Nawiedzenie Najświętszej Marii Panny

Dzieje zabytku

Obraz został namalowany do ołtarza, w którym się znajduje i poddany konserwacji najpewniej w latach osiemdziesiątych XX wieku oraz po 2008 roku.

Opis

Obraz w formie stojącego prostokąta zamknięty łukiem półkolistym nadwieszonym z uskokami w złoconej, profilowanej ramie. W centrum postacie spotykających się Marii i św. Elżbiety. Kobiety zwrócone ku sobie obejmują się obiema rękami. Twarz Marii jest owalna o wyraźnych, młodzieńczych rysach, jasnej karnacji, nad głową nimb. Matka Boska jest ubrana w bladoróżową suknię przepasaną w talii oraz niebieski płaszcz nakrywający głowę i ramiona, przewiązany z przodu. Twarz św. Elżbiety jest owalna, zdradza jej starszy wiek, o ciemnej karnacji; oczy ma zwrócone w górę. Ubrana jest w zieloną suknię oraz czerwony płaszcz przerzucony przez prawe ramię i zawiązany na boku, na głowie ma jasnoczerwoną chustę. Na drugim planie w prawej części obrazu ukazany budynek, w którego wejściu przedstawione półpostacie witających się św. Józefa i Zachariasza. Scena została zakomponowana na tle architektury – na trzecim planie widoczny budynek z dwoma wielodzielnymi oknami. Powyżej w górnej części obrazu widoczny jest fragment błękitnego nieba z zabarwionymi na różowo obłokami. Kolorystyka ciemna, ciepła, postacie kobiet zostały wyróżnione intensywnym kolorem tkanin. Silny światłocień.

Zarys problematyki artystycznej

Obraz jest ilustracją sceny z Ewangelii św. Łukasza (1, 39-56) i przedstawia nawiedzenie św. Elżbiety przez Najświętszą Marię Pannę. Choć św. Łukasz wyraźnie w Ewangelii napisał, że Maria weszła do domu św. Elżbiety, kompozycja zwykle rozgrywa się na zewnątrz, w otoczeniu architektury – np. tak jak w omawianym obrazie przed wejściem do domu Elżbiety i Zachariasza. Scena była wkomponowana zarówno w cykle maryjne, chrystologiczne oraz, jak w tym przypadku, traktowana jako samodzielne przedstawienie – ilustracja wezwania kościoła. Różnić je może sposób witania się kobiet lub liczba osób – przedstawiano dwie niewiasty, ich przywitanie i stojącego w tle Zachariasza lub jak tutaj – spotkanie dwóch małżeństw, w którym jednak mężczyźni jedynie asystują swoim żonom. Suski obraz ma czytelną kompozycję, akcent położono na zbliżone do siebie, wyróżnione postacie świętych kobiet. Wyrafinowane pozy, sposób ukazania twarzy i kolorystyka wskazują, że jest to dzieło późnobarokowe.
Józef Hampel i Feliks Kiryk, jako jedyni, w swojej publikacji z 1998 roku podają, że jest to kopia wykonana około połowy XIX wieku przez Wojciecha Grzywińskiego.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Obraz został poddany konserwacji najpewniej w latach osiemdziesiątych XX wieku oraz po 2008 roku.

Streszczenie

Obraz z przedstawieniem Nawiedzenia Najświętszej Marii Panny został namalowany około 1793 roku do ołtarza, w którym się znajduje. Przedstawiono na nim moment odwiedzin św. Elżbiety przez Marię. Scena rozgrywa się przed domem Elżbiety, a kobietom towarzyszą ich mężowie – Zachariasz i św. Józef. Późnobarokowy obraz utrzymano w ciepłej kolorystyce.

Bibliografia