Ołtarzyk przenośny z obrazem Matki Boskiej i świętymi
Zdjęcie nr 1: Ołtarzyk architektoniczny, jednokondygnacyjny ze zwieńczeniem, na cokole; w formie aediculi, ujętej parą kolumienek ustawionych na wyodrębnionych cokołach, dźwigających pełne belkowanie wyłamane na ich osi, na którym znajdują się kule i tralki. W polu głównym wnęka w kształcie stojącego prostokąta, ujęta profilowaną ramą z wizerunkiem Matki Boskiej. W partii cokołu pięć medalionów, z których cztery zdobione są rozetami z papieru, środkowa jest pusta. Fryz dekorowany pięcioma medalionami z papierowymi rozetami. Ołtarzyk ujęty skrzydłami o fantazyjnym wykroju, z malowanym wzorem wzdłuż krawędzi. Każde ozdobione czterema medalionami z malowanymi popiersiami apostołów (trzech ewangelistów i św. Macieja) i papierowymi rozetami oraz płaskorzeźbionym ornamentem kandelabrowym. Zwieńczenie o fantazyjnej formie zbliżonej do kwadratu o wklęsłych bokach i ściętych górnych narożach obwiedzionych gzymsem, zakończone małym szczytem z rozetą. W polu medalion z przedstawieniem męczeństwa św. Sebastiana, flankowany płaskorzeźbionym ornamentem kandelabrowym. Obraz Matki Boskiej w formie stojącego prostokąta. W centrum półpostać Marii, zwróconej w trzech czwartych w prawo, z pochyloną głową i dłońmi złożonymi w geście modlitwy. Twarz ma owalną, o pełnych policzkach, okrągłych, półprzymkniętych oczach, prostym nosie i małych, pełnych ustach. Ubrana jest w brązową suknię, pod szyją ma podwikę, na ramiona i głowę zarzucony niebieski płaszcz z czerwoną podszewką. Wokół jej głowy złocony nimb. Maria ukazana jest na tle niebiesko-różowego nieba.
Zdjęcie nr 2: Ołtarzyk architektoniczny, jednokondygnacyjny ze zwieńczeniem, na cokole; w formie aediculi, ujętej parą kolumienek ustawionych na wyodrębnionych cokołach, dźwigających pełne belkowanie wyłamane na ich osi, na którym znajdują się kule i tralki. W polu głównym wnęka w kształcie stojącego prostokąta, ujęta profilowaną ramą z wizerunkiem Matki Boskiej. W partii cokołu pięć medalionów, z których cztery zdobione są rozetami z papieru, środkowa jest pusta. Fryz dekorowany pięcioma medalionami z papierowymi rozetami. Ołtarzyk ujęty skrzydłami o fantazyjnym wykroju, z malowanym wzorem wzdłuż krawędzi. Każde ozdobione czterema medalionami z malowanymi popiersiami apostołów (trzech ewangelistów i św. Macieja) i papierowymi rozetami oraz płaskorzeźbionym ornamentem kandelabrowym. Zwieńczenie o fantazyjnej formie zbliżonej do kwadratu o wklęsłych bokach i ściętych górnych narożach obwiedzionych gzymsem, zakończone małym szczytem z rozetą. W polu medalion z przedstawieniem męczeństwa św. Sebastiana, flankowany płaskorzeźbionym ornamentem kandelabrowym. Obraz Matki Boskiej w formie stojącego prostokąta. W centrum półpostać Marii, zwróconej w trzech czwartych w prawo, z pochyloną głową i dłońmi złożonymi w geście modlitwy. Twarz ma owalną, o pełnych policzkach, okrągłych, półprzymkniętych oczach, prostym nosie i małych, pełnych ustach. Ubrana jest w brązową suknię, pod szyją ma podwikę, na ramiona i głowę zarzucony niebieski płaszcz z czerwoną podszewką. Wokół jej głowy złocony nimb. Maria ukazana jest na tle niebiesko-różowego nieba.
Zdjęcie nr 3: Ołtarzyk architektoniczny, jednokondygnacyjny ze zwieńczeniem, na cokole; w formie aediculi, ujętej parą kolumienek ustawionych na wyodrębnionych cokołach, dźwigających pełne belkowanie wyłamane na ich osi, na którym znajdują się kule i tralki. W polu głównym wnęka w kształcie stojącego prostokąta, ujęta profilowaną ramą z wizerunkiem Matki Boskiej. W partii cokołu pięć medalionów, z których cztery zdobione są rozetami z papieru, środkowa jest pusta. Fryz dekorowany pięcioma medalionami z papierowymi rozetami. Ołtarzyk ujęty skrzydłami o fantazyjnym wykroju, z malowanym wzorem wzdłuż krawędzi. Każde ozdobione czterema medalionami z malowanymi popiersiami apostołów (trzech ewangelistów i św. Macieja) i papierowymi rozetami oraz płaskorzeźbionym ornamentem kandelabrowym. Zwieńczenie o fantazyjnej formie zbliżonej do kwadratu o wklęsłych bokach i ściętych górnych narożach obwiedzionych gzymsem, zakończone małym szczytem z rozetą. W polu medalion z przedstawieniem męczeństwa św. Sebastiana, flankowany płaskorzeźbionym ornamentem kandelabrowym. Obraz Matki Boskiej w formie stojącego prostokąta. W centrum półpostać Marii, zwróconej w trzech czwartych w prawo, z pochyloną głową i dłońmi złożonymi w geście modlitwy. Twarz ma owalną, o pełnych policzkach, okrągłych, półprzymkniętych oczach, prostym nosie i małych, pełnych ustach. Ubrana jest w brązową suknię, pod szyją ma podwikę, na ramiona i głowę zarzucony niebieski płaszcz z czerwoną podszewką. Wokół jej głowy złocony nimb. Maria ukazana jest na tle niebiesko-różowego nieba.
Zdjęcie nr 4: Ołtarzyk architektoniczny, jednokondygnacyjny ze zwieńczeniem, na cokole; w formie aediculi, ujętej parą kolumienek ustawionych na wyodrębnionych cokołach, dźwigających pełne belkowanie wyłamane na ich osi, na którym znajdują się kule i tralki. W polu głównym wnęka w kształcie stojącego prostokąta, ujęta profilowaną ramą z wizerunkiem Matki Boskiej. W partii cokołu pięć medalionów, z których cztery zdobione są rozetami z papieru, środkowa jest pusta. Fryz dekorowany pięcioma medalionami z papierowymi rozetami. Ołtarzyk ujęty skrzydłami o fantazyjnym wykroju, z malowanym wzorem wzdłuż krawędzi. Każde ozdobione czterema medalionami z malowanymi popiersiami apostołów (trzech ewangelistów i św. Macieja) i papierowymi rozetami oraz płaskorzeźbionym ornamentem kandelabrowym. Zwieńczenie o fantazyjnej formie zbliżonej do kwadratu o wklęsłych bokach i ściętych górnych narożach obwiedzionych gzymsem, zakończone małym szczytem z rozetą. W polu medalion z przedstawieniem męczeństwa św. Sebastiana, flankowany płaskorzeźbionym ornamentem kandelabrowym. Obraz Matki Boskiej w formie stojącego prostokąta. W centrum półpostać Marii, zwróconej w trzech czwartych w prawo, z pochyloną głową i dłońmi złożonymi w geście modlitwy. Twarz ma owalną, o pełnych policzkach, okrągłych, półprzymkniętych oczach, prostym nosie i małych, pełnych ustach. Ubrana jest w brązową suknię, pod szyją ma podwikę, na ramiona i głowę zarzucony niebieski płaszcz z czerwoną podszewką. Wokół jej głowy złocony nimb. Maria ukazana jest na tle niebiesko-różowego nieba.
Zdjęcie nr 5: Ołtarzyk architektoniczny, jednokondygnacyjny ze zwieńczeniem, na cokole; w formie aediculi, ujętej parą kolumienek ustawionych na wyodrębnionych cokołach, dźwigających pełne belkowanie wyłamane na ich osi, na którym znajdują się kule i tralki. W polu głównym wnęka w kształcie stojącego prostokąta, ujęta profilowaną ramą z wizerunkiem Matki Boskiej. W partii cokołu pięć medalionów, z których cztery zdobione są rozetami z papieru, środkowa jest pusta. Fryz dekorowany pięcioma medalionami z papierowymi rozetami. Ołtarzyk ujęty skrzydłami o fantazyjnym wykroju, z malowanym wzorem wzdłuż krawędzi. Każde ozdobione czterema medalionami z malowanymi popiersiami apostołów (trzech ewangelistów i św. Macieja) i papierowymi rozetami oraz płaskorzeźbionym ornamentem kandelabrowym. Zwieńczenie o fantazyjnej formie zbliżonej do kwadratu o wklęsłych bokach i ściętych górnych narożach obwiedzionych gzymsem, zakończone małym szczytem z rozetą. W polu medalion z przedstawieniem męczeństwa św. Sebastiana, flankowany płaskorzeźbionym ornamentem kandelabrowym. Obraz Matki Boskiej w formie stojącego prostokąta. W centrum półpostać Marii, zwróconej w trzech czwartych w prawo, z pochyloną głową i dłońmi złożonymi w geście modlitwy. Twarz ma owalną, o pełnych policzkach, okrągłych, półprzymkniętych oczach, prostym nosie i małych, pełnych ustach. Ubrana jest w brązową suknię, pod szyją ma podwikę, na ramiona i głowę zarzucony niebieski płaszcz z czerwoną podszewką. Wokół jej głowy złocony nimb. Maria ukazana jest na tle niebiesko-różowego nieba.
Zdjęcie nr 6: Ołtarzyk architektoniczny, jednokondygnacyjny ze zwieńczeniem, na cokole; w formie aediculi, ujętej parą kolumienek ustawionych na wyodrębnionych cokołach, dźwigających pełne belkowanie wyłamane na ich osi, na którym znajdują się kule i tralki. W polu głównym wnęka w kształcie stojącego prostokąta, ujęta profilowaną ramą z wizerunkiem Matki Boskiej. W partii cokołu pięć medalionów, z których cztery zdobione są rozetami z papieru, środkowa jest pusta. Fryz dekorowany pięcioma medalionami z papierowymi rozetami. Ołtarzyk ujęty skrzydłami o fantazyjnym wykroju, z malowanym wzorem wzdłuż krawędzi. Każde ozdobione czterema medalionami z malowanymi popiersiami apostołów (trzech ewangelistów i św. Macieja) i papierowymi rozetami oraz płaskorzeźbionym ornamentem kandelabrowym. Zwieńczenie o fantazyjnej formie zbliżonej do kwadratu o wklęsłych bokach i ściętych górnych narożach obwiedzionych gzymsem, zakończone małym szczytem z rozetą. W polu medalion z przedstawieniem męczeństwa św. Sebastiana, flankowany płaskorzeźbionym ornamentem kandelabrowym. Obraz Matki Boskiej w formie stojącego prostokąta. W centrum półpostać Marii, zwróconej w trzech czwartych w prawo, z pochyloną głową i dłońmi złożonymi w geście modlitwy. Twarz ma owalną, o pełnych policzkach, okrągłych, półprzymkniętych oczach, prostym nosie i małych, pełnych ustach. Ubrana jest w brązową suknię, pod szyją ma podwikę, na ramiona i głowę zarzucony niebieski płaszcz z czerwoną podszewką. Wokół jej głowy złocony nimb. Maria ukazana jest na tle niebiesko-różowego nieba.

Ołtarzyk przenośny z obrazem Matki Boskiej i świętymi

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
wielicki
Gmina
Wieliczka
Miejscowość
Wieliczka
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Krakowska
Dekanat
Wieliczka
Parafia
Św. Sebastiana
Tagi
ewangeliści Matka Boska ołtarzyk przenośny sztuka ludowa
Miejsce przechowywania
kościół, nawa, ściana zachodnia, zwieńczenie ołtarza
Identyfikator
DZIELO/09360
Kategoria
ołtarz
Ilość
1
Czas powstania
druga połowa XIX – pierwsza połowa XX wieku
Technika i materiał
drewno, techniki stolarskie, polichromowanie, politurowanie; olej na drewnie
Wymiary podstawowe
szerokość – 34 cm
wysokość – 47 cm
Autor noty katalogowej
Paulina Kluz
Domena Publiczna

Dzieje zabytku

Ołtarzyk przenośny z obrazem Matki Boskiej i świętymi powstał zapewne w drugiej połowie XIX lub pierwszej połowie XX wieku.

Opis

Ołtarzyk architektoniczny, jednokondygnacyjny ze zwieńczeniem, na cokole; w formie aediculi, ujętej parą kolumienek ustawionych na wyodrębnionych cokołach, dźwigających pełne belkowanie wyłamane na ich osi, na którym znajdują się kule i tralki. W polu głównym wnęka w kształcie stojącego prostokąta, ujęta profilowaną ramą z wizerunkiem Matki Boskiej. W partii cokołu pięć medalionów, z których cztery zdobione są rozetami z papieru, środkowa jest pusta. Fryz dekorowany pięcioma medalionami z papierowymi rozetami. Ołtarzyk ujęty skrzydłami o fantazyjnym wykroju, z malowanym wzorem wzdłuż krawędzi. Każde ozdobione czterema medalionami z malowanymi popiersiami apostołów (trzech ewangelistów i św. Macieja) i papierowymi rozetami oraz płaskorzeźbionym ornamentem kandelabrowym. Zwieńczenie o fantazyjnej formie zbliżonej do kwadratu o wklęsłych bokach i ściętych górnych narożach obwiedzionych gzymsem, zakończone małym szczytem z rozetą. W polu medalion z przedstawieniem męczeństwa św. Sebastiana, flankowany płaskorzeźbionym ornamentem kandelabrowym.
Obraz Matki Boskiej w formie stojącego prostokąta. W centrum półpostać Marii, zwróconej w trzech czwartych w prawo, z pochyloną głową i dłońmi złożonymi w geście modlitwy. Twarz ma owalną, o pełnych policzkach, okrągłych, półprzymkniętych oczach, prostym nosie i małych, pełnych ustach. Ubrana jest w brązową suknię, pod szyją ma podwikę, na ramiona i głowę zarzucony niebieski płaszcz z czerwoną podszewką. Wokół jej głowy złocony nimb. Maria ukazana jest na tle niebiesko-różowego nieba.











Zarys problematyki artystycznej

Ołtarzyk przenośny służył prywatnej dewocji, zapewne należał do wyposażenia mieszkania prywatnego, być może któregoś z księży lub rektorów kościoła św. Sebastiana w Wieliczce, o czym świadczy postać tego świętego w jego zwieńczeniu. Struktura ołtarzyka nawiązuje do prostej architektury aediculi, ze zwieńczeniem i rozbudowanymi skrzydłami bocznymi. Dzieło ma charakter ludowy, co widoczne jest w jego dekoracji (malatura, papierowe rozety) oraz uproszczonym sposobie malowania postaci. Ołtarzyk poświęcony jest Matce Boskiej, jakkolwiek dobór pozostałych świętych może być przypadkowy (oprócz św. Sebastiana). W medalionach na skrzydłach ukazani są apostołowie – trzej ewangeliści z księgami oraz św. Maciej z toporem, prawdopodobnie w zamalowanym medalionie w partii cokołu znajdował się św. Jan Ewangelista (pozostali ewangeliści mają brody, Jan ukazywany był jako młodzieniec).

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Uszkodzenia mechaniczne podstawy, drobne ubytki, przetarcia polichromii, zabrudzenia. Brak malowidła w dolnym medalionie.

Streszczenie

Ołtarzyk przenośny z obrazem Matki Boskiej i świętymi powstał zapewne w drugiej połowie XIX lub pierwszej połowie XX wieku. Służył prywatnej dewocji, zapewne należał do wyposażenia mieszkania prywatnego, być może któregoś z księży lub rektorów kościoła św. Sebastiana w Wieliczce, o czym świadczy postać tego świętego w jego zwieńczeniu.

Osoby związane z dziełem

Zdjęcie nr 1 dla osoby: Sebastian św.
Sebastian św.
Zdjęcie nr 1 dla osoby: Łukasz św.
Łukasz św.

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie pionowego owalu. W centrum kompozycji Dzieciątko Jezus stojące na monogramie IHS, które lewą ręką przytrzymuje krzyż, a prawą, uniesioną do góry błogosławi. Ma okrągłą twarz i krótkie, jasne włosy, skośnie przez pierś i między nogami biegnie biało-czerwona szarfa, która rozwiewa się za jego plecami. Poniżej monogramu serce Jezusa otoczone koroną cierniową, z płomieniami. Przedstawienie adorowane przez dwa, symetrycznie klęczące anioły z kadzielnicami w rękach. Anioł z prawej strony spogląda w dół, anioł z lewej unosi wzrok w kierunku serca. Oba ubrane są w białe suknie z dużym dekoltem, o szerokich rękawach spiętych złotymi klamrami na wysokości łokci oraz ramion. Każdy ma narzucony niebieski płaszcz i rozpostarte, tonące w mroku skrzydła. Tło wypełniają skłębione chmury w złotobrunatnym odcieniu, które rozjaśniają się za postacią Dzieciątka.
obraz
Adoracja Imienia Jezus
Zdjęcie nr 1: Ambona przyścienna, wisząca, z dostępem od wschodu w postaci jednobiegowych schodów z balustradą. Kosz na planie kwadratu o ściętych narożach, na podstawie w formie wałka, z podwieszeniem o wklęsłych bokach, zakończonym gzymsem. Zachodnia i południowa ścianka kosza ujęte pilastrami, parapet w formie profilowanego gzymsu. Ścianka frontowa ambony dekorowana płyciną w kształcie stojącego prostokąta o wciętych górnych narożach z rozetą w polu, zachodnia zaś liściem palmy. Balustrada schodów dekorowana dwoma płycinami z liśćmi palmowymi, poręcz w formie profilowanego gzymsu. Zaplecek w kształcie stojącego prostokąta ujętego spływami wolutowymi. W profilowanej płycinie o fantazyjnym wykroju malowane przedstawienie Matki Boskiej z Dzieciątkiem. Baldachim na planie kwadratu o ściętych narożach, zwieńczony wielobocznym postumentem, o wklęsłych ściankach, na którym znajduje się krzyż z czworoliściem w środku. Na skrzyżowaniu ramion krzyża wiązki promieni. Na podniebiu baldachimu, w ośmiobocznej płycinie gołębica Ducha Świętego w glorii promienistej. Struktura ambony polichromowana w kolorze białym, z czerwonymi cokołami, obramieniami i profilami, pola płycin niebieskie. Pilastry kosza, pas balustrady, zaplecek i podniebie baldachimu dekorowane pozłoconym ornamentem geometrycznym.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Ambona wisząca, przyścienna, z wejściem od prawej strony w postaci jednobiegowych schodów przylegających do filara, z balustradą. Kosz na planie ośmioboku, z parapetem, od dołu zamknięty uskokowym, zwężającym się w dół profilowaniem z podwieszonym kwiatonem. Ściany kosza i balustrady schodów podzielone na segmenty smukłymi pilastrami hermowymi zdobionymi cekinami, z wolutami. W każdym polu płycina w kształcie pionowego prostokąta, wypełniona ażurowym ornamentem roślinnym z cekinem, zamknięta od góry łukiem półkolistym wypełnionym muszlą. Wokół płycin dodatkowe profilowane obramienia powtarzające ich kształt. Płyciny na balustradzie mają dolną krawędź ustawioną pod skosem tak, by dopasować się do krzywizny wznoszenia (podobnie jest w przypadku innych elementów dekorujących powierzchnię balustrady). Pilastry dzielące balustradę na pola wspierają się na cokole i dźwigają belkowanie, którego fryz wypełniają prostokątne rauty, a gzyms zdobi ząbkowanie. Zaplecek w kształcie pionowego prostokąta dekorowanego dwiema ustawionymi obok siebie płycinami w kształcie wydłużonych prostokątów zamkniętych łukami półkolistymi wypełnionymi muszlami. Wzdłuż bocznych krawędzi zaplecka rodzaj pilastrów wspierających belkowanie dekorowane ząbkowaniem. Po bokach zaplecka dodatkowo uszaki utworzone z ornamentu akantowego i pąków kwiatów. W zwieńczeniu kartusz z monogramem „IHS”w okrągłym polu, z krzyżem zatkniętym na szczycie, flankowany fragmentami przerwanego przyczółka. Struktura malowana na kolor niebieski; profile, ornamenty i detale złocone.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Ambona zawieszona na południowej ścianie pomiędzy ołtarzem św. Franciszka z Asyżu, a ołtarzem św. Kingi, dostępna schodami z grubości muru. Kosz na planie ośmioboku, z wypukłą dolną częścią podstawy zdobionej owalnymi, pustymi medalionami ujętymi uproszczonym puklowaniem. Ścianki kosza zdobione prostokątnymi płycinami, flankowanymi pilastrami o trzonach wypełnionych rzędem kampanul. Parapet kosza w formie prostego, profilowanego gzymsu. Zaplecek w kształcie stojącego prostokąta, dwudzielny, w każdej części dekorowany prostokątną płyciną, ujęty po bokach spływami wolutowymi. Baldachim na planie ośmioboku, z trzech stron z trójkątnymi przyczółkami, zaś belkowanie zdobione wicią liści akantu. W podniebiu baldachimu, w ośmiobocznej płycinie umieszczona gołębica Ducha Świętego na tle promienistej glorii. Zwieńczenie w kształcie sześciu wolut spiętych w kabłąk, przechodzących w prostopadłościenny szczyt z krzyżem łacińskim zatkniętym na obłokach. Każda z wolut zdobiona małym wazonikiem z listkami akantu. Struktura polichromowana na kolor ciemnozielony, detale i ornamentyka złocone i srebrzone.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Rzeźba przedstawiająca anioła w pozycji siedzącej, z głową odchyloną nieco do tyłu, z rozłożonymi rękami i ugiętymi nogami. Anioł ma prostokątną twarz o wąskich brwiach, szeroko otwartych, jasnobrązowych oczach, prostym nosie i zamkniętych ustach. Brązowe, zwinięte w pukle włosy zakrywają uszy i opadają na kark. Jest osłonięty w partii bioder, do kolan, złotą tkaniną rzeźbioną w płytkie, drobne fałdy; jej górna część jest wywinięta na zewnątrz. Polichromia w partiach ciała naturalistyczna.
rzeźba
Anioł
Zdjęcie nr 1: Płaskorzeźba przedstawiająca Matkę Boską z Dzieciątkiem w bogatym obramieniu w formie aediculi. Maria została przedstawiona całopostaciowo, zwrócona w trzech czwartych w lewo, z lewą nogą wysuniętą do przodu. Ma młodą twarz, którą okalają długie, opadające na plecy włosy. Jest ubrana w długą suknię i płaszcz, który tworzy obszerny zawój wokół jej prawego biodra. Lewą ręką podtrzymuje Dzieciątko, do którego wyciąga prawą rękę. Dzieciątko jest nagie, patrzy na Marię, wyciąga dłoń do jej ręki. Postacie stoją na obłokach, w których unoszą się główki anielskie. Intymne wyobrażenie jest ujęte bordiurą ze scenami z życia Marii. Płaskorzeźba ma kształt stojącego prostokąta zamkniętego od góry łukiem półkolistym. Ujmują ją pilastry o dekorowanych trzonach oparte na szerokim cokole z płyciną z napisem „ŚWIĘTA BOŻA RODZICIELKO / MÓDL SIĘ ZA NAMI”. Na dole cokołu podwieszenie z kartuszem z inskrypcją „DZIEŁO DŁUTA / TEOFILA LENARTOWICZA / DAR HRABIANKI / HELENY MAŁACHOWSKIEJ”. Od góry kompozycję zamyka trójkątny, przerwany przyczółek z kartuszem herbowym. Obramienie polichromowane na kolor czarny, profile, ornamenty i detale złocone.
płaskorzeźba
Ave Maria

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po tagach

Po technice i materiale

Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta. W centrum siedząca postać Marii zwrócona trzy czwarte w lewo, delikatnie pochylona z rękami złożonymi w geście modlitwy. Przed nią siedzące na skale Dzieciątko, zwrócone trzy czwarte w prawo, delikatnie pochylone, opierające ciężar ciała na prawej ręce. Maria o delikatnych rysach: owalnej twarzy, małym nosie i drobnych ustach. Na głowie ma biały welon przykrywający jej włosy. Ubrana jest w bladoróżową suknię oraz silnie udrapowany ciemnogranatowy płaszcz, spod którego widoczna jest bosa stopa. Dzieciątko o jasnej, różowawej karnacji. Twarz pełna o małym nosie i głęboko osadzonych oczach. Głowę okalają krótkie, złote włosy. Wokół głów Marii i Dzieciątka złote, świetliste nimby. W tle pejzaż z widocznymi fragmentami drzew w brunatnej i ciemnozielonej tonacji. Rama złocona, fakturowana, w narożach i pośrodku boków zdobiona stylizowaną wicią roślinną.
obraz

Adoracja Dzieciątka

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie pionowego prostokąta z przedstawieniem Matki Boskiej Karmiącej. W centrum kompozycji została ukazana Maria w półpostaci z głową przechyloną na lewe ramię. W lewej dłoni trzyma Dzieciątko Jezus, a prawą przytrzymuje pierś, którą go karmi. Ubrana jest w zielone szaty: suknię oraz płaszcz zdobione jasnoczerwonymi i kolistymi różami, niebieskimi tulipanami oraz zielonymi listkami. Szaty obwiedzione są czarnym konturem, w środku malowane płaską plamą barwną, bez cieniowania. Twarz Marii pełna o jasnej karnacji z zaróżowionymi policzkami z długim nosem i małymi ustami. Włosy długie, ciemnobrązowe, schowane pod welonem. Dzieciątko ponad naturalnych rozmiarów z odkrytymi ramionami i kolanami. Tło po lewej stronie obrazu ciemnoniebieskie, a po prawej zielone z żółtym nimbem wokół głowy Dzieciątka oraz żółtym fragmentem w prawym, górnym narożu. Wokół głów postaci rozmieszczonych jest jednaście, dużych i złotych gwiazd. Rama prosta, drewniana i bejcowana.
obraz

Matka Boska Karmiąca

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta, zamknięty łukiem nadwieszonym z przedstawieniem Matki Boskiej Nieustającej Pomocy. Maria ukazana w półpostaci, frontalnie, z Dzieciątkiem Jezus na lewym ręku. Dzieciątko widoczne z prawego profilu, z głową odwróconą do tyłu, oburącz ujmuje dłoń Marii. Owalne twarze postaci charakteryzują linearnie opracowane rysy, z długimi, wąskimi nosami oraz drobnymi ustami. Oczy Marii mają migdałowy kształt, jej wzrok skierowany jest na wprost. Matka Boska ubrana jest w czerwoną suknię z długimi rękawami ze złotymi obszyciami oraz ciemnoniebieski płaszcz nałożony na głowę. Dzieciątko ubrane jest w zieloną sukienkę i czerwony płaszcz, z jego lewej stopy zsuwa się sandał. Jezus spogląda w kierunku niewielkiej sylwetki jednego z dwóch archaniołów znajdującego się po prawej stronie – archanioła Gabriela. Po drugiej stronie jest archanioł Michał, obaj trzymają w dłoniach narzędzia Męki Pańskiej: Michał (włócznię i gąbkę z octem), Gabriel (krzyż). Na głowach Marii i Dzieciątka znajdują się otwarte korony ze szlachetnymi kamieniami, a wokół nimby: Matki Boskiej dekorowany bogatą wicią floralną, u Dzieciątka nimb krzyżowy. Wszystkie postacie są podpisane inicjałami: nad głową Marii, po lewej stronie obrazu widnieją litery „MP”, a po prawej „ΘΥ”; następnie po lewej stronie obrazu, nad głową archanioła Michała znajdują się litery „ΟΡМ”, a nad głową archanioła Gabriela „OΡГ” i dalej, po prawej stronie obrazu, obok Dzieciątka Jezus litery „IC-XC”. Tło jest złocone. Obraz ujęty jest prostokątną, profilowaną ramą zdobioną od zewnątrz ażurową wicią roślinną. W górnej części kompozycji napis „MATKO BOSKA NIEUSTAJĄCEJ POMOCY / MÓDL SIĘ ZA NAMI”. Rama drewniana, profilowana, złocona, ozdobiona rzędem stylizowanych liści akantu.
obraz

Matka Boska Nieustastającej Pomocy

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta w rozbudowanej, profilowanej ramie dekorowanej nakładanymi motywami geometrycznymi oraz kwiatowymi, zwieńczonej na osi monogramem maryjnym. W centrum kompozycji, nieco z lewej strony obrazu przedstawienie Marii trzymającej na kolanach martwe ciało Chrystusa. Twarz Marii szeroka, z delikatnie otwartymi ustami, szerokim nosem i wzrokiem skierowanym ku niebu. Matka Boska jest ubrana w czerwoną suknię, ciemnobłękitny płaszcz nałożony na głowę oraz biały welon. Chrystus ukazany w pozycji półleżącej na białym płótnie, z lewą ręką podtrzymywaną przez Marię, prawą opadłą bezwładnie w dół. Twarz szczupła, oczy zamknięte, okolona krótką brodą i długimi, ciemnobrązowymi włosami, spływającymi na ramiona i plecy. Odziany jest w białe perizonium na biodrach, delikatnie drapowane. Wokół głów są zaznaczone nimby. W lewym, dolnym rogu przedstawienia titulus oraz misa, w prawym widoczny fragment krzyża. W tle otwiera się rozległy pejzaż z widokiem na Jerozolimę. Kolorystyka ciemna, ciepła z dominacją brązów.
obraz

Pieta

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta przedstawiający stygmatyzację św. Franciszka. W centrum kompozycji znajduje się św. Franciszek, usytuowany nieco z lewej strony obrazu, w pozycji klęczącej, zwrócony w trzech czwartych w lewo, z rękami rozłożonymi szeroko na boki. Ma podłużną twarz, z krótkim i jasnym zarostem, z oczami skierowanymi na Chrystusa, na głowie tonsurę. Święty ubrany jest w habit franciszkański przewiązany sznurem, a na stopach ma założone sandały. W górnej części obrazu, po prawej stronie znajduje się Chrystus jako serafin, z którego ran wychodzą czerwone promienie tworzące stygmaty u świętego Franciszka. Przed świętym, na wysokim wzniesieniu ułożone są: otwarta księga oraz czaszka. W tle, pośrodku widać zakonnika, ukazanego w pozycji siedzącej, czytającego księgę. W oddali widać pejzaż górski i pochmurne niebo. W dolnej części obrazu słabo czytelna sygnatura „Wład(ysław) P. Bąkowski 1886.” Rama drewniana, profilowana, fakturowana i złocona, zdobiona stylizowanymi rocaille'ami.
obraz

Stygmatyzacja św. Franciszka

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta z przedstawieniem św. Antoniego Padewskiego z Dzieciątkiem. Święty został ukazany w ujęciu do kolan, zwrócony w lewo, w stronę Dzieciątka stojącego na blacie przykrytym czerwonym obrusem. Głowa świętego jest delikatnie przechylona w lewo, lewa ręka obejmuje Dzieciątko, prawa opuszczona trzyma kwiat lilii. Święty ma owalną twarz o młodzieńczych rysach, na głowie tonsurę. Jest ubrany w habit franciszkański. Dzieciątko ukazane zostało niemal nagie, z białą chustą okrywającą biodro i przerzuconą przez prawe ramię. Prawą ręką Chrystus dotyka brody świętego, lewą wyciąga w jego stronę. U stóp Dzieciątka leży otwarta księga. Wokół głów postaci złote nimby. Tło kompozycji jednolite, ciemnobrązowe. Na odwrocie napis malowany farbą „Fundator Walenty / Tekiela. / 1840. / 24 lipca”.
obraz

Św. Antoni Padewski

Jak cytować?

Paulina Kluz, "Ołtarzyk przenośny z obrazem Matki Boskiej i świętymi", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/oltarzyk-przenosny-z-obrazem-matki-boskiej-i-swietymi

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności