Według tradycji ołtarz miał być przeniesiony do kościoła w Świątnikach Górnych z katedry na Wawelu około 1900 roku. O ile ołtarz w sąsiedniej kaplicy rzeczywiście pochodzi z katedry wawelskiej, gdyż jego formy są identyczne z dwoma innymi ołtarzami z katedry przeniesionymi do kościoła w Porębie Żegoty, o tyle pochodzenie ołtarza Ukrzyżowania jest wciąż niepewne.
Ołtarz architektoniczny, jednoosiowy, jednokondygnacyjny ze zwieńczeniem. Jego mensa jest w typie tumbowym, antepedium w kształcie płyciny wypełnionej różowym marmurem paczółtowickim, z półkolistymi wcięciami na dłuższych bokach. Nastawa jest ujęta zwielokrotnionymi pilastrami o kompozytowych kapitelach, złoconych, podtrzymujących odcinki belkowania z ćwierćkolistymi naczółkami. Belkowanie połączone w partii architrawu, wygiętego łukowato. Zwieńczenie ujęte spływami wolutowymi, podtrzymującymi gzyms o formie łuku nadwieszonego. W polu środkowym rzeźba Chrystusa na krzyżu, na tle płaskorzeźbionego widoku Jerozolimy, ujętego drewnianą, złoconą ramą w formie stojącego prostokąta, z wyciętą łukowato dolną krawędzią i ściętymi ćwierćkoliście narożami, zwieńczonego podwójnym łukiem półkolistym, nadwieszonym. Na całej powierzchni widoku Jerozolimy ulokowane liczne wota. W zwieńczeniu obraz ze sceną Wskrzeszenia Piotrowina, w fantazyjnie wyciętej ramie o bokach krótszych wybrzuszonych a długich wklęsłych.
Nie zachowała się żadna wzmianka mogąca potwierdzić miejsce przechowywania zabytku w katedrze na Wawelu, skąd według tradycji pochodzi ołtarz w Świątnikach Górnych. Niemniej jednak, formy nastawy są niemal identyczne z ołtarzem św. Andrzeja w kaplicy Olbrachta (św. Jana Ewangelisty, św. Marty, św. św. Niewiniątek) w katedrze na Wawelu (około 1743-1745). Oba dzieła zaprojektował zapewne Francesco Placidi, gdyż zastosowanymi w nich formami architekt ten posługiwał w innych swoich pracach. Wśród nich można wymienić typ tumbowej mensy, formę przerwanego przyczółka i fantazyjny wykrój pola obrazowego w zwieńczeniu.
Ołtarz według tradycji pochodzi z katedry na Wawelu. Jednak miejsce jego pierwotnej lokalizacji nie jest stwierdzone źródłowo. Jego formy są identyczne z ołtarzem w św. Andrzeja w kaplicy Olbrachta (św. Jana Ewangelisty, św. Marty, św. św. Niewiniątek) w katedrze na Wawelu. Oba dzieła zaprojektował zapewne Francesco Placidi.
Józef Skrabski, "Ołtarz boczny ", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2025, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/oltarz-boczny-20