Figura powstała do ołtarza, w którym się znajduje.
Figura niemal pełnoplastyczna, z tyłu ścięta i drążona ukazuje świętego, przedstawionego w pozycji stojącej, w kontrapoście. Święty w lewej dłoni trzyma otwartą księgę, a prawą wznosi ugiętą. Ma pociągłą twarz, duże oczy, nos długi o prostym profilu i lekko rozchylone usta. Twarz ma okoloną brązowymi włosami formowanymi w pukle i długą brodą. Jest ubrany w srebrną albę i ornat w kolorze różowym ze złotą kolumną i lamowaniem. Polichromia w partiach ciała naturalistyczna.
Ukazanej w figurze świętej postaci brak atrybutów, które umożliwiałyby jednoznaczną identyfikację. Otwarta księga i ornat wskazują jedynie, że była to osoba duchowna głosząca Słowo Boże.
Rzeźba powstała wraz z ołtarzem w ostatniej ćwierci XVII wieku, w okresie dojrzałego baroku. Charakteryzuje się uspokojoną formą, ożywioną nieznacznie fałdami sugerującej ruch, sięgającej ziemi alby.
Zabrudzenia powierzchni, drobne ubytki warstwy malarskiej.
Rzeźba niezidentyfikowanego świętego powstała wraz z ołtarzem w ostatniej ćwierci XVII wieku, w okresie dojrzałego baroku. Charakteryzuje się uspokojoną formą, ożywioną nieznacznie fałdami sugerującej ruch, sięgającej ziemi alby.
Agata Felczyńska, "Święty z księgą", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/swiety-z-ksiega