Matka Boska z Dzieciątkiem
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta z przedstawieniem Matki Boskiej z Dzieciątkiem. Twarze, dłonie i tło są malowane, szaty i korony, wykonane z dekorowanego haftem i kamieniami materiału, zostały nałożone na obraz. Maria spogląda na widza, na lewej ręce trzyma Dzieciątko, w prawej ma różaniec, jej głowa jest nieproporcjonalnie mała w stosunku do okrytego szatami ciała. Ma owalną, delikatną twarz o szeroko otwartych ciemnych oczach, wąskim, długim nosie i małych ustach. Jest ubrana w kremową suknię marszczoną pod szyją i na rękawach, związaną na dekolcie tasiemką na kokardkę ozdobioną zielonym kamieniem. Na suknię ma nałożony granatowy, zarzucony na głowę płaszcz lamowany ornamentem z wici utworzonej ze sznurka i koralików, z których wykonano również dekorujące poły kwiaty i gwiazdki. Dzieciątko siedzi na jej ręce, patrzy przed siebie, prawą ręką czyni gest błogosławieństwa, w lewej trzyma książeczkę. Ma podłużną twarz, duże oczy, wąski nos i małe usta. Okalają ją ciemne loki. Jezus jest ubrany w czerwoną suknię z wykonaną ze sznurka i koralików dekoracją kwiatową. Obie postaci mają na głowach korony zamknięte skomponowane z nakładanych sznurków, korali i kamieni, w centrum korony Marii jej monogram, w centrum korony Chrystusa „IHS”. Za głowami malowane nimby promieniste, tło jednolite – szare.
Zdjęcie nr 2: Obraz w kształcie stojącego prostokąta z przedstawieniem Matki Boskiej z Dzieciątkiem. Twarze, dłonie i tło są malowane, szaty i korony, wykonane z dekorowanego haftem i kamieniami materiału, zostały nałożone na obraz. Maria spogląda na widza, na lewej ręce trzyma Dzieciątko, w prawej ma różaniec, jej głowa jest nieproporcjonalnie mała w stosunku do okrytego szatami ciała. Ma owalną, delikatną twarz o szeroko otwartych ciemnych oczach, wąskim, długim nosie i małych ustach. Jest ubrana w kremową suknię marszczoną pod szyją i na rękawach, związaną na dekolcie tasiemką na kokardkę ozdobioną zielonym kamieniem. Na suknię ma nałożony granatowy, zarzucony na głowę płaszcz lamowany ornamentem z wici utworzonej ze sznurka i koralików, z których wykonano również dekorujące poły kwiaty i gwiazdki. Dzieciątko siedzi na jej ręce, patrzy przed siebie, prawą ręką czyni gest błogosławieństwa, w lewej trzyma książeczkę. Ma podłużną twarz, duże oczy, wąski nos i małe usta. Okalają ją ciemne loki. Jezus jest ubrany w czerwoną suknię z wykonaną ze sznurka i koralików dekoracją kwiatową. Obie postaci mają na głowach korony zamknięte skomponowane z nakładanych sznurków, korali i kamieni, w centrum korony Marii jej monogram, w centrum korony Chrystusa „IHS”. Za głowami malowane nimby promieniste, tło jednolite – szare.
Zdjęcie nr 3: Obraz w kształcie stojącego prostokąta z przedstawieniem Matki Boskiej z Dzieciątkiem. Twarze, dłonie i tło są malowane, szaty i korony, wykonane z dekorowanego haftem i kamieniami materiału, zostały nałożone na obraz. Maria spogląda na widza, na lewej ręce trzyma Dzieciątko, w prawej ma różaniec, jej głowa jest nieproporcjonalnie mała w stosunku do okrytego szatami ciała. Ma owalną, delikatną twarz o szeroko otwartych ciemnych oczach, wąskim, długim nosie i małych ustach. Jest ubrana w kremową suknię marszczoną pod szyją i na rękawach, związaną na dekolcie tasiemką na kokardkę ozdobioną zielonym kamieniem. Na suknię ma nałożony granatowy, zarzucony na głowę płaszcz lamowany ornamentem z wici utworzonej ze sznurka i koralików, z których wykonano również dekorujące poły kwiaty i gwiazdki. Dzieciątko siedzi na jej ręce, patrzy przed siebie, prawą ręką czyni gest błogosławieństwa, w lewej trzyma książeczkę. Ma podłużną twarz, duże oczy, wąski nos i małe usta. Okalają ją ciemne loki. Jezus jest ubrany w czerwoną suknię z wykonaną ze sznurka i koralików dekoracją kwiatową. Obie postaci mają na głowach korony zamknięte skomponowane z nakładanych sznurków, korali i kamieni, w centrum korony Marii jej monogram, w centrum korony Chrystusa „IHS”. Za głowami malowane nimby promieniste, tło jednolite – szare.
Zdjęcie nr 4: Obraz w kształcie stojącego prostokąta z przedstawieniem Matki Boskiej z Dzieciątkiem. Twarze, dłonie i tło są malowane, szaty i korony, wykonane z dekorowanego haftem i kamieniami materiału, zostały nałożone na obraz. Maria spogląda na widza, na lewej ręce trzyma Dzieciątko, w prawej ma różaniec, jej głowa jest nieproporcjonalnie mała w stosunku do okrytego szatami ciała. Ma owalną, delikatną twarz o szeroko otwartych ciemnych oczach, wąskim, długim nosie i małych ustach. Jest ubrana w kremową suknię marszczoną pod szyją i na rękawach, związaną na dekolcie tasiemką na kokardkę ozdobioną zielonym kamieniem. Na suknię ma nałożony granatowy, zarzucony na głowę płaszcz lamowany ornamentem z wici utworzonej ze sznurka i koralików, z których wykonano również dekorujące poły kwiaty i gwiazdki. Dzieciątko siedzi na jej ręce, patrzy przed siebie, prawą ręką czyni gest błogosławieństwa, w lewej trzyma książeczkę. Ma podłużną twarz, duże oczy, wąski nos i małe usta. Okalają ją ciemne loki. Jezus jest ubrany w czerwoną suknię z wykonaną ze sznurka i koralików dekoracją kwiatową. Obie postaci mają na głowach korony zamknięte skomponowane z nakładanych sznurków, korali i kamieni, w centrum korony Marii jej monogram, w centrum korony Chrystusa „IHS”. Za głowami malowane nimby promieniste, tło jednolite – szare.

Matka Boska z Dzieciątkiem

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
myślenicki
Gmina
Pcim
Miejscowość
Trzebunia
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Krakowska
Dekanat
Myślenice
Parafia
Parafia Św. Marii Magdaleny
Tagi
Matka Boska z Dzieciątkiem sukienka na obraz
Miejsce przechowywania
ołtarz w kaplicy bocznej
Identyfikator
DZIELO/23536
Kategoria
obraz
Ilość
1
Czas powstania
XIX/XX wiek
Technika i materiał
olej na płótnie (?); tkanina, haftowana, z aplikacjami; szkło; kamienie
Autor noty katalogowej
Agata Felczyńska
Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Bez utworów zależnych 3.0 Polska

Dzieje zabytku

Dzieje zabytku nie są znane.

Opis

Obraz w kształcie stojącego prostokąta z przedstawieniem Matki Boskiej z Dzieciątkiem. Twarze, dłonie i tło są malowane, szaty i korony, wykonane z dekorowanego haftem i kamieniami materiału, zostały nałożone na obraz. Maria spogląda na widza, na lewej ręce trzyma Dzieciątko, w prawej ma różaniec, jej głowa jest nieproporcjonalnie mała w stosunku do okrytego szatami ciała. Ma owalną, delikatną twarz o szeroko otwartych ciemnych oczach, wąskim, długim nosie i małych ustach. Jest ubrana w kremową suknię marszczoną pod szyją i na rękawach, związaną na dekolcie tasiemką na kokardkę ozdobioną zielonym kamieniem. Na suknię ma nałożony granatowy, zarzucony na głowę płaszcz lamowany ornamentem z wici utworzonej ze sznurka i koralików, z których wykonano również dekorujące poły kwiaty i gwiazdki. Dzieciątko siedzi na jej ręce, patrzy przed siebie, prawą ręką czyni gest błogosławieństwa, w lewej trzyma książeczkę. Ma podłużną twarz, duże oczy, wąski nos i małe usta. Okalają ją ciemne loki. Jezus jest ubrany w czerwoną suknię z wykonaną ze sznurka i koralików dekoracją kwiatową. Obie postaci mają na głowach korony zamknięte skomponowane z nakładanych sznurków, korali i kamieni, w centrum korony Marii jej monogram, w centrum korony Chrystusa „IHS”. Za głowami malowane nimby promieniste, tło jednolite – szare.

Zarys problematyki artystycznej

Obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem w trzebuńskiej świątyni jest współczesną wersją Madonny w typie Hodegetrii – przewodniczki wskazującej na Jezusa, która w tym przypadku w tej samej dłoni trzyma również różaniec. Wizerunki tego typu powstawały powszechnie w XV wieku. Ten typ ikonograficzny wykształcił się w kościele wschodnim i z czasem przeniknął do kościoła łacińskiego. Pojawił się i rozpowszechnił na terenie Polski, docierając tutaj przez Bałkany lub Czechy. Pierwowzoru można poszukiwać w czeskim wizerunku Matki Boskiej Doudlebskiej, nazywanym w Polsce Piekarskim, który był popularny w XV wieku w dawnej diecezji krakowskiej. Wizerunek Matki Boskiej Piekarskiej (Doudlebskiej) stał się obok przedstawień Matki Boskiej Częstochowskiej oraz Śnieżnej, najczęściej kopiowanym na terenie Polski wyobrażeniem Marii. Obraz przyozdobiony jest haftowanymi sukienkami i koronami.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Dobry.

Streszczenie

Matka Boska z Dzieciątkiem – wizerunek w ołtarzu bocznej kaplicy w Trzebuni został namalowany w XIX lub w XX wieku i jest współczesną wersją typu ikonograficznego Hodegetrii – Marii przewodniczki wskazującej na Jezusa. Partie ciała są malowane, resztę postaci przykrywają bogato zdobione sukienki i korony.

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta z przedstawieniem św. Antoniego Padewskiego z Dzieciątkiem. Święty został ukazany w ujęciu do kolan, zwrócony w lewo, w stronę Dzieciątka stojącego na blacie przykrytym czerwonym obrusem. Głowa świętego jest delikatnie przechylona w lewo, lewa ręka obejmuje Dzieciątko, prawa opuszczona trzyma kwiat lilii. Święty ma owalną twarz o młodzieńczych rysach, na głowie tonsurę. Jest ubrany w habit franciszkański. Dzieciątko ukazane zostało niemal nagie, z białą chustą okrywającą biodro i przerzuconą przez prawe ramię. Prawą ręką Chrystus dotyka brody świętego, lewą wyciąga w jego stronę. U stóp Dzieciątka leży otwarta księga. Wokół głów postaci złote nimby. Tło kompozycji jednolite, ciemnobrązowe. Na odwrocie napis malowany farbą „Fundator Walenty / Tekiela. / 1840. / 24 lipca”.
obraz
Św. Antoni Padewski
Zdjęcie nr 1: Dwie figury są niemal pełnoplastyczne, ścięte i drążone z tyłu. Oba anioły ukazane zostały w pozycji siedzącej z nogami skierowanymi na zewnątrz, lewy w skręcie, z rękami wyciągniętymi do centrum ołtarza, prawy zwrócony do widza, z prawą ręką wskazującą ołtarz i lewą wyciągniętą przed siebie. Mają owalne, pełne twarze okolone ciemnobrązowymi włosami, które wywijają się nad czołem i są zaczesane do tyłu. Ubrane są w długie suknie wywinięte pod szyją, z rękawami podciągniętymi do wysokości łokci, związane w pasie z wierzchnią warstwą rozciętą z przodu, odsłaniające jedną nogę. Skrzydła utworzone z ptasich piór są złożone. Odsłonięte partie ciała polichromowane naturalistycznie, szaty i skrzydła złocone.
rzeźba
Anioł
Zdjęcie nr 1: Oba anioły ukazane zostały w pozycji siedzącej z nogami skierowanymi na zewnątrz, zwrócone w stronę widza. Anioł z lewej strony prawą rękę składa na piersi i patrzy w kierunku wyciągniętej przed siebie lewej, w której trzyma gałązkę. Anioł z prawej obie ręce wyciąga przed siebie, w prawej trzyma kwiat i spogląda przed siebie. Mają podłużne, pełne twarze z szeroko otwartymi, niebieskimi oczami i małymi, ciemnoczerwonymi ustami, okolone brązowymi włosami, które zakrywają uszy i opadają na kark. Ubrane są w długie suknie wycięte trójkątnie pod szyją, marszczone w pasie, z rękawami podciągniętymi do wysokości łokci. Skrzydła utworzone z ptasich piór są rozłożone. Odsłonięte partie ciała polichromowane naturalistycznie, szaty złocone, skrzydła złocone i srebrzone.
rzeźba
Anioł
Zdjęcie nr 1: Kościół orientowany, murowany, jednonawowy, z prezbiterium, z zakrystią od północy i nawą z dwiema kaplicami – jedną od południa i drugą od północy. Od południa przylega do niego kruchta, a od zachodu wieża. Prezbiterium jest węższe od nawy, zamknięte wielobocznie, oddziela je tęcza o łuku półkolistym wsparta na pilastrach. Od zachodu chór na dwóch filarach, zamknięty balustradą wysuniętą przed lico w części środkowej i dekorowaną płycinami z umieszczonymi symetrycznie krzyżami łacińskimi. Ściany wnętrza gładkie, brak podziałów pionowych, partię ścian od sklepienia oddziela niebieski gzyms. Dół ścian wyłożony drewnianą boazerią, w prezbiterium kamiennymi płytami. Ściany przeprute oknami – prezbiterium czterema, nawa sześcioma w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym, kolejne w kaplicach; większość wypełniają witraże. Główne wejście przez korpus wieżowy od zachodu, drugie od zakrystii. Elewacje kościoła są gładkie, narożniki podkreślone lizenami, wieża o dwóch kondygnacjach przedzielonych kapnikiem. W pierwszej wejście poniżej okna, od zachodu przypora, w drugiej cztery niewielkie okna. Dach jednokalenicowy, wieżyczka na sygnaturkę o kształcie barokowym, wieża przekryta hełmem baniastym z latarnią. Od zewnątrz, na wschodniej ścianie prezbiterium ogrójec w formie drewnianej altany. Do najstarszych elementów wyposażenia należą ołtarz główny z końca XVII wieku z wizerunkiem Matki Boskiej z Dzieciątkiem oraz osiemnastowieczne ołtarze boczne ustawione w nawie głównej.
kościół
Kościół św. Marii Magdaleny
Zdjęcie nr 1: Kropielnica stojąca na dwustrefowej podstawie na rzucie kwadratu. Trzon o beczkowatym kształcie, u dołu ujęty ćwierćwałkiem, pośrodku zdobiony dwoma równoległymi, rytymi liniami. Czara o zarysie koła z rytą linią poniżej wylewu. Powierzchnia kropielnicy jest fakturowana, kolor naturalny.
kropielnica
Kropielnica
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie leżącego owalu z fragmentem postaci Matki Boskiej Niepokalanie Poczętej. W centrum kompozycji młoda Maria ukazana w trzech czwartych w prawo, z głową zwróconą do widza, przechyloną nieznacznie do tyłu i rękami złożonymi na piersi. Ma owalną twarz, oczy wzniesione, prosty nos i rozchylone usta; na policzkach delikatny rumieniec. Długie, ciemnoblond włosy spływają jej na plecy i prawe ramię. Jest ubrana w białą suknię i niebieski płaszcz, którego fragment zakrywa jej lewą rękę. Została przedstawiona na tle jasnobrązowego nieba, jej głowę otacza świetlisty nimb. Obraz ujęto złotą, profilowaną ramą.
obraz
Matka Boska Niepokalanie Poczęta

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po tagach

Po technice i materiale

Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta. W centrum siedząca postać Marii zwrócona trzy czwarte w lewo, delikatnie pochylona z rękami złożonymi w geście modlitwy. Przed nią siedzące na skale Dzieciątko, zwrócone trzy czwarte w prawo, delikatnie pochylone, opierające ciężar ciała na prawej ręce. Maria o delikatnych rysach: owalnej twarzy, małym nosie i drobnych ustach. Na głowie ma biały welon przykrywający jej włosy. Ubrana jest w bladoróżową suknię oraz silnie udrapowany ciemnogranatowy płaszcz, spod którego widoczna jest bosa stopa. Dzieciątko o jasnej, różowawej karnacji. Twarz pełna o małym nosie i głęboko osadzonych oczach. Głowę okalają krótkie, złote włosy. Wokół głów Marii i Dzieciątka złote, świetliste nimby. W tle pejzaż z widocznymi fragmentami drzew w brunatnej i ciemnozielonej tonacji. Rama złocona, fakturowana, w narożach i pośrodku boków zdobiona stylizowaną wicią roślinną.
obraz

Adoracja Dzieciątka

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie pionowego prostokąta z przedstawieniem Matki Boskiej Karmiącej. W centrum kompozycji została ukazana Maria w półpostaci z głową przechyloną na lewe ramię. W lewej dłoni trzyma Dzieciątko Jezus, a prawą przytrzymuje pierś, którą go karmi. Ubrana jest w zielone szaty: suknię oraz płaszcz zdobione jasnoczerwonymi i kolistymi różami, niebieskimi tulipanami oraz zielonymi listkami. Szaty obwiedzione są czarnym konturem, w środku malowane płaską plamą barwną, bez cieniowania. Twarz Marii pełna o jasnej karnacji z zaróżowionymi policzkami z długim nosem i małymi ustami. Włosy długie, ciemnobrązowe, schowane pod welonem. Dzieciątko ponad naturalnych rozmiarów z odkrytymi ramionami i kolanami. Tło po lewej stronie obrazu ciemnoniebieskie, a po prawej zielone z żółtym nimbem wokół głowy Dzieciątka oraz żółtym fragmentem w prawym, górnym narożu. Wokół głów postaci rozmieszczonych jest jednaście, dużych i złotych gwiazd. Rama prosta, drewniana i bejcowana.
obraz

Matka Boska Karmiąca

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta, zamknięty łukiem nadwieszonym z przedstawieniem Matki Boskiej Nieustającej Pomocy. Maria ukazana w półpostaci, frontalnie, z Dzieciątkiem Jezus na lewym ręku. Dzieciątko widoczne z prawego profilu, z głową odwróconą do tyłu, oburącz ujmuje dłoń Marii. Owalne twarze postaci charakteryzują linearnie opracowane rysy, z długimi, wąskimi nosami oraz drobnymi ustami. Oczy Marii mają migdałowy kształt, jej wzrok skierowany jest na wprost. Matka Boska ubrana jest w czerwoną suknię z długimi rękawami ze złotymi obszyciami oraz ciemnoniebieski płaszcz nałożony na głowę. Dzieciątko ubrane jest w zieloną sukienkę i czerwony płaszcz, z jego lewej stopy zsuwa się sandał. Jezus spogląda w kierunku niewielkiej sylwetki jednego z dwóch archaniołów znajdującego się po prawej stronie – archanioła Gabriela. Po drugiej stronie jest archanioł Michał, obaj trzymają w dłoniach narzędzia Męki Pańskiej: Michał (włócznię i gąbkę z octem), Gabriel (krzyż). Na głowach Marii i Dzieciątka znajdują się otwarte korony ze szlachetnymi kamieniami, a wokół nimby: Matki Boskiej dekorowany bogatą wicią floralną, u Dzieciątka nimb krzyżowy. Wszystkie postacie są podpisane inicjałami: nad głową Marii, po lewej stronie obrazu widnieją litery „MP”, a po prawej „ΘΥ”; następnie po lewej stronie obrazu, nad głową archanioła Michała znajdują się litery „ΟΡМ”, a nad głową archanioła Gabriela „OΡГ” i dalej, po prawej stronie obrazu, obok Dzieciątka Jezus litery „IC-XC”. Tło jest złocone. Obraz ujęty jest prostokątną, profilowaną ramą zdobioną od zewnątrz ażurową wicią roślinną. W górnej części kompozycji napis „MATKO BOSKA NIEUSTAJĄCEJ POMOCY / MÓDL SIĘ ZA NAMI”. Rama drewniana, profilowana, złocona, ozdobiona rzędem stylizowanych liści akantu.
obraz

Matka Boska Nieustastającej Pomocy

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta przedstawiający stygmatyzację św. Franciszka. W centrum kompozycji znajduje się św. Franciszek, usytuowany nieco z lewej strony obrazu, w pozycji klęczącej, zwrócony w trzech czwartych w lewo, z rękami rozłożonymi szeroko na boki. Ma podłużną twarz, z krótkim i jasnym zarostem, z oczami skierowanymi na Chrystusa, na głowie tonsurę. Święty ubrany jest w habit franciszkański przewiązany sznurem, a na stopach ma założone sandały. W górnej części obrazu, po prawej stronie znajduje się Chrystus jako serafin, z którego ran wychodzą czerwone promienie tworzące stygmaty u świętego Franciszka. Przed świętym, na wysokim wzniesieniu ułożone są: otwarta księga oraz czaszka. W tle, pośrodku widać zakonnika, ukazanego w pozycji siedzącej, czytającego księgę. W oddali widać pejzaż górski i pochmurne niebo. W dolnej części obrazu słabo czytelna sygnatura „Wład(ysław) P. Bąkowski 1886.” Rama drewniana, profilowana, fakturowana i złocona, zdobiona stylizowanymi rocaille'ami.
obraz

Stygmatyzacja św. Franciszka

Zdjęcie nr 1: Obraz przedstawiający św. Izydora Oracza w kształcie stojącego prostokąta, podzielony na dwie strefy. W dolnej strefie został ukazany anioł orzący pole za pomocą pary wołów i pługa. Anioł ubrany jest ciemnozieloną tunikę, ma również czerwone skrzydła. Powyżej ukazana jest niewielka scenka rodzajowa przedstawiająca pasterza, ubranego w strój krakowski: niebieską sukmanę i czerwony kapelusz, stado białych owieczek oraz latające wrony. W górnej strefie obrazu, po prawej stronie został ukazany św. Izydor, który klęczy przed przydrożnym krzyżem ze złożonymi w geście modlitwy rękami. Święty ubrany jest w brunatno-zieloną sukmanę, szare spodnie i czarne buty z wysokimi cholewami. Twarz z dużymi oczami, krótkim zarostem okolona długimi i brązowymi włosami. Wokół głowy ma trójstrefowy nimb: brązowy kolisty, niebieski okrągły i żółty utworzony z przerywanej kreski. Sylwetki postaci, draperie oraz brzegi szat oddane są konturem i wypełnione płaską plamą barwną. Po lewej stronie obrazu widoczne murowane zabudowania z jasnobrązowymi dachami. Krzyż prosty, a wokół jego ramion jest namalowana żółto-pomarańczowa poświata. Tło obrazu jednolite, niebieskie. Rama drewniana, prosta, pokryta bejcą.
obraz

Św. Izydor Oracz

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie ośmioboku z przedstawieniem sceny Adoracji Dzieciątka Jezus. W dole kompozycji w żłóbku leży Chrystus, nad którym stoi Maria, a za nimi św. Józef. Jezus leży nagi na białej tkaninie ułożonej na słomie, lewą rękę zbliża do twarzy, prawą trzyma przy boku, ma małą głowę, wokół niej świetlisty nimb. Spogląda na Marię, która również patrzy na niego, ręce składa do modlitwy, ma pociągłą, delikatną twarz o dużym nosie i małych ustach. Jest ubrana w czerwoną suknię z szarym wykończeniem na dekolcie i granatowy maforion. Święty Józef stoi w cieniu, patrzy na Dzieciątko, unosi prawą rękę, a w lewej trzyma kij. Ma podłużną twarz o ostrym nosie i małych ustach, łysinę i ciemny zarost. Ponad grupą otwiera się jaśniejące niebo i widać uskrzydlone główki aniołków. Z prawej strony kompozycji fragment kolumny.
obraz

Adoracja Dzieciątka

Jak cytować?

Agata Felczyńska, "Matka Boska z Dzieciątkiem", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/matka-boska-z-dzieciatkiem-13

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności