowymi pilastrami dźwigającymi niepełne, wyłamane belkowanie z uskrzydloną główką anielską na osi, na którym znajduje się trójkątny, przerwany przyczółek. Na ramionach przyczółka półleżące postaci aniołów, pomiędzy nimi, w osi ołtarza figura św. Jana Chrzciciela. W polu obraz w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półokrągłym przedstawiający św. Michała Archanioła. Zwieńczenie ujęte uszami utworzonymi z akantu oraz podwieszonej draperii. Struktura ołtarza jest polichromowana na ciemnozielono, ze złoconymi detalami architektonicznymi i ornamentyką. Figury w partiach ciała z naturalistyczną polichromią oraz złoconymi szatami i atrybutami.
ołtarz
Ołtarz boczny północny (lewy)
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie leżącego prostokąta o wydłużonych proporcjach. Na tle stajenki przedstawiona została scena Pokłonu pasterzy. W centrum kompozycji ukazany Jezus leżący na białej tkaninie, w żłóbku. Jasnowłose Dzieciątko jest nagie, zwraca swoją głowę w prawo, w kierunku Marii. Jego prawa ręka jest uniesiona do policzka, lewa ułożona wzdłuż ciała; nogi delikatnie ugięte. Za żłóbkiem ukazany klęczący anioł o długich, jasnobrązowych włosach ubrany w czerwono-zielone szaty. Skrzydła anioła są szeroko rozpostarte. Jego głowa jest pochylona do dołu, a ręce skrzyżowane na piersi. Powyżej kolejny anioł w otoczeniu obłoków trzymający w rękach banderolę. Z lewej strony kompozycji ukazani klęczący Maria (na pierwszym planie) i św. Józef (nieco z tyłu). Maria przedstawiona jako młoda kobieta o owalnej twarzy i dużych, ciemnych oczach. Głowa pochylona do dołu, ręce złożone w geście modlitwy. Maria ubrana jest w jasnoróżową suknię, białą chustę oraz jasnoniebieski, obszerny płaszcz zarzucony na głowę. Spod płaszcza widoczna bosa stopa. Święty Józef został ukazany jako starszy, siwowłosy mężczyzna z krótką brodą i wąsami ubrany z zielono-brązowe szaty. Ręce trzyma złożone w geście modlitwy. Kompozycję dopełniają postaci trzech pasterzy, jednego z lewej strony obrazu, dwóch z prawej. Pasterz przedstawiony z lewej został ukazany frontalnie w pozycji stojącej, jego nogi są lekko ugięte. W rękach trzyma biały instrument (?) o gruszkowatym kształcie. Postać ubrana jest w krótki, jasnobrązowy kaftan oraz czerwony płaszcz, na głowie ma różową, stożkowatą czapkę. Pierwszy z pasterzy przedstawionych z prawej strony obrazu został ukazany z lewego profilu, w pozycji klęczącej. Postać o dłuższych, brązowych włosach i brodzie w tym samym kolorze pochyla głowę w stronę Dzieciątka. Prawą rękę pasterz składa na piersi, w lewej opuszczonej wzdłuż ciała trzyma czarny kapelusz. Ubrany jest w jasnobrązową szatę, odsłaniającą lewe ramię i część torsu oraz ciemnobłękitny płaszcz. Na nogach ma czarne buty z wysokimi cholewkami. U jego stóp przedstawiono leżącą, białą owieczkę, nieco z tyłu osła i wołu. Trzeci z pasterzy został ukazany w pozycji stojącej, w silnym wykroku. Postać o dłuższych, brązowych włosach i brodzie, na ramionach trzyma białą owieczkę. Pasterz ubrany jest w jasnoróżowy kaftan, wąskie, szare spodnie oraz czarne buty z wysokimi cholewkami. Na drugim planie zostały ukazane fragmenty architektury otwierającej się dwoma prześwitami na rozległy, górzysty pejzaż. W arkadzie z prawej strony widoczne są dwie kolejne postaci, ukazane w znacznie pomniejszonej skali. W prawym, dolnym narożu kompozycji napis: „M.G.M.L. A(N)NO D(OMI)NI 1636 / Malowany 1636 / Poprawiany 1863”. Kolorystka obrazu żywa, utrzymana w ciepłej tonacji.
obraz
Pokłon pasterzy
Zdjęcie nr 1: Kościół pomocniczny pw. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Woli Radziszowskiej to niewielkich rozmiarów, orientowana, jednonawowa budowla drewniana, konstrukcji zrębowej, z wieżą w słup. Prezbiterium jest zamknięte wielobocznie, nieco wyższa i szersza nawa ma rzut prostokąta zbliżonego do kwadratu. Do prezbiterium od strony północnej przylega zakrystia, od wschodniej Ogrójec, przy nawie od południa umieszczona została niewielka, prostokątna kruchta. Od zachodu do budowli dostawiona jest czworoboczna wieża o pochyłych ścianach, z podwieszoną izbicą z czworobocznymi występami na przekątnikach; hełm ostrosłupowy z czterema wieżyczkami na występach. W przyziemiu wieży znajduje się kruchta, a dookoła wieży szalowane soboty. Wewnątrz świątyni stropy; w nawie z zaskrzynieniami. Otwór tęczowy ma kształt ostrołuku, belka jest profilowana, na niej umieszczony jest krucyfiks o charakterze późnogotyckim. Chór muzyczny w zachodniej części nawy jest drewniany, wsparty na dwóch kolumnach. Okna nawy i prezbiterium są głównie prostokątne zamknięte półkoliście; z witrażami (z wyjątkiem okna za ołtarzem głównym); ponadto budowlę doświetlają niewielkie okienka prostokątne. Do świątyni prowadzi dwoje drzwi ostrołukowych, trzecie od strony zachodniej przerobiono w 1933 roku. Dachy kościoła są kryte gontem, ponad nawą i kruchtą południową dwuspadowe, nad zakrystią jednospadowy, nad prezbiterium wielopołaciowy. Wieżyczka na sygnaturkę o formach barokowych z glorietą, cebulastym hełmem zwieńczonym kulą oraz krzyżem; kryta blachą. Świątynia usytuowana jest na niewielkiej działce, wydzielonej ogrodzeniem z drewnianych bali, krytym gontem. Bramy wiodące na posesję umieszczono od zachodu oraz w południowo-wschodnim narożniku działki.
kościół
Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny
Zdjęcie nr 1: Figura Chrystusa Ukrzyżowanego w lekkim zwisie, o szeroko rozłożonych ramionach tworzących kąt rozwarty. Głowa przechylona na prawe ramię. Twarz pociągła, szczupła, okolona zarostem. Oczy zamknięte, prosty i długi nos, lekko rozchylone usta. Włosy brązowe w formie grubych, spiralnie skręconych pukli, opadających na prawe ramię. Broda krótka, kędzierzawa. Korona cierniowa w kształcie czepca w kolorze zielonym. Sylwetka ciała wychudzona z nienaturalnie długimi, szczupłymi ramionami. Na ciele widoczne ślady męki – krwawiąca rana w boku oraz dłoniach i stopach. Perizonium srebrno-niebieskie, ściśle opinające biodra, przewiązane z przodu, opadające ostro łamaną fałdą wzdłuż lewego boku postaci. Polichromia ciała naturalistyczna. Krzyż gładki, prosty w kolorze jasnobrązowym. U szczytu pionowej belki krzyża titulus z napisem „JEZUS NAZARENUS / REX JUDAEORUM”.
rzeźba
Krucyfiks
