Pieta

Dzieje zabytku

Figura została wykonana w Monachium w ostatniej ćwierci XIX wieku, przewieziona i poświęcona w Tenczynku 15 sierpnia 1898.

Opis

Rzeźba Matki Boskiej trzymającej na kolanach ciało zmarłego Jezusa. Maria siedzi z prawą nogą wystawioną do przodu, opartą na ziemi, lewą stopę ma cofniętą. Prawą rękę trzyma pod głową Jezusa, lewą podtrzymuje Jego lewe przedramię, głowę ma pochyloną do przodu, wzrok kieruje na Syna. Jest ubrana w czerwoną suknię i niebieski, lamowany złotem płaszcz, na głowie ma biały welon. Bezwładne ciało Jezusa opiera się na kolanach Matki, głowa opada na prawy bok, prawa ręka zwisa w kierunki ziemi, lewa, podtrzymywana, ułożona jest równolegle do ciała. Nogi są zgięte w kolanach, oparte na ziemi, na kończynach i w boku widać ślady ran, wokół bioder i ud ma owinięte białe perizonium.

Zarys problematyki artystycznej

Pieta, zwana również figurą Matki Boskiej Bolesnej, to jeden z popularniejszych tematów ikonograficznych spotykanych w kościołach od średniowiecza. Matka opłakująca zmarłego Syna ma wzbudzać w wiernych współczucie, pobudzać do pobożności, do zastanowienia nad sensem jego śmierci.
Rzeźba jest przykładem seryjnej produkcji, która miała miejsce w Monachium pod koniec XIX wieku.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Dobry.

Literatura

Księga Wypisowa Tenczyńskiego Bractwa Przenajświętszej Trójcy z lat 1880-1901, oprac. Rafał Szczurowski, Kraków 2007, s. 112.
Kalinowski Lech, Geneza Piety średniowiecznej, „Prace Komisji Historii Sztuki”, t.10, 1952, s. 153-260.

Streszczenie

Figura Matki Boskiej trzymającej martwe ciało Jezusa zwana popularnie Pietą została poświęcona w kościele w Tenczynku w sierpniu 1898 roku. Temat ikonograficzny zyskał popularność w średniowieczu i do dziś służy wzbudzeniu pobożności oraz współczucia. Rzeźba jest przykładem seryjnej produkcji, która miała miejsce w Monachium pod koniec XIX wieku.

Bibliografia