Św. Wojciech
Zdjęcie nr 1: Rzeźba całopostaciowa, na cokole. Postać ukazana w skręcie, w kontrapoście, z lewą nogą odciążoną. W lewej ręce trzyma krzyż arcybiskupi, prawą rękę przyciska do piersi. Głowa zwrócona w lewo, twarz o wyraźnych rysach, okolona krótką brodą, włosy zaczesane do tyłu. Święty ma brązowe oczy, wydatny nos i lekko rozchylone usta. Przedstawiono go w stroju biskupim: sutannie, rokiecie i spiętej pod szyją kapie, na którą nałożono paliusz i w rękawiczkach; na nogach buty. Szaty odzwierciedlają układ sylwetki układając się w drobne, głęboko rzeźbione fałdy. Płaszcz kontrastowo łamie się ostro wokół lewej ręki; spod szat widać czubki butów. Partie ciała polichromowane naturalistycznie, sutanna, i rękawiczki fioletowe, komża biała ze złotą koronką, kapa złocona, podbita czerwienią, infuła i paliusz złote.
Zdjęcie nr 2: Rzeźba całopostaciowa, na cokole. Postać ukazana w skręcie, w kontrapoście, z lewą nogą odciążoną. W lewej ręce trzyma krzyż arcybiskupi, prawą rękę przyciska do piersi. Głowa zwrócona w lewo, twarz o wyraźnych rysach, okolona krótką brodą, włosy zaczesane do tyłu. Święty ma brązowe oczy, wydatny nos i lekko rozchylone usta. Przedstawiono go w stroju biskupim: sutannie, rokiecie i spiętej pod szyją kapie, na którą nałożono paliusz i w rękawiczkach; na nogach buty. Szaty odzwierciedlają układ sylwetki układając się w drobne, głęboko rzeźbione fałdy. Płaszcz kontrastowo łamie się ostro wokół lewej ręki; spod szat widać czubki butów. Partie ciała polichromowane naturalistycznie, sutanna, i rękawiczki fioletowe, komża biała ze złotą koronką, kapa złocona, podbita czerwienią, infuła i paliusz złote.
Zdjęcie nr 3: Rzeźba całopostaciowa, na cokole. Postać ukazana w skręcie, w kontrapoście, z lewą nogą odciążoną. W lewej ręce trzyma krzyż arcybiskupi, prawą rękę przyciska do piersi. Głowa zwrócona w lewo, twarz o wyraźnych rysach, okolona krótką brodą, włosy zaczesane do tyłu. Święty ma brązowe oczy, wydatny nos i lekko rozchylone usta. Przedstawiono go w stroju biskupim: sutannie, rokiecie i spiętej pod szyją kapie, na którą nałożono paliusz i w rękawiczkach; na nogach buty. Szaty odzwierciedlają układ sylwetki układając się w drobne, głęboko rzeźbione fałdy. Płaszcz kontrastowo łamie się ostro wokół lewej ręki; spod szat widać czubki butów. Partie ciała polichromowane naturalistycznie, sutanna, i rękawiczki fioletowe, komża biała ze złotą koronką, kapa złocona, podbita czerwienią, infuła i paliusz złote.
Zdjęcie nr 4: Rzeźba całopostaciowa, na cokole. Postać ukazana w skręcie, w kontrapoście, z lewą nogą odciążoną. W lewej ręce trzyma krzyż arcybiskupi, prawą rękę przyciska do piersi. Głowa zwrócona w lewo, twarz o wyraźnych rysach, okolona krótką brodą, włosy zaczesane do tyłu. Święty ma brązowe oczy, wydatny nos i lekko rozchylone usta. Przedstawiono go w stroju biskupim: sutannie, rokiecie i spiętej pod szyją kapie, na którą nałożono paliusz i w rękawiczkach; na nogach buty. Szaty odzwierciedlają układ sylwetki układając się w drobne, głęboko rzeźbione fałdy. Płaszcz kontrastowo łamie się ostro wokół lewej ręki; spod szat widać czubki butów. Partie ciała polichromowane naturalistycznie, sutanna, i rękawiczki fioletowe, komża biała ze złotą koronką, kapa złocona, podbita czerwienią, infuła i paliusz złote.
Zdjęcie nr 5: Rzeźba całopostaciowa, na cokole. Postać ukazana w skręcie, w kontrapoście, z lewą nogą odciążoną. W lewej ręce trzyma krzyż arcybiskupi, prawą rękę przyciska do piersi. Głowa zwrócona w lewo, twarz o wyraźnych rysach, okolona krótką brodą, włosy zaczesane do tyłu. Święty ma brązowe oczy, wydatny nos i lekko rozchylone usta. Przedstawiono go w stroju biskupim: sutannie, rokiecie i spiętej pod szyją kapie, na którą nałożono paliusz i w rękawiczkach; na nogach buty. Szaty odzwierciedlają układ sylwetki układając się w drobne, głęboko rzeźbione fałdy. Płaszcz kontrastowo łamie się ostro wokół lewej ręki; spod szat widać czubki butów. Partie ciała polichromowane naturalistycznie, sutanna, i rękawiczki fioletowe, komża biała ze złotą koronką, kapa złocona, podbita czerwienią, infuła i paliusz złote.
Zdjęcie nr 6: Rzeźba całopostaciowa, na cokole. Postać ukazana w skręcie, w kontrapoście, z lewą nogą odciążoną. W lewej ręce trzyma krzyż arcybiskupi, prawą rękę przyciska do piersi. Głowa zwrócona w lewo, twarz o wyraźnych rysach, okolona krótką brodą, włosy zaczesane do tyłu. Święty ma brązowe oczy, wydatny nos i lekko rozchylone usta. Przedstawiono go w stroju biskupim: sutannie, rokiecie i spiętej pod szyją kapie, na którą nałożono paliusz i w rękawiczkach; na nogach buty. Szaty odzwierciedlają układ sylwetki układając się w drobne, głęboko rzeźbione fałdy. Płaszcz kontrastowo łamie się ostro wokół lewej ręki; spod szat widać czubki butów. Partie ciała polichromowane naturalistycznie, sutanna, i rękawiczki fioletowe, komża biała ze złotą koronką, kapa złocona, podbita czerwienią, infuła i paliusz złote.
Zdjęcie nr 7: Rzeźba całopostaciowa, na cokole. Postać ukazana w skręcie, w kontrapoście, z lewą nogą odciążoną. W lewej ręce trzyma krzyż arcybiskupi, prawą rękę przyciska do piersi. Głowa zwrócona w lewo, twarz o wyraźnych rysach, okolona krótką brodą, włosy zaczesane do tyłu. Święty ma brązowe oczy, wydatny nos i lekko rozchylone usta. Przedstawiono go w stroju biskupim: sutannie, rokiecie i spiętej pod szyją kapie, na którą nałożono paliusz i w rękawiczkach; na nogach buty. Szaty odzwierciedlają układ sylwetki układając się w drobne, głęboko rzeźbione fałdy. Płaszcz kontrastowo łamie się ostro wokół lewej ręki; spod szat widać czubki butów. Partie ciała polichromowane naturalistycznie, sutanna, i rękawiczki fioletowe, komża biała ze złotą koronką, kapa złocona, podbita czerwienią, infuła i paliusz złote.
Zdjęcie nr 8: Rzeźba całopostaciowa, na cokole. Postać ukazana w skręcie, w kontrapoście, z lewą nogą odciążoną. W lewej ręce trzyma krzyż arcybiskupi, prawą rękę przyciska do piersi. Głowa zwrócona w lewo, twarz o wyraźnych rysach, okolona krótką brodą, włosy zaczesane do tyłu. Święty ma brązowe oczy, wydatny nos i lekko rozchylone usta. Przedstawiono go w stroju biskupim: sutannie, rokiecie i spiętej pod szyją kapie, na którą nałożono paliusz i w rękawiczkach; na nogach buty. Szaty odzwierciedlają układ sylwetki układając się w drobne, głęboko rzeźbione fałdy. Płaszcz kontrastowo łamie się ostro wokół lewej ręki; spod szat widać czubki butów. Partie ciała polichromowane naturalistycznie, sutanna, i rękawiczki fioletowe, komża biała ze złotą koronką, kapa złocona, podbita czerwienią, infuła i paliusz złote.

Św. Wojciech

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
krakowski
Gmina
Czernichów
Miejscowość
Czernichów
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Krakowska
Parafia
Świętej Trójcy
Tagi
rzeźba XVIII wieku styl rokokowy św. Wojciech sztuka religijna
Miejsce przechowywania
ołtarz główny
Identyfikator
DZIELO/01066
Kategoria
rzeźba
Ilość
1
Czas powstania
druga połowa XVIII wieku
Technika i materiał
drewno, farba olejna, rzeźbienie, polichromowanie, złocenie
Autor noty katalogowej
Agata Felczyńska
Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Bez utworów zależnych 3.0 Polska

Dzieje zabytku

Rzeźbę wykonano w drugiej połowie XVIII wieku wraz z ołtarzem. W 1930 roku figura została oczyszczona. W latach 1934-1936 oraz w 1964 roku poddano ją konserwacji.

Opis

Rzeźba całopostaciowa, na cokole. Postać ukazana w skręcie, w kontrapoście, z lewą nogą odciążoną. W lewej ręce trzyma krzyż arcybiskupi, prawą rękę przyciska do piersi. Głowa zwrócona w lewo, twarz o wyraźnych rysach, okolona krótką brodą, włosy zaczesane do tyłu. Święty ma brązowe oczy, wydatny nos i lekko rozchylone usta. Przedstawiono go w stroju biskupim: sutannie, rokiecie i spiętej pod szyją kapie, na którą nałożono paliusz i w rękawiczkach; na nogach buty. Szaty odzwierciedlają układ sylwetki układając się w drobne, głęboko rzeźbione fałdy. Płaszcz kontrastowo łamie się ostro wokół lewej ręki; spod szat widać czubki butów. Partie ciała polichromowane naturalistycznie, sutanna, i rękawiczki fioletowe, komża biała ze złotą koronką, kapa złocona, podbita czerwienią, infuła i paliusz złote.

Zarys problematyki artystycznej

Święty Wojciech urodził się w Czechach, podczas bierzmowania przyjął imię Adalbertus. Był biskupem Pragi, misjonarzem na Węgrzech, w Polsce i w Prusach, gdzie został zamordowany w 997 roku. W kościele w Czernichowie został ukazany frontalnie, w uproszczony sposób, bez identyfikujących go jednoznacznie atrybutów, jedynie trzymając ferulę – pastorał zakończony krzyżem, która pozwala ujrzeć w nim jednego z biskupów. Figura jest przykładem rokokowej rzeźby, w której sylwetka postaci została wygięta na kształt litery „S”, a szaty okrywające ciało marszczą się drobnymi fałdami i kontrastują z ostro łamanym płaszczem.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

W 1930 roku figura została oczyszczona. W latach 1934-1936 oraz w 1964 roku poddano ją konserwacji wraz z ołtarzem. W 2015 roku impregnowano wszystkie ołtarze.

Streszczenie

Figura przedstawiająca św. Wojciecha została wykonana w drugiej połowie XVIII wieku do ołtarza, w którym się znajduje. Jest przykładem rokokowego rzeźbiarstwa. Sylwetka postaci została wygięta na kształt litery„S”, a ciało oblewają drobno marszczone fałdy spodnich szat kontrastujące z ostro łamaną kapą.

Bibliografia

Janicka-Krzywda Urszula , "Patron – atrybut – symbol", Poznań 1993
Marecki Józef, Rotter Lucyna, "Jak czytać wizerunki świętych. Leksykon atrybutów i symboli hagiograficznych", Kraków 2013

ŹRÓDŁA ARCHIWALNE

Kronika Parafialna (http://www.parafiaczernichow.pl/index.php/o-parafii)

Osoby związane z dziełem

SDM_COVER_PHOTO
Wojciech św.

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Ambona przyścienna, wisząca, dostępna od strony prezbiterium. Kosz na planie wklęsło-wypukłym, na zwężającym się cokole dekorowanym liśćmi. U spodu podwieszone dekorowane rocaille’m woluty podtrzymujące szyszkę. Ścianki kosza wklęsłe, zdobione płycinami wypełnionymi główkami anielskimi, a ścięte naroża wolutami z rocaille’m i główkami anielskimi. Kosz zamknięty parapetem w formie belkowania, wyłamanego na narożach. Z prawej strony do kosza prowadzą schody z ażurową balustradą wyciętą w pionowe, fantazyjne kształty, z poręczą. Zaplecek w kształcie stojącego prostokąta flankowany pilastrami wypełnionymi płycinami z głowicami utworzonymi z wolut i główek anielskich, podtrzymującymi fragmenty pełnego, wyłamanego na ich osiach belkowania. W polu płycina w kształcie stojącego prostokąta o ściętych górnych narożach z krucyfiksem. Nad nią, między fragmentami belkowania pięciopolowy herb Wazów zwieńczony koroną. Ponad zapleckiem płaskorzeźbiona gołębica Ducha Świętego w otoku z obłoków na tle dużych rozmiarów glorii promienistej. Struktura polichromowana w kolorze zielonym; płyciny marmoryzowane w odcieniu jasnego brązu; profilowania brązowe, detale, ornamenty, gloria złocone, gołębica i obłoki srebrzone.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Retabulum jednokondygnacyjne, trójosiowe ze zwieńczeniem i bramkami. Mensa ołtarzowa z malowanym antepedium przedstawiającym scenę Ostatniej Wieczerzy według Leonarda da Vinci. Na mensie ustawione pozłacane tabernakulum w formie prostopadłościennej z częścią środkową w ozdobnej oprawie utworzonej przez dwa ukośnie dostawione filary ze spływami wolutowymi. Między nimi wypukłe w dolnej części drzwiczki dekorowane kielichem z hostią ponad kiśćmi winogron i między kłosami zbóż. Powyżej nisza konchowa wypełniona glorią, której koncha ozdobiona jest muszlą z rocaille’owym grzebieniem. Na wolutach osadzone adorujące krzyż putta. Część centralna nastawy flankowana kolumnami z głowicami jońskimi i ornamentem rokokowym. W polu w profilowanej złotej ramie przedstawienie koronacji Marii przez Trójcę Świętą. Drewniana konstrukcja skrzydeł bocznych tworzy ramę dla dwóch rzeźb ustawionych na bramkach, na odcinkach gzymsu rozszerzających się ku górze, które tworzą cokoły ozdobione w dolnej części rokokową muszlą. Po prawej stronie znajduje się rzeźba przedstawiająca św. Stanisława z Piotrowinem, po lewej św. Wojciecha. Obie rzeźby biskupów są tej samej wielkości, wypełniają prześwity w bocznych skrzydłach, w tle ozdobionych rocaille’owym ornamentem. Zewnętrzne płaszczyzny skrzydeł bocznych zdobi złota winorośl, a wewnętrzne ornament roślinny z motywem kwiatowym. Na kolumnach ustawionych na niewielkich cokołach wspiera się przełamane belkowanie zakończone gzymsem dźwigającym odcinkowy przyczółek z profilowaniem zakończonym wolutami. Na wysokości belkowania znajduje się płaskorzeźba przedstawiająca Boga Ojca i Ducha Świętego pod postacią gołębicy, wyłaniających się ze srebrnych obłoków; postacie otoczone są złotymi promieniami. Na bocznych osiach, analogicznie pojawiają się srebrne chmury o wolutowych kształtach, flankowane przez anielskie główki. Zwieńczenie rozszerza się ku górze i jest zamknięte łukiem nadwieszonym; znajduje się w nim obraz przedstawiający św. Floriana w profilowanej, złoconej wklęsło-wypukłej ramie. Całość zwieńczona kartuszem utworzonym z ornamentu rocaille’owego. Struktura polichromowana imitacją marmoryzacji w kolorze szarym i zielonym, fryzy i gzymsy bordowe i ciemnozielone, profile, ornamenty, kolumny złocone, dekoracje złocone i srebrzone.
ołtarz
Ołtarz główny ze sceną Koronacji Matki Boskiej przez Trójcę Świętą
Zdjęcie nr 1: Kościół orientowany, murowany, jednonawowy z prezbiterium zakończonym wielobocznie. Wschodnia część węższa, prostokątna, zachodnia szersza, trójnawowa, halowa. Do prezbiterium od północy przylega zakrystia, do wschodniej części korpusu przybudówka, od zachodu kruchta. Ściany nawy dzielą pilastry. Prezbiterium sklepione krzyżowo, absyda konchowo z lunetami, nawy kolebkowo z lunetami. Od zachodu chór wsparty na dwóch czworobocznych słupach. Jego parapet jest wybrzuszony w części środkowej, ażurowy, zakończony u dołu listwą wycinaną w formie stylizowanych listków. W prezbiterium jedno okno w kształcie stojącego prostokąta zamknięte łukiem pełnym i jedno ślepe, zamknięte łukiem ostrym. Od strony północnej do zakrystii dwa okna zamknięte łukiem odcinkowym i cztery prostokątne, dwa okna zamknięte łukiem pełnym do zachodniej części nawy; od strony południowej pięć okien zamkniętych łukiem pełnym. Główne wejście od zachodu, drugie od południa, kolejne do zakrystii, portal z prezbiterium do zakrystii, z czarnego marmuru. Fasada dwuwieżowa, z kruchtą, do której prowadzi ciąg schodów. Kruchta prostopadłościenna, z dachem dwuspadowym, z portalem w kształcie prostokąta zamkniętego łukiem pełnym na osi między oknami powtarzającymi ten kształt. Nad kondygnacją trójkątny przyczółek z krzyżem łacińskim. Fasada dwukondygnacyjna, z wieżami wtopionymi w lico. Pierwsza kondygnacja gładka, flankowana szkarpami, zamknięta gzymsem, druga również niemal gładka, z zegarem na środku i małymi oknami w partii wież. Na osi trójkątny przyczółek. Elewacje obiega cokół, wspierają szkarpy – najgęściej ustawione wokół prezbiterium. Dachy naw dwuspadowe, nad prezbiterium dach zakończony wielobocznie, nad zakrystią pulpitowy; na kalenicy wieżyczka na sygnaturkę, wieże zakończone rozbudowanymi hełmami. We wnętrzu na uwagę zasługują chrzcielnica z czarnego marmuru z XVII wieku, obraz św. Izydora w prawym, bocznym ołtarzu według tradycji pędzla Michała Stachowicza i późnobarokowe ołtarze. Prowadzący do zakrystii portal z czarnego marmuru i ołtarz boczny lewy Ukrzyżowania pochodzą, według niektórych przekazów, z krakowskiego kościoła Wszystkich Świętych.
kościół
Kościół Trójcy Świętej
Zdjęcie nr 1: Nastawa ołtarzowa jednokondygnacyjna, jednoosiowa, ze zwieńczeniem i uszakami ustawiona na wysokim, dwudzielnym cokole. Przed nim prostopadłościenna mensa ołtarzowa z malowanym antepedium w kształcie leżącego prostokąta z przedstawieniem Ucieczki do Egiptu wzorowanym na kompozycji Giotta di Bondone. Na mensie prostopadłościenne tabernakulum zwieńczone gzymsem z drzwiczkami w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem pełnym dekorowanymi kielichem z hostią. Kondygnacja nastawy flankowana jest przez ustawione skośnie do zewnątrz, zdwojone filary i stojące przed nimi, pozłacane kolumny o głowicach kompozytowych. W części centralnej znajduje się wnęka otoczona złotą, profilowaną ramą z rokokowym ornamentem, a w niej obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem, wymiennie ze sceną Zwiastowania, adorowany przez dwie flankujące go rzeźby – świętej zakonnicy po lewej i świętego zakonnika z księgą po prawej stronie. Poniżej pola obrazowego rama w kształcie leżącego prostokąta, po dwóch stronach kondygnacji uszaki w formie gablot w kształcie zbliżonym do trapezu, o wklęsło-wypukłych bokach. Wszystkie trzy wypełniają wota dziękczynne należące do obrazu Matki Boskiej. Kolumny i filary dźwigają belkowanie z rocaille'owym ornamentem na fryzie, zakończone mocno wysuniętym gzymsem, na którym umieszczono fragmenty przerwanego przyczółka. Na nim posadowiono putta trzymające kartusze, z napisami: „AVE” po lewej stronie i „MARIA” po prawej. Nad polem kondygnacji, na wysokości belkowania i gzymsu, znajduje się rzeźba gołębicy Ducha Świętego otoczona złotymi promieniami i czterema obłokami. Zwieńczenie zamknięte łukiem nadwieszonym mieści obraz z przedstawieniem Matki Boskiej Niepokalanie Poczętej w złotej profilowanej ramie, otoczony z trzech stron bujnym rocaille’owym ornamentem. Całość wieńczy kartusz utworzony z ornamentu rocaille’owego z monogramem maryjnym. Struktura polichromowana w imitacje marmoryzacji w kolorze zielonym, profile, detale i ornamenty złocone i srebrzone.
ołtarz
Ołtarz przytęczowy lewy Matki Boskiej
Zdjęcie nr 1: Ołtarz jednokondygnacyjny, jednoosiowy, z mensą ołtarzową w formie prostopadłościanu, z tkanym, wełnianym antepedium z motywem różowych i białych róż i ze zwieńczeniem zakończonym łukiem nadwieszonym. W części centralnej znajduje się obraz przedstawiający św. Barbarę, umieszczony we wnęce z profilowanym obramieniem, którego boki dekorowane są kampanulami. Część centralna flankowana jest przez dwie rzeźby świętych – św. Jacka po lewej stronie i św. Katarzyny Sieneńskiej po prawej oraz zwielokrotnione pilastry i wysunięte do przodu kolumny ustawione na wysokich, potrójnych cokołach, które są zdobione rozetami i rokokowym ornamentem w płycinach, z głowicami kompozytowymi. Kolumny i pilastry dźwigają belkowanie. Belkowanie przełamuje się nad zwielokrotnionymi pilastrami i kolumnami, podtrzymuje fragment przerwanego przyczółka, na którym siedzą dwa putta z uniesionymi mieczami w prawych dłoniach. Nad centralnym obrazem, powyżej spietego akantem pęku liści, znajduje się kartusz z inskrypcją „HORA / MORTIS / ADIUVA / NOS”. W zwieńczeniu owalny obraz z przedstawieniem św. Antoniego, zwieńczony rocaillową muszlą. Struktura polichromowana na kolor kremowy, płyciny na bordowy, marmoryzowana, dekoracje, kolumny, ornamenty i detale złocone i srebrzone.
ołtarz
Ołtarz boczny św. Barbary
Zdjęcie nr 1: Ołtarz jednokondygnacyjny, jednoosiowy, na wysokim cokole, ze zwieńczeniem w formie glorii. Mensa ołtarzowa w kształcie prostopadłościanu, antepedium w postaci leżącego prostokąta, tkane, dekorowane rzędem maków w dolnej partii. Kondygnacja nastawy flankowana przez zwielokrotnione pilastry, ozdobione z zewnętrznych stron ornamentami roślinnymi i wysuniętymi przed nie kolumnami z głowicami kompozytowymi, ozdobionymi wolutami i liśćmi akantu. Kolumny i pilastry ustawione na wysokim cokole dekorowanym płycinami, dźwigają rozbudowane belkowanie, w pasie fryzu dekorowane rozetami. Belkowanie przełamuje się nad zwielokrotnionymi pilastrami i kolumnami i podtrzymuje fragment przerwanego przyczółka, na którym siedzą dwa putta. W polu znajduje się wnęka w kształcie stojącego prostokąta o górnych narożach wklęsłych, w której umieszczono krucyfiks. Zwieńczenie tworzy gloria promienista z centralnie umieszczonym okiem Opatrzności w otoku z obłoków i główek anielskich. Struktura polichromowana, marmoryzowana w odcieniu kremowym, kolumny, ornamenty i profile złocone, płyciny bordowe, gloria srebrzona i złocona.
ołtarz
Ołtarz boczny Ukrzyżowania

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po tagach

Po technice i materiale

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta ujęty profilowaną, złoconą ramą. W centrum kompozycji, na tle rozległego, górzystego pejzażu przedstawiony św. Antoni Padewski trzymający na ręku Dzieciątko Jezus. Święty ukazany frontalnie, w pozycji stojącej z głową zwróconą w trzech czwartych w lewo. Ubrany w brązowy habit franciszkański przepasany sznurem (cingulum), z przewieszonym u pasa różańcem. Stopy obute w brązowe sandały. Święty przedstawiony jako mężczyzna o okrągłej twarzy z pełnymi, zaróżowionymi policzkami, o dużych, ciemnych oczach oraz długim, prostym nosie. Głowa z tonsurą okolona nimbem. W prawym ręku postać trzyma kwiat białej lilii; w lewym podtrzymuje zamkniętą księgę, na której znajduje się Dzieciątko Jezus. Chrystus ukazany w postawie siedzącej, zwrócony w trzech czwartych w prawo. Ukazany jako jasnowłose, pulchne dziecko o jasnej karnacji z wyraźnie zaznaczonym rumieńcem. Oczy duże, nos prosty, usta lekko uśmiechnięte. Głowa otoczona nimbem. Biodra przepasane białą tkaniną. Dzieciątko wznosi prawą rękę w geście błogosławieństwa, w lewej trzyma kulę ziemską. Tło kompozycji stanowi rozległy, górzysty pejzaż z widoczną w oddali sylwetą miasta i płynącą rzeką. Powyżej niebo zasnute białymi obłokami. Na odwrociu obrazu napis „Ołtarz S(więtego) Józefa odnowiony kosztem Pana Józefa Mianowskiego 1851” oraz „Ten Obraz z Ramą Odnowiony na Honor S Antoniego dnia 15 Grudnia 1851. Woj(ciech) Dembowski, Malarz i Pozłotnik m.p. O.M.K.”
obraz

Św. Antoni Padewski

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta przedstawiający stygmatyzację św. Franciszka. W centrum kompozycji znajduje się św. Franciszek, usytuowany nieco z lewej strony obrazu, w pozycji klęczącej, zwrócony w trzech czwartych w lewo, z rękami rozłożonymi szeroko na boki. Ma podłużną twarz, z krótkim i jasnym zarostem, z oczami skierowanymi na Chrystusa, na głowie tonsurę. Święty ubrany jest w habit franciszkański przewiązany sznurem, a na stopach ma założone sandały. W górnej części obrazu, po prawej stronie znajduje się Chrystus jako serafin, z którego ran wychodzą czerwone promienie tworzące stygmaty u świętego Franciszka. Przed świętym, na wysokim wzniesieniu ułożone są: otwarta księga oraz czaszka. W tle, pośrodku widać zakonnika, ukazanego w pozycji siedzącej, czytającego księgę. W oddali widać pejzaż górski i pochmurne niebo. W dolnej części obrazu słabo czytelna sygnatura „Wład(ysław) P. Bąkowski 1886.” Rama drewniana, profilowana, fakturowana i złocona, zdobiona stylizowanymi rocaille'ami.
obraz

Stygmatyzacja św. Franciszka

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta z przedstawieniem św. Antoniego Padewskiego z Dzieciątkiem. Święty został ukazany w ujęciu do kolan, zwrócony w lewo, w stronę Dzieciątka stojącego na blacie przykrytym czerwonym obrusem. Głowa świętego jest delikatnie przechylona w lewo, lewa ręka obejmuje Dzieciątko, prawa opuszczona trzyma kwiat lilii. Święty ma owalną twarz o młodzieńczych rysach, na głowie tonsurę. Jest ubrany w habit franciszkański. Dzieciątko ukazane zostało niemal nagie, z białą chustą okrywającą biodro i przerzuconą przez prawe ramię. Prawą ręką Chrystus dotyka brody świętego, lewą wyciąga w jego stronę. U stóp Dzieciątka leży otwarta księga. Wokół głów postaci złote nimby. Tło kompozycji jednolite, ciemnobrązowe. Na odwrocie napis malowany farbą „Fundator Walenty / Tekiela. / 1840. / 24 lipca”.
obraz

Św. Antoni Padewski

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie prostokąta zbliżonego do kwadratu ujęty złoconą, profilowaną ramą. W centrum kompozycji przedstawiony św. Benedykt w postawie stojącej, w ujęciu frontalnym z głową zwróconą w trzech czwartych w prawo. Święty ubrany w obszerny czarny habit benedyktyński z kapturem i szerokimi rękawami. Ukazany jako mężczyzna o pozbawionej zarostu okrągłej twarzy z wydatnym nosem oraz szeroko otwartymi, skierowanymi na wprost oczami. Wokół głowy tonsura oraz złocony nimb. Święty w swojej prawej ręce podtrzymuje oprawioną na czerwono księgę. Lewą dłoń składa na piersi na wysokości serca. Po prawej stronie obrazu widoczny fragment stołu przykrytego zieloną tkaniną, na którym widoczna biała mitra. Na drugim planie, po lewej stronie nieco za postacią świętego przedstawiono fragment wysokiego cokołu stanowiącego podstawę dla kolumny. Tło złocone, wytłaczane w motywy roślinno-kwiatowe.
obraz

Św. Benedykt

Zdjęcie nr 1: Obraz przedstawiający św. Izydora Oracza w kształcie stojącego prostokąta, podzielony na dwie strefy. W dolnej strefie został ukazany anioł orzący pole za pomocą pary wołów i pługa. Anioł ubrany jest ciemnozieloną tunikę, ma również czerwone skrzydła. Powyżej ukazana jest niewielka scenka rodzajowa przedstawiająca pasterza, ubranego w strój krakowski: niebieską sukmanę i czerwony kapelusz, stado białych owieczek oraz latające wrony. W górnej strefie obrazu, po prawej stronie został ukazany św. Izydor, który klęczy przed przydrożnym krzyżem ze złożonymi w geście modlitwy rękami. Święty ubrany jest w brunatno-zieloną sukmanę, szare spodnie i czarne buty z wysokimi cholewami. Twarz z dużymi oczami, krótkim zarostem okolona długimi i brązowymi włosami. Wokół głowy ma trójstrefowy nimb: brązowy kolisty, niebieski okrągły i żółty utworzony z przerywanej kreski. Sylwetki postaci, draperie oraz brzegi szat oddane są konturem i wypełnione płaską plamą barwną. Po lewej stronie obrazu widoczne murowane zabudowania z jasnobrązowymi dachami. Krzyż prosty, a wokół jego ramion jest namalowana żółto-pomarańczowa poświata. Tło obrazu jednolite, niebieskie. Rama drewniana, prosta, pokryta bejcą.
obraz

Św. Izydor Oracz

Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta. W centrum obrazu św. Józef Kalasanty klęczący przed unoszącą się pośród obłoków Matką Boską z Dzieciątkiem. Święty zwrócony jest w trzech czwartych w prawo, z uniesioną głową i skrzyżowanymi na piersi rękami, w których trzyma gorejące serce i gałązkę lilii. Twarz ma pociągłą, o migdałowatych, wąskich oczach i lekko garbatym nosie, okoloną krótką, siwą brodą i włosami po bokach głowy, na jej czubku łysina. Ubrany jest w czarny habit zapinany z przodu na guziki, z białą koloratką oraz czarny płaszcz zarzucony na plecy. Przed nim leży czarny biret i otwarta księga z napisem „Consti/tutio/nes Cler[i]c[orum] / Regular[um] / Piarum / Schola/rum”. Na pierwszym planie ukazany od tyłu, w pozycji półleżącej, chłopiec z otwartą księgą. Obok, w prawym dolnym rogu na księgach leżą czerwony kapelusz kardynalski, pastorał i laska zakończona krzyżem arcybiskupim. W lewej, górnej części obrazu Matka Boska siedzi na obłoku, zwrócona jest w trzech czwartych w lewo, pochylona, obiema rękami trzyma stojące po jej prawej stronie Dzieciątko. Twarz o łagodnych rysach, wąskich oczach, okolona jasnymi włosami. Ubrana jest w jasnoróżową suknię z białą podwiką, niebieski płaszcz narzucony na kolana oraz jasnoróżowy, rozwiany welon na głowie. Dzieciątko zwrócone w trzech czwartych w lewo, z uniesioną prawą ręką w geście błogosławieństwa, przepasane w partii bioder białą tkaniną. U góry obrazu, pośród obłoków dwa putta. W prawej części obrazu, za świętym widoczne dwie postacie klęczących dzieci, spośród których jedno czyta księgę a drugie się modli. Scena ukazana we wnętrzu z widocznymi w tle pilastem i oknem.
obraz

Adoracja Matki Boskiej przez św. Józefa Kalasantego

Jak cytować?

Agata Felczyńska, "Św. Wojciech", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2025, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/sw-wojciech-22

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności