Św. Paweł

Dzieje zabytku

Rzeźba powstała być może na Spiszu, wraz z ołtarzem w drugiej połowie XVIII wieku i została przywieziona do nowo wybudowanej kaplicy w Harklowej w 1886 roku.

Opis

Rzeźba ścięta z tyłu została ustawiona na podstawie w formie kostki o ściętych narożach. Figura jest zwrócona frontalnie, w delikatnym kontrapoście. Święty prawą ręką przytrzymuje przy boku księgę, w lewej, ugiętej rękojeść miecza skierowanego ostrzem w dół. Twarz ma pociągłą, szczupłą, o głęboko osadzonych oczach, długim, prostym nosie; okoloną długą, falowaną brodą opadającą na pierś. Włosy ma długie, gęste, kręcone, z przedziałkiem na środku głowy, opadające na ramiona i plecy. Ubrany jest w złotą tunikę z długimi, wąskimi rękawami, przewiązaną wysoko w talii, drapowaną w liczne, równoległe fałdki oraz złoty płaszcz zapięty na piersi, opadający na ramiona i podtrzymywany prawą ręką na boku, drapowany i marszczony. Polichromia naturalistyczna w odsłoniętych partiach ciała, atrybuty złocone i srebrzone.

Zarys problematyki artystycznej

Święty Paweł został ukazany w typowej konwencji ikonograficznej jako brodaty mężczyzna w długiej sukni trzymający w ręce miecz, narzędzie swej męczeńskiej śmierci. Według przekazów Szaweł był w młodości tkaczem namiotów i gorliwym prześladowcą chrześcijan. Został jednak cudownie nawrócony, ochrzcił się, przyjmując imię Paweł i rozpoczął działalność apostolską. Został ścięty w czasie prześladowań Nerona. Upadająca głowa świętego miała odbić się trzy razy od ziemi, a w tych miejscach wytrysnęły źródła. Obecnie w miejscu jego męczeństwa w Rzymie znajduje się kościół San Paolo alle Tre Fontane, a nad grobem apostoła zbudowano bazylikę Świętego Pawła za Murami.
Rzeźba powstała wraz z ołtarzem w drugiej połowie XVIII wieku, w okresie rokoka. Charakteryzuje się subtelnie ożywioną formą. Święty spogląda lekko w dół i w prawo, za czym podąża jego przechylona sylwetka. Podkreślają to dodatkowo szaty łamiące się kontrastowo na rękawach oraz niespodziewanie przy prawym kolanie.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Dobry.

Streszczenie

Osiemnastowieczna figura św. Pawła została wykonana najpewniej wraz z ołtarzem, w którym się znajduje. Stanowi parę do znajdującej się po przeciwnej stronie postaci św. Piotra. Rzeźba charakteryzuje się subtelnie ożywioną formą, co podkreślają dodatkowo szaty łamiące się kontrastowo na rękawach oraz niespodziewanie przy prawym kolanie.

Bibliografia