Ołtarz główny ze sceną Koronacji Matki Boskiej przez Trójcę Świętą
Zdjęcie nr 1: Retabulum jednokondygnacyjne, trójosiowe ze zwieńczeniem i bramkami. Mensa ołtarzowa z malowanym antepedium przedstawiającym scenę Ostatniej Wieczerzy według Leonarda da Vinci. Na mensie ustawione pozłacane tabernakulum w formie prostopadłościennej z częścią środkową w ozdobnej oprawie utworzonej przez dwa ukośnie dostawione filary ze spływami wolutowymi. Między nimi wypukłe w dolnej części drzwiczki dekorowane kielichem z hostią ponad kiśćmi winogron i między kłosami zbóż. Powyżej nisza konchowa wypełniona glorią, której koncha ozdobiona jest muszlą z rocaille’owym grzebieniem. Na wolutach osadzone adorujące krzyż putta. Część centralna nastawy flankowana kolumnami z głowicami jońskimi i ornamentem rokokowym. W polu w profilowanej złotej ramie przedstawienie koronacji Marii przez Trójcę Świętą. Drewniana konstrukcja skrzydeł bocznych tworzy ramę dla dwóch rzeźb ustawionych na bramkach, na odcinkach gzymsu rozszerzających się ku górze, które tworzą cokoły ozdobione w dolnej części rokokową muszlą. Po prawej stronie znajduje się rzeźba przedstawiająca św. Stanisława z Piotrowinem, po lewej św. Wojciecha. Obie rzeźby biskupów są tej samej wielkości, wypełniają prześwity w bocznych skrzydłach, w tle ozdobionych rocaille’owym ornamentem. Zewnętrzne płaszczyzny skrzydeł bocznych zdobi złota winorośl, a wewnętrzne ornament roślinny z motywem kwiatowym. Na kolumnach ustawionych na niewielkich cokołach wspiera się przełamane belkowanie zakończone gzymsem dźwigającym odcinkowy przyczółek z profilowaniem zakończonym wolutami. Na wysokości belkowania znajduje się płaskorzeźba przedstawiająca Boga Ojca i Ducha Świętego pod postacią gołębicy, wyłaniających się ze srebrnych obłoków; postacie otoczone są złotymi promieniami. Na bocznych osiach, analogicznie pojawiają się srebrne chmury o wolutowych kształtach, flankowane przez anielskie główki. Zwieńczenie rozszerza się ku górze i jest zamknięte łukiem nadwieszonym; znajduje się w nim obraz przedstawiający św. Floriana w profilowanej, złoconej wklęsło-wypukłej ramie. Całość zwieńczona kartuszem utworzonym z ornamentu rocaille’owego. Struktura polichromowana imitacją marmoryzacji w kolorze szarym i zielonym, fryzy i gzymsy bordowe i ciemnozielone, profile, ornamenty, kolumny złocone, dekoracje złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 2: Retabulum jednokondygnacyjne, trójosiowe ze zwieńczeniem i bramkami. Mensa ołtarzowa z malowanym antepedium przedstawiającym scenę Ostatniej Wieczerzy według Leonarda da Vinci. Na mensie ustawione pozłacane tabernakulum w formie prostopadłościennej z częścią środkową w ozdobnej oprawie utworzonej przez dwa ukośnie dostawione filary ze spływami wolutowymi. Między nimi wypukłe w dolnej części drzwiczki dekorowane kielichem z hostią ponad kiśćmi winogron i między kłosami zbóż. Powyżej nisza konchowa wypełniona glorią, której koncha ozdobiona jest muszlą z rocaille’owym grzebieniem. Na wolutach osadzone adorujące krzyż putta. Część centralna nastawy flankowana kolumnami z głowicami jońskimi i ornamentem rokokowym. W polu w profilowanej złotej ramie przedstawienie koronacji Marii przez Trójcę Świętą. Drewniana konstrukcja skrzydeł bocznych tworzy ramę dla dwóch rzeźb ustawionych na bramkach, na odcinkach gzymsu rozszerzających się ku górze, które tworzą cokoły ozdobione w dolnej części rokokową muszlą. Po prawej stronie znajduje się rzeźba przedstawiająca św. Stanisława z Piotrowinem, po lewej św. Wojciecha. Obie rzeźby biskupów są tej samej wielkości, wypełniają prześwity w bocznych skrzydłach, w tle ozdobionych rocaille’owym ornamentem. Zewnętrzne płaszczyzny skrzydeł bocznych zdobi złota winorośl, a wewnętrzne ornament roślinny z motywem kwiatowym. Na kolumnach ustawionych na niewielkich cokołach wspiera się przełamane belkowanie zakończone gzymsem dźwigającym odcinkowy przyczółek z profilowaniem zakończonym wolutami. Na wysokości belkowania znajduje się płaskorzeźba przedstawiająca Boga Ojca i Ducha Świętego pod postacią gołębicy, wyłaniających się ze srebrnych obłoków; postacie otoczone są złotymi promieniami. Na bocznych osiach, analogicznie pojawiają się srebrne chmury o wolutowych kształtach, flankowane przez anielskie główki. Zwieńczenie rozszerza się ku górze i jest zamknięte łukiem nadwieszonym; znajduje się w nim obraz przedstawiający św. Floriana w profilowanej, złoconej wklęsło-wypukłej ramie. Całość zwieńczona kartuszem utworzonym z ornamentu rocaille’owego. Struktura polichromowana imitacją marmoryzacji w kolorze szarym i zielonym, fryzy i gzymsy bordowe i ciemnozielone, profile, ornamenty, kolumny złocone, dekoracje złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 3: Retabulum jednokondygnacyjne, trójosiowe ze zwieńczeniem i bramkami. Mensa ołtarzowa z malowanym antepedium przedstawiającym scenę Ostatniej Wieczerzy według Leonarda da Vinci. Na mensie ustawione pozłacane tabernakulum w formie prostopadłościennej z częścią środkową w ozdobnej oprawie utworzonej przez dwa ukośnie dostawione filary ze spływami wolutowymi. Między nimi wypukłe w dolnej części drzwiczki dekorowane kielichem z hostią ponad kiśćmi winogron i między kłosami zbóż. Powyżej nisza konchowa wypełniona glorią, której koncha ozdobiona jest muszlą z rocaille’owym grzebieniem. Na wolutach osadzone adorujące krzyż putta. Część centralna nastawy flankowana kolumnami z głowicami jońskimi i ornamentem rokokowym. W polu w profilowanej złotej ramie przedstawienie koronacji Marii przez Trójcę Świętą. Drewniana konstrukcja skrzydeł bocznych tworzy ramę dla dwóch rzeźb ustawionych na bramkach, na odcinkach gzymsu rozszerzających się ku górze, które tworzą cokoły ozdobione w dolnej części rokokową muszlą. Po prawej stronie znajduje się rzeźba przedstawiająca św. Stanisława z Piotrowinem, po lewej św. Wojciecha. Obie rzeźby biskupów są tej samej wielkości, wypełniają prześwity w bocznych skrzydłach, w tle ozdobionych rocaille’owym ornamentem. Zewnętrzne płaszczyzny skrzydeł bocznych zdobi złota winorośl, a wewnętrzne ornament roślinny z motywem kwiatowym. Na kolumnach ustawionych na niewielkich cokołach wspiera się przełamane belkowanie zakończone gzymsem dźwigającym odcinkowy przyczółek z profilowaniem zakończonym wolutami. Na wysokości belkowania znajduje się płaskorzeźba przedstawiająca Boga Ojca i Ducha Świętego pod postacią gołębicy, wyłaniających się ze srebrnych obłoków; postacie otoczone są złotymi promieniami. Na bocznych osiach, analogicznie pojawiają się srebrne chmury o wolutowych kształtach, flankowane przez anielskie główki. Zwieńczenie rozszerza się ku górze i jest zamknięte łukiem nadwieszonym; znajduje się w nim obraz przedstawiający św. Floriana w profilowanej, złoconej wklęsło-wypukłej ramie. Całość zwieńczona kartuszem utworzonym z ornamentu rocaille’owego. Struktura polichromowana imitacją marmoryzacji w kolorze szarym i zielonym, fryzy i gzymsy bordowe i ciemnozielone, profile, ornamenty, kolumny złocone, dekoracje złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 4: Retabulum jednokondygnacyjne, trójosiowe ze zwieńczeniem i bramkami. Mensa ołtarzowa z malowanym antepedium przedstawiającym scenę Ostatniej Wieczerzy według Leonarda da Vinci. Na mensie ustawione pozłacane tabernakulum w formie prostopadłościennej z częścią środkową w ozdobnej oprawie utworzonej przez dwa ukośnie dostawione filary ze spływami wolutowymi. Między nimi wypukłe w dolnej części drzwiczki dekorowane kielichem z hostią ponad kiśćmi winogron i między kłosami zbóż. Powyżej nisza konchowa wypełniona glorią, której koncha ozdobiona jest muszlą z rocaille’owym grzebieniem. Na wolutach osadzone adorujące krzyż putta. Część centralna nastawy flankowana kolumnami z głowicami jońskimi i ornamentem rokokowym. W polu w profilowanej złotej ramie przedstawienie koronacji Marii przez Trójcę Świętą. Drewniana konstrukcja skrzydeł bocznych tworzy ramę dla dwóch rzeźb ustawionych na bramkach, na odcinkach gzymsu rozszerzających się ku górze, które tworzą cokoły ozdobione w dolnej części rokokową muszlą. Po prawej stronie znajduje się rzeźba przedstawiająca św. Stanisława z Piotrowinem, po lewej św. Wojciecha. Obie rzeźby biskupów są tej samej wielkości, wypełniają prześwity w bocznych skrzydłach, w tle ozdobionych rocaille’owym ornamentem. Zewnętrzne płaszczyzny skrzydeł bocznych zdobi złota winorośl, a wewnętrzne ornament roślinny z motywem kwiatowym. Na kolumnach ustawionych na niewielkich cokołach wspiera się przełamane belkowanie zakończone gzymsem dźwigającym odcinkowy przyczółek z profilowaniem zakończonym wolutami. Na wysokości belkowania znajduje się płaskorzeźba przedstawiająca Boga Ojca i Ducha Świętego pod postacią gołębicy, wyłaniających się ze srebrnych obłoków; postacie otoczone są złotymi promieniami. Na bocznych osiach, analogicznie pojawiają się srebrne chmury o wolutowych kształtach, flankowane przez anielskie główki. Zwieńczenie rozszerza się ku górze i jest zamknięte łukiem nadwieszonym; znajduje się w nim obraz przedstawiający św. Floriana w profilowanej, złoconej wklęsło-wypukłej ramie. Całość zwieńczona kartuszem utworzonym z ornamentu rocaille’owego. Struktura polichromowana imitacją marmoryzacji w kolorze szarym i zielonym, fryzy i gzymsy bordowe i ciemnozielone, profile, ornamenty, kolumny złocone, dekoracje złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 5: Retabulum jednokondygnacyjne, trójosiowe ze zwieńczeniem i bramkami. Mensa ołtarzowa z malowanym antepedium przedstawiającym scenę Ostatniej Wieczerzy według Leonarda da Vinci. Na mensie ustawione pozłacane tabernakulum w formie prostopadłościennej z częścią środkową w ozdobnej oprawie utworzonej przez dwa ukośnie dostawione filary ze spływami wolutowymi. Między nimi wypukłe w dolnej części drzwiczki dekorowane kielichem z hostią ponad kiśćmi winogron i między kłosami zbóż. Powyżej nisza konchowa wypełniona glorią, której koncha ozdobiona jest muszlą z rocaille’owym grzebieniem. Na wolutach osadzone adorujące krzyż putta. Część centralna nastawy flankowana kolumnami z głowicami jońskimi i ornamentem rokokowym. W polu w profilowanej złotej ramie przedstawienie koronacji Marii przez Trójcę Świętą. Drewniana konstrukcja skrzydeł bocznych tworzy ramę dla dwóch rzeźb ustawionych na bramkach, na odcinkach gzymsu rozszerzających się ku górze, które tworzą cokoły ozdobione w dolnej części rokokową muszlą. Po prawej stronie znajduje się rzeźba przedstawiająca św. Stanisława z Piotrowinem, po lewej św. Wojciecha. Obie rzeźby biskupów są tej samej wielkości, wypełniają prześwity w bocznych skrzydłach, w tle ozdobionych rocaille’owym ornamentem. Zewnętrzne płaszczyzny skrzydeł bocznych zdobi złota winorośl, a wewnętrzne ornament roślinny z motywem kwiatowym. Na kolumnach ustawionych na niewielkich cokołach wspiera się przełamane belkowanie zakończone gzymsem dźwigającym odcinkowy przyczółek z profilowaniem zakończonym wolutami. Na wysokości belkowania znajduje się płaskorzeźba przedstawiająca Boga Ojca i Ducha Świętego pod postacią gołębicy, wyłaniających się ze srebrnych obłoków; postacie otoczone są złotymi promieniami. Na bocznych osiach, analogicznie pojawiają się srebrne chmury o wolutowych kształtach, flankowane przez anielskie główki. Zwieńczenie rozszerza się ku górze i jest zamknięte łukiem nadwieszonym; znajduje się w nim obraz przedstawiający św. Floriana w profilowanej, złoconej wklęsło-wypukłej ramie. Całość zwieńczona kartuszem utworzonym z ornamentu rocaille’owego. Struktura polichromowana imitacją marmoryzacji w kolorze szarym i zielonym, fryzy i gzymsy bordowe i ciemnozielone, profile, ornamenty, kolumny złocone, dekoracje złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 6: Retabulum jednokondygnacyjne, trójosiowe ze zwieńczeniem i bramkami. Mensa ołtarzowa z malowanym antepedium przedstawiającym scenę Ostatniej Wieczerzy według Leonarda da Vinci. Na mensie ustawione pozłacane tabernakulum w formie prostopadłościennej z częścią środkową w ozdobnej oprawie utworzonej przez dwa ukośnie dostawione filary ze spływami wolutowymi. Między nimi wypukłe w dolnej części drzwiczki dekorowane kielichem z hostią ponad kiśćmi winogron i między kłosami zbóż. Powyżej nisza konchowa wypełniona glorią, której koncha ozdobiona jest muszlą z rocaille’owym grzebieniem. Na wolutach osadzone adorujące krzyż putta. Część centralna nastawy flankowana kolumnami z głowicami jońskimi i ornamentem rokokowym. W polu w profilowanej złotej ramie przedstawienie koronacji Marii przez Trójcę Świętą. Drewniana konstrukcja skrzydeł bocznych tworzy ramę dla dwóch rzeźb ustawionych na bramkach, na odcinkach gzymsu rozszerzających się ku górze, które tworzą cokoły ozdobione w dolnej części rokokową muszlą. Po prawej stronie znajduje się rzeźba przedstawiająca św. Stanisława z Piotrowinem, po lewej św. Wojciecha. Obie rzeźby biskupów są tej samej wielkości, wypełniają prześwity w bocznych skrzydłach, w tle ozdobionych rocaille’owym ornamentem. Zewnętrzne płaszczyzny skrzydeł bocznych zdobi złota winorośl, a wewnętrzne ornament roślinny z motywem kwiatowym. Na kolumnach ustawionych na niewielkich cokołach wspiera się przełamane belkowanie zakończone gzymsem dźwigającym odcinkowy przyczółek z profilowaniem zakończonym wolutami. Na wysokości belkowania znajduje się płaskorzeźba przedstawiająca Boga Ojca i Ducha Świętego pod postacią gołębicy, wyłaniających się ze srebrnych obłoków; postacie otoczone są złotymi promieniami. Na bocznych osiach, analogicznie pojawiają się srebrne chmury o wolutowych kształtach, flankowane przez anielskie główki. Zwieńczenie rozszerza się ku górze i jest zamknięte łukiem nadwieszonym; znajduje się w nim obraz przedstawiający św. Floriana w profilowanej, złoconej wklęsło-wypukłej ramie. Całość zwieńczona kartuszem utworzonym z ornamentu rocaille’owego. Struktura polichromowana imitacją marmoryzacji w kolorze szarym i zielonym, fryzy i gzymsy bordowe i ciemnozielone, profile, ornamenty, kolumny złocone, dekoracje złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 7: Retabulum jednokondygnacyjne, trójosiowe ze zwieńczeniem i bramkami. Mensa ołtarzowa z malowanym antepedium przedstawiającym scenę Ostatniej Wieczerzy według Leonarda da Vinci. Na mensie ustawione pozłacane tabernakulum w formie prostopadłościennej z częścią środkową w ozdobnej oprawie utworzonej przez dwa ukośnie dostawione filary ze spływami wolutowymi. Między nimi wypukłe w dolnej części drzwiczki dekorowane kielichem z hostią ponad kiśćmi winogron i między kłosami zbóż. Powyżej nisza konchowa wypełniona glorią, której koncha ozdobiona jest muszlą z rocaille’owym grzebieniem. Na wolutach osadzone adorujące krzyż putta. Część centralna nastawy flankowana kolumnami z głowicami jońskimi i ornamentem rokokowym. W polu w profilowanej złotej ramie przedstawienie koronacji Marii przez Trójcę Świętą. Drewniana konstrukcja skrzydeł bocznych tworzy ramę dla dwóch rzeźb ustawionych na bramkach, na odcinkach gzymsu rozszerzających się ku górze, które tworzą cokoły ozdobione w dolnej części rokokową muszlą. Po prawej stronie znajduje się rzeźba przedstawiająca św. Stanisława z Piotrowinem, po lewej św. Wojciecha. Obie rzeźby biskupów są tej samej wielkości, wypełniają prześwity w bocznych skrzydłach, w tle ozdobionych rocaille’owym ornamentem. Zewnętrzne płaszczyzny skrzydeł bocznych zdobi złota winorośl, a wewnętrzne ornament roślinny z motywem kwiatowym. Na kolumnach ustawionych na niewielkich cokołach wspiera się przełamane belkowanie zakończone gzymsem dźwigającym odcinkowy przyczółek z profilowaniem zakończonym wolutami. Na wysokości belkowania znajduje się płaskorzeźba przedstawiająca Boga Ojca i Ducha Świętego pod postacią gołębicy, wyłaniających się ze srebrnych obłoków; postacie otoczone są złotymi promieniami. Na bocznych osiach, analogicznie pojawiają się srebrne chmury o wolutowych kształtach, flankowane przez anielskie główki. Zwieńczenie rozszerza się ku górze i jest zamknięte łukiem nadwieszonym; znajduje się w nim obraz przedstawiający św. Floriana w profilowanej, złoconej wklęsło-wypukłej ramie. Całość zwieńczona kartuszem utworzonym z ornamentu rocaille’owego. Struktura polichromowana imitacją marmoryzacji w kolorze szarym i zielonym, fryzy i gzymsy bordowe i ciemnozielone, profile, ornamenty, kolumny złocone, dekoracje złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 8: Retabulum jednokondygnacyjne, trójosiowe ze zwieńczeniem i bramkami. Mensa ołtarzowa z malowanym antepedium przedstawiającym scenę Ostatniej Wieczerzy według Leonarda da Vinci. Na mensie ustawione pozłacane tabernakulum w formie prostopadłościennej z częścią środkową w ozdobnej oprawie utworzonej przez dwa ukośnie dostawione filary ze spływami wolutowymi. Między nimi wypukłe w dolnej części drzwiczki dekorowane kielichem z hostią ponad kiśćmi winogron i między kłosami zbóż. Powyżej nisza konchowa wypełniona glorią, której koncha ozdobiona jest muszlą z rocaille’owym grzebieniem. Na wolutach osadzone adorujące krzyż putta. Część centralna nastawy flankowana kolumnami z głowicami jońskimi i ornamentem rokokowym. W polu w profilowanej złotej ramie przedstawienie koronacji Marii przez Trójcę Świętą. Drewniana konstrukcja skrzydeł bocznych tworzy ramę dla dwóch rzeźb ustawionych na bramkach, na odcinkach gzymsu rozszerzających się ku górze, które tworzą cokoły ozdobione w dolnej części rokokową muszlą. Po prawej stronie znajduje się rzeźba przedstawiająca św. Stanisława z Piotrowinem, po lewej św. Wojciecha. Obie rzeźby biskupów są tej samej wielkości, wypełniają prześwity w bocznych skrzydłach, w tle ozdobionych rocaille’owym ornamentem. Zewnętrzne płaszczyzny skrzydeł bocznych zdobi złota winorośl, a wewnętrzne ornament roślinny z motywem kwiatowym. Na kolumnach ustawionych na niewielkich cokołach wspiera się przełamane belkowanie zakończone gzymsem dźwigającym odcinkowy przyczółek z profilowaniem zakończonym wolutami. Na wysokości belkowania znajduje się płaskorzeźba przedstawiająca Boga Ojca i Ducha Świętego pod postacią gołębicy, wyłaniających się ze srebrnych obłoków; postacie otoczone są złotymi promieniami. Na bocznych osiach, analogicznie pojawiają się srebrne chmury o wolutowych kształtach, flankowane przez anielskie główki. Zwieńczenie rozszerza się ku górze i jest zamknięte łukiem nadwieszonym; znajduje się w nim obraz przedstawiający św. Floriana w profilowanej, złoconej wklęsło-wypukłej ramie. Całość zwieńczona kartuszem utworzonym z ornamentu rocaille’owego. Struktura polichromowana imitacją marmoryzacji w kolorze szarym i zielonym, fryzy i gzymsy bordowe i ciemnozielone, profile, ornamenty, kolumny złocone, dekoracje złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 9: Retabulum jednokondygnacyjne, trójosiowe ze zwieńczeniem i bramkami. Mensa ołtarzowa z malowanym antepedium przedstawiającym scenę Ostatniej Wieczerzy według Leonarda da Vinci. Na mensie ustawione pozłacane tabernakulum w formie prostopadłościennej z częścią środkową w ozdobnej oprawie utworzonej przez dwa ukośnie dostawione filary ze spływami wolutowymi. Między nimi wypukłe w dolnej części drzwiczki dekorowane kielichem z hostią ponad kiśćmi winogron i między kłosami zbóż. Powyżej nisza konchowa wypełniona glorią, której koncha ozdobiona jest muszlą z rocaille’owym grzebieniem. Na wolutach osadzone adorujące krzyż putta. Część centralna nastawy flankowana kolumnami z głowicami jońskimi i ornamentem rokokowym. W polu w profilowanej złotej ramie przedstawienie koronacji Marii przez Trójcę Świętą. Drewniana konstrukcja skrzydeł bocznych tworzy ramę dla dwóch rzeźb ustawionych na bramkach, na odcinkach gzymsu rozszerzających się ku górze, które tworzą cokoły ozdobione w dolnej części rokokową muszlą. Po prawej stronie znajduje się rzeźba przedstawiająca św. Stanisława z Piotrowinem, po lewej św. Wojciecha. Obie rzeźby biskupów są tej samej wielkości, wypełniają prześwity w bocznych skrzydłach, w tle ozdobionych rocaille’owym ornamentem. Zewnętrzne płaszczyzny skrzydeł bocznych zdobi złota winorośl, a wewnętrzne ornament roślinny z motywem kwiatowym. Na kolumnach ustawionych na niewielkich cokołach wspiera się przełamane belkowanie zakończone gzymsem dźwigającym odcinkowy przyczółek z profilowaniem zakończonym wolutami. Na wysokości belkowania znajduje się płaskorzeźba przedstawiająca Boga Ojca i Ducha Świętego pod postacią gołębicy, wyłaniających się ze srebrnych obłoków; postacie otoczone są złotymi promieniami. Na bocznych osiach, analogicznie pojawiają się srebrne chmury o wolutowych kształtach, flankowane przez anielskie główki. Zwieńczenie rozszerza się ku górze i jest zamknięte łukiem nadwieszonym; znajduje się w nim obraz przedstawiający św. Floriana w profilowanej, złoconej wklęsło-wypukłej ramie. Całość zwieńczona kartuszem utworzonym z ornamentu rocaille’owego. Struktura polichromowana imitacją marmoryzacji w kolorze szarym i zielonym, fryzy i gzymsy bordowe i ciemnozielone, profile, ornamenty, kolumny złocone, dekoracje złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 10: Retabulum jednokondygnacyjne, trójosiowe ze zwieńczeniem i bramkami. Mensa ołtarzowa z malowanym antepedium przedstawiającym scenę Ostatniej Wieczerzy według Leonarda da Vinci. Na mensie ustawione pozłacane tabernakulum w formie prostopadłościennej z częścią środkową w ozdobnej oprawie utworzonej przez dwa ukośnie dostawione filary ze spływami wolutowymi. Między nimi wypukłe w dolnej części drzwiczki dekorowane kielichem z hostią ponad kiśćmi winogron i między kłosami zbóż. Powyżej nisza konchowa wypełniona glorią, której koncha ozdobiona jest muszlą z rocaille’owym grzebieniem. Na wolutach osadzone adorujące krzyż putta. Część centralna nastawy flankowana kolumnami z głowicami jońskimi i ornamentem rokokowym. W polu w profilowanej złotej ramie przedstawienie koronacji Marii przez Trójcę Świętą. Drewniana konstrukcja skrzydeł bocznych tworzy ramę dla dwóch rzeźb ustawionych na bramkach, na odcinkach gzymsu rozszerzających się ku górze, które tworzą cokoły ozdobione w dolnej części rokokową muszlą. Po prawej stronie znajduje się rzeźba przedstawiająca św. Stanisława z Piotrowinem, po lewej św. Wojciecha. Obie rzeźby biskupów są tej samej wielkości, wypełniają prześwity w bocznych skrzydłach, w tle ozdobionych rocaille’owym ornamentem. Zewnętrzne płaszczyzny skrzydeł bocznych zdobi złota winorośl, a wewnętrzne ornament roślinny z motywem kwiatowym. Na kolumnach ustawionych na niewielkich cokołach wspiera się przełamane belkowanie zakończone gzymsem dźwigającym odcinkowy przyczółek z profilowaniem zakończonym wolutami. Na wysokości belkowania znajduje się płaskorzeźba przedstawiająca Boga Ojca i Ducha Świętego pod postacią gołębicy, wyłaniających się ze srebrnych obłoków; postacie otoczone są złotymi promieniami. Na bocznych osiach, analogicznie pojawiają się srebrne chmury o wolutowych kształtach, flankowane przez anielskie główki. Zwieńczenie rozszerza się ku górze i jest zamknięte łukiem nadwieszonym; znajduje się w nim obraz przedstawiający św. Floriana w profilowanej, złoconej wklęsło-wypukłej ramie. Całość zwieńczona kartuszem utworzonym z ornamentu rocaille’owego. Struktura polichromowana imitacją marmoryzacji w kolorze szarym i zielonym, fryzy i gzymsy bordowe i ciemnozielone, profile, ornamenty, kolumny złocone, dekoracje złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 11: Retabulum jednokondygnacyjne, trójosiowe ze zwieńczeniem i bramkami. Mensa ołtarzowa z malowanym antepedium przedstawiającym scenę Ostatniej Wieczerzy według Leonarda da Vinci. Na mensie ustawione pozłacane tabernakulum w formie prostopadłościennej z częścią środkową w ozdobnej oprawie utworzonej przez dwa ukośnie dostawione filary ze spływami wolutowymi. Między nimi wypukłe w dolnej części drzwiczki dekorowane kielichem z hostią ponad kiśćmi winogron i między kłosami zbóż. Powyżej nisza konchowa wypełniona glorią, której koncha ozdobiona jest muszlą z rocaille’owym grzebieniem. Na wolutach osadzone adorujące krzyż putta. Część centralna nastawy flankowana kolumnami z głowicami jońskimi i ornamentem rokokowym. W polu w profilowanej złotej ramie przedstawienie koronacji Marii przez Trójcę Świętą. Drewniana konstrukcja skrzydeł bocznych tworzy ramę dla dwóch rzeźb ustawionych na bramkach, na odcinkach gzymsu rozszerzających się ku górze, które tworzą cokoły ozdobione w dolnej części rokokową muszlą. Po prawej stronie znajduje się rzeźba przedstawiająca św. Stanisława z Piotrowinem, po lewej św. Wojciecha. Obie rzeźby biskupów są tej samej wielkości, wypełniają prześwity w bocznych skrzydłach, w tle ozdobionych rocaille’owym ornamentem. Zewnętrzne płaszczyzny skrzydeł bocznych zdobi złota winorośl, a wewnętrzne ornament roślinny z motywem kwiatowym. Na kolumnach ustawionych na niewielkich cokołach wspiera się przełamane belkowanie zakończone gzymsem dźwigającym odcinkowy przyczółek z profilowaniem zakończonym wolutami. Na wysokości belkowania znajduje się płaskorzeźba przedstawiająca Boga Ojca i Ducha Świętego pod postacią gołębicy, wyłaniających się ze srebrnych obłoków; postacie otoczone są złotymi promieniami. Na bocznych osiach, analogicznie pojawiają się srebrne chmury o wolutowych kształtach, flankowane przez anielskie główki. Zwieńczenie rozszerza się ku górze i jest zamknięte łukiem nadwieszonym; znajduje się w nim obraz przedstawiający św. Floriana w profilowanej, złoconej wklęsło-wypukłej ramie. Całość zwieńczona kartuszem utworzonym z ornamentu rocaille’owego. Struktura polichromowana imitacją marmoryzacji w kolorze szarym i zielonym, fryzy i gzymsy bordowe i ciemnozielone, profile, ornamenty, kolumny złocone, dekoracje złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 12: Retabulum jednokondygnacyjne, trójosiowe ze zwieńczeniem i bramkami. Mensa ołtarzowa z malowanym antepedium przedstawiającym scenę Ostatniej Wieczerzy według Leonarda da Vinci. Na mensie ustawione pozłacane tabernakulum w formie prostopadłościennej z częścią środkową w ozdobnej oprawie utworzonej przez dwa ukośnie dostawione filary ze spływami wolutowymi. Między nimi wypukłe w dolnej części drzwiczki dekorowane kielichem z hostią ponad kiśćmi winogron i między kłosami zbóż. Powyżej nisza konchowa wypełniona glorią, której koncha ozdobiona jest muszlą z rocaille’owym grzebieniem. Na wolutach osadzone adorujące krzyż putta. Część centralna nastawy flankowana kolumnami z głowicami jońskimi i ornamentem rokokowym. W polu w profilowanej złotej ramie przedstawienie koronacji Marii przez Trójcę Świętą. Drewniana konstrukcja skrzydeł bocznych tworzy ramę dla dwóch rzeźb ustawionych na bramkach, na odcinkach gzymsu rozszerzających się ku górze, które tworzą cokoły ozdobione w dolnej części rokokową muszlą. Po prawej stronie znajduje się rzeźba przedstawiająca św. Stanisława z Piotrowinem, po lewej św. Wojciecha. Obie rzeźby biskupów są tej samej wielkości, wypełniają prześwity w bocznych skrzydłach, w tle ozdobionych rocaille’owym ornamentem. Zewnętrzne płaszczyzny skrzydeł bocznych zdobi złota winorośl, a wewnętrzne ornament roślinny z motywem kwiatowym. Na kolumnach ustawionych na niewielkich cokołach wspiera się przełamane belkowanie zakończone gzymsem dźwigającym odcinkowy przyczółek z profilowaniem zakończonym wolutami. Na wysokości belkowania znajduje się płaskorzeźba przedstawiająca Boga Ojca i Ducha Świętego pod postacią gołębicy, wyłaniających się ze srebrnych obłoków; postacie otoczone są złotymi promieniami. Na bocznych osiach, analogicznie pojawiają się srebrne chmury o wolutowych kształtach, flankowane przez anielskie główki. Zwieńczenie rozszerza się ku górze i jest zamknięte łukiem nadwieszonym; znajduje się w nim obraz przedstawiający św. Floriana w profilowanej, złoconej wklęsło-wypukłej ramie. Całość zwieńczona kartuszem utworzonym z ornamentu rocaille’owego. Struktura polichromowana imitacją marmoryzacji w kolorze szarym i zielonym, fryzy i gzymsy bordowe i ciemnozielone, profile, ornamenty, kolumny złocone, dekoracje złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 13: Retabulum jednokondygnacyjne, trójosiowe ze zwieńczeniem i bramkami. Mensa ołtarzowa z malowanym antepedium przedstawiającym scenę Ostatniej Wieczerzy według Leonarda da Vinci. Na mensie ustawione pozłacane tabernakulum w formie prostopadłościennej z częścią środkową w ozdobnej oprawie utworzonej przez dwa ukośnie dostawione filary ze spływami wolutowymi. Między nimi wypukłe w dolnej części drzwiczki dekorowane kielichem z hostią ponad kiśćmi winogron i między kłosami zbóż. Powyżej nisza konchowa wypełniona glorią, której koncha ozdobiona jest muszlą z rocaille’owym grzebieniem. Na wolutach osadzone adorujące krzyż putta. Część centralna nastawy flankowana kolumnami z głowicami jońskimi i ornamentem rokokowym. W polu w profilowanej złotej ramie przedstawienie koronacji Marii przez Trójcę Świętą. Drewniana konstrukcja skrzydeł bocznych tworzy ramę dla dwóch rzeźb ustawionych na bramkach, na odcinkach gzymsu rozszerzających się ku górze, które tworzą cokoły ozdobione w dolnej części rokokową muszlą. Po prawej stronie znajduje się rzeźba przedstawiająca św. Stanisława z Piotrowinem, po lewej św. Wojciecha. Obie rzeźby biskupów są tej samej wielkości, wypełniają prześwity w bocznych skrzydłach, w tle ozdobionych rocaille’owym ornamentem. Zewnętrzne płaszczyzny skrzydeł bocznych zdobi złota winorośl, a wewnętrzne ornament roślinny z motywem kwiatowym. Na kolumnach ustawionych na niewielkich cokołach wspiera się przełamane belkowanie zakończone gzymsem dźwigającym odcinkowy przyczółek z profilowaniem zakończonym wolutami. Na wysokości belkowania znajduje się płaskorzeźba przedstawiająca Boga Ojca i Ducha Świętego pod postacią gołębicy, wyłaniających się ze srebrnych obłoków; postacie otoczone są złotymi promieniami. Na bocznych osiach, analogicznie pojawiają się srebrne chmury o wolutowych kształtach, flankowane przez anielskie główki. Zwieńczenie rozszerza się ku górze i jest zamknięte łukiem nadwieszonym; znajduje się w nim obraz przedstawiający św. Floriana w profilowanej, złoconej wklęsło-wypukłej ramie. Całość zwieńczona kartuszem utworzonym z ornamentu rocaille’owego. Struktura polichromowana imitacją marmoryzacji w kolorze szarym i zielonym, fryzy i gzymsy bordowe i ciemnozielone, profile, ornamenty, kolumny złocone, dekoracje złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 14: Retabulum jednokondygnacyjne, trójosiowe ze zwieńczeniem i bramkami. Mensa ołtarzowa z malowanym antepedium przedstawiającym scenę Ostatniej Wieczerzy według Leonarda da Vinci. Na mensie ustawione pozłacane tabernakulum w formie prostopadłościennej z częścią środkową w ozdobnej oprawie utworzonej przez dwa ukośnie dostawione filary ze spływami wolutowymi. Między nimi wypukłe w dolnej części drzwiczki dekorowane kielichem z hostią ponad kiśćmi winogron i między kłosami zbóż. Powyżej nisza konchowa wypełniona glorią, której koncha ozdobiona jest muszlą z rocaille’owym grzebieniem. Na wolutach osadzone adorujące krzyż putta. Część centralna nastawy flankowana kolumnami z głowicami jońskimi i ornamentem rokokowym. W polu w profilowanej złotej ramie przedstawienie koronacji Marii przez Trójcę Świętą. Drewniana konstrukcja skrzydeł bocznych tworzy ramę dla dwóch rzeźb ustawionych na bramkach, na odcinkach gzymsu rozszerzających się ku górze, które tworzą cokoły ozdobione w dolnej części rokokową muszlą. Po prawej stronie znajduje się rzeźba przedstawiająca św. Stanisława z Piotrowinem, po lewej św. Wojciecha. Obie rzeźby biskupów są tej samej wielkości, wypełniają prześwity w bocznych skrzydłach, w tle ozdobionych rocaille’owym ornamentem. Zewnętrzne płaszczyzny skrzydeł bocznych zdobi złota winorośl, a wewnętrzne ornament roślinny z motywem kwiatowym. Na kolumnach ustawionych na niewielkich cokołach wspiera się przełamane belkowanie zakończone gzymsem dźwigającym odcinkowy przyczółek z profilowaniem zakończonym wolutami. Na wysokości belkowania znajduje się płaskorzeźba przedstawiająca Boga Ojca i Ducha Świętego pod postacią gołębicy, wyłaniających się ze srebrnych obłoków; postacie otoczone są złotymi promieniami. Na bocznych osiach, analogicznie pojawiają się srebrne chmury o wolutowych kształtach, flankowane przez anielskie główki. Zwieńczenie rozszerza się ku górze i jest zamknięte łukiem nadwieszonym; znajduje się w nim obraz przedstawiający św. Floriana w profilowanej, złoconej wklęsło-wypukłej ramie. Całość zwieńczona kartuszem utworzonym z ornamentu rocaille’owego. Struktura polichromowana imitacją marmoryzacji w kolorze szarym i zielonym, fryzy i gzymsy bordowe i ciemnozielone, profile, ornamenty, kolumny złocone, dekoracje złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 15: Retabulum jednokondygnacyjne, trójosiowe ze zwieńczeniem i bramkami. Mensa ołtarzowa z malowanym antepedium przedstawiającym scenę Ostatniej Wieczerzy według Leonarda da Vinci. Na mensie ustawione pozłacane tabernakulum w formie prostopadłościennej z częścią środkową w ozdobnej oprawie utworzonej przez dwa ukośnie dostawione filary ze spływami wolutowymi. Między nimi wypukłe w dolnej części drzwiczki dekorowane kielichem z hostią ponad kiśćmi winogron i między kłosami zbóż. Powyżej nisza konchowa wypełniona glorią, której koncha ozdobiona jest muszlą z rocaille’owym grzebieniem. Na wolutach osadzone adorujące krzyż putta. Część centralna nastawy flankowana kolumnami z głowicami jońskimi i ornamentem rokokowym. W polu w profilowanej złotej ramie przedstawienie koronacji Marii przez Trójcę Świętą. Drewniana konstrukcja skrzydeł bocznych tworzy ramę dla dwóch rzeźb ustawionych na bramkach, na odcinkach gzymsu rozszerzających się ku górze, które tworzą cokoły ozdobione w dolnej części rokokową muszlą. Po prawej stronie znajduje się rzeźba przedstawiająca św. Stanisława z Piotrowinem, po lewej św. Wojciecha. Obie rzeźby biskupów są tej samej wielkości, wypełniają prześwity w bocznych skrzydłach, w tle ozdobionych rocaille’owym ornamentem. Zewnętrzne płaszczyzny skrzydeł bocznych zdobi złota winorośl, a wewnętrzne ornament roślinny z motywem kwiatowym. Na kolumnach ustawionych na niewielkich cokołach wspiera się przełamane belkowanie zakończone gzymsem dźwigającym odcinkowy przyczółek z profilowaniem zakończonym wolutami. Na wysokości belkowania znajduje się płaskorzeźba przedstawiająca Boga Ojca i Ducha Świętego pod postacią gołębicy, wyłaniających się ze srebrnych obłoków; postacie otoczone są złotymi promieniami. Na bocznych osiach, analogicznie pojawiają się srebrne chmury o wolutowych kształtach, flankowane przez anielskie główki. Zwieńczenie rozszerza się ku górze i jest zamknięte łukiem nadwieszonym; znajduje się w nim obraz przedstawiający św. Floriana w profilowanej, złoconej wklęsło-wypukłej ramie. Całość zwieńczona kartuszem utworzonym z ornamentu rocaille’owego. Struktura polichromowana imitacją marmoryzacji w kolorze szarym i zielonym, fryzy i gzymsy bordowe i ciemnozielone, profile, ornamenty, kolumny złocone, dekoracje złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 16: Retabulum jednokondygnacyjne, trójosiowe ze zwieńczeniem i bramkami. Mensa ołtarzowa z malowanym antepedium przedstawiającym scenę Ostatniej Wieczerzy według Leonarda da Vinci. Na mensie ustawione pozłacane tabernakulum w formie prostopadłościennej z częścią środkową w ozdobnej oprawie utworzonej przez dwa ukośnie dostawione filary ze spływami wolutowymi. Między nimi wypukłe w dolnej części drzwiczki dekorowane kielichem z hostią ponad kiśćmi winogron i między kłosami zbóż. Powyżej nisza konchowa wypełniona glorią, której koncha ozdobiona jest muszlą z rocaille’owym grzebieniem. Na wolutach osadzone adorujące krzyż putta. Część centralna nastawy flankowana kolumnami z głowicami jońskimi i ornamentem rokokowym. W polu w profilowanej złotej ramie przedstawienie koronacji Marii przez Trójcę Świętą. Drewniana konstrukcja skrzydeł bocznych tworzy ramę dla dwóch rzeźb ustawionych na bramkach, na odcinkach gzymsu rozszerzających się ku górze, które tworzą cokoły ozdobione w dolnej części rokokową muszlą. Po prawej stronie znajduje się rzeźba przedstawiająca św. Stanisława z Piotrowinem, po lewej św. Wojciecha. Obie rzeźby biskupów są tej samej wielkości, wypełniają prześwity w bocznych skrzydłach, w tle ozdobionych rocaille’owym ornamentem. Zewnętrzne płaszczyzny skrzydeł bocznych zdobi złota winorośl, a wewnętrzne ornament roślinny z motywem kwiatowym. Na kolumnach ustawionych na niewielkich cokołach wspiera się przełamane belkowanie zakończone gzymsem dźwigającym odcinkowy przyczółek z profilowaniem zakończonym wolutami. Na wysokości belkowania znajduje się płaskorzeźba przedstawiająca Boga Ojca i Ducha Świętego pod postacią gołębicy, wyłaniających się ze srebrnych obłoków; postacie otoczone są złotymi promieniami. Na bocznych osiach, analogicznie pojawiają się srebrne chmury o wolutowych kształtach, flankowane przez anielskie główki. Zwieńczenie rozszerza się ku górze i jest zamknięte łukiem nadwieszonym; znajduje się w nim obraz przedstawiający św. Floriana w profilowanej, złoconej wklęsło-wypukłej ramie. Całość zwieńczona kartuszem utworzonym z ornamentu rocaille’owego. Struktura polichromowana imitacją marmoryzacji w kolorze szarym i zielonym, fryzy i gzymsy bordowe i ciemnozielone, profile, ornamenty, kolumny złocone, dekoracje złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 17: Retabulum jednokondygnacyjne, trójosiowe ze zwieńczeniem i bramkami. Mensa ołtarzowa z malowanym antepedium przedstawiającym scenę Ostatniej Wieczerzy według Leonarda da Vinci. Na mensie ustawione pozłacane tabernakulum w formie prostopadłościennej z częścią środkową w ozdobnej oprawie utworzonej przez dwa ukośnie dostawione filary ze spływami wolutowymi. Między nimi wypukłe w dolnej części drzwiczki dekorowane kielichem z hostią ponad kiśćmi winogron i między kłosami zbóż. Powyżej nisza konchowa wypełniona glorią, której koncha ozdobiona jest muszlą z rocaille’owym grzebieniem. Na wolutach osadzone adorujące krzyż putta. Część centralna nastawy flankowana kolumnami z głowicami jońskimi i ornamentem rokokowym. W polu w profilowanej złotej ramie przedstawienie koronacji Marii przez Trójcę Świętą. Drewniana konstrukcja skrzydeł bocznych tworzy ramę dla dwóch rzeźb ustawionych na bramkach, na odcinkach gzymsu rozszerzających się ku górze, które tworzą cokoły ozdobione w dolnej części rokokową muszlą. Po prawej stronie znajduje się rzeźba przedstawiająca św. Stanisława z Piotrowinem, po lewej św. Wojciecha. Obie rzeźby biskupów są tej samej wielkości, wypełniają prześwity w bocznych skrzydłach, w tle ozdobionych rocaille’owym ornamentem. Zewnętrzne płaszczyzny skrzydeł bocznych zdobi złota winorośl, a wewnętrzne ornament roślinny z motywem kwiatowym. Na kolumnach ustawionych na niewielkich cokołach wspiera się przełamane belkowanie zakończone gzymsem dźwigającym odcinkowy przyczółek z profilowaniem zakończonym wolutami. Na wysokości belkowania znajduje się płaskorzeźba przedstawiająca Boga Ojca i Ducha Świętego pod postacią gołębicy, wyłaniających się ze srebrnych obłoków; postacie otoczone są złotymi promieniami. Na bocznych osiach, analogicznie pojawiają się srebrne chmury o wolutowych kształtach, flankowane przez anielskie główki. Zwieńczenie rozszerza się ku górze i jest zamknięte łukiem nadwieszonym; znajduje się w nim obraz przedstawiający św. Floriana w profilowanej, złoconej wklęsło-wypukłej ramie. Całość zwieńczona kartuszem utworzonym z ornamentu rocaille’owego. Struktura polichromowana imitacją marmoryzacji w kolorze szarym i zielonym, fryzy i gzymsy bordowe i ciemnozielone, profile, ornamenty, kolumny złocone, dekoracje złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 18: Retabulum jednokondygnacyjne, trójosiowe ze zwieńczeniem i bramkami. Mensa ołtarzowa z malowanym antepedium przedstawiającym scenę Ostatniej Wieczerzy według Leonarda da Vinci. Na mensie ustawione pozłacane tabernakulum w formie prostopadłościennej z częścią środkową w ozdobnej oprawie utworzonej przez dwa ukośnie dostawione filary ze spływami wolutowymi. Między nimi wypukłe w dolnej części drzwiczki dekorowane kielichem z hostią ponad kiśćmi winogron i między kłosami zbóż. Powyżej nisza konchowa wypełniona glorią, której koncha ozdobiona jest muszlą z rocaille’owym grzebieniem. Na wolutach osadzone adorujące krzyż putta. Część centralna nastawy flankowana kolumnami z głowicami jońskimi i ornamentem rokokowym. W polu w profilowanej złotej ramie przedstawienie koronacji Marii przez Trójcę Świętą. Drewniana konstrukcja skrzydeł bocznych tworzy ramę dla dwóch rzeźb ustawionych na bramkach, na odcinkach gzymsu rozszerzających się ku górze, które tworzą cokoły ozdobione w dolnej części rokokową muszlą. Po prawej stronie znajduje się rzeźba przedstawiająca św. Stanisława z Piotrowinem, po lewej św. Wojciecha. Obie rzeźby biskupów są tej samej wielkości, wypełniają prześwity w bocznych skrzydłach, w tle ozdobionych rocaille’owym ornamentem. Zewnętrzne płaszczyzny skrzydeł bocznych zdobi złota winorośl, a wewnętrzne ornament roślinny z motywem kwiatowym. Na kolumnach ustawionych na niewielkich cokołach wspiera się przełamane belkowanie zakończone gzymsem dźwigającym odcinkowy przyczółek z profilowaniem zakończonym wolutami. Na wysokości belkowania znajduje się płaskorzeźba przedstawiająca Boga Ojca i Ducha Świętego pod postacią gołębicy, wyłaniających się ze srebrnych obłoków; postacie otoczone są złotymi promieniami. Na bocznych osiach, analogicznie pojawiają się srebrne chmury o wolutowych kształtach, flankowane przez anielskie główki. Zwieńczenie rozszerza się ku górze i jest zamknięte łukiem nadwieszonym; znajduje się w nim obraz przedstawiający św. Floriana w profilowanej, złoconej wklęsło-wypukłej ramie. Całość zwieńczona kartuszem utworzonym z ornamentu rocaille’owego. Struktura polichromowana imitacją marmoryzacji w kolorze szarym i zielonym, fryzy i gzymsy bordowe i ciemnozielone, profile, ornamenty, kolumny złocone, dekoracje złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 19: Retabulum jednokondygnacyjne, trójosiowe ze zwieńczeniem i bramkami. Mensa ołtarzowa z malowanym antepedium przedstawiającym scenę Ostatniej Wieczerzy według Leonarda da Vinci. Na mensie ustawione pozłacane tabernakulum w formie prostopadłościennej z częścią środkową w ozdobnej oprawie utworzonej przez dwa ukośnie dostawione filary ze spływami wolutowymi. Między nimi wypukłe w dolnej części drzwiczki dekorowane kielichem z hostią ponad kiśćmi winogron i między kłosami zbóż. Powyżej nisza konchowa wypełniona glorią, której koncha ozdobiona jest muszlą z rocaille’owym grzebieniem. Na wolutach osadzone adorujące krzyż putta. Część centralna nastawy flankowana kolumnami z głowicami jońskimi i ornamentem rokokowym. W polu w profilowanej złotej ramie przedstawienie koronacji Marii przez Trójcę Świętą. Drewniana konstrukcja skrzydeł bocznych tworzy ramę dla dwóch rzeźb ustawionych na bramkach, na odcinkach gzymsu rozszerzających się ku górze, które tworzą cokoły ozdobione w dolnej części rokokową muszlą. Po prawej stronie znajduje się rzeźba przedstawiająca św. Stanisława z Piotrowinem, po lewej św. Wojciecha. Obie rzeźby biskupów są tej samej wielkości, wypełniają prześwity w bocznych skrzydłach, w tle ozdobionych rocaille’owym ornamentem. Zewnętrzne płaszczyzny skrzydeł bocznych zdobi złota winorośl, a wewnętrzne ornament roślinny z motywem kwiatowym. Na kolumnach ustawionych na niewielkich cokołach wspiera się przełamane belkowanie zakończone gzymsem dźwigającym odcinkowy przyczółek z profilowaniem zakończonym wolutami. Na wysokości belkowania znajduje się płaskorzeźba przedstawiająca Boga Ojca i Ducha Świętego pod postacią gołębicy, wyłaniających się ze srebrnych obłoków; postacie otoczone są złotymi promieniami. Na bocznych osiach, analogicznie pojawiają się srebrne chmury o wolutowych kształtach, flankowane przez anielskie główki. Zwieńczenie rozszerza się ku górze i jest zamknięte łukiem nadwieszonym; znajduje się w nim obraz przedstawiający św. Floriana w profilowanej, złoconej wklęsło-wypukłej ramie. Całość zwieńczona kartuszem utworzonym z ornamentu rocaille’owego. Struktura polichromowana imitacją marmoryzacji w kolorze szarym i zielonym, fryzy i gzymsy bordowe i ciemnozielone, profile, ornamenty, kolumny złocone, dekoracje złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 20: Retabulum jednokondygnacyjne, trójosiowe ze zwieńczeniem i bramkami. Mensa ołtarzowa z malowanym antepedium przedstawiającym scenę Ostatniej Wieczerzy według Leonarda da Vinci. Na mensie ustawione pozłacane tabernakulum w formie prostopadłościennej z częścią środkową w ozdobnej oprawie utworzonej przez dwa ukośnie dostawione filary ze spływami wolutowymi. Między nimi wypukłe w dolnej części drzwiczki dekorowane kielichem z hostią ponad kiśćmi winogron i między kłosami zbóż. Powyżej nisza konchowa wypełniona glorią, której koncha ozdobiona jest muszlą z rocaille’owym grzebieniem. Na wolutach osadzone adorujące krzyż putta. Część centralna nastawy flankowana kolumnami z głowicami jońskimi i ornamentem rokokowym. W polu w profilowanej złotej ramie przedstawienie koronacji Marii przez Trójcę Świętą. Drewniana konstrukcja skrzydeł bocznych tworzy ramę dla dwóch rzeźb ustawionych na bramkach, na odcinkach gzymsu rozszerzających się ku górze, które tworzą cokoły ozdobione w dolnej części rokokową muszlą. Po prawej stronie znajduje się rzeźba przedstawiająca św. Stanisława z Piotrowinem, po lewej św. Wojciecha. Obie rzeźby biskupów są tej samej wielkości, wypełniają prześwity w bocznych skrzydłach, w tle ozdobionych rocaille’owym ornamentem. Zewnętrzne płaszczyzny skrzydeł bocznych zdobi złota winorośl, a wewnętrzne ornament roślinny z motywem kwiatowym. Na kolumnach ustawionych na niewielkich cokołach wspiera się przełamane belkowanie zakończone gzymsem dźwigającym odcinkowy przyczółek z profilowaniem zakończonym wolutami. Na wysokości belkowania znajduje się płaskorzeźba przedstawiająca Boga Ojca i Ducha Świętego pod postacią gołębicy, wyłaniających się ze srebrnych obłoków; postacie otoczone są złotymi promieniami. Na bocznych osiach, analogicznie pojawiają się srebrne chmury o wolutowych kształtach, flankowane przez anielskie główki. Zwieńczenie rozszerza się ku górze i jest zamknięte łukiem nadwieszonym; znajduje się w nim obraz przedstawiający św. Floriana w profilowanej, złoconej wklęsło-wypukłej ramie. Całość zwieńczona kartuszem utworzonym z ornamentu rocaille’owego. Struktura polichromowana imitacją marmoryzacji w kolorze szarym i zielonym, fryzy i gzymsy bordowe i ciemnozielone, profile, ornamenty, kolumny złocone, dekoracje złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 21: Retabulum jednokondygnacyjne, trójosiowe ze zwieńczeniem i bramkami. Mensa ołtarzowa z malowanym antepedium przedstawiającym scenę Ostatniej Wieczerzy według Leonarda da Vinci. Na mensie ustawione pozłacane tabernakulum w formie prostopadłościennej z częścią środkową w ozdobnej oprawie utworzonej przez dwa ukośnie dostawione filary ze spływami wolutowymi. Między nimi wypukłe w dolnej części drzwiczki dekorowane kielichem z hostią ponad kiśćmi winogron i między kłosami zbóż. Powyżej nisza konchowa wypełniona glorią, której koncha ozdobiona jest muszlą z rocaille’owym grzebieniem. Na wolutach osadzone adorujące krzyż putta. Część centralna nastawy flankowana kolumnami z głowicami jońskimi i ornamentem rokokowym. W polu w profilowanej złotej ramie przedstawienie koronacji Marii przez Trójcę Świętą. Drewniana konstrukcja skrzydeł bocznych tworzy ramę dla dwóch rzeźb ustawionych na bramkach, na odcinkach gzymsu rozszerzających się ku górze, które tworzą cokoły ozdobione w dolnej części rokokową muszlą. Po prawej stronie znajduje się rzeźba przedstawiająca św. Stanisława z Piotrowinem, po lewej św. Wojciecha. Obie rzeźby biskupów są tej samej wielkości, wypełniają prześwity w bocznych skrzydłach, w tle ozdobionych rocaille’owym ornamentem. Zewnętrzne płaszczyzny skrzydeł bocznych zdobi złota winorośl, a wewnętrzne ornament roślinny z motywem kwiatowym. Na kolumnach ustawionych na niewielkich cokołach wspiera się przełamane belkowanie zakończone gzymsem dźwigającym odcinkowy przyczółek z profilowaniem zakończonym wolutami. Na wysokości belkowania znajduje się płaskorzeźba przedstawiająca Boga Ojca i Ducha Świętego pod postacią gołębicy, wyłaniających się ze srebrnych obłoków; postacie otoczone są złotymi promieniami. Na bocznych osiach, analogicznie pojawiają się srebrne chmury o wolutowych kształtach, flankowane przez anielskie główki. Zwieńczenie rozszerza się ku górze i jest zamknięte łukiem nadwieszonym; znajduje się w nim obraz przedstawiający św. Floriana w profilowanej, złoconej wklęsło-wypukłej ramie. Całość zwieńczona kartuszem utworzonym z ornamentu rocaille’owego. Struktura polichromowana imitacją marmoryzacji w kolorze szarym i zielonym, fryzy i gzymsy bordowe i ciemnozielone, profile, ornamenty, kolumny złocone, dekoracje złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 22: Retabulum jednokondygnacyjne, trójosiowe ze zwieńczeniem i bramkami. Mensa ołtarzowa z malowanym antepedium przedstawiającym scenę Ostatniej Wieczerzy według Leonarda da Vinci. Na mensie ustawione pozłacane tabernakulum w formie prostopadłościennej z częścią środkową w ozdobnej oprawie utworzonej przez dwa ukośnie dostawione filary ze spływami wolutowymi. Między nimi wypukłe w dolnej części drzwiczki dekorowane kielichem z hostią ponad kiśćmi winogron i między kłosami zbóż. Powyżej nisza konchowa wypełniona glorią, której koncha ozdobiona jest muszlą z rocaille’owym grzebieniem. Na wolutach osadzone adorujące krzyż putta. Część centralna nastawy flankowana kolumnami z głowicami jońskimi i ornamentem rokokowym. W polu w profilowanej złotej ramie przedstawienie koronacji Marii przez Trójcę Świętą. Drewniana konstrukcja skrzydeł bocznych tworzy ramę dla dwóch rzeźb ustawionych na bramkach, na odcinkach gzymsu rozszerzających się ku górze, które tworzą cokoły ozdobione w dolnej części rokokową muszlą. Po prawej stronie znajduje się rzeźba przedstawiająca św. Stanisława z Piotrowinem, po lewej św. Wojciecha. Obie rzeźby biskupów są tej samej wielkości, wypełniają prześwity w bocznych skrzydłach, w tle ozdobionych rocaille’owym ornamentem. Zewnętrzne płaszczyzny skrzydeł bocznych zdobi złota winorośl, a wewnętrzne ornament roślinny z motywem kwiatowym. Na kolumnach ustawionych na niewielkich cokołach wspiera się przełamane belkowanie zakończone gzymsem dźwigającym odcinkowy przyczółek z profilowaniem zakończonym wolutami. Na wysokości belkowania znajduje się płaskorzeźba przedstawiająca Boga Ojca i Ducha Świętego pod postacią gołębicy, wyłaniających się ze srebrnych obłoków; postacie otoczone są złotymi promieniami. Na bocznych osiach, analogicznie pojawiają się srebrne chmury o wolutowych kształtach, flankowane przez anielskie główki. Zwieńczenie rozszerza się ku górze i jest zamknięte łukiem nadwieszonym; znajduje się w nim obraz przedstawiający św. Floriana w profilowanej, złoconej wklęsło-wypukłej ramie. Całość zwieńczona kartuszem utworzonym z ornamentu rocaille’owego. Struktura polichromowana imitacją marmoryzacji w kolorze szarym i zielonym, fryzy i gzymsy bordowe i ciemnozielone, profile, ornamenty, kolumny złocone, dekoracje złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 23: Retabulum jednokondygnacyjne, trójosiowe ze zwieńczeniem i bramkami. Mensa ołtarzowa z malowanym antepedium przedstawiającym scenę Ostatniej Wieczerzy według Leonarda da Vinci. Na mensie ustawione pozłacane tabernakulum w formie prostopadłościennej z częścią środkową w ozdobnej oprawie utworzonej przez dwa ukośnie dostawione filary ze spływami wolutowymi. Między nimi wypukłe w dolnej części drzwiczki dekorowane kielichem z hostią ponad kiśćmi winogron i między kłosami zbóż. Powyżej nisza konchowa wypełniona glorią, której koncha ozdobiona jest muszlą z rocaille’owym grzebieniem. Na wolutach osadzone adorujące krzyż putta. Część centralna nastawy flankowana kolumnami z głowicami jońskimi i ornamentem rokokowym. W polu w profilowanej złotej ramie przedstawienie koronacji Marii przez Trójcę Świętą. Drewniana konstrukcja skrzydeł bocznych tworzy ramę dla dwóch rzeźb ustawionych na bramkach, na odcinkach gzymsu rozszerzających się ku górze, które tworzą cokoły ozdobione w dolnej części rokokową muszlą. Po prawej stronie znajduje się rzeźba przedstawiająca św. Stanisława z Piotrowinem, po lewej św. Wojciecha. Obie rzeźby biskupów są tej samej wielkości, wypełniają prześwity w bocznych skrzydłach, w tle ozdobionych rocaille’owym ornamentem. Zewnętrzne płaszczyzny skrzydeł bocznych zdobi złota winorośl, a wewnętrzne ornament roślinny z motywem kwiatowym. Na kolumnach ustawionych na niewielkich cokołach wspiera się przełamane belkowanie zakończone gzymsem dźwigającym odcinkowy przyczółek z profilowaniem zakończonym wolutami. Na wysokości belkowania znajduje się płaskorzeźba przedstawiająca Boga Ojca i Ducha Świętego pod postacią gołębicy, wyłaniających się ze srebrnych obłoków; postacie otoczone są złotymi promieniami. Na bocznych osiach, analogicznie pojawiają się srebrne chmury o wolutowych kształtach, flankowane przez anielskie główki. Zwieńczenie rozszerza się ku górze i jest zamknięte łukiem nadwieszonym; znajduje się w nim obraz przedstawiający św. Floriana w profilowanej, złoconej wklęsło-wypukłej ramie. Całość zwieńczona kartuszem utworzonym z ornamentu rocaille’owego. Struktura polichromowana imitacją marmoryzacji w kolorze szarym i zielonym, fryzy i gzymsy bordowe i ciemnozielone, profile, ornamenty, kolumny złocone, dekoracje złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 24: Retabulum jednokondygnacyjne, trójosiowe ze zwieńczeniem i bramkami. Mensa ołtarzowa z malowanym antepedium przedstawiającym scenę Ostatniej Wieczerzy według Leonarda da Vinci. Na mensie ustawione pozłacane tabernakulum w formie prostopadłościennej z częścią środkową w ozdobnej oprawie utworzonej przez dwa ukośnie dostawione filary ze spływami wolutowymi. Między nimi wypukłe w dolnej części drzwiczki dekorowane kielichem z hostią ponad kiśćmi winogron i między kłosami zbóż. Powyżej nisza konchowa wypełniona glorią, której koncha ozdobiona jest muszlą z rocaille’owym grzebieniem. Na wolutach osadzone adorujące krzyż putta. Część centralna nastawy flankowana kolumnami z głowicami jońskimi i ornamentem rokokowym. W polu w profilowanej złotej ramie przedstawienie koronacji Marii przez Trójcę Świętą. Drewniana konstrukcja skrzydeł bocznych tworzy ramę dla dwóch rzeźb ustawionych na bramkach, na odcinkach gzymsu rozszerzających się ku górze, które tworzą cokoły ozdobione w dolnej części rokokową muszlą. Po prawej stronie znajduje się rzeźba przedstawiająca św. Stanisława z Piotrowinem, po lewej św. Wojciecha. Obie rzeźby biskupów są tej samej wielkości, wypełniają prześwity w bocznych skrzydłach, w tle ozdobionych rocaille’owym ornamentem. Zewnętrzne płaszczyzny skrzydeł bocznych zdobi złota winorośl, a wewnętrzne ornament roślinny z motywem kwiatowym. Na kolumnach ustawionych na niewielkich cokołach wspiera się przełamane belkowanie zakończone gzymsem dźwigającym odcinkowy przyczółek z profilowaniem zakończonym wolutami. Na wysokości belkowania znajduje się płaskorzeźba przedstawiająca Boga Ojca i Ducha Świętego pod postacią gołębicy, wyłaniających się ze srebrnych obłoków; postacie otoczone są złotymi promieniami. Na bocznych osiach, analogicznie pojawiają się srebrne chmury o wolutowych kształtach, flankowane przez anielskie główki. Zwieńczenie rozszerza się ku górze i jest zamknięte łukiem nadwieszonym; znajduje się w nim obraz przedstawiający św. Floriana w profilowanej, złoconej wklęsło-wypukłej ramie. Całość zwieńczona kartuszem utworzonym z ornamentu rocaille’owego. Struktura polichromowana imitacją marmoryzacji w kolorze szarym i zielonym, fryzy i gzymsy bordowe i ciemnozielone, profile, ornamenty, kolumny złocone, dekoracje złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 25: Retabulum jednokondygnacyjne, trójosiowe ze zwieńczeniem i bramkami. Mensa ołtarzowa z malowanym antepedium przedstawiającym scenę Ostatniej Wieczerzy według Leonarda da Vinci. Na mensie ustawione pozłacane tabernakulum w formie prostopadłościennej z częścią środkową w ozdobnej oprawie utworzonej przez dwa ukośnie dostawione filary ze spływami wolutowymi. Między nimi wypukłe w dolnej części drzwiczki dekorowane kielichem z hostią ponad kiśćmi winogron i między kłosami zbóż. Powyżej nisza konchowa wypełniona glorią, której koncha ozdobiona jest muszlą z rocaille’owym grzebieniem. Na wolutach osadzone adorujące krzyż putta. Część centralna nastawy flankowana kolumnami z głowicami jońskimi i ornamentem rokokowym. W polu w profilowanej złotej ramie przedstawienie koronacji Marii przez Trójcę Świętą. Drewniana konstrukcja skrzydeł bocznych tworzy ramę dla dwóch rzeźb ustawionych na bramkach, na odcinkach gzymsu rozszerzających się ku górze, które tworzą cokoły ozdobione w dolnej części rokokową muszlą. Po prawej stronie znajduje się rzeźba przedstawiająca św. Stanisława z Piotrowinem, po lewej św. Wojciecha. Obie rzeźby biskupów są tej samej wielkości, wypełniają prześwity w bocznych skrzydłach, w tle ozdobionych rocaille’owym ornamentem. Zewnętrzne płaszczyzny skrzydeł bocznych zdobi złota winorośl, a wewnętrzne ornament roślinny z motywem kwiatowym. Na kolumnach ustawionych na niewielkich cokołach wspiera się przełamane belkowanie zakończone gzymsem dźwigającym odcinkowy przyczółek z profilowaniem zakończonym wolutami. Na wysokości belkowania znajduje się płaskorzeźba przedstawiająca Boga Ojca i Ducha Świętego pod postacią gołębicy, wyłaniających się ze srebrnych obłoków; postacie otoczone są złotymi promieniami. Na bocznych osiach, analogicznie pojawiają się srebrne chmury o wolutowych kształtach, flankowane przez anielskie główki. Zwieńczenie rozszerza się ku górze i jest zamknięte łukiem nadwieszonym; znajduje się w nim obraz przedstawiający św. Floriana w profilowanej, złoconej wklęsło-wypukłej ramie. Całość zwieńczona kartuszem utworzonym z ornamentu rocaille’owego. Struktura polichromowana imitacją marmoryzacji w kolorze szarym i zielonym, fryzy i gzymsy bordowe i ciemnozielone, profile, ornamenty, kolumny złocone, dekoracje złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 26: Retabulum jednokondygnacyjne, trójosiowe ze zwieńczeniem i bramkami. Mensa ołtarzowa z malowanym antepedium przedstawiającym scenę Ostatniej Wieczerzy według Leonarda da Vinci. Na mensie ustawione pozłacane tabernakulum w formie prostopadłościennej z częścią środkową w ozdobnej oprawie utworzonej przez dwa ukośnie dostawione filary ze spływami wolutowymi. Między nimi wypukłe w dolnej części drzwiczki dekorowane kielichem z hostią ponad kiśćmi winogron i między kłosami zbóż. Powyżej nisza konchowa wypełniona glorią, której koncha ozdobiona jest muszlą z rocaille’owym grzebieniem. Na wolutach osadzone adorujące krzyż putta. Część centralna nastawy flankowana kolumnami z głowicami jońskimi i ornamentem rokokowym. W polu w profilowanej złotej ramie przedstawienie koronacji Marii przez Trójcę Świętą. Drewniana konstrukcja skrzydeł bocznych tworzy ramę dla dwóch rzeźb ustawionych na bramkach, na odcinkach gzymsu rozszerzających się ku górze, które tworzą cokoły ozdobione w dolnej części rokokową muszlą. Po prawej stronie znajduje się rzeźba przedstawiająca św. Stanisława z Piotrowinem, po lewej św. Wojciecha. Obie rzeźby biskupów są tej samej wielkości, wypełniają prześwity w bocznych skrzydłach, w tle ozdobionych rocaille’owym ornamentem. Zewnętrzne płaszczyzny skrzydeł bocznych zdobi złota winorośl, a wewnętrzne ornament roślinny z motywem kwiatowym. Na kolumnach ustawionych na niewielkich cokołach wspiera się przełamane belkowanie zakończone gzymsem dźwigającym odcinkowy przyczółek z profilowaniem zakończonym wolutami. Na wysokości belkowania znajduje się płaskorzeźba przedstawiająca Boga Ojca i Ducha Świętego pod postacią gołębicy, wyłaniających się ze srebrnych obłoków; postacie otoczone są złotymi promieniami. Na bocznych osiach, analogicznie pojawiają się srebrne chmury o wolutowych kształtach, flankowane przez anielskie główki. Zwieńczenie rozszerza się ku górze i jest zamknięte łukiem nadwieszonym; znajduje się w nim obraz przedstawiający św. Floriana w profilowanej, złoconej wklęsło-wypukłej ramie. Całość zwieńczona kartuszem utworzonym z ornamentu rocaille’owego. Struktura polichromowana imitacją marmoryzacji w kolorze szarym i zielonym, fryzy i gzymsy bordowe i ciemnozielone, profile, ornamenty, kolumny złocone, dekoracje złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 27: Retabulum jednokondygnacyjne, trójosiowe ze zwieńczeniem i bramkami. Mensa ołtarzowa z malowanym antepedium przedstawiającym scenę Ostatniej Wieczerzy według Leonarda da Vinci. Na mensie ustawione pozłacane tabernakulum w formie prostopadłościennej z częścią środkową w ozdobnej oprawie utworzonej przez dwa ukośnie dostawione filary ze spływami wolutowymi. Między nimi wypukłe w dolnej części drzwiczki dekorowane kielichem z hostią ponad kiśćmi winogron i między kłosami zbóż. Powyżej nisza konchowa wypełniona glorią, której koncha ozdobiona jest muszlą z rocaille’owym grzebieniem. Na wolutach osadzone adorujące krzyż putta. Część centralna nastawy flankowana kolumnami z głowicami jońskimi i ornamentem rokokowym. W polu w profilowanej złotej ramie przedstawienie koronacji Marii przez Trójcę Świętą. Drewniana konstrukcja skrzydeł bocznych tworzy ramę dla dwóch rzeźb ustawionych na bramkach, na odcinkach gzymsu rozszerzających się ku górze, które tworzą cokoły ozdobione w dolnej części rokokową muszlą. Po prawej stronie znajduje się rzeźba przedstawiająca św. Stanisława z Piotrowinem, po lewej św. Wojciecha. Obie rzeźby biskupów są tej samej wielkości, wypełniają prześwity w bocznych skrzydłach, w tle ozdobionych rocaille’owym ornamentem. Zewnętrzne płaszczyzny skrzydeł bocznych zdobi złota winorośl, a wewnętrzne ornament roślinny z motywem kwiatowym. Na kolumnach ustawionych na niewielkich cokołach wspiera się przełamane belkowanie zakończone gzymsem dźwigającym odcinkowy przyczółek z profilowaniem zakończonym wolutami. Na wysokości belkowania znajduje się płaskorzeźba przedstawiająca Boga Ojca i Ducha Świętego pod postacią gołębicy, wyłaniających się ze srebrnych obłoków; postacie otoczone są złotymi promieniami. Na bocznych osiach, analogicznie pojawiają się srebrne chmury o wolutowych kształtach, flankowane przez anielskie główki. Zwieńczenie rozszerza się ku górze i jest zamknięte łukiem nadwieszonym; znajduje się w nim obraz przedstawiający św. Floriana w profilowanej, złoconej wklęsło-wypukłej ramie. Całość zwieńczona kartuszem utworzonym z ornamentu rocaille’owego. Struktura polichromowana imitacją marmoryzacji w kolorze szarym i zielonym, fryzy i gzymsy bordowe i ciemnozielone, profile, ornamenty, kolumny złocone, dekoracje złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 28: Retabulum jednokondygnacyjne, trójosiowe ze zwieńczeniem i bramkami. Mensa ołtarzowa z malowanym antepedium przedstawiającym scenę Ostatniej Wieczerzy według Leonarda da Vinci. Na mensie ustawione pozłacane tabernakulum w formie prostopadłościennej z częścią środkową w ozdobnej oprawie utworzonej przez dwa ukośnie dostawione filary ze spływami wolutowymi. Między nimi wypukłe w dolnej części drzwiczki dekorowane kielichem z hostią ponad kiśćmi winogron i między kłosami zbóż. Powyżej nisza konchowa wypełniona glorią, której koncha ozdobiona jest muszlą z rocaille’owym grzebieniem. Na wolutach osadzone adorujące krzyż putta. Część centralna nastawy flankowana kolumnami z głowicami jońskimi i ornamentem rokokowym. W polu w profilowanej złotej ramie przedstawienie koronacji Marii przez Trójcę Świętą. Drewniana konstrukcja skrzydeł bocznych tworzy ramę dla dwóch rzeźb ustawionych na bramkach, na odcinkach gzymsu rozszerzających się ku górze, które tworzą cokoły ozdobione w dolnej części rokokową muszlą. Po prawej stronie znajduje się rzeźba przedstawiająca św. Stanisława z Piotrowinem, po lewej św. Wojciecha. Obie rzeźby biskupów są tej samej wielkości, wypełniają prześwity w bocznych skrzydłach, w tle ozdobionych rocaille’owym ornamentem. Zewnętrzne płaszczyzny skrzydeł bocznych zdobi złota winorośl, a wewnętrzne ornament roślinny z motywem kwiatowym. Na kolumnach ustawionych na niewielkich cokołach wspiera się przełamane belkowanie zakończone gzymsem dźwigającym odcinkowy przyczółek z profilowaniem zakończonym wolutami. Na wysokości belkowania znajduje się płaskorzeźba przedstawiająca Boga Ojca i Ducha Świętego pod postacią gołębicy, wyłaniających się ze srebrnych obłoków; postacie otoczone są złotymi promieniami. Na bocznych osiach, analogicznie pojawiają się srebrne chmury o wolutowych kształtach, flankowane przez anielskie główki. Zwieńczenie rozszerza się ku górze i jest zamknięte łukiem nadwieszonym; znajduje się w nim obraz przedstawiający św. Floriana w profilowanej, złoconej wklęsło-wypukłej ramie. Całość zwieńczona kartuszem utworzonym z ornamentu rocaille’owego. Struktura polichromowana imitacją marmoryzacji w kolorze szarym i zielonym, fryzy i gzymsy bordowe i ciemnozielone, profile, ornamenty, kolumny złocone, dekoracje złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 29: Retabulum jednokondygnacyjne, trójosiowe ze zwieńczeniem i bramkami. Mensa ołtarzowa z malowanym antepedium przedstawiającym scenę Ostatniej Wieczerzy według Leonarda da Vinci. Na mensie ustawione pozłacane tabernakulum w formie prostopadłościennej z częścią środkową w ozdobnej oprawie utworzonej przez dwa ukośnie dostawione filary ze spływami wolutowymi. Między nimi wypukłe w dolnej części drzwiczki dekorowane kielichem z hostią ponad kiśćmi winogron i między kłosami zbóż. Powyżej nisza konchowa wypełniona glorią, której koncha ozdobiona jest muszlą z rocaille’owym grzebieniem. Na wolutach osadzone adorujące krzyż putta. Część centralna nastawy flankowana kolumnami z głowicami jońskimi i ornamentem rokokowym. W polu w profilowanej złotej ramie przedstawienie koronacji Marii przez Trójcę Świętą. Drewniana konstrukcja skrzydeł bocznych tworzy ramę dla dwóch rzeźb ustawionych na bramkach, na odcinkach gzymsu rozszerzających się ku górze, które tworzą cokoły ozdobione w dolnej części rokokową muszlą. Po prawej stronie znajduje się rzeźba przedstawiająca św. Stanisława z Piotrowinem, po lewej św. Wojciecha. Obie rzeźby biskupów są tej samej wielkości, wypełniają prześwity w bocznych skrzydłach, w tle ozdobionych rocaille’owym ornamentem. Zewnętrzne płaszczyzny skrzydeł bocznych zdobi złota winorośl, a wewnętrzne ornament roślinny z motywem kwiatowym. Na kolumnach ustawionych na niewielkich cokołach wspiera się przełamane belkowanie zakończone gzymsem dźwigającym odcinkowy przyczółek z profilowaniem zakończonym wolutami. Na wysokości belkowania znajduje się płaskorzeźba przedstawiająca Boga Ojca i Ducha Świętego pod postacią gołębicy, wyłaniających się ze srebrnych obłoków; postacie otoczone są złotymi promieniami. Na bocznych osiach, analogicznie pojawiają się srebrne chmury o wolutowych kształtach, flankowane przez anielskie główki. Zwieńczenie rozszerza się ku górze i jest zamknięte łukiem nadwieszonym; znajduje się w nim obraz przedstawiający św. Floriana w profilowanej, złoconej wklęsło-wypukłej ramie. Całość zwieńczona kartuszem utworzonym z ornamentu rocaille’owego. Struktura polichromowana imitacją marmoryzacji w kolorze szarym i zielonym, fryzy i gzymsy bordowe i ciemnozielone, profile, ornamenty, kolumny złocone, dekoracje złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 30: Retabulum jednokondygnacyjne, trójosiowe ze zwieńczeniem i bramkami. Mensa ołtarzowa z malowanym antepedium przedstawiającym scenę Ostatniej Wieczerzy według Leonarda da Vinci. Na mensie ustawione pozłacane tabernakulum w formie prostopadłościennej z częścią środkową w ozdobnej oprawie utworzonej przez dwa ukośnie dostawione filary ze spływami wolutowymi. Między nimi wypukłe w dolnej części drzwiczki dekorowane kielichem z hostią ponad kiśćmi winogron i między kłosami zbóż. Powyżej nisza konchowa wypełniona glorią, której koncha ozdobiona jest muszlą z rocaille’owym grzebieniem. Na wolutach osadzone adorujące krzyż putta. Część centralna nastawy flankowana kolumnami z głowicami jońskimi i ornamentem rokokowym. W polu w profilowanej złotej ramie przedstawienie koronacji Marii przez Trójcę Świętą. Drewniana konstrukcja skrzydeł bocznych tworzy ramę dla dwóch rzeźb ustawionych na bramkach, na odcinkach gzymsu rozszerzających się ku górze, które tworzą cokoły ozdobione w dolnej części rokokową muszlą. Po prawej stronie znajduje się rzeźba przedstawiająca św. Stanisława z Piotrowinem, po lewej św. Wojciecha. Obie rzeźby biskupów są tej samej wielkości, wypełniają prześwity w bocznych skrzydłach, w tle ozdobionych rocaille’owym ornamentem. Zewnętrzne płaszczyzny skrzydeł bocznych zdobi złota winorośl, a wewnętrzne ornament roślinny z motywem kwiatowym. Na kolumnach ustawionych na niewielkich cokołach wspiera się przełamane belkowanie zakończone gzymsem dźwigającym odcinkowy przyczółek z profilowaniem zakończonym wolutami. Na wysokości belkowania znajduje się płaskorzeźba przedstawiająca Boga Ojca i Ducha Świętego pod postacią gołębicy, wyłaniających się ze srebrnych obłoków; postacie otoczone są złotymi promieniami. Na bocznych osiach, analogicznie pojawiają się srebrne chmury o wolutowych kształtach, flankowane przez anielskie główki. Zwieńczenie rozszerza się ku górze i jest zamknięte łukiem nadwieszonym; znajduje się w nim obraz przedstawiający św. Floriana w profilowanej, złoconej wklęsło-wypukłej ramie. Całość zwieńczona kartuszem utworzonym z ornamentu rocaille’owego. Struktura polichromowana imitacją marmoryzacji w kolorze szarym i zielonym, fryzy i gzymsy bordowe i ciemnozielone, profile, ornamenty, kolumny złocone, dekoracje złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 31: Retabulum jednokondygnacyjne, trójosiowe ze zwieńczeniem i bramkami. Mensa ołtarzowa z malowanym antepedium przedstawiającym scenę Ostatniej Wieczerzy według Leonarda da Vinci. Na mensie ustawione pozłacane tabernakulum w formie prostopadłościennej z częścią środkową w ozdobnej oprawie utworzonej przez dwa ukośnie dostawione filary ze spływami wolutowymi. Między nimi wypukłe w dolnej części drzwiczki dekorowane kielichem z hostią ponad kiśćmi winogron i między kłosami zbóż. Powyżej nisza konchowa wypełniona glorią, której koncha ozdobiona jest muszlą z rocaille’owym grzebieniem. Na wolutach osadzone adorujące krzyż putta. Część centralna nastawy flankowana kolumnami z głowicami jońskimi i ornamentem rokokowym. W polu w profilowanej złotej ramie przedstawienie koronacji Marii przez Trójcę Świętą. Drewniana konstrukcja skrzydeł bocznych tworzy ramę dla dwóch rzeźb ustawionych na bramkach, na odcinkach gzymsu rozszerzających się ku górze, które tworzą cokoły ozdobione w dolnej części rokokową muszlą. Po prawej stronie znajduje się rzeźba przedstawiająca św. Stanisława z Piotrowinem, po lewej św. Wojciecha. Obie rzeźby biskupów są tej samej wielkości, wypełniają prześwity w bocznych skrzydłach, w tle ozdobionych rocaille’owym ornamentem. Zewnętrzne płaszczyzny skrzydeł bocznych zdobi złota winorośl, a wewnętrzne ornament roślinny z motywem kwiatowym. Na kolumnach ustawionych na niewielkich cokołach wspiera się przełamane belkowanie zakończone gzymsem dźwigającym odcinkowy przyczółek z profilowaniem zakończonym wolutami. Na wysokości belkowania znajduje się płaskorzeźba przedstawiająca Boga Ojca i Ducha Świętego pod postacią gołębicy, wyłaniających się ze srebrnych obłoków; postacie otoczone są złotymi promieniami. Na bocznych osiach, analogicznie pojawiają się srebrne chmury o wolutowych kształtach, flankowane przez anielskie główki. Zwieńczenie rozszerza się ku górze i jest zamknięte łukiem nadwieszonym; znajduje się w nim obraz przedstawiający św. Floriana w profilowanej, złoconej wklęsło-wypukłej ramie. Całość zwieńczona kartuszem utworzonym z ornamentu rocaille’owego. Struktura polichromowana imitacją marmoryzacji w kolorze szarym i zielonym, fryzy i gzymsy bordowe i ciemnozielone, profile, ornamenty, kolumny złocone, dekoracje złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 32: Retabulum jednokondygnacyjne, trójosiowe ze zwieńczeniem i bramkami. Mensa ołtarzowa z malowanym antepedium przedstawiającym scenę Ostatniej Wieczerzy według Leonarda da Vinci. Na mensie ustawione pozłacane tabernakulum w formie prostopadłościennej z częścią środkową w ozdobnej oprawie utworzonej przez dwa ukośnie dostawione filary ze spływami wolutowymi. Między nimi wypukłe w dolnej części drzwiczki dekorowane kielichem z hostią ponad kiśćmi winogron i między kłosami zbóż. Powyżej nisza konchowa wypełniona glorią, której koncha ozdobiona jest muszlą z rocaille’owym grzebieniem. Na wolutach osadzone adorujące krzyż putta. Część centralna nastawy flankowana kolumnami z głowicami jońskimi i ornamentem rokokowym. W polu w profilowanej złotej ramie przedstawienie koronacji Marii przez Trójcę Świętą. Drewniana konstrukcja skrzydeł bocznych tworzy ramę dla dwóch rzeźb ustawionych na bramkach, na odcinkach gzymsu rozszerzających się ku górze, które tworzą cokoły ozdobione w dolnej części rokokową muszlą. Po prawej stronie znajduje się rzeźba przedstawiająca św. Stanisława z Piotrowinem, po lewej św. Wojciecha. Obie rzeźby biskupów są tej samej wielkości, wypełniają prześwity w bocznych skrzydłach, w tle ozdobionych rocaille’owym ornamentem. Zewnętrzne płaszczyzny skrzydeł bocznych zdobi złota winorośl, a wewnętrzne ornament roślinny z motywem kwiatowym. Na kolumnach ustawionych na niewielkich cokołach wspiera się przełamane belkowanie zakończone gzymsem dźwigającym odcinkowy przyczółek z profilowaniem zakończonym wolutami. Na wysokości belkowania znajduje się płaskorzeźba przedstawiająca Boga Ojca i Ducha Świętego pod postacią gołębicy, wyłaniających się ze srebrnych obłoków; postacie otoczone są złotymi promieniami. Na bocznych osiach, analogicznie pojawiają się srebrne chmury o wolutowych kształtach, flankowane przez anielskie główki. Zwieńczenie rozszerza się ku górze i jest zamknięte łukiem nadwieszonym; znajduje się w nim obraz przedstawiający św. Floriana w profilowanej, złoconej wklęsło-wypukłej ramie. Całość zwieńczona kartuszem utworzonym z ornamentu rocaille’owego. Struktura polichromowana imitacją marmoryzacji w kolorze szarym i zielonym, fryzy i gzymsy bordowe i ciemnozielone, profile, ornamenty, kolumny złocone, dekoracje złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 33: Retabulum jednokondygnacyjne, trójosiowe ze zwieńczeniem i bramkami. Mensa ołtarzowa z malowanym antepedium przedstawiającym scenę Ostatniej Wieczerzy według Leonarda da Vinci. Na mensie ustawione pozłacane tabernakulum w formie prostopadłościennej z częścią środkową w ozdobnej oprawie utworzonej przez dwa ukośnie dostawione filary ze spływami wolutowymi. Między nimi wypukłe w dolnej części drzwiczki dekorowane kielichem z hostią ponad kiśćmi winogron i między kłosami zbóż. Powyżej nisza konchowa wypełniona glorią, której koncha ozdobiona jest muszlą z rocaille’owym grzebieniem. Na wolutach osadzone adorujące krzyż putta. Część centralna nastawy flankowana kolumnami z głowicami jońskimi i ornamentem rokokowym. W polu w profilowanej złotej ramie przedstawienie koronacji Marii przez Trójcę Świętą. Drewniana konstrukcja skrzydeł bocznych tworzy ramę dla dwóch rzeźb ustawionych na bramkach, na odcinkach gzymsu rozszerzających się ku górze, które tworzą cokoły ozdobione w dolnej części rokokową muszlą. Po prawej stronie znajduje się rzeźba przedstawiająca św. Stanisława z Piotrowinem, po lewej św. Wojciecha. Obie rzeźby biskupów są tej samej wielkości, wypełniają prześwity w bocznych skrzydłach, w tle ozdobionych rocaille’owym ornamentem. Zewnętrzne płaszczyzny skrzydeł bocznych zdobi złota winorośl, a wewnętrzne ornament roślinny z motywem kwiatowym. Na kolumnach ustawionych na niewielkich cokołach wspiera się przełamane belkowanie zakończone gzymsem dźwigającym odcinkowy przyczółek z profilowaniem zakończonym wolutami. Na wysokości belkowania znajduje się płaskorzeźba przedstawiająca Boga Ojca i Ducha Świętego pod postacią gołębicy, wyłaniających się ze srebrnych obłoków; postacie otoczone są złotymi promieniami. Na bocznych osiach, analogicznie pojawiają się srebrne chmury o wolutowych kształtach, flankowane przez anielskie główki. Zwieńczenie rozszerza się ku górze i jest zamknięte łukiem nadwieszonym; znajduje się w nim obraz przedstawiający św. Floriana w profilowanej, złoconej wklęsło-wypukłej ramie. Całość zwieńczona kartuszem utworzonym z ornamentu rocaille’owego. Struktura polichromowana imitacją marmoryzacji w kolorze szarym i zielonym, fryzy i gzymsy bordowe i ciemnozielone, profile, ornamenty, kolumny złocone, dekoracje złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 34: Retabulum jednokondygnacyjne, trójosiowe ze zwieńczeniem i bramkami. Mensa ołtarzowa z malowanym antepedium przedstawiającym scenę Ostatniej Wieczerzy według Leonarda da Vinci. Na mensie ustawione pozłacane tabernakulum w formie prostopadłościennej z częścią środkową w ozdobnej oprawie utworzonej przez dwa ukośnie dostawione filary ze spływami wolutowymi. Między nimi wypukłe w dolnej części drzwiczki dekorowane kielichem z hostią ponad kiśćmi winogron i między kłosami zbóż. Powyżej nisza konchowa wypełniona glorią, której koncha ozdobiona jest muszlą z rocaille’owym grzebieniem. Na wolutach osadzone adorujące krzyż putta. Część centralna nastawy flankowana kolumnami z głowicami jońskimi i ornamentem rokokowym. W polu w profilowanej złotej ramie przedstawienie koronacji Marii przez Trójcę Świętą. Drewniana konstrukcja skrzydeł bocznych tworzy ramę dla dwóch rzeźb ustawionych na bramkach, na odcinkach gzymsu rozszerzających się ku górze, które tworzą cokoły ozdobione w dolnej części rokokową muszlą. Po prawej stronie znajduje się rzeźba przedstawiająca św. Stanisława z Piotrowinem, po lewej św. Wojciecha. Obie rzeźby biskupów są tej samej wielkości, wypełniają prześwity w bocznych skrzydłach, w tle ozdobionych rocaille’owym ornamentem. Zewnętrzne płaszczyzny skrzydeł bocznych zdobi złota winorośl, a wewnętrzne ornament roślinny z motywem kwiatowym. Na kolumnach ustawionych na niewielkich cokołach wspiera się przełamane belkowanie zakończone gzymsem dźwigającym odcinkowy przyczółek z profilowaniem zakończonym wolutami. Na wysokości belkowania znajduje się płaskorzeźba przedstawiająca Boga Ojca i Ducha Świętego pod postacią gołębicy, wyłaniających się ze srebrnych obłoków; postacie otoczone są złotymi promieniami. Na bocznych osiach, analogicznie pojawiają się srebrne chmury o wolutowych kształtach, flankowane przez anielskie główki. Zwieńczenie rozszerza się ku górze i jest zamknięte łukiem nadwieszonym; znajduje się w nim obraz przedstawiający św. Floriana w profilowanej, złoconej wklęsło-wypukłej ramie. Całość zwieńczona kartuszem utworzonym z ornamentu rocaille’owego. Struktura polichromowana imitacją marmoryzacji w kolorze szarym i zielonym, fryzy i gzymsy bordowe i ciemnozielone, profile, ornamenty, kolumny złocone, dekoracje złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 35: Retabulum jednokondygnacyjne, trójosiowe ze zwieńczeniem i bramkami. Mensa ołtarzowa z malowanym antepedium przedstawiającym scenę Ostatniej Wieczerzy według Leonarda da Vinci. Na mensie ustawione pozłacane tabernakulum w formie prostopadłościennej z częścią środkową w ozdobnej oprawie utworzonej przez dwa ukośnie dostawione filary ze spływami wolutowymi. Między nimi wypukłe w dolnej części drzwiczki dekorowane kielichem z hostią ponad kiśćmi winogron i między kłosami zbóż. Powyżej nisza konchowa wypełniona glorią, której koncha ozdobiona jest muszlą z rocaille’owym grzebieniem. Na wolutach osadzone adorujące krzyż putta. Część centralna nastawy flankowana kolumnami z głowicami jońskimi i ornamentem rokokowym. W polu w profilowanej złotej ramie przedstawienie koronacji Marii przez Trójcę Świętą. Drewniana konstrukcja skrzydeł bocznych tworzy ramę dla dwóch rzeźb ustawionych na bramkach, na odcinkach gzymsu rozszerzających się ku górze, które tworzą cokoły ozdobione w dolnej części rokokową muszlą. Po prawej stronie znajduje się rzeźba przedstawiająca św. Stanisława z Piotrowinem, po lewej św. Wojciecha. Obie rzeźby biskupów są tej samej wielkości, wypełniają prześwity w bocznych skrzydłach, w tle ozdobionych rocaille’owym ornamentem. Zewnętrzne płaszczyzny skrzydeł bocznych zdobi złota winorośl, a wewnętrzne ornament roślinny z motywem kwiatowym. Na kolumnach ustawionych na niewielkich cokołach wspiera się przełamane belkowanie zakończone gzymsem dźwigającym odcinkowy przyczółek z profilowaniem zakończonym wolutami. Na wysokości belkowania znajduje się płaskorzeźba przedstawiająca Boga Ojca i Ducha Świętego pod postacią gołębicy, wyłaniających się ze srebrnych obłoków; postacie otoczone są złotymi promieniami. Na bocznych osiach, analogicznie pojawiają się srebrne chmury o wolutowych kształtach, flankowane przez anielskie główki. Zwieńczenie rozszerza się ku górze i jest zamknięte łukiem nadwieszonym; znajduje się w nim obraz przedstawiający św. Floriana w profilowanej, złoconej wklęsło-wypukłej ramie. Całość zwieńczona kartuszem utworzonym z ornamentu rocaille’owego. Struktura polichromowana imitacją marmoryzacji w kolorze szarym i zielonym, fryzy i gzymsy bordowe i ciemnozielone, profile, ornamenty, kolumny złocone, dekoracje złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 36: Retabulum jednokondygnacyjne, trójosiowe ze zwieńczeniem i bramkami. Mensa ołtarzowa z malowanym antepedium przedstawiającym scenę Ostatniej Wieczerzy według Leonarda da Vinci. Na mensie ustawione pozłacane tabernakulum w formie prostopadłościennej z częścią środkową w ozdobnej oprawie utworzonej przez dwa ukośnie dostawione filary ze spływami wolutowymi. Między nimi wypukłe w dolnej części drzwiczki dekorowane kielichem z hostią ponad kiśćmi winogron i między kłosami zbóż. Powyżej nisza konchowa wypełniona glorią, której koncha ozdobiona jest muszlą z rocaille’owym grzebieniem. Na wolutach osadzone adorujące krzyż putta. Część centralna nastawy flankowana kolumnami z głowicami jońskimi i ornamentem rokokowym. W polu w profilowanej złotej ramie przedstawienie koronacji Marii przez Trójcę Świętą. Drewniana konstrukcja skrzydeł bocznych tworzy ramę dla dwóch rzeźb ustawionych na bramkach, na odcinkach gzymsu rozszerzających się ku górze, które tworzą cokoły ozdobione w dolnej części rokokową muszlą. Po prawej stronie znajduje się rzeźba przedstawiająca św. Stanisława z Piotrowinem, po lewej św. Wojciecha. Obie rzeźby biskupów są tej samej wielkości, wypełniają prześwity w bocznych skrzydłach, w tle ozdobionych rocaille’owym ornamentem. Zewnętrzne płaszczyzny skrzydeł bocznych zdobi złota winorośl, a wewnętrzne ornament roślinny z motywem kwiatowym. Na kolumnach ustawionych na niewielkich cokołach wspiera się przełamane belkowanie zakończone gzymsem dźwigającym odcinkowy przyczółek z profilowaniem zakończonym wolutami. Na wysokości belkowania znajduje się płaskorzeźba przedstawiająca Boga Ojca i Ducha Świętego pod postacią gołębicy, wyłaniających się ze srebrnych obłoków; postacie otoczone są złotymi promieniami. Na bocznych osiach, analogicznie pojawiają się srebrne chmury o wolutowych kształtach, flankowane przez anielskie główki. Zwieńczenie rozszerza się ku górze i jest zamknięte łukiem nadwieszonym; znajduje się w nim obraz przedstawiający św. Floriana w profilowanej, złoconej wklęsło-wypukłej ramie. Całość zwieńczona kartuszem utworzonym z ornamentu rocaille’owego. Struktura polichromowana imitacją marmoryzacji w kolorze szarym i zielonym, fryzy i gzymsy bordowe i ciemnozielone, profile, ornamenty, kolumny złocone, dekoracje złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 37: Retabulum jednokondygnacyjne, trójosiowe ze zwieńczeniem i bramkami. Mensa ołtarzowa z malowanym antepedium przedstawiającym scenę Ostatniej Wieczerzy według Leonarda da Vinci. Na mensie ustawione pozłacane tabernakulum w formie prostopadłościennej z częścią środkową w ozdobnej oprawie utworzonej przez dwa ukośnie dostawione filary ze spływami wolutowymi. Między nimi wypukłe w dolnej części drzwiczki dekorowane kielichem z hostią ponad kiśćmi winogron i między kłosami zbóż. Powyżej nisza konchowa wypełniona glorią, której koncha ozdobiona jest muszlą z rocaille’owym grzebieniem. Na wolutach osadzone adorujące krzyż putta. Część centralna nastawy flankowana kolumnami z głowicami jońskimi i ornamentem rokokowym. W polu w profilowanej złotej ramie przedstawienie koronacji Marii przez Trójcę Świętą. Drewniana konstrukcja skrzydeł bocznych tworzy ramę dla dwóch rzeźb ustawionych na bramkach, na odcinkach gzymsu rozszerzających się ku górze, które tworzą cokoły ozdobione w dolnej części rokokową muszlą. Po prawej stronie znajduje się rzeźba przedstawiająca św. Stanisława z Piotrowinem, po lewej św. Wojciecha. Obie rzeźby biskupów są tej samej wielkości, wypełniają prześwity w bocznych skrzydłach, w tle ozdobionych rocaille’owym ornamentem. Zewnętrzne płaszczyzny skrzydeł bocznych zdobi złota winorośl, a wewnętrzne ornament roślinny z motywem kwiatowym. Na kolumnach ustawionych na niewielkich cokołach wspiera się przełamane belkowanie zakończone gzymsem dźwigającym odcinkowy przyczółek z profilowaniem zakończonym wolutami. Na wysokości belkowania znajduje się płaskorzeźba przedstawiająca Boga Ojca i Ducha Świętego pod postacią gołębicy, wyłaniających się ze srebrnych obłoków; postacie otoczone są złotymi promieniami. Na bocznych osiach, analogicznie pojawiają się srebrne chmury o wolutowych kształtach, flankowane przez anielskie główki. Zwieńczenie rozszerza się ku górze i jest zamknięte łukiem nadwieszonym; znajduje się w nim obraz przedstawiający św. Floriana w profilowanej, złoconej wklęsło-wypukłej ramie. Całość zwieńczona kartuszem utworzonym z ornamentu rocaille’owego. Struktura polichromowana imitacją marmoryzacji w kolorze szarym i zielonym, fryzy i gzymsy bordowe i ciemnozielone, profile, ornamenty, kolumny złocone, dekoracje złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 38: Retabulum jednokondygnacyjne, trójosiowe ze zwieńczeniem i bramkami. Mensa ołtarzowa z malowanym antepedium przedstawiającym scenę Ostatniej Wieczerzy według Leonarda da Vinci. Na mensie ustawione pozłacane tabernakulum w formie prostopadłościennej z częścią środkową w ozdobnej oprawie utworzonej przez dwa ukośnie dostawione filary ze spływami wolutowymi. Między nimi wypukłe w dolnej części drzwiczki dekorowane kielichem z hostią ponad kiśćmi winogron i między kłosami zbóż. Powyżej nisza konchowa wypełniona glorią, której koncha ozdobiona jest muszlą z rocaille’owym grzebieniem. Na wolutach osadzone adorujące krzyż putta. Część centralna nastawy flankowana kolumnami z głowicami jońskimi i ornamentem rokokowym. W polu w profilowanej złotej ramie przedstawienie koronacji Marii przez Trójcę Świętą. Drewniana konstrukcja skrzydeł bocznych tworzy ramę dla dwóch rzeźb ustawionych na bramkach, na odcinkach gzymsu rozszerzających się ku górze, które tworzą cokoły ozdobione w dolnej części rokokową muszlą. Po prawej stronie znajduje się rzeźba przedstawiająca św. Stanisława z Piotrowinem, po lewej św. Wojciecha. Obie rzeźby biskupów są tej samej wielkości, wypełniają prześwity w bocznych skrzydłach, w tle ozdobionych rocaille’owym ornamentem. Zewnętrzne płaszczyzny skrzydeł bocznych zdobi złota winorośl, a wewnętrzne ornament roślinny z motywem kwiatowym. Na kolumnach ustawionych na niewielkich cokołach wspiera się przełamane belkowanie zakończone gzymsem dźwigającym odcinkowy przyczółek z profilowaniem zakończonym wolutami. Na wysokości belkowania znajduje się płaskorzeźba przedstawiająca Boga Ojca i Ducha Świętego pod postacią gołębicy, wyłaniających się ze srebrnych obłoków; postacie otoczone są złotymi promieniami. Na bocznych osiach, analogicznie pojawiają się srebrne chmury o wolutowych kształtach, flankowane przez anielskie główki. Zwieńczenie rozszerza się ku górze i jest zamknięte łukiem nadwieszonym; znajduje się w nim obraz przedstawiający św. Floriana w profilowanej, złoconej wklęsło-wypukłej ramie. Całość zwieńczona kartuszem utworzonym z ornamentu rocaille’owego. Struktura polichromowana imitacją marmoryzacji w kolorze szarym i zielonym, fryzy i gzymsy bordowe i ciemnozielone, profile, ornamenty, kolumny złocone, dekoracje złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 39: Retabulum jednokondygnacyjne, trójosiowe ze zwieńczeniem i bramkami. Mensa ołtarzowa z malowanym antepedium przedstawiającym scenę Ostatniej Wieczerzy według Leonarda da Vinci. Na mensie ustawione pozłacane tabernakulum w formie prostopadłościennej z częścią środkową w ozdobnej oprawie utworzonej przez dwa ukośnie dostawione filary ze spływami wolutowymi. Między nimi wypukłe w dolnej części drzwiczki dekorowane kielichem z hostią ponad kiśćmi winogron i między kłosami zbóż. Powyżej nisza konchowa wypełniona glorią, której koncha ozdobiona jest muszlą z rocaille’owym grzebieniem. Na wolutach osadzone adorujące krzyż putta. Część centralna nastawy flankowana kolumnami z głowicami jońskimi i ornamentem rokokowym. W polu w profilowanej złotej ramie przedstawienie koronacji Marii przez Trójcę Świętą. Drewniana konstrukcja skrzydeł bocznych tworzy ramę dla dwóch rzeźb ustawionych na bramkach, na odcinkach gzymsu rozszerzających się ku górze, które tworzą cokoły ozdobione w dolnej części rokokową muszlą. Po prawej stronie znajduje się rzeźba przedstawiająca św. Stanisława z Piotrowinem, po lewej św. Wojciecha. Obie rzeźby biskupów są tej samej wielkości, wypełniają prześwity w bocznych skrzydłach, w tle ozdobionych rocaille’owym ornamentem. Zewnętrzne płaszczyzny skrzydeł bocznych zdobi złota winorośl, a wewnętrzne ornament roślinny z motywem kwiatowym. Na kolumnach ustawionych na niewielkich cokołach wspiera się przełamane belkowanie zakończone gzymsem dźwigającym odcinkowy przyczółek z profilowaniem zakończonym wolutami. Na wysokości belkowania znajduje się płaskorzeźba przedstawiająca Boga Ojca i Ducha Świętego pod postacią gołębicy, wyłaniających się ze srebrnych obłoków; postacie otoczone są złotymi promieniami. Na bocznych osiach, analogicznie pojawiają się srebrne chmury o wolutowych kształtach, flankowane przez anielskie główki. Zwieńczenie rozszerza się ku górze i jest zamknięte łukiem nadwieszonym; znajduje się w nim obraz przedstawiający św. Floriana w profilowanej, złoconej wklęsło-wypukłej ramie. Całość zwieńczona kartuszem utworzonym z ornamentu rocaille’owego. Struktura polichromowana imitacją marmoryzacji w kolorze szarym i zielonym, fryzy i gzymsy bordowe i ciemnozielone, profile, ornamenty, kolumny złocone, dekoracje złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 40: Retabulum jednokondygnacyjne, trójosiowe ze zwieńczeniem i bramkami. Mensa ołtarzowa z malowanym antepedium przedstawiającym scenę Ostatniej Wieczerzy według Leonarda da Vinci. Na mensie ustawione pozłacane tabernakulum w formie prostopadłościennej z częścią środkową w ozdobnej oprawie utworzonej przez dwa ukośnie dostawione filary ze spływami wolutowymi. Między nimi wypukłe w dolnej części drzwiczki dekorowane kielichem z hostią ponad kiśćmi winogron i między kłosami zbóż. Powyżej nisza konchowa wypełniona glorią, której koncha ozdobiona jest muszlą z rocaille’owym grzebieniem. Na wolutach osadzone adorujące krzyż putta. Część centralna nastawy flankowana kolumnami z głowicami jońskimi i ornamentem rokokowym. W polu w profilowanej złotej ramie przedstawienie koronacji Marii przez Trójcę Świętą. Drewniana konstrukcja skrzydeł bocznych tworzy ramę dla dwóch rzeźb ustawionych na bramkach, na odcinkach gzymsu rozszerzających się ku górze, które tworzą cokoły ozdobione w dolnej części rokokową muszlą. Po prawej stronie znajduje się rzeźba przedstawiająca św. Stanisława z Piotrowinem, po lewej św. Wojciecha. Obie rzeźby biskupów są tej samej wielkości, wypełniają prześwity w bocznych skrzydłach, w tle ozdobionych rocaille’owym ornamentem. Zewnętrzne płaszczyzny skrzydeł bocznych zdobi złota winorośl, a wewnętrzne ornament roślinny z motywem kwiatowym. Na kolumnach ustawionych na niewielkich cokołach wspiera się przełamane belkowanie zakończone gzymsem dźwigającym odcinkowy przyczółek z profilowaniem zakończonym wolutami. Na wysokości belkowania znajduje się płaskorzeźba przedstawiająca Boga Ojca i Ducha Świętego pod postacią gołębicy, wyłaniających się ze srebrnych obłoków; postacie otoczone są złotymi promieniami. Na bocznych osiach, analogicznie pojawiają się srebrne chmury o wolutowych kształtach, flankowane przez anielskie główki. Zwieńczenie rozszerza się ku górze i jest zamknięte łukiem nadwieszonym; znajduje się w nim obraz przedstawiający św. Floriana w profilowanej, złoconej wklęsło-wypukłej ramie. Całość zwieńczona kartuszem utworzonym z ornamentu rocaille’owego. Struktura polichromowana imitacją marmoryzacji w kolorze szarym i zielonym, fryzy i gzymsy bordowe i ciemnozielone, profile, ornamenty, kolumny złocone, dekoracje złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 41: Retabulum jednokondygnacyjne, trójosiowe ze zwieńczeniem i bramkami. Mensa ołtarzowa z malowanym antepedium przedstawiającym scenę Ostatniej Wieczerzy według Leonarda da Vinci. Na mensie ustawione pozłacane tabernakulum w formie prostopadłościennej z częścią środkową w ozdobnej oprawie utworzonej przez dwa ukośnie dostawione filary ze spływami wolutowymi. Między nimi wypukłe w dolnej części drzwiczki dekorowane kielichem z hostią ponad kiśćmi winogron i między kłosami zbóż. Powyżej nisza konchowa wypełniona glorią, której koncha ozdobiona jest muszlą z rocaille’owym grzebieniem. Na wolutach osadzone adorujące krzyż putta. Część centralna nastawy flankowana kolumnami z głowicami jońskimi i ornamentem rokokowym. W polu w profilowanej złotej ramie przedstawienie koronacji Marii przez Trójcę Świętą. Drewniana konstrukcja skrzydeł bocznych tworzy ramę dla dwóch rzeźb ustawionych na bramkach, na odcinkach gzymsu rozszerzających się ku górze, które tworzą cokoły ozdobione w dolnej części rokokową muszlą. Po prawej stronie znajduje się rzeźba przedstawiająca św. Stanisława z Piotrowinem, po lewej św. Wojciecha. Obie rzeźby biskupów są tej samej wielkości, wypełniają prześwity w bocznych skrzydłach, w tle ozdobionych rocaille’owym ornamentem. Zewnętrzne płaszczyzny skrzydeł bocznych zdobi złota winorośl, a wewnętrzne ornament roślinny z motywem kwiatowym. Na kolumnach ustawionych na niewielkich cokołach wspiera się przełamane belkowanie zakończone gzymsem dźwigającym odcinkowy przyczółek z profilowaniem zakończonym wolutami. Na wysokości belkowania znajduje się płaskorzeźba przedstawiająca Boga Ojca i Ducha Świętego pod postacią gołębicy, wyłaniających się ze srebrnych obłoków; postacie otoczone są złotymi promieniami. Na bocznych osiach, analogicznie pojawiają się srebrne chmury o wolutowych kształtach, flankowane przez anielskie główki. Zwieńczenie rozszerza się ku górze i jest zamknięte łukiem nadwieszonym; znajduje się w nim obraz przedstawiający św. Floriana w profilowanej, złoconej wklęsło-wypukłej ramie. Całość zwieńczona kartuszem utworzonym z ornamentu rocaille’owego. Struktura polichromowana imitacją marmoryzacji w kolorze szarym i zielonym, fryzy i gzymsy bordowe i ciemnozielone, profile, ornamenty, kolumny złocone, dekoracje złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 42: Retabulum jednokondygnacyjne, trójosiowe ze zwieńczeniem i bramkami. Mensa ołtarzowa z malowanym antepedium przedstawiającym scenę Ostatniej Wieczerzy według Leonarda da Vinci. Na mensie ustawione pozłacane tabernakulum w formie prostopadłościennej z częścią środkową w ozdobnej oprawie utworzonej przez dwa ukośnie dostawione filary ze spływami wolutowymi. Między nimi wypukłe w dolnej części drzwiczki dekorowane kielichem z hostią ponad kiśćmi winogron i między kłosami zbóż. Powyżej nisza konchowa wypełniona glorią, której koncha ozdobiona jest muszlą z rocaille’owym grzebieniem. Na wolutach osadzone adorujące krzyż putta. Część centralna nastawy flankowana kolumnami z głowicami jońskimi i ornamentem rokokowym. W polu w profilowanej złotej ramie przedstawienie koronacji Marii przez Trójcę Świętą. Drewniana konstrukcja skrzydeł bocznych tworzy ramę dla dwóch rzeźb ustawionych na bramkach, na odcinkach gzymsu rozszerzających się ku górze, które tworzą cokoły ozdobione w dolnej części rokokową muszlą. Po prawej stronie znajduje się rzeźba przedstawiająca św. Stanisława z Piotrowinem, po lewej św. Wojciecha. Obie rzeźby biskupów są tej samej wielkości, wypełniają prześwity w bocznych skrzydłach, w tle ozdobionych rocaille’owym ornamentem. Zewnętrzne płaszczyzny skrzydeł bocznych zdobi złota winorośl, a wewnętrzne ornament roślinny z motywem kwiatowym. Na kolumnach ustawionych na niewielkich cokołach wspiera się przełamane belkowanie zakończone gzymsem dźwigającym odcinkowy przyczółek z profilowaniem zakończonym wolutami. Na wysokości belkowania znajduje się płaskorzeźba przedstawiająca Boga Ojca i Ducha Świętego pod postacią gołębicy, wyłaniających się ze srebrnych obłoków; postacie otoczone są złotymi promieniami. Na bocznych osiach, analogicznie pojawiają się srebrne chmury o wolutowych kształtach, flankowane przez anielskie główki. Zwieńczenie rozszerza się ku górze i jest zamknięte łukiem nadwieszonym; znajduje się w nim obraz przedstawiający św. Floriana w profilowanej, złoconej wklęsło-wypukłej ramie. Całość zwieńczona kartuszem utworzonym z ornamentu rocaille’owego. Struktura polichromowana imitacją marmoryzacji w kolorze szarym i zielonym, fryzy i gzymsy bordowe i ciemnozielone, profile, ornamenty, kolumny złocone, dekoracje złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 43: Retabulum jednokondygnacyjne, trójosiowe ze zwieńczeniem i bramkami. Mensa ołtarzowa z malowanym antepedium przedstawiającym scenę Ostatniej Wieczerzy według Leonarda da Vinci. Na mensie ustawione pozłacane tabernakulum w formie prostopadłościennej z częścią środkową w ozdobnej oprawie utworzonej przez dwa ukośnie dostawione filary ze spływami wolutowymi. Między nimi wypukłe w dolnej części drzwiczki dekorowane kielichem z hostią ponad kiśćmi winogron i między kłosami zbóż. Powyżej nisza konchowa wypełniona glorią, której koncha ozdobiona jest muszlą z rocaille’owym grzebieniem. Na wolutach osadzone adorujące krzyż putta. Część centralna nastawy flankowana kolumnami z głowicami jońskimi i ornamentem rokokowym. W polu w profilowanej złotej ramie przedstawienie koronacji Marii przez Trójcę Świętą. Drewniana konstrukcja skrzydeł bocznych tworzy ramę dla dwóch rzeźb ustawionych na bramkach, na odcinkach gzymsu rozszerzających się ku górze, które tworzą cokoły ozdobione w dolnej części rokokową muszlą. Po prawej stronie znajduje się rzeźba przedstawiająca św. Stanisława z Piotrowinem, po lewej św. Wojciecha. Obie rzeźby biskupów są tej samej wielkości, wypełniają prześwity w bocznych skrzydłach, w tle ozdobionych rocaille’owym ornamentem. Zewnętrzne płaszczyzny skrzydeł bocznych zdobi złota winorośl, a wewnętrzne ornament roślinny z motywem kwiatowym. Na kolumnach ustawionych na niewielkich cokołach wspiera się przełamane belkowanie zakończone gzymsem dźwigającym odcinkowy przyczółek z profilowaniem zakończonym wolutami. Na wysokości belkowania znajduje się płaskorzeźba przedstawiająca Boga Ojca i Ducha Świętego pod postacią gołębicy, wyłaniających się ze srebrnych obłoków; postacie otoczone są złotymi promieniami. Na bocznych osiach, analogicznie pojawiają się srebrne chmury o wolutowych kształtach, flankowane przez anielskie główki. Zwieńczenie rozszerza się ku górze i jest zamknięte łukiem nadwieszonym; znajduje się w nim obraz przedstawiający św. Floriana w profilowanej, złoconej wklęsło-wypukłej ramie. Całość zwieńczona kartuszem utworzonym z ornamentu rocaille’owego. Struktura polichromowana imitacją marmoryzacji w kolorze szarym i zielonym, fryzy i gzymsy bordowe i ciemnozielone, profile, ornamenty, kolumny złocone, dekoracje złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 44: Retabulum jednokondygnacyjne, trójosiowe ze zwieńczeniem i bramkami. Mensa ołtarzowa z malowanym antepedium przedstawiającym scenę Ostatniej Wieczerzy według Leonarda da Vinci. Na mensie ustawione pozłacane tabernakulum w formie prostopadłościennej z częścią środkową w ozdobnej oprawie utworzonej przez dwa ukośnie dostawione filary ze spływami wolutowymi. Między nimi wypukłe w dolnej części drzwiczki dekorowane kielichem z hostią ponad kiśćmi winogron i między kłosami zbóż. Powyżej nisza konchowa wypełniona glorią, której koncha ozdobiona jest muszlą z rocaille’owym grzebieniem. Na wolutach osadzone adorujące krzyż putta. Część centralna nastawy flankowana kolumnami z głowicami jońskimi i ornamentem rokokowym. W polu w profilowanej złotej ramie przedstawienie koronacji Marii przez Trójcę Świętą. Drewniana konstrukcja skrzydeł bocznych tworzy ramę dla dwóch rzeźb ustawionych na bramkach, na odcinkach gzymsu rozszerzających się ku górze, które tworzą cokoły ozdobione w dolnej części rokokową muszlą. Po prawej stronie znajduje się rzeźba przedstawiająca św. Stanisława z Piotrowinem, po lewej św. Wojciecha. Obie rzeźby biskupów są tej samej wielkości, wypełniają prześwity w bocznych skrzydłach, w tle ozdobionych rocaille’owym ornamentem. Zewnętrzne płaszczyzny skrzydeł bocznych zdobi złota winorośl, a wewnętrzne ornament roślinny z motywem kwiatowym. Na kolumnach ustawionych na niewielkich cokołach wspiera się przełamane belkowanie zakończone gzymsem dźwigającym odcinkowy przyczółek z profilowaniem zakończonym wolutami. Na wysokości belkowania znajduje się płaskorzeźba przedstawiająca Boga Ojca i Ducha Świętego pod postacią gołębicy, wyłaniających się ze srebrnych obłoków; postacie otoczone są złotymi promieniami. Na bocznych osiach, analogicznie pojawiają się srebrne chmury o wolutowych kształtach, flankowane przez anielskie główki. Zwieńczenie rozszerza się ku górze i jest zamknięte łukiem nadwieszonym; znajduje się w nim obraz przedstawiający św. Floriana w profilowanej, złoconej wklęsło-wypukłej ramie. Całość zwieńczona kartuszem utworzonym z ornamentu rocaille’owego. Struktura polichromowana imitacją marmoryzacji w kolorze szarym i zielonym, fryzy i gzymsy bordowe i ciemnozielone, profile, ornamenty, kolumny złocone, dekoracje złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 45: Retabulum jednokondygnacyjne, trójosiowe ze zwieńczeniem i bramkami. Mensa ołtarzowa z malowanym antepedium przedstawiającym scenę Ostatniej Wieczerzy według Leonarda da Vinci. Na mensie ustawione pozłacane tabernakulum w formie prostopadłościennej z częścią środkową w ozdobnej oprawie utworzonej przez dwa ukośnie dostawione filary ze spływami wolutowymi. Między nimi wypukłe w dolnej części drzwiczki dekorowane kielichem z hostią ponad kiśćmi winogron i między kłosami zbóż. Powyżej nisza konchowa wypełniona glorią, której koncha ozdobiona jest muszlą z rocaille’owym grzebieniem. Na wolutach osadzone adorujące krzyż putta. Część centralna nastawy flankowana kolumnami z głowicami jońskimi i ornamentem rokokowym. W polu w profilowanej złotej ramie przedstawienie koronacji Marii przez Trójcę Świętą. Drewniana konstrukcja skrzydeł bocznych tworzy ramę dla dwóch rzeźb ustawionych na bramkach, na odcinkach gzymsu rozszerzających się ku górze, które tworzą cokoły ozdobione w dolnej części rokokową muszlą. Po prawej stronie znajduje się rzeźba przedstawiająca św. Stanisława z Piotrowinem, po lewej św. Wojciecha. Obie rzeźby biskupów są tej samej wielkości, wypełniają prześwity w bocznych skrzydłach, w tle ozdobionych rocaille’owym ornamentem. Zewnętrzne płaszczyzny skrzydeł bocznych zdobi złota winorośl, a wewnętrzne ornament roślinny z motywem kwiatowym. Na kolumnach ustawionych na niewielkich cokołach wspiera się przełamane belkowanie zakończone gzymsem dźwigającym odcinkowy przyczółek z profilowaniem zakończonym wolutami. Na wysokości belkowania znajduje się płaskorzeźba przedstawiająca Boga Ojca i Ducha Świętego pod postacią gołębicy, wyłaniających się ze srebrnych obłoków; postacie otoczone są złotymi promieniami. Na bocznych osiach, analogicznie pojawiają się srebrne chmury o wolutowych kształtach, flankowane przez anielskie główki. Zwieńczenie rozszerza się ku górze i jest zamknięte łukiem nadwieszonym; znajduje się w nim obraz przedstawiający św. Floriana w profilowanej, złoconej wklęsło-wypukłej ramie. Całość zwieńczona kartuszem utworzonym z ornamentu rocaille’owego. Struktura polichromowana imitacją marmoryzacji w kolorze szarym i zielonym, fryzy i gzymsy bordowe i ciemnozielone, profile, ornamenty, kolumny złocone, dekoracje złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 46: Retabulum jednokondygnacyjne, trójosiowe ze zwieńczeniem i bramkami. Mensa ołtarzowa z malowanym antepedium przedstawiającym scenę Ostatniej Wieczerzy według Leonarda da Vinci. Na mensie ustawione pozłacane tabernakulum w formie prostopadłościennej z częścią środkową w ozdobnej oprawie utworzonej przez dwa ukośnie dostawione filary ze spływami wolutowymi. Między nimi wypukłe w dolnej części drzwiczki dekorowane kielichem z hostią ponad kiśćmi winogron i między kłosami zbóż. Powyżej nisza konchowa wypełniona glorią, której koncha ozdobiona jest muszlą z rocaille’owym grzebieniem. Na wolutach osadzone adorujące krzyż putta. Część centralna nastawy flankowana kolumnami z głowicami jońskimi i ornamentem rokokowym. W polu w profilowanej złotej ramie przedstawienie koronacji Marii przez Trójcę Świętą. Drewniana konstrukcja skrzydeł bocznych tworzy ramę dla dwóch rzeźb ustawionych na bramkach, na odcinkach gzymsu rozszerzających się ku górze, które tworzą cokoły ozdobione w dolnej części rokokową muszlą. Po prawej stronie znajduje się rzeźba przedstawiająca św. Stanisława z Piotrowinem, po lewej św. Wojciecha. Obie rzeźby biskupów są tej samej wielkości, wypełniają prześwity w bocznych skrzydłach, w tle ozdobionych rocaille’owym ornamentem. Zewnętrzne płaszczyzny skrzydeł bocznych zdobi złota winorośl, a wewnętrzne ornament roślinny z motywem kwiatowym. Na kolumnach ustawionych na niewielkich cokołach wspiera się przełamane belkowanie zakończone gzymsem dźwigającym odcinkowy przyczółek z profilowaniem zakończonym wolutami. Na wysokości belkowania znajduje się płaskorzeźba przedstawiająca Boga Ojca i Ducha Świętego pod postacią gołębicy, wyłaniających się ze srebrnych obłoków; postacie otoczone są złotymi promieniami. Na bocznych osiach, analogicznie pojawiają się srebrne chmury o wolutowych kształtach, flankowane przez anielskie główki. Zwieńczenie rozszerza się ku górze i jest zamknięte łukiem nadwieszonym; znajduje się w nim obraz przedstawiający św. Floriana w profilowanej, złoconej wklęsło-wypukłej ramie. Całość zwieńczona kartuszem utworzonym z ornamentu rocaille’owego. Struktura polichromowana imitacją marmoryzacji w kolorze szarym i zielonym, fryzy i gzymsy bordowe i ciemnozielone, profile, ornamenty, kolumny złocone, dekoracje złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 47: Retabulum jednokondygnacyjne, trójosiowe ze zwieńczeniem i bramkami. Mensa ołtarzowa z malowanym antepedium przedstawiającym scenę Ostatniej Wieczerzy według Leonarda da Vinci. Na mensie ustawione pozłacane tabernakulum w formie prostopadłościennej z częścią środkową w ozdobnej oprawie utworzonej przez dwa ukośnie dostawione filary ze spływami wolutowymi. Między nimi wypukłe w dolnej części drzwiczki dekorowane kielichem z hostią ponad kiśćmi winogron i między kłosami zbóż. Powyżej nisza konchowa wypełniona glorią, której koncha ozdobiona jest muszlą z rocaille’owym grzebieniem. Na wolutach osadzone adorujące krzyż putta. Część centralna nastawy flankowana kolumnami z głowicami jońskimi i ornamentem rokokowym. W polu w profilowanej złotej ramie przedstawienie koronacji Marii przez Trójcę Świętą. Drewniana konstrukcja skrzydeł bocznych tworzy ramę dla dwóch rzeźb ustawionych na bramkach, na odcinkach gzymsu rozszerzających się ku górze, które tworzą cokoły ozdobione w dolnej części rokokową muszlą. Po prawej stronie znajduje się rzeźba przedstawiająca św. Stanisława z Piotrowinem, po lewej św. Wojciecha. Obie rzeźby biskupów są tej samej wielkości, wypełniają prześwity w bocznych skrzydłach, w tle ozdobionych rocaille’owym ornamentem. Zewnętrzne płaszczyzny skrzydeł bocznych zdobi złota winorośl, a wewnętrzne ornament roślinny z motywem kwiatowym. Na kolumnach ustawionych na niewielkich cokołach wspiera się przełamane belkowanie zakończone gzymsem dźwigającym odcinkowy przyczółek z profilowaniem zakończonym wolutami. Na wysokości belkowania znajduje się płaskorzeźba przedstawiająca Boga Ojca i Ducha Świętego pod postacią gołębicy, wyłaniających się ze srebrnych obłoków; postacie otoczone są złotymi promieniami. Na bocznych osiach, analogicznie pojawiają się srebrne chmury o wolutowych kształtach, flankowane przez anielskie główki. Zwieńczenie rozszerza się ku górze i jest zamknięte łukiem nadwieszonym; znajduje się w nim obraz przedstawiający św. Floriana w profilowanej, złoconej wklęsło-wypukłej ramie. Całość zwieńczona kartuszem utworzonym z ornamentu rocaille’owego. Struktura polichromowana imitacją marmoryzacji w kolorze szarym i zielonym, fryzy i gzymsy bordowe i ciemnozielone, profile, ornamenty, kolumny złocone, dekoracje złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 48: Retabulum jednokondygnacyjne, trójosiowe ze zwieńczeniem i bramkami. Mensa ołtarzowa z malowanym antepedium przedstawiającym scenę Ostatniej Wieczerzy według Leonarda da Vinci. Na mensie ustawione pozłacane tabernakulum w formie prostopadłościennej z częścią środkową w ozdobnej oprawie utworzonej przez dwa ukośnie dostawione filary ze spływami wolutowymi. Między nimi wypukłe w dolnej części drzwiczki dekorowane kielichem z hostią ponad kiśćmi winogron i między kłosami zbóż. Powyżej nisza konchowa wypełniona glorią, której koncha ozdobiona jest muszlą z rocaille’owym grzebieniem. Na wolutach osadzone adorujące krzyż putta. Część centralna nastawy flankowana kolumnami z głowicami jońskimi i ornamentem rokokowym. W polu w profilowanej złotej ramie przedstawienie koronacji Marii przez Trójcę Świętą. Drewniana konstrukcja skrzydeł bocznych tworzy ramę dla dwóch rzeźb ustawionych na bramkach, na odcinkach gzymsu rozszerzających się ku górze, które tworzą cokoły ozdobione w dolnej części rokokową muszlą. Po prawej stronie znajduje się rzeźba przedstawiająca św. Stanisława z Piotrowinem, po lewej św. Wojciecha. Obie rzeźby biskupów są tej samej wielkości, wypełniają prześwity w bocznych skrzydłach, w tle ozdobionych rocaille’owym ornamentem. Zewnętrzne płaszczyzny skrzydeł bocznych zdobi złota winorośl, a wewnętrzne ornament roślinny z motywem kwiatowym. Na kolumnach ustawionych na niewielkich cokołach wspiera się przełamane belkowanie zakończone gzymsem dźwigającym odcinkowy przyczółek z profilowaniem zakończonym wolutami. Na wysokości belkowania znajduje się płaskorzeźba przedstawiająca Boga Ojca i Ducha Świętego pod postacią gołębicy, wyłaniających się ze srebrnych obłoków; postacie otoczone są złotymi promieniami. Na bocznych osiach, analogicznie pojawiają się srebrne chmury o wolutowych kształtach, flankowane przez anielskie główki. Zwieńczenie rozszerza się ku górze i jest zamknięte łukiem nadwieszonym; znajduje się w nim obraz przedstawiający św. Floriana w profilowanej, złoconej wklęsło-wypukłej ramie. Całość zwieńczona kartuszem utworzonym z ornamentu rocaille’owego. Struktura polichromowana imitacją marmoryzacji w kolorze szarym i zielonym, fryzy i gzymsy bordowe i ciemnozielone, profile, ornamenty, kolumny złocone, dekoracje złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 49: Retabulum jednokondygnacyjne, trójosiowe ze zwieńczeniem i bramkami. Mensa ołtarzowa z malowanym antepedium przedstawiającym scenę Ostatniej Wieczerzy według Leonarda da Vinci. Na mensie ustawione pozłacane tabernakulum w formie prostopadłościennej z częścią środkową w ozdobnej oprawie utworzonej przez dwa ukośnie dostawione filary ze spływami wolutowymi. Między nimi wypukłe w dolnej części drzwiczki dekorowane kielichem z hostią ponad kiśćmi winogron i między kłosami zbóż. Powyżej nisza konchowa wypełniona glorią, której koncha ozdobiona jest muszlą z rocaille’owym grzebieniem. Na wolutach osadzone adorujące krzyż putta. Część centralna nastawy flankowana kolumnami z głowicami jońskimi i ornamentem rokokowym. W polu w profilowanej złotej ramie przedstawienie koronacji Marii przez Trójcę Świętą. Drewniana konstrukcja skrzydeł bocznych tworzy ramę dla dwóch rzeźb ustawionych na bramkach, na odcinkach gzymsu rozszerzających się ku górze, które tworzą cokoły ozdobione w dolnej części rokokową muszlą. Po prawej stronie znajduje się rzeźba przedstawiająca św. Stanisława z Piotrowinem, po lewej św. Wojciecha. Obie rzeźby biskupów są tej samej wielkości, wypełniają prześwity w bocznych skrzydłach, w tle ozdobionych rocaille’owym ornamentem. Zewnętrzne płaszczyzny skrzydeł bocznych zdobi złota winorośl, a wewnętrzne ornament roślinny z motywem kwiatowym. Na kolumnach ustawionych na niewielkich cokołach wspiera się przełamane belkowanie zakończone gzymsem dźwigającym odcinkowy przyczółek z profilowaniem zakończonym wolutami. Na wysokości belkowania znajduje się płaskorzeźba przedstawiająca Boga Ojca i Ducha Świętego pod postacią gołębicy, wyłaniających się ze srebrnych obłoków; postacie otoczone są złotymi promieniami. Na bocznych osiach, analogicznie pojawiają się srebrne chmury o wolutowych kształtach, flankowane przez anielskie główki. Zwieńczenie rozszerza się ku górze i jest zamknięte łukiem nadwieszonym; znajduje się w nim obraz przedstawiający św. Floriana w profilowanej, złoconej wklęsło-wypukłej ramie. Całość zwieńczona kartuszem utworzonym z ornamentu rocaille’owego. Struktura polichromowana imitacją marmoryzacji w kolorze szarym i zielonym, fryzy i gzymsy bordowe i ciemnozielone, profile, ornamenty, kolumny złocone, dekoracje złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 50: Retabulum jednokondygnacyjne, trójosiowe ze zwieńczeniem i bramkami. Mensa ołtarzowa z malowanym antepedium przedstawiającym scenę Ostatniej Wieczerzy według Leonarda da Vinci. Na mensie ustawione pozłacane tabernakulum w formie prostopadłościennej z częścią środkową w ozdobnej oprawie utworzonej przez dwa ukośnie dostawione filary ze spływami wolutowymi. Między nimi wypukłe w dolnej części drzwiczki dekorowane kielichem z hostią ponad kiśćmi winogron i między kłosami zbóż. Powyżej nisza konchowa wypełniona glorią, której koncha ozdobiona jest muszlą z rocaille’owym grzebieniem. Na wolutach osadzone adorujące krzyż putta. Część centralna nastawy flankowana kolumnami z głowicami jońskimi i ornamentem rokokowym. W polu w profilowanej złotej ramie przedstawienie koronacji Marii przez Trójcę Świętą. Drewniana konstrukcja skrzydeł bocznych tworzy ramę dla dwóch rzeźb ustawionych na bramkach, na odcinkach gzymsu rozszerzających się ku górze, które tworzą cokoły ozdobione w dolnej części rokokową muszlą. Po prawej stronie znajduje się rzeźba przedstawiająca św. Stanisława z Piotrowinem, po lewej św. Wojciecha. Obie rzeźby biskupów są tej samej wielkości, wypełniają prześwity w bocznych skrzydłach, w tle ozdobionych rocaille’owym ornamentem. Zewnętrzne płaszczyzny skrzydeł bocznych zdobi złota winorośl, a wewnętrzne ornament roślinny z motywem kwiatowym. Na kolumnach ustawionych na niewielkich cokołach wspiera się przełamane belkowanie zakończone gzymsem dźwigającym odcinkowy przyczółek z profilowaniem zakończonym wolutami. Na wysokości belkowania znajduje się płaskorzeźba przedstawiająca Boga Ojca i Ducha Świętego pod postacią gołębicy, wyłaniających się ze srebrnych obłoków; postacie otoczone są złotymi promieniami. Na bocznych osiach, analogicznie pojawiają się srebrne chmury o wolutowych kształtach, flankowane przez anielskie główki. Zwieńczenie rozszerza się ku górze i jest zamknięte łukiem nadwieszonym; znajduje się w nim obraz przedstawiający św. Floriana w profilowanej, złoconej wklęsło-wypukłej ramie. Całość zwieńczona kartuszem utworzonym z ornamentu rocaille’owego. Struktura polichromowana imitacją marmoryzacji w kolorze szarym i zielonym, fryzy i gzymsy bordowe i ciemnozielone, profile, ornamenty, kolumny złocone, dekoracje złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 51: Retabulum jednokondygnacyjne, trójosiowe ze zwieńczeniem i bramkami. Mensa ołtarzowa z malowanym antepedium przedstawiającym scenę Ostatniej Wieczerzy według Leonarda da Vinci. Na mensie ustawione pozłacane tabernakulum w formie prostopadłościennej z częścią środkową w ozdobnej oprawie utworzonej przez dwa ukośnie dostawione filary ze spływami wolutowymi. Między nimi wypukłe w dolnej części drzwiczki dekorowane kielichem z hostią ponad kiśćmi winogron i między kłosami zbóż. Powyżej nisza konchowa wypełniona glorią, której koncha ozdobiona jest muszlą z rocaille’owym grzebieniem. Na wolutach osadzone adorujące krzyż putta. Część centralna nastawy flankowana kolumnami z głowicami jońskimi i ornamentem rokokowym. W polu w profilowanej złotej ramie przedstawienie koronacji Marii przez Trójcę Świętą. Drewniana konstrukcja skrzydeł bocznych tworzy ramę dla dwóch rzeźb ustawionych na bramkach, na odcinkach gzymsu rozszerzających się ku górze, które tworzą cokoły ozdobione w dolnej części rokokową muszlą. Po prawej stronie znajduje się rzeźba przedstawiająca św. Stanisława z Piotrowinem, po lewej św. Wojciecha. Obie rzeźby biskupów są tej samej wielkości, wypełniają prześwity w bocznych skrzydłach, w tle ozdobionych rocaille’owym ornamentem. Zewnętrzne płaszczyzny skrzydeł bocznych zdobi złota winorośl, a wewnętrzne ornament roślinny z motywem kwiatowym. Na kolumnach ustawionych na niewielkich cokołach wspiera się przełamane belkowanie zakończone gzymsem dźwigającym odcinkowy przyczółek z profilowaniem zakończonym wolutami. Na wysokości belkowania znajduje się płaskorzeźba przedstawiająca Boga Ojca i Ducha Świętego pod postacią gołębicy, wyłaniających się ze srebrnych obłoków; postacie otoczone są złotymi promieniami. Na bocznych osiach, analogicznie pojawiają się srebrne chmury o wolutowych kształtach, flankowane przez anielskie główki. Zwieńczenie rozszerza się ku górze i jest zamknięte łukiem nadwieszonym; znajduje się w nim obraz przedstawiający św. Floriana w profilowanej, złoconej wklęsło-wypukłej ramie. Całość zwieńczona kartuszem utworzonym z ornamentu rocaille’owego. Struktura polichromowana imitacją marmoryzacji w kolorze szarym i zielonym, fryzy i gzymsy bordowe i ciemnozielone, profile, ornamenty, kolumny złocone, dekoracje złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 52: Retabulum jednokondygnacyjne, trójosiowe ze zwieńczeniem i bramkami. Mensa ołtarzowa z malowanym antepedium przedstawiającym scenę Ostatniej Wieczerzy według Leonarda da Vinci. Na mensie ustawione pozłacane tabernakulum w formie prostopadłościennej z częścią środkową w ozdobnej oprawie utworzonej przez dwa ukośnie dostawione filary ze spływami wolutowymi. Między nimi wypukłe w dolnej części drzwiczki dekorowane kielichem z hostią ponad kiśćmi winogron i między kłosami zbóż. Powyżej nisza konchowa wypełniona glorią, której koncha ozdobiona jest muszlą z rocaille’owym grzebieniem. Na wolutach osadzone adorujące krzyż putta. Część centralna nastawy flankowana kolumnami z głowicami jońskimi i ornamentem rokokowym. W polu w profilowanej złotej ramie przedstawienie koronacji Marii przez Trójcę Świętą. Drewniana konstrukcja skrzydeł bocznych tworzy ramę dla dwóch rzeźb ustawionych na bramkach, na odcinkach gzymsu rozszerzających się ku górze, które tworzą cokoły ozdobione w dolnej części rokokową muszlą. Po prawej stronie znajduje się rzeźba przedstawiająca św. Stanisława z Piotrowinem, po lewej św. Wojciecha. Obie rzeźby biskupów są tej samej wielkości, wypełniają prześwity w bocznych skrzydłach, w tle ozdobionych rocaille’owym ornamentem. Zewnętrzne płaszczyzny skrzydeł bocznych zdobi złota winorośl, a wewnętrzne ornament roślinny z motywem kwiatowym. Na kolumnach ustawionych na niewielkich cokołach wspiera się przełamane belkowanie zakończone gzymsem dźwigającym odcinkowy przyczółek z profilowaniem zakończonym wolutami. Na wysokości belkowania znajduje się płaskorzeźba przedstawiająca Boga Ojca i Ducha Świętego pod postacią gołębicy, wyłaniających się ze srebrnych obłoków; postacie otoczone są złotymi promieniami. Na bocznych osiach, analogicznie pojawiają się srebrne chmury o wolutowych kształtach, flankowane przez anielskie główki. Zwieńczenie rozszerza się ku górze i jest zamknięte łukiem nadwieszonym; znajduje się w nim obraz przedstawiający św. Floriana w profilowanej, złoconej wklęsło-wypukłej ramie. Całość zwieńczona kartuszem utworzonym z ornamentu rocaille’owego. Struktura polichromowana imitacją marmoryzacji w kolorze szarym i zielonym, fryzy i gzymsy bordowe i ciemnozielone, profile, ornamenty, kolumny złocone, dekoracje złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 53: Retabulum jednokondygnacyjne, trójosiowe ze zwieńczeniem i bramkami. Mensa ołtarzowa z malowanym antepedium przedstawiającym scenę Ostatniej Wieczerzy według Leonarda da Vinci. Na mensie ustawione pozłacane tabernakulum w formie prostopadłościennej z częścią środkową w ozdobnej oprawie utworzonej przez dwa ukośnie dostawione filary ze spływami wolutowymi. Między nimi wypukłe w dolnej części drzwiczki dekorowane kielichem z hostią ponad kiśćmi winogron i między kłosami zbóż. Powyżej nisza konchowa wypełniona glorią, której koncha ozdobiona jest muszlą z rocaille’owym grzebieniem. Na wolutach osadzone adorujące krzyż putta. Część centralna nastawy flankowana kolumnami z głowicami jońskimi i ornamentem rokokowym. W polu w profilowanej złotej ramie przedstawienie koronacji Marii przez Trójcę Świętą. Drewniana konstrukcja skrzydeł bocznych tworzy ramę dla dwóch rzeźb ustawionych na bramkach, na odcinkach gzymsu rozszerzających się ku górze, które tworzą cokoły ozdobione w dolnej części rokokową muszlą. Po prawej stronie znajduje się rzeźba przedstawiająca św. Stanisława z Piotrowinem, po lewej św. Wojciecha. Obie rzeźby biskupów są tej samej wielkości, wypełniają prześwity w bocznych skrzydłach, w tle ozdobionych rocaille’owym ornamentem. Zewnętrzne płaszczyzny skrzydeł bocznych zdobi złota winorośl, a wewnętrzne ornament roślinny z motywem kwiatowym. Na kolumnach ustawionych na niewielkich cokołach wspiera się przełamane belkowanie zakończone gzymsem dźwigającym odcinkowy przyczółek z profilowaniem zakończonym wolutami. Na wysokości belkowania znajduje się płaskorzeźba przedstawiająca Boga Ojca i Ducha Świętego pod postacią gołębicy, wyłaniających się ze srebrnych obłoków; postacie otoczone są złotymi promieniami. Na bocznych osiach, analogicznie pojawiają się srebrne chmury o wolutowych kształtach, flankowane przez anielskie główki. Zwieńczenie rozszerza się ku górze i jest zamknięte łukiem nadwieszonym; znajduje się w nim obraz przedstawiający św. Floriana w profilowanej, złoconej wklęsło-wypukłej ramie. Całość zwieńczona kartuszem utworzonym z ornamentu rocaille’owego. Struktura polichromowana imitacją marmoryzacji w kolorze szarym i zielonym, fryzy i gzymsy bordowe i ciemnozielone, profile, ornamenty, kolumny złocone, dekoracje złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 54: Retabulum jednokondygnacyjne, trójosiowe ze zwieńczeniem i bramkami. Mensa ołtarzowa z malowanym antepedium przedstawiającym scenę Ostatniej Wieczerzy według Leonarda da Vinci. Na mensie ustawione pozłacane tabernakulum w formie prostopadłościennej z częścią środkową w ozdobnej oprawie utworzonej przez dwa ukośnie dostawione filary ze spływami wolutowymi. Między nimi wypukłe w dolnej części drzwiczki dekorowane kielichem z hostią ponad kiśćmi winogron i między kłosami zbóż. Powyżej nisza konchowa wypełniona glorią, której koncha ozdobiona jest muszlą z rocaille’owym grzebieniem. Na wolutach osadzone adorujące krzyż putta. Część centralna nastawy flankowana kolumnami z głowicami jońskimi i ornamentem rokokowym. W polu w profilowanej złotej ramie przedstawienie koronacji Marii przez Trójcę Świętą. Drewniana konstrukcja skrzydeł bocznych tworzy ramę dla dwóch rzeźb ustawionych na bramkach, na odcinkach gzymsu rozszerzających się ku górze, które tworzą cokoły ozdobione w dolnej części rokokową muszlą. Po prawej stronie znajduje się rzeźba przedstawiająca św. Stanisława z Piotrowinem, po lewej św. Wojciecha. Obie rzeźby biskupów są tej samej wielkości, wypełniają prześwity w bocznych skrzydłach, w tle ozdobionych rocaille’owym ornamentem. Zewnętrzne płaszczyzny skrzydeł bocznych zdobi złota winorośl, a wewnętrzne ornament roślinny z motywem kwiatowym. Na kolumnach ustawionych na niewielkich cokołach wspiera się przełamane belkowanie zakończone gzymsem dźwigającym odcinkowy przyczółek z profilowaniem zakończonym wolutami. Na wysokości belkowania znajduje się płaskorzeźba przedstawiająca Boga Ojca i Ducha Świętego pod postacią gołębicy, wyłaniających się ze srebrnych obłoków; postacie otoczone są złotymi promieniami. Na bocznych osiach, analogicznie pojawiają się srebrne chmury o wolutowych kształtach, flankowane przez anielskie główki. Zwieńczenie rozszerza się ku górze i jest zamknięte łukiem nadwieszonym; znajduje się w nim obraz przedstawiający św. Floriana w profilowanej, złoconej wklęsło-wypukłej ramie. Całość zwieńczona kartuszem utworzonym z ornamentu rocaille’owego. Struktura polichromowana imitacją marmoryzacji w kolorze szarym i zielonym, fryzy i gzymsy bordowe i ciemnozielone, profile, ornamenty, kolumny złocone, dekoracje złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 55: Retabulum jednokondygnacyjne, trójosiowe ze zwieńczeniem i bramkami. Mensa ołtarzowa z malowanym antepedium przedstawiającym scenę Ostatniej Wieczerzy według Leonarda da Vinci. Na mensie ustawione pozłacane tabernakulum w formie prostopadłościennej z częścią środkową w ozdobnej oprawie utworzonej przez dwa ukośnie dostawione filary ze spływami wolutowymi. Między nimi wypukłe w dolnej części drzwiczki dekorowane kielichem z hostią ponad kiśćmi winogron i między kłosami zbóż. Powyżej nisza konchowa wypełniona glorią, której koncha ozdobiona jest muszlą z rocaille’owym grzebieniem. Na wolutach osadzone adorujące krzyż putta. Część centralna nastawy flankowana kolumnami z głowicami jońskimi i ornamentem rokokowym. W polu w profilowanej złotej ramie przedstawienie koronacji Marii przez Trójcę Świętą. Drewniana konstrukcja skrzydeł bocznych tworzy ramę dla dwóch rzeźb ustawionych na bramkach, na odcinkach gzymsu rozszerzających się ku górze, które tworzą cokoły ozdobione w dolnej części rokokową muszlą. Po prawej stronie znajduje się rzeźba przedstawiająca św. Stanisława z Piotrowinem, po lewej św. Wojciecha. Obie rzeźby biskupów są tej samej wielkości, wypełniają prześwity w bocznych skrzydłach, w tle ozdobionych rocaille’owym ornamentem. Zewnętrzne płaszczyzny skrzydeł bocznych zdobi złota winorośl, a wewnętrzne ornament roślinny z motywem kwiatowym. Na kolumnach ustawionych na niewielkich cokołach wspiera się przełamane belkowanie zakończone gzymsem dźwigającym odcinkowy przyczółek z profilowaniem zakończonym wolutami. Na wysokości belkowania znajduje się płaskorzeźba przedstawiająca Boga Ojca i Ducha Świętego pod postacią gołębicy, wyłaniających się ze srebrnych obłoków; postacie otoczone są złotymi promieniami. Na bocznych osiach, analogicznie pojawiają się srebrne chmury o wolutowych kształtach, flankowane przez anielskie główki. Zwieńczenie rozszerza się ku górze i jest zamknięte łukiem nadwieszonym; znajduje się w nim obraz przedstawiający św. Floriana w profilowanej, złoconej wklęsło-wypukłej ramie. Całość zwieńczona kartuszem utworzonym z ornamentu rocaille’owego. Struktura polichromowana imitacją marmoryzacji w kolorze szarym i zielonym, fryzy i gzymsy bordowe i ciemnozielone, profile, ornamenty, kolumny złocone, dekoracje złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 56: Retabulum jednokondygnacyjne, trójosiowe ze zwieńczeniem i bramkami. Mensa ołtarzowa z malowanym antepedium przedstawiającym scenę Ostatniej Wieczerzy według Leonarda da Vinci. Na mensie ustawione pozłacane tabernakulum w formie prostopadłościennej z częścią środkową w ozdobnej oprawie utworzonej przez dwa ukośnie dostawione filary ze spływami wolutowymi. Między nimi wypukłe w dolnej części drzwiczki dekorowane kielichem z hostią ponad kiśćmi winogron i między kłosami zbóż. Powyżej nisza konchowa wypełniona glorią, której koncha ozdobiona jest muszlą z rocaille’owym grzebieniem. Na wolutach osadzone adorujące krzyż putta. Część centralna nastawy flankowana kolumnami z głowicami jońskimi i ornamentem rokokowym. W polu w profilowanej złotej ramie przedstawienie koronacji Marii przez Trójcę Świętą. Drewniana konstrukcja skrzydeł bocznych tworzy ramę dla dwóch rzeźb ustawionych na bramkach, na odcinkach gzymsu rozszerzających się ku górze, które tworzą cokoły ozdobione w dolnej części rokokową muszlą. Po prawej stronie znajduje się rzeźba przedstawiająca św. Stanisława z Piotrowinem, po lewej św. Wojciecha. Obie rzeźby biskupów są tej samej wielkości, wypełniają prześwity w bocznych skrzydłach, w tle ozdobionych rocaille’owym ornamentem. Zewnętrzne płaszczyzny skrzydeł bocznych zdobi złota winorośl, a wewnętrzne ornament roślinny z motywem kwiatowym. Na kolumnach ustawionych na niewielkich cokołach wspiera się przełamane belkowanie zakończone gzymsem dźwigającym odcinkowy przyczółek z profilowaniem zakończonym wolutami. Na wysokości belkowania znajduje się płaskorzeźba przedstawiająca Boga Ojca i Ducha Świętego pod postacią gołębicy, wyłaniających się ze srebrnych obłoków; postacie otoczone są złotymi promieniami. Na bocznych osiach, analogicznie pojawiają się srebrne chmury o wolutowych kształtach, flankowane przez anielskie główki. Zwieńczenie rozszerza się ku górze i jest zamknięte łukiem nadwieszonym; znajduje się w nim obraz przedstawiający św. Floriana w profilowanej, złoconej wklęsło-wypukłej ramie. Całość zwieńczona kartuszem utworzonym z ornamentu rocaille’owego. Struktura polichromowana imitacją marmoryzacji w kolorze szarym i zielonym, fryzy i gzymsy bordowe i ciemnozielone, profile, ornamenty, kolumny złocone, dekoracje złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 57: Retabulum jednokondygnacyjne, trójosiowe ze zwieńczeniem i bramkami. Mensa ołtarzowa z malowanym antepedium przedstawiającym scenę Ostatniej Wieczerzy według Leonarda da Vinci. Na mensie ustawione pozłacane tabernakulum w formie prostopadłościennej z częścią środkową w ozdobnej oprawie utworzonej przez dwa ukośnie dostawione filary ze spływami wolutowymi. Między nimi wypukłe w dolnej części drzwiczki dekorowane kielichem z hostią ponad kiśćmi winogron i między kłosami zbóż. Powyżej nisza konchowa wypełniona glorią, której koncha ozdobiona jest muszlą z rocaille’owym grzebieniem. Na wolutach osadzone adorujące krzyż putta. Część centralna nastawy flankowana kolumnami z głowicami jońskimi i ornamentem rokokowym. W polu w profilowanej złotej ramie przedstawienie koronacji Marii przez Trójcę Świętą. Drewniana konstrukcja skrzydeł bocznych tworzy ramę dla dwóch rzeźb ustawionych na bramkach, na odcinkach gzymsu rozszerzających się ku górze, które tworzą cokoły ozdobione w dolnej części rokokową muszlą. Po prawej stronie znajduje się rzeźba przedstawiająca św. Stanisława z Piotrowinem, po lewej św. Wojciecha. Obie rzeźby biskupów są tej samej wielkości, wypełniają prześwity w bocznych skrzydłach, w tle ozdobionych rocaille’owym ornamentem. Zewnętrzne płaszczyzny skrzydeł bocznych zdobi złota winorośl, a wewnętrzne ornament roślinny z motywem kwiatowym. Na kolumnach ustawionych na niewielkich cokołach wspiera się przełamane belkowanie zakończone gzymsem dźwigającym odcinkowy przyczółek z profilowaniem zakończonym wolutami. Na wysokości belkowania znajduje się płaskorzeźba przedstawiająca Boga Ojca i Ducha Świętego pod postacią gołębicy, wyłaniających się ze srebrnych obłoków; postacie otoczone są złotymi promieniami. Na bocznych osiach, analogicznie pojawiają się srebrne chmury o wolutowych kształtach, flankowane przez anielskie główki. Zwieńczenie rozszerza się ku górze i jest zamknięte łukiem nadwieszonym; znajduje się w nim obraz przedstawiający św. Floriana w profilowanej, złoconej wklęsło-wypukłej ramie. Całość zwieńczona kartuszem utworzonym z ornamentu rocaille’owego. Struktura polichromowana imitacją marmoryzacji w kolorze szarym i zielonym, fryzy i gzymsy bordowe i ciemnozielone, profile, ornamenty, kolumny złocone, dekoracje złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 58: Retabulum jednokondygnacyjne, trójosiowe ze zwieńczeniem i bramkami. Mensa ołtarzowa z malowanym antepedium przedstawiającym scenę Ostatniej Wieczerzy według Leonarda da Vinci. Na mensie ustawione pozłacane tabernakulum w formie prostopadłościennej z częścią środkową w ozdobnej oprawie utworzonej przez dwa ukośnie dostawione filary ze spływami wolutowymi. Między nimi wypukłe w dolnej części drzwiczki dekorowane kielichem z hostią ponad kiśćmi winogron i między kłosami zbóż. Powyżej nisza konchowa wypełniona glorią, której koncha ozdobiona jest muszlą z rocaille’owym grzebieniem. Na wolutach osadzone adorujące krzyż putta. Część centralna nastawy flankowana kolumnami z głowicami jońskimi i ornamentem rokokowym. W polu w profilowanej złotej ramie przedstawienie koronacji Marii przez Trójcę Świętą. Drewniana konstrukcja skrzydeł bocznych tworzy ramę dla dwóch rzeźb ustawionych na bramkach, na odcinkach gzymsu rozszerzających się ku górze, które tworzą cokoły ozdobione w dolnej części rokokową muszlą. Po prawej stronie znajduje się rzeźba przedstawiająca św. Stanisława z Piotrowinem, po lewej św. Wojciecha. Obie rzeźby biskupów są tej samej wielkości, wypełniają prześwity w bocznych skrzydłach, w tle ozdobionych rocaille’owym ornamentem. Zewnętrzne płaszczyzny skrzydeł bocznych zdobi złota winorośl, a wewnętrzne ornament roślinny z motywem kwiatowym. Na kolumnach ustawionych na niewielkich cokołach wspiera się przełamane belkowanie zakończone gzymsem dźwigającym odcinkowy przyczółek z profilowaniem zakończonym wolutami. Na wysokości belkowania znajduje się płaskorzeźba przedstawiająca Boga Ojca i Ducha Świętego pod postacią gołębicy, wyłaniających się ze srebrnych obłoków; postacie otoczone są złotymi promieniami. Na bocznych osiach, analogicznie pojawiają się srebrne chmury o wolutowych kształtach, flankowane przez anielskie główki. Zwieńczenie rozszerza się ku górze i jest zamknięte łukiem nadwieszonym; znajduje się w nim obraz przedstawiający św. Floriana w profilowanej, złoconej wklęsło-wypukłej ramie. Całość zwieńczona kartuszem utworzonym z ornamentu rocaille’owego. Struktura polichromowana imitacją marmoryzacji w kolorze szarym i zielonym, fryzy i gzymsy bordowe i ciemnozielone, profile, ornamenty, kolumny złocone, dekoracje złocone i srebrzone.

Ołtarz główny ze sceną Koronacji Matki Boskiej przez Trójcę Świętą

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
krakowski
Gmina
Czernichów
Miejscowość
Czernichów
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Krakowska
Parafia
Świętej Trójcy
Tagi
ołtarz główny rocaille styl rokokowy
Miejsce przechowywania
prezbiterium
Identyfikator
DZIELO/01061
Kategoria
ołtarz
Ilość
1
Czas powstania
druga połowa XVIII wieku
Technika i materiał
drewno, techniki stolarskie, snycerskie i rzeźbiarskie, polichromia, złocenie, srebrzenie
Autor noty katalogowej
Agata Felczyńska
Domena Publiczna

Dzieje zabytku

W 1930 roku ołtarz został oczyszczony. W latach 1934-1936 oraz w 1964 roku przeprowadzono jego konserwację. W 2015 roku impregnowano wszystkie ołtarze.

Opis

Retabulum jednokondygnacyjne, trójosiowe ze zwieńczeniem i bramkami. Mensa ołtarzowa z malowanym antepedium przedstawiającym scenę Ostatniej Wieczerzy według Leonarda da Vinci. Na mensie ustawione pozłacane tabernakulum w formie prostopadłościennej z częścią środkową w ozdobnej oprawie utworzonej przez dwa ukośnie dostawione filary ze spływami wolutowymi. Między nimi wypukłe w dolnej części drzwiczki dekorowane kielichem z hostią ponad kiśćmi winogron i między kłosami zbóż. Powyżej nisza konchowa wypełniona glorią, której koncha ozdobiona jest muszlą z rocaille’owym grzebieniem. Na wolutach osadzone adorujące krzyż putta. Część centralna nastawy flankowana kolumnami z głowicami jońskimi i ornamentem rokokowym. W polu w profilowanej złotej ramie przedstawienie koronacji Marii przez Trójcę Świętą. Drewniana konstrukcja skrzydeł bocznych tworzy ramę dla dwóch rzeźb ustawionych na bramkach, na odcinkach gzymsu rozszerzających się ku górze, które tworzą cokoły ozdobione w dolnej części rokokową muszlą. Po prawej stronie znajduje się rzeźba przedstawiająca św. Stanisława z Piotrowinem, po lewej św. Wojciecha. Obie rzeźby biskupów są tej samej wielkości, wypełniają prześwity w bocznych skrzydłach, w tle ozdobionych rocaille’owym ornamentem. Zewnętrzne płaszczyzny skrzydeł bocznych zdobi złota winorośl, a wewnętrzne ornament roślinny z motywem kwiatowym. Na kolumnach ustawionych na niewielkich cokołach wspiera się przełamane belkowanie zakończone gzymsem dźwigającym odcinkowy przyczółek z profilowaniem zakończonym wolutami. Na wysokości belkowania znajduje się płaskorzeźba przedstawiająca Boga Ojca i Ducha Świętego pod postacią gołębicy, wyłaniających się ze srebrnych obłoków; postacie otoczone są złotymi promieniami. Na bocznych osiach, analogicznie pojawiają się srebrne chmury o wolutowych kształtach, flankowane przez anielskie główki. Zwieńczenie rozszerza się ku górze i jest zamknięte łukiem nadwieszonym; znajduje się w nim obraz przedstawiający św. Floriana w profilowanej, złoconej wklęsło-wypukłej ramie. Całość zwieńczona kartuszem utworzonym z ornamentu rocaille’owego. Struktura polichromowana imitacją marmoryzacji w kolorze szarym i zielonym, fryzy i gzymsy bordowe i ciemnozielone, profile, ornamenty, kolumny złocone, dekoracje złocone i srebrzone.

Zarys problematyki artystycznej

Ołtarz główny kościoła w Czernichowie jest przykładem sztuki rokokowej, ale czerpie również inspiracje z innych stylów. Bujna, nowożytna w typie nastawa z dużym obrazem w polu kondygnacji i mniejszym w zwieńczeniu, o wklęsło-wypukłych liniach i z ogromną liczbą dekoracji i złoceń w jawny sposób emanuje osiemnastowiecznym bogactwem. W tradycyjnym przykładzie figury świętych, dużo mniejsze, stałyby na cokołach sąsiadujących z kolumnami. W tym przypadku osiągnęły rozmiary głównego przedstawienia i zostały ustawione na konsolach umieszczonych na bramkach i otoczone ażurowym, bogatym i różnorodnym ornamentem, który niemal całkiem przykrywa strukturę obramień. Przywodzi to na myśl rozwiązania stosowane w gotyckich ołtarzach szafkowych, których ruchome skrzydła dekorowały rzeźby lub obrazy. Temat głównego przedstawienia ołtarza nawiązuje czytelnie do wezwania świątyni.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

W latach 1934-1936 oraz w 1964 roku przeprowadzono konserwację ołtarza, a w 2015 roku został zaimpregnowany.

Literatura

Kronika Parafialna (http://www.parafiaczernichow.pl/index.php/o-parafii)

Streszczenie

Rokokowy ołtarz główny powstał w drugiej połowie XVIII wieku. Bujna, nowożytna w typie nastawa z dużym obrazem w polu kondygnacji i mniejszym w zwieńczeniu została uzupełniona rzeźbami, które z racji swych rozmiarów zostały ustawione w bogato obramionych skrzydłach. Przywodzi to na myśl rozwiązania stosowane w gotyckich ołtarzach szafkowych.

Bibliografia

"Katalog zabytków sztuki w Polsce, t. 1: Województwo krakowskie", Warszawa 1953

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Ambona przyścienna, wisząca, dostępna od strony prezbiterium. Kosz na planie wklęsło-wypukłym, na zwężającym się cokole dekorowanym liśćmi. U spodu podwieszone dekorowane rocaille’m woluty podtrzymujące szyszkę. Ścianki kosza wklęsłe, zdobione płycinami wypełnionymi główkami anielskimi, a ścięte naroża wolutami z rocaille’m i główkami anielskimi. Kosz zamknięty parapetem w formie belkowania, wyłamanego na narożach. Z prawej strony do kosza prowadzą schody z ażurową balustradą wyciętą w pionowe, fantazyjne kształty, z poręczą. Zaplecek w kształcie stojącego prostokąta flankowany pilastrami wypełnionymi płycinami z głowicami utworzonymi z wolut i główek anielskich, podtrzymującymi fragmenty pełnego, wyłamanego na ich osiach belkowania. W polu płycina w kształcie stojącego prostokąta o ściętych górnych narożach z krucyfiksem. Nad nią, między fragmentami belkowania pięciopolowy herb Wazów zwieńczony koroną. Ponad zapleckiem płaskorzeźbiona gołębica Ducha Świętego w otoku z obłoków na tle dużych rozmiarów glorii promienistej. Struktura polichromowana w kolorze zielonym; płyciny marmoryzowane w odcieniu jasnego brązu; profilowania brązowe, detale, ornamenty, gloria złocone, gołębica i obłoki srebrzone.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Kościół orientowany, murowany, jednonawowy z prezbiterium zakończonym wielobocznie. Wschodnia część węższa, prostokątna, zachodnia szersza, trójnawowa, halowa. Do prezbiterium od północy przylega zakrystia, do wschodniej części korpusu przybudówka, od zachodu kruchta. Ściany nawy dzielą pilastry. Prezbiterium sklepione krzyżowo, absyda konchowo z lunetami, nawy kolebkowo z lunetami. Od zachodu chór wsparty na dwóch czworobocznych słupach. Jego parapet jest wybrzuszony w części środkowej, ażurowy, zakończony u dołu listwą wycinaną w formie stylizowanych listków. W prezbiterium jedno okno w kształcie stojącego prostokąta zamknięte łukiem pełnym i jedno ślepe, zamknięte łukiem ostrym. Od strony północnej do zakrystii dwa okna zamknięte łukiem odcinkowym i cztery prostokątne, dwa okna zamknięte łukiem pełnym do zachodniej części nawy; od strony południowej pięć okien zamkniętych łukiem pełnym. Główne wejście od zachodu, drugie od południa, kolejne do zakrystii, portal z prezbiterium do zakrystii, z czarnego marmuru. Fasada dwuwieżowa, z kruchtą, do której prowadzi ciąg schodów. Kruchta prostopadłościenna, z dachem dwuspadowym, z portalem w kształcie prostokąta zamkniętego łukiem pełnym na osi między oknami powtarzającymi ten kształt. Nad kondygnacją trójkątny przyczółek z krzyżem łacińskim. Fasada dwukondygnacyjna, z wieżami wtopionymi w lico. Pierwsza kondygnacja gładka, flankowana szkarpami, zamknięta gzymsem, druga również niemal gładka, z zegarem na środku i małymi oknami w partii wież. Na osi trójkątny przyczółek. Elewacje obiega cokół, wspierają szkarpy – najgęściej ustawione wokół prezbiterium. Dachy naw dwuspadowe, nad prezbiterium dach zakończony wielobocznie, nad zakrystią pulpitowy; na kalenicy wieżyczka na sygnaturkę, wieże zakończone rozbudowanymi hełmami. We wnętrzu na uwagę zasługują chrzcielnica z czarnego marmuru z XVII wieku, obraz św. Izydora w prawym, bocznym ołtarzu według tradycji pędzla Michała Stachowicza i późnobarokowe ołtarze. Prowadzący do zakrystii portal z czarnego marmuru i ołtarz boczny lewy Ukrzyżowania pochodzą, według niektórych przekazów, z krakowskiego kościoła Wszystkich Świętych.
kościół
Kościół Trójcy Świętej
Zdjęcie nr 1: Nastawa ołtarzowa jednokondygnacyjna, jednoosiowa, ze zwieńczeniem i uszakami ustawiona na wysokim, dwudzielnym cokole. Przed nim prostopadłościenna mensa ołtarzowa z malowanym antepedium w kształcie leżącego prostokąta z przedstawieniem Ucieczki do Egiptu wzorowanym na kompozycji Giotta di Bondone. Na mensie prostopadłościenne tabernakulum zwieńczone gzymsem z drzwiczkami w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem pełnym dekorowanymi kielichem z hostią. Kondygnacja nastawy flankowana jest przez ustawione skośnie do zewnątrz, zdwojone filary i stojące przed nimi, pozłacane kolumny o głowicach kompozytowych. W części centralnej znajduje się wnęka otoczona złotą, profilowaną ramą z rokokowym ornamentem, a w niej obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem, wymiennie ze sceną Zwiastowania, adorowany przez dwie flankujące go rzeźby – świętej zakonnicy po lewej i świętego zakonnika z księgą po prawej stronie. Poniżej pola obrazowego rama w kształcie leżącego prostokąta, po dwóch stronach kondygnacji uszaki w formie gablot w kształcie zbliżonym do trapezu, o wklęsło-wypukłych bokach. Wszystkie trzy wypełniają wota dziękczynne należące do obrazu Matki Boskiej. Kolumny i filary dźwigają belkowanie z rocaille'owym ornamentem na fryzie, zakończone mocno wysuniętym gzymsem, na którym umieszczono fragmenty przerwanego przyczółka. Na nim posadowiono putta trzymające kartusze, z napisami: „AVE” po lewej stronie i „MARIA” po prawej. Nad polem kondygnacji, na wysokości belkowania i gzymsu, znajduje się rzeźba gołębicy Ducha Świętego otoczona złotymi promieniami i czterema obłokami. Zwieńczenie zamknięte łukiem nadwieszonym mieści obraz z przedstawieniem Matki Boskiej Niepokalanie Poczętej w złotej profilowanej ramie, otoczony z trzech stron bujnym rocaille’owym ornamentem. Całość wieńczy kartusz utworzony z ornamentu rocaille’owego z monogramem maryjnym. Struktura polichromowana w imitacje marmoryzacji w kolorze zielonym, profile, detale i ornamenty złocone i srebrzone.
ołtarz
Ołtarz przytęczowy lewy Matki Boskiej
Zdjęcie nr 1: Ołtarz jednokondygnacyjny, jednoosiowy, z mensą ołtarzową w formie prostopadłościanu, z tkanym, wełnianym antepedium z motywem różowych i białych róż i ze zwieńczeniem zakończonym łukiem nadwieszonym. W części centralnej znajduje się obraz przedstawiający św. Barbarę, umieszczony we wnęce z profilowanym obramieniem, którego boki dekorowane są kampanulami. Część centralna flankowana jest przez dwie rzeźby świętych – św. Jacka po lewej stronie i św. Katarzyny Sieneńskiej po prawej oraz zwielokrotnione pilastry i wysunięte do przodu kolumny ustawione na wysokich, potrójnych cokołach, które są zdobione rozetami i rokokowym ornamentem w płycinach, z głowicami kompozytowymi. Kolumny i pilastry dźwigają belkowanie. Belkowanie przełamuje się nad zwielokrotnionymi pilastrami i kolumnami, podtrzymuje fragment przerwanego przyczółka, na którym siedzą dwa putta z uniesionymi mieczami w prawych dłoniach. Nad centralnym obrazem, powyżej spietego akantem pęku liści, znajduje się kartusz z inskrypcją „HORA / MORTIS / ADIUVA / NOS”. W zwieńczeniu owalny obraz z przedstawieniem św. Antoniego, zwieńczony rocaillową muszlą. Struktura polichromowana na kolor kremowy, płyciny na bordowy, marmoryzowana, dekoracje, kolumny, ornamenty i detale złocone i srebrzone.
ołtarz
Ołtarz boczny św. Barbary
Zdjęcie nr 1: Ołtarz jednokondygnacyjny, jednoosiowy, na wysokim cokole, ze zwieńczeniem w formie glorii. Mensa ołtarzowa w kształcie prostopadłościanu, antepedium w postaci leżącego prostokąta, tkane, dekorowane rzędem maków w dolnej partii. Kondygnacja nastawy flankowana przez zwielokrotnione pilastry, ozdobione z zewnętrznych stron ornamentami roślinnymi i wysuniętymi przed nie kolumnami z głowicami kompozytowymi, ozdobionymi wolutami i liśćmi akantu. Kolumny i pilastry ustawione na wysokim cokole dekorowanym płycinami, dźwigają rozbudowane belkowanie, w pasie fryzu dekorowane rozetami. Belkowanie przełamuje się nad zwielokrotnionymi pilastrami i kolumnami i podtrzymuje fragment przerwanego przyczółka, na którym siedzą dwa putta. W polu znajduje się wnęka w kształcie stojącego prostokąta o górnych narożach wklęsłych, w której umieszczono krucyfiks. Zwieńczenie tworzy gloria promienista z centralnie umieszczonym okiem Opatrzności w otoku z obłoków i główek anielskich. Struktura polichromowana, marmoryzowana w odcieniu kremowym, kolumny, ornamenty i profile złocone, płyciny bordowe, gloria srebrzona i złocona.
ołtarz
Ołtarz boczny Ukrzyżowania
Zdjęcie nr 1: Rzeźba pełna na cokole. Święty Jacek wyobrażony w całej postaci, stojący frontalnie, w kontrapoście, z lewą nogą wysuniętą do przodu. Obie ręce zgięte w łokciach, w prawej trzyma kij, w lewej figurkę Matki Boskiej z Dzieciątkiem w srebrnych i złotych szatach. Twarz podłużna, oczy małe, nos prosty, usta szerokie, ciemnoczerwone. Głowa otoczona krótkimi, brązowymi włosami z wyciętą tonsurą. Święty ubrany jest w srebrny habit ze złotym szkaplerzem i czarny płaszcz z kapturem, spod ubrania widoczne czubki czarnych butów. Polichromia w odsłoniętych partiach karnacji traktowana naturalistyczne.
rzeźba
Św. Jacek Odrowąż

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po tagach

Po technice i materiale

Zdjęcie nr 1: Fresk wkomponowany w arkadę zamkniętą półkoliście, w ścianie południowej prezbiterium, nad portalem do aneksu. Ukazuje siedzącą na tronie Matkę Boską z Dzieciątkiem na kolanach oraz klęczących i stojących przed nią od lewej proboszcza Józefa Krzemińskiego, rodzinę w stroju ludowym, Izabelę i Felicjana Szybalskich oraz chłopca z chorągwią w ręku.
polichromia ścienna

Adoracja Najświętszej Marii Panny

Zdjęcie nr 1: Czworoboczne pole obrazowe w kształcie stojącego prostokąta, ujęte w dekoracyjną ramę ze zwieńczeniem oraz ażurową wicią akantowo-kwiatową po bokach, ustawiono na postumencie w kształcie leżącego prostopadłościanu dekorowanego profilami o wklęsłych bokach z wywiniętym ornamentem roślinnym. Całość przytwierdzonym do prostopadłościennego cokołu, profilowanego i fazowanego, przeprutego po bokach otworami na drążki do noszenia, wspartego na czterech rzeźbionych lwich łapach. Zwieńczenie uzyskało kształt półkolistego pola z krzyżem równoramiennym w otoku w środku, ujętego dekoracyjną ramą otoczoną na zewnątrz ażurowym ornamentem, zakończonego na szczycie krzyżem. Na awersie w polu obrazowym umieszczono obraz z adoracja św. Franciszka z Asyżu. Święty został ukazany frontalnie stojąc w centrum kompozycji na stopniu przed ołtarzem. Obie rozłożone ręce z widocznymi stygmatami ma uniesione w górze. Prawą zdaje się błogosławić klęczącą przed nim parę. Franciszek ma pociągłą twarz o jasnej karnacji z półprzymkniętymi oczami o spojrzeniu skierowanym na klęczących z wydatnym nosem i ustami. Jego głowę otaczają krótkie włosy z wyciętą tonsurą oraz brązową broda. Ubrany jest w brązowy habit franciszkańskie przewiązany w pasie sznurem. Przed nim z prawej strony kompozycji klęczy kobieta z mężczyzną ujęci od tyłu w trzech czwartych w prawo. Oboje mają modlitewnie złożone dłonie. Mężczyzna ma ciemne włosy i zarost, ubrany jest w surdut. Kobieta ma krótko upięte włosy oraz czarną suknię z białym kołnierzykiem. Z lewej strony kompozycji stoi brodaty franciszkanin z tonsurą ujęty w profilu w prawo. W lewej ręce trzyma złożony habit, a w prawej sznur. Za Franciszkiem znajduje się prostopadłościenny ołtarz nakryty białym obrusem z ustawionym na nim krucyfiksem i czterema płonącymi świecami w wysokich lichtarzach. Tło dla ołtarza tworzy szarobeżowa wnęka flankowana dwiema lizenami. Na rewersie wyobrażono Niepokalane Poczęcie Najświętszej Marii Panny. W centrum kompozycji znalazła się wyobrażona w całej postaci w mocnym kontrapoście Madonna stojąca na półksiężycu na obłokach. Maria obie dłonie ma skrzyżowane na piersiach. Jej głowa została ujęta w trzech czwartych w prawo. Jest to młoda dziewczyna o pociągłej twarzy, jasnej karnacji wydatnym nosie i pełnych ustach. Jej spojrzenie uniesionych oczu skierowane jest w górę. Głowę otaczają długie, brązowe włosy spływające na plecy oraz świetlista poświata z dwunastoma gwiazdkami. Niepokalana ubrana jest w białą suknię przewiązaną w talli oraz niebieski płaszcz przerzucony przez lewe ramię, którego poły opadają na obłoki. Ponad głową Marii dwa putta unoszą zamkniętą, złotą koronę. Po jej bokach na rozjaśnionym tle na obłokach wyobrażono dwie pary uskrzydlonych aniołków. Pozostałych pięć aniołków igra pośród obłoków poniżej półksiężyca, na którym wspiera się Maria.
feretron

Adoracja św. Franciszka z Asyżu, Niepokalane Poczęcie Najświętszej Marii Panny

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie owalu malowany na płótnie naklejonym na deskę. W centrum Matka Boska z Dzieciątkiem na kolanach. Maria w pozycji siedzącej, ukazana całopostaciowo, lewą ręką ugiętą w łokciu podtrzymuje Dzieciątko w okolicy klatki piersiowej. Głowa pochylona nieco w lewą stronę. Twarz o rysach młodej kobiety, oczy brązowe, nos długi, usta wąskie. Karnacja jasna, z rumieńcami na policzkach; włosy jasne, przykryte maforionem. Maria jest ubrana w suknię z długimi rękawami w kolorze jasnoróżowym, na którą zarzucony jest obfity, błękitny płaszcz okrywający ramiona. Spod szat widoczna lewa, bosa stopa. Nad głową malowany nimb, powyżej powtórzony w trybowanej blasze; złocony. Dzieciątko jest nagie, leży na kolanach Matki z głową pochyloną lekko do przodu. Ręce ma ugięte, rozchylone w geście błogosławieństwa. Włosy ma krótkie, gęste, jasnobrązowe, twarz okrągłą z krótkim nosem, wąskimi ustami i półprzymkniętymi powiekami. Z prawej strony, w dole kompozycji, na pierwszym planie, ukazana klęcząca kobieta. W obu wyciągniętych przed siebie rękach trzyma tacę, na której leżą jasnoróżowe róże. Na głowie ma dekoracyjnie upięty kok, w który wpleciony jest pas materiału. Ubrana jest w ciemnoczerwoną suknię z krótkimi rękawami i szerokim dekoltem. Tło kompozycji jednolite, ciemne. Na górną część obrazu nałożony okład ze srebrnej blachy repusowanej w motywy wici roślinno-kwiatowej. Wewnętrzna krawędź okładu obwiedziona pozłoconym pasem blachy, z repusowanym ornamentem roślinnym. Na krawędzi punca kontrybucyjna „CE”.
obraz

Adoracja Matki Boskiej

Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta. W centrum obrazu św. Józef Kalasanty klęczący przed unoszącą się pośród obłoków Matką Boską z Dzieciątkiem. Święty zwrócony jest w trzech czwartych w prawo, z uniesioną głową i skrzyżowanymi na piersi rękami, w których trzyma gorejące serce i gałązkę lilii. Twarz ma pociągłą, o migdałowatych, wąskich oczach i lekko garbatym nosie, okoloną krótką, siwą brodą i włosami po bokach głowy, na jej czubku łysina. Ubrany jest w czarny habit zapinany z przodu na guziki, z białą koloratką oraz czarny płaszcz zarzucony na plecy. Przed nim leży czarny biret i otwarta księga z napisem „Consti/tutio/nes Cler[i]c[orum] / Regular[um] / Piarum / Schola/rum”. Na pierwszym planie ukazany od tyłu, w pozycji półleżącej, chłopiec z otwartą księgą. Obok, w prawym dolnym rogu na księgach leżą czerwony kapelusz kardynalski, pastorał i laska zakończona krzyżem arcybiskupim. W lewej, górnej części obrazu Matka Boska siedzi na obłoku, zwrócona jest w trzech czwartych w lewo, pochylona, obiema rękami trzyma stojące po jej prawej stronie Dzieciątko. Twarz o łagodnych rysach, wąskich oczach, okolona jasnymi włosami. Ubrana jest w jasnoróżową suknię z białą podwiką, niebieski płaszcz narzucony na kolana oraz jasnoróżowy, rozwiany welon na głowie. Dzieciątko zwrócone w trzech czwartych w lewo, z uniesioną prawą ręką w geście błogosławieństwa, przepasane w partii bioder białą tkaniną. U góry obrazu, pośród obłoków dwa putta. W prawej części obrazu, za świętym widoczne dwie postacie klęczących dzieci, spośród których jedno czyta księgę a drugie się modli. Scena ukazana we wnętrzu z widocznymi w tle pilastem i oknem.
obraz

Adoracja Matki Boskiej przez św. Józefa Kalasantego

Zdjęcie nr 1: Obraz o kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem ostrym. Pośrodku, wśród obłoków przedstawienie Matki Boskiej z Dzieciątkiem na lewym ramieniu, w półpostaci, zwrócona lekko w lewo, z dłońmi skrzyżowanymi w okolicach kolan Chrystusa. Po bokach adorujący dwaj aniołowie Poniżej w narożach kompozycji klęczą po stronie lewej św. Jerzy, po prawej św. Wojciech. Ponad Marią Oko Opatrzności. Matka Boska ubrana jest w czerwoną suknię ze złotą lamówką, na która narzucony ma błękitny płaszcz z kwiatami o żółtych środkach. Głowę wieńczy dekoracyjna korona, podobnie jak Jezusa. Chrystus ukazany jest en trois quarts, w swobodnej pozycji, lewą ręką podtrzymuje księgę włożoną pod pachę, prawą unosi w geście błogosławieństwa. Ubrany jest w długą sukienkę z długimi rękawami, przewiązaną paskiem, odsłaniającą stopy. Św. Jerzy, w zbroi i czerwonym płaszczu narzuconym na ramiona, prawą rękę przyłożył do klatki piersiowej, lewą unosi w okolicy tułowia. Na głowie ma hełm z pióropuszem, spod którego widać długie, kręcone włosy opadające na kark. Przy lewym jego boku widoczna jest głowa zabitego smoka. Św. Wojciech, w stroju pontyfikalnym, z paliuszem na ramionach, prawą rękę położył na klatce piersiowej, lewą podtrzymuje połę kapy liturgicznej. Wokół głów świętych koliste nimby.
obraz

Adoracja Matki Boskiej Śnieżnej przez świętych Wojciecha i Jerzego

Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym nadwieszonym. Kompozycja wielofiguralna, dwustrefowa. W górnej części namalowany obraz Imago Pietatis unoszony przez dwa putta, na tle zachmurzonego, miejscami rozświetlonego nieba. W dolnej części obrazu ukazane dwie grupy świętych adorujących wizerunek, zwróconych do wewnątrz kompozycji. W górnym rzędzie, od lewej ukazani bł. Michał Giedroyć w białym habicie, trzymający krzyż, bł. Izajasz Boner w czarnym habicie z lewą dłonią złożoną na piersi, św. Szymon z Lipnicy w brązowym habicie z rękoma złożonymi w geście modlitwy, św. Stanisław Kazimierczyk ubrany w białą albę i czarny mucet, w dłoni trzymający brewiarz, św. Jadwiga Andegaweńska w stroju królewskim, z berłem w dłoni, bł. Bronisława w białym habicie i czarnym welonie, z uniesionymi rękami, św. Jadwiga Śląska w stroju królewskim, z modelem świątyni i berłem oraz św. Kinga w brązowym habicie i czarnym welonie, lewą rękę podtrzymuje księgę i koronę otwartą. W dolnym rzędzie od lewej bł. Świętosław zwany Milczącym, w komży i stule, całujący krucyfiks, św. Jan Kanty w todze profesorskiej, z lewą ręką złożoną na piersi, bł. Wincenty Kadłubek w białym habicie o szerokich rękawach z uniesionymi rękami oraz św. Stanisław Kostka w czarnej sutannie ze skrzyżowanymi na piersi rękami, w których trzyma gałązkę lilii.
obraz

Adoracja obrazu Misericordia Domini przez polskich świętych

Jak cytować?

Agata Felczyńska, "Ołtarz główny ze sceną Koronacji Matki Boskiej przez Trójcę Świętą", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/oltarz-glowny-ze-scena-koronacji-matki-boskiej-przez-trojce-swieta

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności