Ołtarz boczny

Opis

Nastawa ołtarzowa architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem. Ołtarz prostopadłościenny, drewniany; mensa drewniana. Antepedium w kształcie leżącego prostokąta ujętego profilowaną ramą; w polu płycina z malowaną i złoconą dekoracją roślinną. Tabernakulum w formie prostopadłościennej skrzynki. Drzwiczki o kształcie stojącego prostokąta z płyciną dekorowaną malowanym i złoconym przedstawieniem kiści i liścia winnego grona oraz symetrycznego kłosa. Predella dekorowana płyciną z malowaną i złoconą dekoracją stylizowanego akantu. Nastawa ołtarzowa ustawiona na wysokim cokole, ujęta parą kolumn o kapitelach kompozytowych i wybrzuszonych trzonach. Cokoły zdobione są prostokątnymi płycinami, z przodu wypełnione płaskorzeźbionym liściem. Podpory dźwigają niepełne belkowanie składające się z fryzu i silnie wysuniętego gzymsu, wyłamanego nad polem głównym i przerwany półkolisty przyczółek. W polu znajduje się ozdobna rama w kształcie stojącego prostokąta, zamkniętego łukiem nadwieszonym z obrazem Matki Boskiej Różańcowej ze świętymi dominikańskimi. Zwieńczenie w kształcie stojącego prostokąta, zamknięte łukiem półkolistym, ustawione na wysokim cokole, ujęte parą kolumn o kapitelach kompozytowych podtrzymujących przerwany przyczółek; po bokach flankowane spływami wolutowymi. U szczytu akroterion w formie neorokokowej dekoracji roślinnej. W polu obraz Trójcy Świętej w ramie powtarzającej kształt zwieńczenia. Struktura w całości polichromowana w kolorze jasnobeżowym; kolumny, ornamentyka i profile złocone.

Zarys problematyki artystycznej

Ołtarz powstał zapewne w niedługim czasie po wybudowaniu świątyni, czyli po 1903 roku w stylu neobarokowym. Struktura ołtarza opiera się na wzorach wykształconych w sztuce nowożytnej. Nastawa jest posadowiona na wysokim cokole, z polem głównym flankowanym podporami, z obrazem Matki Boskiej Różańcowej ze św. Dominikiem i św. Katarzyną Sieneńską w polu głównym oraz Trójcy Świętej w zwieńczeniu. Uzupełniają ją elementy architektoniczne charakterystyczne dla sztuki neobaroku (oprócz akroterionu u szczytu, który wykonany jest w stylu neorokokowym). Ołtarz powstał równoległe ze stojącym po przeciwnej stronie arkady tęczowej ołtarzem z obrazami św. Antoniego Padewskiego i św. Franciszka z Asyżu. Program ideowy bliźniaczych ołtarzy został poświęcony zatem najważniejszym świętym zakonu dominikańskiego (św. Dominik i św. Katarzyna ze Sieny) oraz franciszkańskiego (św. Antoni i św. Franciszek). Źródła archiwalne nie ujawniły autora dzieł i ich fundatorów.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Dobry.

Streszczenie

Ołtarz boczny, ustawiony po lewej stronie arkady tęczowej. Prawdopodobnie powstał w niedługim czasie po wybudowaniu świątyni, czyli po 1906 roku. Został wykonany w stylu neobarokowym. W polu głównym znajduje się obraz Matki Boskiej Różańcowej ze świętymi dominikańskimi, a w zwieńczeniu obraz z przedstawieniem Trójcy Świętej. Źródła archiwalne nie ujawniły autora dzieła.

Bibliografia