Rzeźba figuralna ołtarza (oprócz figury Najświętszego Serca Pana Jezusa) powstała w drugiej połowie XVIII wieku.
Rzeźba pełnoplastyczna przedstawia św. Sebastiana w asyście aniołka. Święty przywiązany do pnia w postawie stojącej z prawą nogą ugiętą w kolanie, z rękami i nogami skrępowanymi sznurami, głowa przechylona w jego lewą stronę. Twarz o młodzieńczych rysach, szeroka, usta drobne i otwarte, nos krótki i prosty, oczy podłużne okolone delikatną linią brwiową. Włosy ciemnobrązowe, średniej długości, zasłaniające uszy, zaczesane do tyłu bujnymi lokami. Ciało owinięte w biodrach jasną przepaską. Święty ugodzony czterema strzałami: dwiema w lewy bok i dwiema w prawą nogę. Po lewej stronie świętego aniołek ze złotymi skrzydłami, sięgający do wysokości bioder świętego, ustawiony w pozycji stojącej, ukazany z lewego profilu, skierowany w stronę głównej postaci. W uniesionych rękach trzyma strzałę. Anioł przepasany jest w biodrach złotą szatą sięgającą za kolana, miękko drapowaną. Polichromia w odsłoniętych partiach ciała naturalistyczna, szaty i detale złocone i srebrzone.
Niestety w dotychczasowych badaniach nad wyposażeniem kościoła św. Marcina, wobec braku dokumentów archiwalnych dotyczących wykonawców, nie podjęto próby wskazania choćby kręgu potencjalnych autorów nastawy ołtarzowej i jej rzeźbiarskiego wystroju. Pewne cechy stylistyczne rzeźby św. Sebastiana z aniołkiem oraz pozostałych rzeźb ze zwieńczenia ołtarza Najświętszego Serca Pana Jezusa wskazują na twórcę dekoracji rzeźbiarskiej ołtarza głównego w kościele św. Kwiryna w Łapszach Niżnych oraz części rzeźb z tamtejszych ołtarzy bocznych. Rzeźby tego artysty posiadają bardzo małe usta, podłużne oczy okolone wąską linią brwi, małe i proste nosy, średniej długości włosy, zaczesane do tyłu bujnymi lokami i zasłaniające uszy oraz małe dłonie wyrzeźbione bez większej dokładności anatomicznej. Ponadto rzeźby stoją zwykle w statecznych pozach, których niewielką ekspresję podkreślają delikatny kontrapost i miękka draperia szat. Typowe dla tego artysty jest również ułożenie stóp aniołka asystującego świętemu Sebastianowi, który podobnie jak anioły w ołtarzu bocznym w kościele w Łapszach Niżnych ma prosto złączone nogi i specyficznie rozstawione na boki stopy. Święty Sebastian jest męczennikiem rzymskim, który poniósł śmierć za rządów cesarza Dioklecjana na początku IV wieku. Według tradycji miał zostać przywiązany do pnia i zginąć od ran zadawanych strzałami wystrzeliwanymi przez oprawców z łuków. Jest czczony, jako patron w chorobach zakaźnych.
Dobry.
Rzeźba powstała w drugiej połowie XVIII wieku i przedstawia św. Sebastiana, męczennika, który poniósł śmierć za rządów cesarza Dioklecjana na początku IV wieku. Niestety w dotychczasowych badaniach nad wyposażeniem kościoła św. Marcina, wobec braku dokumentów archiwalnych dotyczących wykonawców, nie podjęto próby wskazania choćby kręgu potencjalnych autorów nastawy ołtarzowej i jej rzeźbiarskiego wystroju. Pewne cechy stylistyczne rzeźb św. Sebastiana i aniołka oraz pozostałych figur ze zwieńczenia ołtarza Najświętszego Serca Pana Jezusa wskazują na twórcę dekoracji rzeźbiarskiej ołtarza głównego i ołtarzy bocznych w kościele św. Kwiryna w Łapszach Niżnych.
Maria Działo, "Św. Sebastian", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2025, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/sw-sebastian-6