Dzieje zabytku nie są znane.
Rzeźba Matki Boskiej trzymającej na kolanach ciało zmarłego Jezusa. Maria siedzi, prawe kolano ma wyżej lewego, prawą rękę trzyma pod torsem Jezusa, głowę, osadzoną na długiej szyi trzyma prosto, wzrok kieruje przed siebie. Ma pociągłą twarz, niebieskie oczy, prosty nos i niewielkie usta. Jest ubrana w niebieską, bardzo obszerną suknię i płaszcz, który ma zarzucony na głowę. Suknia grubymi, miękkimi fałdami opada ku ziemi. Bezwładne ciało Jezusa opiera się skośnie na kolanach Matki, głowa opada do tyłu, prawa ręka zwisa w kierunki ziemi. Nogi są zgięte w kolanach, lewa dotyka sukni Marii, prawa wisi w powietrzu. Na kończynach i w boku widać ślady ran, wokół bioder owinięte złote perizonium złożone z wąskiej, ciasno przylegającej do ciała taśmy. Polichromia w partiach ciała naturalistyczna.
Pietà, zwana również figurą Matki Boskiej Bolesnej, to jeden z popularniejszych tematów ikonograficznych spotykanych w kościołach od średniowiecza. Matka opłakująca zmarłego Syna ma wzbudzać w wiernych współczucie, pobudzać do pobożności, do zastanowienia nad sensem jego śmierci.
Feretron nosi cechy sztuki ludowej – pozy i gesty postaci są usztywnione, proporcje nie do końca prawidłowo uchwycone, a ekspresja przeważa nad realizmem.
Dobry, niewielkie ubytki w warstwie polichromii.
Feretron z figurą Matki Boskiej trzymającej martwe ciało Jezusa zwaną popularnie Pietą, pochodzi XX wieku. Nosi cechy sztuki ludowej – pozy i gesty postaci są usztywnione, proporcje nie do końca prawidłowo uchwycone, a ekspresja przeważa nad realizmem.
Agata Felczyńska , "Pietà", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2025, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/pieta-24