Ołtarz główny
Zdjęcie nr 1: Ołtarz jednokondygnacyjny na wysokim, schodkowym cokole, trójosiowy, z wysuniętą mensą ołtarzową. Płyciny cokołu zdobione dekoracją w formie ostrołukowych maswerków i rozet w kwadratowej ramie. Antepedium flankowane parą kolumn ustawionych na wysokich cokołach i kanelowanych, skręconych trzonach z kompozytowymi kapitelami. W polu dwie prostokątne płyciny i kwadratowa pośrodku ze stylizowaną wicią roślinną i małą uskrzydloną główką aniołka. Tabernakulum proste, w kształcie prostopadłościennej skrzynki, o złotych drzwiczkach z wytłaczaną formą równoramiennego krzyża i wypukłą srebrną rybą oraz koszem z chlebem. Po obu stronach, na niewysokich postumentach dwa klęczące anioły z wysokimi skrzydłami, w biało różowych szatach z fioletowym podbiciem (skrzydła stylizowane na husarskie). Anioł po lewej z kadzielnicą, a anioł po prawej z kielichem. Nastawa ołtarzowa o trzech oddzielnych niszach, nakrytych gotycyzującymi baldachimami z pinaklami, ozdobionymi żabkami. Oś środkowa w formie niszy zamkniętej ostrołukowo z wimpergą wspartą na smukłych, złoconych kolumienkach o kapitelach kompozytowych. Wimperga ze złoconymi, profilowanymi płycinami, zwieńczona rzeźbionymi liśćmi akantu i wolutami. Na przedłużeniu kolumn postumenty z figurami aniołów w biało niebieskich szatach, ze złotymi, wydłużonymi skrzydłami. Na osi na postumencie, pod gotycyzującym baldachimem figura świętego biskupa w czerwonej szacie z krzyżem w dłoni pomiędzy dwoma aniołami w białych i różowych szatach. W niszy, na czerwonym tle obraz Matki Boskiej Nieustającej Pomocy w prostej ramie z dekoracją w formie wici roślinnej. Poniżej dwa płaskorzeźbione anioły trzymające ażurowy monogram maryjny. Anioły o pozłacanych skrzydłach, na chmurach, w różowej i niebieskiej szacie. Osie boczne w formie aediculi z gotycyzującym baldachimem. W niszach figury, po lewej św. Piotra, a po prawej św. Pawła. Aedicule ujęte są smukłymi, skręconymi kolumnami z kapitelami wolutowymi oraz roślinnym uszakiem z perełkowaniem. Nad nimi imposty, na których rzeźby osłaniane baldachimami, po lewej świętego w habicie jezuity, a po prawej św. Jana Kantego. Drewno bejcowane na ciemny brąz, z nakładanymi elementami dekoracyjnymi złoconymi.
Zdjęcie nr 2: Ołtarz jednokondygnacyjny na wysokim, schodkowym cokole, trójosiowy, z wysuniętą mensą ołtarzową. Płyciny cokołu zdobione dekoracją w formie ostrołukowych maswerków i rozet w kwadratowej ramie. Antepedium flankowane parą kolumn ustawionych na wysokich cokołach i kanelowanych, skręconych trzonach z kompozytowymi kapitelami. W polu dwie prostokątne płyciny i kwadratowa pośrodku ze stylizowaną wicią roślinną i małą uskrzydloną główką aniołka. Tabernakulum proste, w kształcie prostopadłościennej skrzynki, o złotych drzwiczkach z wytłaczaną formą równoramiennego krzyża i wypukłą srebrną rybą oraz koszem z chlebem. Po obu stronach, na niewysokich postumentach dwa klęczące anioły z wysokimi skrzydłami, w biało różowych szatach z fioletowym podbiciem (skrzydła stylizowane na husarskie). Anioł po lewej z kadzielnicą, a anioł po prawej z kielichem. Nastawa ołtarzowa o trzech oddzielnych niszach, nakrytych gotycyzującymi baldachimami z pinaklami, ozdobionymi żabkami. Oś środkowa w formie niszy zamkniętej ostrołukowo z wimpergą wspartą na smukłych, złoconych kolumienkach o kapitelach kompozytowych. Wimperga ze złoconymi, profilowanymi płycinami, zwieńczona rzeźbionymi liśćmi akantu i wolutami. Na przedłużeniu kolumn postumenty z figurami aniołów w biało niebieskich szatach, ze złotymi, wydłużonymi skrzydłami. Na osi na postumencie, pod gotycyzującym baldachimem figura świętego biskupa w czerwonej szacie z krzyżem w dłoni pomiędzy dwoma aniołami w białych i różowych szatach. W niszy, na czerwonym tle obraz Matki Boskiej Nieustającej Pomocy w prostej ramie z dekoracją w formie wici roślinnej. Poniżej dwa płaskorzeźbione anioły trzymające ażurowy monogram maryjny. Anioły o pozłacanych skrzydłach, na chmurach, w różowej i niebieskiej szacie. Osie boczne w formie aediculi z gotycyzującym baldachimem. W niszach figury, po lewej św. Piotra, a po prawej św. Pawła. Aedicule ujęte są smukłymi, skręconymi kolumnami z kapitelami wolutowymi oraz roślinnym uszakiem z perełkowaniem. Nad nimi imposty, na których rzeźby osłaniane baldachimami, po lewej świętego w habicie jezuity, a po prawej św. Jana Kantego. Drewno bejcowane na ciemny brąz, z nakładanymi elementami dekoracyjnymi złoconymi.
Zdjęcie nr 3: Ołtarz jednokondygnacyjny na wysokim, schodkowym cokole, trójosiowy, z wysuniętą mensą ołtarzową. Płyciny cokołu zdobione dekoracją w formie ostrołukowych maswerków i rozet w kwadratowej ramie. Antepedium flankowane parą kolumn ustawionych na wysokich cokołach i kanelowanych, skręconych trzonach z kompozytowymi kapitelami. W polu dwie prostokątne płyciny i kwadratowa pośrodku ze stylizowaną wicią roślinną i małą uskrzydloną główką aniołka. Tabernakulum proste, w kształcie prostopadłościennej skrzynki, o złotych drzwiczkach z wytłaczaną formą równoramiennego krzyża i wypukłą srebrną rybą oraz koszem z chlebem. Po obu stronach, na niewysokich postumentach dwa klęczące anioły z wysokimi skrzydłami, w biało różowych szatach z fioletowym podbiciem (skrzydła stylizowane na husarskie). Anioł po lewej z kadzielnicą, a anioł po prawej z kielichem. Nastawa ołtarzowa o trzech oddzielnych niszach, nakrytych gotycyzującymi baldachimami z pinaklami, ozdobionymi żabkami. Oś środkowa w formie niszy zamkniętej ostrołukowo z wimpergą wspartą na smukłych, złoconych kolumienkach o kapitelach kompozytowych. Wimperga ze złoconymi, profilowanymi płycinami, zwieńczona rzeźbionymi liśćmi akantu i wolutami. Na przedłużeniu kolumn postumenty z figurami aniołów w biało niebieskich szatach, ze złotymi, wydłużonymi skrzydłami. Na osi na postumencie, pod gotycyzującym baldachimem figura świętego biskupa w czerwonej szacie z krzyżem w dłoni pomiędzy dwoma aniołami w białych i różowych szatach. W niszy, na czerwonym tle obraz Matki Boskiej Nieustającej Pomocy w prostej ramie z dekoracją w formie wici roślinnej. Poniżej dwa płaskorzeźbione anioły trzymające ażurowy monogram maryjny. Anioły o pozłacanych skrzydłach, na chmurach, w różowej i niebieskiej szacie. Osie boczne w formie aediculi z gotycyzującym baldachimem. W niszach figury, po lewej św. Piotra, a po prawej św. Pawła. Aedicule ujęte są smukłymi, skręconymi kolumnami z kapitelami wolutowymi oraz roślinnym uszakiem z perełkowaniem. Nad nimi imposty, na których rzeźby osłaniane baldachimami, po lewej świętego w habicie jezuity, a po prawej św. Jana Kantego. Drewno bejcowane na ciemny brąz, z nakładanymi elementami dekoracyjnymi złoconymi.
Zdjęcie nr 4: Ołtarz jednokondygnacyjny na wysokim, schodkowym cokole, trójosiowy, z wysuniętą mensą ołtarzową. Płyciny cokołu zdobione dekoracją w formie ostrołukowych maswerków i rozet w kwadratowej ramie. Antepedium flankowane parą kolumn ustawionych na wysokich cokołach i kanelowanych, skręconych trzonach z kompozytowymi kapitelami. W polu dwie prostokątne płyciny i kwadratowa pośrodku ze stylizowaną wicią roślinną i małą uskrzydloną główką aniołka. Tabernakulum proste, w kształcie prostopadłościennej skrzynki, o złotych drzwiczkach z wytłaczaną formą równoramiennego krzyża i wypukłą srebrną rybą oraz koszem z chlebem. Po obu stronach, na niewysokich postumentach dwa klęczące anioły z wysokimi skrzydłami, w biało różowych szatach z fioletowym podbiciem (skrzydła stylizowane na husarskie). Anioł po lewej z kadzielnicą, a anioł po prawej z kielichem. Nastawa ołtarzowa o trzech oddzielnych niszach, nakrytych gotycyzującymi baldachimami z pinaklami, ozdobionymi żabkami. Oś środkowa w formie niszy zamkniętej ostrołukowo z wimpergą wspartą na smukłych, złoconych kolumienkach o kapitelach kompozytowych. Wimperga ze złoconymi, profilowanymi płycinami, zwieńczona rzeźbionymi liśćmi akantu i wolutami. Na przedłużeniu kolumn postumenty z figurami aniołów w biało niebieskich szatach, ze złotymi, wydłużonymi skrzydłami. Na osi na postumencie, pod gotycyzującym baldachimem figura świętego biskupa w czerwonej szacie z krzyżem w dłoni pomiędzy dwoma aniołami w białych i różowych szatach. W niszy, na czerwonym tle obraz Matki Boskiej Nieustającej Pomocy w prostej ramie z dekoracją w formie wici roślinnej. Poniżej dwa płaskorzeźbione anioły trzymające ażurowy monogram maryjny. Anioły o pozłacanych skrzydłach, na chmurach, w różowej i niebieskiej szacie. Osie boczne w formie aediculi z gotycyzującym baldachimem. W niszach figury, po lewej św. Piotra, a po prawej św. Pawła. Aedicule ujęte są smukłymi, skręconymi kolumnami z kapitelami wolutowymi oraz roślinnym uszakiem z perełkowaniem. Nad nimi imposty, na których rzeźby osłaniane baldachimami, po lewej świętego w habicie jezuity, a po prawej św. Jana Kantego. Drewno bejcowane na ciemny brąz, z nakładanymi elementami dekoracyjnymi złoconymi.
Zdjęcie nr 5: Ołtarz jednokondygnacyjny na wysokim, schodkowym cokole, trójosiowy, z wysuniętą mensą ołtarzową. Płyciny cokołu zdobione dekoracją w formie ostrołukowych maswerków i rozet w kwadratowej ramie. Antepedium flankowane parą kolumn ustawionych na wysokich cokołach i kanelowanych, skręconych trzonach z kompozytowymi kapitelami. W polu dwie prostokątne płyciny i kwadratowa pośrodku ze stylizowaną wicią roślinną i małą uskrzydloną główką aniołka. Tabernakulum proste, w kształcie prostopadłościennej skrzynki, o złotych drzwiczkach z wytłaczaną formą równoramiennego krzyża i wypukłą srebrną rybą oraz koszem z chlebem. Po obu stronach, na niewysokich postumentach dwa klęczące anioły z wysokimi skrzydłami, w biało różowych szatach z fioletowym podbiciem (skrzydła stylizowane na husarskie). Anioł po lewej z kadzielnicą, a anioł po prawej z kielichem. Nastawa ołtarzowa o trzech oddzielnych niszach, nakrytych gotycyzującymi baldachimami z pinaklami, ozdobionymi żabkami. Oś środkowa w formie niszy zamkniętej ostrołukowo z wimpergą wspartą na smukłych, złoconych kolumienkach o kapitelach kompozytowych. Wimperga ze złoconymi, profilowanymi płycinami, zwieńczona rzeźbionymi liśćmi akantu i wolutami. Na przedłużeniu kolumn postumenty z figurami aniołów w biało niebieskich szatach, ze złotymi, wydłużonymi skrzydłami. Na osi na postumencie, pod gotycyzującym baldachimem figura świętego biskupa w czerwonej szacie z krzyżem w dłoni pomiędzy dwoma aniołami w białych i różowych szatach. W niszy, na czerwonym tle obraz Matki Boskiej Nieustającej Pomocy w prostej ramie z dekoracją w formie wici roślinnej. Poniżej dwa płaskorzeźbione anioły trzymające ażurowy monogram maryjny. Anioły o pozłacanych skrzydłach, na chmurach, w różowej i niebieskiej szacie. Osie boczne w formie aediculi z gotycyzującym baldachimem. W niszach figury, po lewej św. Piotra, a po prawej św. Pawła. Aedicule ujęte są smukłymi, skręconymi kolumnami z kapitelami wolutowymi oraz roślinnym uszakiem z perełkowaniem. Nad nimi imposty, na których rzeźby osłaniane baldachimami, po lewej świętego w habicie jezuity, a po prawej św. Jana Kantego. Drewno bejcowane na ciemny brąz, z nakładanymi elementami dekoracyjnymi złoconymi.
Zdjęcie nr 6: Ołtarz jednokondygnacyjny na wysokim, schodkowym cokole, trójosiowy, z wysuniętą mensą ołtarzową. Płyciny cokołu zdobione dekoracją w formie ostrołukowych maswerków i rozet w kwadratowej ramie. Antepedium flankowane parą kolumn ustawionych na wysokich cokołach i kanelowanych, skręconych trzonach z kompozytowymi kapitelami. W polu dwie prostokątne płyciny i kwadratowa pośrodku ze stylizowaną wicią roślinną i małą uskrzydloną główką aniołka. Tabernakulum proste, w kształcie prostopadłościennej skrzynki, o złotych drzwiczkach z wytłaczaną formą równoramiennego krzyża i wypukłą srebrną rybą oraz koszem z chlebem. Po obu stronach, na niewysokich postumentach dwa klęczące anioły z wysokimi skrzydłami, w biało różowych szatach z fioletowym podbiciem (skrzydła stylizowane na husarskie). Anioł po lewej z kadzielnicą, a anioł po prawej z kielichem. Nastawa ołtarzowa o trzech oddzielnych niszach, nakrytych gotycyzującymi baldachimami z pinaklami, ozdobionymi żabkami. Oś środkowa w formie niszy zamkniętej ostrołukowo z wimpergą wspartą na smukłych, złoconych kolumienkach o kapitelach kompozytowych. Wimperga ze złoconymi, profilowanymi płycinami, zwieńczona rzeźbionymi liśćmi akantu i wolutami. Na przedłużeniu kolumn postumenty z figurami aniołów w biało niebieskich szatach, ze złotymi, wydłużonymi skrzydłami. Na osi na postumencie, pod gotycyzującym baldachimem figura świętego biskupa w czerwonej szacie z krzyżem w dłoni pomiędzy dwoma aniołami w białych i różowych szatach. W niszy, na czerwonym tle obraz Matki Boskiej Nieustającej Pomocy w prostej ramie z dekoracją w formie wici roślinnej. Poniżej dwa płaskorzeźbione anioły trzymające ażurowy monogram maryjny. Anioły o pozłacanych skrzydłach, na chmurach, w różowej i niebieskiej szacie. Osie boczne w formie aediculi z gotycyzującym baldachimem. W niszach figury, po lewej św. Piotra, a po prawej św. Pawła. Aedicule ujęte są smukłymi, skręconymi kolumnami z kapitelami wolutowymi oraz roślinnym uszakiem z perełkowaniem. Nad nimi imposty, na których rzeźby osłaniane baldachimami, po lewej świętego w habicie jezuity, a po prawej św. Jana Kantego. Drewno bejcowane na ciemny brąz, z nakładanymi elementami dekoracyjnymi złoconymi.
Zdjęcie nr 7: Ołtarz jednokondygnacyjny na wysokim, schodkowym cokole, trójosiowy, z wysuniętą mensą ołtarzową. Płyciny cokołu zdobione dekoracją w formie ostrołukowych maswerków i rozet w kwadratowej ramie. Antepedium flankowane parą kolumn ustawionych na wysokich cokołach i kanelowanych, skręconych trzonach z kompozytowymi kapitelami. W polu dwie prostokątne płyciny i kwadratowa pośrodku ze stylizowaną wicią roślinną i małą uskrzydloną główką aniołka. Tabernakulum proste, w kształcie prostopadłościennej skrzynki, o złotych drzwiczkach z wytłaczaną formą równoramiennego krzyża i wypukłą srebrną rybą oraz koszem z chlebem. Po obu stronach, na niewysokich postumentach dwa klęczące anioły z wysokimi skrzydłami, w biało różowych szatach z fioletowym podbiciem (skrzydła stylizowane na husarskie). Anioł po lewej z kadzielnicą, a anioł po prawej z kielichem. Nastawa ołtarzowa o trzech oddzielnych niszach, nakrytych gotycyzującymi baldachimami z pinaklami, ozdobionymi żabkami. Oś środkowa w formie niszy zamkniętej ostrołukowo z wimpergą wspartą na smukłych, złoconych kolumienkach o kapitelach kompozytowych. Wimperga ze złoconymi, profilowanymi płycinami, zwieńczona rzeźbionymi liśćmi akantu i wolutami. Na przedłużeniu kolumn postumenty z figurami aniołów w biało niebieskich szatach, ze złotymi, wydłużonymi skrzydłami. Na osi na postumencie, pod gotycyzującym baldachimem figura świętego biskupa w czerwonej szacie z krzyżem w dłoni pomiędzy dwoma aniołami w białych i różowych szatach. W niszy, na czerwonym tle obraz Matki Boskiej Nieustającej Pomocy w prostej ramie z dekoracją w formie wici roślinnej. Poniżej dwa płaskorzeźbione anioły trzymające ażurowy monogram maryjny. Anioły o pozłacanych skrzydłach, na chmurach, w różowej i niebieskiej szacie. Osie boczne w formie aediculi z gotycyzującym baldachimem. W niszach figury, po lewej św. Piotra, a po prawej św. Pawła. Aedicule ujęte są smukłymi, skręconymi kolumnami z kapitelami wolutowymi oraz roślinnym uszakiem z perełkowaniem. Nad nimi imposty, na których rzeźby osłaniane baldachimami, po lewej świętego w habicie jezuity, a po prawej św. Jana Kantego. Drewno bejcowane na ciemny brąz, z nakładanymi elementami dekoracyjnymi złoconymi.
