Epitafium Ignacego Rafała Czerwiakowskiego

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
Kraków
Gmina
Kraków
Miejscowość
Kraków
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Krakowska
Parafia
Św. Anny
Kościół
Św. Anny
Tagi
Czerwiakowski Ignacy Rafał
Miejsce przechowywania
północna ściana prezbiterium
Identyfikator
DZIELO/21067
Kategoria
płyta nagrobna
Ilość
1
Czas powstania
po 1882 roku
Miejsce (państwo, miasto, region geograficzny)
Kraków
Technika i materiał
marmur dębnicki, kucie, rycie, polerowanie
Wymiary podstawowe
szerokość – 91 cm
wysokość – 146 cm
Autor noty katalogowej
Józef Skrabski
Uznanie autorstwa 4.0

Dzieje zabytku

Epitafium zasłużonego botanika, rektora Uniwersytetu Jagiellońskiego, zapewne powstało z inicjatywy środowiska akademickiego.

Opis

Epitafium w kształcie stojącego prostokąta, obwiedzionego płaskorzeźbioną bordiurą z motywami polerowanych rozłożystych liści dębu i żołędzia na nieobrobionym, szorstkim tle. Pośrodku płycina w formie stojącego prostokąta, ujęta profilowaną, fazowaną wklęsło ramą, zamknięta łukiem nadwieszonym. W górnej części płyciny, puste, owalne pole z przeznaczeniem na portret zmarłego. Nad łukiem, na dwóch stykających się wolutach, osadzony krzyż łaciński o rozszerzających się ramionach. W polu tablicy inskrypcja „DEO OPTIMO MAXIMO / IGNACY RAFAŁ / CZERWIAKOWSKI / UR(ODZONY) W KRAKOWIE R(OKU) 1808, NIEWYGASŁEJ PAMIĘCI / UKOCHANY OJCIEC W RODZINIE, PROFESOR BOTANIKI / W TECHNICE, POTEM W UNIWERSYTE(CIE) JAGIEL(LOŃSKIM) DYREKTOR / OGRODU BOTANICZNEGO, PÓŹNIEJ DZIEKAN WYDZIAŁU / I REKTOR. WICEPREZYDENT AKA(DEMII) UMIEJĘTNOŚCI / PREZES KOMISYI EXAMIN(ACYJNEJ) NA NAUCZYCIELI I T.D. / ZMARŁ 5. VI. 1882. | Prosi pobożnych o westchnienie do Boga.”

Zarys problematyki artystycznej

Prostą tablicę wykonaną z marmuru dębnickiego zapewne w jednym z krakowskich warsztatów kamieniarskich wyróżnia szeroka bordiura z motywem ulistnionej wici. Tego rodzaju dekoracje charakterystyczne były dla kamieniarzy dębnickich w XVII wieku, którzy wicie roślinne, polerowane, gładkie kontrastowali z nieobrobionym, surowym tłem (warsztat rodziny Zielaskich). W tym przypadku możemy mówić o długim trwaniu tych samych rozwiązań i technik kamieniarskich, choć wydaje się bardziej prawdopodobne, że w dziele, które upamiętnia autora pierwszego polskiego podręcznika do botaniki i dyrektora ogrodu botanicznego motyw wiązek liści dębowych wprowadzony został celowo, dla podkreślenia zainteresowań i zasług akademika.

Streszczenie

Epitafium Ignacego Rafała Czerwiakowskiego, zasłużonego botanika, dyrektora krakowskiego ogrodu botanicznego i rektora uniwersytetu, zmarłego w 1882 roku, wykonano z marmuru dębnickiego. Niewykluczone, że motyw wiązek liści w obramieniu, tak charakterystyczny dla dzieł z XVII wieku powstających w warsztatach kamieniarskich w Dębniku, wprowadzono w tym dziele celowo, dla podkreślenia zainteresowań i zasług profesora.

Osoby związane z dziełem

Jak cytować?

Józef Skrabski, "Epitafium Ignacego Rafała Czerwiakowskiego", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/epitafium-ignacego-rafala-czerwiakowskiego

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności