Św. Antoni Padewski

Dzieje zabytku

Obraz wykonano w 1864 roku do ołtarza, w którym się znajduje.

Opis

Obraz w kształcie stojącego owalu z przedstawieniem postaci św. Antoniego ujęty profilowaną, złoconą ramą. Święty ukazany został całopostaciowo, w trzech czwartych, zwrócony w prawo. Klęczy przed stołem, na którym siedzi przytrzymywane przez niego Dzieciątko Jezus. Ma delikatną, młodzieńczą twarz, półprzymknięte oczy, wąski nos i usta, a na głowie wyciętą tonsurę, ponad nią nimb. Jest ubrany w brązowy habit franciszkański przewiązany sznurem. Lewą rękę przyciska do piersi. Dzieciątko zostało ukazane z profilu, siedząc na szarej chmurze, z biodrami osłoniętymi białą szarfą. Obiema rękami ujmuje świętego za szyję, głowę rozświetla mu szeroki, promienisty nimb, wokół rozchodzą się obłoki. Poniżej chmury, przy krawędzi kompozycji widoczne leżące na okrytym zieloną tkaniną ze złotym obszyciem blacie księga i lilia. Scena umieszczona jest we wnętrzu lub na balkonie otwierającym się prostokątnym oknem na pejzaż, poniżej widoczny fragment balustrady. Kolorystyka nasycona, ciepła.

Zarys problematyki artystycznej

Święty Antoni jest ukazany w tradycyjnym typie ikonograficznym jako młody zakonnik w habicie franciszkańskim z Dzieciątkiem Jezus, które mu się ukazało, by zapewnić go o miłości Boga, księgą Pisma Świętego wskazującą na jego pobożność i chęć głoszenia Słowa Bożego oraz lilią symbolizującą czystość. Obraz został namalowany w 1864 roku przez Jana Jędrzejewskiego i nosi cechy malarstwa religijnego XIX wieku, ukazując postaci o łagodnym wyrazie, w nie do końca określonej przestrzeni.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Dobry.

Streszczenie

Obraz przedstawiający św. Antoniego Padewskiego klęczącego przed Dzieciątkiem Jezus został namalowany w 1864 roku przez Jana Jędrzejewskiego. Dzieło nosi cechy malarstwa religijnego XIX wieku, ukazując postaci o łagodnym wyrazie, w nie do końca określonej przestrzeni.

Bibliografia