Zdjęcie nr 1: Ołtarz przyścienny, architektoniczny jednoosiowy i jednokondygnacyjny ze zwieńczeniem; ujęty akantowymi uszami. Mensa prostopadłościenna o linii wklęsło-wypukłej. Antepedium drewniane z umieszczonym centralnie medalionem utworzonym z wici roślinnej mieszczącym gorejące serce na tle skrzyżowanych kotwicy i krzyża. W dolnych narożach dodatkowo złocony akant. Tabernakulum srebrzone z wypukłymi drzwiczkami zamkniętymi półkoliście, na których umieszczony centralnie złocony kielich z hostią ujęty akantowymi wolutami. W górnej części drzwiczek uskrzydlona główka anielska. Nastawa umieszczona na wysokim cokole. Pole środkowe w formie stojącego prostokąta ujęte jest dwiema parami kolumn korynckich dźwigających niepełne belkowanie z silnie wysuniętym gzymsem i wyłamanym, przerwanym w partii środkowej trójkątnym przyczółkiem. Para kolumn wewnętrznych jest nieco wysunięta przed lico ołtarza. Cokoły kolumn dekorowane są płycinami wypełnionymi akantem. W polu środkowym ołtarza umieszczono profilowaną i złoconą ramę dekorowaną akantem ujętą płyciną zwieńczoną łukiem nadwieszonym. W ramie obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem w typie Hodegetrii. Ponad obrazem umieszczona jest złocona główka anielska z podwieszonymi girlandami. W partii fryzu rozety i ostrokrzew. W zwieńczeniu, na osi kolumn wewnętrznych znajduje się para aniołów siedzących na odcinkach przyczółka i trzymających liście akantu. Na osi kolumn zewnętrznych umieszczone wazony z kwiatami. W osi ołtarza akantowy kartusz z gołębicą Ducha Świętego na tle glorii promienistej na profilowanej podstawie. Całość zwieńczona jest figurą Boga Ojca z globem i otwartą księgą siedzącego pośród obłoków. Struktura ołtarza polichromowana jest na zielono ze złoconą ornamentyką i detalami architektonicznymi. Figury w partiach ciała polichromowane naturalistycznie, szaty i atrybuty złocone i srebrzone.
ołtarz
Ołtarz główny
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta ujęty profilowaną ramą zdobioną akantem. W centrum kompozycji ukazana Matka Boska z Dzieciątkiem w typie Hodegetrii. Maria przedstawiona frontalnie, w popiersiu z głową nieznacznie pochyloną w lewo, w kierunku Dzieciątka, które trzyma na lewym ramieniu. Prawą ręką wskazuje na Jezusa. Twarz Matki Boskiej szczupła, z długim, prostym nosem i niewielkimi ustami. Na policzkach zaznaczony delikatny rumieniec. Wokół głowy złocony nimb z umieszczoną w otoku gotycką inskrypcją: „Regina • celi • letare • alle • quia • quem • meruisti • portare • alle • resurrexit • sicu”. Maria ubrana jest w ciemnogranatową szatę spodnią z długimi rękawami, wykończoną złoconą lamówką. Przy dekolcie gotycki, minuskułowy napis: „ave • maria”. Na ramiona i głowę ma narzucony ciemnogranatowy płaszcz z purpurową podszewką, spięty pod szyją ozdobną, kameryzowaną broszą. Spod płaszcza widoczna przejrzysta chusta oraz jasne, falowane włosy. Dzieciątko Jezus zwrócone w stronę Marii, prawą rękę wyciąga w geście błogosławieństwa, w lewej zaś trzyma zamkniętą księgę w zielonej oprawie. Przedstawione jako brązowooki chłopiec o krótkich, jasnych i kręconych włosach. Dzieciątko ubrane jest w ciemnogranatową tunikę z długimi rękawami zdobioną motywem kwiatowym, wykończoną złotą lamówką. Spod szat widoczne są bose stopy. Wokół głowy Jezusa umieszczony złocony nimb wypełniony rytą dekoracją roślinną. Tło obrazu jednolicie złocone z rytą dekoracją roślinną.
obraz
Matka Boska z Dzieciątkiem

Inne dzieła z tego roku

Zdjęcie nr 1: Ołtarz architektoniczny, jednoosiowy, jednokondygnacyjny ze zwieńczeniem, ujęty uszami z ornamentu małżowinowo-chrząstkowego oraz akantu. Mensa drewniana o linii wklęsło-wypukłej, z kamiennym portatylem, na odwrocie którego znajdują się napisy: „Anno D[omi]ni 1791 d(ie) 23 Julii Jllus[tr]ssimus R[evere]mdissimus D[ominus] Thimotheus / Nałęcz de Gorzen Gorzenski Ep[isco]pus Smolene(censis) hac Altare Portatile con/secravit et Reliquias s(acto)r)um) Laurentii [...] Martyr(um) imposui[t]”, „[...] et obsigillatum in actu visitationis ep[isco]palis / 29 Julii 1808 per Reverendissimum ec Illustri/ssimum D(omi)num Andre[am] Rawicz Gawtonski / Ep(isco)pu(m) Crac[oviensem] [...]”, „Obsigillavimus / in visitazione canonica / die 29 Maii 1899/ + Joannes / princeps Ep(isco)p(us)” oraz „Obsigillavit Celsi(ssi)mus ac Rev(erendiss)mus / Adam Stephanus Princeps Sapieha / Princeps Arch(ie)p(isco)pus Cracoviensis in / actu visit(ationis) Can(once) / Wola Radziszowska die 25 Maii 1939 / Julianus Groblicki / secratarius.” Antepedium drewniane, w części centralnej dekorowane płaskorzeźbionym medalionem z wici roślinnej mieszczącym monogram IHS ujęty po bokach ornamentem roślinnym. Nastawa ustawiona na profilowanym cokole dekorowanym uskrzydlonymi główkami anielskimi. W części środkowej predella ze złoconą płyciną w kształcie leżącego prostokąta ujętego palmetami, wewnątrz której znajduje się obraz ze sceną Zwiastowania. Retabulum ujęte parą korynckich kolumn ustawionych na wysokich cokołach. Kolumny dźwigają odcinki wyłamanego belkowania zwieńczonego profilowanym gzymsem, na którym ustawiono figury św. Kazimierza i św. Floriana. Trzony kolumn złocone, w jednej trzeciej wysokości opięte profilowanym okuciem, poniżej którego płaskorzeźbione, uskrzydlone główki anielskie na tle ornamentu okuciowego, a powyżej winna latorośl na tle ornamentu okuciowego. Pole środkowe ołtarza w formie arkady zamkniętej łukiem półkolistym mieści obraz przedstawiający Ukrzyżowanie. W przyłuczach płaskorzeźbione, uskrzydlone główki anielskie. Zwieńczenie ujęte hermowymi pilastrami dźwigającymi niepełne, wyłamane belkowanie z uskrzydloną główką anielską na osi, na którym znajduje się trójkątny, przerwany przyczółek. Na ramionach przyczółka półleżące postaci aniołów, pomiędzy nimi, w osi ołtarza figura św. Jana Chrzciciela. W polu obraz w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półokrągłym przedstawiający św. Michała Archanioła. Zwieńczenie ujęte uszami utworzonymi z akantu oraz podwieszonej draperii. Struktura ołtarza jest polichromowana na ciemnozielono, ze złoconymi detalami architektonicznymi i ornamentyką. Figury w partiach ciała z naturalistyczną polichromią oraz złoconymi szatami i atrybutami.
ołtarz
Ołtarz boczny północny (lewy)
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie leżącego prostokąta o wydłużonych proporcjach. Na tle stajenki przedstawiona została scena Pokłonu pasterzy. W centrum kompozycji ukazany Jezus leżący na białej tkaninie, w żłóbku. Jasnowłose Dzieciątko jest nagie, zwraca swoją głowę w prawo, w kierunku Marii. Jego prawa ręka jest uniesiona do policzka, lewa ułożona wzdłuż ciała; nogi delikatnie ugięte. Za żłóbkiem ukazany klęczący anioł o długich, jasnobrązowych włosach ubrany w czerwono-zielone szaty. Skrzydła anioła są szeroko rozpostarte. Jego głowa jest pochylona do dołu, a ręce skrzyżowane na piersi. Powyżej kolejny anioł w otoczeniu obłoków trzymający w rękach banderolę. Z lewej strony kompozycji ukazani klęczący Maria (na pierwszym planie) i św. Józef (nieco z tyłu). Maria przedstawiona jako młoda kobieta o owalnej twarzy i dużych, ciemnych oczach. Głowa pochylona do dołu, ręce złożone w geście modlitwy. Maria ubrana jest w jasnoróżową suknię, białą chustę oraz jasnoniebieski, obszerny płaszcz zarzucony na głowę. Spod płaszcza widoczna bosa stopa. Święty Józef został ukazany jako starszy, siwowłosy mężczyzna z krótką brodą i wąsami ubrany z zielono-brązowe szaty. Ręce trzyma złożone w geście modlitwy. Kompozycję dopełniają postaci trzech pasterzy, jednego z lewej strony obrazu, dwóch z prawej. Pasterz przedstawiony z lewej został ukazany frontalnie w pozycji stojącej, jego nogi są lekko ugięte. W rękach trzyma biały instrument (?) o gruszkowatym kształcie. Postać ubrana jest w krótki, jasnobrązowy kaftan oraz czerwony płaszcz, na głowie ma różową, stożkowatą czapkę. Pierwszy z pasterzy przedstawionych z prawej strony obrazu został ukazany z lewego profilu, w pozycji klęczącej. Postać o dłuższych, brązowych włosach i brodzie w tym samym kolorze pochyla głowę w stronę Dzieciątka. Prawą rękę pasterz składa na piersi, w lewej opuszczonej wzdłuż ciała trzyma czarny kapelusz. Ubrany jest w jasnobrązową szatę, odsłaniającą lewe ramię i część torsu oraz ciemnobłękitny płaszcz. Na nogach ma czarne buty z wysokimi cholewkami. U jego stóp przedstawiono leżącą, białą owieczkę, nieco z tyłu osła i wołu. Trzeci z pasterzy został ukazany w pozycji stojącej, w silnym wykroku. Postać o dłuższych, brązowych włosach i brodzie, na ramionach trzyma białą owieczkę. Pasterz ubrany jest w jasnoróżowy kaftan, wąskie, szare spodnie oraz czarne buty z wysokimi cholewkami. Na drugim planie zostały ukazane fragmenty architektury otwierającej się dwoma prześwitami na rozległy, górzysty pejzaż. W arkadzie z prawej strony widoczne są dwie kolejne postaci, ukazane w znacznie pomniejszonej skali. W prawym, dolnym narożu kompozycji napis: „M.G.M.L. A(N)NO D(OMI)NI 1636 / Malowany 1636 / Poprawiany 1863”. Kolorystka obrazu żywa, utrzymana w ciepłej tonacji.
obraz
Pokłon pasterzy
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie leżącego prostokąta. Dzieło przedstawia scenę Zwiastowania umieszczoną na tle komnaty otwierającej się z lewej strony na rozległy, górzysty pejzaż. W centrum kompozycji ukazano z prawego profilu archanioła Gabriela stojącego na obłoku. Posłaniec zwrócony jest w kierunku Marii. Jasnowłosy młodzieniec ukazany jest w dynamicznej pozie. W lewej ręce trzyma kwiat lilii, prawą, unosi do góry. Postać ubrana jest w złotą suknię oraz czerwoną tunikę; stopy bose. Z prawej strony obrazu przedstawiono klęczącą przy pulpicie Marię. Postać ukazana jest frontalnie, z głową w trzech czwartych zwróconą w kierunku centrum kompozycji i pochyloną do dołu. Marię przedstawiono jako młodą, długowłosą kobietę o owalnej twarzy składającą prawą rękę na piersi. Jest ona ubrana w jasnoróżową tunikę, na którą ma narzucony niebieski płaszcz z żółtym podbiciem. W górnej części kompozycji, ponad Marią i Gabrielem ukazana jest gołębica Ducha Świętego w obłoku z promieniami skierowanymi w stronę Marii. Na drugim planie, po lewej stronie kompozycji ukazano krajobraz widoczny przez prześwit w murze, zaś po prawej łoże z kolumną i udrapowaną, czerwoną kotarą. Kolorystyka obrazu jest pastelowa, stonowana. Światłocień uwypukla fałdy szat i kształtuje głębię przestrzeni.
obraz
Zwiastowanie
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym. W centrum kompozycji ukazane frontalnie, siedzące obok siebie Maria trzymająca Dzieciątko na kolanach (z lewej) oraz św. Anna (z prawej). Maria przedstawiona jako młoda kobieta o owalnej twarzy oraz długich, falowanych włosach w kolorze jasnobrązowym, opadających na ramiona. Jej głowa ujęta w trzech czwartych zwrócona jest w kierunku św. Anny i nieznacznie pochylona w dół. Oczy ciemne, wzrok skierowany do dołu, w kierunku Dzieciątka. Nos wydatny, prosty, usta niewielkie, jasnoróżowe. Karnacja postaci jasna z delikatnie zaznaczonymi różem policzkami. Maria ubrana jest w jasnoróżową suknię z długimi rękawami przewiązaną w pasie jasnobrązową szarfą oraz obszerny, niebieski płaszcz z żółtą podszewką. Wokół dekoltu biała chusta. Spod szat widoczna jest stopa obuta w czerwony sandał. Na głowie postaci znajduje się wysadzana kamieniami, złota korona. Wokół głowy nimb zaznaczony w złoconym tle. Dzieciątko zostało ukazane w dynamicznej pozie, klęczy na kolanach Marii, z rękami wyciągniętymi w kierunku św. Anny. Jego okrągła twarz ma jasną karnację z wyraźnie zaznaczonym rumieńcem. Oczy są ciemne, nos prosty, a usta małe. Włosy Dzieciątka są krótkie, jasne i kręcone. Postać ubrana jest w tunikę z długimi rękawami wykonaną z przejrzystej tkaniny. W górnej części kompozycji, w partii tła, wysoko ponad głową Dzieciątka wyryta korona. Święta Anna została przedstawiona jako dojrzała kobieta o wyrazistych rysach twarzy z dużymi, ciemnymi oczami oraz wydatnym nosem. Głowę pochyla w dół, a wzrok zwraca w kierunku Dzieciątka. W swojej lewej dłoni trzyma niewielki kwiat (różę?), prawą podtrzymuje otwartą księgę. Święta ubrana jest w ciemnozieloną suknię z długimi rękawami, wokół szyi oraz na głowie nosi białą chustę, na którą narzucony jest czerwony płaszcz o jasnobrązowej podszewce. Spod szat widoczna jest stopa obuta w czarny trzewik o lekko spiczastym nosku. Wokół głowy świętej zaznaczony w złoconym tle nimb. Na drugim planie, w nieco pomniejszonej skali ukazani zostali św. Józef (z lewej strony obrazu) oraz św. Joachim (z prawej). Święty Józef został przedstawiony jako starszy siwy mężczyzna z włosami przerzedzonymi w okolicach czoła oraz z długą, siwą brodą i wąsami. Oczy duże, ciemne, nos krótki, na czole postaci delikatnie zaznaczone zmarszczki. Postać ubrana w zielone i brązowe szaty. Świętego Joachima ukazano jako starszego mężczyznę o podłużnej twarzy, dużych, ciemnych oczach, wydatnym, prostym nosie z długą, siwą brodą i wąsami. Ubrany jest w granatowe szaty oraz czerwony kapelusz. Tło obrazu złocone, dekorowane rytym ornamentem roślinnym o symetrycznym przebiegu. W dolnej części obrazu, na pierwszym planie przedstawione białe, czerwone oraz niebieskie kwiaty o zielonych łodyżkach ukazane na brązowym tle.
obraz
Rodzina Marii
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym. W centrum kompozycji ukazany św. Marcin siedzący na białym koniu. Ciało postaci zwrócone w trzech czwartych w prawo, tułów i głowa w trzech czwartych w lewo, w kierunku ubogiego przedstawionego z prawej strony obrazu. Święty Marcin został ukazany jako dojrzały mężczyzna o podłużnej twarzy z krótką, brązową brodą i wąsami w tym samym kolorze. Oczy skierowane do dołu, nos wydatny, prosty, usta niewielkie, zaznaczone czerwienią. W swojej prawej ręce święty trzyma miecz, którym odcina połę płaszcza, podtrzymywaną w lewym ręku. Ubrany jest w zapinany na torsie żółty kaftan z kołnierzem i długimi rękawami, wąskie, niebieskie spodnie oraz obszerny, czerwony płaszcz. Na głowie świętego ukazany czarny kapelusz z szerokim rondem ozdobiony trzema, czerwonymi piórami. Na nogach zaś brązowe buty z wysoką cholewką. Żebrak ukazany w pozycji stojącej, z lewego profilu. Ciało pochylone do przodu, wsparte na lasce, nogi ugięte w kolanach. Postać została przedstawiona jako młody, jasnowłosy mężczyzna o twarzy pozbawionej zarostu. Ma duże, szeroko otwarte oczy ze wzrokiem uniesionym ku górze, krótki, prosty nos oraz rozchylone usta. Ręce ugięte w łokciach, trzymające długą laskę. Żebrak jest ubrany w krótką, jasnobrązową szatę. Scena została ukazana na tle rozległego pejzażu z widocznym na dalszym planie zarysem miasta (z lewej strony kompozycji) oraz roślinnością (z prawej). Kolorystka utrzymana w jasnych, intensywnych barwach.
obraz
Św. Marcin z Tours
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego od góry łukiem półkolistym. W centrum kompozycji ukazany frontalnie, całopostaciowo Michał Archanioł depczący diabła. Święty został przedstawiony jako młody mężczyzna o jasnobrązowych włosach i owalnej twarzy pozbawionej zarostu. Głowę zwraca w trzech czwartych w lewo i kieruje nieznacznie do dołu. W lewej ręce opuszczonej wzdłuż tułowia trzyma miecz, w prawej uniesionej do góry wagę. Skrzydła szeroko rozpostarte. Wokół głowy delikatnie zaznaczony nimb, we włosach widoczny niewielki krzyż. Postać ubrana jest w strój żołnierza ze zbroją torsową, krótką, żółtą tuniką, różową szatą spodnią oraz rozwianym, czerwonym płaszczem. Na stopach ma wysoko sznurowane sandały. Diabeł przedstawiony jako leżąca, uskrzydlona postać o smoczym ogonie. Głowa owalna, uniesiona lekko do góry, uszy wydłużone, spiczaste. Ciało wsparte na lewym łokciu, prawa ręka złożona na piersi. Ogon skręcony w dwie pętelki, ostro zakończony. Na drugim planie obrazu rozległy, pagórkowaty pejzaż z zarysem miasta widocznych z lewej strony kompozycji. Kolorystyka obrazu, jasna, nasycona.
obraz
Św. Michał Archanioł

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po tagach

Po technice i materiale

Zdjęcie nr 1: Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, jednoosiowy ze zwieńczeniem. Ołtarz prostopadłościenny, o przednich narożach ujętych pilastrami hermowymi, z drewniana mensą. Antepedium w formie prostokątnej płyciny z płaskorzeźbionym motywem hostii okolonej drobnymi promieniami i ujętej liśćmi i pąkami mniszka lekarskiego. Retabulum osadzone na niewysokim cokole, lekko zryzalitowanym po bokach. Wyżej predella ujęta parą konsoli wolutowych wspierających wyłamujący się ponad nimi gzyms. Cokół wraz z predellą flankowany parą uszaków w formie spływów wolutowych. Część środkowa ujęta parą kolumn o trzonach zdobionych motywem kandelabru, wspierających fryz wyłamujący się ponad nimi oraz gzyms przybierające postać trójboczną. Zwieńczenie w kształcie kwadratu zamkniętego odcinkiem gzymsu o lekko zryzalitowanych bokach. Predellę, część środkową i zwieńczenie ujmują pary ujmują pary uszaków o fantazyjnych wykrojach, zdobione ornamentem okuciowym i wicią roślinną. Uszaki zwieńczenia dodatkowo zdobione parą główek anielskich i medalionów ze św. Barbarą po prawej stronie i św. Katarzyną Aleksandryjską po lewej. Na bokach gzymsu para figur siedzących aniołów. Szczyt w postaci ujętego parą wolut i zwieńczonego krzyżem kartusza z okrągłym medalionem z monogramem imienia Jezus. w predelli obraz w kształcie leżącego prostokąta ze sceną Nawiedzenie św. Elżbiety. Pole środkowe retabulum, ujęte motywami kaboszonów, ma kształt stojącego prostokąta zamkniętego półkolistym łukiem nadwieszonym, w środku obraz Najświętszego Serca Jezusa. W zwieńczeniu obraz w kształcie stojącego prostokąta, ujęty szeroką ramą z uszakami w narożach, zdobioną ornamentem. W środku wizerunek Matki Boskiej Różańcowej ze św. Teresą z Avila. Struktura polichromowana w odcieniach brązu, detal architektoniczny i ornamentyka złocone i srebrzone.
ołtarz

Boczny prawy (południowy)

Zdjęcie nr 1: Nastawa przyścienna, architektoniczna, w kształcie prostokąta, jednoosiowa. W formie późnogotyckiego portalu o otworze wejściowym prostokątnym o zaokrąglonych narożach, ujętym cienkimi kolumienkami na cylindrycznych cokołach oraz laskowaniem, przechodzącymi na prostokątne nadproże z krzyżującymi się laskami. W polu środkowym obraz z przedstawieniem siedzącego na tronie świętego Józefa z Dzieciątkiem na kolanach. Obraz w obramieniu z motywem pręta owiniętego spiralną taśmą. Poniżej prostokątna płyta w takim samym obramieniu, z inskrypcją po polsku, literami stylizowanymi na gotyckie: BOGARODZICO.
ołtarz

Nastawa ołtarza Świętego Józefa

Zdjęcie nr 1: Na wolutowo-wywiniętych przyczółkach zwieńczenia usadzona jest para aniołów. Anioł po lewej stronie ukazany jest w pozycji siedzącej, zwrócony trzy czwarte w lewo z lewą nogą podwiniętą, a prawą opuszczoną w dół; lewą rękę składa na piersi, a prawą wyciąga do przodu; głowę ma uniesioną do góry. Twarz szeroka z wyraźnie zaznaczonym podbródkiem, szerokim na końcu nosem i dużym oczami. Włosy krótkie i kędzierzawe, ciemnobrązowe z loczkiem zawiniętym nad czołem. Anioł ubrany jest z złoconą tunikę ze srebrzoną podszewką, odsłaniającą nagi tors i prawą nogę powyżej uda. U ramion ma duże, złocone i rozpięte na boki skrzydła. Po prawej stronie ołtarza znajduje się drugi anioł o antytetycznym układzie sylwetki z rękami ugiętymi w łokciach i rozłożonymi na boki oraz głową skierowaną delikatnie w lewo. Szaty, skrzydła i twarz analogiczne, jak u pierwszego anioła. Wyżej, na wolutowym zakończeniu boków zwieńczenia usadzona jest para małych aniołków z niewielkimi skrzydłami, opasanymi w biodrach złotą przepaską. Aniołki ukazane są w ruchu o esowato wygiętej sylwetce, z jedną nogą uniesioną do góry i rękami odwiedzionymi na jeden bok. Twarze szerokie z pulchnymi policzkami, nosami o szerokich końcach i dużymi oczami, włosy krótkie i kędzierzawe. Polichromia w odsłoniętych partiach ciała naturalistyczna, szaty i skrzydła złocone.
rzeźba

Cztery anioły w zwieńczeniu ołtarza bocznego

Zdjęcie nr 1: Na wolutowo-wywiniętych przyczółkach zwieńczenia usadzona jest para aniołów. Anioł po lewej stronie ukazany jest w pozycji siedzącej, zwrócony trzy czwarte w lewo z lewą nogą podwiniętą, a prawą opuszczoną w dół; na piersi składa skrzyżowane ręce, głowę ma skierowaną w lewo. Twarz szeroka z wyraźnie zaznaczonym podbródkiem, szerokim na końcu nosem i dużym oczami. Włosy długie i kręcone, ciemnobrązowe. Anioł ubrany jest z złoconą tunikę ze srebrzoną podszewką odsłaniającą nagi tors i prawą nogę poniżej uda. U ramion ma duże, złocone i rozpięte na boki skrzydła. Po prawej stronie ołtarza znajduje się drugi anioł o antytetycznym układzie sylwetki z rękami ugiętymi w łokciach i skierowanymi w prawo. Szaty, skrzydła i twarz są analogiczne, jak u opisanego poprzednio anioła. Polichromia w odsłoniętych partiach ciała naturalistyczna, szaty i skrzydła złocone oraz srebrzone.
rzeźba

Dwa anioły w zwieńczeniu ołtarza

Zdjęcie nr 1: Podstawa w formie prostego prostopadłościanu na niskim cokoliku, zwieńczona gzymsem, wyżej przechodząca w zwężający się, profilowany cokół na planie prostokąta, na którym osadzony jest krucyfiks. Ramiona krzyża ujęte przy krawędzi bordową opaską, wewnątrz złocone i karbowane. Figura Chrystusa ścięta z tyłu, przybita do krzyża trzema gwoździami. Ciało w delikatnym zwisie o szeroko rozłożonych ramionach, głowa opada na prawe ramię, nogi są ugięte w kolanach, kolana przylegają do siebie, a stopy są przebite w układzie prawa na lewą. Twarz szczupła o ostrym profilu nosa, okolona krótką brodą. Włosy długie, silnie skręcone w pukle i opadające na tył głowy i prawe ramię. Ciało szczupłe o delikatnie podkreślonej muskulaturze oraz uwypuklonej formie klatki piersiowej, szczególnie linii żeber z zaznaczonymi śladami męki. Na głowie korona cierniowa. Przez biodra przewiązane jest złocone perizonium w formie krótkiej skręconej tkaniny, zawieszonej na sznurze, odsłaniającej prawe biodro, ze zwisem na prawym boku. Na zakończeniu pionowej belki titulus w formie zwoju z napisem „IN / RI”. Polichromia w odsłoniętych partiach ciała Chrystusa delikatnie sina, perizonium, krzyż i detale złocone oraz srebrzone, postument polichromowany na czarno.
rzeźba

Krzyż ołtarzowy

Zdjęcie nr 1: Mensa w typie sarkofagowym ustawiona na czterech lwich łapach. Ściana frontowa jest dekorowana trzema płycinami. Zewnętrzne mają kształt leżących prostokątów z wklęsłą wewnętrzną krawędzią, a środkowa jest okrągła, wypełniona chrystogramem. Mensa w kolorze jasnoszarego kamienia, łapy białe.
ołtarz

Mensa ołtarzowa

Jak cytować?

Justyna Kuska, "Ołtarz boczny południowy (prawy)", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/oltarz-boczny-poludniowy-prawy

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności