Obraz pochodzi z dawnego ołtarza głównego i do 1969 roku miał inną ramę.
Obraz w formie stojącego prostokąta o falistym, wklęsło-wypukłym zamknięciu, ujęty profilowaną, złoconą ramą. Przedstawienie wielopostaciowe, na tle chmur, podzielone na strefy. W dolnej części wśród obłoków czterej ojcowie Kościoła i czterej ewangeliści z atrybutami, wyżej apostołowie, król Dawid i św. Barbara, w trzeciej strefie z lewej św. Józef, Matka Boska i św. Jan, pod krzyżem, pośrodku Adam i Ewa, z prawej Mojżesz z dekalogiem i postacie starotestamentowe. Najwyżej Bóg Ojciec, Chrystus z kulą świata i gołębica Ducha Świętego. Między wymienionymi najważniejszymi postacie mniej znaczących świetych, m.in. św. Floriana, św. Katarzyny ALeksandryjskiej, św. Jana Chrzciciela, św. Joachima, św. Anny. Kolorystyka intensywna, silne kontrasty, płaska plama barwna.
Dobry.
Osiemnastowieczny obraz pochodzi z dawnego ołtarza głównego rozebranego w 1935 roku i przedstawia adorację Trójcy Świetej przez wszystkich świętych.
Józef Skrabski, "Adoracja Trójcy Świętej przez wszystkich świętych ", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2025, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/adoracja-trojcy-swietej-przez-wszystkich-swietych