Chrzcielnica
Zdjęcie nr 1: Chrzcielnica posadowiona na szerokiej podstawie na rzucie koła, z trzonem w dolnej części lekko wklęsłym zakończonym puklowanym pierścieniem, z czarą o formie rozchylonego kielicha z regularnymi wgłębieniami i gładkim, zaoblonym brzegiem. Pokrywa miedziana w formie puklowanego stożka, zwieńczonego postumentem z krzyżem.

Chrzcielnica

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
krakowski
Gmina
Michałowice
Miejscowość
Więcławice Stare
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Krakowska
Dekanat
Kraków Prądnik
Parafia
Św. Jakuba Apostoła
Miejsce przechowywania
kościół
Identyfikator
DZIELO/14572
Kategoria
chrzcielnica
Ilość
1
Czas powstania
po 1783 roku
Technika i materiał
marmur kuty, polerowany; blacha miedziana, kuta, złocona.
Wymiary podstawowe
wysokość – 190 cm
Inne wymiary – wys. bez pokrywy - 124 cm
Autor noty katalogowej
Józef Skrabski
Domena Publiczna

Dzieje zabytku

W aktach wizytacji kościoła z 1728 i 1783 roku odnotowano kamienną chrzcielnicę pomalowaną na zielono z miedzianym kociołkiem w środku i zamykaną na kłódkę. Obecna powstała zapewne po 1783 roku, choć w dekrecie reformującym nie zobowiązano proboszcza do jej wymiany.

Opis

Chrzcielnica posadowiona na szerokiej podstawie na rzucie koła, z trzonem w dolnej części lekko wklęsłym zakończonym puklowanym pierścieniem, z czarą o formie rozchylonego kielicha z regularnymi wgłębieniami i gładkim, zaoblonym brzegiem. Pokrywa miedziana w formie puklowanego stożka, zwieńczonego postumentem z krzyżem.

Zarys problematyki artystycznej

Chrzcielnica w kościele w Więcławicach Starych należy do interesujących przykładów dzieł barokowych i wyróżnia się nietypowym dla tego rodzaju wyrobów kształtem kielicha. Powstała w ośrodku kamieniarskim w Dębniku koło Krzeszowic. Pierwszą tego typu chrzcielnicę tamtejsi kamieniarze wykonali do kolegiaty w Sandomierzu (1727). Jej projekt narysował krakowski architekt Kacper Bażanka, a dębniccy kamieniarze wykorzystali go kilkukrotnie. Ten sam typ (z niewielkimi zmianami) powtórzyli w chrzcielnicach do katedry (wcześniej kolegiaty) w Kielcach (1734-1735) i kaplicy Szafrańców w katedrze na Wawelu w Krakowie (1759) oraz kościołów w Mościskach (ok. 1750), Kobylance (1751), Więcborku (1779), Pełczyskach (2. poł. XVIII w.), Raciborowicach (ok. 1783), Pilicy (2. poł. XVIII w.), Przysusze (2. poł. XVIII w.). O popularności zapoczątkowanego przez projekt Bażanki wzoru świadczy wykonana przez Jana Obrockiego chrzcielnica do katedry we Lwowie (1779-1780) z czarnego marmuru kąkolnickiego.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Dobry. Na chrzcielnicy kilka drobnych ubytków. Partie złoceń na pokrywie miejscami przetarte.

Streszczenie

Chrzcielnica powstała zapewne po 1783 roku. Jej kielichowy kształt nawiązuje do chrzcielnicy zaprojektowanej przez Kacpra Bażankę do kolegiaty w Sandomierzu (1727). Chrzcielnice w tym kształcie znajdują się w katedrze na Wawelu, w katedrze we Lwowie, w kościołach w Mościskach (obecnie Ukraina), Kobylance, Więcborku, Pełczyskach, Raciborowicach, Pilicy i Przysusze.

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Ołtarz architektoniczny, jednoosiowy, jednokondygnacyjny, ze zwieńczeniem. Mensa drewniana, umieszczona na prostopadłościennej skrzyni; antependium z prostokątną płyciną. Nastawa ujęta czworobocznymi, kanelowanymi filarami, ustawionymi ukośnie na tle kanelowanych pilastrów. Filary dźwigają pełne belkowanie i profilowany gzyms, występujące nad nimi. Przy filarach od czoła na wysokich, prostopadłościennych postumentach rzeźby dwóch świętych jezuickich w czarnych sutannach. W polu środkowym nastawy prostokątne nisza ujęta złoconą ramą, w której rzeźba Najświętsze Serce Jezusa. Zwieńczenie w kształcie aedikuli zamkniętej łukiem półkolistym nadwieszonym i o wklęsłych bokach; pośrodku obraz z przedstawieniem świętego męczennika powtarzający kształt aedikuli. Po bokach, w osiach filarów, odcinki przerwanego przyczółka, na których siedzą dwa putta. Struktura malowana na biało, detale architektoniczne i ornamenty złocone.
ołtarz
Ołtarz boczny, prawy
Zdjęcie nr 1: Ambona zawieszona na północnej ścianie prezbiterium. Kosz na rzucie sześcioboku (połowy ośmioboku), osadzony na nadwieszonej masywnej konsoli o formie odwróconego ściętego ostrosłupa o wklęsło-wypukłych bokach; kosz zwieńczony profilowanym gzymsem. Boki kosza ozdobione prostokątnymi płycinami w profilowanych obramieniach, w ich polach nałożone rzeźbione motywy rocaille’ów. Zaplecek w kształcie aediculi o wklęsło-wypukłych bokach, ujętej wolutami; w polu zaplecka płycina ozdobiona pozłoconym krzyżem łacińskim o trójdzielnych zakończeniach ramion i promieniami wokół przecięcia belek. Baldachim na rzucie wieloboku opięty odcinkami występującego belkowania, ponad którymi woluty; wyżej ścięty ostrosłup o wklęsłych bokach tworzący podstawę dla pełnoplastycznej rzeźby św. Michała Archanioła przebijającego włócznią smoka leżącego u jego stóp. Na podniebiu podwieszona rzeźbiona Gołębica Ducha Świętego. Struktura pomalowana w kolorach ciemnego różu i ciemnego niebieskiego, detale architektoniczne oraz motywy ornamentalne i rzeźbiarskie złocone lub srebrzone.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Kościół orientowany, jednonawowy, z węższym, zamkniętym wielobocznie prezbiterium, przy którym od północy prostokątna zakrystia (obecnie skarbiec) od południa prostokątna nowa zakrystia. Przy korpusie od południa i zachodu kruchty. Wewnątrz stropy, w prezbiterium i środkowej części nawy z fasetami; w nawie boczne płaskie odcinki stropu wparte na dwóch słupach. W prezbiterium i nawie na stropach dekoracja geometryczna z listew. Ściany artykułowane pilastrami. Tęcza o wystroju prostokątnym, ujęta przyściennymi filarami. Zewnątrz ściany szalowane deskowaniem na nakładkę, opięte pilastrami. Fasada rozczłonkowana czterema pilastrami wspierającymi gzyms, pośrodku wyłamany nad oknem wchodzącym w pole szczytu. Szczyt trójkątny, w połowie przedzielony gzymsem. Dachy dwuspadowe, nad prezbiterium wielopołaciowy, nad nową zakrystią namiotowy oraz pulpitowe; na kalenicy dachu nawy sygnaturka. Okna prostokątne w profilowanych obramieniach. Portal uszaty, z datą: 1748.
kościół
Kościół św. Jakuba Apostoła w Więcławicach Starych
Zdjęcie nr 1: Rzeźby pełnoplastyczne, z tyłu opracowane, umieszczone na belce wygiętej łukiem wklęsło-wypukłym. Chrystus rozpięty na krzyżu w silnym zwisie ciała, z rękami skierowanymi niemal pionowo ku górze, z głową opuszczoną na prawy bark i nogami ugiętymi w kolanach, ze stopami założonymi lewa na prawą, przybitymi do krzyża jednym gwoździem. Biodra osłonięte perizonium ze zwisem tkaniny przy prawym udzie. Na belce krzyża ponad głową Chrystusa titulus z literami: I.N.R.I. Po prawej stronie Chrystusa Maria przedstawiona w całej postaci, zwrócona w trzech czwartych w lewo, w kierunku krzyża; stoi w lekkim kontrapoście, z prawą nogą ugiętą w kolanie, z rękami ugiętymi w łokciach i dłońmi na wysokości piersi. Ubrana w długą suknię z wąskimi rękawami, okryta wraz z głową długim do ziemi płaszczem układającym się sztywnymi, głęboko ciętymi fałdami. Po lewej stronie krzyża św. Jan Ewangelista przedstawiony w całej postaci, frontalnie do widza, stoi w lekkim kontrapoście, z lewą nogą ugiętą w kolanie, rękami ugiętymi w kolanie i dłońmi ułożonymi na wysokości piersi. Młodzieńcza twarz, bez zarostu, z lekko uniesionym podbródkiem i wzrokiem skierowanym ku górze, ujęta długimi, spływającymi na ramiona włosami. Ubrany w długą suknię z szerokimi, pofałdowanymi rękawami oraz zarzucony na ramiona płaszcz z prawą połą przerzuconą przez przód postaci na lewe przedramię i układający się na ziemi u stóp świętego. Karnacje jasne, Chrystusa z ranami, strużkami i kroplami krwi.
rzeźba
Grupa Ukrzyżowania
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie prostokąta zbliżonego do kwadratu z przedstawieniem Matki Boskiej Niepokalanie Poczętej. Pośrodku kompozycji Maria stoi frontalnie, na półksiężycu, w lekkim kontrapoście, z prawą nogą ugiętą w kolanie, z rękami ugiętymi w łokciach i dłońmi złożonymi do modlitwy, ułożonymi na wysokości piersi. Głowa otoczona ciemnymi spływającymi na ramiona włosami, zwrócona lekko w prawo; wokół niej świetlisty nimb. Maria ubrana w długą, białą suknię z długimi rękawami i błękitny płaszcz zarzucony na ramiona. W górnych narożach obrazu dwa wychylające się spośród obłoków aniołki, jeden trzyma kwiat róży i wieniec z róż. Poniżej uskrzydlone główki aniołków. U dołu obrazu w tle daleki pejzaż.
obraz
Matka Boska Niepokalanie Poczęta
Zdjęcie nr 1: Przedstawienie Matki Boskiej z Dzieciątkiem w typie Matki Boskiej Śnieżnej. Twarz Marii, głowa i stopy Dzieciątka oraz dłonie malowane; szaty Marii i Dzieciątka promieniste nimby wokół głów oraz zamknięte korony wykonane z trybowanej złoconej blachy, ozdobione motywami kwiatów i kameryzacją. Tło z czerwonego aksamitu.
obraz
Matka Boska z Dzieciątkiem

Inne dzieła z tego roku

Zdjęcie nr 1: Ambona przyścienna, wisząca, z dostępem od strony prezbiterium w postaci jednobiegowych, zakręconych w górnej partii schodów z pełną balustradą dekorowaną płycinami w kształcie rombów oraz poręczą w formie profilowanego gzymsu. Kosz na planie kwadratu o ściętych narożach i wklęsłych bokach, ustawiony na ćwierćkolistym wałku dekorowanym liśćmi i muszlą; z podwieszeniem w formie ostrosłupa o ściętym wierzchołku i narożach ujętych czterema spływami wolutowymi dekorowanymi akantem i muszlą, zakończonym szyszką. Kosz ujęty w narożach spływami wolutowymi, zdobionymi akantem i kampanulami, podtrzymującymi niepełne belkowanie z silnie wysuniętym gzymsem stanowiącym parapet. W polach ścianek kartusze z podwieszonymi girlandami. W narożu pulpit w postaci postumentu z rzeźbioną księgą. Zaplecek w formie wydłużonego prostokąta flankowanego pilastrami dekorowanymi zwisami, zakończonymi konsolami dźwigającymi imposty z silnie wysuniętym gzymsem oraz fragmenty przerwanego, wolutowego, odwróconego przyczółka. W polu zawieszony obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem. Zaplecek ujęty spływami wolutowymi oraz uszami w postaci strzępionych liści palmowych. Całość zwieńczona glorią promienistą z tablicami Dekalogu w centrum, w otoczeniu obłoków. Struktura polichromowana na sposób imitujący marmoryzację w kolorze beżowym, ornamentyka i profile złocone, detale srebrzone.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Ambona wisząca, przyścienna, z dostępem od strony północnej w formie podestu z balustradą, prowadzącego do drzwi przekutych w murze. Kosz na planie zbliżonym do kwadratu, o wklęsło-wypukłych ściankach, na cokole dekorowanym rocaille'em, z podwieszeniem w formie stożka ujętego spływami wolutowymi i zakończonego szyszką. Ścianki kosza ujęte w narożach pilastrami o trzonach w formie spływów wolutowych dekorowanych kampanulami, podtrzymujących belkowanie z gzymsem tworzącym parapet. Na ściankach płyciny zdobione rocaille'em. Balustrada podestu pełna, dekorowana płycinami ze stylizowanym ornamentem roślinnym. Zaplecek flankowany pilastrami o kanelowanych trzonach, o kapitelach w formie konsol dźwigających imposty oraz fragmenty przerwanego, wolutowego, odwróconego na zewnątrz przyczółka. W polu zaplecka płycina w kształcie stojącego prostokąta o wklęsłych narożach, z malowanym krzyżem ujętym wieńcem laurowym i tablicami Dekalogu. Zaplecek flankowany uszami w formie stylizowanego rocaille'u. Całość zwieńczona rzeźbą gołębicy Ducha Świętego w glorii promienistej. Struktura ambony polichromowana na kolor biały, profile i ornamentyka złocone, detale srebrzone.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Rzeźba pełnoplastyczna, przedstawiająca anioła stojącego na obłoku z lewą nogą ugiętą w kolanie, który dmie w trąbę, a w lewej dłoni trzyma otwartą księgę z napisem „RZEKŁ / BÓG / DO PANA / MEGO / SIĄDŹ / PO PRAWICY / MOJEJ”. Twarz podłużna, okolona długimi, kręconymi włosami z wyraźnie zaznaczonym podbródkiem. Anioł owinięty jest bogato drapowaną tkaniną, tworzącą ostro załamujące się fałdy. Karnacja biała; szaty, skrzydła, trąbka i elementy księgi złocone.
rzeźba
Anioł
Zdjęcie nr 1: Epitafium w kształcie pionowej płyty, ujętej spływami wolutowymi z kampanulami, z owalnym polem na portret, zwieńczonym profilowanym, falistym gzymsem. U dołu kartusz z herbem własnym (róża przebita strzałą) pod kapeluszem kanonickim, zwieńczony muszlą. Portret ujęty profilowaniem z dwiema zawiniętym na zewnątrz taśmami, przedstawia mężczyznę w popiersiu, w czerwonej pelerynie z zielonymi befkami, z orłem na łańcuchu, z głową ukazaną w trzech czwartych, zwróconą lekko w prawą stronę. Jego twarz jest pełna, o zaczerwienionych policzkach, nos szeroki, oczy otwarte w płytkich oczodołach, spoglądają wprost, usta zamknięte, lekko uśmiechnięte, wyraziście zaznaczone czerwienią. Włosy jasne, zaczesane do tyłu, sięgające szyi, sprawiające wrażenie peruki. Tło nieokreślone, ciemne, w tonacji szarej. Tablica z inskrypcją prostokątna, o zaoblonych, ujętych ceownicami narożach i wyciętych niemal półkoliście krótszych bokach, w niej złocona inskrypcja: "D(EO) O(PTIMO) M(AXIMO) / M. ANTONIUS. ZOŁĘDZIOWSKI / U(TRIUSQUE) J(URIS) S(AGRE) T(HEOLOGIAE) D(OCTOR) P(ROFESSORI) / IN. ACADEMIA. ARCADUM. NORINDUS. CALCEDONIUS. / RECTOR. UNIVERSITATIS. SEPTENNIO. MAGNIFICUS. / PROCANCELLARUS. / CRACOVIENSIS. CATHEDRALIS. CANONICUS. / APUD. S(UMMI) P(ONTIFICES) MM. / BENEDICTUM. XIV. CLEMENTEM. XIII. / PRO. REFERENDO. III. ALBUM. SANCTORUM. / DIVO. IOANNE. CANTIO. / TRIBUS. LUSTRIS. / FELIX. IN. URBE. POSTULATOR. / PIUS. IUSTUS. LIBERALIS. CARUS. / CUM. VIXISSET. TERRIS. ANNOS. LXXII. / ASTRA. PETIIT. / AE. C. MDCCLXXXIII. IX. KAL(ENDAS) SEPTEMBRIS. / HIC. / RESURRECTIONEM. MORTUORUM. / ET. / VITAM. VENTURI. SECULI. / EXPECTAT. / M(AGNAE) M(AGISTRI) IOSEPHUS. ALOYSIUS. PUTANOWICZ. / PETRUS. IOSEPHUS. RYDULSKI. / SACREA. THEOLOGIE. DOCTORES. / MAESTI. GRATI. EXEQVUTORES. / POSUERE".
płyta nagrobna
Epitafium Antoniego Żołędziowskiego
Zdjęcie nr 1: Rzeźba ścięta z tyłu, głęboko drążona, ustawiona na ćwierćkolistej podstawie. Matka Boska ukazana frontalnie, w kontrapoście, o esowato wygiętej sylwetce, odchylonym delikatnie w tył korpusie, z silnie pochyloną głową. Ręce ma skrzyżowane i złożone na piersi. Twarz ma owalną, o delikatnych, młodzieńczych rysach, małych oczach, skierowanych w dół, dużym nosie oraz niewielkich ustach. Włosy ma długie, falowane, z przedziałkiem na środku głowy, schowane pod welonem. Maria ubrana jest w tunikę, z długimi, wąskimi rękawami, przepasaną w talii, ściśle przylegającą do ciała i marszczoną w partii klatki piersiowej. Na głowę ma narzucony silnie drapowany płaszcz, opadający na plecy i zarzucony z przodu postaci, z wywiniętym fragmentem. Polichromia naturalistyczna w odsłoniętych partiach ciała, szaty złocone.
rzeźba
Matka Boska
Zdjęcie nr 1: Rzeźba ścięta z tyłu, głęboko drążona, ustawiona na ćwierćkolistej podstawie. Figura ukazana frontalnie, w kontrapoście, o esowato wygiętej sylwetce, przechylonej delikatnie w tył, z głową skierowaną w lewo. Obie ręce ma ugięte i wyciągnięte do przodu. Twarz ma owalną, o delikatnych, młodzieńczych rysach, małych oczach, dużym nosie i niewielkich ustach. Włosy ma długie, falowane, z przedziałkiem na środku głowy, schowane pod welonem. Święta ubrana jest w tunikę, z długimi, wąskimi rękawami, przepasaną w talii, ściśle przylegającą do ciała. Na głowę ma narzucony silnie drapowany płaszcz, opadający na plecy, zawiązany na prawym ramieniu i przerzucony przez biodra z wywiniętym z przodu brzegiem. Polichromia naturalistyczna w partiach ciała, szaty złocone.
rzeźba
Niezidentyfikowana święta

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po technice i materiale

Zdjęcie nr 1: Na niskiej prostopadłościennej podstawie, niewielka stopa z trzonem w typie balustradowej lalki podtrzymującej półkulistą czarę o powierzchni imitującej puklowanie z wklęską i zaoblonym brzegiem. Na trzonie ryty kartusz z godłem herbu Zadora pod kapeluszem z sześcioma chwostami po każdej ze stron, w trzech rzędach. Pokrywa w formie korony zamkniętej, z sześcioma kabłąkami złączonymi kulą i krzyżem; obręcz i kabłąki z malowanymi rautami i kaboszonami imitującymi kamienie jubilerskie. Wewnątrz korony grupa rzeźbiarska: Chrystus w Jordanie, z rękoma w geście modlitwy i św. Jan Chrzciciel polewający wodą głowę Jezusa.
chrzcielnica

Chrzcielnica

Zdjęcie nr 1: Chrzcielnica na rzucie ośmioboku, trzon i czara również są ośmioboczne. Cokół dwustopniowy, stopnie oddzielone od siebie zaoblonym uskokiem, w górnej części łagodnie przechodzą w trzon. W środkowej partii trzonu spłaszczony ośmioboczny pierścień dekorowany taśmą z płaskorzeźbionymi rozetkami. Czara rozchylająca się ku górze, z profilowaną podstawą, rozczłonkowana ostrołukowatymi płycinami, zakończona profilowanym gzymsem. Ośmioboczna pokrywa o polach z wyciętymi płycinami zamkniętymi potrójnymi łukami półkolistymi jest zwieńczona profilowanym gzymsem z koronką i nakryta daszkiem. Nad nim podstawa ujęta od dołu arkadkowaniem z grupą rzeźbiarską Chrztu w Jordanie. Chrystus stoi w rzece z rękami założonymi na piersi, opasany na biodrach długą białą tkaniną. Przed nim, na skale stoi św. Jan Chrzciciel, ubrany w wielbłądzią skórę z prawą ręką trzymającą naczynie z wodą nad głową Chrystusa, a lewą wyciągniętą do przodu. Nad nim unosi się gołębica Ducha Świętego.
chrzcielnica

Chrzcielnica

Zdjęcie nr 1: Chrzcielnica gotycka w kształcie kielicha. Posiada kolistą stopę, która przechodzi w stożkowato zwężającą się tuleję z wydatnym wałkiem w połowie wysokości. Czara dołem lekko zaokrąglona, rozchylająca się ku górze. Płaszcz dekorowany u dołu i poniżej górnej krawędzi wąskimi pasami z minuskułowymi napisami, przedzielone motywem lilii: MARIA ROSA ROT HIS UNS, ANNO DOMINI 1462. Pomiędzy nimi rozmieszczone są na obwodzie cztery plakietki przedstawiające trójpostaciową Grupę Ukrzyżowania oraz frontalny wizerunek księcia zatorskiego Wacława w całej postaci. W prawej ręce trzyma włócznię, lewą dłoń opiera na tarczy z orłem. Twarz okala broda zakończona w szpic oraz długie i sfalowane włosy. Głowę wieńczy niewysoka książęca mitra. Ubrany jest w długi płaszcz narzucony na późnogotycka zbroję. Drewniana pokrywa chrzcielnicy została dodana wtórnie.
chrzcielnica

Chrzcielnica

Zdjęcie nr 1: Chrzcielnica kielichowa, ustawiona na dużej podstawie na rzucie ściętego koła oraz na prostopadłościennym cokole na rzucie kwadratu. Trzon wklęsło-wypukły z uskokiem u spodu; nodus gruszkowaty, dekorowany czterema lwimi głowami trzymającymi w paszczach festony z podwieszonej tkaniny. Czara w formie bardzo spłaszczonej półkuli z wywiniętą i profilowaną krawędzią; dekorowana uskrzydlonymi główkami anielskimi na przemian z kokardami z podwieszonymi festonami z tkaniny. Pokrywa w formie baldachimu na rzucie sześcioboku, wypiętrzona, zwieńczona krzyżem.
chrzcielnica

Chrzcielnica

Zdjęcie nr 1: Chrzcielnicą ustawiona na niskiej podstawie na planie kwadratu. Płaszcz stopy na planie ośmioboku, zwężający się ku górze, zamknięty profilowanym, ośmiobocznym pierścieniem. Trzon o przekroju ośmiobocznym. Czara o przekroju ośmiobocznym, wypukła, z wywiniętym brzegiem, w dolnej części dekorowana imitacją puklowania.
chrzcielnica

Chrzcielnica

Zdjęcie nr 1: Chrzcielnica usytuowana na postumencie na rzucie półkolistym i schodkowej, kwadratowej płycie. Jej trzon w typie gruszkowym dźwiga puklowaną, półkulistą czarę z profilowanym, ćwierćkolistym w przekroju wylewem. Pokrywa drewniana, bogato profilowana, malowana na czarno, zwieńczona złoconą kulą z krzyżem.
chrzcielnica

Chrzcielnica

Jak cytować?

Józef Skrabski, "Chrzcielnica", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2025, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/chrzcielnica-21

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności