Obraz wkomponowany w zaplecek antyambony, w kształcie stojącego prostokąta o ściętych ćwierćkoliście górnych narożach. Ukazuje stojącego w Jordanie Jezusa, w silnym kontrapoście, z rękami złożonymi na piersi, opasanego na plecach niebieskim płaszczem i na biodrach białą tkaniną. Jego twarz jest zwrócona w dół, nos lekko zadarty, czoło wysokie, włosy opadające na plecy, wokół głowy rozświetlony nimb. Na brzegu stoi św. Jan Chrzciciel, zwrócony w trzech czwartych, w lekkim kontrapoście. Jego twarz o krótkim nosie, z zamkniętymi ustami, rozświetlonym czołem, krótką brązową brodą i krótkimi włosami, z aureolą wokół głowy. Święty polewa głowę Chrystusa wodą z muszli trzymanej w ręce. Jest ubrany w wielbłądzią skórę i czerwony płaszcz. W lewej dłoni przytrzymuje długi krzyż opatrzony banderolą z napisem "ECCE AGNUS DEI". Za postacią Jezusa klęczy anioł w żółtej, długiej sukni, a w partii nieba ze skłębionymi i rozświetlonymi padającymi z góry promieniami widoczne putto i główki aniołków. W tle daleki krajobraz, oddany szkicowo, z łuną wschodzącego słońca.
Pierwowzorem obrazu była rycina Claude'a Duflos według obrazu Pierre'a Mignarda z przełomu XVII i XVIII wieku.
Józef Skrabski, "Chrzest Chrystusa", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2025, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/chrzest-chrystusa-4