Ołtarz główny

Dzieje zabytku

Ołtarz główny w kościele w Woli Radziszowskiej datowany jest na drugą połowę XVII wieku (lub precyzyjniej na czwartą ćwierć tego stulecia) i nosi wezwanie Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny. W ołtarzu obecnie znajduje się gotycki obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem w typie Hodegetrii. Został w nim umieszczony pomiędzy 1703 a 1727 rokiem. Wcześniej w tym miejscu znajdował się obraz przedstawiający Wniebowzięcie Marii, zgodny z wezwaniem ołtarza. Wizerunek ten przeniesiono wówczas do jednego z ołtarzy bocznych. Obecnie jest on eksponowany w kruchcie świątyni.

Opis

Ołtarz przyścienny, architektoniczny jednoosiowy i jednokondygnacyjny ze zwieńczeniem; ujęty akantowymi uszami. Mensa prostopadłościenna o linii wklęsło-wypukłej. Antepedium drewniane z umieszczonym centralnie medalionem utworzonym z wici roślinnej mieszczącym gorejące serce na tle skrzyżowanych kotwicy i krzyża. W dolnych narożach dodatkowo złocony akant. Tabernakulum srebrzone z wypukłymi drzwiczkami zamkniętymi półkoliście, na których umieszczony centralnie złocony kielich z hostią ujęty akantowymi wolutami. W górnej części drzwiczek uskrzydlona główka anielska. Nastawa umieszczona na wysokim cokole. Pole środkowe w formie stojącego prostokąta ujęte jest dwiema parami kolumn korynckich dźwigających niepełne belkowanie z silnie wysuniętym gzymsem i wyłamanym, przerwanym w partii środkowej trójkątnym przyczółkiem. Para kolumn wewnętrznych jest nieco wysunięta przed lico ołtarza. Cokoły kolumn dekorowane są płycinami wypełnionymi akantem. W polu środkowym ołtarza umieszczono profilowaną i złoconą ramę dekorowaną akantem ujętą płyciną zwieńczoną łukiem nadwieszonym. W ramie obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem w typie Hodegetrii. Ponad obrazem umieszczona jest złocona główka anielska z podwieszonymi girlandami. W partii fryzu rozety i ostrokrzew. W zwieńczeniu, na osi kolumn wewnętrznych znajduje się para aniołów siedzących na odcinkach przyczółka i trzymających liście akantu. Na osi kolumn zewnętrznych umieszczone wazony z kwiatami. W osi ołtarza akantowy kartusz z gołębicą Ducha Świętego na tle glorii promienistej na profilowanej podstawie. Całość zwieńczona jest figurą Boga Ojca z globem i otwartą księgą siedzącego pośród obłoków. Struktura ołtarza polichromowana jest na zielono ze złoconą ornamentyką i detalami architektonicznymi. Figury w partiach ciała polichromowane naturalistycznie, szaty i atrybuty złocone i srebrzone.

Zarys problematyki artystycznej

Omawiany ołtarz jest dziełem o nieustalonym autorstwie. Dokładny czas jego powstania również nie jest znany. Forma ołtarza wskazuje na to, że powstał w drugiej połowie XVII wieku i reprezentuje cechy snycerstwa wczesnobarokowego. Obraz przedstawiający Wniebowzięcie Najświętszej Marii Panny, pierwotnie umieszczony w omawianym ołtarzu, jest datowany na 1674 rok. Można przyjąć, że nastawa powstała w tym samym lub podobnym czasie.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Bardzo dobry.

Streszczenie

Omawiany ołtarz jest dziełem o nieustalonym autorstwie, którego powstanie datuje się na drugą połowę XVII wieku (lub precyzyjniej na czwartą ćwierć tego stulecia). Forma nastawy wskazuje na to, że powstała ona w drugiej połowie XVII wieku i reprezentuje cechy snycerstwa wczesnobarokowego. W ołtarzu obecnie mieści się gotycki obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem w typie Hodegetrii. Został w nim umieszczony pomiędzy 1703 a 1727 rokiem. Wcześniej w tym miejscu znajdował się obraz przedstawiający Wniebowzięcie Marii. Wizerunek ten przeniesiono wówczas do jednego z ołtarzy bocznych. Obecnie jest on eksponowany w kruchcie świątyni. Obraz ten jest datowany na 1674 rok. Można przyjąć, że omawiana nastawa powstała w tym samym lub podobnym czasie.

Bibliografia