Dzieje obrazu nie są znane.
Obraz w kształcie stojącego prostokąta z przedstawieniem Piety. W centrum kompozycji ukazana jest Matka Boska trzymająca na kolanach martwe ciało Chrystusa. Maria siedzi pod krzyżem z głową przechyloną w prawo, rękoma podtrzymuje osuwającego się Zbawiciela, prawą dłonią unosi fragment białej tkaniny, na której spoczywa ciało Chrystusa. Maria ma pełną twarz z małym podbródkiem, długim nosem i dużymi oczami, z których spływają krople łez. Ubrana jest w czerwoną suknię, biały welon opadający na dekolt oraz niebieski płaszcz, założony na głowę i otulający całą postać Marii. Jej serce przebite jest długim mieczem z prawej strony obrazu. Chrystus ukazany jest w pozycji półleżącej z nogami skierowanymi w lewą stronę obrazu, z prawą ręką złożoną wzdłuż boku, a lewą opuszczoną bezwładnie w dół. Ma podłużną twarz z długim nosem, zamkniętymi oczami, okoloną krótką brodą i długimi włosami. Wokół bioder przewiązany jest luźno ułożonym białym perizonium, a wokół głowy ma świetlisty nimb. Sylwetka Chrystusa jest muskularna o szarej karnacji. W dolnej części kompozycji leży biały titulus z napisem „I.N. / R.I.” oraz korona cierniowa na niewielkim wzniesieniu po prawej stronie obrazu. W oddali widoczny jest pejzaż górski z wysoką skałą po prawej stronie, a powyżej ciemne niebo ze skłębionymi ciemnoróżowymi chmurami. Według dokumentacji Wojewódzkiego Urzędu Ochrony Zabytków na odwrociu znajduje się napis: „PRO ECCLESIA 1794”.
Obraz został wykonany w 1794 roku w pracowni nieznanego artysty w konwencji barokowej. Dzieło przedstawia moment, w którym Matka Boska opłakuje złożone na jej ręce ciało zmarłego Chrystusa. Ewangeliści w krótki sposób opisali pogrzeb Chrystusa, pomijając moment opłakiwania, jednak rozważania teologiczne, a także zapisy w apokryfach dostrzegły istotną rolę Matki Boskiej. Odzwierciedliły się one w powszechnym przekonaniu wiernych na temat współcierpienia Matki Boskiej, a także w przedstawianiu w sztuce Matki Boskiej, trzymającej na kolanach ciało zmarłego Syna. Temat ten w epoce nowożytnej rozpowszechnił się również jako element trzynastej stacji drogi krzyżowej, ukazującej Zdjęcie z krzyża.
Obraz „Pietà” został wykonany w 1794 roku w pracowni nieznanego artysty w konwencji barokowej. Dzieło przedstawia moment, w którym Matka Boska opłakuje złożone na jej ręce ciało zmarłego Chrystusa.
Maria Działo, "Pietà", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/pieta-27