Dzieje zabytku nie są znane.
Obraz w kształcie stojącego prostokąta przedstawiający Pietę. Matka Boska i Chrystus ukazani do pasa. Maria zwrócona jest w trzech czwartych w lewo, odziana w granatowy maforion z czerwoną podszewką oraz białą podwikę, podtrzymuje ciało Syna na białej tkaninie. Ma drobną, owalną twarz, półprzymknięte oczy, długi nos i wąskie usta, z oczu płyną łzy. Dekorowana koroną cierniową głowa podtrzymywanego przez Matkę Chrystusa zwrócona jest w trzech czwartych w prawo, natomiast korpus w lewo. Ręce Jezusa są skrzyżowane, oczy zamknięte, usta lekko rozchylone. Na rękach i boku widoczne rany. Głowy obu postaci okolone nimbami. Tło jednolite, ciemne, rozświetlone za głowami postaci. Kolorystyka ciemna, silne kontrasty.
Pieta, zwana również przedstawieniem Matki Boskiej Bolesnej, to jeden z popularniejszych tematów ikonograficznych spotykanych w kościołach od średniowiecza. Matka opłakująca zmarłego Syna ma wzbudzać w wiernych współczucie, pobudzać do pobożności, do zastanowienia nad sensem jego śmierci. Obraz został namalowany w XIX wieku, o czym świadczy sposób kształtowania postaci, jednak jego kompozycja opiera się na średniowiecznym wzorze ikonograficznym tzw. Chrystusa w studni. Dla takiego ujęcia typowy jest bliski plan, ukazanie osób w półpostaci i uwidocznienie ran Chrystusa.
Dobry, widoczne krakelury.
Obraz z przedstawieniem Piety został namalowany w XIX wieku. Opiera się na średniowiecznym wzorze ikonograficznym, ale cechuje go już nowoczesny sposób ukazywania ciała.
Agata Felczyńska, "Pieta", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2025, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/pieta-1