Św. Maria Magdalena

Dzieje zabytku

Figura św. Marii Magdaleny powstała w 1773 roku razem z ołtarzem bocznym. Wymieniona była w tym miejscu w aktach wizytacji w 1832 roku.

Opis

Rzeźba ścięta z tyłu, drążona, ustawiona na niskiej podstawie. Święta ukazana frontalnie, w wykroku, silnie pochylona do przodu, ze splecionymi dłońmi wyciągniętymi przed siebie. Twarz ma pełną, o wysokim czole, wąskich, migdałowatych oczach z malowanymi łzami, prostym, długim nosie i pełnych, rozchylonych ustach. Włosy ma długie, falowane, częściowo upięte z tyłu głowy i opadające na plecy. Ubrana jest w złoconą, długą suknię, z podwiniętymi rękawami, wiązany z przodu gorset, z dekoracyjnym obszyciem oraz złocony płaszcz zarzucony na plecy i podtrzymywany na taśmie zawiniętej wokół bioder. Polichromia ciała naturalistyczna.

Zarys problematyki artystycznej

Figury z prawego ołtarza bocznego wyróżnia bardzo charakterystyczny sposób oddania fizjonomii, włosów i szat. Mają twarze o płytko rzeźbionych, wąskich i migdałowatych oczach, długich i wąskich nosach, włosy zaś są kręcone w dolnej części i przylegające do głowy w górnej. Szaty podkreślają układ ciała, przylegają do niego ściśle w partiach torsu, nóg i bioder, są lekko marszczone i modelowane, w wąskie i proste fałdy. Bardzo podobne pod względem formalnym rzeźby znajdują się w ołtarzu głównym w Łapszach Niżnych, jakkolwiek ich wykonawca pozostaje wciąż nieznany. Maria Magdalena była jedną z niewiast, które podążyły za Chrystusem. W Piśmie Świętym została opisana jako kobieta, z której Chrystus wypędził siedem demonów (Łk 8, 2). Święta ta była obecna przy ukrzyżowaniu i zmartwychwstaniu Jezusa, dlatego ukazywana jest w grupach i scenach Ukrzyżowania. Kacwińska figura wpisuje się w ikonografię retabulum właśnie pod tym wezwaniem.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Dobry.

Streszczenie

Figura św. Marii Magdaleny powstała w 1773 roku razem z ołtarzem bocznym. Święta ta była obecna przy ukrzyżowaniu i zmartwychwstaniu Jezusa, dlatego ukazywana jest w grupach i scenach Ukrzyżowania. Kacwińska figura wpisuje się w ikonografię retabulum właśnie pod tym wezwaniem.

Bibliografia