Obraz powstał zapewne w XVIII wieku i jest współczesny barokowej nastawie, w której został umieszczony.
Obraz o nieregularnym kształcie zbliżonym do równoramiennego trójkąta o silnie zaokrąglonych wierzchołkach i wklęsłej podstawie, ujący złoconą i srebrzoną akantową ramą zwieńczoną koroną w typie otwartym. Ramę dekorują dodatkowo srebrzone winne grona. W centrum kompozycji, na tle obłoków ukazana klęcząca Maria z pochyloną głową i rękami skrzyżowanymi na piersi. Przedstawiona frontalnie jako młoda, długowłosa kobieta z głową zwróconą w trzech czwartych w lewo. Twarz owalna, policzki delikatnie zaróżowione, wzrok skierowany w dół. Maria ubrana jest w jasnoróżową suknię z długimi rękawami oraz granatowy płaszcz luźno udrapowany wokół ramion postaci. Wokół głowy widoczny świetlisty nimb. Ponad głową, ukazani po bokach Marii Chrystus (z lewej) i Bóg Ojciec (z prawej) podtrzymują dużą, złotą koronę w typie otwartym. Nieco wyżej ukazana gołębica Ducha Świętego. Chrystus siedzący na obłoku przedstawiony frontalnie z twarzą skierowaną do Marii. Prawą rękę wspiera na niebieskim globie, lewą wyciąga, podtrzymując koronę nad głową swojej matki. Zbawiciel został przedstawiony jako młody mężczyzna o długich, brązowych włosach i takim samym zaroście. Jego tors z widocznymi śladami męki jest nagi, na ramiona i plecy na luźno narzucony czerwony płaszcz. Wokół jego głowy znajduje się świetlisty nimb. Przedstawiony z prawej strony obrazu Bóg Ojciec również siedzi w obłokach, zwracając się w kierunku Marii. Lewą rękę wspiera na niebieskim globie, trzymając w niej również złote berło. Prawą wyciągniętą w bok podtrzymuje koronę ponad głową Marii. Bóg Ojciec został przedstawiony jako starzec z siwymi włosami oraz długą siwą brodą ubrany w jasnoniebieską szatę z długimi rękawami oraz żółty płaszcz. W tle obrazu widoczne obłoki rozświetlone ciepłym, brązowo-żółtym światłem. Kolorystyka obrazu ciepła, intensywna.
Niestety nie jest znany autor dzieła ani dokładny czas jego powstania. Obraz mógł zostać wykonany w podobnym czasie co nastawa główna w kościele w Harklowej. Przedstawia Koronację Marii przez Trójcę Świętą. Ten temat ikonograficzny w sztuce pojawił się pod koniec XIV wieku. W sztuce nowożytnej szczególnie charakterystyczne było rozbudowanie strefy niebiańskiej przedstawienia poprzez ukazanie obszernych partii chmur oraz uskrzydlonych główek anielskich.
Dobry.
Nie jest znany autor dzieła ani dokładny czas jego powstania. Obraz mógł zostać wykonany w podobnym czasie co nastawa główna w kościele w Harklowej czyli w XVIII wieku. Przedstawia Koronację Marii przez Trójcę Świętą. Ten temat ikonograficzny w sztuce pojawił się pod koniec XIV wieku. W sztuce nowożytnej szczególnie charakterystyczne było rozbudowanie strefy niebiańskiej przedstawienia poprzez ukazanie obszernych partii chmur oraz uskrzydlonych główek anielskich.
Justyna Kuska, "Koronacja Marii", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2025, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/koronacja-marii-1