Epitafium Walentego Stawowego
Zdjęcie nr 1: Epitafium w formie tablicy w kształcie leżącego prostokąta z inskrypcją: „WALENTY STAWOWY / ur(odzony) 10. II. 1891 w ŁĘKAWICY / zm(arły) 2. XII. 1968 w Ameryce. / Dobrodziej tutejszego kościoła. / Za wszystko dobre, co dla nas / uczynił, daj mu Panie / światłość wiekuistą.”

Epitafium Walentego Stawowego

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
wadowicki
Gmina
Stryszów
Miejscowość
Łękawica
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Krakowska
Dekanat
Wadowice Południe
Parafia
Św. Józefa Robotnika
Tagi
epitafium Walenty Stawowy
Miejsce przechowywania
nawa
Identyfikator
DZIELO/03555
Kategoria
płyta nagrobna
Ilość
1
Czas powstania
po 1978 roku
Technika i materiał
granit, techniki kamieniarskie, techniki rzeźbiarskie, złocenie
Wymiary podstawowe
szerokość – 50 cm
wysokość – 28 cm
Autor noty katalogowej
Maria Działo
Wszystkie prawa zastrzeżone

Opis

Epitafium w formie tablicy w kształcie leżącego prostokąta z inskrypcją: „WALENTY STAWOWY / ur(odzony) 10. II. 1891 w ŁĘKAWICY / zm(arły) 2. XII. 1968 w Ameryce. / Dobrodziej tutejszego kościoła. / Za wszystko dobre, co dla nas / uczynił, daj mu Panie / światłość wiekuistą.”

Zarys problematyki artystycznej

Tablica epitafijna poświęcona Walentemu Stawowemu, urodzonemu 10 lutego 1891 w Łękawicy, zmarłemu 2 grudnia 1968 w Ameryce. Tablica została wykonana w tym samym warsztacie co epitafium Joanny Stawowej (1895-1978) znajdujące się w kościele. Oba epitafia zostały zapewne zamówione po śmierci Joanny Stawowej, dlatego też datę powstania omawianego zabytku należałoby przesunąć na 1978 rok. Epitafium charakteryzuje prostota formy. Treść inskrypcji wyraża żal i smutek po zmarłym, czym nawiązuje do szeregu podobnych tablic kommemoratywnych z tego okresu.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Dobry.

Streszczenie

Epitafium Walentego Stawowego (1891-1968) wykonane w tym samym warsztacie, co tablica epitafijna Joanny Stawowej (1895-1978) znajdująca się również w kościele, czyli po 1978 roku. Treść inskrypcji wyraża żal i smutek po zmarłym, czym nawiązuje do szeregu podobnych tablic kommemoratywnych z tego okresu.

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Ambona przyścienna, wisząca. Kosz na planie ośmioboku z cokołem i ośmiobocznym podwieszeniem. Cokół kosza dekorowany prostokątnymi płycinami. U spodu podwieszona kostka ujęta ze wszystkich stron wolutami oraz toczoną, profilowaną szyszką. Ścianki flankowane są kolumienkami podtrzymującymi półkoliste arkady w polach dekorowane biforiami. Biforia naprzemiennie ozdobione kwiatami słonecznika lub dzielone pośrodku kolumienką i zdobione dwiema uskrzydlonymi główkami aniołków w polach; nad biforiami w łuku arkady umieszczone są rozetki w medalionach. Zaplecek w formie wydłużonego, stojącego prostokąta z wpisaną w polu płyciną zamkniętą łukiem trójlistnym. Płycina ozdobiona jest płaskorzeźbionym przedstawieniem Baranka Eucharystycznego leżącego na księdze zamkniętej siedmioma pieczęciami. Po bokach zaplecek ujmują uszy z dekoracją roślinną. Baldachim na planie ośmioboku z cokołem dekorowanym płycinami, ornamentem roślinnym u góry i lambrekinem u spodu. Ścianki baldachimu zwężają się ku górze z aplikowanymi krzyżami i stanowią podstawę dla pełnej, czerwonej korony z krzyżem. U spodu baldachimu gołębica Ducha Świętego na tle promienistej glorii. Struktura polichromowana na bordowo, profilowania na żółto, detale i ornamentyka złocone i srebrzone.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Chrzcielnica na niskim, prostopadłościennym cokole. Stopa na planie ośmioboku, profilowana. Trzon ośmioboczny z wypukłym kanelowaniem, zamknięty pierścieniem. Czara ośmioboczna, dekorowana wypukłymi kanelurami z profilowaną wargą. Pokrywa w formie fragmentu kanelowanego trzonu kolumny, na cokole dekorowanym liśćmi. Od frontu drzwiczki w kształcie stojącego prostokąta z płyciną zdobioną rozetą w medalionie. Całość zwieńczona koroną o czterech kabłąkach, zamkniętą kulą z krzyżem. Chrzcielnica polichromowana w odcieniu kości słoniowej; ze złoconymi detalami i koroną.
chrzcielnica
Chrzcielnica
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta przedstawiający Chrystusa Ukrzyżowanego. W centrum kompozycji ukazany Chrystus przybity do krzyża na tle górskiego pejzażu. Ciało zawieszone na wyprostowanych ramionach, głowa delikatnie pochylona w dół. Twarz podłużna z długim i prostym nosem, zamkniętymi oczami, okolona krótką i kręconą brodą. Włosy długie, brązowe, opadające na prawe ramię i plecy. Na głowie zielona korona cierniowa o długich kolcach, a wokół niej złoty, promienisty nimb o promieniach naprzemiennie prostych i falowanych. Chrystus ma założone wokół bioder białe perizonium, silnie drapowane z jednym końcem rozwianym po lewej stronie obrazu. Karnacja ciała bladoszara. Krzyż prosty, szeroki, jasnobrązowy, nad głową Chrystusa wisi tabliczka z napisem „I[ESUS] N[AZARENUS] R[EX] J[UDEORUM]”. Kolorystyka obrazu pastelowa. Tło niebieskie z chmurami w odcieniach fioletowo-pomarańczowych.
obraz
Chrystus Ukrzyżowany
Zdjęcie nr 1: Krucyfiks z rzeźbą Chrystusa przybitą do krzyża trzema gwoździami. Figura zawieszona na szeroko rozłożonych, wyprężonych ramionach, w niewielkim zwisie. Sylwetka szczupła, o wyraźnie podkreślonej linii żeber i mostka. Głowa opada nieznacznie w kierunku prawego barku. Twarz podłużna, okolona krótką brodą, z zamkniętymi oczami; włosy długie, spływające na prawe ramię; na głowie korona cierniowa. Perizonium białe, przewiązane sznurem, odsłaniające prawe udo. Na ciele widoczne liczne strużki krwi spływające z ran. Krzyż prosty, gładki, ciemnobrązowy. Nad głową Chrystusa tabliczka w formie białej banderoli z napisem „IN / RI”.
rzeźba
Krucyfiks
Zdjęcie nr 1: Epitafium w formie tablicy w kształcie leżącego prostokąta ze złoconą inskrypcją „JOANNA STAWOWA / ur(odzona) 17. III. 1895 zm(arła) 8. XII. 1978 / Za wszystko dobre, / co dla nas uczyniła daj Jej / wieczne spoczywanie”.
płyta nagrobna
Epitafium Joanny Stawowej
Zdjęcie nr 1: Kościół jest usytuowany w centrum wsi Łękawica, na południe od głównej drogi. Teren wokół niego jest ogrodzony wysokim płotem na kamiennej podmurówce. Główne wejście na teren przykościelny znajduje się w murze od zachodu z bramką i dwiema furtkami. Kościół skierowany na południe, murowany, otynkowany z wieżą od północy. Wnętrze świątyni tworzy niewielkie, prostokątne, jednoprzęsłowe prezbiterium zakończone trójbocznie. Nawa jest szersza, na planie prostokąta, oddzielona od prezbiterium szeroką, półkoliście zamkniętą arkadą w ścianie tęczowej. Od wschodu do prezbiterium przylega założona na planie prostokąta niewielka zakrystia, a od zachodu do nawy niewielka kruchta. Na północnej ścianie kościoła chór muzyczny, wzniesiony nad kruchtą wejściową. Nawę oświetlają umieszczone we wschodnich i zachodnich ścianach prostokątne, zamknięte półkoliście okna, po trzy z każdej strony. Wszystkie otwory okienne w kościele wypełnione są witrażami. Do świątyni prowadzą trzy wejścia: główne od strony północnej, drugie przez kruchtę zachodnią oraz trzecie przez zakrystię. Wejście główne prowadzi poprzez dwuskrzydłowe drzwi z kruchty pod wieżą. W zewnętrznej elewacji kościoła widoczny jest niewysoki, kamienny cokół, wykonany z nieregularnych ciosów kamienia. Prezbiterium niższe od nawy. Ściany nawy oszkarpowane. Do północnej fasady kościoła dostawiona jest założona na planie kwadratu trójkondygnacyjna wieża-dzwonnica oraz dostawione po bokach dwa aneksy, sięgające wysokością do końca pierwszej kondygnacji wieży. Poszczególne kondygnacje rozdzielone są gzymsami. W dolnej kondygnacji na osi kościoła, prostokątne wejście do kruchty, zamknięte półkoliście, zaakcentowane półkolistym nadprożem. Powyżej ażurowym, metalowy daszek oraz okrągłe, rozglifione okno. W drugiej kondygnacji ślepe triforium z przeszkolnym oknem pośrodku i blendami po bokach. Powyżej kondygnacja z trzech stron zdobiona półkolistym arkadowaniem, wyżej kostkowaniem. W trzeciej kondygnacji, w każdej ze ścian prostokątne zamknięte półkoliście prześwity okienne z żaluzjami. Całość nakryta ośmiobocznym, smukłym dachem wieżowym, zakończonym krzyżem osadzonym na kuli; u dołu artykułowanym czterema trójkątnymi przyczółkami, w polach których umieszczone są zegary. Aneksy na planie kwadratu z prostokątnymi i półkoliście zamkniętymi oknami od frontu. Prezbiterium i nawa przykryte oddzielnie, stromymi dachami dwuspadowymi.
kościół
Kościół św. Józefa Robotnika

Inne dzieła z tego roku

Zdjęcie nr 1: Epitafium w formie tablicy w kształcie leżącego prostokąta ze złoconą inskrypcją „JOANNA STAWOWA / ur(odzona) 17. III. 1895 zm(arła) 8. XII. 1978 / Za wszystko dobre, / co dla nas uczyniła daj Jej / wieczne spoczywanie”.
płyta nagrobna
Epitafium Joanny Stawowej

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po tagach

Po technice i materiale

Zdjęcie nr 1: Epitafium architektoniczne, w formie aediculi, na cokole z wyciętym u dołu łukiem odcinkowym, ujęte parą kolumn o kapitelach korynckich, dźwigających niepełne belkowanie zakończone wyłamanym szerokim gzymsem. W partii zwieńczenia widnieje płaskorzeźbiona, ujęta liściastymi labrami tarcza z godłem herbu Prus I. Niegdyś epitafium wieńczył zapewne krzyż (obecnie zniszczony). Pośrodku profilowana płycina z inskrypcją „PAMIĘCI / Adama / WIŚNIEWSKIEGO / Dziedzica wsi Przebieczany / zm(arłego) d(nia) 6 Grudnia 1857 / w 64 roku życia. / Pozostała wdowa z dziećmi / poświęca”. W prawej dolnej części epitafium sygnatura „E(dward) Stehlik”.
płyta nagrobna

Epitafium Adama Wiśniewskiego

Zdjęcie nr 1: Tablica epitafijna kamienna w kształcie prostokąta o ściętych dolnych narożach. Na niej wykuta inskrypcja „ADRIANVS SKASSEWSKI DECAN(US) / CRVSVICIEN(SIS) CANONIC(US) VLAD/ISLAVIEN(SIS) R(EVERENDISSI)MI I(N) CHR(IST)O P(AT)RIS D[OMINI] / D(OMI)NI ANDREAE ZEBRIDOWSKI DE / VIANCZBORG DEI GRA(TIA) EPISCO/PI CRAC(OVIENSIS) DVCISQ(UE) SEVERIEN(SIS) THE/SAVRARI(US) VIR PIVS ET CATHOLI/CVS AN(N)O D(OMI)NI MDLV DIE 27 / MENSIS OCTOBR(IS) VITA FVNCT(US) / IN HOC TVMVLO REQESCIT / CVI(US) A(N)I(M)AE SIT DE(US) P(PRO)PICIVS”
płyta nagrobna

Epitafium Adriana Skassewskiego

Zdjęcie nr 1: Płyta w kształcie leżącego prostokąta, w profilowanej opasce tynkowej dekorowanej kimationem. Inskrypcja majuskułowa w języku polskim i zapisem daty po łacinie: TU LEŻY SIMON CHALUBKA / Z MAŁŻANKA HELENA Y SIN/EM MIKOLAIEM W GROBIE TYM / ODPOCZYWAIA POZOSTALY SIN / STANISLAW RODZICOM Y BRATV / TE PAMIATKE WISTAWIŁ MIEISCE / MAŁE MALEMU WZROSTOWI / SOBIE ZABISAWSZY ROKV / 1634. DIE 2I. NOVEMB(RIS).
płyta nagrobna

Epitafium

Zdjęcie nr 1: Płyta w formie stojącego prostokąta. W górnej części ryty monogram IHS z krzyżem. W polu inskrypcja „Adamo Kołaczkowski / Bonorum Cameralium Ann(o) 9 Praefecto / Die 24. Decembris 1824 A(nn)o vitae 54 / non tam aetate quam maerore / propter culpas aliorum consumpto / addicti amici posuere. / Quisquis es superior disce / quam durum piaesse aliis / Defuncto autem aeternam / precare requiem.” U dołu płyty ryta czaszka ze skrzyżowanymi piszczelami.
płyta nagrobna

Epitafium Adama Kołaczkowskiego

Zdjęcie nr 1: Tablica w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego półkolistym łukiem nadwieszonym z uskokami, ujęta profilowaną ramą. W górnej partii, w polu łuku znajduje się wpisane w owal, polichromowane godło herbu Szembek, poniżej tekst „D(EO) O(PTIMO) M(AXIMO) / Ad perpetuam rei memoriam / A(nn)o ab Incarnatione D[omi]ni 1781. / Die octava Julii. / Celsissimus Ill(ust)ri(ssi)mus R(enovere)nd(issi)mus D(omi)nus. / Christophorus Comes / SZEMBEK / Epp(iscop)us Uranopolitan(ensis) Coadjutor Ploc(ensis) / Dux Sielun(ensis) etc. Eccl(esi)am hanc Divo Jo/anni CANTIO dicatam solenni ritu Conse/cravit Anniversarium quo ad Officium et / Missam obeundum D(omini)ca prima p(os)t Festum Visita(ti)o / B(EATE) V(IRGINIS) MARIAE statuit et determinavit / Cura R(everendi) Stanislai Petulski huius Eccl(esiasti)cae / Actualis Praebendarii”.
tablica pamiątkowa

Epitafium

Zdjęcie nr 1: Epitafium z fantazyjnie wyciętą płyciną o bokach w kształcie półkolistych, nadwieszonych łuków na wklęsłych uskokach, ujętą uproszczonymi wolutami z chrząstkami. Pod dolną krawędzią kartusz z tarczą z godłami herbów Ostoja i Rola. W górnej części epitafium okrągły medalion ujęty taśmami zakończonymi ślimacznicami z krzyżem. W jego polu uproszona trupia czaszka ze skrzyżowanymi piszczelami. W polu Inskrypcja: "D(EO) O(PTIMO) M(AXIMO) / PERIL(LVST)RI ET R(EVERENDI)S(I)MO DOMINO ADAMO / PAVLO A TARNOW TARNOWSKI PRAEPO/SITO SEVERIENSI FRATRI SVO GERMA/NO DESIDERATISSIMO AN(NO) 1712 / ATQVE / IOSEPHO, ET STANISLAO FILIIS AC MA/RIANNAE ET SALOMEAE TVM GEMINIBVS / ANNAE ALTER AEVE SALOMEAE NEC NON CHRI/STINAE FILIABVS, CHARISSIMAE SOBOLI SVAE PVBESCENTE AETATE ANNV(M) 1725 /DEFVNCTIS / SIBIQVE / ILLVSTRES ET MAGNIFICI MICHAEL STANISLAVS AB EADEM TARNOW TARNOWSKI EX / VENATORE LANCICIEN[sic] CAPITANEO SEVERIEN(IS) PRIMO BIECEN(SI] NVNC SIRADIENSIS CASTELLANVS / ET ROSA DE RILSKO SCIBOROWNA CONIVGES AD HIC VIATORES TAMEN MORITVRI, PRO / MORE CHRISTIANO AMORE HOC POSVERVNT MONVMENTVM AN(NO) D(OMINI) 1729 / QVORVM / VIRVTES ET QVALITATES MERITA VERITATI / VERITAS REFERAT POSERITATI / ETTI LECTOR PIE ETIAM MORTALIS / ANIMABVS FIDELIVM DEFVNCTORVM / PACEM PRECANDO DIC / REQVIESCANT IN PACE /AMEN".
płyta nagrobna

Epitafium Adama Pawła Tarnowskiego i jego dzieci Józefa, Stanisława, Marianny, Salomei, Ewy i Salomei

Jak cytować?

Maria Działo, "Epitafium Walentego Stawowego", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/epitafium-walentego-stawowego

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności