Krucyfiks

Opis

Chrystus ukazany w lekkim zwisie, o silnie zaznaczonej anatomii, z wydatną klatką piersiową i zaznaczoną wyraźnie linią żeber. Nogi przybite do krzyża jednym gwoździem, założone prawa na lewą. Głowa lekko zwrócona w prawą stronę, skłoniona w dół. Twarz pociągła, nos prosty, oczy i usta lekko otwarte. Twarz okolona niewielkim zarostem ułożonym na końcu w dwa pukle; włosy długie, opadające na plecy i prawe ramię. Na głowie masywna korona cierniowa. Perizonium białe, ciasno oplatające biodra, z dłuższym końcem spływającym wzdłuż prawego uda. Nad głową Chrystusa prosty titulus z napisem „INRI”. Polichromia w odsłoniętych partiach ciała naturalistyczna. Krzyż gładki, ciemnobrązowy.

Zarys problematyki artystycznej

Rzeźba w kościele w Gorzkowie ukazuje najczęściej przedstawiany temat w sztuce chrześcijańskiej, jakim jest Ukrzyżowanie Chrystusa. Słowo krucyfiks pochodzi od łacińskiego „crucifixus”, co oznacza „przybity do krzyża”. Motyw przybicia do krzyża jednym gwoździem stóp Chrystusa, który znajduje się również na krucyfiksie w Gorzkowie pojawił się po raz pierwszy około 1230-1250 roku. W tym też czasie zaczęto umieszczać nad głową Zbawiciela tabliczkę z napisem „INRI”. Niestety nie jest znana atrybucja krucyfiksu, znajdującego się w kościele w Gorzkowie. Rzeźba została wykonana w pierwszej połowie XX wieku.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Dobry, widoczne ubytki warstwy malarskiej w partii nóg.

Streszczenie

Drewniany krucyfiks datowany na pierwszą połowę XX wieku. Rzeźba Chrystusa wykonana jest podobnie jak inne dzieła z tego okresu, w tradycyjnym ujęciu ikonograficznym.

Bibliografia