Chrzcielnicą została wymieniona po raz pierwszy w aktach wizytacji z 1655 roku. Niewątpliwie powstała z przeznaczeniem do nowego kościoła, w drugiej ćwierci XVII wieku. Następnie wymieniona była w aktach wizytacji z 1664, 1728 i 1748 roku. W dwóch ostatnich wskazano, że miała drewniana pokrywę. Chrzcielnica była wymieniona w kościele w „Katalogu zabytków sztuki w Polsce” z 1953 roku. Została zniszczona w pożarze kościoła mającym miejsce w 1968 roku. Po roku 2000 była rekonstruowana z zachowanych części.
Chrzcielnicą ustawiona na niskiej podstawie na planie kwadratu. Płaszcz stopy na planie ośmioboku, zwężający się ku górze, zamknięty profilowanym, ośmiobocznym pierścieniem. Trzon o przekroju ośmiobocznym. Czara o przekroju ośmiobocznym, wypukła, z wywiniętym brzegiem, w dolnej części dekorowana imitacją puklowania.
Chrzcielnica w typie kielichowym, o formach charakterystycznych dla okresu jej powstania.
Dobry.
Chrzcielnicą została wykonana w drugiej ćwierci XVII wieku, z przeznaczeniem do nowego kościoła. Była zniszczona w pożarze kościoła mającym miejsce w 1968 roku. Po roku 2000 została rekonstruowana z zachowanych części.
Autor: Aleksander Maciej Rudzki
Autor: Michał Kunicki
Autor: Andrzej Stanisław Kostka Załuski
Paulina Kluz, "Chrzcielnica", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2025, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/chrzcielnica-79