Chrystus Zmartwychwstały

Dzieje zabytku

W kronice parafialnej zostało zapisane, że w 1908 roku ksiądz Józef Dębowski, proboszcz Kryłowa, przysłał 30 rubli na figurę Chrystusa Zmartwychwstałego.

Opis

Rzeźba pełna ukazująca Chrystusa Zmartwychwstałego przedstawionego całopostaciowo, w lekkim kontrapoście, z delikatnie zaznaczoną muskulaturą i głową lekko opuszczoną na prawe ramię. Ma jasną karnację, twarz pociągłą o prostym nosie, okoloną długą brodą i falującymi brązowymi włosami spływającymi na plecy i ramiona. Na dłoniach i w boku widoczne ślady męki. Jezus jest ubrany w udrapowany, podbity zielenią czerwony płaszcz w diagonalnym układzie zarzucony na lewe ramię i owijający się wokół prawego biodra. W lewej dłoni trzyma chorągiew w postaci purpurowej tkaniny z krzyżem na drewnianym drzewcu, prawą ma uniesioną. Postać ustawiona na niewysokiej, ośmiobocznej podstawie.

Zarys problematyki artystycznej

Moment zmartwychwstania Chrystusa nie został opisany w żadnej z Ewangelii, wiadomo jedynie, co stało się następnego poranka. Artyści skupiali się zatem na ukazaniu w tym przedstawieniu faktu zwycięstwa nad śmiercią. Od czasów baroku zmartwychwstały Chrystus wskazuje prawą ręką w stronę nieba i ten gest jest zapowiedzią nadchodzącego wniebowstąpienia. W drugiej ręce trzyma chorągiew triumfalną będącą właśnie znakiem jego zwycięstwa. Purpura płaszcza odnosi się do władzy, jest też ona kolorem Boga. Zestaw zastosowanych symboli świadczy o wyjątkowym znaczeniu zmartwychwstania Chrystusa dla historii religii. Figura tego typu jest używana w procesji podczas rezurekcji, po której stawia się ją na ołtarzu po lewej stronie, gdzie znajduje się do czasu Wniebowstąpienia. Rzeźba wykazuje cechy sztuki dziewiętnasto- i dwudziestowiecznej.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Dobry, niewielkie ubytki polichromii.

Streszczenie

Rzeźba Chrystusa Zmartwychwstałego została wykonana w XIX lub XX wieku. Artyści w tego typu przedstawieniach skupiali się na ukazaniu momentu triumfu nad śmiercią. Zgodnie z konwencją rzeźbę cechuje łagodny wyraz.

Bibliografia