Zdjęcie nr 8: Ołtarz jednokondygnacyjny na wysokim, schodkowym cokole, trójosiowy, z wysuniętą mensą ołtarzową. Płyciny cokołu zdobione dekoracją w formie ostrołukowych maswerków i rozet w kwadratowej ramie. Antepedium flankowane parą kolumn ustawionych na wysokich cokołach i kanelowanych, skręconych trzonach z kompozytowymi kapitelami. W polu dwie prostokątne płyciny i kwadratowa pośrodku ze stylizowaną wicią roślinną i małą uskrzydloną główką aniołka. Tabernakulum proste, w kształcie prostopadłościennej skrzynki, o złotych drzwiczkach z wytłaczaną formą równoramiennego krzyża i wypukłą srebrną rybą oraz koszem z chlebem. Po obu stronach, na niewysokich postumentach dwa klęczące anioły z wysokimi skrzydłami, w biało różowych szatach z fioletowym podbiciem (skrzydła stylizowane na husarskie). Anioł po lewej z kadzielnicą, a anioł po prawej z kielichem. Nastawa ołtarzowa o trzech oddzielnych niszach, nakrytych gotycyzującymi baldachimami z pinaklami, ozdobionymi żabkami. Oś środkowa w formie niszy zamkniętej ostrołukowo z wimpergą wspartą na smukłych, złoconych kolumienkach o kapitelach kompozytowych. Wimperga ze złoconymi, profilowanymi płycinami, zwieńczona rzeźbionymi liśćmi akantu i wolutami. Na przedłużeniu kolumn postumenty z figurami aniołów w biało niebieskich szatach, ze złotymi, wydłużonymi skrzydłami. Na osi na postumencie, pod gotycyzującym baldachimem figura świętego biskupa w czerwonej szacie z krzyżem w dłoni pomiędzy dwoma aniołami w białych i różowych szatach. W niszy, na czerwonym tle obraz Matki Boskiej Nieustającej Pomocy w prostej ramie z dekoracją w formie wici roślinnej. Poniżej dwa płaskorzeźbione anioły trzymające ażurowy monogram maryjny. Anioły o pozłacanych skrzydłach, na chmurach, w różowej i niebieskiej szacie. Osie boczne w formie aediculi z gotycyzującym baldachimem. W niszach figury, po lewej św. Piotra, a po prawej św. Pawła. Aedicule ujęte są smukłymi, skręconymi kolumnami z kapitelami wolutowymi oraz roślinnym uszakiem z perełkowaniem. Nad nimi imposty, na których rzeźby osłaniane baldachimami, po lewej świętego w habicie jezuity, a po prawej św. Jana Kantego. Drewno bejcowane na ciemny brąz, z nakładanymi elementami dekoracyjnymi złoconymi.
Zdjęcie nr 9: Ołtarz jednokondygnacyjny na wysokim, schodkowym cokole, trójosiowy, z wysuniętą mensą ołtarzową. Płyciny cokołu zdobione dekoracją w formie ostrołukowych maswerków i rozet w kwadratowej ramie. Antepedium flankowane parą kolumn ustawionych na wysokich cokołach i kanelowanych, skręconych trzonach z kompozytowymi kapitelami. W polu dwie prostokątne płyciny i kwadratowa pośrodku ze stylizowaną wicią roślinną i małą uskrzydloną główką aniołka. Tabernakulum proste, w kształcie prostopadłościennej skrzynki, o złotych drzwiczkach z wytłaczaną formą równoramiennego krzyża i wypukłą srebrną rybą oraz koszem z chlebem. Po obu stronach, na niewysokich postumentach dwa klęczące anioły z wysokimi skrzydłami, w biało różowych szatach z fioletowym podbiciem (skrzydła stylizowane na husarskie). Anioł po lewej z kadzielnicą, a anioł po prawej z kielichem. Nastawa ołtarzowa o trzech oddzielnych niszach, nakrytych gotycyzującymi baldachimami z pinaklami, ozdobionymi żabkami. Oś środkowa w formie niszy zamkniętej ostrołukowo z wimpergą wspartą na smukłych, złoconych kolumienkach o kapitelach kompozytowych. Wimperga ze złoconymi, profilowanymi płycinami, zwieńczona rzeźbionymi liśćmi akantu i wolutami. Na przedłużeniu kolumn postumenty z figurami aniołów w biało niebieskich szatach, ze złotymi, wydłużonymi skrzydłami. Na osi na postumencie, pod gotycyzującym baldachimem figura świętego biskupa w czerwonej szacie z krzyżem w dłoni pomiędzy dwoma aniołami w białych i różowych szatach. W niszy, na czerwonym tle obraz Matki Boskiej Nieustającej Pomocy w prostej ramie z dekoracją w formie wici roślinnej. Poniżej dwa płaskorzeźbione anioły trzymające ażurowy monogram maryjny. Anioły o pozłacanych skrzydłach, na chmurach, w różowej i niebieskiej szacie. Osie boczne w formie aediculi z gotycyzującym baldachimem. W niszach figury, po lewej św. Piotra, a po prawej św. Pawła. Aedicule ujęte są smukłymi, skręconymi kolumnami z kapitelami wolutowymi oraz roślinnym uszakiem z perełkowaniem. Nad nimi imposty, na których rzeźby osłaniane baldachimami, po lewej świętego w habicie jezuity, a po prawej św. Jana Kantego. Drewno bejcowane na ciemny brąz, z nakładanymi elementami dekoracyjnymi złoconymi.
Zdjęcie nr 10: Ołtarz jednokondygnacyjny na wysokim, schodkowym cokole, trójosiowy, z wysuniętą mensą ołtarzową. Płyciny cokołu zdobione dekoracją w formie ostrołukowych maswerków i rozet w kwadratowej ramie. Antepedium flankowane parą kolumn ustawionych na wysokich cokołach i kanelowanych, skręconych trzonach z kompozytowymi kapitelami. W polu dwie prostokątne płyciny i kwadratowa pośrodku ze stylizowaną wicią roślinną i małą uskrzydloną główką aniołka. Tabernakulum proste, w kształcie prostopadłościennej skrzynki, o złotych drzwiczkach z wytłaczaną formą równoramiennego krzyża i wypukłą srebrną rybą oraz koszem z chlebem. Po obu stronach, na niewysokich postumentach dwa klęczące anioły z wysokimi skrzydłami, w biało różowych szatach z fioletowym podbiciem (skrzydła stylizowane na husarskie). Anioł po lewej z kadzielnicą, a anioł po prawej z kielichem. Nastawa ołtarzowa o trzech oddzielnych niszach, nakrytych gotycyzującymi baldachimami z pinaklami, ozdobionymi żabkami. Oś środkowa w formie niszy zamkniętej ostrołukowo z wimpergą wspartą na smukłych, złoconych kolumienkach o kapitelach kompozytowych. Wimperga ze złoconymi, profilowanymi płycinami, zwieńczona rzeźbionymi liśćmi akantu i wolutami. Na przedłużeniu kolumn postumenty z figurami aniołów w biało niebieskich szatach, ze złotymi, wydłużonymi skrzydłami. Na osi na postumencie, pod gotycyzującym baldachimem figura świętego biskupa w czerwonej szacie z krzyżem w dłoni pomiędzy dwoma aniołami w białych i różowych szatach. W niszy, na czerwonym tle obraz Matki Boskiej Nieustającej Pomocy w prostej ramie z dekoracją w formie wici roślinnej. Poniżej dwa płaskorzeźbione anioły trzymające ażurowy monogram maryjny. Anioły o pozłacanych skrzydłach, na chmurach, w różowej i niebieskiej szacie. Osie boczne w formie aediculi z gotycyzującym baldachimem. W niszach figury, po lewej św. Piotra, a po prawej św. Pawła. Aedicule ujęte są smukłymi, skręconymi kolumnami z kapitelami wolutowymi oraz roślinnym uszakiem z perełkowaniem. Nad nimi imposty, na których rzeźby osłaniane baldachimami, po lewej świętego w habicie jezuity, a po prawej św. Jana Kantego. Drewno bejcowane na ciemny brąz, z nakładanymi elementami dekoracyjnymi złoconymi.
Zdjęcie nr 11: Ołtarz jednokondygnacyjny na wysokim, schodkowym cokole, trójosiowy, z wysuniętą mensą ołtarzową. Płyciny cokołu zdobione dekoracją w formie ostrołukowych maswerków i rozet w kwadratowej ramie. Antepedium flankowane parą kolumn ustawionych na wysokich cokołach i kanelowanych, skręconych trzonach z kompozytowymi kapitelami. W polu dwie prostokątne płyciny i kwadratowa pośrodku ze stylizowaną wicią roślinną i małą uskrzydloną główką aniołka. Tabernakulum proste, w kształcie prostopadłościennej skrzynki, o złotych drzwiczkach z wytłaczaną formą równoramiennego krzyża i wypukłą srebrną rybą oraz koszem z chlebem. Po obu stronach, na niewysokich postumentach dwa klęczące anioły z wysokimi skrzydłami, w biało różowych szatach z fioletowym podbiciem (skrzydła stylizowane na husarskie). Anioł po lewej z kadzielnicą, a anioł po prawej z kielichem. Nastawa ołtarzowa o trzech oddzielnych niszach, nakrytych gotycyzującymi baldachimami z pinaklami, ozdobionymi żabkami. Oś środkowa w formie niszy zamkniętej ostrołukowo z wimpergą wspartą na smukłych, złoconych kolumienkach o kapitelach kompozytowych. Wimperga ze złoconymi, profilowanymi płycinami, zwieńczona rzeźbionymi liśćmi akantu i wolutami. Na przedłużeniu kolumn postumenty z figurami aniołów w biało niebieskich szatach, ze złotymi, wydłużonymi skrzydłami. Na osi na postumencie, pod gotycyzującym baldachimem figura świętego biskupa w czerwonej szacie z krzyżem w dłoni pomiędzy dwoma aniołami w białych i różowych szatach. W niszy, na czerwonym tle obraz Matki Boskiej Nieustającej Pomocy w prostej ramie z dekoracją w formie wici roślinnej. Poniżej dwa płaskorzeźbione anioły trzymające ażurowy monogram maryjny. Anioły o pozłacanych skrzydłach, na chmurach, w różowej i niebieskiej szacie. Osie boczne w formie aediculi z gotycyzującym baldachimem. W niszach figury, po lewej św. Piotra, a po prawej św. Pawła. Aedicule ujęte są smukłymi, skręconymi kolumnami z kapitelami wolutowymi oraz roślinnym uszakiem z perełkowaniem. Nad nimi imposty, na których rzeźby osłaniane baldachimami, po lewej świętego w habicie jezuity, a po prawej św. Jana Kantego. Drewno bejcowane na ciemny brąz, z nakładanymi elementami dekoracyjnymi złoconymi.
Zdjęcie nr 12: Ołtarz jednokondygnacyjny na wysokim, schodkowym cokole, trójosiowy, z wysuniętą mensą ołtarzową. Płyciny cokołu zdobione dekoracją w formie ostrołukowych maswerków i rozet w kwadratowej ramie. Antepedium flankowane parą kolumn ustawionych na wysokich cokołach i kanelowanych, skręconych trzonach z kompozytowymi kapitelami. W polu dwie prostokątne płyciny i kwadratowa pośrodku ze stylizowaną wicią roślinną i małą uskrzydloną główką aniołka. Tabernakulum proste, w kształcie prostopadłościennej skrzynki, o złotych drzwiczkach z wytłaczaną formą równoramiennego krzyża i wypukłą srebrną rybą oraz koszem z chlebem. Po obu stronach, na niewysokich postumentach dwa klęczące anioły z wysokimi skrzydłami, w biało różowych szatach z fioletowym podbiciem (skrzydła stylizowane na husarskie). Anioł po lewej z kadzielnicą, a anioł po prawej z kielichem. Nastawa ołtarzowa o trzech oddzielnych niszach, nakrytych gotycyzującymi baldachimami z pinaklami, ozdobionymi żabkami. Oś środkowa w formie niszy zamkniętej ostrołukowo z wimpergą wspartą na smukłych, złoconych kolumienkach o kapitelach kompozytowych. Wimperga ze złoconymi, profilowanymi płycinami, zwieńczona rzeźbionymi liśćmi akantu i wolutami. Na przedłużeniu kolumn postumenty z figurami aniołów w biało niebieskich szatach, ze złotymi, wydłużonymi skrzydłami. Na osi na postumencie, pod gotycyzującym baldachimem figura świętego biskupa w czerwonej szacie z krzyżem w dłoni pomiędzy dwoma aniołami w białych i różowych szatach. W niszy, na czerwonym tle obraz Matki Boskiej Nieustającej Pomocy w prostej ramie z dekoracją w formie wici roślinnej. Poniżej dwa płaskorzeźbione anioły trzymające ażurowy monogram maryjny. Anioły o pozłacanych skrzydłach, na chmurach, w różowej i niebieskiej szacie. Osie boczne w formie aediculi z gotycyzującym baldachimem. W niszach figury, po lewej św. Piotra, a po prawej św. Pawła. Aedicule ujęte są smukłymi, skręconymi kolumnami z kapitelami wolutowymi oraz roślinnym uszakiem z perełkowaniem. Nad nimi imposty, na których rzeźby osłaniane baldachimami, po lewej świętego w habicie jezuity, a po prawej św. Jana Kantego. Drewno bejcowane na ciemny brąz, z nakładanymi elementami dekoracyjnymi złoconymi.
Zdjęcie nr 13: Ołtarz jednokondygnacyjny na wysokim, schodkowym cokole, trójosiowy, z wysuniętą mensą ołtarzową. Płyciny cokołu zdobione dekoracją w formie ostrołukowych maswerków i rozet w kwadratowej ramie. Antepedium flankowane parą kolumn ustawionych na wysokich cokołach i kanelowanych, skręconych trzonach z kompozytowymi kapitelami. W polu dwie prostokątne płyciny i kwadratowa pośrodku ze stylizowaną wicią roślinną i małą uskrzydloną główką aniołka. Tabernakulum proste, w kształcie prostopadłościennej skrzynki, o złotych drzwiczkach z wytłaczaną formą równoramiennego krzyża i wypukłą srebrną rybą oraz koszem z chlebem. Po obu stronach, na niewysokich postumentach dwa klęczące anioły z wysokimi skrzydłami, w biało różowych szatach z fioletowym podbiciem (skrzydła stylizowane na husarskie). Anioł po lewej z kadzielnicą, a anioł po prawej z kielichem. Nastawa ołtarzowa o trzech oddzielnych niszach, nakrytych gotycyzującymi baldachimami z pinaklami, ozdobionymi żabkami. Oś środkowa w formie niszy zamkniętej ostrołukowo z wimpergą wspartą na smukłych, złoconych kolumienkach o kapitelach kompozytowych. Wimperga ze złoconymi, profilowanymi płycinami, zwieńczona rzeźbionymi liśćmi akantu i wolutami. Na przedłużeniu kolumn postumenty z figurami aniołów w biało niebieskich szatach, ze złotymi, wydłużonymi skrzydłami. Na osi na postumencie, pod gotycyzującym baldachimem figura świętego biskupa w czerwonej szacie z krzyżem w dłoni pomiędzy dwoma aniołami w białych i różowych szatach. W niszy, na czerwonym tle obraz Matki Boskiej Nieustającej Pomocy w prostej ramie z dekoracją w formie wici roślinnej. Poniżej dwa płaskorzeźbione anioły trzymające ażurowy monogram maryjny. Anioły o pozłacanych skrzydłach, na chmurach, w różowej i niebieskiej szacie. Osie boczne w formie aediculi z gotycyzującym baldachimem. W niszach figury, po lewej św. Piotra, a po prawej św. Pawła. Aedicule ujęte są smukłymi, skręconymi kolumnami z kapitelami wolutowymi oraz roślinnym uszakiem z perełkowaniem. Nad nimi imposty, na których rzeźby osłaniane baldachimami, po lewej świętego w habicie jezuity, a po prawej św. Jana Kantego. Drewno bejcowane na ciemny brąz, z nakładanymi elementami dekoracyjnymi złoconymi.
Zdjęcie nr 14: Ołtarz jednokondygnacyjny na wysokim, schodkowym cokole, trójosiowy, z wysuniętą mensą ołtarzową. Płyciny cokołu zdobione dekoracją w formie ostrołukowych maswerków i rozet w kwadratowej ramie. Antepedium flankowane parą kolumn ustawionych na wysokich cokołach i kanelowanych, skręconych trzonach z kompozytowymi kapitelami. W polu dwie prostokątne płyciny i kwadratowa pośrodku ze stylizowaną wicią roślinną i małą uskrzydloną główką aniołka. Tabernakulum proste, w kształcie prostopadłościennej skrzynki, o złotych drzwiczkach z wytłaczaną formą równoramiennego krzyża i wypukłą srebrną rybą oraz koszem z chlebem. Po obu stronach, na niewysokich postumentach dwa klęczące anioły z wysokimi skrzydłami, w biało różowych szatach z fioletowym podbiciem (skrzydła stylizowane na husarskie). Anioł po lewej z kadzielnicą, a anioł po prawej z kielichem. Nastawa ołtarzowa o trzech oddzielnych niszach, nakrytych gotycyzującymi baldachimami z pinaklami, ozdobionymi żabkami. Oś środkowa w formie niszy zamkniętej ostrołukowo z wimpergą wspartą na smukłych, złoconych kolumienkach o kapitelach kompozytowych. Wimperga ze złoconymi, profilowanymi płycinami, zwieńczona rzeźbionymi liśćmi akantu i wolutami. Na przedłużeniu kolumn postumenty z figurami aniołów w biało niebieskich szatach, ze złotymi, wydłużonymi skrzydłami. Na osi na postumencie, pod gotycyzującym baldachimem figura świętego biskupa w czerwonej szacie z krzyżem w dłoni pomiędzy dwoma aniołami w białych i różowych szatach. W niszy, na czerwonym tle obraz Matki Boskiej Nieustającej Pomocy w prostej ramie z dekoracją w formie wici roślinnej. Poniżej dwa płaskorzeźbione anioły trzymające ażurowy monogram maryjny. Anioły o pozłacanych skrzydłach, na chmurach, w różowej i niebieskiej szacie. Osie boczne w formie aediculi z gotycyzującym baldachimem. W niszach figury, po lewej św. Piotra, a po prawej św. Pawła. Aedicule ujęte są smukłymi, skręconymi kolumnami z kapitelami wolutowymi oraz roślinnym uszakiem z perełkowaniem. Nad nimi imposty, na których rzeźby osłaniane baldachimami, po lewej świętego w habicie jezuity, a po prawej św. Jana Kantego. Drewno bejcowane na ciemny brąz, z nakładanymi elementami dekoracyjnymi złoconymi.
Zdjęcie nr 15: Ołtarz jednokondygnacyjny na wysokim, schodkowym cokole, trójosiowy, z wysuniętą mensą ołtarzową. Płyciny cokołu zdobione dekoracją w formie ostrołukowych maswerków i rozet w kwadratowej ramie. Antepedium flankowane parą kolumn ustawionych na wysokich cokołach i kanelowanych, skręconych trzonach z kompozytowymi kapitelami. W polu dwie prostokątne płyciny i kwadratowa pośrodku ze stylizowaną wicią roślinną i małą uskrzydloną główką aniołka. Tabernakulum proste, w kształcie prostopadłościennej skrzynki, o złotych drzwiczkach z wytłaczaną formą równoramiennego krzyża i wypukłą srebrną rybą oraz koszem z chlebem. Po obu stronach, na niewysokich postumentach dwa klęczące anioły z wysokimi skrzydłami, w biało różowych szatach z fioletowym podbiciem (skrzydła stylizowane na husarskie). Anioł po lewej z kadzielnicą, a anioł po prawej z kielichem. Nastawa ołtarzowa o trzech oddzielnych niszach, nakrytych gotycyzującymi baldachimami z pinaklami, ozdobionymi żabkami. Oś środkowa w formie niszy zamkniętej ostrołukowo z wimpergą wspartą na smukłych, złoconych kolumienkach o kapitelach kompozytowych. Wimperga ze złoconymi, profilowanymi płycinami, zwieńczona rzeźbionymi liśćmi akantu i wolutami. Na przedłużeniu kolumn postumenty z figurami aniołów w biało niebieskich szatach, ze złotymi, wydłużonymi skrzydłami. Na osi na postumencie, pod gotycyzującym baldachimem figura świętego biskupa w czerwonej szacie z krzyżem w dłoni pomiędzy dwoma aniołami w białych i różowych szatach. W niszy, na czerwonym tle obraz Matki Boskiej Nieustającej Pomocy w prostej ramie z dekoracją w formie wici roślinnej. Poniżej dwa płaskorzeźbione anioły trzymające ażurowy monogram maryjny. Anioły o pozłacanych skrzydłach, na chmurach, w różowej i niebieskiej szacie. Osie boczne w formie aediculi z gotycyzującym baldachimem. W niszach figury, po lewej św. Piotra, a po prawej św. Pawła. Aedicule ujęte są smukłymi, skręconymi kolumnami z kapitelami wolutowymi oraz roślinnym uszakiem z perełkowaniem. Nad nimi imposty, na których rzeźby osłaniane baldachimami, po lewej świętego w habicie jezuity, a po prawej św. Jana Kantego. Drewno bejcowane na ciemny brąz, z nakładanymi elementami dekoracyjnymi złoconymi.
Zdjęcie nr 16: Ołtarz jednokondygnacyjny na wysokim, schodkowym cokole, trójosiowy, z wysuniętą mensą ołtarzową. Płyciny cokołu zdobione dekoracją w formie ostrołukowych maswerków i rozet w kwadratowej ramie. Antepedium flankowane parą kolumn ustawionych na wysokich cokołach i kanelowanych, skręconych trzonach z kompozytowymi kapitelami. W polu dwie prostokątne płyciny i kwadratowa pośrodku ze stylizowaną wicią roślinną i małą uskrzydloną główką aniołka. Tabernakulum proste, w kształcie prostopadłościennej skrzynki, o złotych drzwiczkach z wytłaczaną formą równoramiennego krzyża i wypukłą srebrną rybą oraz koszem z chlebem. Po obu stronach, na niewysokich postumentach dwa klęczące anioły z wysokimi skrzydłami, w biało różowych szatach z fioletowym podbiciem (skrzydła stylizowane na husarskie). Anioł po lewej z kadzielnicą, a anioł po prawej z kielichem. Nastawa ołtarzowa o trzech oddzielnych niszach, nakrytych gotycyzującymi baldachimami z pinaklami, ozdobionymi żabkami. Oś środkowa w formie niszy zamkniętej ostrołukowo z wimpergą wspartą na smukłych, złoconych kolumienkach o kapitelach kompozytowych. Wimperga ze złoconymi, profilowanymi płycinami, zwieńczona rzeźbionymi liśćmi akantu i wolutami. Na przedłużeniu kolumn postumenty z figurami aniołów w biało niebieskich szatach, ze złotymi, wydłużonymi skrzydłami. Na osi na postumencie, pod gotycyzującym baldachimem figura świętego biskupa w czerwonej szacie z krzyżem w dłoni pomiędzy dwoma aniołami w białych i różowych szatach. W niszy, na czerwonym tle obraz Matki Boskiej Nieustającej Pomocy w prostej ramie z dekoracją w formie wici roślinnej. Poniżej dwa płaskorzeźbione anioły trzymające ażurowy monogram maryjny. Anioły o pozłacanych skrzydłach, na chmurach, w różowej i niebieskiej szacie. Osie boczne w formie aediculi z gotycyzującym baldachimem. W niszach figury, po lewej św. Piotra, a po prawej św. Pawła. Aedicule ujęte są smukłymi, skręconymi kolumnami z kapitelami wolutowymi oraz roślinnym uszakiem z perełkowaniem. Nad nimi imposty, na których rzeźby osłaniane baldachimami, po lewej świętego w habicie jezuity, a po prawej św. Jana Kantego. Drewno bejcowane na ciemny brąz, z nakładanymi elementami dekoracyjnymi złoconymi.
Zdjęcie nr 17: Ołtarz jednokondygnacyjny na wysokim, schodkowym cokole, trójosiowy, z wysuniętą mensą ołtarzową. Płyciny cokołu zdobione dekoracją w formie ostrołukowych maswerków i rozet w kwadratowej ramie. Antepedium flankowane parą kolumn ustawionych na wysokich cokołach i kanelowanych, skręconych trzonach z kompozytowymi kapitelami. W polu dwie prostokątne płyciny i kwadratowa pośrodku ze stylizowaną wicią roślinną i małą uskrzydloną główką aniołka. Tabernakulum proste, w kształcie prostopadłościennej skrzynki, o złotych drzwiczkach z wytłaczaną formą równoramiennego krzyża i wypukłą srebrną rybą oraz koszem z chlebem. Po obu stronach, na niewysokich postumentach dwa klęczące anioły z wysokimi skrzydłami, w biało różowych szatach z fioletowym podbiciem (skrzydła stylizowane na husarskie). Anioł po lewej z kadzielnicą, a anioł po prawej z kielichem. Nastawa ołtarzowa o trzech oddzielnych niszach, nakrytych gotycyzującymi baldachimami z pinaklami, ozdobionymi żabkami. Oś środkowa w formie niszy zamkniętej ostrołukowo z wimpergą wspartą na smukłych, złoconych kolumienkach o kapitelach kompozytowych. Wimperga ze złoconymi, profilowanymi płycinami, zwieńczona rzeźbionymi liśćmi akantu i wolutami. Na przedłużeniu kolumn postumenty z figurami aniołów w biało niebieskich szatach, ze złotymi, wydłużonymi skrzydłami. Na osi na postumencie, pod gotycyzującym baldachimem figura świętego biskupa w czerwonej szacie z krzyżem w dłoni pomiędzy dwoma aniołami w białych i różowych szatach. W niszy, na czerwonym tle obraz Matki Boskiej Nieustającej Pomocy w prostej ramie z dekoracją w formie wici roślinnej. Poniżej dwa płaskorzeźbione anioły trzymające ażurowy monogram maryjny. Anioły o pozłacanych skrzydłach, na chmurach, w różowej i niebieskiej szacie. Osie boczne w formie aediculi z gotycyzującym baldachimem. W niszach figury, po lewej św. Piotra, a po prawej św. Pawła. Aedicule ujęte są smukłymi, skręconymi kolumnami z kapitelami wolutowymi oraz roślinnym uszakiem z perełkowaniem. Nad nimi imposty, na których rzeźby osłaniane baldachimami, po lewej świętego w habicie jezuity, a po prawej św. Jana Kantego. Drewno bejcowane na ciemny brąz, z nakładanymi elementami dekoracyjnymi złoconymi.
Zdjęcie nr 18: Ołtarz jednokondygnacyjny na wysokim, schodkowym cokole, trójosiowy, z wysuniętą mensą ołtarzową. Płyciny cokołu zdobione dekoracją w formie ostrołukowych maswerków i rozet w kwadratowej ramie. Antepedium flankowane parą kolumn ustawionych na wysokich cokołach i kanelowanych, skręconych trzonach z kompozytowymi kapitelami. W polu dwie prostokątne płyciny i kwadratowa pośrodku ze stylizowaną wicią roślinną i małą uskrzydloną główką aniołka. Tabernakulum proste, w kształcie prostopadłościennej skrzynki, o złotych drzwiczkach z wytłaczaną formą równoramiennego krzyża i wypukłą srebrną rybą oraz koszem z chlebem. Po obu stronach, na niewysokich postumentach dwa klęczące anioły z wysokimi skrzydłami, w biało różowych szatach z fioletowym podbiciem (skrzydła stylizowane na husarskie). Anioł po lewej z kadzielnicą, a anioł po prawej z kielichem. Nastawa ołtarzowa o trzech oddzielnych niszach, nakrytych gotycyzującymi baldachimami z pinaklami, ozdobionymi żabkami. Oś środkowa w formie niszy zamkniętej ostrołukowo z wimpergą wspartą na smukłych, złoconych kolumienkach o kapitelach kompozytowych. Wimperga ze złoconymi, profilowanymi płycinami, zwieńczona rzeźbionymi liśćmi akantu i wolutami. Na przedłużeniu kolumn postumenty z figurami aniołów w biało niebieskich szatach, ze złotymi, wydłużonymi skrzydłami. Na osi na postumencie, pod gotycyzującym baldachimem figura świętego biskupa w czerwonej szacie z krzyżem w dłoni pomiędzy dwoma aniołami w białych i różowych szatach. W niszy, na czerwonym tle obraz Matki Boskiej Nieustającej Pomocy w prostej ramie z dekoracją w formie wici roślinnej. Poniżej dwa płaskorzeźbione anioły trzymające ażurowy monogram maryjny. Anioły o pozłacanych skrzydłach, na chmurach, w różowej i niebieskiej szacie. Osie boczne w formie aediculi z gotycyzującym baldachimem. W niszach figury, po lewej św. Piotra, a po prawej św. Pawła. Aedicule ujęte są smukłymi, skręconymi kolumnami z kapitelami wolutowymi oraz roślinnym uszakiem z perełkowaniem. Nad nimi imposty, na których rzeźby osłaniane baldachimami, po lewej świętego w habicie jezuity, a po prawej św. Jana Kantego. Drewno bejcowane na ciemny brąz, z nakładanymi elementami dekoracyjnymi złoconymi.
Zdjęcie nr 19: Ołtarz jednokondygnacyjny na wysokim, schodkowym cokole, trójosiowy, z wysuniętą mensą ołtarzową. Płyciny cokołu zdobione dekoracją w formie ostrołukowych maswerków i rozet w kwadratowej ramie. Antepedium flankowane parą kolumn ustawionych na wysokich cokołach i kanelowanych, skręconych trzonach z kompozytowymi kapitelami. W polu dwie prostokątne płyciny i kwadratowa pośrodku ze stylizowaną wicią roślinną i małą uskrzydloną główką aniołka. Tabernakulum proste, w kształcie prostopadłościennej skrzynki, o złotych drzwiczkach z wytłaczaną formą równoramiennego krzyża i wypukłą srebrną rybą oraz koszem z chlebem. Po obu stronach, na niewysokich postumentach dwa klęczące anioły z wysokimi skrzydłami, w biało różowych szatach z fioletowym podbiciem (skrzydła stylizowane na husarskie). Anioł po lewej z kadzielnicą, a anioł po prawej z kielichem. Nastawa ołtarzowa o trzech oddzielnych niszach, nakrytych gotycyzującymi baldachimami z pinaklami, ozdobionymi żabkami. Oś środkowa w formie niszy zamkniętej ostrołukowo z wimpergą wspartą na smukłych, złoconych kolumienkach o kapitelach kompozytowych. Wimperga ze złoconymi, profilowanymi płycinami, zwieńczona rzeźbionymi liśćmi akantu i wolutami. Na przedłużeniu kolumn postumenty z figurami aniołów w biało niebieskich szatach, ze złotymi, wydłużonymi skrzydłami. Na osi na postumencie, pod gotycyzującym baldachimem figura świętego biskupa w czerwonej szacie z krzyżem w dłoni pomiędzy dwoma aniołami w białych i różowych szatach. W niszy, na czerwonym tle obraz Matki Boskiej Nieustającej Pomocy w prostej ramie z dekoracją w formie wici roślinnej. Poniżej dwa płaskorzeźbione anioły trzymające ażurowy monogram maryjny. Anioły o pozłacanych skrzydłach, na chmurach, w różowej i niebieskiej szacie. Osie boczne w formie aediculi z gotycyzującym baldachimem. W niszach figury, po lewej św. Piotra, a po prawej św. Pawła. Aedicule ujęte są smukłymi, skręconymi kolumnami z kapitelami wolutowymi oraz roślinnym uszakiem z perełkowaniem. Nad nimi imposty, na których rzeźby osłaniane baldachimami, po lewej świętego w habicie jezuity, a po prawej św. Jana Kantego. Drewno bejcowane na ciemny brąz, z nakładanymi elementami dekoracyjnymi złoconymi.
Zdjęcie nr 20: Ołtarz jednokondygnacyjny na wysokim, schodkowym cokole, trójosiowy, z wysuniętą mensą ołtarzową. Płyciny cokołu zdobione dekoracją w formie ostrołukowych maswerków i rozet w kwadratowej ramie. Antepedium flankowane parą kolumn ustawionych na wysokich cokołach i kanelowanych, skręconych trzonach z kompozytowymi kapitelami. W polu dwie prostokątne płyciny i kwadratowa pośrodku ze stylizowaną wicią roślinną i małą uskrzydloną główką aniołka. Tabernakulum proste, w kształcie prostopadłościennej skrzynki, o złotych drzwiczkach z wytłaczaną formą równoramiennego krzyża i wypukłą srebrną rybą oraz koszem z chlebem. Po obu stronach, na niewysokich postumentach dwa klęczące anioły z wysokimi skrzydłami, w biało różowych szatach z fioletowym podbiciem (skrzydła stylizowane na husarskie). Anioł po lewej z kadzielnicą, a anioł po prawej z kielichem. Nastawa ołtarzowa o trzech oddzielnych niszach, nakrytych gotycyzującymi baldachimami z pinaklami, ozdobionymi żabkami. Oś środkowa w formie niszy zamkniętej ostrołukowo z wimpergą wspartą na smukłych, złoconych kolumienkach o kapitelach kompozytowych. Wimperga ze złoconymi, profilowanymi płycinami, zwieńczona rzeźbionymi liśćmi akantu i wolutami. Na przedłużeniu kolumn postumenty z figurami aniołów w biało niebieskich szatach, ze złotymi, wydłużonymi skrzydłami. Na osi na postumencie, pod gotycyzującym baldachimem figura świętego biskupa w czerwonej szacie z krzyżem w dłoni pomiędzy dwoma aniołami w białych i różowych szatach. W niszy, na czerwonym tle obraz Matki Boskiej Nieustającej Pomocy w prostej ramie z dekoracją w formie wici roślinnej. Poniżej dwa płaskorzeźbione anioły trzymające ażurowy monogram maryjny. Anioły o pozłacanych skrzydłach, na chmurach, w różowej i niebieskiej szacie. Osie boczne w formie aediculi z gotycyzującym baldachimem. W niszach figury, po lewej św. Piotra, a po prawej św. Pawła. Aedicule ujęte są smukłymi, skręconymi kolumnami z kapitelami wolutowymi oraz roślinnym uszakiem z perełkowaniem. Nad nimi imposty, na których rzeźby osłaniane baldachimami, po lewej świętego w habicie jezuity, a po prawej św. Jana Kantego. Drewno bejcowane na ciemny brąz, z nakładanymi elementami dekoracyjnymi złoconymi.
Zdjęcie nr 21: Ołtarz jednokondygnacyjny na wysokim, schodkowym cokole, trójosiowy, z wysuniętą mensą ołtarzową. Płyciny cokołu zdobione dekoracją w formie ostrołukowych maswerków i rozet w kwadratowej ramie. Antepedium flankowane parą kolumn ustawionych na wysokich cokołach i kanelowanych, skręconych trzonach z kompozytowymi kapitelami. W polu dwie prostokątne płyciny i kwadratowa pośrodku ze stylizowaną wicią roślinną i małą uskrzydloną główką aniołka. Tabernakulum proste, w kształcie prostopadłościennej skrzynki, o złotych drzwiczkach z wytłaczaną formą równoramiennego krzyża i wypukłą srebrną rybą oraz koszem z chlebem. Po obu stronach, na niewysokich postumentach dwa klęczące anioły z wysokimi skrzydłami, w biało różowych szatach z fioletowym podbiciem (skrzydła stylizowane na husarskie). Anioł po lewej z kadzielnicą, a anioł po prawej z kielichem. Nastawa ołtarzowa o trzech oddzielnych niszach, nakrytych gotycyzującymi baldachimami z pinaklami, ozdobionymi żabkami. Oś środkowa w formie niszy zamkniętej ostrołukowo z wimpergą wspartą na smukłych, złoconych kolumienkach o kapitelach kompozytowych. Wimperga ze złoconymi, profilowanymi płycinami, zwieńczona rzeźbionymi liśćmi akantu i wolutami. Na przedłużeniu kolumn postumenty z figurami aniołów w biało niebieskich szatach, ze złotymi, wydłużonymi skrzydłami. Na osi na postumencie, pod gotycyzującym baldachimem figura świętego biskupa w czerwonej szacie z krzyżem w dłoni pomiędzy dwoma aniołami w białych i różowych szatach. W niszy, na czerwonym tle obraz Matki Boskiej Nieustającej Pomocy w prostej ramie z dekoracją w formie wici roślinnej. Poniżej dwa płaskorzeźbione anioły trzymające ażurowy monogram maryjny. Anioły o pozłacanych skrzydłach, na chmurach, w różowej i niebieskiej szacie. Osie boczne w formie aediculi z gotycyzującym baldachimem. W niszach figury, po lewej św. Piotra, a po prawej św. Pawła. Aedicule ujęte są smukłymi, skręconymi kolumnami z kapitelami wolutowymi oraz roślinnym uszakiem z perełkowaniem. Nad nimi imposty, na których rzeźby osłaniane baldachimami, po lewej świętego w habicie jezuity, a po prawej św. Jana Kantego. Drewno bejcowane na ciemny brąz, z nakładanymi elementami dekoracyjnymi złoconymi.
Zdjęcie nr 22: Ołtarz jednokondygnacyjny na wysokim, schodkowym cokole, trójosiowy, z wysuniętą mensą ołtarzową. Płyciny cokołu zdobione dekoracją w formie ostrołukowych maswerków i rozet w kwadratowej ramie. Antepedium flankowane parą kolumn ustawionych na wysokich cokołach i kanelowanych, skręconych trzonach z kompozytowymi kapitelami. W polu dwie prostokątne płyciny i kwadratowa pośrodku ze stylizowaną wicią roślinną i małą uskrzydloną główką aniołka. Tabernakulum proste, w kształcie prostopadłościennej skrzynki, o złotych drzwiczkach z wytłaczaną formą równoramiennego krzyża i wypukłą srebrną rybą oraz koszem z chlebem. Po obu stronach, na niewysokich postumentach dwa klęczące anioły z wysokimi skrzydłami, w biało różowych szatach z fioletowym podbiciem (skrzydła stylizowane na husarskie). Anioł po lewej z kadzielnicą, a anioł po prawej z kielichem. Nastawa ołtarzowa o trzech oddzielnych niszach, nakrytych gotycyzującymi baldachimami z pinaklami, ozdobionymi żabkami. Oś środkowa w formie niszy zamkniętej ostrołukowo z wimpergą wspartą na smukłych, złoconych kolumienkach o kapitelach kompozytowych. Wimperga ze złoconymi, profilowanymi płycinami, zwieńczona rzeźbionymi liśćmi akantu i wolutami. Na przedłużeniu kolumn postumenty z figurami aniołów w biało niebieskich szatach, ze złotymi, wydłużonymi skrzydłami. Na osi na postumencie, pod gotycyzującym baldachimem figura świętego biskupa w czerwonej szacie z krzyżem w dłoni pomiędzy dwoma aniołami w białych i różowych szatach. W niszy, na czerwonym tle obraz Matki Boskiej Nieustającej Pomocy w prostej ramie z dekoracją w formie wici roślinnej. Poniżej dwa płaskorzeźbione anioły trzymające ażurowy monogram maryjny. Anioły o pozłacanych skrzydłach, na chmurach, w różowej i niebieskiej szacie. Osie boczne w formie aediculi z gotycyzującym baldachimem. W niszach figury, po lewej św. Piotra, a po prawej św. Pawła. Aedicule ujęte są smukłymi, skręconymi kolumnami z kapitelami wolutowymi oraz roślinnym uszakiem z perełkowaniem. Nad nimi imposty, na których rzeźby osłaniane baldachimami, po lewej świętego w habicie jezuity, a po prawej św. Jana Kantego. Drewno bejcowane na ciemny brąz, z nakładanymi elementami dekoracyjnymi złoconymi.
Zdjęcie nr 23: Ołtarz jednokondygnacyjny na wysokim, schodkowym cokole, trójosiowy, z wysuniętą mensą ołtarzową. Płyciny cokołu zdobione dekoracją w formie ostrołukowych maswerków i rozet w kwadratowej ramie. Antepedium flankowane parą kolumn ustawionych na wysokich cokołach i kanelowanych, skręconych trzonach z kompozytowymi kapitelami. W polu dwie prostokątne płyciny i kwadratowa pośrodku ze stylizowaną wicią roślinną i małą uskrzydloną główką aniołka. Tabernakulum proste, w kształcie prostopadłościennej skrzynki, o złotych drzwiczkach z wytłaczaną formą równoramiennego krzyża i wypukłą srebrną rybą oraz koszem z chlebem. Po obu stronach, na niewysokich postumentach dwa klęczące anioły z wysokimi skrzydłami, w biało różowych szatach z fioletowym podbiciem (skrzydła stylizowane na husarskie). Anioł po lewej z kadzielnicą, a anioł po prawej z kielichem. Nastawa ołtarzowa o trzech oddzielnych niszach, nakrytych gotycyzującymi baldachimami z pinaklami, ozdobionymi żabkami. Oś środkowa w formie niszy zamkniętej ostrołukowo z wimpergą wspartą na smukłych, złoconych kolumienkach o kapitelach kompozytowych. Wimperga ze złoconymi, profilowanymi płycinami, zwieńczona rzeźbionymi liśćmi akantu i wolutami. Na przedłużeniu kolumn postumenty z figurami aniołów w biało niebieskich szatach, ze złotymi, wydłużonymi skrzydłami. Na osi na postumencie, pod gotycyzującym baldachimem figura świętego biskupa w czerwonej szacie z krzyżem w dłoni pomiędzy dwoma aniołami w białych i różowych szatach. W niszy, na czerwonym tle obraz Matki Boskiej Nieustającej Pomocy w prostej ramie z dekoracją w formie wici roślinnej. Poniżej dwa płaskorzeźbione anioły trzymające ażurowy monogram maryjny. Anioły o pozłacanych skrzydłach, na chmurach, w różowej i niebieskiej szacie. Osie boczne w formie aediculi z gotycyzującym baldachimem. W niszach figury, po lewej św. Piotra, a po prawej św. Pawła. Aedicule ujęte są smukłymi, skręconymi kolumnami z kapitelami wolutowymi oraz roślinnym uszakiem z perełkowaniem. Nad nimi imposty, na których rzeźby osłaniane baldachimami, po lewej świętego w habicie jezuity, a po prawej św. Jana Kantego. Drewno bejcowane na ciemny brąz, z nakładanymi elementami dekoracyjnymi złoconymi.
Zdjęcie nr 24: Ołtarz jednokondygnacyjny na wysokim, schodkowym cokole, trójosiowy, z wysuniętą mensą ołtarzową. Płyciny cokołu zdobione dekoracją w formie ostrołukowych maswerków i rozet w kwadratowej ramie. Antepedium flankowane parą kolumn ustawionych na wysokich cokołach i kanelowanych, skręconych trzonach z kompozytowymi kapitelami. W polu dwie prostokątne płyciny i kwadratowa pośrodku ze stylizowaną wicią roślinną i małą uskrzydloną główką aniołka. Tabernakulum proste, w kształcie prostopadłościennej skrzynki, o złotych drzwiczkach z wytłaczaną formą równoramiennego krzyża i wypukłą srebrną rybą oraz koszem z chlebem. Po obu stronach, na niewysokich postumentach dwa klęczące anioły z wysokimi skrzydłami, w biało różowych szatach z fioletowym podbiciem (skrzydła stylizowane na husarskie). Anioł po lewej z kadzielnicą, a anioł po prawej z kielichem. Nastawa ołtarzowa o trzech oddzielnych niszach, nakrytych gotycyzującymi baldachimami z pinaklami, ozdobionymi żabkami. Oś środkowa w formie niszy zamkniętej ostrołukowo z wimpergą wspartą na smukłych, złoconych kolumienkach o kapitelach kompozytowych. Wimperga ze złoconymi, profilowanymi płycinami, zwieńczona rzeźbionymi liśćmi akantu i wolutami. Na przedłużeniu kolumn postumenty z figurami aniołów w biało niebieskich szatach, ze złotymi, wydłużonymi skrzydłami. Na osi na postumencie, pod gotycyzującym baldachimem figura świętego biskupa w czerwonej szacie z krzyżem w dłoni pomiędzy dwoma aniołami w białych i różowych szatach. W niszy, na czerwonym tle obraz Matki Boskiej Nieustającej Pomocy w prostej ramie z dekoracją w formie wici roślinnej. Poniżej dwa płaskorzeźbione anioły trzymające ażurowy monogram maryjny. Anioły o pozłacanych skrzydłach, na chmurach, w różowej i niebieskiej szacie. Osie boczne w formie aediculi z gotycyzującym baldachimem. W niszach figury, po lewej św. Piotra, a po prawej św. Pawła. Aedicule ujęte są smukłymi, skręconymi kolumnami z kapitelami wolutowymi oraz roślinnym uszakiem z perełkowaniem. Nad nimi imposty, na których rzeźby osłaniane baldachimami, po lewej świętego w habicie jezuity, a po prawej św. Jana Kantego. Drewno bejcowane na ciemny brąz, z nakładanymi elementami dekoracyjnymi złoconymi.
Zdjęcie nr 25: Ołtarz jednokondygnacyjny na wysokim, schodkowym cokole, trójosiowy, z wysuniętą mensą ołtarzową. Płyciny cokołu zdobione dekoracją w formie ostrołukowych maswerków i rozet w kwadratowej ramie. Antepedium flankowane parą kolumn ustawionych na wysokich cokołach i kanelowanych, skręconych trzonach z kompozytowymi kapitelami. W polu dwie prostokątne płyciny i kwadratowa pośrodku ze stylizowaną wicią roślinną i małą uskrzydloną główką aniołka. Tabernakulum proste, w kształcie prostopadłościennej skrzynki, o złotych drzwiczkach z wytłaczaną formą równoramiennego krzyża i wypukłą srebrną rybą oraz koszem z chlebem. Po obu stronach, na niewysokich postumentach dwa klęczące anioły z wysokimi skrzydłami, w biało różowych szatach z fioletowym podbiciem (skrzydła stylizowane na husarskie). Anioł po lewej z kadzielnicą, a anioł po prawej z kielichem. Nastawa ołtarzowa o trzech oddzielnych niszach, nakrytych gotycyzującymi baldachimami z pinaklami, ozdobionymi żabkami. Oś środkowa w formie niszy zamkniętej ostrołukowo z wimpergą wspartą na smukłych, złoconych kolumienkach o kapitelach kompozytowych. Wimperga ze złoconymi, profilowanymi płycinami, zwieńczona rzeźbionymi liśćmi akantu i wolutami. Na przedłużeniu kolumn postumenty z figurami aniołów w biało niebieskich szatach, ze złotymi, wydłużonymi skrzydłami. Na osi na postumencie, pod gotycyzującym baldachimem figura świętego biskupa w czerwonej szacie z krzyżem w dłoni pomiędzy dwoma aniołami w białych i różowych szatach. W niszy, na czerwonym tle obraz Matki Boskiej Nieustającej Pomocy w prostej ramie z dekoracją w formie wici roślinnej. Poniżej dwa płaskorzeźbione anioły trzymające ażurowy monogram maryjny. Anioły o pozłacanych skrzydłach, na chmurach, w różowej i niebieskiej szacie. Osie boczne w formie aediculi z gotycyzującym baldachimem. W niszach figury, po lewej św. Piotra, a po prawej św. Pawła. Aedicule ujęte są smukłymi, skręconymi kolumnami z kapitelami wolutowymi oraz roślinnym uszakiem z perełkowaniem. Nad nimi imposty, na których rzeźby osłaniane baldachimami, po lewej świętego w habicie jezuity, a po prawej św. Jana Kantego. Drewno bejcowane na ciemny brąz, z nakładanymi elementami dekoracyjnymi złoconymi.
Zdjęcie nr 26: Ołtarz jednokondygnacyjny na wysokim, schodkowym cokole, trójosiowy, z wysuniętą mensą ołtarzową. Płyciny cokołu zdobione dekoracją w formie ostrołukowych maswerków i rozet w kwadratowej ramie. Antepedium flankowane parą kolumn ustawionych na wysokich cokołach i kanelowanych, skręconych trzonach z kompozytowymi kapitelami. W polu dwie prostokątne płyciny i kwadratowa pośrodku ze stylizowaną wicią roślinną i małą uskrzydloną główką aniołka. Tabernakulum proste, w kształcie prostopadłościennej skrzynki, o złotych drzwiczkach z wytłaczaną formą równoramiennego krzyża i wypukłą srebrną rybą oraz koszem z chlebem. Po obu stronach, na niewysokich postumentach dwa klęczące anioły z wysokimi skrzydłami, w biało różowych szatach z fioletowym podbiciem (skrzydła stylizowane na husarskie). Anioł po lewej z kadzielnicą, a anioł po prawej z kielichem. Nastawa ołtarzowa o trzech oddzielnych niszach, nakrytych gotycyzującymi baldachimami z pinaklami, ozdobionymi żabkami. Oś środkowa w formie niszy zamkniętej ostrołukowo z wimpergą wspartą na smukłych, złoconych kolumienkach o kapitelach kompozytowych. Wimperga ze złoconymi, profilowanymi płycinami, zwieńczona rzeźbionymi liśćmi akantu i wolutami. Na przedłużeniu kolumn postumenty z figurami aniołów w biało niebieskich szatach, ze złotymi, wydłużonymi skrzydłami. Na osi na postumencie, pod gotycyzującym baldachimem figura świętego biskupa w czerwonej szacie z krzyżem w dłoni pomiędzy dwoma aniołami w białych i różowych szatach. W niszy, na czerwonym tle obraz Matki Boskiej Nieustającej Pomocy w prostej ramie z dekoracją w formie wici roślinnej. Poniżej dwa płaskorzeźbione anioły trzymające ażurowy monogram maryjny. Anioły o pozłacanych skrzydłach, na chmurach, w różowej i niebieskiej szacie. Osie boczne w formie aediculi z gotycyzującym baldachimem. W niszach figury, po lewej św. Piotra, a po prawej św. Pawła. Aedicule ujęte są smukłymi, skręconymi kolumnami z kapitelami wolutowymi oraz roślinnym uszakiem z perełkowaniem. Nad nimi imposty, na których rzeźby osłaniane baldachimami, po lewej świętego w habicie jezuity, a po prawej św. Jana Kantego. Drewno bejcowane na ciemny brąz, z nakładanymi elementami dekoracyjnymi złoconymi.
Zdjęcie nr 27: Ołtarz jednokondygnacyjny na wysokim, schodkowym cokole, trójosiowy, z wysuniętą mensą ołtarzową. Płyciny cokołu zdobione dekoracją w formie ostrołukowych maswerków i rozet w kwadratowej ramie. Antepedium flankowane parą kolumn ustawionych na wysokich cokołach i kanelowanych, skręconych trzonach z kompozytowymi kapitelami. W polu dwie prostokątne płyciny i kwadratowa pośrodku ze stylizowaną wicią roślinną i małą uskrzydloną główką aniołka. Tabernakulum proste, w kształcie prostopadłościennej skrzynki, o złotych drzwiczkach z wytłaczaną formą równoramiennego krzyża i wypukłą srebrną rybą oraz koszem z chlebem. Po obu stronach, na niewysokich postumentach dwa klęczące anioły z wysokimi skrzydłami, w biało różowych szatach z fioletowym podbiciem (skrzydła stylizowane na husarskie). Anioł po lewej z kadzielnicą, a anioł po prawej z kielichem. Nastawa ołtarzowa o trzech oddzielnych niszach, nakrytych gotycyzującymi baldachimami z pinaklami, ozdobionymi żabkami. Oś środkowa w formie niszy zamkniętej ostrołukowo z wimpergą wspartą na smukłych, złoconych kolumienkach o kapitelach kompozytowych. Wimperga ze złoconymi, profilowanymi płycinami, zwieńczona rzeźbionymi liśćmi akantu i wolutami. Na przedłużeniu kolumn postumenty z figurami aniołów w biało niebieskich szatach, ze złotymi, wydłużonymi skrzydłami. Na osi na postumencie, pod gotycyzującym baldachimem figura świętego biskupa w czerwonej szacie z krzyżem w dłoni pomiędzy dwoma aniołami w białych i różowych szatach. W niszy, na czerwonym tle obraz Matki Boskiej Nieustającej Pomocy w prostej ramie z dekoracją w formie wici roślinnej. Poniżej dwa płaskorzeźbione anioły trzymające ażurowy monogram maryjny. Anioły o pozłacanych skrzydłach, na chmurach, w różowej i niebieskiej szacie. Osie boczne w formie aediculi z gotycyzującym baldachimem. W niszach figury, po lewej św. Piotra, a po prawej św. Pawła. Aedicule ujęte są smukłymi, skręconymi kolumnami z kapitelami wolutowymi oraz roślinnym uszakiem z perełkowaniem. Nad nimi imposty, na których rzeźby osłaniane baldachimami, po lewej świętego w habicie jezuity, a po prawej św. Jana Kantego. Drewno bejcowane na ciemny brąz, z nakładanymi elementami dekoracyjnymi złoconymi.
Zdjęcie nr 28: Ołtarz jednokondygnacyjny na wysokim, schodkowym cokole, trójosiowy, z wysuniętą mensą ołtarzową. Płyciny cokołu zdobione dekoracją w formie ostrołukowych maswerków i rozet w kwadratowej ramie. Antepedium flankowane parą kolumn ustawionych na wysokich cokołach i kanelowanych, skręconych trzonach z kompozytowymi kapitelami. W polu dwie prostokątne płyciny i kwadratowa pośrodku ze stylizowaną wicią roślinną i małą uskrzydloną główką aniołka. Tabernakulum proste, w kształcie prostopadłościennej skrzynki, o złotych drzwiczkach z wytłaczaną formą równoramiennego krzyża i wypukłą srebrną rybą oraz koszem z chlebem. Po obu stronach, na niewysokich postumentach dwa klęczące anioły z wysokimi skrzydłami, w biało różowych szatach z fioletowym podbiciem (skrzydła stylizowane na husarskie). Anioł po lewej z kadzielnicą, a anioł po prawej z kielichem. Nastawa ołtarzowa o trzech oddzielnych niszach, nakrytych gotycyzującymi baldachimami z pinaklami, ozdobionymi żabkami. Oś środkowa w formie niszy zamkniętej ostrołukowo z wimpergą wspartą na smukłych, złoconych kolumienkach o kapitelach kompozytowych. Wimperga ze złoconymi, profilowanymi płycinami, zwieńczona rzeźbionymi liśćmi akantu i wolutami. Na przedłużeniu kolumn postumenty z figurami aniołów w biało niebieskich szatach, ze złotymi, wydłużonymi skrzydłami. Na osi na postumencie, pod gotycyzującym baldachimem figura świętego biskupa w czerwonej szacie z krzyżem w dłoni pomiędzy dwoma aniołami w białych i różowych szatach. W niszy, na czerwonym tle obraz Matki Boskiej Nieustającej Pomocy w prostej ramie z dekoracją w formie wici roślinnej. Poniżej dwa płaskorzeźbione anioły trzymające ażurowy monogram maryjny. Anioły o pozłacanych skrzydłach, na chmurach, w różowej i niebieskiej szacie. Osie boczne w formie aediculi z gotycyzującym baldachimem. W niszach figury, po lewej św. Piotra, a po prawej św. Pawła. Aedicule ujęte są smukłymi, skręconymi kolumnami z kapitelami wolutowymi oraz roślinnym uszakiem z perełkowaniem. Nad nimi imposty, na których rzeźby osłaniane baldachimami, po lewej świętego w habicie jezuity, a po prawej św. Jana Kantego. Drewno bejcowane na ciemny brąz, z nakładanymi elementami dekoracyjnymi złoconymi.
Zdjęcie nr 29: Ołtarz jednokondygnacyjny na wysokim, schodkowym cokole, trójosiowy, z wysuniętą mensą ołtarzową. Płyciny cokołu zdobione dekoracją w formie ostrołukowych maswerków i rozet w kwadratowej ramie. Antepedium flankowane parą kolumn ustawionych na wysokich cokołach i kanelowanych, skręconych trzonach z kompozytowymi kapitelami. W polu dwie prostokątne płyciny i kwadratowa pośrodku ze stylizowaną wicią roślinną i małą uskrzydloną główką aniołka. Tabernakulum proste, w kształcie prostopadłościennej skrzynki, o złotych drzwiczkach z wytłaczaną formą równoramiennego krzyża i wypukłą srebrną rybą oraz koszem z chlebem. Po obu stronach, na niewysokich postumentach dwa klęczące anioły z wysokimi skrzydłami, w biało różowych szatach z fioletowym podbiciem (skrzydła stylizowane na husarskie). Anioł po lewej z kadzielnicą, a anioł po prawej z kielichem. Nastawa ołtarzowa o trzech oddzielnych niszach, nakrytych gotycyzującymi baldachimami z pinaklami, ozdobionymi żabkami. Oś środkowa w formie niszy zamkniętej ostrołukowo z wimpergą wspartą na smukłych, złoconych kolumienkach o kapitelach kompozytowych. Wimperga ze złoconymi, profilowanymi płycinami, zwieńczona rzeźbionymi liśćmi akantu i wolutami. Na przedłużeniu kolumn postumenty z figurami aniołów w biało niebieskich szatach, ze złotymi, wydłużonymi skrzydłami. Na osi na postumencie, pod gotycyzującym baldachimem figura świętego biskupa w czerwonej szacie z krzyżem w dłoni pomiędzy dwoma aniołami w białych i różowych szatach. W niszy, na czerwonym tle obraz Matki Boskiej Nieustającej Pomocy w prostej ramie z dekoracją w formie wici roślinnej. Poniżej dwa płaskorzeźbione anioły trzymające ażurowy monogram maryjny. Anioły o pozłacanych skrzydłach, na chmurach, w różowej i niebieskiej szacie. Osie boczne w formie aediculi z gotycyzującym baldachimem. W niszach figury, po lewej św. Piotra, a po prawej św. Pawła. Aedicule ujęte są smukłymi, skręconymi kolumnami z kapitelami wolutowymi oraz roślinnym uszakiem z perełkowaniem. Nad nimi imposty, na których rzeźby osłaniane baldachimami, po lewej świętego w habicie jezuity, a po prawej św. Jana Kantego. Drewno bejcowane na ciemny brąz, z nakładanymi elementami dekoracyjnymi złoconymi.
Zdjęcie nr 30: Ołtarz jednokondygnacyjny na wysokim, schodkowym cokole, trójosiowy, z wysuniętą mensą ołtarzową. Płyciny cokołu zdobione dekoracją w formie ostrołukowych maswerków i rozet w kwadratowej ramie. Antepedium flankowane parą kolumn ustawionych na wysokich cokołach i kanelowanych, skręconych trzonach z kompozytowymi kapitelami. W polu dwie prostokątne płyciny i kwadratowa pośrodku ze stylizowaną wicią roślinną i małą uskrzydloną główką aniołka. Tabernakulum proste, w kształcie prostopadłościennej skrzynki, o złotych drzwiczkach z wytłaczaną formą równoramiennego krzyża i wypukłą srebrną rybą oraz koszem z chlebem. Po obu stronach, na niewysokich postumentach dwa klęczące anioły z wysokimi skrzydłami, w biało różowych szatach z fioletowym podbiciem (skrzydła stylizowane na husarskie). Anioł po lewej z kadzielnicą, a anioł po prawej z kielichem. Nastawa ołtarzowa o trzech oddzielnych niszach, nakrytych gotycyzującymi baldachimami z pinaklami, ozdobionymi żabkami. Oś środkowa w formie niszy zamkniętej ostrołukowo z wimpergą wspartą na smukłych, złoconych kolumienkach o kapitelach kompozytowych. Wimperga ze złoconymi, profilowanymi płycinami, zwieńczona rzeźbionymi liśćmi akantu i wolutami. Na przedłużeniu kolumn postumenty z figurami aniołów w biało niebieskich szatach, ze złotymi, wydłużonymi skrzydłami. Na osi na postumencie, pod gotycyzującym baldachimem figura świętego biskupa w czerwonej szacie z krzyżem w dłoni pomiędzy dwoma aniołami w białych i różowych szatach. W niszy, na czerwonym tle obraz Matki Boskiej Nieustającej Pomocy w prostej ramie z dekoracją w formie wici roślinnej. Poniżej dwa płaskorzeźbione anioły trzymające ażurowy monogram maryjny. Anioły o pozłacanych skrzydłach, na chmurach, w różowej i niebieskiej szacie. Osie boczne w formie aediculi z gotycyzującym baldachimem. W niszach figury, po lewej św. Piotra, a po prawej św. Pawła. Aedicule ujęte są smukłymi, skręconymi kolumnami z kapitelami wolutowymi oraz roślinnym uszakiem z perełkowaniem. Nad nimi imposty, na których rzeźby osłaniane baldachimami, po lewej świętego w habicie jezuity, a po prawej św. Jana Kantego. Drewno bejcowane na ciemny brąz, z nakładanymi elementami dekoracyjnymi złoconymi.
Zdjęcie nr 31: Ołtarz jednokondygnacyjny na wysokim, schodkowym cokole, trójosiowy, z wysuniętą mensą ołtarzową. Płyciny cokołu zdobione dekoracją w formie ostrołukowych maswerków i rozet w kwadratowej ramie. Antepedium flankowane parą kolumn ustawionych na wysokich cokołach i kanelowanych, skręconych trzonach z kompozytowymi kapitelami. W polu dwie prostokątne płyciny i kwadratowa pośrodku ze stylizowaną wicią roślinną i małą uskrzydloną główką aniołka. Tabernakulum proste, w kształcie prostopadłościennej skrzynki, o złotych drzwiczkach z wytłaczaną formą równoramiennego krzyża i wypukłą srebrną rybą oraz koszem z chlebem. Po obu stronach, na niewysokich postumentach dwa klęczące anioły z wysokimi skrzydłami, w biało różowych szatach z fioletowym podbiciem (skrzydła stylizowane na husarskie). Anioł po lewej z kadzielnicą, a anioł po prawej z kielichem. Nastawa ołtarzowa o trzech oddzielnych niszach, nakrytych gotycyzującymi baldachimami z pinaklami, ozdobionymi żabkami. Oś środkowa w formie niszy zamkniętej ostrołukowo z wimpergą wspartą na smukłych, złoconych kolumienkach o kapitelach kompozytowych. Wimperga ze złoconymi, profilowanymi płycinami, zwieńczona rzeźbionymi liśćmi akantu i wolutami. Na przedłużeniu kolumn postumenty z figurami aniołów w biało niebieskich szatach, ze złotymi, wydłużonymi skrzydłami. Na osi na postumencie, pod gotycyzującym baldachimem figura świętego biskupa w czerwonej szacie z krzyżem w dłoni pomiędzy dwoma aniołami w białych i różowych szatach. W niszy, na czerwonym tle obraz Matki Boskiej Nieustającej Pomocy w prostej ramie z dekoracją w formie wici roślinnej. Poniżej dwa płaskorzeźbione anioły trzymające ażurowy monogram maryjny. Anioły o pozłacanych skrzydłach, na chmurach, w różowej i niebieskiej szacie. Osie boczne w formie aediculi z gotycyzującym baldachimem. W niszach figury, po lewej św. Piotra, a po prawej św. Pawła. Aedicule ujęte są smukłymi, skręconymi kolumnami z kapitelami wolutowymi oraz roślinnym uszakiem z perełkowaniem. Nad nimi imposty, na których rzeźby osłaniane baldachimami, po lewej świętego w habicie jezuity, a po prawej św. Jana Kantego. Drewno bejcowane na ciemny brąz, z nakładanymi elementami dekoracyjnymi złoconymi.
Zdjęcie nr 32: Ołtarz jednokondygnacyjny na wysokim, schodkowym cokole, trójosiowy, z wysuniętą mensą ołtarzową. Płyciny cokołu zdobione dekoracją w formie ostrołukowych maswerków i rozet w kwadratowej ramie. Antepedium flankowane parą kolumn ustawionych na wysokich cokołach i kanelowanych, skręconych trzonach z kompozytowymi kapitelami. W polu dwie prostokątne płyciny i kwadratowa pośrodku ze stylizowaną wicią roślinną i małą uskrzydloną główką aniołka. Tabernakulum proste, w kształcie prostopadłościennej skrzynki, o złotych drzwiczkach z wytłaczaną formą równoramiennego krzyża i wypukłą srebrną rybą oraz koszem z chlebem. Po obu stronach, na niewysokich postumentach dwa klęczące anioły z wysokimi skrzydłami, w biało różowych szatach z fioletowym podbiciem (skrzydła stylizowane na husarskie). Anioł po lewej z kadzielnicą, a anioł po prawej z kielichem. Nastawa ołtarzowa o trzech oddzielnych niszach, nakrytych gotycyzującymi baldachimami z pinaklami, ozdobionymi żabkami. Oś środkowa w formie niszy zamkniętej ostrołukowo z wimpergą wspartą na smukłych, złoconych kolumienkach o kapitelach kompozytowych. Wimperga ze złoconymi, profilowanymi płycinami, zwieńczona rzeźbionymi liśćmi akantu i wolutami. Na przedłużeniu kolumn postumenty z figurami aniołów w biało niebieskich szatach, ze złotymi, wydłużonymi skrzydłami. Na osi na postumencie, pod gotycyzującym baldachimem figura świętego biskupa w czerwonej szacie z krzyżem w dłoni pomiędzy dwoma aniołami w białych i różowych szatach. W niszy, na czerwonym tle obraz Matki Boskiej Nieustającej Pomocy w prostej ramie z dekoracją w formie wici roślinnej. Poniżej dwa płaskorzeźbione anioły trzymające ażurowy monogram maryjny. Anioły o pozłacanych skrzydłach, na chmurach, w różowej i niebieskiej szacie. Osie boczne w formie aediculi z gotycyzującym baldachimem. W niszach figury, po lewej św. Piotra, a po prawej św. Pawła. Aedicule ujęte są smukłymi, skręconymi kolumnami z kapitelami wolutowymi oraz roślinnym uszakiem z perełkowaniem. Nad nimi imposty, na których rzeźby osłaniane baldachimami, po lewej świętego w habicie jezuity, a po prawej św. Jana Kantego. Drewno bejcowane na ciemny brąz, z nakładanymi elementami dekoracyjnymi złoconymi.
Zdjęcie nr 33: Ołtarz jednokondygnacyjny na wysokim, schodkowym cokole, trójosiowy, z wysuniętą mensą ołtarzową. Płyciny cokołu zdobione dekoracją w formie ostrołukowych maswerków i rozet w kwadratowej ramie. Antepedium flankowane parą kolumn ustawionych na wysokich cokołach i kanelowanych, skręconych trzonach z kompozytowymi kapitelami. W polu dwie prostokątne płyciny i kwadratowa pośrodku ze stylizowaną wicią roślinną i małą uskrzydloną główką aniołka. Tabernakulum proste, w kształcie prostopadłościennej skrzynki, o złotych drzwiczkach z wytłaczaną formą równoramiennego krzyża i wypukłą srebrną rybą oraz koszem z chlebem. Po obu stronach, na niewysokich postumentach dwa klęczące anioły z wysokimi skrzydłami, w biało różowych szatach z fioletowym podbiciem (skrzydła stylizowane na husarskie). Anioł po lewej z kadzielnicą, a anioł po prawej z kielichem. Nastawa ołtarzowa o trzech oddzielnych niszach, nakrytych gotycyzującymi baldachimami z pinaklami, ozdobionymi żabkami. Oś środkowa w formie niszy zamkniętej ostrołukowo z wimpergą wspartą na smukłych, złoconych kolumienkach o kapitelach kompozytowych. Wimperga ze złoconymi, profilowanymi płycinami, zwieńczona rzeźbionymi liśćmi akantu i wolutami. Na przedłużeniu kolumn postumenty z figurami aniołów w biało niebieskich szatach, ze złotymi, wydłużonymi skrzydłami. Na osi na postumencie, pod gotycyzującym baldachimem figura świętego biskupa w czerwonej szacie z krzyżem w dłoni pomiędzy dwoma aniołami w białych i różowych szatach. W niszy, na czerwonym tle obraz Matki Boskiej Nieustającej Pomocy w prostej ramie z dekoracją w formie wici roślinnej. Poniżej dwa płaskorzeźbione anioły trzymające ażurowy monogram maryjny. Anioły o pozłacanych skrzydłach, na chmurach, w różowej i niebieskiej szacie. Osie boczne w formie aediculi z gotycyzującym baldachimem. W niszach figury, po lewej św. Piotra, a po prawej św. Pawła. Aedicule ujęte są smukłymi, skręconymi kolumnami z kapitelami wolutowymi oraz roślinnym uszakiem z perełkowaniem. Nad nimi imposty, na których rzeźby osłaniane baldachimami, po lewej świętego w habicie jezuity, a po prawej św. Jana Kantego. Drewno bejcowane na ciemny brąz, z nakładanymi elementami dekoracyjnymi złoconymi.
Zdjęcie nr 34: Ołtarz jednokondygnacyjny na wysokim, schodkowym cokole, trójosiowy, z wysuniętą mensą ołtarzową. Płyciny cokołu zdobione dekoracją w formie ostrołukowych maswerków i rozet w kwadratowej ramie. Antepedium flankowane parą kolumn ustawionych na wysokich cokołach i kanelowanych, skręconych trzonach z kompozytowymi kapitelami. W polu dwie prostokątne płyciny i kwadratowa pośrodku ze stylizowaną wicią roślinną i małą uskrzydloną główką aniołka. Tabernakulum proste, w kształcie prostopadłościennej skrzynki, o złotych drzwiczkach z wytłaczaną formą równoramiennego krzyża i wypukłą srebrną rybą oraz koszem z chlebem. Po obu stronach, na niewysokich postumentach dwa klęczące anioły z wysokimi skrzydłami, w biało różowych szatach z fioletowym podbiciem (skrzydła stylizowane na husarskie). Anioł po lewej z kadzielnicą, a anioł po prawej z kielichem. Nastawa ołtarzowa o trzech oddzielnych niszach, nakrytych gotycyzującymi baldachimami z pinaklami, ozdobionymi żabkami. Oś środkowa w formie niszy zamkniętej ostrołukowo z wimpergą wspartą na smukłych, złoconych kolumienkach o kapitelach kompozytowych. Wimperga ze złoconymi, profilowanymi płycinami, zwieńczona rzeźbionymi liśćmi akantu i wolutami. Na przedłużeniu kolumn postumenty z figurami aniołów w biało niebieskich szatach, ze złotymi, wydłużonymi skrzydłami. Na osi na postumencie, pod gotycyzującym baldachimem figura świętego biskupa w czerwonej szacie z krzyżem w dłoni pomiędzy dwoma aniołami w białych i różowych szatach. W niszy, na czerwonym tle obraz Matki Boskiej Nieustającej Pomocy w prostej ramie z dekoracją w formie wici roślinnej. Poniżej dwa płaskorzeźbione anioły trzymające ażurowy monogram maryjny. Anioły o pozłacanych skrzydłach, na chmurach, w różowej i niebieskiej szacie. Osie boczne w formie aediculi z gotycyzującym baldachimem. W niszach figury, po lewej św. Piotra, a po prawej św. Pawła. Aedicule ujęte są smukłymi, skręconymi kolumnami z kapitelami wolutowymi oraz roślinnym uszakiem z perełkowaniem. Nad nimi imposty, na których rzeźby osłaniane baldachimami, po lewej świętego w habicie jezuity, a po prawej św. Jana Kantego. Drewno bejcowane na ciemny brąz, z nakładanymi elementami dekoracyjnymi złoconymi.
Zdjęcie nr 35: Ołtarz jednokondygnacyjny na wysokim, schodkowym cokole, trójosiowy, z wysuniętą mensą ołtarzową. Płyciny cokołu zdobione dekoracją w formie ostrołukowych maswerków i rozet w kwadratowej ramie. Antepedium flankowane parą kolumn ustawionych na wysokich cokołach i kanelowanych, skręconych trzonach z kompozytowymi kapitelami. W polu dwie prostokątne płyciny i kwadratowa pośrodku ze stylizowaną wicią roślinną i małą uskrzydloną główką aniołka. Tabernakulum proste, w kształcie prostopadłościennej skrzynki, o złotych drzwiczkach z wytłaczaną formą równoramiennego krzyża i wypukłą srebrną rybą oraz koszem z chlebem. Po obu stronach, na niewysokich postumentach dwa klęczące anioły z wysokimi skrzydłami, w biało różowych szatach z fioletowym podbiciem (skrzydła stylizowane na husarskie). Anioł po lewej z kadzielnicą, a anioł po prawej z kielichem. Nastawa ołtarzowa o trzech oddzielnych niszach, nakrytych gotycyzującymi baldachimami z pinaklami, ozdobionymi żabkami. Oś środkowa w formie niszy zamkniętej ostrołukowo z wimpergą wspartą na smukłych, złoconych kolumienkach o kapitelach kompozytowych. Wimperga ze złoconymi, profilowanymi płycinami, zwieńczona rzeźbionymi liśćmi akantu i wolutami. Na przedłużeniu kolumn postumenty z figurami aniołów w biało niebieskich szatach, ze złotymi, wydłużonymi skrzydłami. Na osi na postumencie, pod gotycyzującym baldachimem figura świętego biskupa w czerwonej szacie z krzyżem w dłoni pomiędzy dwoma aniołami w białych i różowych szatach. W niszy, na czerwonym tle obraz Matki Boskiej Nieustającej Pomocy w prostej ramie z dekoracją w formie wici roślinnej. Poniżej dwa płaskorzeźbione anioły trzymające ażurowy monogram maryjny. Anioły o pozłacanych skrzydłach, na chmurach, w różowej i niebieskiej szacie. Osie boczne w formie aediculi z gotycyzującym baldachimem. W niszach figury, po lewej św. Piotra, a po prawej św. Pawła. Aedicule ujęte są smukłymi, skręconymi kolumnami z kapitelami wolutowymi oraz roślinnym uszakiem z perełkowaniem. Nad nimi imposty, na których rzeźby osłaniane baldachimami, po lewej świętego w habicie jezuity, a po prawej św. Jana Kantego. Drewno bejcowane na ciemny brąz, z nakładanymi elementami dekoracyjnymi złoconymi.
Zdjęcie nr 36: Ołtarz jednokondygnacyjny na wysokim, schodkowym cokole, trójosiowy, z wysuniętą mensą ołtarzową. Płyciny cokołu zdobione dekoracją w formie ostrołukowych maswerków i rozet w kwadratowej ramie. Antepedium flankowane parą kolumn ustawionych na wysokich cokołach i kanelowanych, skręconych trzonach z kompozytowymi kapitelami. W polu dwie prostokątne płyciny i kwadratowa pośrodku ze stylizowaną wicią roślinną i małą uskrzydloną główką aniołka. Tabernakulum proste, w kształcie prostopadłościennej skrzynki, o złotych drzwiczkach z wytłaczaną formą równoramiennego krzyża i wypukłą srebrną rybą oraz koszem z chlebem. Po obu stronach, na niewysokich postumentach dwa klęczące anioły z wysokimi skrzydłami, w biało różowych szatach z fioletowym podbiciem (skrzydła stylizowane na husarskie). Anioł po lewej z kadzielnicą, a anioł po prawej z kielichem. Nastawa ołtarzowa o trzech oddzielnych niszach, nakrytych gotycyzującymi baldachimami z pinaklami, ozdobionymi żabkami. Oś środkowa w formie niszy zamkniętej ostrołukowo z wimpergą wspartą na smukłych, złoconych kolumienkach o kapitelach kompozytowych. Wimperga ze złoconymi, profilowanymi płycinami, zwieńczona rzeźbionymi liśćmi akantu i wolutami. Na przedłużeniu kolumn postumenty z figurami aniołów w biało niebieskich szatach, ze złotymi, wydłużonymi skrzydłami. Na osi na postumencie, pod gotycyzującym baldachimem figura świętego biskupa w czerwonej szacie z krzyżem w dłoni pomiędzy dwoma aniołami w białych i różowych szatach. W niszy, na czerwonym tle obraz Matki Boskiej Nieustającej Pomocy w prostej ramie z dekoracją w formie wici roślinnej. Poniżej dwa płaskorzeźbione anioły trzymające ażurowy monogram maryjny. Anioły o pozłacanych skrzydłach, na chmurach, w różowej i niebieskiej szacie. Osie boczne w formie aediculi z gotycyzującym baldachimem. W niszach figury, po lewej św. Piotra, a po prawej św. Pawła. Aedicule ujęte są smukłymi, skręconymi kolumnami z kapitelami wolutowymi oraz roślinnym uszakiem z perełkowaniem. Nad nimi imposty, na których rzeźby osłaniane baldachimami, po lewej świętego w habicie jezuity, a po prawej św. Jana Kantego. Drewno bejcowane na ciemny brąz, z nakładanymi elementami dekoracyjnymi złoconymi.

Ołtarz główny

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
wielicki
Gmina
Niepołomice
Miejscowość
Wola Batorska
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Krakowska
Dekanat
Niepołomice
Parafia
Matki Boskiej Nieustającej Pomocy
Tagi
Maciejowski Wojciech ołtarz główny styl neogotycki
Miejsce przechowywania
prezbiterium
Identyfikator
DZIELO/25056
Kategoria
ołtarz
Ilość
1
Czas powstania
1948 rok
Miejsce (państwo, miasto, region geograficzny)
Kraków
Technika i materiał
drewno, techniki stolarskie, snycerskie i rzeźbiarskie, bejcowanie, polichromowanie, złocenie, srebrzenie
Autor noty katalogowej
Maria Działo
Domena Publiczna

Dzieje zabytku

Według informacji zpisanych w kronice parafialnej ołtarz główny w kościele w Woli Batorskiej wykonał Wojciech Maciejowski w Krakowie.

Opis

Ołtarz jednokondygnacyjny na wysokim, schodkowym cokole, trójosiowy, z wysuniętą mensą ołtarzową. Płyciny cokołu zdobione dekoracją w formie ostrołukowych maswerków i rozet w kwadratowej ramie. Antepedium flankowane parą kolumn ustawionych na wysokich cokołach i kanelowanych, skręconych trzonach z kompozytowymi kapitelami. W polu dwie prostokątne płyciny i kwadratowa pośrodku ze stylizowaną wicią roślinną i małą uskrzydloną główką aniołka. Tabernakulum proste, w kształcie prostopadłościennej skrzynki, o złotych drzwiczkach z wytłaczaną formą równoramiennego krzyża i wypukłą srebrną rybą oraz koszem z chlebem. Po obu stronach, na niewysokich postumentach dwa klęczące anioły z wysokimi skrzydłami, w biało różowych szatach z fioletowym podbiciem (skrzydła stylizowane na husarskie). Anioł po lewej z kadzielnicą, a anioł po prawej z kielichem.
Nastawa ołtarzowa o trzech oddzielnych niszach, nakrytych gotycyzującymi baldachimami z pinaklami, ozdobionymi żabkami. Oś środkowa w formie niszy zamkniętej ostrołukowo z wimpergą wspartą na smukłych, złoconych kolumienkach o kapitelach kompozytowych. Wimperga ze złoconymi, profilowanymi płycinami, zwieńczona rzeźbionymi liśćmi akantu i wolutami. Na przedłużeniu kolumn postumenty z figurami aniołów w biało niebieskich szatach, ze złotymi, wydłużonymi skrzydłami. Na osi na postumencie, pod gotycyzującym baldachimem figura świętego biskupa w czerwonej szacie z krzyżem w dłoni pomiędzy dwoma aniołami w białych i różowych szatach. W niszy, na czerwonym tle obraz Matki Boskiej Nieustającej Pomocy w prostej ramie z dekoracją w formie wici roślinnej. Poniżej dwa płaskorzeźbione anioły trzymające ażurowy monogram maryjny. Anioły o pozłacanych skrzydłach, na chmurach, w różowej i niebieskiej szacie. Osie boczne w formie aediculi z gotycyzującym baldachimem. W niszach figury, po lewej św. Piotra, a po prawej św. Pawła. Aedicule ujęte są smukłymi, skręconymi kolumnami z kapitelami wolutowymi oraz roślinnym uszakiem z perełkowaniem. Nad nimi imposty, na których rzeźby osłaniane baldachimami, po lewej świętego w habicie jezuity, a po prawej św. Jana Kantego. Drewno bejcowane na ciemny brąz, z nakładanymi elementami dekoracyjnymi złoconymi.

Zarys problematyki artystycznej

Ołtarz główny powstał w pracowni rzeźbiarskiej Wojciecha Maciejowskiego w 1948 roku w Krakowie. Jest wykonany stylu neogotyckim, który nawiązywał do wzorów średniowiecznych – gotyckich, powielając dawne formy oraz ornamenty i komponując je w nową całość. W trójosiowym ołtarzu złożono elementy stosowane w architekturze gotyckiej, takie jak ażurowe wieżyczki zwieńczone pinaklami, dekorujące je kwiatony oraz żabki, łuki ostre, wimpergi, czy maswerki. Artysta uczęszczał do krakowskiej Szkoły Przemysłowej, w której kształcił się pod kierunkiem Stanisława Wójcika i Jana Raszki. Tworzył głównie z drewna, specjalizował się w wyposażaniu wnętrz sakralnych. W latach 1923-1945 wykształcił wielu uczniów, z których z imienia i nazwiska znany jest jedynie Antoni Baran. Rzeźbiarz prowadził warsztat zlokalizowany przy ulicy Mazowieckiej w Krakowie, a także przez pewien czas posiadał dodatkową pracownię przy krakowskim klasztorze Kanoników Regularnych Laterańskich. W swojej twórczości Maciejowski odwoływał się do elementów stylowych zaczerpniętych z wcześniejszych epok (szczególnie baroku), wykorzystując jednocześnie doświadczenia Art déco i modernizmu. Artysta zmarł prawdopodobnie pod koniec lat czterdziestych XX wieku, a więc ołtarz główny w Woli Batorskiej należy zatem do jednego z ostatnich wykonanych przez niego dzieł.

Streszczenie

Ołtarz główny w kościele Matki Boskiej Nieustającej Pomocy powstał w pracowni rzeźbiarskiej Wojciecha Maciejowskiego w 1948 roku w Krakowie. Jest wykonany stylu neogotyckim, który nawiązywał do wzorów średniowiecznych – gotyckich, powielając dawne formy oraz ornamenty i komponując je w nową całość. W trójosiowym ołtarzu złożono elementy stosowane w architekturze gotyckiej, takie jak ażurowe wieżyczki zwieńczone pinaklami, dekorujące je kwiatony oraz żabki, łuki ostre, wimpergi, czy maswerki. Artysta zmarł prawdopodobnie pod koniec lat czterdziestych XX wieku, a więc ołtarz główny w Woli Batorskiej należy zatem do jednego z ostatnich wykonanych przez niego dzieł.

Bibliografia

Brzezina Katarzyna, "Dzieła rzeźbiarza Wojciecha Maciejowskiego w świątyniach kanoników regularnych " , [w:] "Przemijanie i trwanie. Kanonicy regularni lateraneńscy w dawnej i współczesnej Polsce. Materiały z Międzynarodowej Konferencji zorganizowanej z okazji 600-lecia fundacji opactwa Bożego Ciała w Krakowie" , red.Łatak Kazimierz, Makarczyk Irena , Kraków 2009 , s. 67-73
Brzezina Katarzyna, Organisty Adam, "Nurt barokowy w twórczości dwóch zapomnianych dwudziestowiecznych artystów – Franza Wagnera i Wojciecha Maciejowskiego" , [w:] "Barok i barokizacja" , red.Brzezina Katarzyna, Wolańska Joanna , Kraków 2007 , s. 325-344

ŹRÓDŁA ARCHIWALNE

Archiwum Parafialne w Woli Batorskiej, Kronika parafialna, b.s.

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Ambona stojąca, przyścienna, usytuowana przy ścianie północnej, pomiędzy pierwszym a drugim przęsłem nawy. Ustawiona na wysokim, sześciobocznym dwukondygnacyjnym filarze na wysokim cokole. Filar artykułowany smukłymi, złoconymi kolumienkami o jońskich kapitelach. W polach pomiędzy nimi płyciny zamknięte ostrołukowo. Kosz sześcioboczny o stożkowatej podstawie zamkniętej profilowanym gzymsem. Ścianki rozczłonkowane za pomocą analogicznych jak wcześniej kolumienek; w polach prostokątne płyciny, w których przecinające się, złocone arkadki. Całość zamyka profilowany parapet. Baldachim na planie analogicznym do kosza, węższy od niego, od dołu ujęty krenelażem, od góry rzeźbionym, ażurowym ornamentem ze spiętych arkadek, oddzielonych niewielkimi pinaklami. Całość zamknięta architektoniczną strukturą z pinaklem i łacińskim krzyżykiem u szczytu. U podniebienia na niebieskim tle rzeźbiona gołębica Ducha Świętego otoczona promieniami. Na ambonę prowadzą od wschodu, drewniane dwudzielne schody z balustradą dekorowaną analogicznie jak kosz.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Chrzcielnica ustawiona na niskim, prostopadłościennym cokole na planie kwadratu, stopa profilowana, ścięta na narożach. Trzon okrągły, zakończony głowicą z motywem roślinnym. Czara od spodu ośmioboczna, ujęta w dwa profilowane, ośmioboczne pierścienie, malowane na kolor złoty. Brzusiec z płycinami wypełnionymi dwułęcznymi, maswerkowymi arkadami z noskami. Zwieńczenie stożkowate, ośmioboczne, zdobione w polach ornamentem łuskowym malowanym na złoto. W narożach pinakle z kwiatonami. Szczyt zwieńczony krzyżem na czworobocznym postumencie z kwiatonem. Krzyż z ramionami zakończonymi liliami herbowymi, z promieniami między ramionami. Chrzcielnica lakierowana, detale i ornamentyka malowane na złoto.
chrzcielnica
Chrzcielnica
Zdjęcie nr 1: Kościół murowany z cegły, tynkowany, orientowany z odchyleniem ku północy. Zbudowany na planie krzyża łacińskiego, jednonawowy z transeptem, pięcioprzęsłowy, z jednoprzęsłowym prezbiterium zamkniętym trójbocznie. Sklepienie beczkowe spłaszczone (koszowe) na gurtach z lunetami stykającymi się wierzchołkami. W pierwszym od zachodu przęśle nawy chór muzyczny konstrukcji żelbetowej wsparty na dwóch filarach o przekroju ośmioboku i dwóch analogicznych półfilarach. Balustrada artykułowana ostrołukowymi niszami. Ściany boczne rozczłonkowane analogicznymi półfilarami, ustawionymi na tle pilastrów; proste kapitele toskańskie. Ściana tęczowa z arkadą ostrołukową, ujętą po bokach dwoma mniejszymi ostrołukowymi płycinami. Od zachodu prostokątna kruchta z dwoma ostrołukowymi otworami drzwiowymi. Mniejsza prostokątna kruchta od południa, skomunikowana z nawą kamiennym, profilowanym portalem prostokątnym. W prezbiterium od południa prostokątny otwór wejściowy do zakrystii. Okna obustronnie rozglifione, z parapetami, o kształcie wydłużonego prostokąta, zamkniętego ostrołukowo; po trzy w ścianach bocznych nawy, trzy w prezbiterium. Dwa mniejsze w fasadzie kościoła, po jednym na ścianach bocznych kruchty zachodniej. W zamknięciu ścian transeptu, większe ostrołukowe okna z podziałami kamiennymi dzielącymi okno na dwie, mniejsze, przedzielone półfilarem, zamknięte ostrołukowo części. Kościół nakryty dachem dwuspadowym z blachy. Fasada bezwieżowa z trójkątnym szczytem. Na zewnętrznej, wschodniej ścianie prezbiterium niewielka kwadratowa płycina z inskrypcją: „KAMIEŃ / WĘGIELNY / POŚWIĘCONY / DN(IA) 21 VI 1936”.
kościół
Kościół Matki Boskiej Nieustającej Pomocy
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta z przedstawieniem Matki Boskiej Nieustającej Pomocy. Maria ukazana w półpostaci, frontalnie, z Dzieciątkiem Jezus na lewym ręku. Dzieciątko widoczne z prawego profilu, z głową odwróconą do tyłu, oburącz ujmuje dłoń Marii. Owalne twarze postaci charakteryzują linearnie opracowane rysy, z długimi, wąskimi nosami oraz drobnymi ustami. Oczy Marii mają migdałowy kształt, jej wzrok skierowany jest na wprost. Matka Boska ubrana jest w czerwoną suknię z długimi rękawami ze złotymi obszyciami oraz ciemnoniebieski płaszcz nałożony na głowę. Dzieciątko ubrane jest w zieloną sukienkę i czerwony płaszcz, z jego lewej stopy zsuwa się sandał. Jezus spogląda w kierunku niewielkiej sylwetki jednego z dwóch archaniołów znajdującego się po prawej stronie – archanioła Gabriela. Po drugiej stronie jest archanioł Michał, obaj trzymają w dłoniach narzędzia męki Pańskiej: Michał (włócznię i gąbkę z octem), Gabriel (krzyż). Na głowach Maryi i Dzieciątka znajdują się blaszane, ażurowe korony z aplikowanymi sztucznymi kamieniami, a wokół głów ryte nimby: Matki Boskiej dekorowany bogatą wicią floralną, u Dzieciątka nimb krzyżowy. Wszystkie postacie są podpisane inicjałami: nad głową Marii, po lewej stronie obrazu widnieją litery „MP”, a po prawej „ΘΥ”; następnie po lewej stronie obrazu, nad głową archanioła Michała znajdują się litery:„ΟΡМ”, a nad głową archanioła Gabriela: „OΡГ” i dalej, po prawej stronie obrazu, obok Dzieciątka Jezus litery: „IC-XC”. Tło jest złocone. Obraz ujęty jest prostokątną, profilowaną ramą zdobioną od zewnątrz ażurową wicią roślinną.
obraz
Matka Boska Nieustającej Pomocy
Zdjęcie nr 1: Nastawa ołtarzowa architektoniczna, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem. Ołtarz drewniany, flankowany dwoma filarami na niskich cokołach, pośrodku ażurowa, neogotycka krata; mensa drewniana. Tabernakulum w formie prostopadłościennej skrzynki, ustawione na niskim cokole, ujęte parą pilastrów w formie spływów wolutowych ozdobionych liśćmi akantu i kampanulami na trzonach. Na ściance przedniej drzwiczki w kształcie stojącego prostokąta. W polu w płycinie o analogicznym kształcie łaciński krzyżyk o trójlistnie zakończonych ramionach. Całość zamknięta profilowanym gzymsem. Po bokach tabernakulum stoją dwie figury klęczących aniołów. Nastawa ustawiona na wyłamanej pośrodku predelli, podtrzymującej podpory: parę kolumn o delikatnie zwężających się ku górze, kanelowanych trzonach z kompozytowymi pilastrami oraz wewnętrzną parę wklęsłych pilastrów o gładkich trzonach i stylizowanych kapitelach, wspierającymi przerwane nad osią główną belkowanie. W polu środkowym wnęka w kształcie stojącego prostokąta zamknięta od góry trzema wolutami, a od dołu fantazyjnie wycięta. Wewnątrz obraz Matki Boskiej Częstochowskiej. Poniżej, złotymi literami napis: „PAMIĄTKA NAWIEDZENIA / w Woli Batorskiej / 22/23.VIII.1968 r(oku)". Po lewej stronie ustawiona rzeźba św. Piotra, a po prawej św. Pawła. Zwieńczenie w formie owalu z płaskorzeźbionym przedstawieniem Najświętszego Serca Pana Jezusa, otoczone obłokami z trzema uskrzydlonymi główkami aniołków. Na szczycie zatknięty prosty, łaciński krzyżyk. Struktura polichromowana na kolor jasnobeżowy, detale i ornamentyka złocone i srebrzone.
ołtarz
Ołtarz boczny w kaplicy
Zdjęcie nr 1: Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, jednoosiowy. Ołtarz flankowany dwoma filarami na niskich cokołach, pośrodku ażurowa, neogotycka krata; mensa drewniana. Tabernakulum w formie prostopadłościennej skrzynki, ustawione na niskim cokole. Na ściance przedniej drzwiczki w kształcie stojącego prostokąta, zamkniętego łukiem nadwieszonym. W polu w płycinie o analogicznym kształcie łaciński krzyżyk. Na tabernakulum niska kopuła, a na niej ustawiony niewielki krucyfiks. Nastawa ustawiona na niskim cokole o wysuniętych po bokach impostach zdobionych greckimi krzyżykami. Kondygnacja ujęta parą kolumn, w dolnej części złożoną z profilowanych talerzyków, powyżej o kanelowanym trzonie, a w górnej części o gruszkowej formie zamkniętej talerzykami. Podpory wspierają przerywany nad polem środkowym gzyms. Całość zamyka para spływów wolutowych z krzyżykiem pośrodku. W polu głównym obraz Najświętsze Serce Jezusa, po bokach flankowany zwisami kwiatów, powyżej rzeźbioną dekoracją zawiniętych wolutowo liści akantu. Wzdłuż podstawy retabulum oraz wokół pola środkowego przebiega złocony, rzeźbiony kimation. Struktura polichromowana w kolorze beżowy, detale i ornamentyka złocone.
ołtarz
Ołtarz boczny w kaplicy

Inne dzieła z tego roku

Zdjęcie nr 1: Ambona przyścienna, wisząca, z dostępem od lewej strony w postaci jednobiegowych schodów z balustradą. Kosz na planie sześcioboku na profilowanym cokole i ćwierćwałku; u spodu podwieszony profilowany ostrosłup o ściętym szczycie, zakończony szyszką. Ścianki kosza wydzielone kolumienkami o trzonach dekorowanych do 1/3 wysokości kanelowaniem, o kapitelach korynckich, na cokołach zdobionych liśćmi akantu, dźwigającymi imposty oraz wspólny gzyms stanowiąc parapet. W polach ścianek płyciny z płaskorzeźbionymi półpostaciami czterech ewangelistów, każdy z nich ukazany został z złotej sukni, z identyfikującym go atrybutem, księgą lub zwojem i piórem w ręce – od lewej św. Jan, św. Mateusz, św. Łukasz i św. Marek. Zaplecek w formie wydłużonego prostokąta, ujętego pilastrami podtrzymującymi imposty i wspólny gzyms. W polu płycina w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z płaskorzeźbionym przedstawieniem Chrystusa Dobrego Pasterza, u spodu płycina z napisem „KTO WAS SŁUCHA / MNIE SŁUCHA”. Chrystus został ukazany w całej postaci, lewą ręką podtrzymując baranka, a prawą laskę pasterską. Ma podłużna, poważną twarz, małe, niebieskie oczy, wąski nos i usta, broda dzieli się w dwa pukle; falowane włosy opadają na ramiona. Jest ubrany w długą, złotą tunikę i złoty płaszcz, na głowie ma złoty kalepusz, czerwony od wewnątrz. Stoi na trawie, u jego stóp dwa srebrzone baranki Zaplecek ujęty uszami w formie falujących liści. Baldachim powtarza kształt kosza, nakryty kopułką pokrytą łuską, z podwieszonym fryzem roślinnym, dekorowany w narożach palmetami. Baldachim stanowi podstawę dla latarni opartej na sześciu spływach wolutowych dekorowanych kampanulami, podtrzymujących belkowanie i kopułkę, stanowiącą cokół dla figury św. Jana Chrzciciela, który stoi w kontrapoście, prawą ręką unosi na wysokość twarzy muszlę, a e lewej trzyma trzyż. Ma podł€żną twarz okoczoną gęstym zarostem, wzniesiony ku górze wzrok, wąski nos i małe usta. Jest ubrany w tunikę ze srerzonego fuyta i złoty płaszcz wywiniety na prawym biodrze i przechodzący przez lewy bark. Wewnątrz latarni figura anioła na postumencie. Został ukazany w całej postaci, z rękami złożonymi na piersi. Ma okrągłą twarz o deliatnych rysach i falowane włosy opadające na kark. Jest ubrany w długa, złotą suknię w szerokomi rękawami. Z pleców wyrastają mu duże, srebrne skrzydła z ptacich piór. Na podniebiu baldachimu gołębica Ducha Świętego w glorii promienistej. Struktura polichromowana na biało, profile na czerwono, detale i ornamentyka złocone.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Ambona stojąca, przyścienna, usytuowana przy ścianie północnej, pomiędzy pierwszym a drugim przęsłem nawy. Ustawiona na wysokim, sześciobocznym dwukondygnacyjnym filarze na wysokim cokole. Filar artykułowany smukłymi, złoconymi kolumienkami o jońskich kapitelach. W polach pomiędzy nimi płyciny zamknięte ostrołukowo. Kosz sześcioboczny o stożkowatej podstawie zamkniętej profilowanym gzymsem. Ścianki rozczłonkowane za pomocą analogicznych jak wcześniej kolumienek; w polach prostokątne płyciny, w których przecinające się, złocone arkadki. Całość zamyka profilowany parapet. Baldachim na planie analogicznym do kosza, węższy od niego, od dołu ujęty krenelażem, od góry rzeźbionym, ażurowym ornamentem ze spiętych arkadek, oddzielonych niewielkimi pinaklami. Całość zamknięta architektoniczną strukturą z pinaklem i łacińskim krzyżykiem u szczytu. U podniebienia na niebieskim tle rzeźbiona gołębica Ducha Świętego otoczona promieniami. Na ambonę prowadzą od wschodu, drewniane dwudzielne schody z balustradą dekorowaną analogicznie jak kosz.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Chrzcielnica ustawiona na niskim, prostopadłościennym cokole na planie kwadratu, stopa profilowana, ścięta na narożach. Trzon okrągły, zakończony głowicą z motywem roślinnym. Czara od spodu ośmioboczna, ujęta w dwa profilowane, ośmioboczne pierścienie, malowane na kolor złoty. Brzusiec z płycinami wypełnionymi dwułęcznymi, maswerkowymi arkadami z noskami. Zwieńczenie stożkowate, ośmioboczne, zdobione w polach ornamentem łuskowym malowanym na złoto. W narożach pinakle z kwiatonami. Szczyt zwieńczony krzyżem na czworobocznym postumencie z kwiatonem. Krzyż z ramionami zakończonymi liliami herbowymi, z promieniami między ramionami. Chrzcielnica lakierowana, detale i ornamentyka malowane na złoto.
chrzcielnica
Chrzcielnica
Zdjęcie nr 1: Kościół jest budowlą orientowaną, założoną na planie wydłużonego prostokąta, murowaną, jednonawową z prezbiterium i zakrystią (od północy). Prezbiterium jest węższe od nawy, zamknięte wielobocznie, oddziela je tęcza o łuku półkolistym. Od zachodu chór zamknięty balustradą załamaną trójbocznie i wysuniętą przed lico w części środkowej, dekorowaną płycinami z wicią roślinną. Ściany wnętrza gładkie, brak podziałów pionowych, poziomy podział tworzą przy ziemi nisze zamknięte łukiem odcinkowym; dół ścian wyłożony drewnianą boazerią. Ściany przeprute oknami – prezbiterium dwoma, nawa ośmioma w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym; większość wypełniają witraże. Cztery okna w zakrystii. Główne wejście przez korpus wieżowy od zachodu, drugie od zakrystii. Elewacje kościoła są gładkie, górne partie z cegieł, dolne oraz naroża podkreślone okładziną kamienną. Wokół, poniżej partii okien kapnik. Wieża z wejściem umieszczonym w glifie w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym, chronionym daszkiem, ponad którym niewielkie okno. W górnej partii z każdej strony małe okno, pod dachem arkady zamknięte półkoliście, po trzy na każdą stronę. Środkowa arkada ściany frontowej przysłonięta tarczą zegara. Dach nawy dwuspadowy, prezbiterium i zakrystii wieloboczny, ponad nawą kamienna wieżyczka na sygnaturkę, wieża przekryta hełmem namiotowym. Od zewnątrz, na wschodniej ścianie prezbiterium figura ukrzyżowanego Jezusa. Najcenniejszym zabytkiem kościoła jest siedemnastowieczny ołtarz główny, który w poprzedniej budowli stanowił ołtarz boczny. Polichromię zaprojektowała Jadwiga Rymar z Krakowa.
kościół
Kościół Przenajświętszej Trójcy w Przytkowicach
Zdjęcie nr 1: Nastawa ołtarzowa architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem. Ołtarz drewniany, prostopadłościenny. Mensa prostopadłościenna, z antepedium dekorowanym płyciną w kształcie leżącego prostokąta z krzyżem greckim o ramionach zakończonych rombami, na tle rombu i ujętym liśćmi. Flankują ją z każdej strony trzy pilastry o żłobkowanych trzonach. Na mensie, na cokole obraz z przedstawieniem Matki Boskiej Kalwaryjskiej. Nastawa ujęta parami kolumn na cokołach, z których zewnętrzne są wysunięte. Podpory dźwigają pełne belkowanie, którego architraw i fryz tworzą zygzak, a gzyms jest prosty. Na nich wspierają się trzy równoległe, załamane przyczółki zakomponowane uskokowo. Szczyt tworzy krzyż łaciński stylizowany na kwiat osadzony na łodydze z liśćmi. Pole środkowe ujęte profilowaną ramą z półokrągłą niszą wypełnioną figurą Najświętszego Serca Marii. Cokoły kolumn dekorowane płycinami z plakietami roślinnymi, trzony kolumn uskrzydlonymi główkami anielskimi podtrzymującymi festony utworzone z tkaniny i chwosty, między kolumnami ażurowa wić akantowa. Belkowanie ozdabia kostkowanie i astragal, pole nad obrazem wypełnia symetryczna wić akantowa, która wieńczy również gzyms belkowania i zewnętrzną krawędź przyczółków. Gzyms od spodu dekorowany rozetami. Struktura polichromowana na biało i jasnoszaro, kolumny, ornamenty i dekoracje złocone, płyciny czerwone i niebieskie; fragmenty baz kolumn zielone; nisza niebieska.
ołtarz
Ołtarz boczny lewy Najświętszego Serca Marii
Zdjęcie nr 1: Nastawa ołtarzowa architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem. Ołtarz drewniany, prostopadłościenny. Mensa prostopadłościenna, z antepedium dekorowanym płyciną w kształcie leżącego prostokąta z krzyżem greckim o ramionach zakończonych rombami, na tle rombu i ujętym liśćmi. Flankują ją z każdej strony trzy pilastry o żłobkowanych trzonach. Na mensie, na cokole obrazem z przedstawieniem Matki Boskiej Częstochowskiejj. Nastawa ujęta parami kolumn na cokołach, z których zewnętrzne są wysunięte. Podpory dźwigają pełne belkowanie, którego architraw i fryz tworzą zygzak, w gzyms jest prosty. Na nich wspierają się trzy równoległe, załamane przyczółki zakomponowane uskokowo. Szczyt tworzy krzyż łaciński stylizowany na kwiat osadzony na łodydze z liśćmi. Pole środkowe ujęte profilowaną ramą z półokrągłą niszą wypełnioną figurą Najświętszego Serca Jezusa. Cokoły kolumn dekorowane płycinami z plakietami roślinnymi, trzony kolumn uskrzydlonymi główkami anielskimi podtrzymującymi festony utworzone z tkaniny i chwosty, między kolumnami ażurowa wić akantowa. Belkowanie ozdabia kostkowanie i astragal, pole nad obrazem wypełnia symetryczna wić akantowa, która wieńczy również gzyms belkowania i zewnętrzną krawędź przyczółków. Gzyms od spodu dekorowany rozetami. Struktura polichromowana na biało i jasnoszaro, kolumny, ornamenty i dekoracje złocone, płyciny czerwone i niebieskie; fragmenty baz kolumn zielone; nisza niebieska.
ołtarz
Ołtarz boczny prawy Najświętszego Serca Jezusa

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po tagach

Po technice i materiale

Zdjęcie nr 1: Ołtarz architektoniczny, dwukondygnacyjny ze zwieńczeniem, trójosiowy. Neogotycki na trapezowym postumencie. Mensa wsparta na dwóch kolumnach o schodkowych, bazach w formie ośmioramiennych gwiazd na siedmiobokach z wklęsłymi ramionami. Z każdego ramienia gwiazd strzeliście unosiła się ku kapitelowi wzdłuż trzonu służka, tworząc u dołu romboidalną, wklęsłą siatkę. Struktura ta zachowała się mniej niż w połowie na lewej kolumnie. Kapitel lewy ornamentalnie pokryty regularną siatką ze stylizowanych, suchych gałęzi, które tworzą trzy strefy pól ornamentalnych. Dolne przypominają ostre łuki, krzyżują się w nich gałęzie. Środkowe, romboidalne są puste a górne wypełniają sploty suchego akantu. Prawy kapitel posiada podobne podziały pól, różni się wypełnieniem górnej ze stref, gdzie przestrzeń całkowicie zajmują na przemian bujne winne grona oraz pochylające się kłosy zbóż. Zaplecek pod mensą, od frontu podzielono na sześć stref. Na dwóch zewnętrznych i dwóch środkowych znajdują się przedstawienia płaskorzeźbionych łuków okiennych z maswerkami. Druga płaszczyzna od lewej i prawej ozdobiona jest płaskorzeźbą roślinną. Ryzalitowana w części środkowej kondygnacja pierwsza stanowi tabernakulum na cokole. Zadaszenie spadziste pokryte różnorodnym zdobieniem, flankowane czworokątnymi filarami, na których kapitelach wspierają się ramiona ostrych łuków z wimpergami. Powyżej kapitele filarów stanowią blanki z których wyrastają ażurowe formy zbudowane z kilku esownic stylizowane na oset, zakończone profitkami. Widać wnętrze tabernakulum przez ażurowe, dwuskrzydłowe drzwiczki. Na lewych jest przestrzenna rzeźba Orła w koronie osadzona w nieznacznie uszkodzonej oprawie ze splotów gałęzi. Z prawej podobnie wykonane przedstawienie Pogoni Litewskiej. Konny rycerz ma złamany miecz. W centrum ołtarza w prostokątnej ramie znajduje się owalne pole wewnątrz otoczone ciasnym splotem guzowatych gałęzi. W środkowych punktach owalu z gałęzi wstawiono owalne płaskorzeźby z kości słoniowej ze scenami z życia Chrystusa. W samym środku niewielka rzeźba Jezusa Ukrzyżowanego. Ramę główną flankują postacie Ewangelistów po dwóch z każdej strony, jeden nad drugim, na postumentach i pod gotyckimi baldachimami, najwyższy jest okazalszy. Zwieńczenie ołtarza stanowi wysunięta balustrada zbudowana z ostrołukowych ramion ze sterczynami, centralne ramiona zbiegają się i łączą w sterczynę zakończoną krzyżem. Ołtarz flankowany strzelistymi formami z typowych dla neogotyckiej stylizacji elementami architektonicznymi, w które wkomponowano po jednej postaci świętych z każdej strony.
ołtarz

ołtarz

Zdjęcie nr 1: Nastawa przyścienna, architektoniczna, w kształcie prostokąta, jednoosiowa. W formie późnogotyckiego portalu o otworze wejściowym prostokątnym o zaokrąglonych narożach, ujętym cienkimi kolumienkami na cylindrycznych cokołach oraz laskowaniem, przechodzącymi na prostokątne nadproże z krzyżującymi się laskami. W polu środkowym obraz z przedstawieniem siedzącego na tronie świętego Józefa z Dzieciątkiem na kolanach. Obraz w obramieniu z motywem pręta owiniętego spiralną taśmą. Poniżej prostokątna płyta w takim samym obramieniu, z inskrypcją po polsku, literami stylizowanymi na gotyckie: BOGARODZICO.
ołtarz

Nastawa ołtarza Świętego Józefa

Zdjęcie nr 1: Na wolutowo-wywiniętych przyczółkach zwieńczenia usadzona jest para aniołów. Anioł po lewej stronie ukazany jest w pozycji siedzącej, zwrócony trzy czwarte w lewo z lewą nogą podwiniętą, a prawą opuszczoną w dół; lewą rękę składa na piersi, a prawą wyciąga do przodu; głowę ma uniesioną do góry. Twarz szeroka z wyraźnie zaznaczonym podbródkiem, szerokim na końcu nosem i dużym oczami. Włosy krótkie i kędzierzawe, ciemnobrązowe z loczkiem zawiniętym nad czołem. Anioł ubrany jest z złoconą tunikę ze srebrzoną podszewką, odsłaniającą nagi tors i prawą nogę powyżej uda. U ramion ma duże, złocone i rozpięte na boki skrzydła. Po prawej stronie ołtarza znajduje się drugi anioł o antytetycznym układzie sylwetki z rękami ugiętymi w łokciach i rozłożonymi na boki oraz głową skierowaną delikatnie w lewo. Szaty, skrzydła i twarz analogiczne, jak u pierwszego anioła. Wyżej, na wolutowym zakończeniu boków zwieńczenia usadzona jest para małych aniołków z niewielkimi skrzydłami, opasanymi w biodrach złotą przepaską. Aniołki ukazane są w ruchu o esowato wygiętej sylwetce, z jedną nogą uniesioną do góry i rękami odwiedzionymi na jeden bok. Twarze szerokie z pulchnymi policzkami, nosami o szerokich końcach i dużymi oczami, włosy krótkie i kędzierzawe. Polichromia w odsłoniętych partiach ciała naturalistyczna, szaty i skrzydła złocone.
rzeźba

Cztery anioły w zwieńczeniu ołtarza bocznego

Zdjęcie nr 1: Na wolutowo-wywiniętych przyczółkach zwieńczenia usadzona jest para aniołów. Anioł po lewej stronie ukazany jest w pozycji siedzącej, zwrócony trzy czwarte w lewo z lewą nogą podwiniętą, a prawą opuszczoną w dół; na piersi składa skrzyżowane ręce, głowę ma skierowaną w lewo. Twarz szeroka z wyraźnie zaznaczonym podbródkiem, szerokim na końcu nosem i dużym oczami. Włosy długie i kręcone, ciemnobrązowe. Anioł ubrany jest z złoconą tunikę ze srebrzoną podszewką odsłaniającą nagi tors i prawą nogę poniżej uda. U ramion ma duże, złocone i rozpięte na boki skrzydła. Po prawej stronie ołtarza znajduje się drugi anioł o antytetycznym układzie sylwetki z rękami ugiętymi w łokciach i skierowanymi w prawo. Szaty, skrzydła i twarz są analogiczne, jak u opisanego poprzednio anioła. Polichromia w odsłoniętych partiach ciała naturalistyczna, szaty i skrzydła złocone oraz srebrzone.
rzeźba

Dwa anioły w zwieńczeniu ołtarza

Zdjęcie nr 1: Podstawa w formie prostego prostopadłościanu na niskim cokoliku, zwieńczona gzymsem, wyżej przechodząca w zwężający się, profilowany cokół na planie prostokąta, na którym osadzony jest krucyfiks. Ramiona krzyża ujęte przy krawędzi bordową opaską, wewnątrz złocone i karbowane. Figura Chrystusa ścięta z tyłu, przybita do krzyża trzema gwoździami. Ciało w delikatnym zwisie o szeroko rozłożonych ramionach, głowa opada na prawe ramię, nogi są ugięte w kolanach, kolana przylegają do siebie, a stopy są przebite w układzie prawa na lewą. Twarz szczupła o ostrym profilu nosa, okolona krótką brodą. Włosy długie, silnie skręcone w pukle i opadające na tył głowy i prawe ramię. Ciało szczupłe o delikatnie podkreślonej muskulaturze oraz uwypuklonej formie klatki piersiowej, szczególnie linii żeber z zaznaczonymi śladami męki. Na głowie korona cierniowa. Przez biodra przewiązane jest złocone perizonium w formie krótkiej skręconej tkaniny, zawieszonej na sznurze, odsłaniającej prawe biodro, ze zwisem na prawym boku. Na zakończeniu pionowej belki titulus w formie zwoju z napisem „IN / RI”. Polichromia w odsłoniętych partiach ciała Chrystusa delikatnie sina, perizonium, krzyż i detale złocone oraz srebrzone, postument polichromowany na czarno.
rzeźba

Krzyż ołtarzowy

Zdjęcie nr 1: Mensa w typie sarkofagowym ustawiona na czterech lwich łapach. Ściana frontowa jest dekorowana trzema płycinami. Zewnętrzne mają kształt leżących prostokątów z wklęsłą wewnętrzną krawędzią, a środkowa jest okrągła, wypełniona chrystogramem. Mensa w kolorze jasnoszarego kamienia, łapy białe.
ołtarz

Mensa ołtarzowa

Jak cytować?

Maria Działo, "Ołtarz główny", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2025, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/oltarz-glowny-29

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności