Chrzest Chrystusa

Dzieje zabytku

Obraz pierwotnie umieszczony był w ołtarzu bocznym, o czym świadczy rama obrazu dopasowana do kształtu pola głównego nastawy. Być może obraz zakupiono w 1882 roku. W kronice parafialnej pod tą datę zapisano zakup obrazu Jana Chrzciciela u niejakiego „Gifforta”(?).

Opis

Obraz w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym. Po lewej stronie obrazu stoi Chrystus zwrócony trzy czwarte w lewo z pochyloną głową i dłońmi skrzyżowanymi na piersi. Twarz podłużna o delikatnych rysach, półprzymkniętych oczach, okolona zarostem. Włosy długie, ciemnobrązowe, opadające na ramiona. Chrystus ubrany jest w białą suknię z długimi i szerokimi rękawami, odsłaniającą ramiona. Po prawej stronie obrazu stoi św. Jan Chrzciciel zwrócony trzy czwarte w prawo. W lewej ręce trzyma krzyż na długim drzewcu, prawą unosi nad głową Jezusa, a w dłoni trzyma białą muszlę, z której wypływa woda. Twarz szczupła, okolona ciemnym zarostem, włosy ciemne i długie. Ubrany jest w skórę z sierści wielbłąda, odsłaniającą lewe ramię i tors. Sylwetki Chrystusa i św. Jana Chrzciciela masywne. W górnej części obrazu widoczna jest nadlatująca gołębica Ducha Świętego. Scena została ukazana na tle sumarycznie oddanego krajobrazu; tło ciemne. Rama drewniana, profilowana, malowana na kolor złoty.

Zarys problematyki artystycznej

Obraz przedstawia Chrzest Chrystusa, scenę ilustrującą fragment Ewangelii św. Mateusza: „Wtedy przyszedł Jezus z Galilei nad Jordan do Jana, żeby przyjąć chrzest od niego. Lecz Jan powstrzymywał Go, mówiąc: «To ja potrzebuję chrztu od Ciebie, a Ty przychodzisz do mnie?» Jezus mu odpowiedział: «Pozwól teraz, bo tak godzi się nam wypełnić wszystko, co sprawiedliwe». Wtedy Mu ustąpił. A gdy Jezus został ochrzczony, natychmiast wyszedł z wody. A oto otworzyły Mu się niebiosa i ujrzał Ducha Bożego zstępującego jak gołębicę i przychodzącego na Niego. A głos z nieba mówił: «Ten jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie»” (Mt 3, 13-17). Charakterystyczny jest gest skrzyżowanych rąk Chrystusa, który w sztuce sakralnej znany jest już od XIV wieku. Jezus w ten sposób modli się, akceptując wolę Ojca, tak jak czyniła to Maria przy Zwiastowaniu. Święty Jan Chrziciel, pustelnik, prorok, syn Zachariasza i Elżbiety głosił potrzebę nawrócenia oraz przygotowywał drogę na nadejście Mesjasza. Na obrazie został ukazany ubrany w skórę z sierści wielbłąda. W ikonografii jego atrybutami są zwykle krzyż z napisem „ECCE AGNUS DEI QUI TOLLIT PECCATA” oraz baranek, które nawiązują do sceny opisanej w Ewangelii św. Jana.

Streszczenie

Obraz pierwotnie umieszczony był w ołtarzu bocznym, o czym świadczy rama obrazu dopasowana do kształtu pola głównego ołtarza. Być może obraz zakupiono w 1882 roku. W kronice parafialnej pod tą datę zapisano zakup obrazu Jana Chrzciciela u niejakiego „Gifforta”(?).

Bibliografia