Maria Magdalena urodziła się w I wieku w mieście Magdal w Galilei. Jest utożsamiana z jawnogrzesznicą, którą Jezus Chrystus uwolnił od „siedmiu złych duchów” (Mk 16,9; Łk 8,2). Jeszcze w Galilei dołączyła do uczniów Chrystusa i stała się świadkiem jego nauczania, następnie męki, ukrzyżowania i zmartwychwstania. Jej postać stojącą pod krzyżem podczas Ukrzyżowania wymieniają w swoich tekstach wszyscy czterej ewangeliści. Była ona pierwszą niewiastą, która przybyła do grobu Jezusa w poranek wielkanocny, a według relacji św. Marka i św. Jana także pierwszą osobą, której ukazał się zmartwychwstały Chrystus. Ostatnim epizodem z życia Marii Magdaleny opisanym w Ewangeliach, jest rozmowa, jaką odbyła ze zmartwychwstałym Jezusem, początkowo go nie rozpoznawszy. Jej dalsze losy oraz data śmierci nie są znane. Według ojców Kościoła udała się do Efezu, gdzie osiedliła się i zmarła. Jest patronką zakonów żeńskich, kobiet kuszonych, aptekarzy i dzieci mających problem z chodzeniem. Liturgiczne wspomnienie św. Marii Magdaleny przypada na 22 lipca, a od 2016 roku za sprawą papieża Franciszka zostało ono podniesione do rangi święta kościelnego. W ikonografii chrześcijańskiej Maria najczęściej ukazywana jest u stóp krzyża w scenie Ukrzyżowania, przy pustym grobie Chrystusa lub w scenie „noli me tangere” (łac. nie dotykaj mnie! – tłumaczone również jako: nie zatrzymuj mnie), gdy klęcząca Maria Magdalena próbuje dotknąć Zmartwychwstałego, lecz ten się od niej odsuwa. Przedstawiana też jest jako piękna młoda kobieta w ujęciu portretowym, odziana w bogate szaty, trzymająca w ręku naczynie mieszczące olejek na wonności lub jako pokutnica odziana we włosiennicę, której atrybutami są czaszka i krzyż.
Kacper Kowalczyk, Justyna Kuska, "Maria Magdalena św. ", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2025, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/ludzie/maria-magdalena-sw