Matka Boska Bolesna
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego od góry łukiem półkolistym. W centrum kompozycji ukazana stojąca frontalnie Maria ukazana w typie Matki Boskiej Bolesnej. Twarz zwrócona w trzech czwartych w prawo, ręce opuszczone wzdłuż tułowia z dłońmi rozchylonymi na boki. W pierś postaci wbite siedem mieczy o ozdobnych rękojeściach. Maria przedstawiona jako młoda kobieta o owalnej twarzy z dużymi, ciemnymi oczami i długim prostym nosem. Karnacja jasna, policzki delikatnie zaróżowione. Postać ubrana jest w jasnoróżową suknię z długimi rękawami przewiązaną w talii złotym pasem oraz zarzucony na głowę i ramiona ciemnoniebieski płaszcz. Pod szyją oraz na głowie biała chusta. Wokół głowy Marii widoczny świetlisty nimb. Tło obrazu jednolite, ciemnobrązowe. Kolorystyka ciemna, ciepła.
Zdjęcie nr 2: Obraz w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego od góry łukiem półkolistym. W centrum kompozycji ukazana stojąca frontalnie Maria ukazana w typie Matki Boskiej Bolesnej. Twarz zwrócona w trzech czwartych w prawo, ręce opuszczone wzdłuż tułowia z dłońmi rozchylonymi na boki. W pierś postaci wbite siedem mieczy o ozdobnych rękojeściach. Maria przedstawiona jako młoda kobieta o owalnej twarzy z dużymi, ciemnymi oczami i długim prostym nosem. Karnacja jasna, policzki delikatnie zaróżowione. Postać ubrana jest w jasnoróżową suknię z długimi rękawami przewiązaną w talii złotym pasem oraz zarzucony na głowę i ramiona ciemnoniebieski płaszcz. Pod szyją oraz na głowie biała chusta. Wokół głowy Marii widoczny świetlisty nimb. Tło obrazu jednolite, ciemnobrązowe. Kolorystyka ciemna, ciepła.
Zdjęcie nr 3: Obraz w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego od góry łukiem półkolistym. W centrum kompozycji ukazana stojąca frontalnie Maria ukazana w typie Matki Boskiej Bolesnej. Twarz zwrócona w trzech czwartych w prawo, ręce opuszczone wzdłuż tułowia z dłońmi rozchylonymi na boki. W pierś postaci wbite siedem mieczy o ozdobnych rękojeściach. Maria przedstawiona jako młoda kobieta o owalnej twarzy z dużymi, ciemnymi oczami i długim prostym nosem. Karnacja jasna, policzki delikatnie zaróżowione. Postać ubrana jest w jasnoróżową suknię z długimi rękawami przewiązaną w talii złotym pasem oraz zarzucony na głowę i ramiona ciemnoniebieski płaszcz. Pod szyją oraz na głowie biała chusta. Wokół głowy Marii widoczny świetlisty nimb. Tło obrazu jednolite, ciemnobrązowe. Kolorystyka ciemna, ciepła.

Matka Boska Bolesna

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
nowotarski
Gmina
Nowy Targ
Miejscowość
Harklowa
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Krakowska
Dekanat
Nowy Targ
Parafia
Narodzenia Najświętszej Marii Panny
Tagi
ikonografia maryjna malarstwo barokowe malarstwo baroku malarstwo XVIII wieku późny barok sztuka późnobarokowa sztuka XVIII wieku
Miejsce przechowywania
ołtarz główny, bramka prawa
Identyfikator
DZIELO/20653
Kategoria
obraz
Ilość
1
Czas powstania
XVIII wiek
Technika i materiał
olej na desce (?)
Autor noty katalogowej
Justyna Kuska
Uznanie autorstwa 4.0

Dzieje zabytku

Obraz powstał zapewne w XVIII wieku i jest współczesny barokowej nastawie, w której został umieszczony.

Opis

Obraz w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego od góry łukiem półkolistym. W centrum kompozycji ukazana stojąca frontalnie Maria ukazana w typie Matki Boskiej Bolesnej. Twarz zwrócona w trzech czwartych w prawo, ręce opuszczone wzdłuż tułowia z dłońmi rozchylonymi na boki. W pierś postaci wbite siedem mieczy o ozdobnych rękojeściach. Maria przedstawiona jako młoda kobieta o owalnej twarzy z dużymi, ciemnymi oczami i długim prostym nosem. Karnacja jasna, policzki delikatnie zaróżowione. Postać ubrana jest w jasnoróżową suknię z długimi rękawami przewiązaną w talii złotym pasem oraz zarzucony na głowę i ramiona ciemnoniebieski płaszcz. Pod szyją oraz na głowie biała chusta. Wokół głowy Marii widoczny świetlisty nimb. Tło obrazu jednolite, ciemnobrązowe. Kolorystyka ciemna, ciepła.

Zarys problematyki artystycznej

Obraz przedstawiający Matkę Boską Bolesną stanowi parę z wizerunkiem Chrystusa w typie Ecce Homo znajdującym się w lewej bramce ołtarza głównego. Oba dzieła wykonał ten sam artysta, niestety nie jest znane jego nazwisko ani dokładny czas powstania obrazu. Dzieło mogło zostać wykonane w podobnym czasie co nastawa główna w kościele w Harklowej tj. w XVIII wieku. Obraz przedstawia Matkę Boską Bolesną i jest ilustracją fragmentu Ewangelii św. Łukasza opisującego proroctwo Symeona: „Symeon zaś błogosławił Ich i rzekł do Maryi, Matki Jego: «Oto Ten przeznaczony jest na upadek i na powstanie wielu w Izraelu, i na znak, któremu sprzeciwiać się będą. A Twoją duszę miecz przeniknie, aby na jaw wyszły zamysły serc wielu»” (Łk 2, 34-35). Przedstawienia Matki Boskiej Bolesnej przeszytej mieczem pojawiły się już w średniowieczu. Jednak wizerunek usamodzielnił się dopiero pod koniec XV i na początku XVI wieku, zyskując dużą popularność w XVII i XVIII wieku. Siedem mieczy symbolizuje siedem boleści Matki Boskiej: Proroctwo Symeona, Ucieczkę do Egiptu, Zgubienie Jezusa, Spotkanie na drodze krzyżowej, Ukrzyżowanie i śmierć Jezusa, Zdjęcie z krzyża i Złożenie do grobu.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Dobry.

Streszczenie

Nie jest znany autor dzieła ani dokładny czas jego powstania. Obraz mógł zostać wykonany w podobnym czasie co nastawa główna w kościele w Harklowej czyli w XVIII wieku. Dzieło przedstawia Matkę Boską Bolesną i jest ilustracją fragmentu Ewangelii św. Łukasza opisującego proroctwo Symeona dotyczące cierpień, jakie spotkają Marię. Siedem mieczy symbolizuje siedem boleści Matki Boskiej: Proroctwo Symeona, Ucieczkę do Egiptu, Zgubienie Jezusa, Spotkanie na drodze krzyżowej, Ukrzyżowanie i śmierć Jezusa, Zdjęcie z krzyża i Złożenie do grobu.

Bibliografia

"Katalog zabytków sztuki w Polsce, t. 1: Województwo krakowskie", Warszawa 1953
Natanek Piotr, "Informator Archidiecezji Krakowskiej 2000. Parafie i kościoły", Kraków 2000
Pytel Zbigniew, Susek Mariusz, "Drewniane świątynie archidiecezji krakowskiej ", Kraków 1999
Skorupa Andrzej, "Zabytkowe kościoły Niżnego Podhala", Kraków 2004
"Zabytki sztuki w Polsce. Małopolska", Warszawa 2016

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Ambona zawieszona przy północnej ścianie prezbiterium z wejściem od strony zakrystii. Kosz na planie sześcioboku z dodanym uskokiem po prawej stronie, od dołu ujęty jest wydatnym półwałkiem. Podstawa stożkowata, zwężająca się ku dołowi, zakończona zwornikiem z wolutami. Kosz został zamknięty belkowaniem z wydatnym gzymsem. Zaplecek jest prostokątny, ujęty spływami wolutowymi. W jego polu prostokątna płycina zamknięta łukiem nadwieszonym. Skośnie powyżej został nadwieszony wieloboczny baldachim z glorią promienistą w podniebiu z symbolem oka Opatrzności Bożej; w polu zaplecka wycięto drzwi. Boki kosza artykułowane płycinami wypełnionymi wolutowo zwiniętym liściem akantu z rozetą. Podstawa dekorowana aplikowanymi, wywiniętymi liśćmi akantu. W partii fryzu rzeźbione uskrzydlone główki anielskie. Zaplecek oraz baldachim oplecione płaskorzeźbioną tkaniną z supłami, której podwiązane końce opadają na woluty zaplecka, formując kaskadowe fałdy. Dolna partia kosza oraz woluty zaplecka dekorowane groszkowaniem. Całość struktury malowana w kolorze brązowo-czerwonym, profilowania marmoryzowane w odcieniu ciemnoniebieskim, detal architektoniczny pozłacany i posrebrzany.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Kościół drewniany, orientowany, składający się z babińca, nawy głównej z przylegającą do niej od północy kaplicą boczną i kruchtą od południa oraz prezbiterium z zakrystią od północy. Prezbiterium i nawa w konstrukcji zrębowej, wieża, soboty i kruchta w słupowej. Kościół jednonawowy, nawa prawie kwadratowa, prezbiterium prostokątne, zamknięte prosto, oddzielone ścianą tęczową. Otwór tęczowy zamknięty łukiem dwuramiennym z biegnącą w poprzek grubą belką. Ściany gładkie, pokryte dekoracją malarską imitującą poziomo ułożone belki z uszczelniającymi je kiczkami, scenami figuralnymi, zacheuszkami i pasami ornamentalnymi. W nawie od zachodu chór muzyczny wsparty na dwóch, profilowanych słupach, z parapetem wybrzuszonym pośrodku; z dekoracją malarską o motywach geometryczno-roślinnych. Nawa i prezbiterium naryte pozornym sklepieniem z pułapami lekko zaokrąglonymi po bokach. Na całości przekrycia dekoracja malarska. W prezbiterium są to postacie aniołów wśród stylizowanych kwiatów na stropie adorujących monogram maryjny, nawę dekorują motywy roślinne. Anioły zdobią również sklepienie kaplicy. Strop babińca oraz fragmenty prezbiterium pokrywa oryginalna dekoracja patronowa złożona z motywów geometrycznych oraz figuralnych. W nawie głównej trzy okna, w prezbiterium i babińcu po dwa – od południa, kolejne do zakrystii; zamknięte łukiem dwuspadowym. Główne wejście od zachodu, drugie przez kruchtę od południa, trzecie do zakrystii. Portal południowy ostrołukowy, dekorowany ornamentem sznurowym, portal do zakrystii zamknięty łukiem w ośli grzbiet. Od zachodu kwadratowa wieża o pochyłych ścianach, z nadwieszoną izbicą, zwieńczona czteropołaciowym, ostrosłupowym hełmem gontowym. Izbica wieży oszalowana dookoła deskami zakończonymi u dołu ozdobnie wyrzynaną koronką. Od południa i wschodu soboty, czyli rodzaj podcieni, w pozostałych miejscach gontowy kołnierz. Ściany świątyni oraz kaplicy są od zewnątrz szalowane deskami, wieża oraz przedsionek obite są gontem. Dachy i zadaszenia sobot pokryte gontem, kopuła kaplicy oraz wieżyczka na sygnaturkę pokryta blachą.
kościół
Kościół Narodzenia Najświętszej Marii Panny
Zdjęcie nr 1: Obraz o nieregularnym kształcie zbliżonym do równoramiennego trójkąta o silnie zaokrąglonych wierzchołkach i wklęsłej podstawie, ujący złoconą i srebrzoną akantową ramą zwieńczoną koroną w typie otwartym. Ramę dekorują dodatkowo srebrzone winne grona. W centrum kompozycji, na tle obłoków ukazana klęcząca Maria z pochyloną głową i rękami skrzyżowanymi na piersi. Przedstawiona frontalnie jako młoda, długowłosa kobieta z głową zwróconą w trzech czwartych w lewo. Twarz owalna, policzki delikatnie zaróżowione, wzrok skierowany w dół. Maria ubrana jest w jasnoróżową suknię z długimi rękawami oraz granatowy płaszcz luźno udrapowany wokół ramion postaci. Wokół głowy widoczny świetlisty nimb. Ponad głową, ukazani po bokach Marii Chrystus (z lewej) i Bóg Ojciec (z prawej) podtrzymują dużą, złotą koronę w typie otwartym. Nieco wyżej ukazana gołębica Ducha Świętego. Chrystus siedzący na obłoku przedstawiony frontalnie z twarzą skierowaną do Marii. Prawą rękę wspiera na niebieskim globie, lewą wyciąga, podtrzymując koronę nad głową swojej matki. Zbawiciel został przedstawiony jako młody mężczyzna o długich, brązowych włosach i takim samym zaroście. Jego tors z widocznymi śladami męki jest nagi, na ramiona i plecy na luźno narzucony czerwony płaszcz. Wokół jego głowy znajduje się świetlisty nimb. Przedstawiony z prawej strony obrazu Bóg Ojciec również siedzi w obłokach, zwracając się w kierunku Marii. Lewą rękę wspiera na niebieskim globie, trzymając w niej również złote berło. Prawą wyciągniętą w bok podtrzymuje koronę ponad głową Marii. Bóg Ojciec został przedstawiony jako starzec z siwymi włosami oraz długą siwą brodą ubrany w jasnoniebieską szatę z długimi rękawami oraz żółty płaszcz. W tle obrazu widoczne obłoki rozświetlone ciepłym, brązowo-żółtym światłem. Kolorystyka obrazu ciepła, intensywna.
obraz
Koronacja Marii
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym. W centrum kompozycji przedstawiony Chrystus w typie Ecce Homo. Postać ukazana w pozycji stojącej, frontalnie z głową zwróconą nieznacznie w prawo. Ręce skrzyżowane na wysokości bioder, w prawej dłoni trzyma trzcinę. Chrystus przedstawiony jako młody mężczyzna o pociągłej twarzy, długich brązowych włosach i krótkim zaroście. Wzrok skierowany w dół. Na głowie Zbawiciela umieszczona cierniowa korona, a wokół niej świetlisty nimb. Tors nagi, wokół bioder udrapowane białe perizonium, na ramiona luźno narzucony czerwony płaszcz. Na drugim planie, z lewej strony kompozycji ukazany kamienny postument zwieńczony profilowanym gzymsem. Tło jednolite, ciemnobrązowe.
obraz
Ecce Homo
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego półkolistym łukiem nadwieszonym, uskokowym. Madonna w typie Hodegetrii została przedstawiona frontalnie, w półpostaci. Głowę ma lekko zwróconą w lewo, twarz owalną, o prostych rysach, jasnej karnacji, długim, wąskim nosie, dużych oczach w jasnej oprawie i drobnych ustach. Na prawym policzku dwa równoległe, ukośnie biegnące nacięcia. Maria ubrana jest w jasnoczerwoną suknię ze złoconym galonem pod szyją oraz dekorowany wzorami floralnymi ciemnoniebieski płaszcz ze złotą lamówką osłaniający głowę, ręce i korpus. Na szyi ma zawieszony podwójny sznur pereł ze złotym krzyżykiem, na głowie złotą koronę w typie otwartym, wysadzaną kamieniami szlachetnymi, z czerwonym wypełnieniem. Prawą ręką wskazuje na trzymane na lewej ręce siedzące Dzieciątko. Jezus jest zwrócony w trzech czwartych w prawo. Głowę ma lekko odchyloną na lewy bark, twarz owalną, o jasnej cerze i delikatnych rysach. Długie, brązowe, falowane włosy opadają mu na ramiona i plecy. Jest ubrany w czerwoną tunikę z wąskimi rękawami i złotymi obszyciami. Na głowie ma koronę w typie otwartym, wysadzaną szlachetnymi kamieniami z czerwonym wypełnieniem. Lewą ręką podtrzymuje księgę w oprawie ze złotym napisem IHS i zapięciami, prawą unosi w geście błogosławieństwa. Wokół głów postaci promieniste nimby i gwiazdki. Tło jednolite, szare. W górnej partii obrazu płaskorzeźbiony, ażurowy ornament stylizowanej wici roślinnej z okiem opatrzności Bożej w promienistej glorii pośrodku. Kolorystyka intensywna, mocne kontrasty kolorystyczne. Obraz ujęty złoconą, profilowaną ramą.
obraz
Matka Boska z Dzieciątkiem
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta o wklęsłych górnych narożach. Madonna w typie Hodegetrii, przedstawiona frontalnie, w półpostaci. Głowa zwrócona lekko w lewo, twarz pociągła, o wyrazistych rysach, ciemnej karnacji, długim nosie, dużych oczach i drobnych ustach, na prawym policzku dwa równoległe, ukośnie biegnące nacięcia. Maria ubrana w jasnoróżową suknię ze złotym wykończeniem pod szyją oraz granatowy płaszcz zdobiony motywami floralnymi, osłaniający również głowę i ramiona. Na szyi krótki, złoty naszyjnik z ozdobną przywieszką w kształcie soczewki. Na głowie złota korona wysadzana kamieniami szlachetnymi, z pałąkiem łączącym parę kwiatonów. Prawa ręka wskazuje na trzymane na lewej ręce siedzące Dzieciątko Jezus zwrócone w trzech czwartych w prawo, z głową przechyloną na lewe ramię. Twarz ma owalną, o bladej cerze i wyrazistych rysach. Włosy w kolorze ciemnego blondu, kręcone, opadające na ramiona i kark. Jezus ubrany jest w czerwoną tunikę z szerokimi rękawami i dekoracyjnym, złoconym wykończeniem pod szyją. Od pasa w dół okryty jest złotym płaszczem. Lewą rączką podtrzymuje księgę w oprawie z ozdobnymi okuciami i zapięciami, prawą ma uniesioną w geście błogosławieństwa. Wokół głów postaci promieniste nimby. Tło jednolite, ciemne. Kolorystyka utrzymana w ciemnej tonacji, wąska gama barw, silny światłocień wydobywa partie ciała.
obraz
Matka Boska z Dzieciątkiem

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po tagach

Po technice i materiale

Zdjęcie nr 1: Feretron w typie obrazowym osadzony na niewysokiej, profilowanej podstawie z parą otworów na drążki. Pola obrazowe w kształcie stojących prostokątów ujmuje dekoracyjna, profilowana, złocona rama z rzeźbionym, ażurowym motywem ulistnionej wici, zwieńczona okrągłym medalionem z monogramem chrystologicznym na awersie i maryjnym na rewersie. Awers feretronu zajmuje półpostaciowy wizerunek Jezusa w typie Ecce Homo. Jezus zwrócony jest niemal na wprost. Przechyloną, zwróconą nieznacznie w trzech czwartych w prawo głowę charakteryzuje pociągła twarz o delikatnych rysach, długim nosie i krótkim, brązowym zaroście. Długie, falowane włosy opadają na barki. Głowę wieńczy cierniowa korona i okala promienisty nimb. Na twarzy, szyi i barkach widoczne są drobne stróżki krwi. Nagą klatkę piersiową Jezusa charakteryzuje rytmiczny układ żeber. Skrzyżowane na wysokości talii, zgięte w łokciach ręce związane są w nadgarstkach sznurem, w lewej dłoni trzyma pojedynczą trzcinę. Na ramiona Jezusa narzucony jest osłaniający biodra płaszcz zdobiony aplikacjami w formie rozetek na krótkich, ulistnionych łodyżkach. Elementy takie jak nimb, korona cierniowa, sznur, trzcina i płaszcz są płaskorzeźbione i złocone. Tło utrzymane jest w odcieniu szafiru. Rewers feretronu stanowi wizerunek Matki Boskiej Częstochowskiej. Ukazana półpostaciowo, zwrócona frontalnie Maria ma nieznacznie w trzech czwartych w lewo skierowaną głowę. Pociągłą, owalną twarz charakteryzują linearnie opracowane rysy o nieco przymkniętych oczach, długim prostym nosie i niewielkich ustach. Na prawym policzku widoczne dwie ukośne linie blizn. Maria ubrana jest w suknię i osłaniający jej głowę i sylwetkę płaszcz zdobiony aplikacjami w formie rozetek na krótkich, ulistnionych łodyżkach. Pod szyją są trzy sznury korali i krzyż. Prawą, uniesioną na wysokości klatki piersiowej dłonią o wyprostowanych palcach, wskazuje na siedzące na jej lewej ręce Dzieciątko, zwrócone w trzech czwartych w prawo. Okrągłą twarz Jezusa charakteryzują rysy dorosłego człowieka, o podobnym do Marii typie fizjonomii. Ubrany jest w długą suknię o trójkątnym dekolcie, zdobioną aplikacjami w formie rozetek. Prawą rękę unosi w geście błogosławieństwa, lewą ujmuje trzymaną na kolanach zamkniętą księgę. Karnacje postaci są ciemne, a ich głowy wieńczą korony w typie otwartym, okalają nimby z wpisanymi w nie promieniami oraz wieniec 12 gwiazd. Szaty, korony, nimby, gwiazdy i księga są płaskorzeźbione, złocone i srebrzone. Tło jest srebrzone.
feretron

Ecce Homo; Matka Boska Częstochowska

Zdjęcie nr 1: Feretron dwustronny, z prostopadłościenną podstawą z otworami na drążki. Na podstawie obrazy z przedstawieniem Chrystusa Błogosławiącego oraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem otoczone drewnianą, profilowaną ramą zdobioną po bokach spłaszczonymi wolutami i zwieńczoną medalionem z monogramami „IHS” po jednej i „MARYA” po drugiej stronie, nad którym znajduje się zamknięta korona. Medalion ujmują c-kształtne elementy, a przestrzeń pod nimi wypełniają rozwinięte kwiaty. Na awersie Chrystus w półpostaci, który lewą rękę przyciska do piersi, a prawą unosi w geście błogosławieństwa. Na owalną twarz, duże ciemne oczy, wąski nos, niewielkie usta, wąsy oraz dzielącą się w dwa pukle brodę. Długie falowane włosy opadają mu na barki. Jest ubrany w żółtą suknię, przez prawy bark ma przerzucony czerwony płaszcz z zielonym podbiciem, wywinięty, łamiący się w obszerne fałdy. Wokół głowy postaci świetlisty nimb; tło stanowią niebieskie, skłębione obłoki. Na rewersie Matka Boska z Dzieciątkiem na prawym ramieniu, w półpostaci, frontalnie, z głową delikatnie przechyloną w prawo, lewą ręką przytrzymując Jezusa. Ma owalną twarz o delikatnych rysach, półprzymknięte oczy, wąski nos i szerokie usta, na głowie dekorowany pasem haftu, biały welon. Ubrana jest w czerwoną suknię z wąskimi rękawami i niebieski, podbity złotem płaszcz wywijający się przy prawej ręce. Dzieciątko siedzi, zwrócone w trzech czwartych w lewo, prawą ręką błogosławi, lewą dotyka dłoni Marii. Ma owalną, pulchną twarz o niebieskich oczach, małym nosie i ustach oraz jasne, falowane włosy. Jest ubrane w sukienkę białą górą, beżową dołem i przewiązaną fioletową szarfą w pasie; stopy bose. Postacie zostały ukazane na tle kamiennej balustrady, ponad którą widać rozłożyste drzewo i fragment ogrodu z kwitnący krzakiem róż po prawej stronie.
feretron

Chrystus Błogosławiący, Matka Boska z Dzieciątkiem

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie pionowego prostokąta z przedstawieniem Matki Boskiej Karmiącej. W centrum kompozycji została ukazana Maria w półpostaci z głową przechyloną na lewe ramię. W lewej dłoni trzyma Dzieciątko Jezus, a prawą przytrzymuje pierś, którą go karmi. Ubrana jest w zielone szaty: suknię oraz płaszcz zdobione jasnoczerwonymi i kolistymi różami, niebieskimi tulipanami oraz zielonymi listkami. Szaty obwiedzione są czarnym konturem, w środku malowane płaską plamą barwną, bez cieniowania. Twarz Marii pełna o jasnej karnacji z zaróżowionymi policzkami z długim nosem i małymi ustami. Włosy długie, ciemnobrązowe, schowane pod welonem. Dzieciątko ponad naturalnych rozmiarów z odkrytymi ramionami i kolanami. Tło po lewej stronie obrazu ciemnoniebieskie, a po prawej zielone z żółtym nimbem wokół głowy Dzieciątka oraz żółtym fragmentem w prawym, górnym narożu. Wokół głów postaci rozmieszczonych jest jednaście, dużych i złotych gwiazd. Rama prosta, drewniana i bejcowana.
obraz

Matka Boska Karmiąca

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta, zamknięty łukiem nadwieszonym z przedstawieniem Matki Boskiej Nieustającej Pomocy. Maria ukazana w półpostaci, frontalnie, z Dzieciątkiem Jezus na lewym ręku. Dzieciątko widoczne z prawego profilu, z głową odwróconą do tyłu, oburącz ujmuje dłoń Marii. Owalne twarze postaci charakteryzują linearnie opracowane rysy, z długimi, wąskimi nosami oraz drobnymi ustami. Oczy Marii mają migdałowy kształt, jej wzrok skierowany jest na wprost. Matka Boska ubrana jest w czerwoną suknię z długimi rękawami ze złotymi obszyciami oraz ciemnoniebieski płaszcz nałożony na głowę. Dzieciątko ubrane jest w zieloną sukienkę i czerwony płaszcz, z jego lewej stopy zsuwa się sandał. Jezus spogląda w kierunku niewielkiej sylwetki jednego z dwóch archaniołów znajdującego się po prawej stronie – archanioła Gabriela. Po drugiej stronie jest archanioł Michał, obaj trzymają w dłoniach narzędzia Męki Pańskiej: Michał (włócznię i gąbkę z octem), Gabriel (krzyż). Na głowach Marii i Dzieciątka znajdują się otwarte korony ze szlachetnymi kamieniami, a wokół nimby: Matki Boskiej dekorowany bogatą wicią floralną, u Dzieciątka nimb krzyżowy. Wszystkie postacie są podpisane inicjałami: nad głową Marii, po lewej stronie obrazu widnieją litery „MP”, a po prawej „ΘΥ”; następnie po lewej stronie obrazu, nad głową archanioła Michała znajdują się litery „ΟΡМ”, a nad głową archanioła Gabriela „OΡГ” i dalej, po prawej stronie obrazu, obok Dzieciątka Jezus litery „IC-XC”. Tło jest złocone. Obraz ujęty jest prostokątną, profilowaną ramą zdobioną od zewnątrz ażurową wicią roślinną. W górnej części kompozycji napis „MATKO BOSKA NIEUSTAJĄCEJ POMOCY / MÓDL SIĘ ZA NAMI”. Rama drewniana, profilowana, złocona, ozdobiona rzędem stylizowanych liści akantu.
obraz

Matka Boska Nieustastającej Pomocy

Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta. Na awersie przedstawienie Matki Bożej Różańcowej oraz czterech świętych dominikańskich. Kompozycja dwustrefowa, wielopostaciowa. W górnej połowie obrazu ukazana Matka Boża z Dzieciątkiem na kolanach, siedząca frontalnie na obłokach, ze skrzyżowanymi nogami. Lewą ręką przytrzymuje Dzieciątko, prawą wyciąga w bok, w dłoni trzymając różaniec. Twarz ma owalną, o małych oczach, krótkim nosie i drobnych ustach, okoloną jasnymi włosami, ukrytymi pod welonem. Ubrana jest w jasnoróżową suknię, niebieski płaszcz zarzucony na ramiona i nogi, na głowie ma biały, rozwiany welon, a na stopach sandały. Dzieciątko ukazane w pozycji półleżącej na kolanach Matki, zwrócone w trzech czwartych w lewo, z głową skierowaną w przeciwną stronę, w obu rękach wyciągniętych w lewo trzyma różaniec. Dzieciątko ukazane jako niemal nagie, w partii podbrzusza przesłonięte białą tkaniną. Postacie w górnej strefie ukazane są pośród obłoków, na tle rozjaśnionego brązowo-żółtego nieba. W dolnej strefie dwie pary klęczących świętych zakonników i zakonnic. Po lewej św. Dominik, a za nim niezidentyfikowany dominikanin. Obaj zwróceni w trzech czwartych w lewo, z głowami uniesionymi w górę. Dominik ma dłonie skrzyżowane na piersi. Obaj mają szczupłe twarze, o małych okrągłych oczach, krótkich nosach i pełnych ustach, okolone krótkimi włosami, z tonsurami na głowie. Obaj ubrani są w białe habity z kapturami i szkaplerzami, Dominik ma na ramiona narzucony czarny płaszcz. Na czole ma gwiazdę. Przed nim leży pies trzymający pochodnię w pysku. Po prawej stronie św. Katarzyna Sieneńska, za nią niezidentyfikowana święta. Obie zakonnice zwrócone w trzech czwartych w prawo, z uniesionymi głowami. Święta Katarzyna z wyciągniętymi przed siebie rękami. Zakonnice o szczupłych twarzach, z niewielkimi oczami skierowanymi w górę, prostymi nosami i pełnymi ustami. Ubrane są w białe habity ze szkaplerzami, czarne płaszcz i welony. Święta Katarzyna ma na głowie koronę cierniową, na dłoniach stygmaty. Przed nią, na ziemi leży lilia. Nad głowami świętych aureole. Postacie w dolnej strefie ukazane na tle pejzażu z pagórkami w oddali. Na rewersie obrazu przedstawienie św. Piotra i św. Pawła w całej postaci. W lewej części obrazu Piotr zwrócony w trzech czwartych w prawo, w kontrapoście, z głową skierowaną w lewo. Prawą ręką przytrzymuje pionową belkę odwróconego krzyża, w dłoni trzyma dwa klucze, lewą rękę kładzie na piersi. Twarz ma szczupłą, o małych oczach, zadartym nosie i pełnych ustach, okoloną siwymi, kręconymi włosami i brodą. Ubrany jest w niebieską tunikę oraz jasnobrązowy płaszcz przewiązany diagonalnie przez prawe ramię. Na stopach ma sandały. W prawej części obrazu św. Paweł, ukazany frontalnie, w kontrapoście, z głową skierowana wprawo. W lewej ręce trzyma miecz skierowany ostrzem w dół, prawą przytrzymuje na boku księgę. Twarz ma pociągłą, o migdałowatych oczach, prostym nosie i pełnych ustach, okoloną długą brodą i jasnobrązowymi, krótkimi włosami. Ubrany jest w ciemnobrązową tunikę oraz czerwony płaszcz zarzucony na ramiona. Na stopach ma sandały. Wokół głów obu świętych nimby. Postacie ukazane na tle pejzażu. W górnej partii obrazu pośród obłoków, na tle rozświetlonego nieba Oko Opatrzności. Obraz ujęty wąską, profilowaną i srebrzoną ramą.
obraz

Dwustronny obraz: Matka Boska Różańcowa ze świętymi dominikańskimi oraz św. Piotr i św. Paweł

Zdjęcie nr 1: Feretron w typie obrazowym osadzony na niewysokiej podstawie z parą otworów na drążki. Pola obrazowe w kształcie stojących prostokątów ujmuje dekoracyjna rama z rzeźbionym motywem wici winnej latorośli, zwieńczona medalionem z monogramem chrystologicznym na awersie i maryjnym na rewersie. Awers feretronu zajmuje półpostaciowy wizerunek Jezusa w typie Ecce Homo. Jezus zwrócony jest nieznacznie w trzech czwartych w prawo. Przechyloną głowę charakteryzuje pociągła twarz o delikatnych rysach, długim nosie i krótkim, brązowym zaroście. Długie, falowane włosy opadają na barki. Głowę wieńczy cierniowa korona i okala promienisty nimb. Na czole i barkach widoczne są drobne stróżki krwi. Nagi tors Jezusa charakteryzuje rytmiczny układ żeber. Skrzyżowane na wysokości talii, zgięte w łokciach ręce związane są w nadgarstkach sznurem, w lewej dłoni trzyma pojedynczą trzcinę. Na ramiona Jezusa narzucony jest osłaniający biodra, zdobiony motywem kwiatowym płaszcz. Elementy takie jak nimb, korona cierniowa, sznur, trzcina i płaszcz są płaskorzeźbione, złocone i srebrzone. Tło utrzymane jest w odcieniu szafirowym. Rewers feretronu stanowi wizerunek Matki Boskiej Częstochowskiej. Ukazana półpostaciowo, zwrócona frontalnie Maria ma nieznacznie w trzech czwartych w lewo skierowaną głowę. Pociągłą, owalną twarz charakteryzują linearnie opracowane rysy o nieco przymkniętych oczach, długim prostym nosie i niewielkich ustach. Maria ubrana jest w suknię i osłaniający jej głowę i sylwetkę płaszcz. Prawą, uniesioną na wysokości klatki piersiowej dłonią o wyprostowanych palcach wskazuje na siedzące na jej lewej ręce Dzieciątko zwrócone w trzech czwartych w prawo. Okrągłą twarz Jezusa charakteryzują rysy dorosłego człowieka, o podobnym do Marii typie fizjonomii. Ubrany jest w długą suknię o trójkątnym dekolcie. Prawą rękę unosi w geście błogosławieństwa, lewą ujmuje trzymaną na kolanach zamkniętą księgę. Karnacje postaci są ciemne, a ich głowy wieńczą korony w typie otwartym i okalają nimby z motywem promieni oraz wieniec 12 gwiazd. Szaty, korony, nimby, gwiazdy i księga są płaskorzeźbione, złocone i srebrzone. Tło utrzymane jest w odcieniu czerwieni.
feretron

Ecce Homo; Matka Boska Częstochowska

Jak cytować?

Justyna Kuska, "Matka Boska Bolesna", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/matka-boska-bolesna-10

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności